نماز نماز نماز

آدمي دو قيامت دارد قيامتي كه با مرگ او آغاز مي شود و قيامتي كه روزحساب است و همه بلااستثنا درآن حاضرند. در روز حساب كه همه چشمها ناظرو همه گوشها سامعند و روزي است كه پرده ها كنارمي رود گروهي جهنمي مي شوند و گروهي اهل بهشت آنگاه اهل بهشت ازآنها كه جهنمي شده اند مي پرسند چه چيز باعث شد تا شما به اين وضع دچار و درآتش گرفتارشويد؟ درجواب مي گويند ما ازنمازگزاران نبوديم يعني تارك الصلاة بوديم.[1]
دركتاب شريف فلاح السائل ص 19 آمده است كه حضرت فاطمه (س)‌ ازحضرت ختمي مرتبت پرسيدند پدرم عاقبت مردان و زناني كه نمازرا سبك مي شمارند چيست؟
قبل ازاين حديث ، حديثي كوتاه را بيان مي كنم كه حضرتش فرمودند فرق بين مسلمان و كافردرترك و استخفاف به نمازاست.
آري چگونه هم مي توان مسلمان بود و هم به دستورات الهي عمل نكرد مگرنخوانده ايم درقران كريم كه ويل للمصلين الذين عن صلاتهم صاهون.
حضرت فرمودند: سبك شمارنده به نماز به پانزده بلا گرفتارمي شود شش تاي آن دردنيا است اول: عمرش بي بركت مي شود ( مي آيد و مي رود بي آنكه ثمري داشته باشد )‌ دوم: روزيش بي بركت مي شود( هرچه جان بكند و پول روي پول بگذارد بازهم احساس نيازمي كند) سوم: سيماي صالحان ازصورتش محو مي شود ( هرچند به ظاهرخوش سيما باشد) چهارم: هركارديگري هم كه بكند مورد قبول نيست پنجم:‌ دعاهايش به آسمان نمي رود(‌ باخود ميگويد هرچه دعا مي كنم برآورده نمي شود) ششم:‌ اگرصالحان درگاه الهي هم درحق او دعا كنند برآورده نمي شود .
سه تاي آن هنگام مرگ نصيبش مي شود. اول :‌ ذليل مي ميرد( همه دعا ميكنند زود تربميرد ازشرش راحت شويم ) دوم و سوم:‌ گرسنه و تشنه ازدنيا مي رود حتي اگرازنهرهاي دنيا اورا سيراب كنند.
سه تاي ازآنها درقبرنصيبش مي شود. اول :‌ ملكي مامورعذاب او مي شود دوم : دچارفشارقبرو تنگي قبرميشود سوم قبرش تاريك و ظلماني است.
سه تاي ازآنها هم درآخرت نصيبش مي شود. اول :‌ خداوند ملكي را مامورمي كند تا او را به صورت روي زمين بكشد درحالي كه مردم او را تماشا مي كنند. دوم : سخت ازاو حساب مي كشند سوم :‌ خداوند نظررحمتش را ازاو دريغ مي كند، او را نمي بخشد وبه عذابي سخت دچارميشود.
آنچه ازاين دو حديث درمي يابيم اين است كه تارك الصلاة و مستخف بالصلاة‌ هردو به يك اندازه عذاب مي شوند. اما استخفاف به نمازيعني چه ؟
يعني رعايت نكردن جوانب نماز چه مستحبات و مكروهات چه زمان نماز چه ....
بعضي نمازمي خوانند تا دهن ديگران را ببندند و وقتي هم نمازمي خوانند انگارگرگ دنبالشان كرده است چنان با عجله نماز مي خوانند هرباركه به سجده مي روند ازشدت سقوط پيشانيشان به مهرمي خورد و برمي گردد. تازه درهمين نمازهم به فكر همه چيزهستند الا نماز. يكي مي گفت من هروقت چيزي را گم مي كنم به خودم زحمت گشتن نمي دهم موقع نمازكه مي شود درنمازيادم مي آيد كه كجاست ! اين يعني عدم حضور قلب، مشكلي كه تقريبا همه ما گرفتارآن هستيم كم و زيادش فرقي نمي كند اصولا نمازگذارواقعي تكبرنمي ورزد و سراسر خضوع و تواضع است و اگرمي بينيد حاجي صف اول نمازازسرتاپاي وجودش غرورو تكبرمي بارد بدانيد كه نمازش نمازنيست و همان ويل للمصلين شامل حالش مي شود.

[1] . سوره مدثرآيات 40تا 44