جمع بندی گناه ذهنی چیست؟

تب‌های اولیه

19 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
گناه ذهنی چیست؟

با سلام و خسته نباشید خدمت همه کاربران گرامی و کارشناسان عزیز استدعا دارم در اینخصوص راهنمای نمایند.
شاید در جامعه امروزی خطر گناه ذهنی بیشتر از گناه ظاهری باشد اینکه شخصی با شما رابطه دوستی یا کاری و شغلی داشته باشد یا در ظاهر همسایه خوبی باشد اما نسبت به شماو خانواده شما دچار گناه ذهنی شود تکلیف چیست ؟
در پیدایش گناه ذهنی چه عواملی می تواند نقش موثر داشته باشد؟

کارشناس بحث : استاد

[="Tahoma"][="Navy"]

یار خیمه ها;303926 نوشت:
با سلام و خسته نباشید خدمت همه کاربران گرامی و کارشناسان عزیز استدعا دارم در اینخصوص راهنمای نمایند.
شاید در جامعه امروزی خطر گناه ذهنی بیشتر از گناه ظاهری باشد اینکه شخصی با شما رابطه دوستی یا کاری و شغلی داشته باشد یا در ظاهر همسایه خوبی باشد اما نسبت به شماو خانواده شما دچار گناه ذهنی شود تکلیف چیست ؟
در پیدایش گناه ذهنی چه عواملی می تواند نقش موثر داشته باشد؟

کارشناس بحث : استاد


بسمه تعالی
در مورد فکر گناه و تأثیرش حدیثی که در ذیل می آید بسیار گویاست:
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که حضرت عیسی (علیه السلام) در ضمن گفتاری به حواریون فرمود: «موسی (علیه السلام) به اصحاب خود می فرمود زنا نکنید، ولی من به شما می گویم حتی فکر زنا نکنید . (سپس چنین مثال زد) اگر شخصی در اطاق نقاشی شده و زیبا آتشی روشن کند، دود آن، آن اطاق را دود آلود و سیاه خواهد کرد، گرچه آتش آن اطاق را نسوزاند و ویران نکند . فکر زنا نیز همانند آن دودی است که زیبایی چهره معنوی انسان را تیره و تار می سازد، اگر چه آن چهره را از بین نبرد .(
محدث قمی، سفینة البحار، ج 1، 560).
اما در مورد سوالی که فرمودید باید عرض کنم،به عنوان نگاه کلی و در وهله اول نباید به کسی سوء ظن داشت و از جمله حقوق مومنین بر یکدیگر توجیح اشتباهات ایشان تا 70 محمل است.
اما این مطلب(سوء ظن نداشتن و توجیح اشتباهات) نباید باعث بی توجهی ما به رعایت موازین شرعی و اصول عقلائی شود.
شرع مقدس برای هر رابطه ای اعم از رابطه با نامحرم و یا دو همجنس،قواعدی بیان کرده که رعایت آن باعث مصون بودن همه افراد می شود.
همچنین عقلاء اتفاق نظر دارند که گرچه نباید سوءظن به کسی داشت اما لزوما نباید به هر کسی سریعا اعتماد کرد.حتی بعد از جلب اعتماد باز هم نباید طرف مقابل را در همه شئون زندگی وارد کرد و یا همه اسرار خود را به او گفت.
رعایت این موارد باعث آرامش خود انسان و همچنین مصون ماندن وی از افتادن در مهلکه های گوناگون می شود.
ابهام و یا سوالی بود در خدمتم.
[/]

استاد;304647 نوشت:
شرع مقدس برای هر رابطه ای اعم از رابطه با نامحرم و یا دو همجنس،قواعدی بیان کرده که رعایت آن باعث مصون بودن همه افراد می شود. همچنین عقلاء اتفاق نظر دارند که گرچه نباید سوءظن به کسی داشت اما لزوما نباید به هر کسی سریعا اعتماد کرد.حتی بعد از جلب اعتماد باز هم نباید طرف مقابل را در همه شئون زندگی وارد کرد و یا همه اسرار خود را به او گفت.

ضمن تشکر از کارشناس محترم :
شرایط کاری و شغلی ایجاب می کند که به جهت رضایت و خدمت کردن به ارباب رجوع تماس دستی به نا محرم داشته باشیم از طرفی جواب ندادن به نا محرم یعنی عمل نکردن به قانون و وظایف شغلی ، شرایط منطقه ای هم به گونه ای است که امکان تعیین نیرو ی همجنس وجود ندارد از طرفی اگر چنانچه تعداد قلیلی از مراجعه کنندگان نامحرم در هنگام ارائه خدمات در ذهن خود یا نگاهشان دچار هوس یا تحریک ذهنی شوند تکلیف چیست ؟

برای پاک کردن تصویر ذهنی روح مان که سیاه شده چه کنیم؟منظورم تصاویری است که در ذهنمان نقش بسته و به راحتی تصور می شوند.

حمیده هادی;304893 نوشت:
برای پاک کردن تصویر ذهنی روح مان که سیاه شده چه کنیم؟منظورم تصاویری است که در ذهنمان نقش بسته و به راحتی تصور می شوند.

سلام
ذهن انسان دست خود انسانه
چند عامل مهم تاثییر دارن
اول بیکاری ذهن
دوم نبود جایگزین برای فکر هستش
سعی کنین هر فکر منفی بمحض ورود به ذهن همون موقع جلوشو بگیرین چون اگر 5ثانیه بهش اجازه بدی باید 5ساعت وقت بذاری که از ذهنت دور بشه اگر 5دقیقه 5روز و اگر 5ساعت دیگه...
البته این برای موقعی هست که روح سیاه شده وقتی روح انسان مثلا بعد از 40روز پاک شد دیگه وقت جبرانش کمتره
ولی سعی کنین هر موقع یه فکر نامربوط اومد سریعا خودتون رو به کاری مشغول کنین فرداش روزه بگیرین یه سوره از قران بخونین و ورزش کنین
شاد و موفق باشید
یا علی

یار خیمه ها;304888 نوشت:
ضمن تشکر از کارشناس محترم :
شرایط کاری و شغلی ایجاب می کند که به جهت رضایت و خدمت کردن به ارباب رجوع تماس دستی به نا محرم داشته باشیم از طرفی جواب ندادن به نا محرم یعنی عمل نکردن به قانون و وظایف شغلی ، شرایط منطقه ای هم به گونه ای است که امکان تعیین نیرو ی همجنس وجود ندارد از طرفی اگر چنانچه تعداد قلیلی از مراجعه کنندگان نامحرم در هنگام ارائه خدمات در ذهن خود یا نگاهشان دچار هوس یا تحریک ذهنی شوند تکلیف چیست ؟

با سلام و عرض ادب
میشه راجع به شغلتان بیشتر توضیح دهید؟، آیا در همین ایران خدمت میکنید؟

السلام علیک یا بقیة الله :Gol:

اگر بدانیم که کسی چندان به لقمه حلال و حروم پایبند نیست و از او برداشتن بدون اجازه مال بیت المال را دیده ایم (در واقع همان دزدی). آیا اگر در مورد چیزهایی که این فرد برایمان میآورد در ذهنمان اینطور فکر کنیم که نکند دزدی باشد و سعی در عدم استفاده از آنها بکنیم (البته طوری که متوجه نشود و ناراحت نشود)، آیا این طرز فکر در مورد آن فرد گناه است و جزو آن گناهانی است که خداوند میفرماید: ان بعض الظن اثم. ؟

یار خیمه ها;304888 نوشت:
ضمن تشکر از کارشناس محترم :
شرایط کاری و شغلی ایجاب می کند که به جهت رضایت و خدمت کردن به ارباب رجوع تماس دستی به نا محرم داشته باشیم از طرفی جواب ندادن به نا محرم یعنی عمل نکردن به قانون و وظایف شغلی ، شرایط منطقه ای هم به گونه ای است که امکان تعیین نیرو ی همجنس وجود ندارد از طرفی اگر چنانچه تعداد قلیلی از مراجعه کنندگان نامحرم در هنگام ارائه خدمات در ذهن خود یا نگاهشان دچار هوس یا تحریک ذهنی شوند تکلیف چیست ؟

سلام بر شما برادر گرامی
ببخشید که با صراحت کلام برای شما می نویسم.
کار شما توجیح شرعی نداشته و گناه است.شما مخالفت صریح امر پروردگار را می کنید.
فقط شما نیستید که چنین شرایطی دارید.دیگرانی بوده اند که در چنین شرایطی هم بهترین رفتار را داشته اند و هم گناه نکرده اند.
امیدوارم اعتقاد شما به خداوند بر انجام این گناه غلبه کند و ضمن رفتاری مودبانه و موقرانه،گناه نیز نکنید.
دیگر مراجعه کنندگان نیز تقصیری در نوع فکر خود ندارند،زیرا کار شما را نمی شود به هیچ وجه بر خیر و صلاح حمل کرد.
امری بود در خدمت هستم.

حمیده هادی;304893 نوشت:
برای پاک کردن تصویر ذهنی روح مان که سیاه شده چه کنیم؟منظورم تصاویری است که در ذهنمان نقش بسته و به راحتی تصور می شوند.

سلام بر شما
متأسفانه راهی صد در صدی برای پاک کردن تصاویر ذهنی(در هر موردی باشد،گناه یا واقعه ای تلخ یا شیرین)وجود ندارد و معمولا با یک تلنگر، تصاویر و خاطرات باز آوری می شوند.
اما برای از بین بردن آثار گناه توبه و انجام اعمال صالح، راه حلی است که قرآن کریم فرموده است.
در آیه 70 سوره فرقان بیان شده است: «إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً؛مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آوردند و عمل صالح انجام دهند که خداوند گناهان آنان را به حسنات تبدیل می‏کند؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است».
موفق باشید.

[="Tahoma"][="Navy"]

حیا;305148 نوشت:
السلام علیک یا بقیة الله :gol:

اگر بدانیم که کسی چندان به لقمه حلال و حروم پایبند نیست و از او برداشتن بدون اجازه مال بیت المال را دیده ایم (در واقع همان دزدی). آیا اگر در مورد چیزهایی که این فرد برایمان میآورد در ذهنمان اینطور فکر کنیم که نکند دزدی باشد و سعی در عدم استفاده از آنها بکنیم (البته طوری که متوجه نشود و ناراحت نشود)، آیا این طرز فکر در مورد آن فرد گناه است و جزو آن گناهانی است که خداوند میفرماید: ان بعض الظن اثم. ؟


سلام علیکم
کار شما در واقع احتیاط اخلاقی است که نه تنها گناه نیست،بلکه سفارش علمای اخلاق است.البته چون نمی دانید از مال حرام است یا نه مصرفش از نظر فقهی حرام نیست،بلکه خلاف احتیاط است،که کاری اخلاقی است.
فقط در این مورد با کسی صحبت نکنید.
[/]

استاد;305255 نوشت:
کار شما توجیح شرعی نداشته و گناه است.شما مخالفت صریح امر پروردگار را می کنید. فقط شما نیستید که چنین شرایطی دارید.دیگرانی بوده اند که در چنین شرایطی هم بهترین رفتار را داشته اند و هم گناه نکرده اند. امیدوارم اعتقاد شما به خداوند بر انجام این گناه غلبه کند و ضمن رفتاری مودبانه و موقرانه،گناه نیز نکنید.

ضمن عرض سلام و تبریک حلول ماه ربیع الاول از اینکه مدتی حضور نداشتم معذورم
ممنونم از اینکه نصیحتم نمودید ولی واقعیت اینه که بنده خودم در چنین شرایط کاری قرار ندارم و خدا نکنه قرار بگیرم موضوع مربوط به خواهری است که به چشم خواهر برادری از حسن زیبایی که خدا به ایشون داده و به برکت علم و بهره هوشی زیادش ، در رنج است ، زیبایی برایش درد سر شده ببینید عزیزان شما که در شهرهای بزرگی مثل تهران زندگی می کنید خودتون را با ساکنین محیط کوچک مقایسه نکنید بله در شهر شما داخل تاکسی بارها با چشم خودم دیدم زن و مرد نامحرم (صندلی عقب) در کنار هم نشسته اند و این بدین معنا نیست که مرتکب گناه می شوند بنده منظورم این نیست و لی در شهر ما وقتی داخل تاکسی سه نفر مرد روی صندلی عقب نشسته باشند حتی یک خانم متاهل هم به جهت حجب و حیا و فرهنگی که دارد حاضر نیست روی صندلی جلو بنشیند این به این معنی نیست که می ترسد یا مردان مشکل دارند نه بلکه این یک فرهنگ است یه احتیاط بیش از حد است با این شرایط اون خواهری که از زیبایی زیاد بهره مند است می ترسد که مبادا درصد ناچیزی از مراجعینش دچار انحراف ذهنی یا خدای ناکرده لذت ذهنی شوند درصورتی که شخص مورد بحث ما اصلا اهل گناه نیست و خیلی هم قابل اعتماد است و تنها نگرانی ایشان این است که مبادا زیبایی چهره و کلامشان موجبات گناه ذهنی دیگران شود

[="Tahoma"][="Navy"]

یار خیمه ها;307605 نوشت:
ضمن عرض سلام و تبریک حلول ماه ربیع الاول از اینکه مدتی حضور نداشتم معذورم
ممنونم از اینکه نصیحتم نمودید ولی واقعیت اینه که بنده خودم در چنین شرایط کاری قرار ندارم و خدا نکنه قرار بگیرم موضوع مربوط به خواهری است که به چشم خواهر برادری از حسن زیبایی که خدا به ایشون داده و به برکت علم و بهره هوشی زیادش ، در رنج است ، زیبایی برایش درد سر شده ببینید عزیزان شما که در شهرهای بزرگی مثل تهران زندگی می کنید خودتون را با ساکنین محیط کوچک مقایسه نکنید بله در شهر شما داخل تاکسی بارها با چشم خودم دیدم زن و مرد نامحرم (صندلی عقب) در کنار هم نشسته اند و این بدین معنا نیست که مرتکب گناه می شوند بنده منظورم این نیست و لی در شهر ما وقتی داخل تاکسی سه نفر مرد روی صندلی عقب نشسته باشند حتی یک خانم متاهل هم به جهت حجب و حیا و فرهنگی که دارد حاضر نیست روی صندلی جلو بنشیند این به این معنی نیست که می ترسد یا مردان مشکل دارند نه بلکه این یک فرهنگ است یه احتیاط بیش از حد است با این شرایط اون خواهری که از زیبایی زیاد بهره مند است می ترسد که مبادا درصد ناچیزی از مراجعینش دچار انحراف ذهنی یا خدای ناکرده لذت ذهنی شوند درصورتی که شخص مورد بحث ما اصلا اهل گناه نیست و خیلی هم قابل اعتماد است و تنها نگرانی ایشان این است که مبادا زیبایی چهره و کلامشان موجبات گناه ذهنی دیگران شود

سلام علیکم
برادر گرامی و عزیز،مطلب بنده در پاسخ به نوشتار و اطلاعات داده شده توسط شما بود.
در مورد مطلبی که مرقوم فرموده اید،ایشان باید در مورد وضعیت خود از دفتر مرجع تقلیدشان کسب تکلیف کنند.مثلا مرحوم امام خمینی(ره)در مواردی که زیبایی زن بسیار مورد توجه باشد،حکم به وجوب پوشاندن بیشتر،توسط زن می کنند(البته واضح است که تا حد ممکن).
اگر به آنچه که نظر مرجع ایشان است عمل بکنند،چه در مورد پوشش و چه در رفتار و گفتار،و باز هم کسی فکر خاصی بکند(آنچه که شما به عنوان گناه ذهنی مطرح کردید)این خانم هیچ مسئولیتی ندارند.
ابهامی بود در خدمتم.
[/]

خب بعضی وقتها آدم بی کار هم نیست!
وسط کار یک دفعه ذهنش به گناه کشیده میشه.....
بایدچ کنه تافکرشو کنترل کنه؟

آقا مدد;459480 نوشت:
خب بعضی وقتها آدم بی کار هم نیست!
وسط کار یک دفعه ذهنش به گناه کشیده میشه.....
بایدچ کنه تافکرشو کنترل کنه؟

سلام علیکم
کنترل افکار راه های‏ متعددی دارد، ولی نباید پنداشت که با اولین گام همه چیز درست‏ می‏شود. بلکه کسی که می‏خواهد زمام افکار خویش را به کف گیرد، باید با تمام توان به خودسازی بپردازد و با جدیت این راه را دنبال ‏نموده تا تدریجا به سمت هدف نزدیک گردد:
1- راه دل و عشق:
ذهن و فکر انسان همواره متوجه چیزی است که به آن عشق می‏ ورزد، چنان که عاشق آنی از فکر معشوق خود بیرون نمی‏رود. این که در نماز به یاد دیگر مسائل می‏افتیم، به جهت تعلق ‏نفس به آن ها و عدم آشنایی با محبوب حقیقی است. لیکن عاشق دلباخته ذات جمیل پروردگار درهمه حال به یاد خداست، چنان‏که گویی همیشه در نماز است. پس باید دل را از تعلق به کثرات بیالایید. منزلگه عشق ربوبی ساخت تا اندیشه نیز بدان سوی توجه یابد.
2- ضبط قوه خیال:
پرنده لجام گسیخته خیال چون چکاوکی است که هر دم بر سرشاخساری نشسته و به زودی به شاخه دیگر پرواز می‏ نماید. از این رو افکار انسان خود ناساخته قرار و آرامی ندارد. آن گاه اگر آدمی ‏با دقت در کنترل آن بکوشد، یعنی همواره از آن مراقبت نموده و هرگاه به این سوی و آن سوی گریخت، بلافاصله آن را به امور شریف متوجه‏ گرداند، کم‏ کم رام و مطیع می‏گردد.
3- انس دادن ذهن:
با داشتن برنامه منظم و پیوسته می‏توان ذهن را به سمت خاصی جهت داد؛ مثلاً با برنامه ‏های منظم همه روزه به این امور پرداخت: دعا و قرآن، مطالعه کتب اخلاق، معاد، خداشناسی و عواقب گناه و حداقل روزی یک ساعت‏ شرکت منظم و پیوسته در مجالس دینی.
فکر کردن به کارهای‏ حرام و شهوت ‏انگیز خود به خود حرام نیست. فکر گناه، گناه نیست. تا وقتی که انسان خود را به گناه آلوده نکند، حتی اگر مقدمات آن را فراهم کرده باشد، گناهی در نامه او ثبت نمی‏شود. اما این ضررها را در پی دارد:
1- نفس و روح را تیره می‏کند. در روایات به دود تشبیه‏ شده که اگر چه مانند آتش سوزاننده نیست اما اتاق را سیاه و تیره می‏ کند. فکر گناه نیز مثل دود قلب و روح را سیاه و تیره می‏ کند.
2- فکر گناه زمینه آلودگی را در انسان فراهم می‏کند. شیطان با توجه به نفوذی که در انسان دارد، با ایجاد وسوسه‏ های ناپاک او را به گناه‏ آلوده می‏کند. پس اندیشه گناه یکی از دام‏های شیطان است. باید برای مصون ماندن از آثار و عواقب وخیم آن از چنین اندیشه‏ هایی‏ خودداری کرد.
حضرت علی(علیه السلام) فرمود: "من کثر فکره فی المعاصی دعته إلیها؛(1) کسی که در مورد گناهان زیاد فکر کند، گناهان او را به سوی خود می کشند"
نیز فرمود: "خوض النّاس فی شی‏ءٍ مقدّمه الکائن؛(2) فرو رفتن و تفکّر در مورد چیزی، سرآغاز وجود و پیدایش آن است".
از این رو حضرت مسیح به پیروان خود فرمود: موسی بن عمران به شما دستور داد زنا نکنید، اما به شما سفارش می کنم فکر زنا را هم نکنید، زیرا کسی که به زنا بیاندیشد، مانند کسی است که در اتاق زیبا و رنگ آمیزی شده‏ای، آتش روشن کند. در این صورت هر چند ممکن است خانه در آتش نسوزد اما دست کم دود آن را سیاه و خراب می کند. (3)

پی‌نوشت‌ها:
1. غررالحکم، ج5، ص321.
2. همان، ج3، ص451.
3. بحارالانوار، ج 14، ص 331.

سلام
بزرگی می گفت اگه در هنگام رابطه با همسر ،برای تحریک پذیری بیشتر،به فردی که وجود خارجی نداره فکر کنی اشکال نداره !!!!!!!
آیا این حرف صحیح است؟
آیا این عمل زنای ذهنی نیست؟
گرچه جسم در تصرف همسر است اما ذهن در فکر موجود دیگری است و لو آن موجود،وجود خارجی نداشته باشد و ساخته فکر انسان باشد .

سلام
یکی از نزدیک ترین دوستانم متاهل هستند
متاسفانه همسرشون از نیاز ایشون تقریبا خبر دارن ولی بهایی نمی دن و ایشون قبل از خواب تا به مسایل جنسی فکر نکنه خوابش نمی بره
به کس خاصی فکر نمی کنن و یا حتی این شخص تصویری هم نداره ولی مطمئنا همسرشون نخواهد بود چون به نحوی از ایشون دلسرد شدن
آیا تفکرات ایشون گناه ذهنی است؟

باغ بهشت;469126 نوشت:
سلام
بزرگی می گفت اگه در هنگام رابطه با همسر ،برای تحریک پذیری بیشتر،به فردی که وجود خارجی نداره فکر کنی اشکال نداره !!!!!!!
آیا این حرف صحیح است؟
آیا این عمل زنای ذهنی نیست؟
گرچه جسم در تصرف همسر است اما ذهن در فکر موجود دیگری است و لو آن موجود،وجود خارجی نداشته باشد و ساخته فکر انسان باشد .

سلام علیکم
واقعیت آنست که چنین کاری دقیقا همان زنای ذهنی است،متأسفانه امروزه برخی روانشناسان غیر مذهبی هم این روش را تجویز می کنند.
این کار اثرات مخربی بر روی روح و روان انسان می گذارد که به سادگی هم قابل درمان نیست.اگر مایل به دریافت اطلاعات بیشتری در این زمینه هستید،از اساتید روانشناسی انجمن مشاوره کمک بگیرید.

فضه الزهرا;469138 نوشت:
سلام
یکی از نزدیک ترین دوستانم متاهل هستند
متاسفانه همسرشون از نیاز ایشون تقریبا خبر دارن ولی بهایی نمی دن و ایشون قبل از خواب تا به مسایل جنسی فکر نکنه خوابش نمی بره
به کس خاصی فکر نمی کنن و یا حتی این شخص تصویری هم نداره ولی مطمئنا همسرشون نخواهد بود چون به نحوی از ایشون دلسرد شدن
آیا تفکرات ایشون گناه ذهنی است؟

سلام علیکم
بهتر است این مشکل را با اساتید انجمن مشاوره مطرح کنید،از نظر اخلاقی این کار صحیح نیست.

پرسش :
در جامعه امروزی خطر گناه ذهنی بیشتر از گناه ظاهری باشد تکلیف چیست ؟

پاسخ :
براي روشن شدن پاسخ لازم است به دو نکته توجه کنيد:
1- افکار هوس آلود تا وقتي که انسان را آلوده به گناه نکند، حتي اگر مقدمات آن را فراهم کرده باشد، گناه نيست و چيزي در نامه او ثبت نمي‏شود. اما فکر و انديشه به امور هوس آلود و منفي، پاکي و صفاي قلب را از بين مي‌برد و انسان را به ارتکاب آن وا مي‌دارد. حضرت علي(ع) فرمود: «من کثر فکره في المعاصي دعته إليها؛ (1) کسي که در مورد گناهان زياد فکر کند، گناهان او را به سوي خود مي‌کشند».
از اين رو، حضرت مسيح به پيروان خود فرمود: «موسي بن عمران به شما دستور داد زنا نکنيد، اما من به شما سفارش مي‌کنم فکر زنا را هم نکنيد؛ زيرا کسي که به زنا بينديشد، مانند کسي است که در اتاق زيبا و رنگ‌آميري شده ‏اي، آتش روشن کند. در اين صورت، هر چند ممکن است خانه در آتش نسوزد، اما دست کم دود آن را سياه و خراب مي‌کند». (2)

ياد خدا و اذکاري مانند «بسم الله الرحمن الرحيم ولا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم» بايد از نتايج شوم افکاري هوس آلود به خدا پناه برد.
2- وجود چنين افكاري نبايد موجب سوء‌ظن و بدبيني نسبت به افراد شود.
توضيح مطلب اين كه :
گاهي تخيلاتي وارد ذهن مي شود و در آن جا توقف مي کند و شخص آن را در ذهن خويش مي گرداند يا مطلبي را در مورد افرادي مي شنود و سخن ناروايي را که درستي و نادرستي آن مشخص نيست، در ذهن خويش مي پروراند و شيطان هم آن را توجيه و تأييد مي کند. چنين حالتي به مانند خانه اي است که از مواد دودزا در اتاق هاي آن دود پخش مي شود، که اگر چه درابتداي امر خانه را نمي سوزاند و ويران نمي سازد، ولي به مرور زمان تمام خانه را دود آلود، سياه و غير قابل استفاده و گاه ويران مي سازد.

اين حالت شخص را به سوي ناراحتي رواني و افسردگي روحي، در زندگي سوق مي دهد، تحيّر و سرگرداني، اضطراب و دلهره و ترس و خيال بافي از اين که ممکن است فلان پيشامد ناراحت کننده براي خود يا خانواده اش پيش آيد، او را در بحران تصميم گيري و بلاتکليفي جان فرسا قرار مي دهد. سامان زندگي به هم مي خورد.

با توجه به اين مطلب مي گوييم:
اگر چه ممکن است در محيط اطراف خود شاهد برخي از نگاه ها و حتي افكار هوس آلود برخي از غافلان و جاهلان باشيم اما نبايد فراموش کنيم ما حق نداريم به اين بهانه به ديگران سوء ظن پيدا كنيم و بدبين باشيم .
بدگماني و سوء ظن نسبت به مسلمان از گناهاني است که در آيات و روايات متعددي از عواقب و عوارض جانبي آن سخن به ميان آمده است.
در سوره حجرات مي فرمايد: "
اي کساني که ايمان آورده ايد! از بسياري از گمان ها بپرهيزيد. چرا که بعضي از گمان ها گناه است". (3)
تا زماني که مطلبي از راه دليل قطعي ثابت نشده است، از اين که ديگران را مورد اتهام قرار دهيد بپرهيزيد. چون ما از درون و قصد افراد مسلمان بي اطلاع هستيم. بلکه بايد سعي کنيم اگر کارش يا حرفش قابل تأويل و توجيه است، توجيه نيک و پسنديده اي براي آن ارائه دهيم. در بسياري از موارد انسان مي تواند راه هاي حمل بر صحت را مورد بررسي قرار دهد و احتمالات صحيحي را که در مورد آن عمل يا سخن وجود دارد،‌ در ذهن خود مجسم سازد و به تدريج بر حالات بد گماني خويش غلبه نمايد.
علاوه بر اين که بايد از تجسس در اين زمينه نيز پرهيز کنيد. در روايات دستور داده شده که اعمال برادر (يا خواهر) مسلمانت را بر نيکو ترين وجه ممکن حمل کن، تا دليلي بر خلاف آن قائم شود.(4)

پيامبر اکرم فرمود: ‌"سه چيز است که وجود آن در مؤمن پسنديده نيست و راه فرار دارد: از جمله سوء ظن است که راه فراموشي آن بي اعتنايي به آن است". (5)
توصيه مي كنيم از بدبيني و سوء ظن پرهيز کنيد و نسبت به افراد حسن ظن داشته باشيد. معناي حسن ظن داشتن به افراد اين است که درباره اشخاص گمان بد نداشته باشيم، نه اين که يک باره با کمال سادگي دين و دنياي خود را به آن ها تسليم کنيم. اين کار خلاف عقل و دين است که آدمي به اشخاصي که شناخت درست و کاملي ندارد و آنان را هنگام عمل نيازموده، اعتماد کند و تسليم آنان شود.

پي نوشت ها:
1. عبدالواحد بن محمد تميمى آمدى، غرر الحكم و درر الكلم، ص 186، انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، قم، 1366 ه.ش.
2. العلامه المجلسي، بحار الانوار، مؤسسه الوفاء، بيروت، لبنان، 1404 ه.ق، ج 14، ص 331 .
3. حجرات (49) آيه 12.
4.کليني، اصول کافي، ‌ترجمه حاج سيد جواد مصطفوي، انتشارات علمية اسلاميه، باب التهمة و سوء الظن،ج 4، ص 66، حديث شماره 3.
5. مکارم شيرازي و همکاران، تفسير نمونه،دارالکتب الاسلاميه، ‌ج 22 ص 182.

موضوع قفل شده است