احتياط واجب و مستحب چيست؟

تب‌های اولیه

17 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
احتياط واجب و مستحب چيست؟

بسمه تعالي

احتياط واجب و مستحب چيست؟
اگر مرجع تقليدي در مسئله اي فتوا نداشت و احتياط واجب كرده بود مقلد نميتواند ان را ترك كند. بلكه ميتواند به احتياط واجب عمل كند
ويا در مسئله به مرجع تقليد ديگري (بارعايت اعلم فالاعلم)رجوع كند
احتياط مستحب چيست ؟
در اين نوع ترك عمل براي مقلد جايز است اگر چه انجام دادن آن ثواب دارد(توضيح المسائل مراجع م 8.7)

يك سوال ،مگه حديث نداريم :

حلال محمد حلال الى يوم القيامة و حرام محمد حرام الى يوم القيامة

پس چرا در بعضي از مسائل فقها فتواي قطعي بر حرام و يا حلال بودن مساله اي نداده اند؟

و احتياط واجب و مستحب كرده اند! مثل مساله تراشيدن ريش؟

آيا معصومين و پيامبر هم در بيان مسائل شرعي لفظ احتياط واجب و مستحب را به كار

مي بردند؟ فلسفه استفاده از اين اصطلاحات چيست؟

انتظار سبز;212233 نوشت:
يك سوال ،مگه حديث نداريم : حلال محمد حلال الى يوم القيامة و حرام محمد حرام الى يوم القيامة پس چرا در بعضي از مسائل فقها فتواي قطعي بر حرام و يا حلال بودن مساله اي نداده اند؟ و احتياط واجب و مستحب كرده اند! مثل مساله تراشيدن ريش؟ آيا معصومين و پيامبر هم در بيان مسائل شرعي لفظ احتياط واجب و مستحب را به كار مي بردند؟ فلسفه استفاده از اين اصطلاحات چيست؟


با تشکر از سئوال شما کاربر محترم انتظار سبز گرانقدر

احتیاط واجب و احتیاط مستحب در رساله های مراجع شیعه به این معناست که این بزرگواران در مسیر استنباط شرعی و فهم حکم دین به حکم متقن و قطعی مثل حلال و حرام نرسیده اند ولی یک طرف حکم را ترجیح می دهند و با اینگونه اصطلاحات اعلام می کنند که عمل احتیاطی که شیوه ای عاقلانه در این موارد است چگونه می باشد .

همیشه سالم و موفق باشید

آیا اگر مجتهدی در مساله،احتیاط واجب بدهد،میتوان به نظر مجتهد دیگری که احتیاط واجب و یا مستحب متفاوتی داده رجوع شود؟
آیت الله مکارم

a_rezahu;233841 نوشت:
آیا اگر مجتهدی در مساله،احتیاط واجب بدهد،میتوان به نظر مجتهد دیگری که احتیاط واجب و یا مستحب متفاوتی داده رجوع شود؟
آیت الله مکارم

سلام علیکم و رحمه الله

مساله شماره 9 از رساله عملیه آیه العظمی مکارم شیرازی
در جائی که مجتهد صریحا فتوا ندارد بلکه میگوید احتیاط آن است که فلان گونه عمل شود این احتیاط را " احتیاط واجب " می گویند و مقلد یا باید به آن عمل کند و یا به مجتهد دیگر مراجعه نماید ....

موفق باشید :Gol:

رحیق مختوم;233843 نوشت:
سلام علیکم و رحمه الله

مساله شماره 9 از رساله عملیه آیه العظمی مکارم شیرازی
در جائی که مجتهد صریحا فتوا ندارد بلکه میگوید احتیاط آن است که فلان گونه عمل شود این احتیاط را " احتیاط واجب " می گویند و مقلد یا باید به آن عمل کند و یا به مجتهد دیگر مراجعه نماید ....

فرمایش شما صحیح است
اما سوال این است که میتواند به "فتوای" مجتهد دیگر عمل کند و یا به احتیاط واجب و مستحب هم میتواند؟
مثلا مجتهد شما گفته دست را در وضو بنابر احتیاط واجب یک بار باید شست،و مجتهد دیگری(با شرایط) گفته بنابر احتیاط واجب 2بار باید شست(مثال عرض میکنم نه واقعاً).در اینجا میتوان از احتیاط به احتیاط دیگری عمل کرد؟

a_rezahu;233841 نوشت:
آیا اگر مجتهدی در مساله،احتیاط واجب بدهد،میتوان به نظر مجتهد دیگری که احتیاط واجب و یا مستحب متفاوتی داده رجوع شود؟ آیت الله مکارم

با تشکر از سئوال حضرت عالی

اگر مرجعی در مسئله ای احتیاط واجب بدهد می توان در آن مسئله به فتوای اعلم بعدی مراجعه کرد یعنی به مسئله ای که مرجع بعدی به آن فتوا داده است نه مثل احتیاط واجب که فتوا نیست .
بنابراین اگر اعلم بعدی در مسئله ای احتیاط واجب داشته باشد ،نمی توان به او رجوع کرد بلکه باید به مرجع اعلمی مراجعه کرد که در مسئله فتوایی مانند احتیاط مستحب دارد. (1)

همیشه سالم و موفق باشید

پی نوشت:
1. آیت الله مکارم شیرازی ، توضیح المسائل م9

و یک سوال دیگر هم این:
در مسئله ای که احتیاط واجب است شخص اگر ندانسته عملش با نظر مرجع دیگری منطبق باشد ایرادی دارد یا باید دانسته تبعیت و قصد رجوع به مسئله نماید؟

[="Tahoma"][="Black"]

ترنم بارانی;441791 نوشت:
و یک سوال دیگر هم این:
در مسئله ای که احتیاط واجب است شخص اگر ندانسته عملش با نظر مرجع دیگری منطبق باشد ایرادی دارد یا باید دانسته تبعیت و قصد رجوع به مسئله نماید؟

با تشکر از سؤال تان

اگر زمانی که از انطباق عملش با فتوای اعلم بعدی مطلع شد ، قصد رجوع کند کافی است .

همیشه سلامت و سربلند باشید[/]

یعنی آن اعمال پیشینش که بر خلاف نظر مرجعش بوده اتوماتیک وار صحیح میشود؟

ترنم بارانی;442147 نوشت:
یعنی آن اعمال پیشینش که بر خلاف نظر مرجعش بوده اتوماتیک وار صحیح میشود؟

با تشکر از سؤال شما

بله در فرض سؤال ، همین طور است .

در پناه حضرت حق باشید

با عرض سلام و ادب خدمت شما کارشناس فهیم و محترم
چند وقتیست یک نگرانی برایم پیش آمده که خدمتتان عرض میکنم.به طور اتفاقی در رساله ی جناب مکارم خواندم که مردها در رکوع بنا بر احتیاط واجب بایست کف دستشان را روی زانو بگذارند. وقتی که به رکوع رفتن شوهرم دقت کردم دیدم ایشان دستشان را بالاتر از زانو میگذارند.خیلی ناراحتم.چون ایشان قبل از ازدواج با من چندین بار به حج واجب و عمره رفته اند.حال اگر این شکل رکوع باعث ابطال نمازهایش شده باشد تکلیف نمازها و حجش و بطبع عقدش چیست؟ ممنون میشوم اگر راهنمایی ام کنید.

ترنم بارانی;442588 نوشت:
با عرض سلام و ادب خدمت شما کارشناس فهیم و محترم
چند وقتیست یک نگرانی برایم پیش آمده که خدمتتان عرض میکنم.به طور اتفاقی در رساله ی جناب مکارم خواندم که مردها در رکوع بنا بر احتیاط واجب بایست کف دستشان را روی زانو بگذارند. وقتی که به رکوع رفتن شوهرم دقت کردم دیدم ایشان دستشان را بالاتر از زانو میگذارند.خیلی ناراحتم.چون ایشان قبل از ازدواج با من چندین بار به حج واجب و عمره رفته اند.حال اگر این شکل رکوع باعث ابطال نمازهایش شده باشد تکلیف نمازها و حجش و بطبع عقدش چیست؟ ممنون میشوم اگر راهنمایی ام کنید.

با عرض سلام و احترام مجدد

همان طور که عرض کردم جای نگرانی ندارد یکی از راه های تصحیح اعمال گذشته ایشان که متناسب با بحث این تاپیک هم هست مراجعه کردن در این احتیاط واجب به مرجع اعلم بعدی است که در این مسئله فتوا داشته باشد و دست روی زانو گذاشتن را در هنگام رکوع واجب نداند .

پست زیر را هم ملاحظه نمایید :
http://www.askdin.com/thread33984.html#post442998

در پناه حضرت حق باشید

ممنون از پاسخگویی تان جناب کارشناس محترم.لذا اینجا چندسوال برایم پیش آمد.یکی اینکه اندازه ی خم شدن وقتی که دست بالای زانو باشد بالطبع کمتر از وقتیست که روی زانو باشد آیا این مسئله باعث ابطال کل رکوع نیست؟ و دوم اینکه فرمودید "همان طور که عرض کردم جای نگرانی ندارد یکی از راه های تصحیح اعمال گذشته ایشان که متناسب با بحث این تاپیک هم هست مراجعه کردن در این احتیاط واجب به مرجع اعلم بعدی است که در این مسئله فتوا داشته باشد و دست روی زانو گذاشتن را در هنگام رکوع واجب نداند .".
نحوه ی مراجعه چگونه است؟ یعنی باید چیزی بگوید؟قصد دل کند.؟مگر میشود نسبت به اعمال گذشته نیت کرد؟
کدام مرجع اعلم عالیقدر این فتوا را به این نحو که فرمودید داده اند؟
و سوال آخر اینکه آیت الله مکارم منظورشان از احتیاط واجب این قسمت مسئله بوده که دست را در رکوع رها نکنیم و روی زانو بگذاریم یا بالای زانو نگذاشته بلکه روی زانو بگذاریم؟
اگر نظر جناب مکارم را پرسان شوید بسیار مشعوف خواهم شد.
ببخشید که من خیلی سوال میپرسم از محضرتان.من خارج از ایرانم و تنها دسترسی ام برای کشف سوالاتم همین محضر شماست.

[="Tahoma"][="Black"]

ترنم بارانی;443013 نوشت:
ممنون از پاسخگویی تان جناب کارشناس محترم.لذا اینجا چندسوال برایم پیش آمد.یکی اینکه اندازه ی خم شدن وقتی که دست بالای زانو باشد بالطبع کمتر از وقتیست که روی زانو باشد آیا این مسئله باعث ابطال کل رکوع نیست؟ و دوم اینکه فرمودید "همان طور که عرض کردم جای نگرانی ندارد یکی از راه های تصحیح اعمال گذشته ایشان که متناسب با بحث این تاپیک هم هست مراجعه کردن در این احتیاط واجب به مرجع اعلم بعدی است که در این مسئله فتوا داشته باشد و دست روی زانو گذاشتن را در هنگام رکوع واجب نداند .".
نحوه ی مراجعه چگونه است؟ یعنی باید چیزی بگوید؟قصد دل کند.؟مگر میشود نسبت به اعمال گذشته نیت کرد؟
کدام مرجع اعلم عالیقدر این فتوا را به این نحو که فرمودید داده اند؟
و سوال آخر اینکه آیت الله مکارم منظورشان از احتیاط واجب این قسمت مسئله بوده که دست را در رکوع رها نکنیم و روی زانو بگذاریم یا بالای زانو نگذاشته بلکه روی زانو بگذاریم؟
اگر نظر جناب مکارم را پرسان شوید بسیار مشعوف خواهم شد.
ببخشید که من خیلی سوال میپرسم از محضرتان.من خارج از ایرانم و تنها دسترسی ام برای کشف سوالاتم همین محضر شماست.

با عرض سلام و احترام

برخی از سؤالات به نظر می رسد که ناشی از وسواس باشد از این رو بهتر است به پرسش ادامه داده نشود .

اجمالا اعمال ایشان مشکلی ندارد و نماز های قبلی صحیح است همین کافی است .

همیشه سلامت و سربلند باشید[/]

خسته نباشید. یه جا خوندم که:
«بر طبق نظر اسلام و مذهب تشیع دخترى که به حد بلوغ رسیده و رشیده است، یعنى مصلحت خود را تشخیص مى‏دهد، در صورتی که بخواهد شوهر کند، چنانچه باکره باشد باید از پدر یا جدّ پدرى خود اجازه بگیرد. و اگر پدر و جدّ پدرى غایب باشند، به طورى که نشود از آنان اذن گرفت و دختر هم احتیاج به شوهر کردن داشته باشد لازم نیست از پدر و جدّ پدرى اجازه بگیرد و نیز اگر دختر باکره نباشد در صورتى که بکارتش بوسیله شوهر کردن از بین رفته باشد، اجازه پدر و جد لازم نیست. ولى اگر بواسطه وطى به شُبهه یا زنا از بین‏ رفته باشد، احتیاط مستحبّ آن است که اجازه بگیرند [1] .
[1] . توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏2، صص: 459-458.»

حالا سوالم اینه که اگه بکارت یه دختر از راه زنا یا فرو رفتن یه شیء از بین رفته باشه و بعد بدون اجازه ی پدر ازدواج صورت گرفته باشه، که اینجا احتیاط مستحب به طلاق داده شده، یعنی میشه به این احتیاط عمل نکرد و طلاق نداد؟

مرسی

[="Tahoma"][="Black"]با تشکر از سؤال شما

به طور کلی هر جا فقیه و مجتهد لفظ احتیاط مستحب را استفاده کند به معنای این است که مکلف می تواند به این حکم عمل نکند گر چه عمل کردن به آن بهتر است .

در پناه حضرت حق باشید[/]

موضوع قفل شده است