طرز نماز خواندن
تب‌های اولیه
با سلام و خسته نباشید خدمت برادران و خواهران
میخواستم بدونم نمازی که ما میخونیم تمام جزییاتش به صورت سنت به ما رسیده یا در احادیث معتبر تمام حالات و جزییاتش ذکر شده است؟
همچنین همین موضوع را برای برادران اهل سنت نیز میخواستم بدونم که آنها از کدام منابعشون طرز نماز را برداشت کردند که امروز با ما تفاوت دارد؟
با تشکر
با سلام و عرض ادب
1) کیفیت تمامی عباداتی که ما بدان مامور هستیم چه واجبات و چه مستحبات آن، با اجزا و شرایط و ذکر موانع و ...، همگی در روایات بسیاری که از طریق اهل بیت علیهم السلام بدست ما رسیده است بیان وتبیین گردیده اند. به عنوان مثال یکی از کتب روایی معروف شیعه، کتاب «وسائل الشیعة»، مرحوم شیخ حر عاملی می باشد که چهار مجلد این کتاب اختصاص به مباحث نماز و توابع آن دارد. در ابتدای مجلد چهارم مرحوم شیخ حر عاملی بیان می دارند: اجمال ابوابی را که بیان می داریم بدین صورت است:
«فهرست أنواع الأبواب إجمالا : أبواب أعداد الفرائض ونوافلها؛ أبواب المواقيت؛ أبواب القبلة؛ أبواب لباس المصلي؛ أبواب أحكام الملابس؛ أبواب مكان المصلي؛ أبواب أحكام المساجد؛ أبواب أحكام المساكن؛ أبواب ما يسجد عليه؛ أبواب الأذان والإقامة؛ أبواب أفعال الصلاة؛ أبواب القيام؛ أبواب النية؛ أبواب تكبيرة الافتتاح؛ أبواب القراءة في الصلاة؛ أبواب القراءة في غير الصلاة؛ أبواب القنوت؛ أبواب الركوع؛ أبواب السجود؛ أبواب التشهد؛ أبواب التسليم؛ أبواب التعقيب وما يناسبه . أبواب سجدة الشكر . أبواب الدعاء . أبواب الذكر . أبواب قواطع الصلاة و...».
مجموع روایاتی را که مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب صلاة بیان می دارند بالغ بر 7000روایت است،[1] که این امر خود نشانگر کثرت روایات در رابطه با این عمل عبادی و تبیین جزئیات آن در فقه شیعه ی امامیه می باشد.
2) با مراجعه به کتب روائی اهل سنت می یابیم که تعداد روایات موجود در کتب روائی آنها، از نظر تعداد فاصله ی زیادی با روایات شیعه دارد، که این امر خود بخاطر آن است که شیعه سنت را شامل قول و فعل و تقریر پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه اهل البیت علیهم السلام می داند؛ بخلاف اهل سنت که این امر را تنها اختصاص به پیامبر صلی الله علیه وآله داده اند، که چنین امری خود علت کم بودن روایات فقهی در میان کتب روائی اهل سنت خواهد بود؛ لذا با مروری اجمالی به کتب حدیثی اهل سنت می یابیم که مثلا در مورد نماز و توابع آن تعداد روایاتی که نقل شده است در این حدود می باشد:
صحیح البخاری: 1232؛ صحیح مسلم: 2006؛ سنن النسائی: 2085؛ سنن الترمذی: 616؛ سنن ابن ماجة:1432روایت.
3) منابع تشریع در نزد شیعه عبارتند از: قرآن و سنت و اجماع و عقل. در این امر بین شیعه و اهل سنت تفاوتهای آشکاری مشاهده می گردد؛ زیرا در اهل سنت امور دیگری بعد از قرآن و سنت و اجماع[2] وجود دارد که در استنباط حکم شرعی دخیل می باشند همچون اختلاف در حیطه ی حجیت عقل؛ حجیت قول صحابه؛ حجیت قیاس؛ حجیت استحسان و مصالح مرسله؛ حجیت سد ذرایع و فتح ذرایع، که تفصیل این موارد و اختلافات مذاهب اهل سنت در این موارد در کتب اصولی آنها آمده است. بدیهی است فرایند استنباط حکم شرعی بر اساس این مبانی تفاوت آشکاری با عدم اعتقاد به آنها خواهد داشت؛ چه رسد به آنکه در مصدر سنت دو مکتب با یکدیگر تفاوت آشکاری داشته باشند.
4) افتخار شیعه بر این امر تعلق یافته که به وصیت جاوید پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در تمسک به ثقلین (قرآن و عترت) عمل نموده است، و اعتقادات و کیفیت عبادات خویش را از ائمه ی اهل بیت علیهم السلام آموخته است، و بدیهی است که تبیین اهل بیت علیهم السلام همان تبیین پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله خواهد بود؛ لذا ما معتقدیم که نمازی را که ما می خوانیم با اجزا و شرایط و آداب آن، همان نمازی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می خواندند و مردم را بدان دستور فرمودند.
5) از آنجا که مبحث نماز بحث گسترده ای است، در صورت تمایل می توانید برخی از فروعات آن را بیان فرمائید تا از دیدگاه دو مکتب به بررسی آن بپردازیم.
موفق باشید.
[/HR]
[2]. اجماع از دیدگاه شیعه و اهل سنت با هم متفاوت می باشد. در دیدگاه شیعه اجماع فی نفسه حجت نمی باشد؛ بلکه حجیت آن از جهت کشف قول معصوم خواهد بود؛ بخلاف اهل سنت که اجماع را فی نفسه حجت می دانند.
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام
اميدوارم مفيد باشد :
[h=3]سلسله سخنراني هاي استاد مخملباف در مورد نماز 9 جلسه كامل
[/h]
التماس دعا
يا علي ع :Sham:
همچنین همین موضوع را برای برادران اهل سنت نیز میخواستم بدونم که آنها از کدام منابعشون طرز نماز را برداشت کردند که امروز با ما تفاوت دارد؟
با سلام
طبق روایات صحیح اهل سنت ، منافقین بعد از جریان مسجد ضرار وتوطئه قتل نبی (ص) در اواخر عمر ایشان (بنص آیات سوره توبه ) چون عشق برگشت به جاهلیت هنوز در عمق وجودشان بود با کمک یهود دین اسلام وقران را تحریف کردند .
از جمله همین مساله نماز بود که اساس دین محسوب میشد وبنص بخاری آنرا تضییع و تحریف نمودند واز جمله این افراد مثلث شوم عثمان وحجاج ومروان بودند که با برنامه ریزی توانستند قرائات وتحریفاتی وارد دین سازند .
با سلام و عرض ادب1) کیفیت تمامی عباداتی که ما بدان مامور هستیم چه واجبات و چه مستحبات آن، با اجزا و شرایط و ذکر موانع و ...، همگی در روایات بسیاری که از طریق اهل بیت علیهم السلام بدست ما رسیده است بیان وتبیین گردیده اند. به عنوان مثال یکی از کتب روایی معروف شیعه، کتاب «وسائل الشیعة»، مرحوم شیخ حر عاملی می باشد که چهار مجلد این کتاب اختصاص به مباحث نماز و توابع آن دارد. در ابتدای مجلد چهارم مرحوم شیخ حر عاملی بیان می دارند: اجمال ابوابی را که بیان می داریم بدین صورت است:
«فهرست أنواع الأبواب إجمالا : أبواب أعداد الفرائض ونوافلها؛ أبواب المواقيت؛ أبواب القبلة؛ أبواب لباس المصلي؛ أبواب أحكام الملابس؛ أبواب مكان المصلي؛ أبواب أحكام المساجد؛ أبواب أحكام المساكن؛ أبواب ما يسجد عليه؛ أبواب الأذان والإقامة؛ أبواب أفعال الصلاة؛ أبواب القيام؛ أبواب النية؛ أبواب تكبيرة الافتتاح؛ أبواب القراءة في الصلاة؛ أبواب القراءة في غير الصلاة؛ أبواب القنوت؛ أبواب الركوع؛ أبواب السجود؛ أبواب التشهد؛ أبواب التسليم؛ أبواب التعقيب وما يناسبه . أبواب سجدة الشكر . أبواب الدعاء . أبواب الذكر . أبواب قواطع الصلاة و...».مجموع روایاتی را که مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب صلاة بیان می دارند بالغ بر 7000روایت است،[1] که این امر خود نشانگر کثرت روایات در رابطه با این عمل عبادی و تبیین جزئیات آن در فقه شیعه ی امامیه می باشد.
2) با مراجعه به کتب روائی اهل سنت می یابیم که تعداد روایات موجود در کتب روائی آنها، از نظر تعداد فاصله ی زیادی با روایات شیعه دارد، که این امر خود بخاطر آن است که شیعه سنت را شامل قول و فعل و تقریر پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه اهل البیت علیهم السلام می داند؛ بخلاف اهل سنت که این امر را تنها اختصاص به پیامبر صلی الله علیه وآله داده اند، که چنین امری خود علت کم بودن روایات فقهی در میان کتب روائی اهل سنت خواهد بود؛ لذا با مروری اجمالی به کتب حدیثی اهل سنت می یابیم که مثلا در مورد نماز و توابع آن تعداد روایاتی که نقل شده است در این حدود می باشد:
صحیح البخاری: 1232؛ صحیح مسلم: 2006؛ سنن النسائی: 2085؛ سنن الترمذی: 616؛ سنن ابن ماجة:1432روایت.
3) منابع تشریع در نزد شیعه عبارتند از: قرآن و سنت و اجماع و عقل. در این امر بین شیعه و اهل سنت تفاوتهای آشکاری مشاهده می گردد؛ زیرا در اهل سنت امور دیگری بعد از قرآن و سنت و اجماع[2] وجود دارد که در استنباط حکم شرعی دخیل می باشند همچون اختلاف در حیطه ی حجیت عقل؛ حجیت قول صحابه؛ حجیت قیاس؛ حجیت استحسان و مصالح مرسله؛ حجیت سد ذرایع و فتح ذرایع، که تفصیل این موارد و اختلافات مذاهب اهل سنت در این موارد در کتب اصولی آنها آمده است. بدیهی است فرایند استنباط حکم شرعی بر اساس این مبانی تفاوت آشکاری با عدم اعتقاد به آنها خواهد داشت؛ چه رسد به آنکه در مصدر سنت دو مکتب با یکدیگر تفاوت آشکاری داشته باشند.
4) افتخار شیعه بر این امر تعلق یافته که به وصیت جاوید پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در تمسک به ثقلین (قرآن و عترت) عمل نموده است، و اعتقادات و کیفیت عبادات خویش را از ائمه ی اهل بیت علیهم السلام آموخته است، و بدیهی است که تبیین اهل بیت علیهم السلام همان تبیین پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله خواهد بود؛ لذا ما معتقدیم که نمازی را که ما می خوانیم با اجزا و شرایط و آداب آن، همان نمازی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می خواندند و مردم را بدان دستور فرمودند.
5) از آنجا که مبحث نماز بحث گسترده ای است، در صورت تمایل می توانید برخی از فروعات آن را بیان فرمائید تا از دیدگاه دو مکتب به بررسی آن بپردازیم.
موفق باشید.
[/HR]
[2]. اجماع از دیدگاه شیعه و اهل سنت با هم متفاوت می باشد. در دیدگاه شیعه اجماع فی نفسه حجت نمی باشد؛ بلکه حجیت آن از جهت کشف قول معصوم خواهد بود؛ بخلاف اهل سنت که اجماع را فی نفسه حجت می دانند.
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام
لينك ارسالي بنده به علت ادغام تغيير كرده است لينك جديد در زير آمده :
http://www.askdin.com/thread39597.htmlالتماس دعا
يا علي ع :Sham:
خیلی ممنون از توضیحاتون
:Gol:
یک سوال دیگه داشتم اونم اینه که بعد از عثمان حضرت علی (ع) خلافت را به عهده گرفتند.مردم در زمان ایشان مانند شیعیان نماز می خواندند یا مانند الان اهل سنت؟(اگر منبعی سراغ دارین لطفا ذکر بفرمایین).مثلا اگر مانند الان اهل سنت نماز می خواندند حضرت تلاشی برای اصلاح نماز نمیکردند؟یا من شنیدم بعضی از امامان اهل سنت مانند شافعی و مالک بن انس و... از شاگردان امام صادق بودند. این تفاوت نماز باعث بحث هایی برای اثبات طرز نماز طرفین نشد؟
با سلام و عرض ادب
1) آنچه در این میان می توان گفت آن است که بدعتها در زمان حضرت امیر علیه السلام به سنت برگردانیده شده؛ زیرا یکی از وظایف اصلی امام علیه السلام تبیین سنت است؛ لذا نمی توان پذیرفت که امام در مقابل بدعتهای صورت پذیرفته سکوت اختیار نموده باشند.
2) در داستان نماز تراویح(اقامه ی نماز های مستحبی شبهای ماه رمضان به جماعت) مخالفت حضرت را با این امر می بینیم. حضرت امیرعلیه السلام در این رابطه می فرمایند: «قسم به خدا که مردم را دستور دادم که در ماه رمضان غیر از نماز واجب را به جماعت نخوانند و ایشان را آگاه نمودم که خواندن نماز مستحبی به جماعت بدعت است ؛ پس عده ای از لشکریان که همراه من جنگیده بودند ندا دادند : ای اهل اسلام سنت عمر تغییر کرد!!! ما را از نماز مستحبی در ماه رمضان باز می دارند !!!و ترسیدم که بر من از سمت لشکرم شوریده شود».[1]
دقت در این امر نشانده ی آن خواهد بود که حضرت امیر علیه السلام در مقابل هیچ بدعتی سکوت نکرده اند؛ بلکه مردم را به سنت دعوت نموده اند و از آنجا که آن حضرت حاکم اسلامی بوده اند کلیه ی عبادات در زمان آنحضرت بر اساس سنت صحیح صورت پذیرفته است، هر چند که این امر در زمان خلافت بنی امیه به بدعتهای گذشته برگردانیده شده است. بله طبق این روایت به جماعت خواندن نوافل شبهای رمضان که عملی بدعی بوده توسط عده ای در مسجد صورت می پذیرد که حضرت بدعت بودن آنرا بیان می دارند که با مخالفت گروه فتنه همراه می گردد و حضرت نیز بنابر حفظ مصلحت بالاتر با آنان مقابله ی عملی نمی نمایند.
3) ولادت امام صادق علیه السلام بسال 83 و شهادت آنحضرت در سال 148 بوده است، حیات امام صادق علیه السلام مقارن زندگی دو فقیه اهل سنت ابو حنیفه(80- 150) و مالک بن انس(93-179) بوده است. اما حیات ابن ادریس شافعی (150-204) مقارن زندگانی حضرت امام صادق علیه السلام نبوده است. در رابطه با شاگردی این دو نفر نیز عرض می گردد آنها تنها با مشرب فقهی امام آشنا شده اند؛ اما این امر بدان معنا نبوده که آنان تابع مکتب اهل بیت علیهم السلام گردند.
4) در رابطه با طرز نماز خواندن طرفین صورت نماز اهل بیت علیهم السلام بر اساس قرآن و سنت است و در موارد اختلافی همچون وضو نیز فهم قرآنی بر اساس نظر شیعه است که در این میان روایات اهل سنت بر خلاف روایات شیعه است که البته همگی در سند و دلالت دچار ضعف می باشند که برخی از تفاصیل آنرا می توانید در این لینک مشاهده فرمائید.
موفق باشيد.
[/HR][1]. الکافی، ج8،ص63:«علِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ الْهِلَالِیِّ قَالَ خَطَبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام ...وَ اللَّهِ لَقَدْ أَمَرْتُ النَّاسَ أَنْ لَا یَجْتَمِعُوا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ إِلَّا فِی فَرِیضَةٍ وَ أَعْلَمْتُهُمْ أَنَّ اجْتِمَاعَهُمْ فِی النَّوَافِلِ بِدْعَةٌ فَتَنَادَى بَعْضُ أَهْلِ عَسْکَرِی مِمَّنْ یُقَاتِلُ مَعِی یَا أَهْلَ الْإِسْلَامِ غُیِّرَتْ سُنَّةُ عُمَرَ یَنْهَانَا عَنِ الصَّلَاةِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ تَطَوُّعاً وَ لَقَدْ خِفْتُ أَنْ یَثُورُوا فِی نَاحِیَةِ جَانِبِ عَسْکَرِی...».
خیلی ممنون.
پس از نظر علمای شیعه روایات مربوط به اهل سنت در مورد طرز نماز خواندن ضعیف است.درسته؟
و یه سوال دیگه اینکه از نظر علمای شیعه نمازی که اهل سنت می خوانند مورد قبول درگاه حق است یا خیر؟منظورم اینه که با توجه به اینکه علمای شیعه نماز اهل سنت را قبول ندارند یعنی اهل سنت تارک نماز به حساب می آیند؟
خیلی ممنون.
پس از نظر علمای شیعه روایات مربوط به اهل سنت در مورد طرز نماز خواندن ضعیف است.درسته؟
و یه سوال دیگه اینکه از نظر علمای شیعه نمازی که اهل سنت می خوانند مورد قبول درگاه حق است یا خیر؟منظورم اینه که با توجه به اینکه علمای شیعه نماز اهل سنت را قبول ندارند یعنی اهل سنت تارک نماز به حساب می آیند؟
[="]با سلام و عرض ادب
[="]اهل سنت با خواندن نمازشان تارک الصلاة محسوب نمی گردند؛ اما از آنجا که این نماز نمازی نیست که بدان امر شده اند و از لحاظ صورت، عملشان باطل است، تبعا آثار حقیقی نماز بر آن مترتب نخواهد گردید.
[="]در روایتی از امام صادق علیه السلام می خوانیم: [="]«اگر مردى در تمام شب به عبادت قيام نمايد، و در روز روزه باشد، و همه مال خود را تصدّق كند، و در تمام عمر خويش به حجّ رود، و ولايت ولىّ خدا را نشناسد، تا آنكه آن ولىّ را دوست دارد، و همه اعمالش به دلالت و رهنمايى ولىّ خدا به سوى خدا باشد، او را بر خدا هيچ حقّى در باب ثواب عملش نخواهد بود، و از اهل ايمان نمی باشد».[="][1]
[="]
موفق باشید[="]
[/HR] [1] . تحفة الأولياء (ترجمه أصول كافى) ؛ ج3 ؛ ص57.