***دنیا ، بعد از شهادت امام مهدی عجل الله فرجه***

در پاسخ به سؤال شما گفتنی است: بعد از ظهور، امام زمان(ع) مدتى را در روى زمین سلطنت و حکومت مى کند. البته روایات در رابطه با مدت حکومت مختلفى است از پنج سال تا 309 سال ذکر شده است. این اختلاف شاید اشاره به دوران هاى مختلف حکومت آن حضرت باشد:

علامه مجلسى مى گوید: بعضى از روایات بر جمیع مدت حکومت و بعضى بر زمان استقرار دولت، دلالت دارد.(1) یکى از اعتقادات شیعه، مسئلة رجعت است. رجعت در زمان ظهور و پس از ظهور امام زمان(ع) به وقوع مى پیوندد. عقیدة شیعه امامیه آن است که خداوند متعال در موقع ظهور امام زمان(ع) مردمى از شیعیان آن حضرت را که قبلاً مرده بودند به دنیا بر مى گرداند تا به ثواب یارى او و مساعدت وى و مشاهده دولت آن حضرت فائز گردند. هم چنین مردمى از دشمنان آن حرت را نیز زنده مى گرداند تا از آن ها انتقام گیرد.(2) بر این اساس در دعاى عهد نیز مى خوانیم: قبل از ظهور حضرت مردم را از قبر بیرون آور تا در رکاب حضرت باشم. از روایات استفاده مى شود که بعضى از امامان (ع) مانند امام حسین(ع) به دنیا بر مى گردد. امام صادق(ع) مى فرماید: «نخستین کسى که قبرش مى شکافد و زنده مى شود و به دنیا بر مى گردد حسین بن علی(ع) است و این رجعت عمومى نیست بلکه افراد خاصى به دنیا بر مى گردند که یا مؤمن خالص و یا مشرک محض باشند».(3)

پس از حکومت سیصد ساله و بیشتر مفاهیم دینى توسط معصومان، مجدداً اوضاع دگرگون شده حکومت هاى دینى و غیر دینى رخ مى نمایند. جباران زمام امر را به دست مى گیرند حکومت هاى دینى از بین مى روند و با گذشت زمان ارزش هاى اخلاقى وانسانى از میان مى رود و فساد و بى بند و بارى سطح جهان را فرا مى گیرد. روایات زیادى دربارۀ علایم قیامت داریم که اشراط الساعه اش مى گویند و این احادیث غیر از علایم ظهور امام عصر(ع) است، چرا که بیشترین تأکید در علایم الظهور بر حاکمیت ظلم و جور است ولى در علایم قیامت بر فساد و بى بند و بارى هاى اخلاقى و علنى شدن مسایل جنسى در برابر چشم مردم است. در هر صورت ممکن است این وضعیت میلیونها سال طول بکشد تا قیامت بر پا گردد.

عیاشى در تفسیر خود از جابر بن یزید جعفى روایت نموده که گفت شنیدم حضرت باقر(ع) مى فرمود: به خدا قسم مردى از ما اهل بیت بعد از مرگش سیصد و نه سال سلطنت مى کند. عرض کردم: این در چه زمانى خواهد بود؟ فرمود: بعد از مرگ قائم است. عرض کردم: حضرت قائم در عالم خود چقدر باقى مى ماند؟ فرمود: نوزده سال از موقع قیام تا هنگام مرگش. عرض کردم:‌ آیا بعد از مرگ قائم هرج و مرج مى شود؟ فرمود: آرى پنجاه سال. آن گاه امام منتصر به دنیا باز مى گردد براى خون خواهى خود و یارانش. وى بى دین ها را به قتل مى رساند و به اسارت مى برد. پس از ایشان امام سفاح به دنیا بر مى گردد پس تمام دشمنان ستمگر ما را مى کشد و تمام زمین را مالک مى شود و خداوند کار او را اصلاح مى گرداند و سیصد و نه سال سلطنت مى کند آن گاه امام فرمود: اى جابر مى دانى امام منتصر و سفاح کیست؟ منتصر حسین(ع) و سفاح، امیرالمؤمنین(ع) است.(4)

از اینگونه روایات استفاده می شود که بی شک، هر گاه در جامعه جهانی، امام معصوم (ع) حاکمیت جامعه را در دست بگیرد جامعه عاری از فساد و تباهی می گردد و هر گاه مردم، از امام معصوم (ع) و حاکمیت انسان کامل فاصله گرفته اند و به حکومت طاغوت گرایش پیدا کرده اند، و یا بنا به دلایلی نظیر جهل و غفلت خود مردم، امام معصوم غایب شده، مردم خود را از درک نور هدایت امام و لطف خاص الهی محروم ساخته اند.

و این موضوع ارتباطی به زمان خاصی ندارد خواه زمانه غیبت باشد، خواه ظهور، یا در دوران رجعت و یا تا قیام قیامت، هیچ استثنائی ندارد، تا حیات بشری برپاست و قیامت محقق نشده، حکایت همین است.

مادامیکه مردم از نور هدایت امامت و ولایت برخوردارند و همچون پروانه هائی گِرد شمع پر فروغ امام معصوم این انسان کامل می گردند، سعادت دنیا و آخرت و امنیت حقیقی شان تأمین و تا زمانیکه بر خلاف مسیر فطرت و انسانیت شان دامان امام معصوم و مکتب اهل بیت (ع) را رها ساخته و از طواغیت هواهای نفسانی و مکتب شیطان پیروی کنند، جز "ظلم و ستم" و "فساد و تباهی" به انتخاب خودشان در این چرخ گردون ارمغانی دیگر نخواهند یافت.

موفق باشید ...:Gol:

پاورقی----------------------------------------------------------------------------
1. منتخب الاثر، ص 618.
2. مهدى موعود، ص 1232.
3. مهدى موعود، ص 1186.
4. مهدى موعود، ص 1239، بنقل از سایت پاسخگو.

بسم الله الرحمن الرحیم

پس ان دسته از روایات که می فرمایند امام حسین علیه السلام انقدر حکومت می کند که ابروانش بر چشمانش می افتند چه؟
یا حکومت مولا علی علیه السلام و هزار فرزند از ایشان؟
و اینکه وقتی ابلیس به دست امام زمان علیه السلام گردن زده می شود چطور دوباره فساد و تباهی به ان شدت بازمی گردد؟
چیزی که بنده مطالعه کرده بودم این بود که تمامی ائمه علیهما السلام رجعت می کنند و حکومت می کنند و این است مصداق و ان رجعتکم حق
و پس از همه ائمه امام زمان علیه السلام رجعت می فرمایند و 19 روز یا چیزی شبیه به این پس از وفات ایشان قیامت برپا می شود
احساس می کنم ان دسته احادیثی که هدفش ناامیدی شیعیان است مثل همین حدیث که فساد دوباره بازمی گردد از دسته احادیث جعلی باشند

یا علی

پاسخ این بخش از کلام شما در بخشی از پست قبلی، مطلب رنگی شده ذکر شد: عیاشى در تفسیر خود از جابر بن یزید جعفى روایت نموده که گفت شنیدم حضرت باقر(ع) مى فرمود: به خدا قسم مردى از ما اهل بیت بعد از مرگش سیصد و نه سال سلطنت مى کند. عرض کردم: این در چه زمانى خواهد بود؟ فرمود: بعد از مرگ قائم است. عرض کردم: حضرت قائم در عالم خود چقدر باقى مى ماند؟ فرمود: نوزده سال از موقع قیام تا هنگام مرگش. عرض کردم:‌ آیا بعد از مرگ قائم هرج و مرج مى شود؟ فرمود: آرى پنجاه سال. آن گاه امام منتصر به دنیا باز مى گردد براى خون خواهى خود و یارانش. وى بى دین ها را به قتل مى رساند و به اسارت مى برد. پس از ایشان امام سفاح به دنیا بر مى گردد پس تمام دشمنان ستمگر ما را مى کشد و تمام زمین را مالک مى شود و خداوند کار او را اصلاح مى گرداند و سیصد و نه سال سلطنت مى کند آن گاه امام فرمود: اى جابر مى دانى امام منتصر و سفاح کیست؟ منتصر حسین(ع) و سفاح، امیرالمؤمنین(ع) است.(مهدی موعود، ص 1239)

در این روایت چنانکه ملاحظه می کنید هم به حکومت امام حسین (ع) اشاره شده و هم به حکومت امیر مؤمنان علی (ع)، روایت گویای آنست که بعد از شهادت امام زمان عج 50 سال فاصله می شود و سپس امام منتصر و سفاح رجعت می کنند.

و به نظر بعد از دوران رجعت، نوبت تحقق قیامت خواهد بود، زیرا از ائمه اهل بيت (عليه السلام) نيز روايت شده كه فرموده اند ايام خدا سه روز است، روز ظهور مهدى (عليه السلام)، روز برگشت و روز قيامت، و در بعضى از روايات آمده: ايام خدا سه روز است، روز مرگ و روز برگشت و روز قيامت.

پس بعد از قضایای رجعت باید منتظر برپایی قیام قیامت بود.

موفق باشید ...:Gol:

درباره اين‏كه مرگ شيطان بزرگ (ابليس) كى و چگونه خواهد بود؟ آيا كسى اورا مى‏ كشد يا خودش مى‏ ميرد؟ روايات مختلفى وجود دارد كه برخى آنها ذكر مى‏ شود:

امام صادق‏ عليه السلام مى‏ فرمايند: «روزى كه قائم ما عليه السلام ظهور كند، موهاى پيشانى او (ابليس) را مى‏ گيرد و گردنش را مى ‏زند».[1]

آن حضرت در حديث ديگرى مى‏فرمايند: «شيطان بين نفخه اول و دوم صور اسرافيل مى‏ ميرد».[2] متن اين دو روايت با يكديگر معارض است، و جمع كردن آنها با يكديگر ممكن نيست. زيرا هنگام ظهور حضرت ولى عصرعليه السلام تا نفخه صور بسيار فاصله است، و طبق اعتقاد شيعه بين زمان ظهور و نفخه صور رجعت نيز وجود دارد. البته دومين روايت بيشتر نقل شده است و در سند آن مؤيّداتى وجود دارد، كه موجب مى‏ شود آن را بر نخستين روايت ترجيح داد؛ پس كشته شدن شيطان توسط امام زمان‏ عليه السلام دليل محكمى ندارد.

پس كشته شدن شيطان توسط حضرت ولى‏ عصر(عج) يقينى نيست؛ زيرا با رواياتى كه بيان مى‏كنند شيطان بين نفخ صور اوّل و دوم مى‏ميرد، تعارض دارد.

اما قول ديگر كه مى‏فرمايد در زمان رجعت و توسط پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم كشته خواهد شد[3] دليل محكمى بر اثبات آن وجود ندارد؛ زيرا در روايات، با تعابير مختلفى بيان شده است پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم يا على‏ عليه السلام شيطان را ميكشد و نيروهايش با او مى ‏جنگند و پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم به كمك آنان مى‏ آيد و شيطان را مى‏كشد. با توجه به اين كه روايات مذكور كم نقل شده است و مقابل آن روايات فراوانى وجود دارد كه مرگ شيطان را در نفخ صور ميدانند اين قول نيز پذيرفتنى نيست.

اما ديدگاهى كه بيشتر مسلمانان آن را پذيرفته‏اند اين است كه مرگ شيطان در نفخ صور اول يا بين نفخ صور اول و دوم است، البته شيطان تا قيامت كبرى نمى ‏ماند. زيرا او از خداوند تا قيامت فرصت خواست و خداوند اين فرصت را تا وقت معلوم به او داد؛ تعبير «الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ» دليل ديگرى بر اين است كه شيطان تا قيامت زنده نيست، زيرا وقت از خصوصيات دنيا است و در قيامت، وقت وجود ندارد. علاوه بر اين ابليس سوگند ياد كرد تا همگى انسان‏ها جز مخلصين را اغوا كند؛ تعبير «اجمعين» وقتى صادق است كه تا آخر وجود انسان‏ها كه قبل از قيامت است، وجود داشته باشد،[4] از اين‏رو برخى مفسّران مانند ابن عباس استدلال كرده‏اند شيطان تا آخرين روزهاى تكليف انسان وجود دارد، و هنگامى كه در صور دميده شد و همه مردند، او نيز مى‏ ميرد[5].

بنابراين شيطان تا پيش از قيامت كبرى وجود دارد و مرگ او در نفخ صور صورت مى‏ گيرد. [6]

اما اين كه آيا رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم يا امام زمان‏ عليه السلام او را مى‏ كشد؟ دليل محكمى بر اثبات آن نداريم.

موفق باشید ...:Gol:

پاورقي_________________________________________
[1] تفسير عياشى، ج 12، ص 175.
[2] علامه محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، ج 60، ص 244، نشر مؤسسة الوفاء، بيروت.
[3] علامه محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، ج 60، ص 244، مؤسسة الوفاء، و معجم أحاديث المهدي(ع)، ص 93، مؤسسة معارف اسلامى، 1411 (ه ق)، قم، و تفسير نمونه، ج 19، ص 343، انتشارات دارالكتب الاسلامية، 1374 (ه ش).
[4] علامه طباطبايى، الميزان، ج 12، ص 160، اسماعيليان.
[5] همان.
[6] علامه محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، ج 60، ص 244، نشر مؤسسة الوفاء بيروت، و علل الشرايع، ج 2، ص 402، نشر حيدريه، نجف، 1386 (ه ق)، و تفسير تبيان، ج 6، ص 335، نشر مكتب الاعلام الاسلامى، قم، 1409 (ه ق)، و تفسير الجلالين (سيوطى و محلى) ص 194، دارالمعرفة، بيروت، و دارالمنثور، ج 4، ص 99، همان نشر، و فتح الغدير شوكانى، ج 3، ص 132، نشر عالم الكتب، و الميزان، ج 12، ص 160، نشر اسماعيليان، قم.

بسم الله الرحمن الرحیم

سئوال اصلی بنده بی جواب مانده هست هنوز

استاد صدیق بزرگوار بیایید احادیث را کنار گذاشته و از لحاظ عقلی با توجه به صفت علیم و حکیم بررسی کنیم بزرگواری فرمایید جواب بنده را با دیدگاه عقلی ارائه بفرمایید و الا تعداد احادیث درباره ظهور و جزییات ان به حدی زیاد است که انسان شگفت زده می شود

در قرآن بارها و بارها اشاره به وارث شدن زمین توسط صالحان اشاره شده
از زمان خلقت ادم تا کنون وعده ظهور داده شده
مولایمان مهدی علیه السلام هزاران سال است که در پرده غیبت به سر می برد و عقول بشری باید تکمیل شوند تا ظرفیت حضور ایشان را بیایند
ائمه ما علیهما السلام که همه خلیفه خدا بودند و هه حاکمانند چطور از بین انها فقط مولا علی علیه السلام و اما م حسین علیه السلام رجعت می کنند؟مگر نه اینکه رجعت شامل مومنین خاص است؟پس بقیه ائمه علیهما السلام مومنین خاص نبودند؟

جنگهائی که بین سپاه مولا و سپاه دجال در می گیرد که عظمتی از هول و کشتگان است برای این است که دوباره کفر برگردد؟این امر کمی ساده انگارانه نیست؟
نزول اجلال 124 هزار پیامبر برای یاری مولا و ملک نصر و ملک منصور و حضرت جبرییل علیه السلام با فوج فوج ملائک برای این نیست که قرار است کفر ریشه کن شود؟
دقت کنید همه چیز دلالت بر این دارد که در ان زمان تمامی ایمان بسیج می شود و ایضا تمامی کفر یعنی چه؟کمی ریز بین باشیم
از ان گذشته اینهمه تدارک شیطان ملعون و اعوانش برای جلوگیری از ظهور ایا به این معنا نیست که پس از ظهور دیگر شیطنتی وجود نخواهد داشت؟
اگر قرار است که بعد از ظهور و حکومت صالحان دوباره شیطان برگردد و کفر فراگیر شود دیگر چه جای نگرانی برای شیطان است؟
بازهم عرض این حقیر را دقت فرمایید این گونه احادیث باعث ناامیدی می شود بنده با منطق و استدلال کردم از حضورتان تقاضای جواب با منطق و استدلال و آیات قران را دارم نه بر پایه احادیث

به امید فردائی بهتر

انشاءالله گام به گام به سؤال اصلی از نظر شما هم خواهیم رسید، اگر چه از نظر ما همه مطالب شما اصلی است و بنوعی به هم مرتبط اند.

باید کمی هم حوصله داشت تا انشاءالله با هم بحث ها را پیش ببریم. ضمناً با بحث عقلی هم موافقم انشاءالله در اولین فرصت خدمت می رسم.

ضمناً دوستان دیگر از کارشناسان محترم و کاربران نیز اگر مطالبی در تأیید یا نقد مطالب بنده و یا تکمیل بحث دارند، دریغ نفرمایند.

موفق باشید ...:Gol:

با سلام و تشکر:Gol:

مسأله وارث زمین شدن توسط صالحان وعدۀ الهی است و وعدۀ خداوند تخلف بردار نیست، اما منافاتی با مسألۀ تکلیف و امتحان انسان ندارد، زیرا بی شک تا انسانی بر کره خاکی وجود دارد و قیامتی برپا نشده و نیز شیطان طبق مهلتی که تا یوم الوقت المعلوم گرفته، وجود دارد،(طبق بحث پست های قبلی) شیطنت و فریب شیطان و وسوسه نفس هم هست و مردم ممکن است به سمت و سوی فساد و تباهی گرایش پیدا کنند.

اینطور نیست که ما با تحقق ظهور و حکومت صالحان، سنت های الهی امتحان و ابتلاء را بطور کلی نفی کنیم و جهان را طوری فرض کنیم که دیگر از هیچ انسانی با وجود وسوسه شیطان و نفس، فسادی و دعوت به تباهی صادر نشود.

پس در این امور باید به اخبار صادق رجوع کنیم و البته عقل هم با توجه به شرایط می تواند در تجزیه و تحلیل موضوع نقش معاون را ایفاء کند.

در خصوص رجعت و بازگشت ائمه (ع) با دو دسته روايات مواجه هستيم:

دسته‌اي از اين روايات رجعت را براي تمام ائمه ـ عليهم السّلام ـ ثابت مي‌کند. برخي ديگر از روايات ـ براي ذکر مصداق ـ تنها نام دو امام يعني امير المؤمنين و امام حسين ـ عليهم السّلام ـ را ذکر نموده است. و در پاره‌اي از روايات نام پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ نيز آمده است.[1] امّا ساير ائمه ـ عليهم السّلام ـ از آنان به طور خاص ذکري به ميان نيامده است، بلکه به طور عام قائل به رجعت همه ائمه شده‌اند. نظير آنچه که از امام صادق ـ عليه السّلام ـ در اين زمينه نقل شده است. حضرت مي‌فرمايد: «هيچ امام و پيشوايي نيست مگر اين که مجدداً در زمان خودش در آينده به دنيا باز مي‌گردد در حالي که نيکان و بدان زمان او نيز همراه او بر مي‌گردند تا افراد با ايمان از انسانهاي کافر جدا شوند.»[2] و در حديث ديگر امام زين العابدين ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايد: «دوباره به سوي شما بر مي‌گردند پيامبر شما و امير المؤمنين علي ـ عليه السّلام ـ و امامان معصوم ـ عليهم السّلام ـ».[3]

اما معمولاً امامانی که با ذکر نام و مشخصاً در اکثر روایات گفته شده، امام حسین (ع) و امام علی (ع) است. و البته ما نیز در مطالب قبلی در صدد اثبات این مطلب نبوده ایم که صرفاً این دو امام همام رجعت می کنند و یا اینکه بخواهیم رجعت امامان دیگر را نفی کنیم.

پاورقی____________________________________________
[1] . ر.ک: سيماي آفتاب، ص 345، دکتر حبيب الله طاهري، چاپ اول، 1380 هـ .ش، انتشارات زاير، قم.
[2] . رجعت از نگاه عقل و دين، ص 94، غلام رضا مغيثي، چ اول، 1380، قطع رقعي، انتشارات قم.
[3] . معجم احاديث المهدي، ج 5، ص 327، ش 1763.

باز توصیه می کنم به پست قبلی با توجه به اختلافی بودن روایات، و قوت روایات مربوط به مرگ شیطان، بعد از صیحه اول، و نیز بحث تکلیف و سنت های الهی نمی توانیم بطور کلی شیطنت و وسوسه و تلبیس شیطان و گرفتاری هوای نفس را منتفی بدانیم. و به ریشه کنی کامل فساد و تباهی و کفر، آنهم تنها به حکم عقل حکم کنیممگر اینکه از ناحیه مخبر صادقی اخبار صادقی در دست داشته باشیم.

وجود چنین مدینه فاضله ای بدون فسق و فجور و کفر در این دنیای مادی به معنای برداشته شدن و حذف برخی سنت های الهی جاریه است که این فرض، منتفی است، بعلاوه مادامیکه شیطان وجود دارد و از خداوند مهلت گرفته تا "یوم المعلوم" به اغواء و گمراهی مردم بپردازد، داستان گمراه کردن ادامه دارد مگر با دلیلی خاص که باید اثبات شود، فلذا تا زمانی که شیطان هست و اختیار و آزادی انسان باقی، امکان اغواء و گمراهی توسط شیطان نیز وجود دارد.

موفق باشید ...:Gol:

بسم الله الرحمن الرحیم

برادر صدیق

توجه داشته باشید که مجموعه شیطان+نفس اماره است که انسان را به گمراهی می کشاند و الا باید همه تحت تاثیر ابلیس قرار بگیرند جون او همه را وسوسه می کند حتی حضرت ابراهیم علیه السلام
چیزی که باعث بی اثر شدن شیطان است همان عدم توجه به نفس اماره یا همان جهاد اکبر و جهاد با نفس است
تعداد احادیثی که خیلی ریزبینانه مسئله کشتن شیطان به دست مبارک مولا علیه السلام بسیار بسیار زیاد است
از طرفی بازهم عرض می کنم تلاش بی وقفه شیطان در اخر الزمان دال بر نابودی او در این تاریخ است

چیزی که پرواضح است این است که مسئله بدی ها در حکومت صالحان بسیار کم رنگ خواهد شد
سئوال این است که چرا؟
اگر بگوییم که این به خاطر وجود ذوات مقدس حشرات ائمه معصومین علیهما السلام است و اگاهی مردم که به نظر بنده این رد می باشد زیرا در زمان نبی اکرم صلی الله علیه و اله نیز اگاهی به اعتلا رسیده بود ولی گناه بسیار بود
پس این کم رنگ تر شدن دلیلش نابودی یکی از دو سوی دعوت-کشش است
نفس اماره چون همراه و جزئی از وجود انسان است نمی تواند تا وقتی انسان است از بین برود پس قطعا انکه به درک واصل می شود شیطان ملعون رجیم لعنت الله علیه است
از طرفی حضرت ذوالجلال به شیطان ملعون تا وقت معلوم مهلت داده و شیطان هم گفته تا وقتی زنده است همه عالم را گمراه کند و این منافاتی با مسئله به هلاکت رسیدنش در وقت ظهور عدل ندارد
تصور لکه سیاهی بزرگ در یک دیوار بسیار سفید که پس گذشت هزاران سال سفید شده است بسیار غیر منطقی به نظر می رسد
اگر ما نتوانیم از لحاظ عقلی درباره اخر الزمان بحث کنیم که دیگر این اخر الزمان ارزشی ندارد برادر صدیق

بحث خصوص شیطان و موعد مرگ آن را با توجه به بررسی روایات مختلفی که حول این موضوع مطرح است در پست 7 از منظر شما عزیزان گذراندیم، و بیان شد که با توجه به روایات، مرگ شیطان بعد از صور اول به واقع نزدیکتر است و برای روایاتی که مرگ شیطان را به دست امام عصر (عج) و یا شخص پیامبر اکرم (ص) ذکر می کنند دلیل روشنی نمی توان اقامه نمود.

حال، به فرض اینکه بعد از ظهور، بطور کل، حکومت عدل الهی محقق می شود و هیچ لکه سیاهی بر سراپردۀ عالم متصور نیست. حال با یک سؤال بحث را ادامه می دهیم:

آیا آیات نورانی قرآن برای مقطع خاصی از زمان و تا ظهور حضرت حجت و مدینۀ فاضله ایشان است؟ بدون شک و قطع و یقین، پاسخ شما هم منفی است زیرا آیات الهی برای همه جهانیان و تا برپائی قیام قیامت است.

حال اگر فرض شما را صحیح بگیریم، و بپذیریم که شیطان، بزرگترین نماد طاغوت، در جریان ظهور کشته می شود، پس باید اذعان کنیم که دیگر هیچ طاغوتی باقی نخواهد ماند تا مردم را به گمراهی و ضلالت و گناه و فساد دعوت کند. نتیجه می شود که آیۀ شریفه "یا ایها الذین آمنوا اعبدوالله و اجتنبوالطاغوت"، و یا آیاتی که سفارش می کند: که از شیطان، دوری کنید زیرا او دشمن آشکار شماست و امثالهم و بسیاری از آیات دیگر قرآن، تنها برای مقطعی از زمان و تا ظهور حضرت مهدی و یا تا مرگ شیطان نازل شده اند و پس از مرگ شیطان، تکلیف از دوش مردم برداشته شده و پرونده امتحان و ازمون بطور اتوماتیک وار بسته می شود.

بدون شک، ما و شما برای همه این فروضی که برشمردیم نیاز به اقامه دلیل و برهان داریم و از انجا که هیچ دلیل واضح و روشنی بر آنها نداریم که ثابت کند دستگاه طواغیت و در رأس انها شیطان، بطور کلی از فعالیت بیفتند و یا تلاششان را تعطیل کنند و بطور کلی ریشه و اندیشۀ ظلم و ستم در عالم خشکانیده شود. لذا فروض شما قابل پذیرش نیست.

البته می توان چنین نتیجه گرفت که شیطان و طواغیت کفر و تباهی تا قیام قیامت، در گوشه و کنار عالم وجود دارند و فعالیت هم می کنند اما بدلیل آنکه مردم به چنان سطحی از آگاهی و معرفت و رشد و بالندگی عقلانی و بدان میزانی از تعلق و ارتباط با امام معصوم و حجت خدا رسیده اند که هیچگاه اطراف امام زمانشان و ولی معصوم شان را خالی نکرده و به طاغوت میل نمی کنند.

اگر بگوییم چگونه در روایت امام باقر (ع) ذکر شده بعد از امام زمان (عج) پنجاه سال مجدد مردم به گمراهی کشیده می شوند پاسخ اینست که این مطلب، بنوعی اثبات بقاء باقیمانده ظلمه و سران کفر و طاغوت در آن دوران، حداقل بطور مخفی و در انتظار فرصت و نیز اثبات وجود شیطان است. تا از خلأ وجودی امام معصوم در جامعه استفاده نموده و مجدداً فعالیت خود را برای گمراهی مردم آغاز کنند.

ممکن است سؤال شود چگونه امکان دارد طواغیت دنیا و در رأس انها شیطان، آثار وجودی ظهور حضرت مهدی (عج) را بعد شهادتش، برای مدت 50 سال و یا کمتر و بیشتر، تا حد کفر و تباهی ویران کنند؟ باید بگوییم همانگونه که بعد از رحلت نبی مکرم است که جهان اسلام طی 23 سال زحمات ایشان، از فساد و گمراهی و شرک رهائی و روح تازه ای یافته بود، بگونه ای که صحابه پیامبر (ص) خود را مطیع کامل و محض وی می دانستند، و حاضر بودند جان خود را فدای حضرت کنند، اما تاریخ در همان روزهای آغازین رحلت ایشان چه فجایعی را مشاهده کرد؟ که قلم از نوشتن انها شرم دارد به این زودی طاغوت شیطان و نفس جای پای خود را محکم کردند، بگونه ای که هنوز این گمراهی متداوم است و تا ظهور باقی خواهد ماند.

البته همه اینها که گفتیم و مورد بحث قرار گرفت، با توجه به اختلافاتی که در بیان روایات هست می تواند متفاوت باشد و به معنای تمام و کمال مطلب نیست.

بعلاوه در پایان گفتنی است: هیچ یک از متکلمان بزرگ اسلامی بحث در این حیطه، یعنی وقایع ظهور و بعد از آن را تنها از طریق عقلی ممکن ندانسته و ثابت است که اینگونه مباحث باید توأماً از طریق مباحث عقلی و نقلی بررسی شوند.

موفق باشید ...:Gol:

با سلام و عرض ادب.:Gol:

امکان رجعت شیطان و مرگ چندباره اش هست؟

با تشکر.

بسم الله الرحمن الرحیم

بنده این حدیث و این موضوع را به برخی ازآیات عظام ارائه دادم و همه آن را مردود و خارج از واقعیت دانستند
لیست حضرات را به زودی پس از اتمام تحقیقاتم قرار خواهم داد
فقط به صورت اجمال عرض کنم این گونه روایات صددرصد جعلی و بسیار ماهرانه طراحی شده اند

یا علی

با سلام و احترام
روایت نقل شده در کتاب الزام الناصب از جهات مختلف اشکال دارد و قابل قبول نیست
1- این روایت در هیچ یک از کتب روایی شیعه در قدیم و جدید ذکر نشده حتی در کتاب هایی که اختصاصا به مساله امام زمان نوشته شده مثل غیبه نعمانی و غیبه شیخ طوسی و مکیال المکارم و .. از نظر علم حدیث یکی از قوی ترین دلایل بر جعل حدیث همین است.

2- روایت سند متصل ندارد و این به معنای ضعف راویان است.
3- متن روایت با متن قرآن و متن روایات صحیح و معتبر در مورد امام زمان و پس از ایشان مخالف است
اما در قرآن با آیاتی مانند: «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین»
و با آیه « ان الارض یرثها عبادی الصالحون»
مشخص است که وراثت باید تا آخرین باقی مانده ها تحقق یابد و گرنه با آیه تنافی دارد.

و اما در احادیث مانند « روایات رجعت که بعد از حضرت مهدی برخی امامان رجعت میکنند»
و با«روایاتی که می فرمایند:زمین بدون وجود حجت خدا یک لحظه هم باقی نخواهد ماند»
و با « روایاتی که می گویند اگر دو نفر در روی زمین باشند یکی از آن دو امام باید باشد»
وبا «روایاتی که میگویند امام حسین عهده دار غسل و کفن و نماز بر امام زمان است»و ....

و همچنین با دلیل عقلی بر لزوم و جود واسطه فیض «انسان کامل» در هر زمان بر روی زمین منافات دارد.

کتاب الزام الناصب حاوی مطالبی است که ضعف آنها مشهود است و قبل از نویسنده کتاب که در سال 1333 قمری رحلت کرده سابقه نداشته البته مطالب مفید هم در آن یافت می شود .

ضمن اینکه توجه دوستان را به تحقیقی در باره خطبه بیان امام علی علیه السلام جلب می کنم:

«خطبه البیان با سه نقل متفاوت و با متنهای گوناگون در کتاب الزام الناصب آمده است که هیچ یک از آنها سند معتبر و قابل توجهی ندارد.( حائری، الزام الناصب،ج2، ص178 به بعد چاپ دوم، 1362ش)
مرحوم سید مصطفی آل حیدر ، مؤلف کتاب گرانقدر "بشاره الاسلام" نوشته اند که: مستند صحیحی برای این خطبه نیافته اند و هیچ کدام از محدثان بزرگ مانند کلینی ، صدوق و شیخ طوسی آن را نقل نکرده اند و از اینکه علامه مجلسی با همه اطلاع و احاطه بر احادیث این خطبه را نیاورده است ، نشانگر بی اعتمادی وی به این خطبه است علاوه بر اینها خطبه مشتمل است بر کثرت تکرار ، الفاظ غریب و متنی سست و دوراز بلاغت.( بشاره الاسلام، ص75، ح214)
راوي، خطبه را از ابن مسعود صحابي نقل مي كند كه وي گزارشگر آن در ايام خلافت علي (ع) است و روشن است كه ابن مسعود به سال 32 و يا 33 به درود حيات گفته است بنابراين او به هنگام خلافت علي (ع) در قيد حيات نبوده است. پيش درآمد خطبه، نشانگر آن است كه امام (ع) خطبه را در آخرين روزهاي زندگيش ايراد فرموده است. كاملاً معلوم است كه امام (ع) پس از سال 35 و مراجعت از جنگ جمل، در كوفه استقرار يافته است و در روزهاي آخر زندگي، در بصره نبوده است اما نقلهايي نيز تصريح مي كنند كه خطبه در كوفه ايراد شده است نه در بصره.
در خطبه از كساني به عنوان حاضران در هنگام ايراد خطبه ياد مي شود كه برخي زنده نبوده اند و برخي هنوز به دنيا نيامده بودند و برخي هم اساساً وجود تاريخيشان مشكوك است و برخي از موارد آن همگون با نصرانيات و اسرائليات است. آميختگي خطبه به انديشه هاي غلو آميز، كلمات غير مستعمل در ادبياتن عرب، غلطهاي فاحش لغوي، تركيبي و اشتقاقي، جملات نامفهوم بي پايه و هذيان گونه، كه در متن اولي نقل شده، هيچ ترديدي در جعلي بودن اين خطبه نمي گذارد.
در متن دوم: علاوه بر تناقصهايي كه با متن پيشن دارد، به اين موارد اشاره شده است: ياد كرد از كساني كه در آن روزگار در قيد حيات نبوده اند ، تعاليم اسرائيلي در متن خطبه، تأكيد بر قياس، تعبيرات غلو آميز و انديشه هاي بي بنياد، تعبيرات بي معني و هذيان گونه، عقيده حلول، تكراراهاي ناهنجار، فارسي هاي عجيب و لغات ناپيدا در ادبيات عرب و تركيبهاي غلط.
در متن سوم، عناويني را كه ياد كرديم، آمده است: افزون بر آنها مشخص ساختن زمان ظهور با علائم و تصريح به تاريخ آن كه قطعاً و با توجه به روايات بسياري كه قين زمان ظهور را مردود شمرده از عقايد بي بنياد است.
با توجه به اين اشكالات اساسي، بزرگان علماي شعه از انتساب اين خطبه به امام اميرمؤمنان خودداري كرده و در كتابهاي خود نياورده اند و آن را ساخته و پرداخته غلات و صوفيه مي دانند و شايد اين كه در نهج البلاغه هم نيامده است از آن رو باشد كه مرحوم سيد رضي جامع نهج البلاغه استناد اسماعيليه را به اين خطبه تا حدي موجب و مستند براي لزوم اجتناب از نقل آن و ماية ترديد در صحت انتسابش به امير المؤمنين (ع)‌ يافته است. با اين كه اشارت به مضمون خطبه قبل از عهد سيد رضي در كتاب «:البد و التاريخ» مقدسي هم هست.
به هر حال انتساب خطبه البيان به امام اميرالمؤمنين (ع) در نزد غالب علماي شيعه محل ترديد واقع شده است و غير از حافظ رجب بررسي كه خود او به غلو و افراط منسوب شده است( سفینه البحار – ج1- ص511)
اغلب محدثان در انتساب آن به آن حضرت ترديد كرده اند و با توجه به اين نكته آنچه پيرامون مقام امامت از اين خطبه مستفاد مي شود، با عقايد غلاه و اسماعيليه بيشتر شباهت دارد و موجب ترديد علماي اثني عشريه در صحت انتساب اين خطبه به آن حضرت بهتر توجيه مي گردد.
با توجه به اين كه يزيديه هم ضمن اشاره به اين خطبه و نظائرش آن را دستاويز طعن در حق حضرت كرده اند و اسماعيليه هم اقدام به شرح آن را به حسن صباح منسوب داشته اند، پيداست كه نقل و شرح آن در محيط غلاه و در بين عناصر منسوب به تأويل سابقه دارد بدين جهت علامه مجلسي در كتاب بحارالانوار آن را از كلام غلاه خوانده و ميرزاي قمي در جامع الشتات تصريح مي كند كه انتساب اين خطبه به آن جناب ثابت نشده است و رؤساي شيعه هيچ يك اين خطبه را ذكر نكرده اند.
(بحار الانوار، ج7، ص 54 – جامع الشتات، ص 786)
حال چرا در ارتباط با خطبه البیان اینجا مطلب نوشتیم؟ به دلیل اینکه برخی از مبلغین بهائی به آن استناد می کنند.»
از وبلاگ دریچه ای بسوی حقیقت بهائیت

بسم الله الرحمن الرحیم

احسنت همان مطالبی که بنده می خواستم قید کنم قید فرمودید از شما بسیار متشکرم

بله دوستان این احادیث که از این قسم هستند کلا فاقد اعتبار و موذیانه جعل شده اند تا از باب دوستی به شیعه ضربه بزنند
حکومت مهدوی تا قیامت پایدار و متصل خواهد شد به قیامت کبری انشاالله