نمایش و بازیگری
آیا اختلاط زن و مرد نامحرم به منظور نمایش تئاتر و بازیگری - که گاهی با مکالمات عاشقانه و مهیج شهوت همراه می باشد - جایز است ؟
.............................................................. [1] . آيت الله خامنه اى، استفتاء، س 502؛ آيت اللّه مكارم، استفتاءات، ج1 س822؛ آيت الله نورى، استفتاءات، ج1، س451 و ج2، س569؛ آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج2، س1611؛ آيت الله سيستانى، سايت، بازيگرى، س1؛ دفتر آيات عظام امام خمينى، وحيد، تبريزى، بهجت و فاضل. به نقل از سید مجتبی حسینی
کتابخانه عفاف و حجاب آسیب شناسی شخصیت و محبوبیت زن باغ پرندگان برای ریحانه ؛ رهنمودهایی برای دختران جوان پاسخهاى استاد به نقدهايى بر کتاب مسئله حجاب پرسشها و پاسخهای دانشجویی؛ نگاه و پوشش پوشش در اسلام پوشش و آرایش از دیدگاه پیامبر أعظم چهل حديث حیا و عفاف حجاب، حریم پاکىها حجاب شناسی؛چالشها و کاوشهای جدید حجاب و نقش آن در سلامت روان حیاء داستان هايى از پوشش و حجاب دختران ؛ پندها و هشدارها راز هدیه خدا در نامه های دخترانه زن در آينه جلال و جمال زن ریحانه آفرینش شهوت و عفاف فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی گل عفاف مرواريد عفاف مسئله حجاب منطق کرامت زن نکاتی از شخصیت اسلامی زن خيمه عفاف
امر به معروف و نهي از منكر آموزش ملّی امر به معروف و نهی از منکر (تکميلي) آموزش ملّی امر به معروف و نهی از منکر (مقدماتي) آنچه که آمرین و ناهیان باید بدانند امر به معروف و نهی از منکر امر به معروف و نهی از منکر امر به معروف و نهی از منکر امر به معروف و نهی از منکر امر به معروف و نهی از منکر در آثار شهید مطهری امر به معروف و نهی از منکر در ترازوی تاریخ بایدها و نبایدها؛ امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن پرسمان قرآنی امر به معروف و نهی از منکر پژوهشی در امر به معروف و نهی از منکر پیکار با منکر در سیره ابرار جايگاه امر به معروف و نهي از منکر در نهضت حسين (ع) چهل پرسش پیرامون امر به معروف و نهی از منکر چهل حدیث امر به معروف و نهی از منکر چهل داستان درباره امر به معروف و نهی از منکر حکايت هاي امر به معروف و نهي از منکر ده درس پیرامون امر به معروف و نهي از منكر راه اصلاح یا امر به معروف و نهی از منكر راه‌های کارآمدی امر به معروف و نهي از منکر رسم خوبان (30)، امر به معروف و نهی از منکر روش های کاربردی امر به معروف و نهی از منکر شيوههاى نظارتى امر به معروف و نهى از منكر فریضه عظیمه یا امربه معروف و نهی از منکر فریضۀ امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و سنّت قطرۀ زلال ؛ امر به معروف و نهی از منکر معجزه ی تذکر زبانی نظارت نخبگان در شناخت امر به معروف و نهی از منکر نقش امام حسين در احياي امر به معروف و نهي از منکر نهضت امام حسين از منظر امر به معروف و نهي از منکر
مرتبط با امر به معروف و نهي از منكر ابعاد احياگري امام حسين (ع) ... اصلاحات ؛ ريشه ها و تيشه ها امام حسين (ع) و احياي دين عوامل کنترل غرایز در زندگی انسان
مرتبط با عفاف و حجاب أجوبة الاستفتائات بانوان احیای حیاء اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب امام خمینی و الگوهای دین شناختی... پرسشها و پاسخهای دانشجویی ج 25 تهاجم فرهنگی تهاجم فرهنگی خيمه عفاف جوانان و تهاجم فرهنگی در آمدی بر شناخت مسائل زنان زن آن گونه كه بايد باشد زن در تاریخ و اندیشه اسلامی زن در قرآن زن و آزادی نظام حقوق زن در اسلام نکته های ناب جلد
[="]آیت الله خامنه ای: [="]اگر مفسده داشته باشد، یا موجب ارتکاب حرام شود جایز نیست.
[="]آیت الله بهجت: [="]در مفروض سوال جایز نیست.
[="]آیت الله مکارم شیرازی:[="]هر گاه منشا مفاسدی گردد جایز نیست.
[="]آیت الله صافی گلپایگانی:[="]جایز نیست و حرام است.
[="]آیت الله سیستانی:[="]رد و بدل کردن کلمات تحریک کننده بین زن و مرد نامحرم جایز نیست.
[="]آیت الله تبریزی: [="]بازی کردن زن ومرد در فیلم های مزبور حرام است و ترویج آن فیلم ها و خرید و فروش و پخش آن حرام است. قال الله تبارک و تعالی: ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشة فی الذین آمنوا لهم عذاب الیم فی الدنیا و الاخرة. [="][1]
[="]
.[="][1][="] سید محسن محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع، ج2،ص33.
////////////////////
دست دادن با پیرزن
سؤال: آیادست دادن بازنان کهنسال نامحرم - که دست خود را برای مصافحه دراز می کنند - گناه است؟ همه مراجع ( به جزبهجت ) : آری،دست دادن با آن ان جایز نیست . آیت الله بهجت :بدون قصد لذت اشکال ندارد .[1]
[1] . سید مجتبی حسینی نگاه و پوشش فصل 4 : ارتباط دختر و پسر.
یکی از دوستان طلبه که فیلمنامه ای نوشته بود و قرار بود کارگردانی کند از کار انصراف داد. از او علت را پرسیدندو گفت: متأسفانه شئوون اسلامی بین بسیاری از هنرپیشه ها رعایت نمی شود از شوخی گرفته تا حجاب و گریم مرد توسط زن و برعکس.
این جمله اگر درست و دقیق نقل شده باشد حرف پخته ای نبوده است. بلکه فقط در حد یک آرزوی خام یاشعار محافظه کارانه ای بوده است که مردم ایران مثل قوم نوح و لوط و ابراهیم و ... از دین زده نشوند!
کسی که با قواعد زیبایی شناسی هنر آشنا باشد می داند که زیبایی ظاهری یا به اصطلاح «فیزیک» بازیگر یکی از بخش های لاینفک حرفه بازیگری است. بازیگری که نمی تواند برقصد از نظر هنری اصلاً بازیگر نیست.
بنابراین بهتر بود می گفتند ما با این سینما مخالفیم. چون اسلامی نیست و فحشا از اصول آن تفکیک پذیر نیست. سینمای جدیدی می خواهیم که قواعد آن اسلامی باشد و چارچوب آن را در آینده تعریف خواهیم کرد.فاصله آن سینما با این سینما از زمین تا آسمان است.
در واقع تنها چیزی که در سینما و هنر ما تغییر کرد نام برخی سینماها و یک پوسته نیم بند سوری و موقتی بود. وگرنه اصول همان است که بود. روش ها همان است که بود. هنرمندان و رویکرد آنها نیز کمابیش همان است که بود.
حتی اگر در یک کشور لائیک زندگی کنیم و لائیک هم باشیم این به نفع زن و شوهر نیست که به هنرپیشه جنس مخالف نگاه شهوانی کند این ها سبب سرد شدن روابط همسران می شود.
بله همین طور است. در خود کشور امریکا که از حدود سال 1910 میلادی به مهد ترویج برهنگی در سینما تبدیل شده است روانشناسانی همچون باربارا دی آنجلیس هستند که براهمیت این نکته تأکید می کنند. هرچند در فرهنگ امروزی جهان پیشرفته این گونه صحبت ها گاهی عجیب و غریب به نظر می رسد و حتی مسخره می شود.
سؤال: فیلم‌هایی ساخته می‌شود كه زن و مرد نامحرم در آن بازى می‌کنند، و به مقتضاى نقش محوّله، با هم شوخى كرده، و به يكديگر نگاه‌های عاشقانه دارند. بازى كردن آنها در چنين فیلم‌هایی چه حكمى دارد؟ آیت الله مکارم شیرازی: در صورتى كه آداب عفّت اسلامى را رعايت كنند مانعى ندارد.
پس متوجه شدیم که می شود با نامحرم شوخی و به او نگاه عاشقانه کرد و در عین حال آداب عفت اسلامی را هم رعایت کرد.
بنابراین بهتر بود می گفتند ما با این سینما مخالفیم. چون اسلامی نیست و فحشا از اصول آن تفکیک پذیر نیست. سینمای جدیدی می خواهیم که قواعد آن اسلامی باشد و چارچوب آن را در آینده تعریف خواهیم کرد. فاصله آن سینما با این سینما از زمین تا آسمان است.
چون می دانسته مردم فهیم اند فاکتور گرفته اند و سر اصل مطلب رفته است. بافت و فضای گفتگو بی نیاز از این مقدمات می کرده است.
مداحي جشن ميلاد ائمه اطهار حضرت محمد(ص) حضرت زهرا(س) ، حضرت علي(ع) و ... – انواع موسيقي هاي شاد (مذهبي، سنتي و ... با موضوعات اخلاقي، بهار، حماسي)
حضرت پيامبر صلوات الله علیه و آله:
1. امشب دو مه دميده در مكه و مدينه- سعيد حداديان
2. اهل عالم مژده احمد آمده- سعيد حداديان
3. ای نثار ماه رويت- سعيد حداديان
4. شد آسمانها غرق نور- محمد رضا طاهری
5. يا رسول الله يا محمد- محمد رضا طاهری و...
ازدواج امام علی علیه السلام:
1. علی علی يا زهرا- حسن خلج
2. به لب های همه بود اين زمزمه-حسن خلج
3. خدا شاهد عقد علی شده داماد پيغمبر- محمود کریمی و...
امام زمان(عج):
1. ای پسر مرتضی يوسف زهرا بيا- حسن خلج
2. زير سايه طاق نصرت با يه آينه و آب و قرآن- محمد رضا طاهری
3. آخرين عشق كامل محك حق و باطل- محمود كريمی و...
امام حسن علیه السلام، امام حسين علیه السلام، حضرت اباالفضل علیه السلام، حضرت زينب سلام الله علیها، حضرت علی اکبر علیه السلام، امام سجاد علیه السلام، حضرت معصومه سلام الله علیها.
اخلاقي:
1.شيردوست شاهرخ - گيلكی
2. محمدرضا تنها - سرشار از سرود از نغمه تار و پود
3. گروه بسوی فردا - ای يوسف خوشنام ما خوش می روی در بام ما
بهـــــار:
1. گروه محراب - ز كوی يار مي آيد نسيم باد نوروزی
2. گروه محراب - باد بهاری وزيد از طرف مرغزار
3. گروه محراب - خواب روا نيست به صبح بهار
4. گروه سحر - عيدآمد عيدآمد...تمام جهان را فرا گرفت
یکی دو ماه قبل اتفاقی تو ماشین رادیو معارف را روشن کرده بودم
کارشناس حاج آقای عباسی بود داشت درباره عروسی شاد و حلال سخن می گفت.
می گفت: می توانیم عروسی و مجالس شاد بگیریم در عین حال گناه نباشد. بعد گفت ما برای این کار نرم افزاری داریم تهیه می کنیم که افراد مذهبی در مراسم شاد خود از اینها استفاده کنند. لا به لای برنامه هم افرادی تماس می گرفتند و از تجارب خود می گفتند که چگونه مراسم شاد و بدون گناه برگزاریم کردیم در واقع تجارب شان را به دیگران منتقل می کردند.
مجری گفتند که از همین الان هرکسی اس ام اس بدهد ما تا اگر اشتباه نکنم 4یا 5 هزار سی دی بدون قرعه برای شنوندگان می فرستیم
بنده هم زدم ترمز یادم نیست وسط خیابون بود یا اتوبان :khandeh!:
و سربع کبوتر اس ام اسی به سمت مرکز رادیو معارف پرواز دادم
گفتم ای بابا حق ما را تا حالا خوردند این هم روش هر جا برنده شدیم جایزه ندادند
امروز یه نام ای برام رسید
وقتی دیدم از رادیو معارف است و یک نرم افزار توشه کمی به خودم امیدوار شد.:Nishkhand:
طبع شاعریم گل کرد و خواند
در نا امیدی بسی امید است
وگرنه من کجا و بی وفایی
یه بیت دیگه هم خوندم
مصرع اولش یادم نمیاد ولی مصرع دوم می دونم حتما با بید(بود) تموم میشد:khaneh:
البته یه چیز دیگه هم گفت: هرکس تالار عروسی داشته باشد و بخواهد این نرم افزار را داشته باشد که در مراسم استفاده کند اگر اس ام اس بدهد بدون قید قرعه براش یکی ارسال می کنیم
البته گفتند هزینه ای نرم افزار ها را افراد خیر قبول کردند تا سهمی در جلوگیری از گناه داشته باشند
نقل نمایش پست ها نوشته اصلی توسط : حامی سؤال: فیلم‌هایی ساخته می‌شود كه زن و مرد نامحرم در آن بازى می‌کنند، و به مقتضاى نقش محوّله، با هم شوخى كرده، و به يكديگر نگاه‌های عاشقانه دارند. بازى كردن آنها در چنين فیلم‌هایی چه حكمى دارد؟ آیت الله مکارم شیرازی: در صورتى كه آداب عفّت اسلامى را رعايت كنند مانعى ندارد. پس متوجه شدیم که می شود با نامحرم شوخی و به او نگاه عاشقانه کرد و در عین حال آداب عفت اسلامی را هم رعایت کرد.
البته یه نکته این جا هست برای نقش بازی کردن و حس گرفتن واقعا ممکن است آن قدر فرد درگیر نقش خودش شود که کلماتش دو مؤلفه
لذت جنسی
ریبه(ترس افتادن در گناه)
را نداشته باشد.
مسلما این حالت که بیش از ده نفر دو بر او هستند فیلم بردار، صدا بردار، خدمه و....و قرد درگیر نقش خودش هست با حالات طبیعی ممکن است متفاوت باشد
اما به هر حال ملخص کلام این که اگر لذت جنسی باشد یا ترس افتادن در گناه در هر وجه یا نقش
با آداب عفاف اسلامی سازگاری ندارد.
کلمات مراجع تلگرافی است ولی دقیق است و هر کلمه معنی تخصصی خودش را دارد که باید دقت کنیم.
همه مراجع: اين كار جايز نيست؛ چون ترس افتادن به گناه در ميان است.[1]
................................... [1] . آيت اللّه سيستانى، sistani.org، (عشق)، س1 و 5 و محبت، س1؛ آيت الله خامنه اى، استفتاء، س 779، 640 و 651؛ آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج2، س1661؛ دفتر همه. احكام نگاه و پوشش، سيد مجتبي حسيني، ص 82.
همه مراجع (به جز صافى ): اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، نگاه به صورت و دست آنان تا مچ جايز است ؛ ولى نگاه به جاهاى ديگر (هر چند بدون قصد لذت ) حرام است. [1]
آيةاللَّه صافى: نگاه به بدن آنان (هر چند بدون قصد لذت ) حرام است و بنابر احتياط واجب، به صورت و دست آنان تا مچ نيز بدون قصد لذت نگاه نشود.[2] [1] . توضيح المسائل مراجع، م 2433 ؛ نورى، توضيح المسائل، م 2429 ؛ وحيد، توضيح المسائل، م 2442 ؛ دفتر: خامنه اى
[2] . صافى، توضيح المسائل مراجع، م 2433، جامع الاحكام، ج2، س1700 و هداية العباد، ج 2، النكاح م 18. سید مجتبی حسینی نگاه و پوشش ، ص40.
همه مراجع: دوستى بين دختر و پسر جايز نيست ؛ چون ترس افتادن به گناه در ميان است. اما ارتباط شغلى، اگر باعث مفسده نشود و موازين شرع در آن رعايت شود، اشكال ندارد.[1]
همسرم متدين است گاهي مجري يا خانمي در تلويزيون مي‌بينند به به چه چه مي کند به او مي‌گويم اين کارت از دو جهت حرمت دارد:نگاه به نامحرم و اذيت من. ولي او مي‌گويد زنده که نيست فيلمه و گناه ندارد. از نظر شرعي من درست مي گويم يا او نمي‌گويم؟
پاسخ:
نگاه کردن به نامحرم با قصد لذت حرام است فرقي بين فيلم و غير فيلم ندارد نگاه کردن به تصوير زن نامحرم ،حکم نگاه کردن به خود نامحرم را ندارد؛ بنابراين اگر نگاه از روي لذت نبوده و خوف افتادن به گناه نباشد و تصوير هم متعلق به زن مسلماني که بيننده آن را مي شناسد نباشد؛ اشکال ندارد و بنابر احتياط واجب نبايد به تصوير زن نامحرمي که به طور مستقيم از تلويزيون پخش مي‌شود نگاه کرد ولي در پخش غير مستقيم تلويزيوني اگر ريبه و خوف افتادن به گناه نباشد ، نگاه کردن اشکال ندارد [ 1 ] .
پي نوشت ها: ------------------------------------------------- 1.رساله مراجع ، احكام نگاه به نامحرم رک: نرم افزار احکام روان شناختی، بخش نرم افزار سایت اسک دین دات کام
نگاه‌هاي جايز و حلال نگاه‌هاي جايز و حلال كدام است؟
1. نگاه به زن روستانشين که نوعاً خود را نمی پوشاند،[1] 2. نگاه به عكس زن ناشناس؛ 3. نگاه هم‌جنس به هم‌جنس (به جز عورت) 4. نگاه به زن به منظور ازدواج (با شرايط خاص) 5. نگاه به زن بي‌حجاب كه سرزنش شود، تاثير نمي‌پذيرد؛ 6. نگاه به زن كهنسال[2]كه هيچ‌گونه رغبتي به ازدواج با او نيست؛ 7. نگاه به زن غير مسلمان، خواه از اهل كتاب باشد يا نه.[3] ........................... [1]از نظر برخى مراجع( آيت الله بهجت و آيت الله مكارم ).
[2] جاهايى كه به طور معمول نمى پوشانند) مانند موها، گردن و دستها ).
[3] به جز جاهايى كه به طور معمول مى پوشانند. احکام نگاه وپوشش ؛سید مجتبی حسینی، ص32.
نگاه های حرام
نگاه هاى ممنوع و حرام كدام است؟
پاسخ: نگاههاى حرام عبارت است از: 1. نگاه به چهره آرايش كرده زن، 2. نگاه به زيور آلات زن، 3. نگاه به عكس بى حجاب زن آشنا، 4. نگاه با ريبه (ترس افتادن به حرام )، 5. نگاه به بدن مرد نامحرم (به جز صورت و دستها )، 6. نگاه به تمام بدن زن نامحرم (به جز صورت و دستها تا مچ )، 7. نگاه هوس آلود (هر چند به صورت و دستها و يا به بدن هم‌جنس ).[1]
شوخی؛ بازی فوتبال میدان شوخی و بازی در اسلام مثل میدان فوتبال است وسیع و بزرگ. مثل بازی فوتبال هم مرز و حدود و قواعدی داره. باید مراقب باشیم خطا نکنیم، اوت و کرنر نزنیم و تو افساید نروید ...بله همین و بس همین چندتا حدود را بدانیم کافی است که از بازی و شوخی حال ببریم و لذت. خدا همین را می خواد بکن بکن های خدا (رخصت‌ها و فرصت‌ها) در جمع از نکن نکن هایش (امر و نهی‌ها) زیادتر است. در احکام شوخی چندتا نکن نکن مطرح شده و به ما گفته شده حالا بروید میدان بازی و شوخی حلال. یادمان نرود که در سبک زندگی و مدیریت اسلامی یک بخش مهم (بخش چهارم اختصاص به تفریح و استفاده از لذت‌های حلال دارد و این بخش برای پویایی ما مانند شارژ برای گوشی همراه یا بنزین برای ماشین است. نباشد کار لنگ می‌ماند.)
تبليغات گسترده رسانه ها روزاروز مژده راحت تر شدن زندگى در سايه فناورى را مى دهند و انواع وسايل رفاهى در مدل و رنگ هاى گوناگون قدم به زندگى فردى و اجتماعى بشر مى گذارند. چرخ هاى صنعت شبانه روز مى گردند تا چرخه نشاط انسان متوقف نشود
اما با اين همه باز در اخبار مى شنويم و مى خوانيم كه تشويش ها، استرس ها و غم ها شديدتر از قبل به سرزمين شادى ها و آرامش حمله كرده اند. و باز تكنولوژى به كمك انسان شتافته و با ارائه قرص هاى نشاط آور و روان گردان و تأسيس باشگاه هاى خنده و جلسات خنده درمانى و... خواسته آرامش و نشاط، اين گمشده انسان عصر فناورى و ارتباطات، را به او باز گرداند و... به راستى نشاط را بايد از كجا به دست آورد؟
با چه سلاحى بايد به جنگ غول بى هويتى و پوچى رفت؟
و در چه فرهنگى بايد رنج و مرگ و ناخوشى هاى زندگى را معنى كرد؟
جهان بينى الهى و قرآنى اكسيرى است كه مس زندگى را تبديل به طلا و گنج آرامش و نشاط مى كند و در كارخانه هاى باور دينى به توليد افكارى مى پردازد كه اتوماتيك و خودكار به خواب، خوراك، معاشرت، ازدواج، تلاش، تحصيل و مشكلات آنها و حتى رنج و مرگ، رنگ معنى مى بخشد قرآن در نسخه هاى شفابخش خود ملاك هاى نشاط و شادابى و معيارهاى آن را بيان داشته ما در اين مجال به تماشاى معنى نشاط، حقيقت زندگى و معيارهاى زندگى با نشاط در آئينه تمام نماى قرآن مى نشينيم............
برای نقش بازی کردن و حس گرفتن واقعا ممکن است آن قدر فرد درگیر نقش خودش شود که کلماتش دو مؤلفه لذت جنسی ریبه(ترس افتادن در گناه) را نداشته باشد.
تا جایی که بنده می دانم خیر ممکن نیست. فقط ممکن است آن قدر برای او این مسائل عادی شده باشد که بتواند ظاهر خود را کنترل کند که این مطلب در کلاس های بازیگری تمرین می شود تا خجالت هنرجو بریزد.
تازه فرض کنید برای خود هنرمند عادی شده باشد (که بر اساس فتاوای دیگر فقها که خودتان بیان فرمودید دلیل مشروعیت رفتار آنها نیست). اما مگر کسی که در مقابل هزاران بیننده عملی را انجام می دهد فقط مسؤول احساس خودش است؟ پیامد رفتار او بر دیگران ارزش توجه ندارد؟
ما از باب تأثیر رفتارمان بر دیگران یا مردم آزاری به همسران شرعی می گوییم در انظار دست یکدیگر را نگیرند و هزار کار دیگر انجام ندهند که نکند خدای نکرده جوان مجردی دلش بسوزد یا فکر گناه به ذهنش خطور کند. آن وقت ...
البته بنده مشکلی با حلال بودن لذت بازیگری و معاشقه در فیلم های سینمایی که این فتواها به جواز آن اشاره می کنند ندارم. فقط عرض بنده این است که: بیاییدیک بام و دوهوا نباشیم!:Gol:
کلمات مراجع تلگرافی است ولی دقیق است و هر کلمه معنی تخصصی خودش را دارد که باید دقت کنیم.
اتفاقاً صحبت بر سر همین دقت است. مشکل تلگرافی بودن نیست. مشکل دقیق نبودن یا مبهم بودن است.
حامی;321560 نوشت:
سؤال: فیلم‌هایی ساخته می‌شود كه زن و مرد نامحرم در آن بازى می‌کنند، و به مقتضاى نقش محوّله، با هم شوخى كرده، و به يكديگر نگاه‌های عاشقانه دارند. بازى كردن آنها در چنين فیلم‌هایی چه حكمى دارد؟ آیت الله مکارم شیرازی: در صورتى كه آداب عفّت اسلامى را رعايت كنند مانعى ندارد.
با دقت در فتوای فوق دقیقاً همین جمله نتیجه می شود که: می شود با نامحرم شوخی و به او نگاه عاشقانه کرد و در عین حال آداب عفت اسلامی را هم رعایت کرد.
تمام مشکلات اخلاقی و دینی که جنابعالی در پست های مختلف بیان فرموده اید از چنین ابهاماتی ایجاد می شود. تمام فحشا و فساد سینمای ایران با همین یک جمله قابل توجیه است.
اگر هر هنرمندی همین یک استفتاء را برای دفاع از به اصطلاح فسق و فجورش در سینما داشته باشد برای ادامه راهش کافی است!
پانویس: بنده خدای نکرده قصد کَل کَل با شما بزرگوار را ندارم. این نکات فقط از باب احساس وظیفه و بحث علمی و مبارزه با دسیسه شیطان عرض شد.
اتفاقاً صحبت بر سر همین دقت است. مشکل تلگرافی بودن نیست. مشکل دقیق نبودن یا مبهم بودن است. با دقت در فتوای فوق دقیقاً همین جمله نتیجه می شود که: می شود با نامحرم شوخی و به او نگاه عاشقانه کرد و در عین حال آداب عفت اسلامی را هم رعایت کرد.
تمام مشکلات اخلاقی و دینی که جنابعالی در پست های مختلف بیان فرموده اید از چنین ابهاماتی ایجاد می شود. تمام فحشا و فساد سینمای ایران با همین یک جمله قابل توجیه است.
اگر هر هنرمندی همین یک استفتاء را برای دفاع از به اصطلاح فسق و فجورش در سینما داشته باشد برای ادامه راهش کافی است!
پانویس: بنده خدای نکرده قصد کَل کَل با شما بزرگوار را ندارم. این نکات فقط از باب احساس وظیفه و بحث علمی و مبارزه با دسیسه شیطان عرض شد.
سلام علیکم
فکر میکنم به کار بردن همان عبارت دقیق برای اینگونه فتاوا مناسب تر باشه
چرا که اگر شما هم دقیق بشید متوجه میشید که کلا شوخی و نگاه های عاشقانه با نامحرم در اسلام مردود است و هر فرد متدینی این مطلب رو میدونه .
پس نظر ایشان امضاء جواز اینگونه رفتارها نیست .
گاهی اوقات لازمه بعضی مطالب در لفافه گفته بشه و جایگاه این لفافه گویی رو بزرگان بهتر میدونند .
کلا شوخی و نگاه های عاشقانه با نامحرم در اسلام مردود است و هر فرد متدینی این مطلب رو میدونه .
این نظر شماست. خیلی از افراد متدین هستند که با استناد به همین استفتائات وارد حرفه بازیگری یا هنر می شوند.
تا ساحل آرامش;322012 نوشت:
پس نظر ایشان امضاء جواز اینگونه رفتارها نیست .
قبول ندارم. ظاهر فتوا چیزی دیگری می گوید. اگر نظر مرجع محترم مطابق نظر شما بود مثل شما می فرمودند: «کلا شوخی و نگاه های عاشقانه با نامحرم در اسلام مردود است».
متخصص واقعی کسی است که وقتی سؤال تخصصی از او می پرسند پاسخ تخصصی و مشخصی بدهد. نه پاسخ کلی و مبهم و کوچه بازاری.
تا ساحل آرامش;322012 نوشت:
گاهی اوقات لازمه بعضی مطالب در لفافه گفته بشه و جایگاه این لفافه گویی رو بزرگان بهتر میدونند .
مگه خدای نکرده اینجا کسی نامحرمه که در لفافه صحبت کنیم؟! لفافه گویی به چه دردی می خوره؟ غیر از این که اگه آدم خواست در این مسیر هم بره بتونه با خیال راحت بره؟ من عامی که فقیه نیستم از کجا باید بفهمم که مرجع تقلید داره لفافه گویی می کنه یا تساهل می کنه یا ... یا حواسش نبوده یا وقت نداشته یا کوتاهی کرده یا ...؟ من مجازم طبق فهم خودم به فتوا عمل کنم.
کسی که از مرجع تقلید خودش این سؤالو می پرسه می خواد بدونه که آیا این رفتارها مطابق عفت اسلامی هست یا نه! بعد بهش می گیم اگه مطابق عفت اسلامی هست برو جلو؟! برای تقریب به ذهن لطفاً به تشبیه زیر دقت بفرمایید:
حامی;321560 نوشت:
سؤال: فیلم‌هایی ساخته می‌شود كه زن و مرد نامحرم در آن بازى می‌کنند، و به مقتضاى نقش محوّله، با هم شوخى كرده، و به يكديگر نگاه‌های عاشقانه دارند. بازى كردن آنها در چنين فیلم‌هایی چه حكمى دارد؟ آیت الله مکارم شیرازی: در صورتى كه آداب عفّت اسلامى را رعايت كنند مانعى ندارد.
بیمار:آقای دکتر. شنیده ام خوردن پرتقال و فنوباربیتال برای بیماری من مفید است؟ نظر شما در این باره چیست؟ پزشک: در صورتی که خوردن آن برای تو ضرری ندارد مانعی ندارد!:ghash:
نتیجه اخلاقی مهندسی: گاهی خودتون تو خیابون ها دنبال پرتقال فروش بگردید بهتر از اینه که به دکتر مراجعه کنید!
نقل نوشته اصلی توسط : حامی کلمات مراجع تلگرافی است ولی دقیق است و هر کلمه معنی تخصصی خودش را دارد که باید دقت کنیم. اتفاقاً صحبت بر سر همین دقت است. مشکل تلگرافی بودن نیست. مشکل دقیق نبودن یا مبهم بودن است. نقل نوشته اصلی توسط : حامی سؤال: فیلم‌هایی ساخته می‌شود كه زن و مرد نامحرم در آن بازى می‌کنند، و به مقتضاى نقش محوّله، با هم شوخى كرده، و به يكديگر نگاه‌های عاشقانه دارند. بازى كردن آنها در چنين فیلم‌هایی چه حكمى دارد؟ آیت الله مکارم شیرازی: در صورتى كه آداب عفّت اسلامى را رعايت كنند مانعى ندارد. با دقت در فتوای فوق دقیقاً همین جمله نتیجه می شود که: می شود با نامحرم شوخی و به او نگاه عاشقانه کرد و در عین حال آداب عفت اسلامی را هم رعایت کرد. تمام مشکلات اخلاقی و دینی که جنابعالی در پست های مختلف بیان فرموده اید از چنین ابهاماتی ایجاد می شود. تمام فحشا و فساد سینمای ایران با همین یک جمله قابل توجیه است. اگر هر هنرمندی همین یک استفتاء را برای دفاع از به اصطلاح فسق و فجورش در سینما داشته باشد برای ادامه راهش کافی است! پانویس: بنده خدای نکرده قصد کَل کَل با شما بزرگوار را ندارم. این نکات فقط از باب احساس وظیفه و بحث علمی و مبارزه با دسیسه شیطان عرض شد.
سلام از قدیم گفته اند شنونده باید عاقل باشد
الان هم یه مثل به آن اضافه شده که خواننده هم باید باشه
خوب این دو دوتا چهارتاست که منظور آیت الله مکارم این نیست که عفاف با معاشقه و شوخی شهوانی جور در میاد؟
در واقع قید آداب عفت اسلامی به سئوال می خورد و بازیگری را تنها با این قید جایز می داند.
نه معاشقه و شوخی را.
و چون با معاشقه و شوخی شهوانی آداب و عفت اسلامی رعایت نمی شود پس اشکال دارد.
متخصص واقعی کسی است که وقتی سؤال تخصصی از او می پرسند پاسخ تخصصی و مشخصی بدهد. نه پاسخ کلی و مبهم و کوچه بازاری.
اگر تو هر جواب بخوان کل مطالب رو تکرار کنند رساله یا حتی استفتائات باید حجمش چندین برابر اینی باشه که هست که در این صورت مطالعه اش از حوصله خارجه
مؤمن;322019 نوشت:
مگه خدای نکرده اینجا کسی نامحرمه که در لفافه صحبت کنیم؟! لفافه گویی به چه دردی می خوره؟ غیر از این که اگه آدم خواست در این مسیر هم بره بتونه با خیال راحت بره؟ من عامی که فقیه نیستم از کجا باید بفهمم که مرجع تقلید داره لفافه گویی می کنه یا تساهل می کنه یا ... یا حواسش نبوده یا وقت نداشته یا کوتاهی کرده یا ...؟ من مجازم طبق فهم خودم به فتوا عمل کنم.
قبول دارم شاید به کار بردن این اصطلاح در اینجا مناسب نبود . شما درست میفرمایید .
مؤمن;322019 نوشت:
کسی که از مرجع تقلید خودش این سؤالو می پرسه می خواد بدونه که آیا این رفتارها مطابق عفت اسلامی هست یا نه! بعد بهش می گیم اگه مطابق عفت اسلامی هست برو جلو؟!
در مورد نگاه هم که هر جا نظرات ایشونو مطالعه کردم فرمودند تا وقتی که بدون قصد باشه و مفسده ای نداشته باشه اشکال نداره حالا تشخیص اینکه آیا مفسده داره یا خیر به عهده مکلف و عرف متدینین هست نه مرجع تقلید
مؤمن;322019 نوشت:
برای تقریب به ذهن لطفاً به تشبیه زیر دقت بفرمایید:
بیمار:آقای دکتر. شنیده ام خوردن پرتقال و فنوباربیتال برای بیماری من مفید است؟ نظر شما در این باره چیست؟ پزشک: در صورتی که خوردن آن برای تو ضرری ندارد مانعی ندارد!
نتیجه اخلاقی مهندسی: گاهی خودتون تو خیابون ها دنبال پرتقال فروش بگردید بهتر از اینه که به دکتر مراجعه کنید!
به نظر نمیرسه این تشبیهتون زیاد صحیح باشه
چون آیه الله مکارم (حفظه الله ) در جاهای دیگر در مورد نگاه حرام و شوخی مطالبی فرمودند و بعد در اینجا به صورت کلی بیان کردند .
فردی که مقدمات رو ندونه خب طبیعیه با مطالعه ابتدائی مطلب نمیتونه متوجه بشه .
خوب این دو دوتا چهارتاست که منظور آیت الله مکارم این نیست که عفاف با معاشقه و شوخی شهوانی جور در میاد؟ در واقع قید آداب عفت اسلامی به سئوال می خورد و بازیگری را تنها با این قید جایز می داند. نه معاشقه و شوخی را. و چون با معاشقه و شوخی شهوانی آداب و عفت اسلامی رعایت نمی شود پس اشکال دارد.
بله من هم موافقم
در واقع مراجع کارشان مشخص کردن مصادیق نیست و این اشکال به مراجع نیست چون موضوع این علم استنباط احکام شرعی کلی از منابع معتبر اسلامی است.
اما این که شوخی چه نوعی است؟
معاشقه چه نوعی است؟
چون امور تشکیکی هستند به عرف متدین واگذار شده است. یعنی عرف متدینان مثلا فلان نوع شوخی یا معاشقه را سازگار با آداب اسلامی می دانند یا نه؟
حالا ممکن است بگوید من سیب زمینی هستم و با هر شوخی یا هر معاشقه ای نه برایم خطر افتادن در گناه هست نه لذت جنسی. این از او پذیرفته شده نیست باید معیارش نظر عرف متدینان باشد.
اگر قرار بود مراجع مصداق مشخص کنند که از کار و زندگی شان می افتادند
آنها به طوری کلی می فرمایند منابع معتبر اسلامی می گوید موقع وضو باید جرم یا موانع رسیدن آب به دست و صورت و...را برطرف کرد.
اما اگر بخواهند یکی یکی در مورد
خودکار بیک و خودکارهای کارخانه های مختلف
خودکار روان نویس آلمانی
ماژیک
جوهر راپید
انواع جوهر استامپ
مداد شمعی
رنگ
رنگ مو
رنگ باقی مانده از گچ کاری و...
و....
نظر بدهند باید مثل هیأت استهلال گروهی های تخصصی از دانشگاه های مختلف تشکیل بدهند که یکی یکی این ها را در مورد هر سؤال در مسائل مختلف زندگی بررسی کنند.
خود مکلف باید مانع را برطرف کند یا از کارشناسان همان محصول بپرسند که آیا این رنگ مثلا جرم دارد.
در مورد ماهی ها هم طور انواع مختلف ماهی داریم مرجع کارش این نیست یکی یکی ماهی را برچسب بزند که این پولک دارد یا نه. ایشان نظر کارشناسان متدین در مورد ماهی را ملاک قرار می دهد
همان گونه که مثلا آیت مکارم در مورد تحریم مطلق سیگار به نظر کارشناسان متعدد امر بهداشت استناد کردند.
از دوست گرامی جناب مؤمن کمال تشکر را می کنم
که باز سئوالات و اشکالاتشان سبب پویایی این تاپیک شدند
راستش راننده ها هم از جاده صاف صاف زیاد خوششون نمیاد. گاهی دوست دارند بیفتند تو دست انداز تا چندتا تکونی بخورند و چرت شون بپره:Gol:
و چون با معاشقه و شوخی شهوانی آداب و عفت اسلامی رعایت نمی شود پس اشکال دارد.
این برداشت شماست (که البته محترم هم هست). اگر آداب و عفت اسلامی را کمی ملایم تر و سازگارتر با عرف اجتماعی تعریف کنیم آن وقت منافاتی با معاشقه و شوخی ندارد و چه بسا نشانه پختگی و تمدن باشد.
اتفاقاً فرمایش جناب حامی هم نشان می دهد برداشت بنده از این فتوا چندان بیراه نبوده است:
حامی;322058 نوشت:
این که شوخی چه نوعی است؟ معاشقه چه نوعی است؟ چون امور تشکیکی هستند به عرف متدین واگذار شده است. یعنی عرف متدینان مثلا فلان نوع شوخی یا معاشقه را سازگار با آداب اسلامی می دانند یا نه؟
تا ساحل آرامش;322049 نوشت:
اگر تو هر جواب بخوان کل مطالب رو تکرار کنند رساله یا حتی استفتائات باید حجمش چندین برابر اینی باشه که هست که در این صورت مطالعه اش از حوصله خارجه
بحث طول و عرض فتوا نیست. تعداد کلمات همان است. فقط بحث بر سر وحدت رویه و دقت در محتوای استفتائات است. خلاصه کردن فتواها هم هنری است که می تواند به کاهش حجم رساله کمک کند.
تا ساحل آرامش;322049 نوشت:
حالا تشخیص اینکه آیا مفسده داره یا خیر به عهده مکلف و عرف متدینین هست نه مرجع تقلید
کجاش صحیح نیست؟ با جایگزینی برخی کلمات دقیقاً به فتوای حضرت می رسید.
تا ساحل آرامش;322049 نوشت:
فردی که مقدمات رو ندونه خب طبیعیه با مطالعه ابتدائی مطلب نمیتونه متوجه بشه .
چه مقدماتی؟ من شرعاً مجازم بر اساس همین فتوا تصمیم بگیرم. لازم نیست حتماً یک دوره فقه و اصول پاس کنم که تازه بفهمم مرجع تقلیدم داره از افعال معکوس استفاده می کنه یا داره مستقیماً حکم اسلام رو بیان می کنه!
حامی;322058 نوشت:
در واقع مراجع کارشان مشخص کردن مصادیق نیست و این اشکال به مراجع نیست چون موضوع این علم استنباط احکام شرعی کلی از منابع معتبر اسلامی است.
حامی;322058 نوشت:
آنها به طوری کلی می فرمایند منابع معتبر اسلامی می گوید موقع وضو باید جرم یا موانع رسیدن آب به دست و صورت و...را برطرف کرد.
حق با شماست. البته اگر همیشه معیار احکام به این وضوح باشد مشکلی نیست. اما در مواردی به نظر می رسد زحمت تبیین و ترویج این احکام متوجه بقیه علما (غیر از خود مراجع) است. این وسط حلقه مفقوده ای هست که حضور آن برای تشخیص موضع احکام ضروری است. باید احکام دوپهلویی مثل همین حکم را حذف کنند (بیان نکنند) و در عوض عصاره و چکیده حکم مراجع را بطور واضح و کاربردی بیان کنند (بخصوص در موارد مبهم و اختلافی ابهام زدایی کنند). هرچند بنده اعتقاد دارم خود مراجع محترم نیز در بیان مشخص احکام و معیار تشحیص مواضع آنها ضعف جدی دارند که برای اختصار به نمونه های دیگر اشاره نمی کنم.
حق با شماست. البته اگر همیشه معیار احکام به این وضوح باشد مشکلی نیست. اما در مواردی به نظر می رسد زحمت تبیین و ترویج این احکام متوجه بقیه علما (غیر از خود مراجع) است. این وسط حلقه مفقوده ای هست که حضور آن برای تشخیص موضع احکام ضروری است. باید احکام دوپهلویی مثل همین حکم را حذف کنند (بیان نکنند) و در عوض عصاره و چکیده حکم مراجع را بطور واضح و کاربردی بیان کنند (بخصوص در موارد مبهم و اختلافی ابهام زدایی کنند). هرچند بنده اعتقاد دارم خود مراجع محترم نیز در بیان مشخص احکام و معیار تشحیص مواضع آنها ضعف جدی دارند که برای اختصار به نمونه های دیگر اشاره نمی کنم. ببخشید که بحث شما کمی منحرف شد. التماس دعا.
سلام دوستم ما اون علما هستیم که داریم رفع ابهام می کنیم ولی شما باز هم ساز خودتون رو می نوازید. خب حتما باید جبرییل نازل شود برای شما؟:Nishkhand:
داداش به نظر فرق هست بین عرف اجتماعی و عرف متدینان
بنده خدایی یکی از تصنیف های شاد آقای افتخاری را انتخاب کرد تا در مجلس عروسی ای بگذارد همه داد زده بودند بابا مگه اینجا مجلس ترحیم است
تازه او چیزی را انتخاب کرده بود که می گفت به برخی از متدینان نشان دادم گفتند این مطرب است و لهوی.
نرم افزار شادمانه که عرفی کردم هم از همین نوع است کسی که بخواهد گناه نشود از این استفاده می کند در مجالش شاد ولی کسی که بی این مسائل بی اعتنا است از همان اون ور آبی ها و آب شگنوگلی و...استفاده می کند و حتما برای چوب نیم سوخته جهنم هم تدبیری کرده اند به هرحال علما هشدار را داده اند:Nishkhand:
با هزار امید رفتم باشگاه بدن سازی
عرف اجتماعی مشغول هالتر و دمبل و ....بودند و با موسیقی مشکلی نداشتند وقتی من داشتم ثبت نام می کردم مربی فهمید من طلبه هم بلند شد و با احترام گفت ببخشید این موسیقی را از بالا به ما گفتند و موسیقی شیطان پرستی است من مربی اعتراض کردم خودم دستگاه های آواز سنی و گوشه هاش را سال هاست کار کردم خواستم از اونا استفاده کنم گفتند نمی شه چیزی که ما می دهیم باید باشد
ولی به نظر شما هم مثل بقیه طلاب و متدینان دوام نیاورید
عرف اجتماعی
عرف متدینان
دو چیز است
دقت شود
از دوست گرامی جناب مؤمن کمال تشکر را می کنم که باز سئوالات و اشکالاتشان سبب پویایی این تاپیک شدند راستش راننده ها هم از جاده صاف صاف زیاد خوششون نمیاد. گاهی دوست دارند بیفتند تو دست انداز تا چندتا تکونی بخورند و چرت شون بپره
شرمنده مرام شمام استاد.:badbakht:
به هر حال غرض مزاحمت بود که بحمدالله حاصل شد. :khandidan:
گفتم سبب خیر بشم شما قدر قسمت های صاف جاده رو بیشتر بدونید.:ghash:
نگردید: این هم داستان عبد فرّار و ملاحسینقلی همدانی داستان عبد فرار1 و ملاقات او با جناب آخوند ملاحسینقلی همدانی (اعلی الله مقامه الشریف) شنیدنی است. شاگردان جناب آخوند می‌گویند جناب آخوند بعد از زیارت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از صحن مبارک حضرت می‌گذشت، که به عبد فرار برخورد کردند. عبد فرار از مردانی بود که تعدادی نوچه و یار داشت که در مواقع ضروری از آنها استفاده می‌کرد. و به‌طور معمول او را احترام می‌کردند. از این رو عبد فرار به دیگران چندان احترام نمی‌گذاشت. روزی جناب آخوند با او برخورد کرده، و به او اعتنائی نکرد. عبد فرار با تندی به جناب آخوند عرض کرد که چرا احترام نکردی؟! ایشان فرمود: مگر تو کی هستی؟ عبد فرار در پاسخ گفت: مرا نمی‌شناسی؟! من عبد فرار هستم! بی‌درنگ مرحوم آخوند میفرماید: بگو بدانم از که فرار کرده‌ای، از خدا فرار کرده‌ای یا از پیامبر خدا (صلوات الله علیه و آله)؟ و سپس راهش را گرفت و رفت. صبح فردای آن روز و پس از درس، استاد میفرماید: یکی از بندگان خدا فوت کرده، هر که مایل است همراه شود تا به تشییع جنازه او برویم. عده ای از شاگردان همراه او برای تشییع حرکت کردند، امّا در کمال تعجّب دیدند جناب آخوند به منزل عبد فرار رفتند. آری او از دنیا رفته بود. عجبا! این همان یاغی معروف است كه آخوند از او به عنوان بنده خدا یاد كرد و در تشییع جنازه او حاضر شد؟! به هر حال تشییع جنازه تمام شد.
دیشب حدود یك ساعت بعد از اذان مغرب و عشا به منزل آمد و در حالی که به فكر فرو رفته بود. تا صبح نخوابید و در حیاط قدم می‌زد و با خود تكرار می‌كرد: تو از خدا فرار کردی یا از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله)!
فردای آن روز و پس از درس، استاد میفرماید: یکی از بندگان خدا فوت کرده، هر که مایل است همراه شویم تا در تشییع جنازه او برویم. عده ای از شاگردان به همراه او برای تشییع حرکت کردند، امّا در کمال تعجّب دیدند جناب آخوند به منزل عبد فرار آمدند. بعد از تشییع علّت رحلتش را جویا شدند. خانواده ایشان در توضیح گفتند: نمی‌دانیم چه شد؟ او هر شب دیروقت به منزل می‌آمد، ولی دیشب حدود یك ساعت بعد از اذان مغرب و عشا به منزل آمد و در حالی که به فكر فرو رفته بود. تا صبح نخوابید و در حیاط قدم می‌زد و با خود تكرار می‌كرد: تو از خدا فرار کردی یا از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله)! آن قدر گفت و گفت و گریه کرد تا دقّ کرده و جان به جان آفرین تسلیم کرد.2 عده‌ای از شاگردان آخوند فهمیدند این جمله را جناب ملاحسینقلی همدانی (رضوان الله تعالی علیه) به او گفته است. چون از او سؤال كردند، ایشان فرمودند: «من می‌خواستم او را آدم كنم و این كار را نیز كردم، ولی نتوانستم او را در این دنیا نگه دارم.»3
پی نوشت‌ها: 1. عبد فرار یعنى بنده بسیار گریزان و در لهجه محلى لقب آن فرد شرور بوده است. 2. این قضیه گویای تأثیر نفس و گفتار آن عزیز بر جان صاحب استعداد است، که با عبد فرار آن کرد که کرد. 3. شرح حال حكیم فرزانه حاج علی محمد نجف آبادی، ص 27.
شیخ حسین انصاریان می گفت:
وقتی به کسی قول داده باشیم میگیم بد میشه منتظر باید بریم
بعد از قول خدا می گفت: آخه بنده من تو اونایی که منتظرت هستند یکیشون هم منم
.....
رابطه خداوند با بندگان (1) ما مخلوق يعتصم بمخلوق دوني الا قطعت اسباب السموات و الارض من دونه فان سئلني لم اعطه و ان دعاني لم أجبه، و ما من مخلوق يعتصم لي دون خلقي الا ضمنت السموات و الارض برزقه، فان سئلني أعطيته و ان دعاني اجبته و ان استغفرلي غفرت له.
هرگاه بندهاي به يکي از بندگان تمسک جويد و مرا از ياد ببرد، همه وسيله هاي آسمان ها و زمين را از او قطع نمايم، چون از من درخواستي کند به او توجه نکنم و هر چه مرا بخواند جوابش ندهم، ولي هرگاه بندهاي به من توسل جويد، روزي او را از آسمان ها و زمين به او مي رسانم، هر چه بخواهد به او مي دهم و آنچه درخواست کند اجابت مي نمايم و اگر طلب مغفرت کند او را ميآمرزم.
.................................... خطاب پروردگار به ما (2) يابن ادم اما تنصفني اتحبب اليک بالنعم و تتمقت الي بالمعاصي، خيري اليک منزل و شرک الي صاعد و لا يازل ملک کريم يأتيني عنک في کل يوم و ليلة بعمل قبيح.
اي فرزند آدم، چرا انصاف نمي دهي که در مقابل نعمت هائي که به تو ارزاني داشتها م عصيان مي ورزي، خوبي هاي من به سوي تو سرازير است، در برابر بدي هاي تو به جانب من بالا مي آيد و پيوسته از کارهاي ناشايستي که مرتکب مي شوي آگاه مي گردم.
(صحيفة الرضا (ع)
هشدار خدا به بني آدم (3) يابن آدم لو سمعت وصفک من غيرک و انت لا تعلم من الموصوف لسارعت الي مقته.
اي فرزند آدم اگر اوصاف خود را از ديگري ميشنيدي و نميدانستي که درباره چه کسي است بر دشمني و خصومت او تسريع مينمودي.
سؤال: پوشيدن لباس زنانه به وسيله مردان و بر عكس، براى بازى در تئاتر و سينما چه حكمى دارد؟ آيات عظام امام خمينى، بهجت و فاضل: بنابر احتياط واجب جايز نيست. آيت اللّه نورى: پوشيدن لباس جنس مخالف، تنها در موقع ضرورت؛ يعنى، زمانى كه مصلحت اهم و انگيزه عقلايى در كار باشد، جايز مى شود و اگر پوشيدن لباس جنس مخالف در بازى تئاتر و سينما، تا اين حد از ضرورت و مصلحت رسيده، ارتكاب به آن اشكال ندارد. آيات عظام خامنه اى، سيستانى، صافى، مكارم و وحيد: پوشيدن لباس جنس مخالف، هنگام بازيگرى و بيان خصوصيات يك شخص حقيقى [اگر باعث فساد نشود ]اشكال ندارد. تبصره. طبق فتواى آيات عظام خامنه اى، سيستانى، تبريزى، وحيد و صافى، پوشيدن لباس مختص به جنس مخالف، در صورتى حرام است كه آن را زىّ (پوشش) خود قرار دهند و ترديدى نيست كه زنان و مردان بازيگر، لباس جنس مخالف را به عنوان زىّ خود قرار نمى دهند؛ بلكه به طور موقت و براى بازيگرى آن را به تن مى كنند.[1]
[1] . امام خمينى، استفتاءات، ج3، (سؤالات متفرقه)، س174؛ آيت الله فاضل و آيت اللهبهجت، توضيح المسائل مراجع، م846؛ آيت الله نورى، استفتاءات، ج2، س569 و توضيح المسائل م، 847؛ آيت الله خامنه اى، اجوبة الاستفتاءات، س1219؛ آيت الله مكارم، استفتاءات، ج1، س132 و 138؛ آيت الله سيستانى، sistani.org، (زينت)، ش34 و توضيح المسائل مراجع، م846؛ آيت الله وحيد، توضيح المسائل، م852؛ آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج2، س1688؛ آيت الله تبريزى، صراط النجاة، ج3، س781؛ احكام نگاه و پوشش، سيد مجتبي حسيني، ص122.
کاربر مهمان خوش آمدید
آیا اختلاط زن و مرد نامحرم به منظور نمایش تئاتر و بازیگری - که گاهی با مکالمات عاشقانه و مهیج شهوت همراه می باشد - جایز است ؟
..............................................................
[1] . آيت الله خامنه اى، استفتاء، س 502؛ آيت اللّه مكارم، استفتاءات، ج1 س822؛ آيت الله نورى، استفتاءات، ج1، س451 و ج2، س569؛ آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج2، س1611؛ آيت الله سيستانى، سايت، بازيگرى، س1؛ دفتر آيات عظام امام خمينى، وحيد، تبريزى، بهجت و فاضل. به نقل از سید مجتبی حسینی
آیت اللّه صافی: جایز نیست.[1]
[1] . سید مجتبی حسینی نگاه و پوشش فصل 4 : ارتباط دختر و پسر.
[="]
رد و بدل کردن حرف های محرک توسط نامحرم
[="]
.[="][1][="] سید محسن محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع، ج2،ص33.
////////////////////
دست دادن با پیرزن
سؤال: آیادست دادن بازنان کهنسال نامحرم - که دست خود را برای مصافحه دراز می کنند - گناه است؟
همه مراجع ( به جزبهجت ) : آری،دست دادن با آن ان جایز نیست .
آیت الله بهجت : بدون قصد لذت اشکال ندارد .[1]
[1] . سید مجتبی حسینی نگاه و پوشش فصل 4 : ارتباط دختر و پسر.
امام سجّاد سلام الله علیه :
مَجالِسُ الصّالِحينَ داعِيَةٌ إلَى الصَّلاحِ
مجالس پاكان، فراخوانِ به سوى پاكى است
ميزان الحكمه : ج 2، ص 230، ح 2572
درود بر غیرت و شهامت این مرد.:Hedye:
این جمله اگر درست و دقیق نقل شده باشد حرف پخته ای نبوده است. بلکه فقط در حد یک آرزوی خام یا شعار محافظه کارانه ای بوده است که مردم ایران مثل قوم نوح و لوط و ابراهیم و ... از دین زده نشوند!
کسی که با قواعد زیبایی شناسی هنر آشنا باشد می داند که زیبایی ظاهری یا به اصطلاح «فیزیک» بازیگر یکی از بخش های لاینفک حرفه بازیگری است. بازیگری که نمی تواند برقصد از نظر هنری اصلاً بازیگر نیست.
بنابراین بهتر بود می گفتند ما با این سینما مخالفیم. چون اسلامی نیست و فحشا از اصول آن تفکیک پذیر نیست. سینمای جدیدی می خواهیم که قواعد آن اسلامی باشد و چارچوب آن را در آینده تعریف خواهیم کرد. فاصله آن سینما با این سینما از زمین تا آسمان است.
در واقع تنها چیزی که در سینما و هنر ما تغییر کرد نام برخی سینماها و یک پوسته نیم بند سوری و موقتی بود. وگرنه اصول همان است که بود. روش ها همان است که بود. هنرمندان و رویکرد آنها نیز کمابیش همان است که بود.
بله همین طور است. در خود کشور امریکا که از حدود سال 1910 میلادی به مهد ترویج برهنگی در سینما تبدیل شده است روانشناسانی همچون باربارا دی آنجلیس هستند که بر اهمیت این نکته تأکید می کنند. هرچند در فرهنگ امروزی جهان پیشرفته این گونه صحبت ها گاهی عجیب و غریب به نظر می رسد و حتی مسخره می شود.
پس متوجه شدیم که می شود با نامحرم شوخی و به او نگاه عاشقانه کرد و در عین حال آداب عفت اسلامی را هم رعایت کرد.
چون می دانسته مردم فهیم اند فاکتور گرفته اند و سر اصل مطلب رفته است. بافت و فضای گفتگو بی نیاز از این مقدمات می کرده است.
شادمانه - مجموعه سرودهاي مذهبي راديو معارف
توضيحات
http://radio.irib.ir/persian/modulespage.aspx?modulename=viewpage&pageid=353&portalid=12/
کارشناس حاج آقای عباسی بود داشت درباره عروسی شاد و حلال سخن می گفت.
می گفت: می توانیم عروسی و مجالس شاد بگیریم در عین حال گناه نباشد. بعد گفت ما برای این کار نرم افزاری داریم تهیه می کنیم که افراد مذهبی در مراسم شاد خود از اینها استفاده کنند. لا به لای برنامه هم افرادی تماس می گرفتند و از تجارب خود می گفتند که چگونه مراسم شاد و بدون گناه برگزاریم کردیم در واقع تجارب شان را به دیگران منتقل می کردند.
مجری گفتند که از همین الان هرکسی اس ام اس بدهد ما تا اگر اشتباه نکنم 4یا 5 هزار سی دی بدون قرعه برای شنوندگان می فرستیم
بنده هم زدم ترمز یادم نیست وسط خیابون بود یا اتوبان :khandeh!:
و سربع کبوتر اس ام اسی به سمت مرکز رادیو معارف پرواز دادم
گفتم ای بابا حق ما را تا حالا خوردند این هم روش هر جا برنده شدیم جایزه ندادند
امروز یه نام ای برام رسید
وقتی دیدم از رادیو معارف است و یک نرم افزار توشه کمی به خودم امیدوار شد.:Nishkhand:
طبع شاعریم گل کرد و خواند
در نا امیدی بسی امید است
وگرنه من کجا و بی وفایی
یه بیت دیگه هم خوندم
مصرع اولش یادم نمیاد ولی مصرع دوم می دونم حتما با بید(بود) تموم میشد:khaneh:
البته یه چیز دیگه هم گفت: هرکس تالار عروسی داشته باشد و بخواهد این نرم افزار را داشته باشد که در مراسم استفاده کند اگر اس ام اس بدهد بدون قید قرعه براش یکی ارسال می کنیم
البته گفتند هزینه ای نرم افزار ها را افراد خیر قبول کردند تا سهمی در جلوگیری از گناه داشته باشند
البته یه نکته این جا هست برای نقش بازی کردن و حس گرفتن واقعا ممکن است آن قدر فرد درگیر نقش خودش شود که کلماتش دو مؤلفه
- لذت جنسی
- ریبه(ترس افتادن در گناه)
را نداشته باشد.مسلما این حالت که بیش از ده نفر دو بر او هستند فیلم بردار، صدا بردار، خدمه و....و قرد درگیر نقش خودش هست با حالات طبیعی ممکن است متفاوت باشد
اما به هر حال ملخص کلام این که اگر لذت جنسی باشد یا ترس افتادن در گناه در هر وجه یا نقش
با آداب عفاف اسلامی سازگاری ندارد.
کلمات مراجع تلگرافی است ولی دقیق است و هر کلمه معنی تخصصی خودش را دارد که باید دقت کنیم.
همه مراجع: اين كار جايز نيست؛ چون ترس افتادن به گناه در ميان است.[1]
...................................
[1] . آيت اللّه سيستانى، sistani.org، (عشق)، س1 و 5 و محبت، س1؛ آيت الله خامنه اى، استفتاء، س 779، 640 و 651؛ آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج2، س1661؛ دفتر همه. احكام نگاه و پوشش، سيد مجتبي حسيني، ص 82.
آيةاللَّه صافى: نگاه به بدن آنان (هر چند بدون قصد لذت ) حرام است و بنابر احتياط واجب، به صورت و دست آنان تا مچ نيز بدون قصد لذت نگاه نشود.[2]
[1] . توضيح المسائل مراجع، م 2433 ؛ نورى، توضيح المسائل، م 2429 ؛ وحيد، توضيح المسائل، م 2442 ؛ دفتر: خامنه اى
[2] . صافى، توضيح المسائل مراجع، م 2433، جامع الاحكام، ج2، س1700 و هداية العباد، ج 2، النكاح م 18. سید مجتبی حسینی نگاه و پوشش ، ص40.
همه مراجع: دوستى بين دختر و پسر جايز نيست ؛ چون ترس افتادن به گناه در ميان است. اما ارتباط شغلى، اگر باعث مفسده نشود و موازين شرع در آن رعايت شود، اشكال ندارد.[1]
[1]
. خامنه اى، استفتاء، س 779 و 651 و دفتر: همه مراجع. سید مجتبی حسینی نگاه و پوشش ، ص79.سوال:
همسرم متدين است گاهي مجري يا خانمي در تلويزيون مي‌بينند به به چه چه مي کند به او مي‌گويم اين کارت از دو جهت حرمت دارد:نگاه به نامحرم و اذيت من. ولي او مي‌گويد زنده که نيست فيلمه و گناه ندارد. از نظر شرعي من درست مي گويم يا او نمي‌گويم؟
پاسخ:
نگاه کردن به نامحرم با قصد لذت حرام است فرقي بين فيلم و غير فيلم ندارد نگاه کردن به تصوير زن نامحرم ،حکم نگاه کردن به خود نامحرم را ندارد؛ بنابراين اگر نگاه از روي لذت نبوده و خوف افتادن به گناه نباشد و تصوير هم متعلق به زن مسلماني که بيننده آن را مي شناسد نباشد؛ اشکال ندارد و بنابر احتياط واجب نبايد به تصوير زن نامحرمي که به طور مستقيم از تلويزيون پخش مي‌شود نگاه کرد ولي در پخش غير مستقيم تلويزيوني اگر ريبه و خوف افتادن به گناه نباشد ، نگاه کردن اشکال ندارد [ 1 ] .
پي نوشت ها:
-------------------------------------------------
1.رساله مراجع ، احكام نگاه به نامحرم رک: نرم افزار احکام روان شناختی، بخش نرم افزار سایت اسک دین دات کام
نگاه‌هاي جايز و حلال كدام است؟
1. نگاه به زن روستانشين که نوعاً خود را نمی پوشاند،[1]
2. نگاه به عكس زن ناشناس؛
3. نگاه هم‌جنس به هم‌جنس (به جز عورت)
4. نگاه به زن به منظور ازدواج (با شرايط خاص)
5. نگاه به زن بي‌حجاب كه سرزنش شود، تاثير نمي‌پذيرد؛
6. نگاه به زن كهنسال[2] كه هيچ‌گونه رغبتي به ازدواج با او نيست؛
7. نگاه به زن غير مسلمان، خواه از اهل كتاب باشد يا نه.[3]
...........................
[1]از نظر برخى مراجع( آيت الله بهجت و آيت الله مكارم ).
[2] جاهايى كه به طور معمول نمى پوشانند) مانند موها، گردن و دستها ).
[3] به جز جاهايى كه به طور معمول مى پوشانند. احکام نگاه وپوشش ؛سید مجتبی حسینی، ص32.
نگاه های حرام
.................................................
[1] . رساله دانشجويي، سيد مجتبي حسيني، ص31.
میدان شوخی و بازی در اسلام مثل میدان فوتبال است وسیع و بزرگ. مثل بازی فوتبال هم مرز و حدود و قواعدی داره. باید مراقب باشیم خطا نکنیم، اوت و کرنر نزنیم و تو افساید نروید ...بله همین و بس همین چندتا حدود را بدانیم کافی است که از بازی و شوخی حال ببریم و لذت. خدا همین را می خواد بکن بکن های خدا (رخصت‌ها و فرصت‌ها) در جمع از نکن نکن هایش (امر و نهی‌ها) زیادتر است. در احکام شوخی چندتا نکن نکن مطرح شده و به ما گفته شده حالا بروید میدان بازی و شوخی حلال. یادمان نرود که در سبک زندگی و مدیریت اسلامی یک بخش مهم (بخش چهارم اختصاص به تفریح و استفاده از لذت‌های حلال دارد و این بخش برای پویایی ما مانند شارژ برای گوشی همراه یا بنزین برای ماشین است. نباشد کار لنگ می‌ماند.)
تبليغات گسترده رسانه ها روزاروز مژده راحت تر شدن زندگى در سايه فناورى را مى دهند و انواع وسايل رفاهى در مدل و رنگ هاى گوناگون قدم به زندگى فردى و اجتماعى بشر مى گذارند. چرخ هاى صنعت شبانه روز مى گردند تا چرخه نشاط انسان متوقف نشود
اما با اين همه باز در اخبار مى شنويم و مى خوانيم كه تشويش ها، استرس ها و غم ها شديدتر از قبل به سرزمين شادى ها و آرامش حمله كرده اند. و باز تكنولوژى به كمك انسان شتافته و با ارائه قرص هاى نشاط آور و روان گردان و تأسيس باشگاه هاى خنده و جلسات خنده درمانى و... خواسته آرامش و نشاط، اين گمشده انسان عصر فناورى و ارتباطات، را به او باز گرداند و... به راستى نشاط را بايد از كجا به دست آورد؟
با چه سلاحى بايد به جنگ غول بى هويتى و پوچى رفت؟
و در چه فرهنگى بايد رنج و مرگ و ناخوشى هاى زندگى را معنى كرد؟
جهان بينى الهى و قرآنى اكسيرى است كه مس زندگى را تبديل به طلا و گنج آرامش و نشاط مى كند و در كارخانه هاى باور دينى به توليد افكارى مى پردازد كه اتوماتيك و خودكار به خواب، خوراك، معاشرت، ازدواج، تلاش، تحصيل و مشكلات آنها و حتى رنج و مرگ، رنگ معنى مى بخشد قرآن در نسخه هاى شفابخش خود ملاك هاى نشاط و شادابى و معيارهاى آن را بيان داشته ما در اين مجال به تماشاى معنى نشاط، حقيقت زندگى و معيارهاى زندگى با نشاط در آئينه تمام نماى قرآن مى نشينيم............
معيارهاى قرآنى زندگى با نشاط
معيارهاى قرآنى زندگى با نشاط
معيارهاى قرآنى زندگى با نشاط
معيارهاى قرآنى زندگى با نشاط
معيارهاى قرآنى زندگى با نشاط
معيارهاى قرآنى زندگى با نشاط
تا جایی که بنده می دانم خیر ممکن نیست. فقط ممکن است آن قدر برای او این مسائل عادی شده باشد که بتواند ظاهر خود را کنترل کند که این مطلب در کلاس های بازیگری تمرین می شود تا خجالت هنرجو بریزد.
تازه فرض کنید برای خود هنرمند عادی شده باشد (که بر اساس فتاوای دیگر فقها که خودتان بیان فرمودید دلیل مشروعیت رفتار آنها نیست). اما مگر کسی که در مقابل هزاران بیننده عملی را انجام می دهد فقط مسؤول احساس خودش است؟ پیامد رفتار او بر دیگران ارزش توجه ندارد؟
ما از باب تأثیر رفتارمان بر دیگران یا مردم آزاری به همسران شرعی می گوییم در انظار دست یکدیگر را نگیرند و هزار کار دیگر انجام ندهند که نکند خدای نکرده جوان مجردی دلش بسوزد یا فکر گناه به ذهنش خطور کند. آن وقت ...
البته بنده مشکلی با حلال بودن لذت بازیگری و معاشقه در فیلم های سینمایی که این فتواها به جواز آن اشاره می کنند ندارم. فقط عرض بنده این است که:
بیایید یک بام و دوهوا نباشیم!:Gol:
اتفاقاً صحبت بر سر همین دقت است. مشکل تلگرافی بودن نیست. مشکل دقیق نبودن یا مبهم بودن است.
با دقت در فتوای فوق دقیقاً همین جمله نتیجه می شود که:
می شود با نامحرم شوخی و به او نگاه عاشقانه کرد و در عین حال آداب عفت اسلامی را هم رعایت کرد.
تمام مشکلات اخلاقی و دینی که جنابعالی در پست های مختلف بیان فرموده اید از چنین ابهاماتی ایجاد می شود. تمام فحشا و فساد سینمای ایران با همین یک جمله قابل توجیه است.
اگر هر هنرمندی همین یک استفتاء را برای دفاع از به اصطلاح فسق و فجورش در سینما داشته باشد برای ادامه راهش کافی است!
پانویس: بنده خدای نکرده قصد کَل کَل با شما بزرگوار را ندارم. این نکات فقط از باب احساس وظیفه و بحث علمی و مبارزه با دسیسه شیطان عرض شد.
سلام علیکم
فکر میکنم به کار بردن همان عبارت دقیق برای اینگونه فتاوا مناسب تر باشه
چرا که اگر شما هم دقیق بشید متوجه میشید که کلا شوخی و نگاه های عاشقانه با نامحرم در اسلام مردود است و هر فرد متدینی این مطلب رو میدونه .
پس نظر ایشان امضاء جواز اینگونه رفتارها نیست .
گاهی اوقات لازمه بعضی مطالب در لفافه گفته بشه و جایگاه این لفافه گویی رو بزرگان بهتر میدونند .
سلام و عرض ادب خدمت شما:Gol:
این نظر شماست. خیلی از افراد متدین هستند که با استناد به همین استفتائات وارد حرفه بازیگری یا هنر می شوند.
قبول ندارم. ظاهر فتوا چیزی دیگری می گوید. اگر نظر مرجع محترم مطابق نظر شما بود مثل شما می فرمودند: «کلا شوخی و نگاه های عاشقانه با نامحرم در اسلام مردود است».
متخصص واقعی کسی است که وقتی سؤال تخصصی از او می پرسند پاسخ تخصصی و مشخصی بدهد. نه پاسخ کلی و مبهم و کوچه بازاری.
مگه خدای نکرده اینجا کسی نامحرمه که در لفافه صحبت کنیم؟! لفافه گویی به چه دردی می خوره؟ غیر از این که اگه آدم خواست در این مسیر هم بره بتونه با خیال راحت بره؟ من عامی که فقیه نیستم از کجا باید بفهمم که مرجع تقلید داره لفافه گویی می کنه یا تساهل می کنه یا ... یا حواسش نبوده یا وقت نداشته یا کوتاهی کرده یا ...؟ من مجازم طبق فهم خودم به فتوا عمل کنم.
کسی که از مرجع تقلید خودش این سؤالو می پرسه می خواد بدونه که آیا این رفتارها مطابق عفت اسلامی هست یا نه! بعد بهش می گیم اگه مطابق عفت اسلامی هست برو جلو؟! برای تقریب به ذهن لطفاً به تشبیه زیر دقت بفرمایید:
بیمار: آقای دکتر. شنیده ام خوردن پرتقال و فنوباربیتال برای بیماری من مفید است؟ نظر شما در این باره چیست؟
پزشک: در صورتی که خوردن آن برای تو ضرری ندارد مانعی ندارد!:ghash:
نتیجه اخلاقی مهندسی: گاهی خودتون تو خیابون ها دنبال پرتقال فروش بگردید بهتر از اینه که به دکتر مراجعه کنید!
سلام از قدیم گفته اند شنونده باید عاقل باشد
الان هم یه مثل به آن اضافه شده که خواننده هم باید باشه
خوب این دو دوتا چهارتاست که منظور آیت الله مکارم این نیست که عفاف با معاشقه و شوخی شهوانی جور در میاد؟
در واقع قید آداب عفت اسلامی به سئوال می خورد و بازیگری را تنها با این قید جایز می داند.
نه معاشقه و شوخی را.
و چون با معاشقه و شوخی شهوانی آداب و عفت اسلامی رعایت نمی شود پس اشکال دارد.
اگر تو هر جواب بخوان کل مطالب رو تکرار کنند رساله یا حتی استفتائات باید حجمش چندین برابر اینی باشه که هست که در این صورت مطالعه اش از حوصله خارجه
قبول دارم
شاید به کار بردن این اصطلاح در اینجا مناسب نبود .
شما درست میفرمایید .
بد نیست در مورد شوخی این پست رو ببینید .
http://www.askdin.com/post17834-45.html
در مورد نگاه هم که هر جا نظرات ایشونو مطالعه کردم فرمودند تا وقتی که بدون قصد باشه و مفسده ای نداشته باشه اشکال نداره
مؤمن;322019 نوشت:
حالا تشخیص اینکه آیا مفسده داره یا خیر به عهده مکلف و عرف متدینین هست نه مرجع تقلید
به نظر نمیرسه این تشبیهتون زیاد صحیح باشه
چون آیه الله مکارم (حفظه الله ) در جاهای دیگر در مورد نگاه حرام و شوخی مطالبی فرمودند و بعد در اینجا به صورت کلی بیان کردند .
فردی که مقدمات رو ندونه خب طبیعیه با مطالعه ابتدائی مطلب نمیتونه متوجه بشه .
در واقع مراجع کارشان مشخص کردن مصادیق نیست و این اشکال به مراجع نیست چون موضوع این علم استنباط احکام شرعی کلی از منابع معتبر اسلامی است.
اما این که شوخی چه نوعی است؟
معاشقه چه نوعی است؟
چون امور تشکیکی هستند به عرف متدین واگذار شده است. یعنی عرف متدینان مثلا فلان نوع شوخی یا معاشقه را سازگار با آداب اسلامی می دانند یا نه؟
حالا ممکن است بگوید من سیب زمینی هستم و با هر شوخی یا هر معاشقه ای نه برایم خطر افتادن در گناه هست نه لذت جنسی. این از او پذیرفته شده نیست باید معیارش نظر عرف متدینان باشد.
اگر قرار بود مراجع مصداق مشخص کنند که از کار و زندگی شان می افتادند
آنها به طوری کلی می فرمایند منابع معتبر اسلامی می گوید موقع وضو باید جرم یا موانع رسیدن آب به دست و صورت و...را برطرف کرد.
اما اگر بخواهند یکی یکی در مورد
خودکار بیک و خودکارهای کارخانه های مختلف
خودکار روان نویس آلمانی
ماژیک
جوهر راپید
انواع جوهر استامپ
مداد شمعی
رنگ
رنگ مو
رنگ باقی مانده از گچ کاری و...
و....
نظر بدهند باید مثل هیأت استهلال گروهی های تخصصی از دانشگاه های مختلف تشکیل بدهند که یکی یکی این ها را در مورد هر سؤال در مسائل مختلف زندگی بررسی کنند.
خود مکلف باید مانع را برطرف کند یا از کارشناسان همان محصول بپرسند که آیا این رنگ مثلا جرم دارد.
در مورد ماهی ها هم طور انواع مختلف ماهی داریم مرجع کارش این نیست یکی یکی ماهی را برچسب بزند که این پولک دارد یا نه. ایشان نظر کارشناسان متدین در مورد ماهی را ملاک قرار می دهد
همان گونه که مثلا آیت مکارم در مورد تحریم مطلق سیگار به نظر کارشناسان متعدد امر بهداشت استناد کردند.
که باز سئوالات و اشکالاتشان سبب پویایی این تاپیک شدند
راستش راننده ها هم از جاده صاف صاف زیاد خوششون نمیاد. گاهی دوست دارند بیفتند تو دست انداز تا چندتا تکونی بخورند و چرت شون بپره:Gol:
این برداشت شماست (که البته محترم هم هست). اگر آداب و عفت اسلامی را کمی ملایم تر و سازگارتر با عرف اجتماعی تعریف کنیم آن وقت منافاتی با معاشقه و شوخی ندارد و چه بسا نشانه پختگی و تمدن باشد.
اتفاقاً فرمایش جناب حامی هم نشان می دهد برداشت بنده از این فتوا چندان بیراه نبوده است:
بحث طول و عرض فتوا نیست. تعداد کلمات همان است. فقط بحث بر سر وحدت رویه و دقت در محتوای استفتائات است. خلاصه کردن فتواها هم هنری است که می تواند به کاهش حجم رساله کمک کند.
حق با شماست. البته در همین بحث عرف هم ابهامات زیادی هست که جای دیگری داره دنبال می شه: http://www.askdin.com/thread26088-2.html
کجاش صحیح نیست؟ با جایگزینی برخی کلمات دقیقاً به فتوای حضرت می رسید.
چه مقدماتی؟ من شرعاً مجازم بر اساس همین فتوا تصمیم بگیرم. لازم نیست حتماً یک دوره فقه و اصول پاس کنم که تازه بفهمم مرجع تقلیدم داره از افعال معکوس استفاده می کنه یا داره مستقیماً حکم اسلام رو بیان می کنه!
حق با شماست. البته اگر همیشه معیار احکام به این وضوح باشد مشکلی نیست. اما در مواردی به نظر می رسد زحمت تبیین و ترویج این احکام متوجه بقیه علما (غیر از خود مراجع) است. این وسط حلقه مفقوده ای هست که حضور آن برای تشخیص موضع احکام ضروری است. باید احکام دوپهلویی مثل همین حکم را حذف کنند (بیان نکنند) و در عوض عصاره و چکیده حکم مراجع را بطور واضح و کاربردی بیان کنند (بخصوص در موارد مبهم و اختلافی ابهام زدایی کنند). هرچند بنده اعتقاد دارم خود مراجع محترم نیز در بیان مشخص احکام و معیار تشحیص مواضع آنها ضعف جدی دارند که برای اختصار به نمونه های دیگر اشاره نمی کنم.
ببخشید که بحث شما کمی منحرف شد.
التماس دعا.:Gol:
سلام
دوستم ما اون علما هستیم که داریم رفع ابهام می کنیم ولی شما باز هم ساز خودتون رو می نوازید. خب حتما باید جبرییل نازل شود برای شما؟:Nishkhand:
داداش به نظر فرق هست بین عرف اجتماعی و عرف متدینان
بنده خدایی یکی از تصنیف های شاد آقای افتخاری را انتخاب کرد تا در مجلس عروسی ای بگذارد همه داد زده بودند بابا مگه اینجا مجلس ترحیم است
تازه او چیزی را انتخاب کرده بود که می گفت به برخی از متدینان نشان دادم گفتند این مطرب است و لهوی.
نرم افزار شادمانه که عرفی کردم هم از همین نوع است کسی که بخواهد گناه نشود از این استفاده می کند در مجالش شاد ولی کسی که بی این مسائل بی اعتنا است از همان اون ور آبی ها و آب شگنوگلی و...استفاده می کند و حتما برای چوب نیم سوخته جهنم هم تدبیری کرده اند به هرحال علما هشدار را داده اند:Nishkhand:
با هزار امید رفتم باشگاه بدن سازی
عرف اجتماعی مشغول هالتر و دمبل و ....بودند و با موسیقی مشکلی نداشتند وقتی من داشتم ثبت نام می کردم مربی فهمید من طلبه هم بلند شد و با احترام گفت ببخشید این موسیقی را از بالا به ما گفتند و موسیقی شیطان پرستی است من مربی اعتراض کردم خودم دستگاه های آواز سنی و گوشه هاش را سال هاست کار کردم خواستم از اونا استفاده کنم گفتند نمی شه چیزی که ما می دهیم باید باشد
ولی به نظر شما هم مثل بقیه طلاب و متدینان دوام نیاورید
عرف اجتماعی
عرف متدینان
دو چیز است
دقت شود
سلام
:Nishkhand:خدا ما را به راه راست کج فرماید
راستش جاده دیگه دار پر از دست انداز میشه
به مسئولان راه سازی باید خبر دهم جاده را هموار کنند:khandeh!:
شرمنده مرام شمام استاد.:badbakht:
به هر حال غرض مزاحمت بود که بحمدالله حاصل شد. :khandidan:
گفتم سبب خیر بشم شما قدر قسمت های صاف جاده رو بیشتر بدونید.:ghash:
شما واقعاً رفع ابهام بفرمایید ما هم ساز خودمان را غلاف می کنیم!
ما خیلی زیاد مخلص مسؤولان راهسازی هم هستیم. :koodak:
ولی در صورت احساس وظیفه دوباره در صحنه حضور پیدا خواهیم کرد. :kharej:
از پیوست دانلود کنید
واقعا خدا غریبه
پینوکیو
آدم شود به شرط عمر تموم بشه و من آدم نشم
داستان عبد یا ابن فرار را می دانید از برخورد یک لات با ملاحسینقلی همدانی عارف؟
اگر می دونید که خدا رو شکر اگر نمی دونید از گوگل جستجو کنید
خواندنی است
این هم داستان
عبد فرّار و ملاحسینقلی همدانی
داستان عبد فرار1 و ملاقات او با جناب آخوند ملاحسینقلی همدانی (اعلی الله مقامه الشریف) شنیدنی است. شاگردان جناب آخوند می‌گویند جناب آخوند بعد از زیارت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از صحن مبارک حضرت می‌گذشت، که به عبد فرار برخورد کردند.
عبد فرار از مردانی بود که تعدادی نوچه و یار داشت که در مواقع ضروری از آنها استفاده می‌کرد. و به‌طور معمول او را احترام می‌کردند. از این رو عبد فرار به دیگران چندان احترام نمی‌گذاشت.
روزی جناب آخوند با او برخورد کرده، و به او اعتنائی نکرد. عبد فرار با تندی به جناب آخوند عرض کرد که چرا احترام نکردی؟! ایشان فرمود: مگر تو کی هستی؟
عبد فرار در پاسخ گفت: مرا نمی‌شناسی؟! من عبد فرار هستم!
بی‌درنگ مرحوم آخوند میفرماید: بگو بدانم از که فرار کرده‌ای، از خدا فرار کرده‌ای یا از پیامبر خدا (صلوات الله علیه و آله)؟ و سپس راهش را گرفت و رفت.
صبح فردای آن روز و پس از درس، استاد میفرماید: یکی از بندگان خدا فوت کرده، هر که مایل است همراه شود تا به تشییع جنازه او برویم. عده ای از شاگردان همراه او برای تشییع حرکت کردند، امّا در کمال تعجّب دیدند جناب آخوند به منزل عبد فرار رفتند. آری او از دنیا رفته بود. عجبا! این همان یاغی معروف است كه آخوند از او به عنوان بنده خدا یاد كرد و در تشییع جنازه او حاضر شد؟! به هر حال تشییع جنازه تمام شد.
فردای آن روز و پس از درس، استاد میفرماید: یکی از بندگان خدا فوت کرده، هر که مایل است همراه شویم تا در تشییع جنازه او برویم. عده ای از شاگردان به همراه او برای تشییع حرکت کردند، امّا در کمال تعجّب دیدند جناب آخوند به منزل عبد فرار آمدند.
بعد از تشییع علّت رحلتش را جویا شدند. خانواده ایشان در توضیح گفتند: نمی‌دانیم چه شد؟ او هر شب دیروقت به منزل می‌آمد، ولی دیشب حدود یك ساعت بعد از اذان مغرب و عشا به منزل آمد و در حالی که به فكر فرو رفته بود. تا صبح نخوابید و در حیاط قدم می‌زد و با خود تكرار می‌كرد: تو از خدا فرار کردی یا از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله)!
آن قدر گفت و گفت و گریه کرد تا دقّ کرده و جان به جان آفرین تسلیم کرد.2
عده‌ای از شاگردان آخوند فهمیدند این جمله را جناب ملاحسینقلی همدانی (رضوان الله تعالی علیه) به او گفته است. چون از او سؤال كردند، ایشان فرمودند: «من می‌خواستم او را آدم كنم و این كار را نیز كردم، ولی نتوانستم او را در این دنیا نگه دارم.»3
پی نوشت‌ها:
1. عبد فرار یعنى بنده بسیار گریزان و در لهجه محلى لقب آن فرد شرور بوده است.
2. این قضیه گویای تأثیر نفس و گفتار آن عزیز بر جان صاحب استعداد است، که با عبد فرار آن کرد که کرد.
3. شرح حال حكیم فرزانه حاج علی محمد نجف آبادی، ص 27.
وقتی به کسی قول داده باشیم میگیم بد میشه منتظر باید بریم
بعد از قول خدا می گفت: آخه بنده من تو اونایی که منتظرت هستند یکیشون هم منم
.....
رابطه خداوند با بندگان (1)
ما مخلوق يعتصم بمخلوق دوني الا قطعت اسباب السموات و الارض من دونه فان سئلني لم اعطه و ان دعاني لم أجبه،
و ما من مخلوق يعتصم لي دون خلقي الا ضمنت السموات و الارض برزقه، فان سئلني أعطيته و ان دعاني اجبته و ان استغفرلي غفرت له.
هرگاه بندهاي به يکي از بندگان تمسک جويد و مرا از ياد ببرد، همه وسيله هاي آسمان ها و زمين را از او قطع نمايم،
چون از من درخواستي کند به او توجه نکنم و هر چه مرا بخواند جوابش ندهم، ولي هرگاه بندهاي به من توسل جويد،
روزي او را از آسمان ها و زمين به او مي رسانم، هر چه بخواهد به او مي دهم و آنچه درخواست کند اجابت مي نمايم و اگر طلب مغفرت کند او را ميآمرزم.
....................................
خطاب پروردگار به ما
(2)
يابن ادم اما تنصفني اتحبب اليک بالنعم و تتمقت الي بالمعاصي، خيري اليک منزل و شرک الي صاعد و لا يازل ملک کريم يأتيني عنک في کل يوم و ليلة بعمل قبيح.
اي فرزند آدم، چرا انصاف نمي دهي که در مقابل نعمت هائي که به تو ارزاني داشتها م عصيان مي ورزي، خوبي هاي من به سوي تو سرازير است، در برابر بدي هاي تو به جانب من بالا مي آيد و پيوسته از کارهاي ناشايستي که مرتکب مي شوي آگاه مي گردم.
(صحيفة الرضا (ع)
هشدار خدا به بني آدم
(3) يابن آدم لو سمعت وصفک من غيرک و انت لا تعلم من الموصوف لسارعت الي مقته.
اي فرزند آدم اگر اوصاف خود را از ديگري ميشنيدي و نميدانستي که درباره چه کسي است بر دشمني و خصومت او تسريع مينمودي.
(صحيفة الرضا (ع)
پوشیدن لباس جنس مخالف در تئاتر
سؤال: پوشيدن لباس زنانه به وسيله مردان و بر عكس، براى بازى در تئاتر و سينما چه حكمى دارد؟
آيات عظام امام خمينى، بهجت و فاضل: بنابر احتياط واجب جايز نيست.
آيت اللّه نورى: پوشيدن لباس جنس مخالف، تنها در موقع ضرورت؛ يعنى، زمانى كه مصلحت اهم و انگيزه عقلايى در كار باشد، جايز مى شود و اگر پوشيدن لباس جنس مخالف در بازى تئاتر و سينما، تا اين حد از ضرورت و مصلحت رسيده، ارتكاب به آن اشكال ندارد.
آيات عظام خامنه اى، سيستانى، صافى، مكارم و وحيد: پوشيدن لباس جنس مخالف، هنگام بازيگرى و بيان خصوصيات يك شخص حقيقى [اگر باعث فساد نشود ]اشكال ندارد.
تبصره. طبق فتواى آيات عظام خامنه اى، سيستانى، تبريزى، وحيد و صافى، پوشيدن لباس مختص به جنس مخالف، در صورتى حرام است كه آن را زىّ (پوشش) خود قرار دهند و ترديدى نيست كه زنان و مردان بازيگر، لباس جنس مخالف را به عنوان زىّ خود قرار نمى دهند؛ بلكه به طور موقت و براى بازيگرى آن را به تن مى كنند.[1]
[1] . امام خمينى، استفتاءات، ج3، (سؤالات متفرقه)، س174؛ آيت الله فاضل و آيت اللهبهجت، توضيح المسائل مراجع، م846؛ آيت الله نورى، استفتاءات، ج2، س569 و توضيح المسائل م، 847؛ آيت الله خامنه اى، اجوبة الاستفتاءات، س1219؛ آيت الله مكارم، استفتاءات، ج1، س132 و 138؛ آيت الله سيستانى، sistani.org، (زينت)، ش34 و توضيح المسائل مراجع، م846؛ آيت الله وحيد، توضيح المسائل، م852؛ آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج2، س1688؛ آيت الله تبريزى، صراط النجاة، ج3، س781؛ احكام نگاه و پوشش، سيد مجتبي حسيني، ص122.