جمع بندی حدیث بسیار عجیب !! لطفا راهنمایی کنید !

تب‌های اولیه

29 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حدیث بسیار عجیب !! لطفا راهنمایی کنید !

[="rgb(255, 0, 255)"]سلام خسته نباشید
من بارها این حدیث که از امام صادق نقل شده که می گه هرکی سوره روم و عنکبوت را در شب قدر بخوانه به بهشت می ره را شنیدم و در کتاب تفسیر نور آیت الله مکارم و توسط استاد رضا هم در همین سایت دیدم [/]

رضا;137324 نوشت:
ثواب قرائت سوره روم و عنكبوت
امام صادق (عليه السلام ) فرمودند:
من قراء سورتى العنكبوت و الروم فى شهر رمضان ، ليلة ثلاث و عشرين ، فهو والله يا ابا محمد، من اهل الجنة لا استثنى فيه ابدا.
كسى كه در شب قدر (شب بيست و سوم ماه رمضان ) دو سوره عنكبوت و روم را بخواند، به خدا - اى ابو محمد - او بدون استثنا اهل بهشت است .


می خواستم یعنی ببینم هر کسی با خوندن دو تا سوره که کمتر از نیم ساعت وقت می گیره واقعا بهشتی می شه !؟؟؟
باتشکر


کارشناس بحث : صدیقین

خداوند متعال راهها و بهانه های زیادی برای بخشش و عفو بندگانش قرار داده مثل همین شب قدر ایا از این موضوع تعجب نمیکنید که ادمی که یکسال خواسته یا ناخواسته گناه کرده و یا غفلت ورزید بایک شب بیدارماندن و طلب عفو گناهانش بخشیده شوند ؟(البته سوای حق الناس) اتفاقا امشب حتما این فراز از دعای جوشن را خواهید خواند ای کسی که رحمتش بر غضبش پیشی میگیرد.من این حدیث را کاملا قبول دارم چون خدای متعال را اینگونه میشناسم والبته این نباید دلیلی بر جسارت ما درگناه کردن باشد .

خوب فرض کنید یکی این سوره ها را خواند بعد دیگه هر کاری که خواست می کنه چون خدا خودش وعده داده می ره بهشت بدون استثنا !!

سلام عبادات قبول

مطمئنا خدا و امام صادق درست گفتند ...
اما احتمالا منظور این بوده که بعد اینکه خوب توی کوره های چند میلیارد درجه ای جهنم مثل زغال چوبی شدیم و شست مدل ترک خوردیم... اون وقت می برنمون توی نهر های مخصوصی که دوباره بدنمون و بهمون بر میگردونند!

یعنی اینکه با اجرای این اعمال شناسنامه دار میشیم تا توی جهنم پیدامون کنن!

البته خدا کنه مدتش زیاد نشه!

البته جدا از جهنم قضیه ی شب اول قبر وبرزخ و این مسائل هم هستند که باید بهشون توجه کرد.
ومسئله ی دیگه اینکه خدا باید برای خواندن همین دو سوره هم توی این شب مبارک توفیق بده و خود فرد هم برای بخشش خدا اراده به خواندن این دو سوره کنه که همین هم قسمت خیلی ها نمیشه..
در ضمن لطف ورحمت خدا خیلی بیشتر از حد درک وفهم ماست این روایت رو توی یه برنامه ی تلویزیونی شنیدم که روز قیامت بعضی ها را می خوان ببرن به جهنم اما هی این دست واون دست می کنن می پرسن چرا نمی رین می گن ما به رحمت خدا امیدوار بودیم واینجا دو روایت هست که یکی میگه که چون امیدوار بودید برید بهشت یه روایت دیگه میگه که با این که چندان هم امیدوار نبودید اما بازم برید بهشت..
یک روایت معتبر دیگه هم خوندم که هر کی تو نامه ی اعمالش 100 تا بسم الله الرحمن الرحیم باشه از آتش جهنم خلاص میشه و مهتر از همه کسی که محبت اهل بیت توی دلش باشه توی قیامت از جهنم نجات پیدا می کنه(البته باید به فکر برزخش باشه)

عزرائیل;255981 نوشت:

سلام عبادات قبول

مطمئنا خدا و امام صادق درست گفتند ...
اما احتمالا منظور این بوده که بعد اینکه خوب توی کوره های چند میلیارد درجه ای جهنم مثل زغال چوبی شدیم و شست مدل ترک خوردیم... اون وقت می برنمون توی نهر های مخصوصی که دوباره بدنمون و بهمون بر میگردونند!

یعنی اینکه با اجرای این اعمال شناسنامه دار میشیم تا توی جهنم پیدامون کنن!

البته خدا کنه مدتش زیاد نشه!


به نظرم منظور این حدیث این طور نباشه که بعد از جهنم بری بهشت فکر کنم منظورش این هست که مستقیم بری بهشت !
نقل قول:
البته جدا از جهنم قضیه ی شب اول قبر وبرزخ و این مسائل هم هستند که باید بهشون توجه کرد.
ومسئله ی دیگه اینکه خدا باید برای خواندن همین دو سوره هم توی این شب مبارک توفیق بده و خود فرد هم برای بخشش خدا اراده به خواندن این دو سوره کنه که همین هم قسمت خیلی ها نمیشه..
در ضمن لطف ورحمت خدا خیلی بیشتر از حد درک وفهم ماست این روایت رو توی یه برنامه ی تلویزیونی شنیدم که روز قیامت بعضی ها را می خوان ببرن به جهنم اما هی این دست واون دست می کنن می پرسن چرا نمی رین می گن ما به رحمت خدا امیدوار بودیم واینجا دو روایت هست که یکی میگه که چون امیدوار بودید برید بهشت یه روایت دیگه میگه که با این که چندان هم امیدوار نبودید اما بازم برید بهشت..
یک روایت معتبر دیگه هم خوندم که هر کی تو نامه ی اعمالش 100 تا بسم الله الرحمن الرحیم باشه از آتش جهنم خلاص میشه و مهتر از همه کسی که محبت اهل بیت توی دلش باشه توی قیامت از جهنم نجات پیدا می کنه(البته باید به فکر برزخش باشه)

اینهایی که می گویید درست اما خوب کسی که عمری را گناه کرده با خوندن دوتا سوره می ره بهشت !؟؟
یا یک آدمی بیاد بگه من که دیگه این دوتا سوره را خوندم بهشتی می شم پس بیخیال نماز و روزه و گناه و...

نقل قول:
به نظرم منظور این حدیث این طور نباشه که بعد از جهنم بری بهشت فکر کنم منظورش این هست که مستقیم بری بهشت !

سلام

روزی پیامبر ص در میان جمعی بودند که ناگهان به گریه افتادند!
مردم پرسیدند که علت گریه شما چیست؟
پیامبر گفتن جبرئیل ع الان به من خبر داد که از میان هر هزار نفر از امت تو فقط یک نفر مستقیم به بهشت میرود!! (بدون اینکه در جهنم پاک شود!)

در ضمن خدا در قرآن یاد کرده که همه شما را از جهنم میگذرانم!
نمی دونم تو تفسیر کدوم سوره خوندم ولی به دلیل شدت کیفیت بهشت ها(حتی ابتدایی اون ) مردم عادی قادر نیستند وارد آن شوند (یعنی توان درک و هضم آن را ندارند!)

برای همین عذاب در جهنم برای زلال شدن و کیفیت یافتن روح آدمی لازم هست!

خوب پس با این حساب این پاداش تقریبا بدیهی هست و هیچ پاداش اضافه ای نداره !

rezachess;255965 نوشت:
[="rgb(255, 0, 255)"]سلام خسته نباشید
من بارها این حدیث که از امام صادق نقل شده که می گه هرکی سوره روم و عنکبوت را در شب قدر بخوانه به بهشت می ره را شنیدم و در کتاب تفسیر نور آیت الله مکارم و توسط استاد رضا هم در همین سایت دیدم [/]می خواستم یعنی ببینم هر کسی با خوندن دو تا سوره که کمتر از نیم ساعت وقت می گیره واقعا بهشتی می شه !؟؟؟
rezachess;255978 نوشت:
خوب فرض کنید یکی این سوره ها را خواند بعد دیگه هر کاری که خواست می کنه چون خدا خودش وعده داده می ره بهشت بدون استثنا !!
rezachess;256001 نوشت:
به نظرم منظور این حدیث این طور نباشه که بعد از جهنم بری بهشت فکر کنم منظورش این هست که مستقیم بری بهشت !

اینهایی که می گویید درست اما خوب کسی که عمری را گناه کرده با خوندن دوتا سوره می ره بهشت !؟؟
یا یک آدمی بیاد بگه من که دیگه این دوتا سوره را خوندم بهشتی می شم پس بیخیال نماز و روزه و گناه و...

سلام دوست عزیز،

متن حدیث چنین است:

عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْعَنْكَبُوتِ وَ الرُّومِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةَ ثَلَاثَةٍ وَ عِشْرِينَ فَهُوَ وَ اللَّهِ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ لَا أَسْتَثْنِي فِيهِ أَبَداً وَ لَا أَخَافُ أَنْ يَكْتُبَ اللَّهُ عَلَيَّ فِي يَمِينِي إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَيْنِ السُّورَتَيْنِ مِنَ اللَّهِ مَكَانا (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ،ص 109)

ابو بصير روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: كسى كه سوره عنكبوت و روم را در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان تلاوت كند _ به خدا سوگند اى‏ ابا محمد _ كه او اهل بهشت است و هرگز از اين حكم كسى را استثنا نمى‏ كنم، و بيمى از آن ندارم كه خداوند به خاطر اين سوگند، گناهى در نامه اعمال من ثبت كند و بدرستى كه قدر و منزلت اين دو سوره در نزد خداوند، والاست.

این حدیث شریف را با آیاتی که ذکر می شود توضیح می دهم، توجه بفرمایید؛ ان شاء الله مطلب روشن می شود:

1) هر کس در گرو اعمال خویش است:

كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهينٌ (طور/21)
هر كس در گرو اعمال خويش است

2) هر کس بدی کند، جزایش را خواهد دید:

مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلا يُجْزى‏ إِلاَّ مِثْلَها... (غافر/40)
هر كس بدى كند، جز به مانند آن كيفر داده نمى‏ شود

3) تداوم ایمان و عمل صالح، شرط ورود در بهشت است:

وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ نَقيراً (نساء/124)
و كسى كه چيزى از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه ايمان داشته باشد، چنان كسانى داخل بهشت مى‏شوند و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد

...وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فيها بِغَيْرِ حِسابٍ (غافر/40)
...و هر كس كار شايسته‏ اى انجام دهد -خواه مرد يا زن- در حالى كه مؤمن باشد آنها وارد بهشت مى‏ شوند و در آن روزى بى‏ حسابى به آنها داده خواهد شد

4) در آیات بسیاری ایمان با عمل صالح همراه شده، یعنی این دو لازم و ملزوم یکدیگرند:

وَ أُدْخِلَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ (ابراهیم/23)
و كسانى را كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، به باغهاى بهشت وارد مى‏كنند باغهايى كه نهرها از زير درختانش جارى است به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن مى‏مانند و تحيّت آنها در آن، «سلام» است

إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً (کهف/107)
امّا كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، باغهاى بهشت برين محل پذيرايى آنان خواهد بود

إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا (مریم/96)
مسلّماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده ‏اند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مى‏ دهد

بنابراین تداوم ایمان و عمل صالح شرط ورود در بهشت است و کسی که اهل ایمان است، به طور طبیعی اهل عمل صالح نیز هست. البته توبه و شفاعت هم از اسباب آمرزش گناهان و عامل ورود در بهشت است، اما همانطور که می دانیم برای درک شفاعت، شفاعت شونده باید آمادگی و سنخیت و لیاقت لازم را در خود فراهم نماید و اگر هم توبه نموده، توبه اش واقعی و از سر اخلاص باشد (که در تاپیک های مربوط به خودشان کاملا شرح داده شده اند).

نتیجه اینکه: وقتی امام سوگند یاد می کند کسی که سوره های روم و عنکبوت را در شب 23 ماه مبارک بخواند وارد بهشت می شود، منظور حضرت صرف قرائت نیم ساعته و لقلقه زبانی قاری نیست زیرا در روایات دیگر داریم که:

عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ كَمْ مِنْ قَارِئٍ لِلْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَلْعَنُهُ (مستدرک الوسائل، ج 4 ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: چه بسا قاری قرآنی که قرآن او را لعنت می کند
جَاءَ فِي الْحَدِيثِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَا آمَنَ بِالْقُرْآنِ مَنِ اسْتَحَلَّ مَحَارِمَه‏ (مستدرک الوسائل، ج 4 ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: به قرآن ایمان نیاورده کسی که حرام های آن را حلال شمارد [یعنی گناه کند].

خود قرآن هم می فرماید اهل ستم از من بهره ای ندارند:

وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً (اسراء/82)
و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براى مؤمنان، نازل مى‏ كنيم و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمى‏ افزايد

با توجه به این مطالب، به طور طبیعی منظور امام کسی خواهد بود که تداوم ایمان و عمل صالح را در خود حفظ نماید و این توشه ذخیره شده را تا پایان راه با خود به همراه آورد و با گناه آن را باطل ننماید، چرا که برخی گناهان موجبات حبط و نابودی اعمال را فراهم می کنند که نمونه قرآنی اش منت و آزار است:

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏... (بقره/264)
اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! بخشش هاى خود را با منت و آزار، باطل نسازيد...

rezachess;256030 نوشت:
خوب پس با این حساب این پاداش تقریبا بدیهی هست و هیچ پاداش اضافه ای نداره !
این پاسخ خوبی است به چند نفر از دوستان که مطالبی ذکر نمودند تا متن روشن روایت را به اصطلاح توجیه کنند و بگویند: خدا ابتدا خیلی ها (و از جمله قاری این دو سوره) را به جهنم می برد و عذاب می دهد و پاکشان می کند و سپس به بهشت می برد، پس با این حساب وعده امام درست می شود!

اگر قرار بود که همه اهل ایمان دوزخ بروند و با آتش جهنم پاک شوند و سپس اهل بهشت گردند، دیگر لزومی نداشت امام چنان سوگندی یاد کند و چنان مطلبی بفرماید.

متن روایت روشن است و امام مطابق این روایت ضمانت کرده که قاری این دو سوره در شب 23 ماه مبارک اهل بهشت است، اما همان طور که در پست پیشین توضیح دادم، این وعده به حقیقت و راستی در مورد کسی محقق خواهد شد که این توشه تقوا و این امان نامه صادق آل محمد را با تداوم ایمان و عمل صالح خود تا پایان را به همراه داشته باشد و با گناه آن را نابود نسازد.

عزرائیل;256003 نوشت:
در ضمن خدا در قرآن یاد کرده که همه شما را از جهنم میگذرانم!
نمی دونم تو تفسیر کدوم سوره خوندم ولی به دلیل شدت کیفیت بهشت ها(حتی ابتدایی اون ) مردم عادی قادر نیستند وارد آن شوند (یعنی توان درک و هضم آن را ندارند!)
سلام دوست عزیز،
مطلبی که در پست پیشین ذکر نمودم، پاسخ شما نیز هست اما در مورد آیه ای که اشاره دارید، مطالبی عرض می کنم. منظور شما این آیه کریمه است:

وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلاَّ وارِدُها كانَ عَلى‏ رَبِّكَ حَتْماً مَقْضِيًّا
ثُمَّ نُنَجِّي الَّذينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمينَ فيها جِثِيًّا (مریم/71و72)
و همه شما (بدون استثنا) وارد جهنم مى ‏شويد اين امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت!
سپس آنها را كه تقوا پيشه كردند از آن رهايى مى ‏بخشيم و ظالمان را- در حالى كه (از ضعف و ذلّت) به زانو درآمده ‏اند- در آن رها مى‏ سازيم

درباره این آیه کریمه دو تفسیر ذکر شده (ریشه این دو گونه تفسیر، اختلاف در معنای واژه «واردها» در آیه 71 است):

الف)
بعضى از مفسران واژه «واردها» در آیه 71 را به معنى «نزديك شدن و اشراف پيدا كردن» دانسته اند و گفته اند: همه مردم (خوبان و بدان) بدون استثنا براى حسابرسى يا براى مشاهده سرنوشت نهايى بدكاران، به كنار جهنم مى‏ آيند، سپس خداوند پرهيزگاران را رهايى مى‏ بخشد و ستمگران را در آن رها مى ‏كند.

علامه طباطبایی این قول را برگزیده و بعد از توضیحات و دفاعیاتی از این قول، می نویسد:

«ورود» بر بيش از حضور و اشراف (البته اختيارى) دلالت ندارد و از كتب لغت، معنايى بيش از اين برايش استفاده نمى‏ شود پس جمله «وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وارِدُها» به بيش از قصد و حضور و اشراف دلالت ندارد و این معنا با جمله «ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها جِثِيًّا» كه دلالت بر داخل شدن تمام مردم يا تمام ستمكاران در جهنم دارد، منافاتی ندارد.

ایشان در ادامه می افزاید:
در مجموع معناى اين دو آيه چنين می شود كه: هيچ يك از شما (متقيان و ظالمین) نمی ماند، مگر آنكه به زودى در لبه و پرتگاه آتش قرار مى‏ گيريد و اين قرار دادن شما در پرتگاه آتش، بر پروردگارت حتمی شده؛ آن گاه كسانى كه تقوى داشته‏ اند را نجات داده و ظالمان را به خاطر ستمهایشان در آنجا باقى مى‏ گذاريم و هم چنان در آنجا به زانو در آمده، باقى مى‏ مانند. (الميزان في تفسير القرآن، ج‏14، ص: 89 به بعد، ذیل آیه مورد بحث)

ب)
تفسير دومى كه ظاهرا اكثر مفسران آن را انتخاب كرده‏ اند اينست كه واژه «ورود» در آیه مورد بحث به معنى «داخل شدن» است.

ادامه...

مطابق این معنا*، همه انسانها بدون استثناء (چه نيك و چه بد) وارد جهنم خواهند شد، با این تفاوت که دوزخ بر نيكان سرد و سالم خواهد بود همان گونه كه آتش نمرود بر ابراهيم سرد و سلامت بود:

قُلْنا يا نارُ كُوني‏ بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهيمَ (انبیا/69)

(سرانجام او را به آتش افكندند ولى ما) گفتيم: «اى آتش! بر ابراهيم سرد و سالم باش!»


آتش دوزخ با اهل ایمان سنخيتی ندارد؛ گويى از آنان دور شده و هر جا آنها قرار مى ‏گيرند خاموش مى‏ گردد اما کفاری که خود هیزم این آتشند، همچون ماده قابل اشتعال همین که به آتش برسد، فورا شعله ‏ور مى‏ شوند:

فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتي‏ وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكافِرينَ (بقره/24)
از آتشى بترسيد كه هيزم آن، بدنهاى مردم (گنهكار) و سنگها [بتها] است، و براى كافران، آماده شده است

این آتش تنها بیرون وجود آنها را در بر نمی گیرد بلکه از دورن هم آنان را می سوزاند:

نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
الَّتي‏ تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ (همزه/6و7)
آتش برافروخته الهى است
آتشى كه از دلها سرمى ‏زند

در حقيقت مشاهده دوزخ و عذابهاى آن، مقدمه‏ اى خواهد بود كه مؤمنان از نعمت هاى خدای سبحان در بهشت و رهایی از آتش دوزخ، حداكثر لذت را ببرند و دوزخيان هم با مشاهده سلامت بهشتيان، مجازات بيشترى ببینند؛ چرا که در دنیا هم آنان را مسخره می کردند و به طعنه می گفتند:

وَ إِذا تُتْلى‏ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لِلَّذينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَريقَيْنِ خَيْرٌ مَقاماً وَ أَحْسَنُ نَدِيًّا (مریم/73)
و هنگامى كه آيات روشن ما بر آنان خوانده مى ‏شود، كافران به مؤمنان مى‏ گويند: «كدام يك از دو گروه [ما و شما] جايگاهش بهتر، و جلسات انس و مشورتش زيباتر، و بخشش او بيشتر است؟!»

---------------------------
* تفسیر نمونه این معنا را ترجیح داده است؛ تفسير نمونه، ج‏13، ص: 118


با سلام

سند حدیث ضعیف است :

http://www.askdin.com/thread11623.html

شیعه;256282 نوشت:

با سلام
سند حدیث ضعیف است :
http://www.askdin.com/thread11623.html
سلام دوست عزیز،
لینکی که شما ارجاع داده اید کلی است و درباره روایت مورد اشاره، به طور خاص بحثی ندارد.

البته همانطور که در نرم افزار درایة النور آمده، روایت مورد بحث از نظر سند ضعیف است و افرادی ضعیف در سلسله سند روایت وجود دارد و از این جهت اصراری بر اثبات روایت وجود ندارد، ولی از جهت محتوا (به توضیحی که در پستهای پیشین گذشت) قابل پذیرش است و ایرادی ندارد.

rezachess;255965 نوشت:
می خواستم یعنی ببینم هر کسی با خوندن دو تا سوره که کمتر از نیم ساعت وقت می گیره واقعا بهشتی می شه !؟؟؟ باتشکر

سلام
ثوابها و فضيلتها و پاداشهاى مهمى كه براى تلاوت قرآن يا سوره‏ها و آيات خاصى نقل‏
شده هرگز مفهومش اين نيست كه انسان آنها را به صورت اوراد بخواند و تنها به گردش زبان قناعت كند.
بلكه خواندن قرآن براى فهميدن، و فهميدن براى انديشيدن، و انديشيدن براى عمل است.

اتفاقا هر فضيلتى درباره سوره‏اى يا آيه‏اى ذكر شده تناسب بسيار زيادى با محتواى آن سوره يا آيه دارد.
مثلا در فضيلت سوره" نور" چنين مى‏خوانيم كه هر كس بر آن مداومت كند خداوند او و فرزندانش را از آلودگى به" زنا" حفظ مى‏كند.

اين به خاطر آنست كه محتواى سوره نور دستورات مهمى در زمينه مبارزه با انحرافات جنسى دارد: دستور به تسريع ازدواج افراد مجرد، دستور به حجاب، دستور به ترك چشم‏چرانى و نگاههاى هوس‏آلود، دستور به ترك شايعه‏پراكنى و نسبتهاى ناروا، و بالاخره دستور به اجراى حد شرعى درباره زنان و مردان زنا كار.
بديهى است اگر محتواى اين سوره در جامعه يا خانواده‏اى پياده شود آلودگى به زنا نخواهد بود.

درست است كه خواندن قرآن به هر حال ثواب دارد، ولى ثواب اصلى و اساس و آثار سازنده هنگامى خواهد بود كه مقدمه‏اى براى انديشه و عمل باشد.( تفسير نمونه، ج‏1، ص: 60)

شیعه;256282 نوشت:
با سلام سند حدیث ضعیف است : http://www.askdin.com/thread11623.html
ضعف سند دلیل بر نادرستی روایت نیست


نقل قول:
این پاسخ خوبی است به چند نفر از دوستان که مطالبی ذکر نمودند تا متن روشن روایت را به اصطلاح توجیه کنند و بگویند: خدا ابتدا خیلی ها (و از جمله قاری این دو سوره) را به جهنم می برد و عذاب می دهد و پاکشان می کند و سپس به بهشت می برد، پس وعده امام درست می شود!

سلام

استاد من منظورم توجیه نبود
من در جواب این سوال که به فرض شخصی در طول سال گناه کوچک و بزرگ می کند و مثلا شب قدر قرآن و می خونه و انتظار داره به واسطه همین دو ساعت قرآن خوندن بهشت و بهش بدهند بود

طبعا حرف امام درست هست اما بعد از اینکه یا در برزخ یا در جهنم مدتی را بماند و زلال شود

و البته کسی که در تمام طول عمر خود مواظب هستن بی تردید همون شب بهشتش تضمین شده هست!

نمی دونم کارشناس محترم . خودش توجیه نکرد .

اصلا چرا باید چنین حرفهایی زده بشه تا انتظار الکی بوجود بیاد . مثلا استاد بیاد یه جزوه 10 صفحه ای بده و بعد بگه هر کی بخونه قبوله . بعد همه دلشون خوش برن سر جلسه ببینن نه این خبرا نیست و رفوزه بشن . و شاکی بشن و بگن استاد پس شما چی گفتی . استاد هم بگه : من منظورم این بود اینو بخونید خوبه اما باید همه کتابم می خوندید . خب این حرف جز گمراهی چه نتیجه ای داره . بهتر نبود استاد نمی گفت .
حالا :
1- این نوع ادبیات تو دین زیاده . متناقض گیج کننده . مثلا همین حدیث بیان میشه و از اون طرف یه حدیث میگه خدا سه کس را هر گز نبخشد ..... یا در روز قیامت هرگز به ایشان نگاه نکند . حالا این ادبیات چه فایده ای دارد . بهتر نبود بیان می شد خواندن این سوره مفید است یا ثواب دارد .

2- این توجیه شاید برای ما قابل توجیه باشد اما برای بقیه چی !؟ ما مسیحی ها رو مسخره می کنیم میرن پیش کشیش اعتراف می کنن . گناهانشون بخشیده میشه . بعد خودمون کلی از این چیزا داریم . خب اونا هم مثل ما توجیه می کنن .

سلام

نه خب اینطوری هم نیست که شما می گین

یحتمل حرف خدا این بود که اگه این اعمالی که گفته شد و اجرا کنید امتیاز یک نوبت شفاعت را بهتون می دهم (برای گناه کاران) که شما را از صف گناه کاران سوا کنند و به صف کسانی که شامل شفاعت می شوند ببرند!

[="arial"][="royalblue"]بنام او

وبااحترام به همه عقايد ابرازشده .. شك نداشته باشيم كه اين حديث ميتواند كاملا درست بود ه ، چون ايشان يا كشف بسيار بزرگي كرده بودند كه شايد در ذهن تعدادي ازما نگنجد ويا بركشفي بزرگ صحه گذاشته و آنرا مورد تاييد قرارداده اند و آن شايد اين واقعيت بوده كه همه انسانها خواه ناخواه و بعداز پاك شدن كامل و گذراندن همه عذابهايي كه دركارنامه هريك موجود بوده وارد بهشت خواهند شد و اين كه چه كساني چه موقع خواهند رفت مهم خواهد بود كه امثال من و چند منه ديگر بايد دربدربدنبال اين باشيم كه چكاركنيم تا ازتعداد گناهانمان كاسته شود و يا آناني را كه آزرده ايم و بدبختيش نيستند كه بتوانيم بحلي و حلاليت بطلبيم را چه كنيم و حتي بدتر از اين .. شايد اصلا درك نكنيم كه گناه چيست و چه عواقبي بهمراه خواهد داشت ..
بهرحال اگرجهنم براي تعدادي بنده خاص نميباشد يا بزباني ديگر .. اگرجهنم براي همه انسانها نيست .. اما بهشت و درنهايت و بعدازپاك شدن گناهان حق الناسي براي همه خواهد بود و آفرين براين ذهن چنين امام معصومي كه طلا گفت و ميبايست اينچنين جملاتي را با آب طلا قاب گرفت و همچنين جملاتي از امام حسين {ع} و امام علي {ع} ومنجمله يكي ازهمين شعارهايي كه بصورت امضا دراستفاده يكي ازكاربران گرامي ميباشد و حتي همه معصومين {ع} كه اگر عمق بعضي ازكلام ايشان كشف شود .. و درهمه جهان و به انواع راهها پخش شوند ، هم بزرگترين دستاوردها معنوي را بهمراه خواهند داشت وهم شايد طي چند دهه آينده همگان ازعاشقان و دوستداران اين عزيزان گردند و حتي پيرواني از اهل سنت و يهوديان و مسيحيان و همه آناني كه جداي ازسياست بازي هاي كينه توزانانه سردمداران بدنبال حقايق دراين عصرارتباطات آسان ميباشند ..
و به اميد آن روز كه چنين شده و متمدن بودن شيعه دركنار معصوميت او برهمگان آشكار وثابت گردد .. انشاا..

باتقديروتشكر..[/][/]

[="arial"][="royalblue"]بنام او

با احترام ويژه به كارشناس محترم .. بنابراين گفته دوم و انتهايي شما تصديق كننده همان گفته اول خواهد بود كه اگرغيرازاين ميبود امام ميبايست ميفرمودند .. اگر اهل ايمان اين دو سوره را بخواند به بهشت ميرود و نه كسي كه .. واين كسي احتمالا بايد همه را شامل شود و جمله بدون استثنا كه ميبايست ميشد بدون درنگ..

صدیقین;256180 نوشت:
اگر قرار بود که همه اهل ایمان دوزخ بروند و با آتش جهنم پاک شوند و سپس اهل بهشت شوند، دیگر لزومی نداشت امام چنان سوگندی یاد کنند و چنان مطلبی بفرماید.

صدیقین;256180 نوشت:
اما همان طور که در پست پیشین توضیح دادم، این وعده به حقیقت و راستی در مورد کسی محقق خواهد شد که این توشه تقوا و این امان نامه صادق آل محمد را با تداوم ایمان و عمل صالح خود تا پایان را به همراه داشته باشد و با گناه آن را نابود نسازد.

بنابراين عقيده شما هم همين ميباشد كه يا معتقديد هرانساني كه اين دو سوره را بخواند و درتمام طول سال هم هيچ گناهي مرتكب نشود به بهشت خواهد رفت و يا درغيراينصورت .. منظورازاين سخن گهربار اين بوده كه امام خواسته اند بر موضوع جديدي مهرتاييد بگذارند وبگويند كه همه انسانها در آخرت و درانتها و هركس پس ازگذراندن دوره محكوميت گناه دنيايي خود .. به بهشت خواهد رفت و بيان اين جمله نيز دليلي براي بفكرافتادن ما براي كشف عمق موضوع بوده ..
{{ والبته همه اينها درحد حدس وگمان است براي تداوم تحقيقاتي موضوع دراين سايت ارزشمند و نظرنهايي نيزبا اهل فن خواهد بود..}}

باتقديروتشكر..[/][/]

صدیقین;256178 نوشت:
نابراین تداوم ایمان و عمل صالح شرط ورود در بهشت است و کسی که اهل ایمان است، به طور طبیعی اهل عمل صالح نیز هست. البته توبه و شفاعت هم از اسباب آمرزش گناهان و عامل ورود در بهشت است، اما همانطور که می دانیم برای درک شفاعت، شفاعت شونده باید آمادگی و سنخیت و لیاقت لازم را در خود فراهم نماید و اگر هم توبه نموده، توبه اش واقعی و از سر اخلاص باشد (که در تاپیک های مربوط به خودشان کاملا شرح داده شده اند).

نتیجه اینکه: وقتی امام سوگند یاد می کند کسی که سوره های روم و عنکبوت را در شب 23 ماه مبارک بخواند وارد بهشت می شود، منظور حضرت صرف قرائت نیم ساعته و لقلقه زبانی قاری نیست زیرا در روایات دیگر داریم که:

عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ كَمْ مِنْ قَارِئٍ لِلْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَلْعَنُهُ (مستدرک الوسائل، ج 4 ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: چه بسا قاری قرآنی که قرآن او را لعنت می کند
جَاءَ فِي الْحَدِيثِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَا آمَنَ بِالْقُرْآنِ مَنِ اسْتَحَلَّ مَحَارِمَه‏ (مستدرک الوسائل، ج 4 ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: به قرآن ایمان نیاورده کسی که حرام های آن را حلال شمارد [یعنی گناه کند].

خود قرآن هم می فرماید اهل ستم از من بهره ای ندارند:

وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً (اسراء/82)
و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براى مؤمنان، نازل مى‏ كنيم و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمى‏ افزايد

با توجه به این مطالب، به طور طبیعی منظور امام کسی خواهد بود که تداوم ایمان و عمل صالح را در خود حفظ نماید و این توشه ذخیره شده را تا پایان راه با خود به همراه آورد و با گناه آن را باطل ننماید، چرا که برخی گناهان موجبات حبط و نابودی اعمال را فراهم می کنند که نمونه قرآنی اش منت و آزار است:

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏... (بقره/264)
اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! بخشش هاى خود را با منت و آزار، باطل نسازيد...


بسیار ممنونم که برای جواب به سوالات بنده حقیر زحمت کشیدید.
اما خوب اگه قرار بود که کسی این سوره هم بخونه و بعدش عمل صالح انجام بده بره بهشت که باز این می شه همون قضیه بدیهی در ثانی اگر تو این حدیث منظور انجام دادن عمل صالح و ایمان و تفکر و... باشه چرا خوب در متن حدیث به طور مستقیم ذکر نشده !؟ بعد معنای تلاوت هم فکر نکنم به معنای تفکر باشه . مثلا به یکی می گیم یک نامه را بخوان اصلا منظورم این نیست که تو متنش تفکر بکن ! یک ضبط صوت هم وقتی روشن هست می گن داره آهنگ می خونه !

خدای مهربون منتظر یه بهونه کوچیکه که ما رو ببخشه

شک نکنید

عزرائیل;256345 نوشت:

سلام
استاد من منظورم توجیه نبود
من در جواب این سوال که به فرض شخصی در طول سال گناه کوچک و بزرگ می کند و مثلا شب قدر قرآن و می خونه و انتظار داره به واسطه همین دو ساعت قرآن خوندن بهشت و بهش بدهند بود
طبعا حرف امام درست هست اما بعد از اینکه یا در برزخ یا در جهنم مدتی را بماند و زلال شود
و البته کسی که در تمام طول عمر خود مواظب هستن بی تردید همون شب بهشتش تضمین شده هست!
سلام دوست عزیز،
رحمت خدا حد و اندازه ندارد و یک بهانه می خواهد برای بخشیدن! هزار راه برای بازگشت ما باز کرده، یک موردش هم اعمال شب قدر است که گفته: توبه و استغفار از شما و بخشش از من!

قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ (زمر/53)
بگو: «اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‏ ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى‏ آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ كَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ... (کافی، ج2، ص 435)
امام باقر فرمود: توبه کننده از گناه، مانند کسی است که اصلا گناهی نکرده

همان طور که در پست های پیشین عرض کردم، چون سند روایت مورد بحث ضعیف است اصراری به اثباتش ندارم، نیز همان طور که عرض کردم صحبت درباره نیم ساعت قرائت لفظی آیات و لقلقه زبانی نیست و چه بسا قاری قرآنی که به خاطرر عمل نکردنش به دستورات قرآن، از قرائتش بهره ای ندارد و ممکن است خدای ناکرده مورد لعن قرآن هم قرار گیرد؛ متن روایت مورد بحث در صورتی قابل پذیرش است که با آیات و روایات پیش گفته هماهنگ باشد و دریچه ای از بازگشت به سوی خدا را به روی قاری اش باز نماید (که توضیحش گذشت).

limbo;256372 نوشت:
نمی دونم کارشناس محترم . خودش توجیه نکرد .
اصلا چرا باید چنین حرفهایی زده بشه تا انتظار الکی بوجود بیاد . مثلا استاد بیاد یه جزوه 10 صفحه ای بده و بعد بگه هر کی بخونه قبوله . بعد همه دلشون خوش برن سر جلسه ببینن نه این خبرا نیست و رفوزه بشن . و شاکی بشن و بگن استاد پس شما چی گفتی . استاد هم بگه : من منظورم این بود اینو بخونید خوبه اما باید همه کتابم می خوندید . خب این حرف جز گمراهی چه نتیجه ای داره . بهتر نبود استاد نمی گفت .
حالا :
1- این نوع ادبیات تو دین زیاده . متناقض گیج کننده . مثلا همین حدیث بیان میشه و از اون طرف یه حدیث میگه خدا سه کس را هر گز نبخشد ..... یا در روز قیامت هرگز به ایشان نگاه نکند . حالا این ادبیات چه فایده ای دارد . بهتر نبود بیان می شد خواندن این سوره مفید است یا ثواب دارد .
سلام دوست عزیز،

همان طور که در چند پست پیشین عرض کردم، سند روایت ضعیف است و اصراری به اثبات آن نیست اما از نظر محتوا ایرادی ندارد و با سایر آیات و روایت به توضیحی که عرض شد، سازگار است و منظور روایت صرف نیم ساعت قرائت لفظی نیست.

اما اینکه می فرمایید «این نوع ادبیات در دین زیاده»، نکته جالب و درستیه با این بیان که دین اسلام مجموعه ای کامل از عقاید و احکام و اخلاق است که با هم توازن کامل دارد و هیچ گونه ناهماهنگی در بین این اجزا دیده نمی شود. این چیزی است که خود قرآن به ما تعلیم داده که اگر به قسمتی از دین عمل کنید و قسمتی دیگر را رها نمایید، خیری نمی بینید:

أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ إِلى‏ أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (بقره/85)
آيا به بعضى از دستورات كتاب آسمانى ايمان مى‏ آوريد، و به بعضى كافر مى‏ شويد؟! براى كسى از شما كه اين عمل (تبعيض در ميان احكام و قوانين الهى) را انجام دهد، جز رسوايى در اين جهان، چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذاب ها گرفتار مى‏ شوند. و خداوند از آنچه انجام مى‏ دهيد غافل نيست‏

اجزا و پیکره دستورات دین الهی، با یکدیگر توزان و هماهنگی کامل دارد و انکار یکی، گویی انکار دیگری است!

در تاریخ اسلام، حتی در زمان حیات مبارک پیامبر رحمت (ص)، جاعلان حدیث و دشمنان دین، به طمع مطامع دنیوی یا برای تخریب دین و مانند آن، به جعل حدیث و انتساب روایت به پیامبر و اولیای دین رو آوردند تا جاییکه هزاران سخن و روایت به نام حکم شرعی و اخلاقی و تفسیری و ... به اولیای دین منتسب شد و در نتیجه چهره ای ناموزون از دین نشان داده شد!

در چنین فضایی بود که ائمه به ما آموختند هر سخنی که به ما منتسب می کنند را نپذیرید بلکه بر کتاب خدا و سنت قطعی رسول گرامی اسلام (و چند مورد دیگر که در روایات ذکر شده)، عرضه نمایید و اگر با آنها هماهنگ بود بپذیرید. (1)

تلاش عالمان دین در حوزه رجال و درایه و فقه و تفسیر و ...، برای عمل به همین مطلب و کشف سره از ناسره و صحیح از ضعیف صورت می گیرد.

از سوی دیگر، روایتی که در طول دهها قرن به دست ما می رسد، به طور طبیعی ممکن است دچار ده ها آسیب لفظی و معنایی شود و ناچاریم با شناخت عالمانه و دقیق این آسیب ها به کشف حقیقت ناب و معارف پاکی که از زبان اولیای دین صادر شده بپردازیم. چنین آسیب هایی از جهت سندی، در دانش رجال، و از جهت متنی، در دانش درایه و فقه الحدیث مورد کنکاش و دقتی فوق العاده قرار می گیرد. (2)

اینکه می بینید در برخی موارد توضیحاتی ذیل روایت ذکر می شود، در واقع نقب و شکافی به شناخت همین آسیب ها و درک صحیح توازن پیکره دین است.

پی نوشت
-------------------------
1- برای اطلاع از این گونه روایات رجوع کنید به: أمالي الصدوق، ص 36، ح 16 ؛ بحار الأنوار، ج‏2، ص 23 و ص 225 و 227 و...
2- برای آشنایی بیشتر با این مطلب رجوع کنید به: آسیب شناخت حدیث، عبدالهادی مسعودی

rezachess;256472 نوشت:
بسیار ممنونم که برای جواب به سوالات بنده حقیر زحمت کشیدید.
اما خوب اگه قرار بود که کسی این سوره هم بخونه و بعدش عمل صالح انجام بده بره بهشت که باز این می شه همون قضیه بدیهی در ثانی اگر تو این حدیث منظور انجام دادن عمل صالح و ایمان و تفکر و... باشه چرا خوب در متن حدیث به طور مستقیم ذکر نشده !؟ بعد معنای تلاوت هم فکر نکنم به معنای تفکر باشه . مثلا به یکی می گیم یک نامه را بخوان اصلا منظورم این نیست که تو متنش تفکر بکن ! یک ضبط صوت هم وقتی روشن هست می گن داره آهنگ می خونه !
سلام دوست عزیز،
بهشت یک درجه نیست که بفرمایید چه به این مستحبات عمل بشود و چه نشود، بهشتیان یکسان اند.

خیر، هر کس به فراخور درجه ایمان و اعمال نیکش از درجات و نعمات بیشتری بهره مند است. تفاوت توصیفات نعمتهای بهشتی مقربین و نعمتهای بهشتی ابرار در سوره واقعه به همین مطلب اشاره دارد. در روایت جالبی آمده که: درجات بهشت به اندازه تعداد آیات قرآن است و روز قیامت به قاری قرآن [که عامل به آن باشد] گفته می شود: بخوان و بالا برو، پس هر آیه ای که می خواند درجه ای بالاتر می رود. (وسائل‏ الشيعة ج 6 ، ص 190)

غرض اینکه بهشت یک درجه نیست که همه بهشتیان در یک سطح باشند، بلکه هر چه تلاش و عمل صالح مؤمن بیشتر باشد، درجه و تعالی بهشتی اش نیز افزون تر خواهد شد. با این توضیح، از سخن بنده نتیجه ای که شما می فرمایید برداشت نمی شود.

در مورد قسمت بعدی سخنتان هم عرض کنم که بنده نگفته ام تلاوت به معنای تفکر است و نمی دانم چرا این مطلب را بیان نموده اید. بنده چند روایت و آیه ذکر نمودم که اهل ظلم و ستم بهره ای از قرآن ندارند و قاری قرآنی که به قرآن عمل نمی کند ممکن است مورد لعن قرآن قرار گیرد.

ان شاء الله موفق باشید

ممنون من جوابم را گرفتم در مورد اون قسمت دومی هم که زده وبدم اشتباه فهمیده بودم رفتم دوباره پست را خوندم متوجه شدم .
باتشکر فراوان ....

رسیدن و نائل شدن به ثواب این سوره ها در گرو عمل به مفهوم و معنای آیات است

موضوع: پاداش بهشت، برای تلاوت سوره های روم و عنکبوت در شب قدر

پرسش:
حدیثی از امام صادق نقل شده که می فرماید: هر کس سوره روم و عنکبوت را در شب قدر بخواند به بهشت می رود. چطور ممکن است با صرف قرائت نیم ساعته این دو سوره، کسی به بهشت برود؟!

پاسخ:
سلام به شما پرسشگر گرامی،

متن حدیث چنین است:

عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْعَنْكَبُوتِ وَ الرُّومِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةَ ثَلَاثَةٍ وَ عِشْرِينَ فَهُوَ وَ اللَّهِ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ لَا أَسْتَثْنِي فِيهِ أَبَداً وَ لَا أَخَافُ أَنْ يَكْتُبَ اللَّهُ عَلَيَّ فِي يَمِينِي إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَيْنِ السُّورَتَيْنِ مِنَ اللَّهِ مَكَانا (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال،ص 109)

ابو بصير روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: كسى كه سوره عنكبوت و روم را در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان تلاوت كند _ به خدا سوگند اى‏ ابا محمد _ كه او اهل بهشت است و هرگز از اين حكم كسى را استثنا نمى‏ كنم، و بيمى از آن ندارم كه خداوند به خاطر اين سوگند، گناهى در نامه اعمال من ثبت كند و بدرستى كه قدر و منزلت اين دو سوره در نزد خداوند، والاست.

این حدیث شریف را با آیاتی که ذکر می شود توضیح می دهم، توجه بفرمایید؛ ان شاء الله مطلب روشن می شود:

1) هر کس در گرو اعمال خویش است:

كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهينٌ (طور/21)
هر كس در گرو اعمال خويش است

2) هر کس بدی کند، جزایش را خواهد دید:

مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلا يُجْزى‏ إِلاَّ مِثْلَها... (غافر/40)
هر كس بدى كند، جز به مانند آن كيفر داده نمى‏ شود

3) تداوم ایمان و عمل صالح، شرط ورود در بهشت است:

وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ نَقيراً (نساء/124)
و كسى كه چيزى از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه ايمان داشته باشد، چنان كسانى داخل بهشت مى‏شوند و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد

...وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فيها بِغَيْرِ حِسابٍ (غافر/40)
...و هر كس كار شايسته‏ اى انجام دهد -خواه مرد يا زن- در حالى كه مؤمن باشد آنها وارد بهشت مى‏ شوند و در آن روزى بى‏ حسابى به آنها داده خواهد شد

4) در آیات بسیاری ایمان با عمل صالح همراه شده، یعنی این دو لازم و ملزوم یکدیگرند:

وَ أُدْخِلَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ (ابراهیم/23)
و كسانى را كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، به باغهاى بهشت وارد مى‏كنند باغهايى كه نهرها از زير درختانش جارى است به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن مى‏مانند و تحيّت آنها در آن، «سلام» است

إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً (کهف/107)
امّا كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، باغهاى بهشت برين محل پذيرايى آنان خواهد بود

إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا (مریم/96)
مسلّماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده ‏اند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مى‏ دهد

ادامه...

بنابراین تداوم ایمان و عمل صالح شرط ورود در بهشت است و کسی که اهل ایمان است، به طور طبیعی اهل عمل صالح نیز هست. البته توبه و شفاعت هم از اسباب آمرزش گناهان و عامل ورود در بهشت است، اما همانطور که می دانیم برای درک شفاعت، شفاعت شونده باید آمادگی و سنخیت و لیاقت لازم را در خود فراهم نماید و اگر هم توبه نموده، توبه اش واقعی و از سر اخلاص باشد (که در تاپیک های مربوط به خودشان کاملا شرح داده شده اند).

نتیجه اینکه: وقتی امام سوگند یاد می کند کسی که سوره های روم و عنکبوت را در شب 23 ماه مبارک بخواند وارد بهشت می شود، منظور حضرت صرف قرائت نیم ساعته و لقلقه زبانی قاری نیست زیرا در روایات دیگر داریم که:

عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ كَمْ مِنْ قَارِئٍ لِلْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَلْعَنُهُ (مستدرک الوسائل، ج 4، ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: چه بسا قاری قرآنی که قرآن او را لعنت می کند

جَاءَ فِي الْحَدِيثِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَا آمَنَ بِالْقُرْآنِ مَنِ اسْتَحَلَّ مَحَارِمَه‏ (مستدرک الوسائل، ج 4،ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: به قرآن ایمان نیاورده کسی که حرام های آن را حلال شمارد [یعنی گناه کند]

خود قرآن هم می فرماید: اهل ستم از من بهره ای ندارند:

وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً (اسراء/82)
و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براى مؤمنان، نازل مى‏ كنيم و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمى‏ افزايد


با توجه به این مطالب، به طور طبیعی منظور امام کسی خواهد بود که تداوم ایمان و عمل صالح را در خود حفظ نماید و این توشه ذخیره شده را تا پایان راه با خود به همراه آورد و با گناه آن را باطل ننماید، چرا که برخی گناهان موجبات حبط و نابودی اعمال را فراهم می کنند که نمونه قرآنی اش منت و آزار است:

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏... (بقره/264)
اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! بخشش هاى خود را با منت و آزار، باطل نسازيد...

البته همانطور که در نرم افزار درایة النور آمده، روایت مورد بحث از نظر سند ضعیف است و افراد ضعیفی در سلسله سند این روایت وجود دارند لذا اصراری بر اثبات صدور روایت از معصوم وجود ندارد، ولی از جهت محتوا _به توضیحی که عرض شد_ متن روایت قابل پذیرش است و ایرادی ندارد.


موضوع قفل شده است