تفاوت علماى حاضر با علماى سابق

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تفاوت علماى حاضر با علماى سابق

با سلام

منشاء اين قدر تفاوت بين ما و علماى گذشته - كه صاحب آن همه كرامات بودند - و علت عقب ماندگى ما از آن ها چيست ؟
بايد منشاء آن را پيدا كرد.
با اين كه آن ها هم همين كارهايى را كه ما به آن مشغوليم - از قبيل درس و مباحثه و تدريس و تلمذ و نوشتن - انجام مى دادند.
آيا علت آن است كه آن ها مستحبات را به جا مى آوردند گمان مى كنم اگر تفحص كنيم ، پيدا مى كنيم كه فرق ما و آن ها در چيست .
با اين كه امكانات زندگى آن ها از ما كمتر بود، ولى حركتشان بيش از ما و نتيجه كارشان بيشتر بود. ما با اتوبوس و هواپيما در مدت حدود يك ساعت (يا كمتر و يا بيشتر) از تهران به اصفهان مى رويم و به منبر مى رويم .
ولى چه قدر در مردم اثر گذاشته ايم ؟
و چه قدر مردم را اصلاح كرده ايم ؟
ولى آن ها همين فاصله را در طول يك ماه و يا يك هفته و يا چند روز مى رفتند. با اين حال ، خدا مى داند كه مردم زمانشان چه قدر روبه راه تر بودند و چه قدر علما آثار مثبت در ميان آن ها گذاشته اند.
ما در بيت المال زياد تصرف مى كنيم و به مختصر قانع نمى شويم ، ولى آن ها كم تصرف مى كردند.
با اين حال ، نتيجه كار ما كم و نتيجه كار آن ها زياد بود.
در هر حال ، بايد ببينيم مابه الامتياز ما و علماى گذشته چيست ؟
بعضى از آن ها در ركوع و سجود فقط سه مرتبه سبحان الله مى گفتند.
ما كه بيشتر مى گوييم چرا كار ما بى نتيجه است ؟
چرا؟ بايد حساب كنيم و ببينيم كه مابه التفاوت ما و آن ها چيست ؟
عموم آن طبقه اهل كرامت بودند و در درس نيز اهل تلاش و تحقيق فراوان بودند. چرا ما اين قدر با آن ها فرق داريم ؟
بعضى از آن ها ادعا مى كردند اگر كتاب هاى موجود از بين برود، تمام اصول و دوره فقه را مى توانيم بنويسيم . اهل گزاف گويى هم نبودند.
مرحوم شيخ انصارى (رحمه الله ) با آن همه درس و بحث و تاءليف ، هر روز زيارت عاشورا، زيارت جامعه و يك جزء قرآن مى خواند.
گويا علت عقب ماندگى ما، ترك مستحبات است كه علماى سابق بدان ملتزم بودند؛ از قبيل زيارت و دعا و تلاوت قرآن و يا نماز اول وقت و ترك مكروهات ، مانند خواب بين الطلوعين .
تفاوت ما و علماى سلف اين است كه آن ها در علم و عمل ترقى داشتند و ما معترفيم به تقصير در علم و عمل .
تخلف و عقب ماندگى ما از علماى سلف و قدما خيلى زياد است .
خيلى خطرناك است كه ندانيم قدما كدام راه را مى رفتند.
خدا كند مستبصر و مهتدى شويم به آن چه موجب عقب افتادگى ما شده است . اگر اهل عمل باشيم و تفحص كنيم ، قطعا علت را پيدا خواهيم كرد.
آيا مى شود گفت آن ها روزى را از خدا مى گرفتند و ما با تلاش و اين طرف و آن طرف رفتن ؟!

منبع :

آينه حقيقت
(امام حسين عليه السلام در كلام آيت الله بهجت )

رضا;98508 نوشت:
تفاوت علماى حاضر با علماى سابق

سلام
هرچند علمای گذشته ویژگیهای شایسته ای داشته اند اما علمای حاضر نیز دارای جنبه های مثبتی هستند که در گذشته وجود نداشته است .
ویژگی علمای گذشته ممحض شدن در درس و بحث و امور عبادی و معنوی بود . خوب طبیعتا این امر باعث بروز احکام باطنی و معنوی در آنها می شده است . اما فراموش نکنیم که این روش ، با جامعیت مورد نظر اسلام سازگار نیست لذا امام ره در کلامی شایسته فرمودند : کاملان ما نیز نیاز به کمال دارند . یعنی ابعادی از کمال در کاملان ما جلوه شایسته نیافت که با توجه به روش و منش امام ره می توان این کمال را همان کمالات ناشی از حضور و عمل به تکالیف اجتماعی دانست چیزی که امامان ما نیز اصلا از آن خالی نبودند .
در مقابل علمای کنونی بیشتر به جنبه های اجتماعی توجه کرده و در این بعد آثاری را به جای گذاشته اند که گذشتگان نداشته اند مثل نظام اسلامی که نتیجه حضور فراگیر علماء بوده است . اما آسیب این حضور کاسته شدن از تلاشهای معنوی و عبادی خاص بوده که شاهد بعضی نتایجش نیز هستیم .
اما به نظر می رسد روش ایده آل جمع بین این دو روش است . یعنی همان راهی که پیشوایان دین ما و پیروان کوشای ایشان از قبیل امام و رهبری رفته اند . این مستلزم یک جهاد واقعی در دو بعد ظاهری و باطنی است و خلاصه اینکه باید مصداق زاهد شب و شیر روز شد .
موفق باشید
موضوع قفل شده است