کسانی که به کعبه جسارت کرده اند چه بلایی به سرشان آمده؟

[=&quot]مسعودى درباره کار زشت دو نفر در مسجدالحرام مى‏گويد: جرهم در حرم به فسق و فجور و طغيان‏گرى پرداختند و حتى مردى از آنها به نام «اساف» با زنى به نام «نائله» در حرم زنا كرد و خداوند آنها را به سنگ مسخ كرد و بعدها تبديل به دو بت شده بودند كه براى تقرّب به درگاه خداوند، عبادت مى‏شدند. از اين رو خداوند آنها را به عذاب‏هاى خون دماغ شدن و مورچه و بلاهاى ديگر مبتلا كرد و در طى آن بسيارى از آنها هلاك شدند. در مقابل، فرزندان اسماعيل به تدريج زياد شدند و قدرتمند گرديدند و بر جرهم كه خويشاوندان مادرى‏شان بودند، پيروز شدند و آنها را از مكّه بيرون راندند. آنها به جهينه رفتند و در مكانى به نام أضم اقامت گزيدند تا اين كه در شبى سيل عظيمى آمد و همه آنها را در خود فرو برد و سرپرستى بيت الحرام به فرزندان «اياد بن نزار بن معد» و سپس به خزاعه و سپس به قصى منتقل شد.[=&quot][1]

[=&quot][1][=&quot] -[=&quot] مروج‏ الذهب، ترجمه پاینده، [=&quot]تهران، انتشارات علمی فرهنگی، 1374، ج ‏1،ص [=&quot]412. ابن هشام در سيره ‏اش از ابن اسحاق روايت مى‏كند: جرهم در مكه به فسق و فجور پرداختند و حرام‏ها را حلال شمردند و به غريبانى كه به آن جا مى‏آمدند؛ ظلم مى‏كردند و هر مالى را كه‏ به كعبه هديه مى‏شد؛ بر مى‏داشتند. هنگامى كه بنى كنانه و بنى خزاعه اين وضعيت را ديدند، تصميم به جنگ با آنها و احزابشان از مكه گرفتند. پس از جنگ كنانه و خزاعه بر جرهم پيروز شدند و آنها را از مكه بيرون راندند. در اين ميان عمرو بن حارث بن مضاض جرهمى پارچه‏هاى كعبه را به همراه خويش برد و سنگ حجر الاسود را در چاه زمزم دفن كرد «سيره ابن هشام، ج 1، ص 119». در جاى ديگر مى‏گويد: و زمزم را پر كرد (سيره ابن هشام، ج 1، ص 118) آن گاه با قبيله جرهم به يمن رفتند و در فراق مكه بسيار اندوهگين و ناراحت شدند. «سيره ابن هشام، ج 1، ص 120».