مراد از آيه «وَ لاَ تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا» در سوره قصص چیست؟
تبهای اولیه
مراد از آيه شريفه «وَ لاَ تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا» در سوره قصص، چيست؟
امام علی(ع) در تفسیر آیه ی شریفه «لا تنس نصیبک من الدنیا» (6) می فرماید:
لا تنس صحتک و قوتک و فراغک و شبابک و نشاطک ان تطلب بها الآخره. (7)
فراموش نکن که با بهره گیری از سلامتی و نیرو و فراغت و جوانی و شادابی ات، آخرت را به دست می آوری [یکی از بهره های انسان از این دنیا، سلامتی و فراغت و ... است].
6. سوره ی قصص، آیه ی 77.
7. معانی الأخبار، ص 325.
يعنى آن مقدار رزقى را كه خدا برايت مقدّر كرده ترك مكن، ( و آن را براى بعد از خودت به جاى مگذار )، بلكه در آن براى آخرت عمل كن، چون حقيقت بهره و نصيب هر كس از دنيا همان چيزى است كه براى آخرت انجام داده باشد، چون آن چيزى كه برايش مىماند همان عمل است.
بعضى « 1» از مفسرين، جمله مورد بحث را چنين معنا كردهاند كه: فراموش مكن اين معنا را كه نصيب تو از مال دنيايى- كه به تو روى آورده - مقدار بسيار اندكى است، و آن همان مقدارى است كه مىپوشى و مىنوشى و مىخورى، بقيهاش زيادى است، كه براى غير از خودت باقى مىگذارى، پس از آنچه به تو دادهاند به قدر كفايت بردار، و باقى را احسان كن.
پی نوشت:
(1) روح المعانى، ج 20، ص 112.
منبع : ترجمه الميزان، ج16، ص: 111
اين يك واقعيت است كه هر انسان سهم و نصيب محدودى از دنيا دارد، يعنى اموالى كه جذب بدن او، يا صرف لباس و مسكن او مىشود مقدار معينى است، و ما زاد بر آن به هيچوجه قابل جذب نيست و انسان نبايد اين حقيقت را فراموش كند.
مگر يك نفر چقدر مىتواند غذا بخورد؟ چه اندازه لباس بپوشد؟ چند مسكن و چند مركب مىتواند داشته باشد؟ و به هنگام مردن چند كفن با خود مىتواند ببرد؟ پس بقيه خواه و ناخواه سهم ديگران است و انسان امانتدار آنها!
و چه زيبا فرمود: امير مؤمنان على علیه السلام:
يا بن آدم ما كسبت فوق قوتك فانت فيه خازن لغيرك:
" اى فرزند آدم! هر چه بيشتر از مقدار خوراكت بدست مىآورى خزانهدار ديگران در مورد آن خواهى بود"! «1».
پی نوشت :
(1)" نهج البلاغه" كلمات قصار جمله 192.
منبع : تفسير نمونه، ج16، ص: 155 و 156
1 . هر كس به سهم و نصيب خود اكتفاء كند و باقى را صرف آخرت نمايد. « وَ ابْتَغِ ... وَ لا تَنْسَ نَصِيبَكَ » ...
2 . در موعظه، به نيازهاى طبيعى هم توجّه داشته باشيم. « لا تَنْسَ نَصِيبَكَ »
3 . ثروت بىحدّ، بهرهمندى بىحساب را بدنبال ندارد. نصيب هر كس محدود و مشخّص است. « نَصِيبَكَ »
منبع : تفسير نور، ج9، ص: 94
پرسش:
مراد از آيه شريفه «وَ لاَ تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا» در سوره قصص، چيست؟
پاسخ:
يعنى آن مقدار رزقى را كه خدا برايت مقدّر كرده ترك مكن، ( و آن را براى بعد از خودت به جاى مگذار )، بلكه در آن براى آخرت عمل كن، چون حقيقت بهره و نصيب هر كس از دنيا همان چيزى است كه براى آخرت انجام داده باشد، چون آن چيزى كه برايش می ماند همان عمل است.
بعضى (1) از مفسرين، جمله مورد بحث را چنين معنا كرده اند كه: فراموش مكن اين معنا را كه نصيب تو از مال دنيايى- كه به تو روى آورده - مقدار بسيار اندكى است، و آن همان مقدارى است كه می پوشى و می نوشى و می خورى، بقيه اش زيادى است، كه براى غير از خودت باقى می گذارى، پس از آنچه به تو داده اند به قدر كفايت بردار، و باقى را احسان كن.(2)
امام علی(ع) در تفسیر آیه ی شریفه «لا تنس نصیبک من الدنیا» (3) می فرماید:
لا تنس صحتک و قوتک و فراغک و شبابک و نشاطک ان تطلب بها الآخره. (4)
فراموش نکن که با بهره گیری از سلامتی و نیرو و فراغت و جوانی و شادابی ات، آخرت را به دست می آوری [یکی از بهره های انسان از این دنیا، سلامتی و فراغت و ... است].
منابع:
1. روح المعانى، ج 20، ص 112.
2. ترجمه الميزان، ج16، ص: 111.
3. سوره ی قصص، آیه ی 77.
4. معانی الأخبار، ص 325.