ریزش ها و رویش ها در یاران امام علی (ع)
تب‌های اولیه
ریزش ها و رویش ها در یاران امام علی (ع)
[="]نمونه هایی از ریزش ها و رویش ها در عصر امام علی (ع) : [/]
[="]در دوران امام علی علیه السلام بعضی از صحابه و مسلمانان سابقه دار، ولایت ایشان را نپذیرفته و حتی به دشمنی با ایشان پرداختند از آن جمله به افرادی اشاره می کنیم
.[/]
[="]علت این ریزش ها ، دنیا گرایی، ریاست طلبی، امتیاز جویی ، حسادت، کینه جویی، خیانت به بیت المال ، خود بزرگ بینی، رنجش از اجرای حدود، دوری از تقوی، ضعف بینش، کژ فهمی در دین و سست باوری دینی بود[/]
1-[="]ابوموسی اشعری که در مکه مسلمان شد و در بین یاران پیامبر مرتبه ای یافت . و حتی از سوی پیامبر حاکم یمن شد . او از سرداران فتوحات شمرده می شد . امام علی در آغاز خلافت او را در حکومت کوفه ابقا کرد اما ابوموسی در جمل بد عهدی کرده و مردم را از امام باز می داشت. و ناچار امام او را عزل کرد. پس از آن مالک او را از کوفه اخراج کرد و ابوموسی در سال 42 درگذشت. [="][1][/]
[/]
2-[="]اشعث بن قیس کندی که از بزگان یمن و یکی از صحابه پیامبر بود و پس از پیامبر مرتد شده و اسیر شد . ابوبکر او را بخشید و خواهر خویش را به ازدواج او در آورد. پس از کشته شدن عثمان از سوی حضرت امیر (ع) والی آذربایجان شد . او پس از مدتی به دلیل مسائل مالی عزل شده و به مدینه فرا خوانده شد. در نهایت او در صفین به امام گفت : باید در پی مالک اشتر بفرستی و او را از جنگ باز بداری و الا همانطور که عثمن را کشتیم تو را نیز می کشیم . او در شمار خوارج درآمد و حتی یکبار امام را تهدید به قتل نمود. امام علی ، اشعث را لعن کرد و او را انسانی حسود ، متکبر و ترسو و منافق خواند. او در شهادت امام علی به ابن ملجم همکاری کرد. و در سال 40 هجری از دنیا رفت . دختر اشعث امام حسن را شهید کرد و پسرش محمد ، مسلم بن عقیل را دستگیر کرد و پسر دیگرش قیس ، همراه سپاه ابن سعد با امام حسین جنگید. [="][2][/]
[/]
3-[="]جریر بن عبدالله بجلی، از اصحاب رسول خدا بود . در جنگ صفین امام ا ورا نزد معاویه فرستاد تا معاویه را به بیعت وادار کند اما معاویه او را خرید و او از امام کناره گرفت . او از کوفه فرار کرد و خانه اش را آتش زدند. جریر در سال 51 هجری در گذشت. [="][3][/]
[/]
4-[="]حرقوص بن زهیر: که در جنگهای صدر اسلام شرکت داشت و در جنگ حنین به پیامبر در تقسیم غنایم اعتراض کرد . او در جمل به یاری امام علی پرداخت . اما در صفین از یاران عمرو عاص شد . در نهایت تفکر او و یارانش مثل عبدالله بن وهب به تشکیل خوارج منتهی شد و در سال 38 در جنگ با امام علی و در نهروان کشته شد . [="][4][/][/]
[="][1][/] [="]- طبقت الکبری، ابن سعد، ج 6 ص 16 [/]
[="][2][/] [="] - تاریخ طبری، ج 5 ص 51 و تاریخ مدینه دمشق ، ج 9 ص 139 و ارشاد شیخ مفدید ج 2 ص 58 [/]
[="][3][/] [="]- شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ، ج 20 ص 287[/]
[="][4][/] [="]- مروج الذهب مسعودی، ج 2 ص 405 [/]
1-[="]زبیر بن عوام، که از پیشگامان در اسلام بود . او داماد ابوبکر شد ولی ارتباطش با حضرت علی را حفظ کرده بود . او در جمل مقابل امام علی قرار گرفت و گفت من با دست با علی بیعت کرده ام نه با دل . او از میدان نبرد جمل بیرون رفت و به دست ابن جرموز کشته شد . [="][1]
2-[="]شبث بن ربعی ، که موذن سجاح ، همان پیامبر دروغین بود . او در زمان خلافت امام علی از یاران امام شد . و در صفین یکی از فرماندهان سپاه بود اما پس از حکمیت به خوارج پیوست و پس از مدتی از انان جدا شد و به سپاه امام پیوست. او در قتل مسلم بن عقیل شرکت کرد. و در کربلا علیه امام حسین شمشیر زد. شتث در سال 80 هجری در کوفه درگذشت. [="][2]
3-[="]طلحه بن عبید الله ، که از نامداران صحابه رسول خدا بود . او در عهد عثمان به ثروت کلان دست یافت . اما کم کم دشمن عثمان شد . او آب را بر عثمان بست . پس از قتل عثمان او نخستین فردی بود که با امام بیعت کرد . او در جنگ جمل شرکت کرده و به دست مروان بن حکم کشته شد . چرا که مروان داماد عثمان بود و می دانست که عثمان را طلحه کشته است. [="][3]
4-[="]عایشه دختر ابوبکر و همسر رسول خدا، که در دوره پدرش و دوره عمر موقیعت بسیار خوبی داشت اما در دوره عثمان مورد لطف عثمان نبود لذا وی به خلیفه سوم می تاخت. و می گفت عثمان را بکشید . وقتی خانه عثمان محاصره شد عایشه از مدینه به مکه رفت و مردم را به کشتن عثمان تشویق کرد. بعدها سعد بن ابی وقاص ، عثمان را کشته شمشیر عایشه می دانست. [="][4] او برای جنگ با امام علی به بصره رفت و در جمل شکست خورد به مدینه بازگردانده شد. او از دفن امام حسن کنار جدش ممانعت کرد و در نهایت در سال 58 از دنیا رفت . [="][5]
5-[="]قعقاع بن شور، که از طرف امام علی حکمران« کسکر » یا « میسان » بود. و امولا را برای خوشگذرانی خود به مصرف می رساند که امام وقتی آگاه شد اموال را از او بازستاند و او نیز به به معاویه گروید. [="][6]
6-[="]مصقله بن هیبره، که از اصحاب و کارگزاران امام علی بود. او حاکم اردشیر خره بود . او در سال 38 اسران بنی ناجیه را از کارگزار امام خرید و آزاد ساخت. وقتی امام بدهی او را به یادش آورد ، خیانت کرده و به شام گریخت. او سرانجام در سال 50هجری کشته شد .[="][7]
7-[="]منذر بن جارود، که از یاوران امام علی بود و در جنگ جمل در سپاه امام قرار داشت . از طرف حضرت ، حاکم استخر فارس شد . او در آنجا مقدار کلانی از بیت المال را به خود اختصاص داد و چون اشکار شد امام او زا بر کنار کرد . او بدست امام زندانی شد. او از سوی دامادش ، عبیدالله بن زیاد استاندار بعضی از مناطق شد و از امام حسین دعوت کرد اما بی وفایی نشان داد. و سلیمان بن صرد ( سفیر امام حسین ) را به عبیدالله تسلیم کرد . در پیایان او در سال 61 مرد.
[="][1] [="]- الجمل ، شیخ مفید ، ص 387 و 390
[="][2] [="]- مروج الذهب مسعودی، ج 2 ص 405 و الارشاد شیخ مفید ج 2 ص 52 و 95
[="][3] [="]- تاریخ خلیفه بن خیاط، ص 185
[="][4] [="]- تاریخ المدینه المنوره ، ابن شبه، ج 3 ص 1173
[="][5] [="]- تاریخ یعقوبی، ج 2 ص 225
[="][6] [="] - الغارات، کوفی ،ترجمه آیتی ، ج 2 ص 532
[="][7] [="]- تاریخ طبری ح 5 ص 269
1-[="] [="]مقیس بن عمرو( نجاشی) ، یکی از اصحاب امام بود. او در صفین مردم را به جنگ با معاویه ترغیب می کرد. و اشعار حماسی اش بسیار کار ساز بود. او در ماه رمضان روزه خواری کرده و شراب نوشید . دستگیر شده و در دو مرحله شلاق خورد. او شبانه به معاویه پیوست. [="][1]
2-[="] [="]نعمان بن عجلان، [="]که در شمار انصار بود . او از سوی امام والی بحرین شد . وقتی امام از سوء استفاده های مالی او آگاه شد نامه ای به او نوشت. او از نامه ناراحت شده به معاویه پیوست. [="][2]
[="]یزید بن حجیه، که در جنگها در کنار امام علی بود. او از سوی امام حکمران ری و دستبی یا دشتبی شد . اما خیانت کرده و امام او را به زندان انداخت. و پس از مدتی از زندان فرار کرده به معاویه پیوست. او در شام شعری علیه امام علی سرود. امام درباره او فرمود: خدایا یزید با اموال مسلمانان گریخته و به قوم فاسق و ستمگر پیوسته است. [="][3]
[="][1] [="]- الغارات ، ج 2 ص 539
[="][2] [="]- تاریخ مدینه دمشق، ج 65 ص 147
[="][3] [="]- دالغارات، ج 2 ص 528
آرزومند;46964 نوشت:
اینها ریزش ها بود . رویش ها کجاست؟ اونها را هم زحمت بکشید
با سلام اگه در جواب تأخیری صورت گرفته است عذر خواهی میکنم سوالتان راندیده بودم شاید کارشناسان محترم هم ندیده بودند.
«قصّه رویش ها»، روایت مهر و ایثار است؛ حکایت نیک بختانی که هنرمندانه بر جادة اسلام ثابت قدم ماندند؛ روان خویش را با هوس های تیرة مادی نیالودند؛ به وقت نیاز، از «حاشیه» به «متن» آمدند؛ با ارباب محبت، پیمان وفا بستند و سرانجام، «جام شیرین سعادت» را از مولایشان ستاندند. از این افراد نیز می توان به چهره هایی چون:
ابوذر غفاری، اصبغ بن نباته، حُجر بن عدِّی، خُزَیمه بن ثابت (ذوالشهادتین)، صعصعه بن صُوحان، عبدالله بن عباس، عمّار یاسر، قیس بن سعد، مالک اشتر، مالک بن تیِّهان، محمدبن ابی بکر، میثم بن یحیی (تمّار) و هاشم بن عتبه (مِرقال) اشاره کرد .
بله اینها بدون هیچ شکی از رویش ها بودند که تاریخ شیعه وسنی به آن اعتراف کرده است .که در این مقال، دیگربه زندگی آنان نخواهیم پرداخت.
برای آگاهی بیشتر به کتاب ریزشها و رویشها نوشته محمد باقر پورامینی انتشارات کانون اندیشه جوان- تهران 1384 رجوع شود.