چراباوجودانتقام مختارازقاتلان امام حسین،امام زمان هم انتقام می گیرد؟

با سلام
و تشکر از سوال خوبتان!

اینكه گفته می‌شود امام مهدی(ع) برای انتقام خون به ناحق ریخته شدة امام حسین(ع) و یارانش می‌آید به چه معناست؟
مگر در زمان قیام مختار از قاتلان اباعبدالله(ع) و یارانش انتقام گرفته نشد

در پاسخ این پرسش لازم است نكاتی را یادآور شویم:

1. منابع و مستندات
در بسیاری از روایات، زیارات و ادعیه بر این موضوع تصریح شده است كه در زمان ظهور امام مهدی(ع) انتقام خون امام حسین(ع) و دیگر شهدای كربلا گرفته می‌شود و حتّی از این بالاتر، این موضوع، به عنوان یكی از اهداف اصلی قیام مهدی موعود(ع) برشمرده شده است.
در روایتی در ذیل آیة 33 سورة اسراء كه از امام صادق(ع) نقل شده است، در این زمینه چنین می‌خوانیم: «از حضرت امام ابوعبدالله صادق(ع) راجع به فرمودة خدای تعالی: «و هر آنكه مظلوم كشته شود پس البته كه ما برای ولیّ او حكومت و تسلط دادیم [بر قاتل] پس مباد در كشتن اسراف كند كه او منصور است»1
پرسیدم، فرمود: «آن قائم آل [بیت] محمد(ص) است، خروج می‌كند و به [انتقام] خون حسین(ع) [دشمنان او را] می‌كشد.
پس چنانچه اهل زمین را به قتل برساند، مسرف نخواهد بود.»2

روایات دیگری نیز در ذیل آیة 33 سورة اسراء از امامان معصوم(ع) نقل شده است، كه در همة آنها بر مطلب فوق تأكید شده است.3
در دعای ندبه نیز از امام مهدی(ع) به عنوان منتقم خون شهدای كربلا یاد شده است: «أین الطالب بدم المقتول بكربلا؛ كجاست آنكه به خونخواهی شهید كربلا به پا می‌خیزد؟»4
در دو فراز از زیارت عاشورا نیز، زیارت كننده از خداوند می‌خواهد كه همراهی با امام پیروزمند یا امام مهدی(ع) را در خونخواهی امام حسین(ع) روزی‌اش گرداند؛ یكبار در این فراز: «فاسأل الله... أن یرزقنی طلب ثارك مع إمامٍ منصورٍ من أهل بیت محمّدٍ(صلّی الله علیه وآله)؛ پس از خدا می‌خواهم... كه خونخواهی تو را به امامی پیروزمند از خاندان محمد(ص) روزیم كند.»5
بار دیگر در فراز زیر:
«و اسئله... أن یرزقنی طلب ثاری [كم] مع امامٍ مهدیٍّ [هدیً] ظاهرٍ ناطقٍ بالحقّ منكم؛ و از او می‌خواهم... كه خونخواهی شما را به همراه امامی از شما كه مهدی [هدایتگر] آشكار و گویا به حق است، روزی من قرار دهد.»6
با توجه به آنچه گذشت، تردیدی باقی نمی‌ماند كه امام مهدی(ع) به هنگام ظهور به خونخواهی جدّ مظلومش برمی‌خیزد و انتقام آن حضرت را از قاتلانش می‌گیرد.

2. مفهوم انتقام
با روشن شدن اصل موضوع باید به مفهوم و كیفیت انتقام‌گیری و خونخواهی امام مهدی(ع) در عصر ظهور پرداخت؛
زیرا این پرسش مطرح است كه آیا در زمان ظهور زمینه‌ای برای گرفتن انتقام از كشندگان شهدای كربلا باقی مانده است؟
چرا كه اولاً در زمان ظهور صدها سال از قیام كربلا گذشته است و هیچ اثری از قاتلان شهدای كربلا وجود ندارد و ثانیاً چنان‌كه در تاریخ آمده است؛ در قیام مختار ثقفی، تمام یا اكثر قاتلان شهدای كربلا به سزای اعمال ننگین خود رسیدند و به شدیدترین وضع ممكن مجازات شدند.
به نظر می‌رسد چهار صورت برای خونخواهی امام مهدی(ع) در عصر ظهور قابل تصور است:
2ـ1. انتقام از نسل به جا مانده از قاتلان شهدای كربلا: این مفهوم را می‌توان از برخی روایات استفاده كرد.
در یكی از این روایات چنین می‌خوانیم: به حضرت ابوالحسن علی بن موسی الرضا(ع) عرض كردم: یابن رسول الله، چه می‌فرمایید دربارة حدیثی كه از امام صادق(ع) روایت شده است كه فرمود: «هرگاه قائم(ع) قیام [خروج] كند ذراری (نسل) و نوادگان قاتلان حسین(ع) را به خاطر كارهای پدرانشان به قتل خواهد رساند؟ فرمود: «همین‌طور است».
عرض كردم: پس قول خدای عزّ و جلّ: «و هیچ نفسی بار دیگری را بر دوش نمی‌گیرد»7 معنایش چیست؟
فرمود: «خداوند در تمامی اقوالش راست گفته است، ولی ذریّة كشندگان امام حسین(ع) به كردة پدرانشان راضی هستند و به آن جنایت‌ها افتخارمی‌كنند، هر كس به كاری راضی باشد همچون كسی است كه آن را انجام داده و چنانچه مردی در شرق كشته شود و مرد دیگری در مغرب به كشته شدنش راضی باشد، آنكه رضا داده، نزد خدای عزّ و جلّ، شریك قاتل خواهد بود. بنابراین، تنها بدین جهت حضرت قائم(ع) وقتی خروج كند آنها را می‌كشد كه از كردار پدرانشان راضی‌اند.»8

با توجه به این روایت و دیگر روایات مشابه می‌توان گفت كه امام مهدی(ع) به هنگام ظهور، بازماندگان قاتلان شهدای كربلا را به این دلیل كه راضی به فعل پدران خود هستند، به انتقام خون این شهیدان به قتل می‌رساند.
2ـ2. انتقام از جریان و خطّی كه موجب شهادت امام حسین(ع) و یارانش شد: چنان‌كه می‌دانید از آغاز رسالت نبیّ مکرم اسلام(ص) و حتی پیش از آن، دو خاندان، دو خط و دوجریان همواره رو در روی هم بوده‌اند؛ یكی خاندان بنی‌هاشم و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و دیگری خاندان ابوسفیان و جریان بنیامیه.
اگرچه ابوسفیان با فتح مكه به ظاهر ایمان آورد و تسلیم شد، ولی به شهادت تاریخ، او و نوادگانش هیچگاه از دشمنی با پیامبر اعظم(ص) و فرزندانش دست بر نداشتند و از هیچ تلاشی برای نابودی اسلام فروگذار نكردند.
اوج دشمنی و كینه‌توزی خاندان ابوسفیان نسبت به خاندان پیامبر اسلام(ص) را در واقعة كربلا می‌توان دید كه به تصریح یزید، امام حسین(ع) و یارانش به انتقام خون مشركان كشته شده در جنگ بدر، با شقاوت تمام به شهادت رسیدند.9
جریان تقابل بنی‌هاشم و بنی‌امیه تا پایان تاریخ و روزی كه امام مهدی(ع) ظهور می‌كند، ادامه خواهد داشت تا آنکه پیش از ظهور آن حضرت، فردی به نام «عثمان بن عنبسه» از نوادگان ابوسفیان و هند جگرخوار كه با عنوان «سفیانی» شناخته می‌شود، از شام یا همان سوریة كنونی سر به شورش می‌گذارد و پس از جنایات فراوان، در مقابل لشكریان امام مهدی(ع) شكست خورده و به هلاكت می‌رسد.10
با توجه به آنچه گذشت می‌توان گفت كه با نابودی آخرین بازمانده از نسل ابوسفیان و هلاكت او به دست امام مهدی(ع)، انتقام خاندان اهل بیت(ع) از خاندان ابوسفیان كه عامل جنایات بی‌شمار در حقّ خاندان عصمت و طهارت، به ویژه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بودند، گرفته می‌شود و به تقابل تاریخی این دو خاندان پایان داده می‌شود.

می‌شود و به تقابل تاریخی این دو خاندان پایان داده می‌شود.
2-3. انتقام از قاتلانی که در عصر ظهور به دنیا رجعت می‌کنند: چنان‌كه می‌دانید براساس اعتقاد شیعیان، خداوند متعال در عصر ظهور، گروهی از مؤمنان محض و مشركان محض و به بیان دیگر گروهی از زبدگان از اهل حق و نابه‌كاران از اهل باطل را كه در زمان خود به نهایت درجة ایمان و رستگاری یا به آخرین حدّ كفر و پلیدی رسیده‌اند، بار دیگر به دنیا برمی‌گرداند، تا گروه اوّل شاهد عزّت و پیروزی حق باشند و گروه دوم به سزای اعمال ناشایستی كه در زمان حیاتشان در حقّ خداجویان مرتكب شدند، برسند».11
بر این اساس، می‌توان گفت ‌انتقام امام مهدی(ع) از قاتلان اباعبدالله الحسین(ع) و یاران باوفایش، در زمان رجعت صورت می‌گیرد.
به این بیان كه همة آن اشقیا در زمان ظهور امام مهدی(ع) به دنیا بازمی‌گردند و به سزای جنایات عظیم و بی‌شرمانه‌ای كه در روز عاشورا مرتكب شدند، می‌رسند.
2-4. انتقام عملی با تحقق اهداف و آرمان‌های شهدای کربلا: چهارمین احتمالی كه در مورد مفهوم انتقام امام مهدی(ع) از قاتلان اباعبدالله الحسین(ع) و یارانش، می‌توان مطرح كرد این است كه بگوییم این انتقام با به بار نشستن اهداف و آرمان‌هایی كه نهضت عاشورا به خاطر آنها شكل گرفت، تحقق می‌یابد.
به بیان دیگر، چون امام حسین(ع) و اصحابش برای اقامة حق، مبارزه با ستم، برپایی نظام عادلانه، امر به معروف و نهی از منكر، احیای سیره و سنّت نبیّ مكرم اسلام(ص) و... به شهادت رسیدند و امام مهدی(ع) با قیام خود همة این اهداف و آرمان‌ها را محقق می‌سازد، در واقع می‌توان گفت كه نهضت اباعبدالله الحسین(ع) به هدف خود رسیده و انتقام خون آن حضرت گرفته شده است.
در پایان یادآوری می‌شود اگرچه برخی از احتمال‌های یاد شده با ظاهر روایات هم‌خوانی بیشتری دارد و به ذهن هم نزدیك‌تر می‌آید، ولی هیچ‌یك از این احتمال‌ها با دیگری منافات نداشته و كاملاً قابل جمع هستند.

پی‌نوشت‌ها:
1. سورة اسرا (17)، آیة 33.
2. سید هاشم حسینی بحرانی، سیمای حضرت مهدی (عج) در قرآن، ترجمه: سید مهدی حائری قزوینی، ص 225-226.
3. ر.ک: همان، ص 226-230.
4. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 98، ص 292.
5. همان، ص 292.
6. همان، ج 99، ص 107.
7. سورة انعام (6)، آیة 164.
8. سیمای حضرت مهدی در قرآن، ص 226-227.
9. قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، ص 435.
10. ر.ک: شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج2، ص 651، ح6.
11. ر.ک: بحارالانوار، ج 53، ص 39، ح1، برای مطالعه بیشتر در زمینة موضوع رجعت ر.ک: ابراهیم شفیعی سروستانی، معرفت امام زمان (ع) و تکلیف منتظران، ص 484-544.

می دانید در حکم الهی مجازات گناهکاران به یکبار و دوبار نیست بلکه بسته به باطن عمل و وسعت گناه و زشتی عملی است که بدان مرتکب شده اند، چنانکه ممکن است گناهان و ظلم و فسق فردی موجب عذاب جاودانی وی شود. چنانکه محاسبه پاداش هم به حسب ظاهر عمل نیست بلکه باطن و روح عمل است که صاحب آن را مستحق بهشت ابدی می سازد یعنی پاداش مادام و دمادم.

انتقامی که مختار از قاتلان امام حسین (ع) گرفت، بعنوان انتقام اولیه برای پاک کردن جامعه اسلامی از لوث وجود کثیف و ناپاک افرادی از جریان ظلمه همچون شمر و عمرسعد و ... و این غیر از انتقام حضرت ولیعصر (عج) در جریان ظهور و انتقام و قهر الهی است.

چنانکه در روایات امده در جریان ظهور و رجعت، برای اینکه وعدۀ الهی یعنی حکومت صالحان در همین دنیا تحقق یابد، خداوند عدۀ زیادی از بدان و ظالمان و نیز خوبان خوب از گذشته را به دنیا باز می گرداند تا حکومتی که خداوند به صالحان وعده داده محقق شود و یکی از اقتضاءات ان مجازات ظالمان و سرکرده های ظلم و فسق و فجور تاریخ است تا قلب صالحان و مؤمنان در برپایی حکومت وعده داده شده از آرامش و طمأنینه بیشتری برخوردار شود.

پس این انتقام در حقیقت انتقام از تمام ظلم و جور و به بیانی از اصل و اساس ظلم و جور است، تا هم هدیه ای به صالحان باشد و هم زنگ خطری برای کسانی که مترصد پیروی از مکتب ظالمان هستند.

و این البته تمام مطلب و کمال داستان نیست زیرا اصل انتقام در دادگاه عدل الهی و در روز حشر اقامه خواهد شد، و این نیز نه منافاتی با انتقام مختار و نه منافاتی با انتقام حضرت مهدی (عج) و دوران رجعت دارد.

موفق در پناه حق ...:Gol:

اگر دقت کرده باشيد بعضي از اشقياي کربلا جرمشان کشتن يک نفر نبود بلکه در خون بسياري از شهدا شريک جرم بودند مثلا مختاراز جنايات حرمله مي پرسد واو به جنايات مختلفش اعتراف مي کند که هر کدام نياز به قصاص دارد،اگر ديده باشيد بعضي اعدامي هاراچند بار به اعدام محکوم مي کنند،دليلش اين است که اگر احيانا از اعدام اول جان سالم بدر برد ومثلا بعد از پايين آوردن از چوبه دار زنده شد دوباره اعدامش کنند،اگر محکوم به يکبار قصاص باشد وبعد از پايين آمدن از چوبه دار زنده باشد ديگر نمي شود قصاص کرد

اينان همينطور است اگر يک نفر به چند بار قصاص محکوم باشد ودوباره زنده شود بايد براي قصاص هاي بعدي آماده شود درثاني مختار همه قاتلان رابه سزاي عملشان نرسانده بود در کربلا به روايتي 18000نفر به رواتي 30000نفر وبه ....شرکت داشتند مگر مختار جند نفر ازآنها رابه سزاي عملشان رساند
ونکته بعدي اين است.

با سلام
ایا به نظر شما این درست است که فکر کنیم یک امام معصوم و آخرین امید مستضعفان و محرومان دنیا و همه آزاد مردان دنیا و یگانه منجی عالم بشریت بعد از این همه سالها ظهور کنند (انشاءالله)و تنها دغدغه ایشان انتقام باشد؟ایا در خصوص انتقام ولی عصر که در زیارن عاشورا و یا در مابقی احادیث و روایات ذکر شده نمی توان اینگونه فکر کرد که انتقام به معنای ادامه دادن و به کرسی نشاندن راه درست بشر همان راهی که همه ائمه و صالحین در پی آن بوده اند می باشد.آیا خود ائمه مخصوصا امام حسین(ع)واقعا نمی توانسته اند انتقام خودشان را بگیرند؟ایا چنانچه انگونه که شما می فرمایید انتقام صورت بگیرد خوب دیگر عمل بدی باقی نمی ماند که اشقیای کربلا به جهنم بروند پس عقاب خداوند چه می شود؟آیا به نظر شما این تصویر درستی است که از امام زمانمان شخصی بسازیم که خواهد آمد و یه سری ادمها را از قبر بیرون می آورد و آنها را شلاق می زند؟و همه دنیا در حال مشاهده این رفتار منجی بشریت مسلمانان هستند؟عزیزان من این حرفها چیست؟با این رفتاری که شما می فرمایید چه دردی از عالم شیعه حل می شود؟این رفتار یعنی اینکه آنموقع من نتوانستم بزنم حالا می زنم.آیا این رفتار در شان امامان معصوم می باشد؟انتقام یعنی به کرسی نشاندن حکومت الهی در کل جهان یعنی همان هدفی که شخص رسل الله(ص)و همه امامان(ع)و صلحا در پی آن بوده اند.

با سلام.
البته بعضی اعتقاد دارند که مختار انتقام خون حضرت اباعبدالله امام حسین (ع) رو گرفته.
اگه بتونیم بپذیریم که انتقام خون یه معصوم رو یه غیر معصوم گرفته، سوال اینه که پرچم قرمز روی گنبد چیه؟
این افراد اعتقاد دارند که تمام شهیدان کربلا چون افرادی بالغ بودند و جنگ کردند، انتقامشون همون قیام مختار بود و پرچم قرمز به خاطر خون شش ماهه معصوم و سند مظلومیت مولا، حضرت علی اصغر (ع) هست که هنوز انتقامش گرفته نشده.

اما من خودم نمیتونم قیام مختار رو انتقام خون امام حسین بدونم. چون به نظر بنده انتقام خون معصوم رو باید معصوم بگیره.
خوب انتقام خون رو باید صاحب خون بگیره:

آیة 33 سورة اسراء :«و هر آنكه مظلوم كشته شود پس البته كه ما برای ولیّ او حكومت و تسلط دادیم [بر قاتل] پس مباد در كشتن اسراف كند كه او منصور است»

مطالعات زیادی روی قیام مختار ندارم ولی فکر میکنم که معصومین چندان با این قیام کاری نداشتند. و اگه این قیام به عنوان خون خاهی امام حسین بود اشاره می کردند.

می شه سند و دلیل این فرمایشتون رو بفرمایید؟

"با سلام
ایا به نظر شما این درست است که فکر کنیم یک امام معصوم و آخرین امید مستضعفان و محرومان دنیا و همه آزاد مردان دنیا و یگانه منجی عالم بشریت بعد از این همه سالها ظهور کنند (انشاءالله)و تنها دغدغه ایشان انتقام باشد؟ایا در خصوص انتقام ولی عصر که در زیارن عاشورا و یا در مابقی احادیث و روایات ذکر شده نمی توان اینگونه فکر کرد که انتقام به معنای ادامه دادن و به کرسی نشاندن راه درست بشر همان راهی که همه ائمه و صالحین در پی آن بوده اند می باشد.آیا خود ائمه مخصوصا امام حسین(ع)واقعا نمی توانسته اند انتقام خودشان را بگیرند؟ایا چنانچه انگونه که شما می فرمایید انتقام صورت بگیرد خوب دیگر عمل بدی باقی نمی ماند که اشقیای کربلا به جهنم بروند پس عقاب خداوند چه می شود؟آیا به نظر شما این تصویر درستی است که از امام زمانمان شخصی بسازیم که خواهد آمد و یه سری ادمها را از قبر بیرون می آورد و آنها را شلاق می زند؟و همه دنیا در حال مشاهده این رفتار منجی بشریت مسلمانان هستند؟عزیزان من این حرفها چیست؟با این رفتاری که شما می فرمایید چه دردی از عالم شیعه حل می شود؟این رفتار یعنی اینکه آنموقع من نتوانستم بزنم حالا می زنم.آیا این رفتار در شان امامان معصوم می باشد؟انتقام یعنی به کرسی نشاندن حکومت الهی در کل جهان یعنی همان هدفی که شخص رسل الله(ص)و همه امامان(ع)و صلحا در پی آن بوده اند."

با اين حساب، آيا خداوند در دنيا وقتي بنده اي گناه ميكند نميتواند او را عذاب كند؟ كه حال كه عذاب نكند بعدا بگويد "من در دنيا نتوانستم بزنم حالا ميزنم". گفته شما اگر در مورد معصوم باشد در مورد خداوند نيز صادق است. پس اين استدلال درست نيست.
آيا اين حق مظلوم هست كه ظالم را قصاص كند يا خير؟ اگر عمر ملعون سيلي به صورت مادرمان زد آيا بايد قصاص شود يا خير؟ اين حق اولاد است كه او را قصاص كنند. و اينكه اين عمل در دنيا اتفاق بيفتد منافاتي با عقل ندارد.
تعريف انتقام از منظر شخصي شما آن است كه ذكر گرديد ولي در حقيقت چيز ديگري است.
خداوند عادل است و اگر عمر ملعون سيلي زد سيلي ميخورد و به خاطر آن ديگر عذاب نبايد شود. عذاب عمر هم در جهنم به خاطر نداشتن حب اميرالمونين عليه السلام و بغض نسبت به ايشان است و نيز تمام جنايات ديگري كه كرد و بنيان و اساس آنها را گذاشت. اين درست نيست كه بگوييم چرا بايد عمر ملعون زنده شود و سيلي بخورد. اين اتفاقا حق است و خداوند از حق از خود در مقابل اين حراميان و تابعان آنها نميگذرد.

من که نفهمیدم شما کدوم طرفی هستید. هم سوال می کنید هم جواب میدید.

ببینید ائمه و بویژه امام منتظر (ع) خارج از دستور خدا که عمل نمی کنند.
الله یفعل ما یرید. خدا هر کاری بخواد می کنه. حالا عمر رو 100 باز زنده کنه و بکشنش کسی نمی تونه حرفی بزنه.
حالا اگه امام زمان شلاق زد، ما قبول داریم. اگه نزد هم قبول داریم.

اما اینکه شما میایید انتقام رو ادامه راه اهل بیت تعبیر میکنید چه دلیلی دارید؟
چه لزومی هست که ائمه برای گفتن " ادامه دادن و به کرسی نشاندن راه درست بشر همان راهی که همه ائمه و صالحین در پی آن بوده اند" دست به دامن استعاره و تشبیه و مخفی سازی و کد گذاری بشوند؟
درحالیکه بارها تو احادیث هم به راحتی و بی هیچ مخفی کاری این سخن را فرموده اند.

درست است که تاسیس حکومت صالحین برای ناصالحین تاریخ دردناک هست، اما بنا به دلایلی خدا اراده کرده است که ناصالحین را بدست صالحین هم عذاب کند. این عذاب بنا به روایات عذاب هایی مانند شلاق و اعدام و ... هستند.
اما عذاب آخرت با این عذاب کاملا متفاوت است. و عذاب دنیا را با عذاب آخرت مقایسه کردن اشتباه است.
همین قدر فقط باید توجه کنیم که عذاب بعد از ظهور باعث تطهیر امثال عمر نخواهد شد.

سندش رو پررنگ کردم. ولی دم امام حسین ع مختار بود یا اولاد آن حضرت؟

البته قیام و زحمات مختار رو هم نادیده نگیریم. خدا ازش راضی باشه که در بعضی احادیث به نیکی یاد شده. من جمله آخر پست 6 روز قبل ام رو پس میگیرم.

ما یه همکلاسی داشتیم که شیعه نبود (یه دینی داشت دیگه!) به محض اینکه اسم امام علی (ع) یا امام حسین(ع) می اومد انگار که جلوی یه نفر از قاتل باباش اسم ببرن؛ از شدت نفرت دستاش شروع می کرد به لرزیدن جوری که می گفتیم الانه سکته کنه!!! خلاصه اینکه من فکر می کنم توی همین دوره و زمانه هم آدمایی پیدا می شن که شدت کینه شون به اهل بیت کمتر از کینه ی شمر و ابن زیاد نیست و اگه امام حسین الان هم بود نمایش کربلارو خونین تر از قبل اجرا می کردن... و منظور از انتقام حضرت مهدی (عج) از این آدمارو خوب درک می کنم چون فکر می کنم کینه و نفرت هم مثل دوستی و محبت نسل به نسل منتقل میشه همونطور که ما ندیده و نشناخته عاشق شدیم بعضی ها هم ندیده و نشناخته فارغ شدن!