حقیقت غذای امام علی ؟؟؟؟؟؟

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حقیقت غذای امام علی ؟؟؟؟؟؟

سلام
[="red"]السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین وعلی اصحاب الحسین[/]
[="blue"] سوالی برایم پیش امده است در مورد طعام مولایمان علی خوب شنیده هایی در ذهن داشتم در مورد غذای ایشان مثل نان و نمک ؟ یا در کل غذای بسیار مختصر ایشان یا حتی افطار های بسیار اندک ایشان واز دوستان واطرافیانم هم که پرسیدم این ها را شنیده بودند ولیکن این جا دو چیز باید توجه کرد :
1_ روایاتی که در این مورد هست و حتی سخن خود ایشان است که دقیقا حفظ نیستم ولی مظمونا این بود می فرمایند من از مال دنیا به اندکی قناعت کرده ام که در اینجا خودشان در مورد جامه و لباسشان و طعامشان سخن می کردند و می فرمایند شما نمی توانید مثل من باشید و ....
2_ در قران داریم : بگو چه کسی حرام کرده انچه ما حلال ساخته ایم
3_ و باز در قران ایاتی در مورد این که چارپایان و طیور را برای طعام ما قرار داده اند و البته حتی اقسام حرام گوشت و حلال گوشتی که داریم و ...
4_ از طرفی مگر نداریم که پیامبر و به طبع امامان از جنس ادمی هستند با این تفاوت که به انان وحی می شود
5_ و نیز علی ما شکننده ی در خیبر است ثانیا اگر علی ع هم مثل ما انسان است برای این کار ها و حتی جنگاوری فوق العاده ایشان به جز نیروی ایمان انرژی مانند تغدیه لازم نداشت
[/]
[="lime"]صد البته که اینجا شبهه در مورد غذای امام است و لطفا فکر نکنید که با کنار هم قرار دادن این ها می خواهم بگویم که مثلا امام علی حلال خدا را حرام ساخته و یا هر شیبهه ای که به خود امام یا مقام ایشان وارد شود... پس لطفا بحث های انحرافی پیش نکشید
الههم عجل لولیک الفرج
[/]
التماس دعا

باسلام آفرین بر این دقت شما.حرفت کاملا درست است.غذای حضرت همیشه نان ونمک نبوده است.در حدیث مشهور انذار غذا آبگوشت بود.در حدیث مشهور طیر مشوی غذا مرغ بریان بود.این جریان نان و نمک در سن 60 سالگی حضرت و آنهم در زمان خلافت ایشان بوده است.و البته آن حضرت کم غذا و بسیار کم خرج بوده اند.

[="blue"]سید مهدی جان از نظر شما متشکر ولی خیلی دوست دارم توضیحی کلی و جامع ارئه بشود [/]
[="red"]راستی حضرت محمد ص و بقیه امامان از لحاظ تغذیه چگونه بودند[/]
[="darkslategray"]دوستان نظر بگذارند متشکر[/]

برای فهمیدن نظرات اهل البیت علیهم السلام راجع به غذا میتوانید به کتاب دانشنامه احادیث پزشکی مراجعه کنید.

[="red"]اعتراض!!!!!![/]
[="blue"]با تشکر و سلام به پاسخگویان سایت ولی من یک گله کوچک دارم و اینکه ما مردم عامی اگه وقت و دسترسی به این کتبی که ارجاع می دهید را داشتید دیگر سوال مطرح نمی کردیم پس فکر کنم با توجه به نام سایت وظیفه ی این سایت این است که جواب ما را حد اقل به طور قانع کننده در این سایت بدهد[/]

..یا ستار..

با سلام..

به نظر می رسد طعام حضرت امیر در دو موضع خلافت و غیر ان مغایراتی دارد به عبارتی حضرت امیر در دوران زمامداری خلافت بر اساس موازین هم سطحی با فقرا چنین کاری را انجام می دادند ؛...

البته مراتب کمالی یک انسان در نیاز و توجه به غذا و اندازه ان نیز متاثر است؛از انجا که تدبیر بدن به عهده روح است نتیجتا استکمال ان باعث توجه کمتر بدن به اسباب مادی می گردد؛البته جسم انسان در مراحل معمولی مانند انسانهای عادی نیاز خود را از موارد مادی بیشتر کسب می کند ؛یعنی توجه جسمی بیشتر از روح می گردد نتیجتا روح بیشتر متاثر از جسم می گردد ؛ولی از انجایی که روابط بین غذا و دستگاه هاضمه یک رابطه تکوینی و باطنی است نتیجتا کسی که در مراتب تکوینی و سیر الی اللهی بیشتر نفوذ کرده باشد ؛این روابط که باعث عمل نیاز به غذا می گردد در او اثر کمتری ایجاد می کند تا کسی که سیر خلقی و جسمانی بیشتر دارد...به عبارتی تاثیر روح در جسم اینجا بیشتر می گردد و روابط بین عضوهای مادی را تحت تاثیر خود قرار می دهد....

خلاصه اینکه نیاز بدن به غذا یک نیاز جسمانی است ؛ولی رابطه بین ان غذا و دستگاه هاضمه یک رابطه تکوینی است ؛و از انجا که در بعد خلقی نیاز دستگاه هاضمه به عملش یعنی غذا یک نیاز جسمانی است و طبیعت ان این اقتضا را می کند ؛نتیجتا ادامه کار خود را نیز از همین سیکل طبیعی می گذراند و کار روح نیز تدبیر چنین عملی است و باعث تداوم این عمل می گردد ؛ولی وقتی روح استکمال پیدا می کند ؛توجه بدن به عوامل مادی کمرنگتر می گردد ؛چون توجه معطوف بالا و عالم تکوین است ؛وهمین کم توجهه باعث تاثیر هاضمه با عملش یعنی غذا می گردد ؛و در این حین روابط جسمانی متاثر از روح می گردند ؛و نتیجه ان نیز همین توجه کم به غذاست ؛البته دستگاه هاضمه بر حسب تعلقی که به عملش دارد ؛تابع رابطه حقیقی بین خودش و عملش هست ؛واز انجا که این رابطه تکوینی است ؛تابع همان می گردد ؛یعنی نیاز جسمانی به به غذا تابع همین رابطه است و با جنبه خلقی و توجه جسمانی این تعلق بیشتر می گردد و با توجه روحی این تعلق کمتر می گردد.....به عبارتی این تعلق ثابت نیست؛ولی رابطه هیچ وقت تغییر نمی کند ؛مثلا هاضمه کار قلب را انجام نمی دهد ولی شدت و ضعف پیدا می کند...

-----------------------------

با سلام به دوستان و تشکر از جوابهای خوبشان
در پاسخ به جناب عبدالله عزیزچند نكته را عرض مي كنم:

1- در روايات آمده، غذاي امام علي(ع) نان و نمك بوده،( موسوعه امام علي(ع)، محمد ري شهري، ج 9، روايت 4566).

2- امام علي(ع) حكمت طعام و لباس (و به طور كلي زندگي) ساده خود را اين گونه بيان كردند كه امام بايد همچون ضعيفان جامعه زندگي كند تا آنان بتوانند سختي ها را تحمل نمايند.( همان، صص 343 - 344)

3- ظاهراً اوج زندگي ساده امام علي(ع) مربوط به دوران حكومت آن حضرت بوده است (اين مسأله را مي توان از بعضي روايات برداشت نمود، (همان، روايات 4563 ، 4564 و 4580).

4- روايات معتبري نيز داريم كه امام علي(ع) غير از نان و نمك غذاي ديگري هم مي خورده اند، مثل سركه و روغن. ( همان، روايات 4570 و 4571).

5- در بين ديگران نيز زياد ديده مي شود كه شخصي سال ها با غذايي بسيار ساده زندگي مي كند مثل بعضي از زاهدان مسلمان و مرتاضان هندي و حتي عمر طولاني هم مي كنند. حداكثر مسأله طعام امام علي(ع) مي تواند از موارد كرامات و معجزات ائمه باشد.

6- بلند کردن در خیبربیشتر بحث کرامت امام است و الا با خوردن غذاهای موقوی هم چنین چیزی بعید به ذهن می رسد.

موضوع قفل شده است