دلیل سجده کردن فرشتگان بر انسان

اولا جنیان بر انسان سجده نکردند تکلیف فقط برای فرشتگان بود شیطان هم به خاطر اینکه در ردیف فرشتگان قرار گرفته بود سجده برای او واجب شد .

دلیل سجده کردن فرشتگان بر انسان فرمان خدا بود . به خاطر اینکه صفات خدا در انسان تجلی می شود . سجده فرشتگان بر آدم در واقع سجده فرشتگان برای خدا است .

همانطور که ما به سمت کعبه سجده می کنیم در واقع برای خدا سجده می کنیم

در كتاب احتجاج، از موسى بن جعفر، از پدران بزرگوارش ع روايت آمده، كه فرمود: مردى يهودى از امير المؤمنين ع از معجزات رسول خدا (ص)، پرسيد، كه آن جناب در مقابل ساير انبياء چه معجزاتى داشت؟ مثلا همين آدم (آن قدر بزرگ بود كه) خدا ملائكه را وادار كرد تا براى او سجده كنند، آيا از محمد (ص) نيز چنين احترامى كرد؟ على ع فرمود: درست است همين طور بود، و لكن سجده ملائكه براى آدم اطاعت و عبادت آدم نبود، و ملائكه آدم را در مقابل خدا نپرستيدند، بلكه خداى تعالى آنان را بر اينكار وا داشت، تا اعترافى باشد از ملائكه بر برترى آدم، و رحمتى باشد از خدا براى او، ولى محمد (ص) را فضيلتى بالاتر از اين داد، خداى جل و علا با آن بزرگى و جبروتى كه دارد، و با تمامى ملائكه‏اش، بر محمد صلوات و درود فرستاد، و صلوات فرستادن مؤمنين بر او را عبادت خود خواند، و تو اى يهودى تصديق مى‏كنى كه اين فضيلت بزرگتر است.(احتجاج ج 1 ص 314)

یعنی سجده در مقابل پدر و مادر اشکالی نداره؟

یا فقط از این جهت که عبادت ذاتی نیست، در مواقعی جایز بوده و الان به دلایل دیگری (مثل احادیث و ... ) ممنوع شده؟

لا اله ( دوست خدا، ولی خدا ، دشمن خدا ، بت ، قبر) الا الله ( یک الله)

دلیل سجده فرشتگان به آدم تبریک به او بودسجده شاباش برای جانشینی

و شیطان به دلیل نرسیدن مقام جانشین سجده نکرد

(عرف حال )به غیر از الله سجده برای هیچ کسی جایز نیست

[="darkslategray"]روزی که برفتند حریفان پی هر کار

زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار

من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار

حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار

او خانه همی جوید و من صاحب خانه

هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو

هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو

در میکده و دیر که جانانه تویی تو

مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه[/]

[="blue"]سلام

سجده خاص خداوند است و لا غیر لاکن گاهی خداوند در شیء چون کعبه یا شخص چون آدم ، موسی و یوسف جلوه مینماید و لذا هرانچه جلوه گاه یار شود سجده براو واجب میشود ![/]

یعنی برای غیر خدا مطلقا(به نیت خدایی یا غیر خدایی)حرام است؟

سجده برای خدا هم به غیر از دستور او واجب نیست ! حال چطور بر جلوه گاه او سجده واجب می شود ؟و چطور جلوه گاه او را پیدا کنیم؟ و بر هر جلوه گاهی باید بدون دستور سجده کرد؟

سلام

سجده بر غیر خدا سجده بر بت است و حرام.

سجده بر غیر خدا به نیت خدا اشکال ندارد بشرط انکه بت نباشد ، و بت هرانچیزی است که شریک خدایش کنیم .

بله خداوند در همه جاهست ولی همیشه جلوه نمیکند یا جلوه او حس نمیشود جلوه خدا زمان عصای موسی است که جادو را میبلعد یا زنده شدن مردگان است بدست عیسی یا به عظمت رسیدن یوسف است از زندان چاه

اگر سجده بر خدا به غیر دستور او واجب نیست پس چگونه برادران یوسف بر اوسجده کردند چگونه جادوگران به موسی سجده کردند مگر کسی به جادوگران گفته بود که باید سجده کنید هرگاه کسی عظمت خدا را ببیند و سجده نکند جای تعجب دارد !

دوستان عزیز کارشناسان در ابتدا پاسخ آن را داده اند.
سجده ی فرشگان بر انسان تنها به سبب دستور خداوند بوده است.
همانطور که ما اگر به طرف کعبه سجده می کنیم تنها از دستور خداوند پیروی میکنیم و چنانچه خداوند محل دیگری را برای ما انتخاب می کرد موظف بودیم به آن طرف سجده کنیم . در ضمن این ربطی به جلوه ی خداوند ندارد .

[="darkgreen"]إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیهِ أَنْ یطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِیمٌ«البقرة/158»
بی تردید صفا و مروه از نشانه های خداست؛ پس کسی که حج خانه کعبه کند، یا عمره انجام دهد، بر او گناهی نیست که بر آن دو طواف کند. و کسی که [به خواست خودش افزون بر واجبات] کار نیکی [چون طواف و سعی مستحب] انجام دهد، بدون تردید خدا [در برابر عمل او] پاداش دهنده و [به کار وحال او] داناست.[/]
[="blue"]
سلام

در این ایه خداوند میفرماید صفا و مروه از نشانه های خداست که البته بر اساس ان جوشش چاه زمزم است از زیر پای اسمعیل که همچنان ادامه دارد و معجزه خداوند است که بر هاجر و اسمعیل نازل شده حال ممکن است بفرمایید بر اساس کدام ایه از قران کریم خداوند فرمان داده تا بر کعبه سجده کنید ! دقت کنید فرمانی در کار نیست میفرمای گناهی نیست اگر بر آن سجده کنید ؟[/]

سلام

شاید بنده مطلبم را درست بیان نکرده باشم منظور بنده از سجده به غیر خدا به نیت خدا اینست که ممکنست سجده بر شیء یا انسان انجام شود ولی نیت ان شیء یا انسان نباشد بلکه به نیت خدا بطرف ان شیء یا انسان سجده میکنیم که البته اشکالی ندارد ولی سجده به سوی هرچه به نیت خودش حرام است .

[="darkgreen"]قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِی السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّینَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَیعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یعْمَلُونَ«البقرة/144»
ما [به هر سو] گردانیدن رویت در آسمان را نیک می‏بینیم پس [باش تا] تو را به قبله‏ای که بدان خشنود شوی برگردانیم پس روی خود را به سوی مسجدالحرام کن و هر جا بودید روی خود را به سوی آن بگردانید در حقیقت اهل کتاب نیک می‏دانند که این [تغییر قبله] از جانب پروردگارشان [بجا و] درست است و خدا از آنچه می‏کنند غافل نیست[/]

دقت نمایید میفرماید در هر جا که هستید به سمت کعبه نماز بخوانید نه اینکه به کعبه سجده نمایید منظور هم جهت شدن است یک سو شدن است .

لذا در انجا هم که میفرماید به ادم سجده کنید نیز جهت دادن سجده است به جلوه خودش شاهکار خودش والا هیچ موجودی به غیر خدا سزاوار سجده نیست .

سلام

ادم یا سزاوار سجده است یا نیست اگر باشد که خدائی دیگر است که شرک است و اگر نیست چگونه ممکن است به او سجده کرد پس در هر صورت ذاتش سزاوار سجده نیست و در واقع جهت سجده را نشان میدهد یعنی هرکس میخواهد به خدا سجده کند به جهت ادم سجده کند چون خدا جهت خاصی ندارد که بشود به ان جهت سجده کرد لذا هرکس به غیر جهتی که خدا معین میکند سجده کند در واقع چون شیطان به خودش سجده کرده لذا ان ادمی که جهت سجده به خدا را مشخص میکند معصوم است و لذا به همین دلیل است که حضرت مهدی به خانه خدا تکیه میکند و میفرماید منم مهدی زمان یعنی هرکه میخواهد به خدا سجده کند باید به جهت من سجده کند .

سلام

بله اگر به کسی سجده کردی یعنی مطیع او شده ای و ااگر مطیع کسی شوی پس خدای دیگری را پرستیده ای مگر اینکه به واسطه خدا مطیع او شوی و به همین گونه است توسل اگر به هرکسی متوسل شوی به واسطه خودش قطعاً مشرکی مگر اینکه او را شفیع قرار دهی یعنی به او متوسل نمیشوی بلکه به واسطه او به خدا متوسل میشوی پس توسل نیز خاص خداست ولا غیر .
[="darkgreen"]
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَی الْقَیومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یعْلَمُ مَا بَینَ أَیدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یحِیطُونَ بِشَیءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِیهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا یئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِی الْعَظِیمُ«البقره/255»
خداست که معبودی جز او نیست زنده و برپادارنده است نه خوابی سبک او را فرو می‏گیرد و نه خوابی گران آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند آنچه در پیش روی آنان و آنچه در پشت‏سرشان است می‏داند و به چیزی از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمی‏یابند کرسی او آسمانها و زمین را در بر گرفته و نگهداری آنها بر او دشوار نیست و اوست والای بزرگ[/]

بله هیچ کس نمیتواند شفاعت کسی کند مگر به اذن خدا یعنی همه کارها به خدا بر میگردد .

ضمنا معنای شفاعت هم با توسل فرق دارد.شفاعت یعنی برطرف کردن مجازات از یک نفر
البته اینا اصلا ربطی به بحث نداشت شما گفتی بنده هم جواب دادم!

بنده با شما هیچ مخالفتی ندارم شاید من هم شاید با شما هم نظر باشم.فقط قصد دارم اگر اعتقادی داریم ،با شناخت باشد تا باعث انحراف در دین پیش نیاید.خواهش میکنم روی حرف خودتون ومن کاملا تامل کنید!؟

سلام

سجده از ریشه سجد و به معنی عبادت کردن است و از اطاعت اولی تر است و مسجد نیز که محل عبادت است وسجاد که به معنی بسیار عبادت کننده میباشد از همین ریشه اند پس نمیشود کسی را عبادت کنید و اطاعت نکنید که این البته مشکل شیطان نیز بود که خدا را عبادت مینمود ولی اطاعت نکرد .

و توسل نیز به معنی دست بدامان کسی شدن است برای شفاعت و الا برای چه متوسل میشوید یعنی او از جانب خودش اختیاری ندارد بلکه وسیله ارتباط است

و اینها در ارتباط با بحث است که آدم که در واقع همان معصوم است جلوه خداست و سجده بر او در واقع سجده به خداست نه خود او

سلام

اشکال شما تکیه بر لغتنامه های بی محتواست مگر فرشتگان سر دارند که فرود بیاورند و اولین با زمانی که زمینی نبود فرشتگانی که سری ندارند در مقابل ادم سجده کردند حال ممکن است بفرمایید این علمای لغت این معنی را از کجا استنباط کرده اند .

چرا فکر میکنی بنده میگویم شفاعت با توسل یکی است بنده عرضم اینست که به چه دلیل چیزی را که از خدا باید بخواهی از بنده او طلب میکنی ؟

سلام

مگر نمیفرمایید سجده یعنی خم شدن اولاً که خم شدن رکوع است نه سجود و ثانیاً بفرمایید مگر فرشتگان کمر دارند که خم شوند این چه لغت نامه ای است که نمیتواند پاسخ منطقی بدهد ؟

شما حتی تفاوت رکوع وسجود را نمیدانی اینهم معنی سجده بر اساس قاموس قران و المفردات نه لغت نامه ناقص فرهنگ ابجدی

کارشناس کجایی؟ این حرف منو نمیفهمه؟ اصلا حرف منو قبول نداره!؟ بیا به داد ما برس؟!
برادر من این چیزایی که کپی کردی یه بار خودت خوندی؟ من اینا رو ده دفعه خوندم بعد با شما حرف زدم !
دیدم به سجد میگی عبد گفتم اگر عربی بگم هنگ میکنی!؟ دوباره همه مطالب رو بخون بعد برو پیش کارشناس سپس بیا با هم صحبت کنیم.:jangjoo:آفرین:ok:

[=&quot]بسم الله الرحمن الرحیم
[=&quot]

[=&quot]با عرض سلام و احترام

[=&quot]عرض شده بود:«[=&quot]از اين جمله اجمالا استفاده ميشود كه سجده براى غير خدا جائز است در صورتى كه منظور از آن احترام و تكريم آن غير خدا، و در عين حال خضوع و اطاعت امر خدا نيز بوده باشد» یعنی حتی سجده ای که برای احترام و تکریم باشد در صورتی است که اطاعت خداوند باشد، یعنی از جانب خدا نسبت به آن ( سجده) امری صادر شده باشد.

[=&quot]تنها موردی که خداوند در قرآن به فرشتگان و شیطان امر می کند که به موجودی سجده کنند، سجده بر حضرت آدم(ع) است، بنابراین چنین سجده ای اطاعت از دستور خداوند محسوب می شود.

[=&quot]در مورد آیه شریفه:«[=&quot]وَ رَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَ خَرُّوا لَهُ سُجَّداً» (و پدر و مادر خود را بر تخت نشاند و همگى بخاطر او به سجده افتادند)(سوره یوسف،آیه100)
بايد دانست كه اين سجده براى عبادت يوسف نبوده، بدليل اينكه در ميان سجده كنندگان در داستان يوسف شخصى بوده كه در توحيد، مخلص (به فتح لام) بوده، و چيزى را شريك خدا نمى‏گرفته، و او يعقوب (ع) است، دليل ديگر اينكه اگر اين سجده، سجده عبادت يوسف بوده" مسجود له" كه يوسف است و به نص قرآن همان كسى است كه به رفيق زندانيش گفت:" ما را نمى‏رسد كه چيزى را شريك خدا بگيريم" قطعا ايشان را از اين عمل نهى مى‏كرد، و نمى‏گذاشت چنين كارى بكنند، ولى مى‏بينيم نهى نكرده، پس مى‏فهميم سجده، عبادت او نبوده[=&quot].[=&quot]

[=&quot]و قطعا جز اين منظورى نداشته ‏اند كه يوسف را آيتى از آيات خدا دانسته و او را قبله در سجده و عبادت خود گرفتند، هم چنان كه ما خدا را عبادت مى‏كنيم و كعبه را قبله خود مى‏گيريم و نماز و عبادت را بدان سو مى‏گذاريم، پس با كعبه، خدا عبادت مى‏شود نه كعبه و معلوم است كه آيت خدا از آن نظر كه آيه و نشانه است خودش اصلا نفسيت و استقلالى ندارد، پس اگر سجده شود جز صاحب نشانه يعنى خدا عبادت نشده است. (ترجمه الميزان، ج‏11، ص: 338)
:Gol::Gol:

یکی از اساتید محترم میگفت سجده کردن برای احترام یا هرچیز دیگری به طرف غیر خدا اما نه به نیت عبادت از لحاظ کلامی اشکال ندارد اما از لحاظ فقهی حرام است.
به علاوه بنده یه نگاهی در کتب کلامی کردم .به نظرم آمد دو نظریه وجود دارد برخی سجده را مطلقا جایز نمدانند و برخی آنرا بدون نیت الوهیت برای شخص جایز میدانند.
نظر شما چیست؟

سلام.
با اجازتون منم میخواستم نظر خودمو بدم. سجده کردن فرشتگان بر انسان یکی به خاطر این بود که فرمان و دستور خدا بود و فرشتگان اطاعت کردند؛ اما خود دلیل سجده اینکه انسان اشرف مخلوقات خداست و از هر نظر بین مخلوقات خدا کامل شمرده میشه . در واقع سجده فرشته ها به انسان، سجده به خوده خدا و خلقت خدا بوده. ابلیس هم که خودش رو برترین مخلوق خدا میدونست از دستور خدا سرپیچی کرد. پس در واقع سجده فرشتگان، سجده به قدرت و عظمت خدا بود نه از این جهت که به چیزی جز خدا سجده کنند.

صلوات:Hedye:

[=&quot]بسم الله الرحمن الرحیم


[=&quot]با سلام و احترام
[=&quot]

[=&quot]وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْليسَ أَبى‏ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرينَ( سوره بقره،آیه34)

[=&quot]امر به سجده، امر تشريعي يا تكويني؟[=&quot]
[=&quot]در مسألهٴ امر به سجده کردن، اين موضوع مطرح است كه همهٴ موجودات در پيشگاه خداي سبحان ساجدند[=&quot]. [=&quot]چيزي نيست كه در برابر خدا ساجد نباشد امّا اين امري كه خداي سبحان به فرشتگان و ابليس كرد اين امر، امر تكويني است يا امر تشريعي است؟
[=&quot]
[=&quot]اقسام «امر» خداي سبحان
[=&quot]
[=&quot]امر را خداي سبحان در قرآن كريم به دو قسمت تقسيم فرمود: يك امر تكويني كه همان ملكوت عالم است و عصيان ناپذير است و يك امر تشريعي است كه در جهان اختيار نافذ است، هم قابل اطاعت است هم قابل عصيان[=&quot].

[=&quot]امر تكويني[=&quot]
[=&quot]امر تكويني كه قابل عصيان نيست و اجتناب‌ناپذير است همان است كه فرمود: *«إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ»*[=&quot]. [=&quot]

[=&quot]امر تشريعي
[=&quot]امر تشريعي همانست كه به وسيلهٴ انبيا(عليهم السّلام) به انسان‌ها ابلاغ شد نظير [=&quot]*«[=&quot]إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَي»* امر تشريعي مانند نهي تشريعي عصيان‌پذير است. لذا عده‌اي اطاعت مي‌كنند و عده‌اي معصيت مي‌كنند فرمود در برابر امر تشريعي *«فَرِيقاً هَدَي وَفَرِيقاً حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلاَلَةُ».
[=&quot]اين امري كه خداي سبحان به فرشتگان فرمود كه سجده كنيد و شيطان را هم مورد عتاب قرار داد فرمود: چرا امر را اطاعت نكردي. اين كدام امر است، امر تكويني است يا امر تشريعي؟ [=&quot]

[=&quot]مأمور بودن فرشتگان و شيطان بر سجده به امر واحد[=&quot]
[=&quot]بعد از فراغ از اين كه اين يك امر بود نه اين كه به فرشتگان يك امر جدا و به شيطان يك امر مستقل ديگر كرده باشد. اين چنين نبود. يك امر بود به شهادت استثنا كه همهٴ فرشتگان در برابر اين امر اطاعت كردند و شيطان در برابر اين امر اطاعت نكرد پس يك امر بود نه بيش از يك امر. حالا كه يك امر بود اين امر تكويني بود يا تشريعي؟
[=&quot]

[=&quot]محذور تكويني و تشريعي بودن امر به سجده[=&quot]

[=&quot]اگر امر، امر تكويني باشد بايد همه اطاعت بكنند و راه معصيت باز نباشد در حالي كه شيطان معصيت كرد و اگر امر تشريعي باشد راه اختيار باز است ممكن است يك عده‌اي اطاعت كنند و يك عده معصيت ولي فرشتگان با امر تشريعي مأمور نيستند چون براي فرشته تكليف نيست امر و نهي تكليفي نيست براي آن‌ها بهشت و جهنّم نيست براي آنها عصيان راه ندارد كه بعضي اطاعت كنند بهشت بروند بعضي معصيت كنند جهنّم بروند و مانند آن.[=&quot]

[=&quot]بنابراين فرشتگان با امر تشريعي مأمور نخواهند بود و اين امر مي‌شود امر تكويني[=&quot].
[=&quot]اگر امر تكويني شد جا براي عصيان نيست معصيت شيطان را چگونه بايد توجيه كرد؟
[=&quot] بنابراين بحث از اينجا شروع مي‌شود كه بيش از يك امر نبود اولاً و امر هم، دو قسم است يا تشريعي است يا تكويني ثانياً و اين امر اگر امر تكويني بود كه با فرشتگان سازگار است ولي با معصيت شيطان سازگار نيست ثالثاً و اگر امر تشريعي بود با معصيت سازگار است ولي به فرشتگان امر تشريعي متوجّه نمي‌شود رابعاً و امر هم كه بيش از اين دو قسم نيست.

[=&quot] اگر راهي داشت براي حلّ اين شبهه، خب آن راه را انسان انتخاب مي‌كند مي‌گويد مثلاً امر تشريعي است و اشكالش را برطرف مي‌كند يا مي‌گويد امر تكويني است و شبهه را برطرف مي‌كنيم[=&quot].

برگرفته ازدرس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی، سوره بقره، جلسه100.
:Gol::Gol:

بسم الله الرحمن الرحیم

[=&quot]تمثيل در امر به سجده، راه حل مشكل
[=&quot]
[=&quot]ـ تمثيل براي عمومي شدن فهم قرآن[=&quot]
[=&quot]اگر ما راهي نداشتيم براي حل شبهه تكوين و حل اشكال تشريع، يك راه ديگري را هم مي‌شود طي كرد و آن راه اينست كه خداي سبحان فرمود: ما در اين قرآن براي هر مطلب مَثَل زديم تا به وسيلهٴ مَثَل مطلب را تودهٴ مردم بفهمند در سورهٴ روم، آيهٴ ٥٨ اينچنين فرمود: *«وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ». از هر مَثَلي كه براي تفهيم مطالب قرآن مؤثّر بود ما استفاده كرديم.

[=&quot]عناصر تمثيل امر به سجده حقيقي‌اند نه سمبليك و نمادين[=&quot]
[=&quot]بنابراين احتمال اين كه اين در حدّ مَثَل باشد، اين احتمال رواست. يعني خداي سبحان مي‌خواهد اين مطلب را بفرمايد انسان يك موجود خارجي و واقعي است. فرشتگان يك موجودات خارجي و واقعي هستند. شيطان يك موجود خارجي و واقعي است. هيچ كدام‌شان سمبليك و مَثَل نيستند. نظير كليله و دمنه و امثال ذلك نيست كه يك فرضي را به صورت يك قصه‌اي دربياورد[=&quot].
[=&quot]اين موجودات خارجي يعني فرشتگان و انسان و شيطان كه همه موجودات خارجيند در بين اين‌ها انسان از ديگر موجودات شريف‌تر و كريم‌تر است، فرشتگان در خدمت انسانند تا راهگشا باشند و او را در راه مدد كنند، شيطان رهزن انسان است نمي‌گذارد اين راه را او طي كند. اين حقيقت خارجي را خداي سبحان به صورت مَثَل بيان كرد. فرمود ما به همه گفتيم سجده كنيد فرشتگان سجده كردند در برابر آدم خضوع كردند و شيطان خضوع نكرد نه اين كه اصل قصّه مَثل باشد، نظير كليله و دمنه. كليله و دمنه يك معناي ذهني محض را به صورت يك قصّه تنظيم مي‌كند. در خارج افرادي و اشخاصي وجود داشته باشند كه اين مَثل با آن‌ها تطبيق بشود نبود و پياده شده باشد نبود. يك مفهوم ذهني است كه آن مفهوم ذهني را با يك داستان ترسيم مي‌كنند. ولي در جريان قرآن كريم اينچنين نيست[=&quot]. [=&quot]قرآن كريم كه كتاب حق و نور است آن‌جا كه جاي مَثَل است اشاره مي‌كند اصل وجود انسان يك موجود خارجي و حقيقي است اصل وجود فرشتگان يك وجود خارجي و حقيقي است اصل وجود شيطان يك وجود خارجي و حقيقي است.

[=&quot]انسان در صراط مستقيمي است كه يك طرف آن عبادات و اطاعات شروع مي‌شود و طرف ديگرش لقاء الله، وجود حقيقي است وجود حقيقي است. فرشتگان هر كدام مأمورند كه در بخشي از اين راه‌ها انسان را ياري كنند، اين امر حقيقتي است. شيطان در بخشي از اين راه رهزني مي‌كند نه در همهٴ بخش‌ها چون دستش به مخلَصين نمي‌رسد اين هم يك موجود حقيقي است يك امر حقيقي است. اين حقيقت چند جانبه را خداي سبحان به صورت يك مَثَل بيان كرد فرمود به اين كه ما به همه گفتيم سجده كنيد فرشتگان سجده كردند و شيطان سجده نكرد[=&quot].

[=&quot]برگرفته ازدرس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی، سوره بقره، جلسه100

http://www.portal.esra.ir/Pages
:Gol::Gol: