جمع بندی "نار"های دعای جوشن کبیر
تب‌های اولیه
با سلام
آتش هایی که در دعای جوشن کبیر برای رهایی از آن ها در 100 آیه از خداوند رهایی می خواهیم، چه آتش هایی هستند؟مصادیق این 100 آتش چیست؟
سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ
هم چنین آتش هایی که در دعای مجیر ذکر شده اند چه مصادیقی می توانند داشته باشند؟
با تشکر
با سلام
آتش هایی که در دعای جوشن کبیر برای رهایی از آن ها در 100 آیه از خداوند رهایی می خواهیم، چه آتش هایی هستند؟مصادیق این 100 آتش چیست؟
سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ
هم چنین آتش هایی که در دعای مجیر ذکر شده اند چه مصادیقی می توانند داشته باشند؟
با تشکر
سلام به شما پرسشگر گرامی
منظور از «النار» در هر دو دعا، آتش دوزخ است.
آتش دوزخ کم چیزی نیست! تمام مصیبت آخرت ما همین آتش سوزان است که از غضب الهی سرچشمه می گیرد و ظالمان و ستمگران را در بر می گیرد؛
آتشی که موجب خواری و حقارت دوزخیان است:
پروردگارا! هر كه را تو (بخاطر اعمالش،) به آتش افكنى، او را خوار و رسوا ساخته اى! و براى افراد ستمگر، هيچ ياورى نيست!
آتشی که فراگیر است و تمام وجود دوزخیان را می سوزاند:
لَوْ يَعْلَمُ الَّذينَ كَفَرُوا حينَ لا يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (انبيا/39)
ولى اگر كافران مى دانستند زمانى كه (فرا مى رسد) نمى توانند شعله هاى آتش را از صورت و از پشت هاى خود دور كنند، و هيچ كس آنان را يارى نمى كند (اين قدر درباره قيامت شتاب نمى كردند)!
آتشی که دوزخیان با سوختن در آن نمی میرد، بلکه جان می کَنَند!
ثُمَّ لا يَمُوتُ فيها وَ لا يَحْيى (اعلی/12و13)
همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مى شود
سپس در آن آتش نه مى ميرد و نه زنده مى شود
آتشی که دست و پای دوزخیان را از بدنشان _که با آن نافرمانی و گناه کرده اند_ جدا می کند و می سوزاند:
نَزَّاعَةً لِلشَّوى
تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّى (معارج/15تا17)
امّا هرگز چنين نيست (كه با اينها بتوان نجات يافت، آرى) شعله هاى سوزان آتش است
دست و پا و پوست سر را مى كند و مى برد
و كسانى را كه به فرمان خدا پشت كردند صدا مى زند
اگر آیاتی که در توصیف آتش دوزخ وارد شده را بخوانیم و شدت و وحشتی که در بیان این گونه آیات دیده می شود را با جان دل پذیرا باشیم و باور نماییم، آنگاه بارها و بارها با دعای مجیر و جوشن کبیر و مانند آن، از خدای متعال امان می خواستیم و بیشتر از پیشتر، خود را برای آن روز بزرگ آماده می کردیم.
پروردگارا! به حق محمد و آل محمد، ما را از آتش دوزخ رهایی بخش و در فردوس برین، در جوار اولیای بزرگت قرارمان ده؛ آمین یا رب العالمین.
با سلام
با تشکر از پاسخی که فرمودید
البته از دیدگاه دیگری نیز می توان به موضوع نگاه کرد
در دعای جوشن کبیر آتشی که امام علی (ع) صد مرتبه از آن یاد می کنند فراتر از نار جهنم است و می تواند آتش ظلمت و حجاب ها و دوری از معبود و معشوق باشد. کما که تحمل عذاب جهنم برای امام علی(ع) سهل تر از دوری از معبود و انقلاب منفی در سلوک بندگی است
و نیز نارهایی هستند که به واسطه اعمال و رفتار خودمان ایجاد می شوند مانند غفلت، شرک، کفر، نفاق، فسق، فجور، فساد، دروغ، مال یتیم، مال حرام، کبر، رشوه، عشوه، ربا، ریا حسادت و ...که به نار حقیقی یعنی عذاب جهنم منتهی می شوند. و همین « رذائل» است که عزت و کرامت و حرمت و لیاقت و عمر و فرصتها و استعدادهای انسان را می سوزانند و از رشد و تکامل و تعالی و تقرب و سعادت جاودانه و لقاء الهی محروم می کنند
آتش ظلمت و حجاب ها و دوری از معبود و معشوق
مقصود آتش جهنم است و آتش جهل
اینکه مقصود آتش دوزخ است، روشن است و در پاسخ اول دلیلش را عرض کردم، اما تعابیر آتش فراق معشوق از معبود، آتش ظلمت، آتش حجاب، و مانند آن، تعابیری تشبیهی و استعاری اند و معنا کردن «نار» در دعای جوشن کبیر به این معانی، نیازمند دلیل روشن است؛
مگر اینکه کسی از باب تفسیر ذوقی بخواهد مطالبی از این دعا استخراج کند که حالا در این باب خیلی سخت گیری نمی شود، به شرطی که تناسب متن و معنا و گوینده، به درستی رعایت شود.
در دعای جوشن کبیر آتشی که امام علی (ع) صد مرتبه از آن یاد می کنند فراتر از نار جهنم است و می تواند آتش ظلمت و حجاب ها و دوری از معبود و معشوق باشد. کما که تحمل عذاب جهنم برای امام علی(ع) سهل تر از دوری از معبود و انقلاب منفی در سلوک بندگی است
* مَرْوِيٌّ عَنِ السَّجَّادِ زَيْنِ الْعَابِدِينَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ عَنِ النَّبِيِّ ص نَزَلَ بِهِ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ عَلَى النَّبِيِّ ص وَ هُوَ فِي بَعْضِ غَزَوَاتِهِ وَ قَدِ اشْتَدَّتْ وَ عَلَيْهِ جَوْشَنٌ ثَقِيلٌ آلَمَهُ فَدَعَا اللَّهَ تَعَالَى فَهَبَطَ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ قَالَ يَا مُحَمَّدُ رَبُّكَ يَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَكَ اخْلَعْ هَذَا الْجَوْشَنَ وَ اقْرَأْ هَذَا الدُّعَاءَ فَهُوَ أَمَانٌ لَكَ وَ لِأُمَّتِكَ... (بحارالأنوار، ج 91 ، ص 382)
پرسش:
آتش هایی که در دعای جوشن کبیر برای رهایی از آن ها در 100 آیه از خداوند رهایی می خواهیم، چه آتش هایی هستند؟ مصادیق این 100 آتش چیست؟
پاسخ:
سلام به شما پرسشگر گرامی
منظور از «النار» در هر دو دعا، آتش دوزخ است.
آتش دوزخ کم چیزی نیست! تمام مصیبت آخرت ما همین آتش سوزان است که از غضب الهی سرچشمه می گیرد و ظالمان و ستمگران را در بر می گیرد؛
آتشی که موجب خواری و حقارت دوزخیان است:
پروردگارا! هر كه را تو (بخاطر اعمالش،) به آتش افكنى، او را خوار و رسوا ساخته اى! و براى افراد ستمگر، هيچ ياورى نيست!
آتشی که فراگیر است و تمام وجود دوزخیان را می سوزاند:
ولى اگر كافران مى دانستند زمانى كه (فرا مى رسد) نمى توانند شعله هاى آتش را از صورت و از پشت هاى خود دور كنند، و هيچ كس آنان را يارى نمى كند (اين قدر درباره قيامت شتاب نمى كردند)!
آتشی که دوزخیان با سوختن در آن نمی میرد، بلکه جان می کَنَند!
ثُمَّ لا يَمُوتُ فيها وَ لا يَحْيى (اعلی/12و13)
همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مى شود
سپس در آن آتش نه مى ميرد و نه زنده مى شود
آتشی که دست و پای دوزخیان را از بدنشان _که با آن نافرمانی و گناه کرده اند_ جدا می کند و می سوزاند:
نَزَّاعَةً لِلشَّوى
تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّى (معارج/15تا17)
امّا هرگز چنين نيست (كه با اينها بتوان نجات يافت، آرى) شعله هاى سوزان آتش است
دست و پا و پوست سر را مى كند و مى برد
و كسانى را كه به فرمان خدا پشت كردند صدا مى زند
اگر آیاتی که در توصیف آتش دوزخ وارد شده را بخوانیم و شدت و وحشتی که در بیان این گونه آیات دیده می شود را با جان دل پذیرا باشیم و باور نماییم، آنگاه بارها و بارها با دعای مجیر و جوشن کبیر و مانند آن، از خدای متعال امان می خواستیم و بیشتر از پیشتر، خود را برای آن روز بزرگ آماده می کردیم.