جمع بندی چرا برخلاف اصول، ما به پیامبر، امام و فقهاء و روات حدیث دسترسی کافی نداریم؟!

تب‌های اولیه

33 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا برخلاف اصول، ما به پیامبر، امام و فقهاء و روات حدیث دسترسی کافی نداریم؟!

سلام به همه دوستان. وقت همگی بخیر.
1- من بخاطر یک مشکلی که داشتم، توسل کردم به اهل بیت (ع) و پس از مدتها، جواب نگرفتم. خیلی دلخور و دلشکسته شدم. لذا از روی ناراحتی، عبادات مستحبی خود اعم از رفتن به مسجد، نماز جماعت، نماز جمعه، و... را کنار گذاشتم تا زمانیکه جواب درست و قانع‌کننده‌ای از جانب اهل بیت (ع) دریافت کنم.

2- در دوران ما نه پیامبری و نه امام معصومی را درک نکرده‌ایم. از فقهای دوران غیبت امام زمان (عج) هم در حد مورد نیاز بی‌بهره‌ایم. چرا که نمی‌توانیم به ولی فقیه خود دسترسی کافی داشته باشیم و نمی‌دانیم مشکلات روحی و عقیدتی خود را به کجا انعکاس داده و جواب قانع‌کننده‌ای دریافت کنیم؟

3- ما چه گناهی کرده‌ایم که نه به پیامبر و نه به امام معصومی دسترسی نداریم و همچنین کمک مورد کفایتی از فقهاء شیعه نمی‌توانیم دریافت کنیم! درحالیکه انواع و اقسام بندگان خدا اعم از کافر و مؤمن براحتی به پیامبران و ائمه معصوم (ع) دسترسی داشته و سوالات خود را براحتی بیان کرده و جواب می‌گرفتند، ولی ما آنقدر باید توسل و گریه و زاری کنیم، التماس کنیم و بسیاری از اعمال را انجام دهیم تا شاید از سوی معصومین (ع) توجهی به ماها بشود!! نه جوابی می‌شنویم، نه خواب آنها را می‌بینیم، نه الهامی به قلوب ما می‌شود، نه پاسخگویی می‌یابیم! پس چگونه انتظار است که از لحاظ روحی و معنوی اقناع شویم و دلمان خوش باشد که داریم راه هدایت را می‌پیماییم؟
لذا این شبهه‌های فراوانی در مغزهایمان نهفته که باعث بسیاری از انحرافات در جامعه می‌گردد.

نهایت اینکه: تا جوابی از معصومین (ع) درخصوص جواب سوالاتم، به هر صورتی که باشد، دریافت نکنم، از اهل بیت (ع) دلخور هستم و اعمالم را بخوبی انجام نمی‌دهم و مقصر همه این مسائل را اول، پیامبر (ص)، دوم، ائمه معصومین (ع) و سوم، فقهاء شیعه و روات حدیثنا می‌دانم.
منتظر جواب می‌مانم.

والسلام علی من اتبع الهدی

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد عامل

سلام و عرض ادب

این مساله رو میشه در چند محور بررسی کرد:

1. شرایط دعا
برای این مطلب به تاپیک های زیر مراجعه فرمایید:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=38194&p=498448&viewfull=1#post498448
http://www.askdin.com/thread38194.html
http://www.askdin.com/thread19445.html
http://www.askdin.com/thread29019.html
http://www.askdin.com/thread30658.html

2. موانع استجابت دعا
برای این مطلب نیز به تاپیک زیر مراجعه نمایید:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=30658&p=400874&viewfull=1#post400874

3. عمل نکردن به عبادات مستحبی به خاطر تلافی

اجازه بدید با یک سوال شروع کنم: آیا عبادات ما نفعی برای خداوند یا ائمه داره که با انجام ندادن اونها بخواهیم به اصطلاح تلافی کنیم؟
خداوند متعال غنی مطلق است و عبادات ما سودی برای او ندارد، چرا که:

گر جمله كائنات كافر گردند
بر دامن كبرياش ننشيند گرد

از طرفی اگر ما عبادت نکنیم، از مقامات ائمه(ع) نیز کاسته نخواهد شد!
پس عبادات ما برای چه کسی مفید است؟ جواب آن خود ما هستیم! عبادت باعث ارتقاء خود ما میشود، باعث کسب درجات معنوی ما میشود. بنابراین در ترک عبادات(حتی مستحبی) این مائیم که متضرر میشویم. و با انجام مستحبات به مقامی اینچنین خواهیم رسید:
عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ رسول الله صلی الله عليه و آله قَالَ يَا رَبِّ مَا حَالُ الْمُؤْمِنِ عِنْدَكَ قَالَ يَا مُحَمَّدُ مَنْ أَهَانَ لِي وَلِيّاً فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ أَنَا أَسْرَعُ شَيْءٍ إِلَى نُصْرَةِ أَوْلِيَائِي وَ مَا تَرَدَّدْتُ عَنْ شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ مَسَاءَتَهُ وَ إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ الْمُؤْمِنِينَ مَنْ لَا يُصْلِحُهُ إِلَّا الْغِنَى وَ لَوْ صَرَفْتُهُ إِلَى غَيْرِ ذَلِكَ لَهَلَكَ وَ إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ الْمُؤْمِنِينَ مَنْ لَا يُصْلِحُهُ إِلَّا الْفَقْرُ وَ لَوْ صَرَفْتُهُ إِلَى غَيْرِ حَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ إِذاً سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّتِى يَبْطِشُ بِهَا إِنْ دَعَانِى أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِى أَعْطَيْتُهُ).

امام باقر عليه السلام فرمود:
چون پيامبر صلى الله عليه و آله را به آسمان بردند، عرض كرد: پروردگارا! حال مؤ من نزد تو چگونه است ؟
فرمود: اى محمّد! هر كه به دوستى از دوستان من اهانت كند آشكارا به جنگ من آمده ، و من به يارى دوستانم از هر چيز شتابانترم .
و همانا برخى از بندگان مؤ من من هستند كه جز توانگرى آنان را اصلاح نكند، و اگر به حال ديگرى او را در آورم نابود و هلاك گردد. و برخى از بندگان مؤ من من هستند كه جز فقر و ندارى آنان را اصلاح نكند. و اگر او را به حال ديگرى بگردانم هر آينه هلاك گردد.
و هيچ بنده اى با هيچ چيز به من نزديك نشده است كه از واجبات نزد من محبوبتر باشد. همانا بنده به وسيله نوافل و مستحبات به من نزديك مى شود تا محبوب من مى گردد و همينكه محبوب گشت ، من گوش او مى شوم كه با آن مى شنود، و چشم او مى شوم كه با آن مى بيند، و زبان او مى شوم كه با آن سخن مى گويد، و دست او مى شوم كه با آن برگيرد.
اگر مرا بخواند اجابت مى كنم ، و اگر از من بخواهد مى بخشم .
«كافى : ج ۲، ص ۳۵۲ »

ادامه دارد...

4. عدم دسترسی به ائمه
ما انسانها به دلیل بعد جسمانی خود، زمانمند هستیم؛ بدین ترتیب هر کدام در دوره ای بوجود می آییم و میرویم تا دوره بعد بیایند! بالاخره گروهی زمان پیامبر(ص) را درک میکنند، برخی زمان امیر المومنین(ع) و دیگر ائمه(ع) را و به همین ترتیب تا زمان غیبت کبری که ما در این دوره واقع شدیم، در همین زمان هم امکان مشاهده امام زمان(ع) برای اوحدی از انسانها میسر است. اما نکته مهم در تمام دورانها رضایت رسول خدا(ص) و ائمه(ع) از مردمی است که در دوران آن بزرگواران زندگی میکنند، نه صرف وجود ما در آن دوران! میزان رضایت آن بزرگوران نیز انجام واجبات و مستحبات(در حد امکان) و ترک گناه و مکروهات(در حد امکان) است.

اتفاقا اجر مومنین در این دوران مضاعف است! در روایتى پیامبر گرامى اسلام به اصحابش فرمود: «به زودى گروهى بعد از شما مى آیند که یک نفر از آنان اجر پنجاه نفر از شما (صحابه) را دارد». اصحاب گفتند: «یا رسول الله! ما با تو در بدر و احد و حنین شرکت داشتیم و قرآن در میان ما نازل شد». پیامبر فرمود: «اگر بر شما وارد مى شد آن چه آنان تحمل مى کنند، مانند صبر آنان صبر نمى کردید».

5. خواب و الهام و ارتباط
خواب و رویای صادقه نیز برای انسان زمانی رخ میدهد که از روح مصفائی برخوردار باشد. هر چند این موارد اصلا حجت نیستند و نشان از مقرب بودن انسان هم نیست! و تکلیف همان عمل به دانسته های نقلی و عقلی است...
در پایان یک تذکر لازم است:
دعای انسان هدر نمیرود!
امام صادق(ع) فرمود: اگر دعا به نفع انسان باشد، خداوند در همان زمان مستجاب میکند. اگر بعدا به نفع انسان باشد در آینده مستجاب میکند. و اگر در دنیا به نفع انسان نباشد، خداوند در آخرت دعای شخص را مستجاب میکند.

ما برای اهل بیت چکار کردیم که فقط انتظار استجابت دعا داریم. اصلا چرا فقط وقتی کارمون گیره دست به دامن خدا و اهل بیت میشیم. خود خدا هم امثال ماهایی که وقتی کشتیمون داره غرق میشه خودمون رو بهش نزدیک می کنیم و وقتی به ساحل میرسیم فراموشش می کنیم رو طبق ایه قران نمی پسنده.
همون زمان هم ایمه فقط در دسترس مردم شهر خودشون بودن و دیگران اگر مایل به درکشون بودن باید سختی سفر لقای دوست رو بر جان می خریدن. ما اولا اهل بیت رو داریم و معتقدیم زندن و جواب و حاجت ما رو میدن. دین کامل هم در اختیاره و علما هم مدرس های اون که باز در دسترسن. اگر مشکل تامین حاجت هست که همون زمان هم ایمه با فضلی که داشتن ولی خیلی ها رو که شایستگی نداشتن رو به منزلشون هم راه نمی دادن چه برسه به تامین حاجت. الانم اگه واقعا می خوایم این خلا پر بشه و خودمون رو شایسته ی حضور در محضر دوست می دونیم امام زمان رو دریابیم که ایشون در ارزوی دیدار امثال ماست تا همچین نیازی در ما شعله ور بشه و به سمتشون بریم. اونوقت امام حاجت توی دل شما رو که حل می کنه که هیچ حتی به دیدارمون میان و حوایجی که در دل نداریم ولی به صلاحمون هست رو هم براورده می کنن. صد البته که اون ها صبر نمی کنن تا حتما ببینیمشون تا کراماتشون نصیبمون بشه و اگر الان هر چی داریم و خواهیم داشت ( مسلمون و غیر مسلمون) هم به سبب دعای اونهاست. ولی به نظرم دید صرفا استفاده کردن از ایمه به سود منافع شخصیمون خیلی کوته نگری به محضرشونه

hassanbidar;776492 نوشت:

سلام به همه دوستان. وقت همگی بخیر.
سلام علیکم
1- من بخاطر یک مشکلی که داشتم، توسل کردم به اهل بیت (ع) و پس از مدتها، جواب نگرفتم. خیلی دلخور و دلشکسته شدم. لذا از روی ناراحتی، عبادات مستحبی خود اعم از رفتن به مسجد، نماز جماعت، نماز جمعه، و... را کنار گذاشتم تا زمانیکه جواب درست و قانع‌کننده‌ای از جانب اهل بیت (ع) دریافت کنم.
خداوند میفرماید اگر میخواست به هر نفسی هدایتش را میداد. شما اگر قرار است از کسی دلخور باشید ابتدا از خدا دلخور باشید.
دنیا همین است از ابتدا تا انتهایش سختی است مگر اینکه در خود و اندیشه تان تغییر ایجاد کنی.
میدانید افرادی یک عمر زار میزنند اما خدا جوابشان را نمیدهد باید به ان نقطه برسید که راه دشوار است و باید متواضع بود.
2- در دوران ما نه پیامبری و نه امام معصومی را درک نکرده‌ایم. از فقهای دوران غیبت امام زمان (عج) هم در حد مورد نیاز بی‌بهره‌ایم. چرا که نمی‌توانیم به ولی فقیه خود دسترسی کافی داشته باشیم و نمی‌دانیم مشکلات روحی و عقیدتی خود را به کجا انعکاس داده و جواب قانع‌کننده‌ای دریافت کنیم؟
مگر چه اندازه راهنمایی لازم است. ایا کافی نبود هزاران پیامبر و وصی جانشان را دادند تا حقیقت زنده بماند. ایا خون حسین کافی نبود تا از یزیدیان و معاویه فاصله بگیرید؟ ایا خون امیرالمومنین کافی نبود تا از خوارج و ... فاصله بگیرید؟ ایا شهادت صدیقه طاهره کافی نبود تا منافقان شناخته شوند؟ کجاست قبر دخت نبی؟ ایا کافی نبود شکنجه شدن و آزار و اذیت ائمه تا شیعه زنده بماند؟ آیا زحمات شیعیان و علما و محبین اهل بیت کافی نبود تا شما نماز و وضویت شیعی باشد؟ این همه معارف به دست شما رسید هر چند با اختلافات اما مگر مومنین چه قدر باید خون بدهند تا شما راضی شوید؟
3- ما چه گناهی کرده‌ایم که نه به پیامبر و نه به امام معصومی دسترسی نداریم و همچنین کمک مورد کفایتی از فقهاء شیعه نمی‌توانیم دریافت کنیم! درحالیکه انواع و اقسام بندگان خدا اعم از کافر و مؤمن براحتی به پیامبران و ائمه معصوم (ع) دسترسی داشته و سوالات خود را براحتی بیان کرده و جواب می‌گرفتند، ولی ما آنقدر باید توسل و گریه و زاری کنیم، التماس کنیم و بسیاری از اعمال را انجام دهیم تا شاید از سوی معصومین (ع) توجهی به ماها بشود!! نه جوابی می‌شنویم، نه خواب آنها را می‌بینیم، نه الهامی به قلوب ما می‌شود، نه پاسخگویی می‌یابیم! پس چگونه انتظار است که از لحاظ روحی و معنوی اقناع شویم و دلمان خوش باشد که داریم راه هدایت را می‌پیماییم؟
لذا این شبهه‌های فراوانی در مغزهایمان نهفته که باعث بسیاری از انحرافات در جامعه می‌گردد.
عزیزم ان قدر ابولهب ها و ابوجهل ها بودند که معجزات را به عینه دیدند اما تکذیب کردند؟
چرا فکر میکنید استحقاق دیدن انها را دارید؟ چرا فکر نمیکنید که شاید اگر در ان دوران بودید بدتر بود؟ چه قدر به فکر جان امام هستید؟
عده ای از بنی اسرائیل به دنبال حکم جنگ بودند اما وقتی حکم امد کم اوردند.
چه قدر از انبیا به دست بنی اسرائیل کشته شدند؟ شما تضمین جان ولی خدا را میکنید؟
خداوند میفرماید از چیزهایی سوال نکنید که اگر پاسخ داده شود ناراحت بشوید...
نهایت اینکه: تا جوابی از معصومین (ع) درخصوص جواب سوالاتم، به هر صورتی که باشد، دریافت نکنم، از اهل بیت (ع) دلخور هستم و اعمالم را بخوبی انجام نمی‌دهم و مقصر همه این مسائل را اول، پیامبر (ص)، دوم، ائمه معصومین (ع) و سوم، فقهاء شیعه و روات حدیثنا می‌دانم.
منتظر جواب می‌مانم.

والسلام علی من اتبع الهدی


تا دنیا دنیا بود انانکه بر حق بودند سختی کشیدند نه اینکه ارامش نداشته باشند داشتند اما سرشان هم رفت.
ببخشید اگر میان نوشتارتان نوشتم.

دنیا چو حباب است ولکن چه حباب، نه بر سر آب، بلکه بر روی سراب
آن هم چه سرابی که به بینند به خواب، آن خواب چه خواب؟ خواب بد مست خراب

سلام و عرض ادب.

ببینید استاد عامل شرایط دعا و .... اینا همش بهونه است.
من نه حدیثی دیدم نه روایتی شنیدم که بگن کسی در زمانی که ائمه در قید حیات بودند ، رفته باشه در خونه ایشان و دست خالی برگشته باشه. ( من باب شرایط دعا و سایر موارد )

خواهشاً واقع بین باشید ، من خودم مشهدی هستم تا حرم امام رضا (ع) 10 تا 15 دقیقه بیشتر فاصله ندارم ولی چی بشه که برم حرم ؟
امام چرا باید همچین ذهنیتی برای من همسایه ایجاد کنه که اینجوری از امام زده بشم ؟

فکر میکنید من بدم میاد برم حرم پیش امامم درد و دل کنم و ازش کمک بخوام ؟
فکر میکنید من بدم میاد یک تکیه گاه داشته باشم که به معنای واقعی کلمه بتونم روش حساب کنم ؟

و اما ماجرایی که خودم شاهدش بودم :
در ایام عید نوروز بود ، یکی از عزیزان حاجتی داشتند که واقعاً براشون مهم بود و میتونست کمک شایانی در تغییر مسیر زندگی ایشون ایجاد کنه.
خودم همراه این فرد هوای سرد و شب و نصف شب میرفتیم حرم. تا نماز صبح به دعا و زیارت مشغول بودیم و منم برای حل مشکل ایشون دعا میکردم.
آخرش هم به حاجتش نرسید و به امام فحش داد. حق داشت.
امام حق همسایگی رو به جا نیاورد.
امام ندید اگر این آقا با فرد مورد نظر ازدواج نکنه میوفته تو منجلاب گناه ( که خدا رو شکر تا جایی که اطلاع دارم توی گناه افتاده و ... :ok: )
حتماً میخواید بگید مصلحت این بوده و امام لطف کردند که حاجت ندادند چون شاید بدتر سرش میومد.
خب اگر اینجوریه که چه کاریه متوسل بشیم ؟ میذاریم چرخ روزگار بچرخه و هر چه آید خوش آید.
ائمه و دعا واسه چیه ؟

کلمه به کلمه حرفای استاتر حرف منم بود و میخواستم یک روزی تایپکش رو بزنم ولی دیدم فایده ای نداره ، چون فقط با یک سری جواب های کلیشه ای برخورد میکنم.

شایدم همه سرکاریم :khaneh:

سلام

لطفا يك طرفه قضاوت نكنيد !

مگر كم هستند كسانيكه با همين توسل و دعا حاجاتشان را گرفته وبه راه راست هدايت شده اند !

مگر همان ناصر خسرو قبادياني و همچنين يكي از افراد فاميل خودمان در 40 سالگي تحت تاثير خوابي كه ديدند از خواب چهل ساله بيدار نشدند واز منجلاب فساد آزاد نگشتند ؟!

پس بنص : ان تتقوا الله يجعل لكم فرقانا : اگر حقيقتا انسان دنبال حق باشد و تلاش درستي بكند قطعا خداي سبحان دستش را خواهد گرفت .

hassanbidar;776492 نوشت:
ما چه گناهی کرده‌ایم که نه به پیامبر و نه به امام معصومی دسترسی نداریم و همچنین کمک مورد کفایتی از فقهاء شیعه نمی‌توانیم دریافت کنیم! درحالیکه انواع و اقسام بندگان خدا اعم از کافر و مؤمن براحتی به پیامبران و ائمه معصوم (ع) دسترسی داشته و سوالات خود را براحتی بیان کرده و جواب می‌گرفتند، ولی ما آنقدر باید توسل و گریه و زاری کنیم، التماس کنیم و بسیاری از اعمال را انجام دهیم تا شاید از سوی معصومین (ع) توجهی به ماها بشود!! نه جوابی می‌شنویم، نه خواب آنها را می‌بینیم، نه الهامی به قلوب ما می‌شود، نه پاسخگویی می‌یابیم! پس چگونه انتظار است که از لحاظ روحی و معنوی اقناع شویم و دلمان خوش باشد که داریم راه هدایت را می‌پیماییم؟

منم همیشه این سوالو از خودم می پرسم چرا ما باید تو دورانی باشیم که تنها افراد خاص میتونن درک کنن محضر امام زمان رو
درحالیکه در زمان پیامبر و ائمه اطهار (ع) حتی بدترین افراد هم این سعادت رو داشتن!!!

عامل;777531 نوشت:
ما انسانها به دلیل بعد جسمانی خود، زمانمند هستیم؛ بدین ترتیب هر کدام در دوره ای بوجود می آییم و میرویم تا دوره بعد بیایند! بالاخره گروهی زمان پیامبر(ص) را درک میکنند، برخی زمان امیر المومنین(ع) و دیگر ائمه(ع) را و به همین ترتیب تا زمان غیبت کبری که ما در این دوره واقع شدیم، در همین زمان هم امکان مشاهده امام زمان(ع) برای اوحدی از انسانها میسر است. اما نکته مهم در تمام دورانها رضایت رسول خدا(ص) و ائمه(ع) از مردمی است که در دوران آن بزرگواران زندگی میکنند، نه صرف وجود ما در آن دوران! میزان رضایت آن بزرگوران نیز انجام واجبات و مستحبات(در حد امکان) و ترک گناه و مکروهات(در حد امکان) است.

به نظرتون اینها توجیه نیست ؟؟؟به نظرتون ما محروم نشدیم از دیدار؟؟؟ اون هم به گناه مردم یه زمان دیگه
جرمشو اونا مرتکب شدن، حبسشو ما می کشیم!!
تو بعضی روایات و احادیث هست که مثلا فردی با شنیع ترین گناهان به محضر پیامبر (ص)و ائمه رسیده و خدا به واسطه اونها بخشیده فرد رو

در حالیکه زمان ما حتی ادمای پاک و مومن واقعی هم امیدی به دیدار ندارن
امثال من که دیگه باید توی خلوت و تنهایی درددل کنن با آقا و حتی از شنیده شدنش هم مطمئن نیستن
(البته این حرف به معنای انکار وجود مبارکشون نیست منظورم نشنیده گرفتن حرفامون به سبب گناهامونه)
که اگر شنیده میشد حتما عنایتی م درکار بود !!!

به قول آیت الله بهجت



اين همه لاف زن و مدعي اهل ظهور
پس چرا يار نيامد كه نثارش باشيم
سالها منتظر سيصد و اندي مرد است
آنقدر مرد نبوديم كه يارش باشيم
اگر آمد ، خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم

این سوال منم هست که ما در این زمان اگر مشکلی حیاتی برایمان پیش بیاید نمی دانیم چه کنیم علمای شیعه هم زیاد در قیدو بند حل مسائل نیستند کاش ما هم در زمان یکی از این ائمه معصومین بودیم و ازشون کمک می خواستیم کاش

hassanbidar;776492 نوشت:
در دوران ما نه پیامبری و نه امام معصومی را درک نکرده‌ایم. از فقهای دوران غیبت امام زمان (عج) هم در حد مورد نیاز بی‌بهره‌ایم. چرا که نمی‌توانیم به ولی فقیه خود دسترسی کافی داشته باشیم و نمی‌دانیم مشکلات روحی و عقیدتی خود را به کجا انعکاس داده و جواب قانع‌کننده‌ای دریافت کنیم؟

سلام علیکم
مراجع تقلید و علمای بزرگوار شیعه در این زمان بیش از هر زمان دیگری در دسترس هستند هم از طریق سایتهایی که دارند و هم مراکزی که دارند آنها براحتی پاسخ گوی همه گونه سؤال هستند و همه گونه مشاوره را می دهند.
آنطور که شیعه توانسته است در این زمان پاسخ گوی همه گونه سؤال باشد تا بحال در تاریخ تشیع سابقه نداشته است.
hassanbidar;776492 نوشت:
ما چه گناهی کرده‌ایم که نه به پیامبر و نه به امام معصومی دسترسی نداریم و همچنین کمک مورد کفایتی از فقهاء شیعه نمی‌توانیم دریافت کنیم! درحالیکه انواع و اقسام بندگان خدا اعم از کافر و مؤمن براحتی به پیامبران و ائمه معصوم (ع) دسترسی داشته و سوالات خود را براحتی بیان کرده و جواب می‌گرفتند،

کاشک اینجور بود که شما می گویید!! کاشک در زمان حضور ائمه بزرگوار ما، مردم براحتی می توانستند از اینان استفاده کنند و چوای سؤالاتشان را بیابند و حال آن که اینطور نبود. آنها تحت سخت ترین فشارها بودند و تنها در فرصتهای اندکی بعضی از ائمه علیهم السلام آزادی نسبی پیدا کردند و شیعیان توانستند استفاده زیادی از اینان ببرند و البته استفاده هایی که شیعیان بردند قسمتی از آن به عنوان روایت در جدب حدیثی شیعه موجود است و کمتر سؤالی برای کسی پیدا می شود که پاسخ در میان این روایات نباشد!
البته این که ما دسترسی به امام زمانمان نداریم اندوه بزرگی است ولی چه کسی این وسط مقصر است؟ خدا؟ امامان؟ ما؟ یا آنها که ستم کردند و همچنان ستم می کنند؟ آیا خداوند نگذارد ستمکار ستم کند؟ پس اختیار چه می شود؟
البته خداوند هدایت مردمان را وظیفه خودش اعلام نموده است و بدرتسی نیز به این وظیفه عمل کرده است و همانطور که عرض کردیم راه هدایت و رسیدن به پاسخ به انواع سؤالات و شبهات همیشه باز است و در این زمان بازتر و روشنتر از هر وقت دیگری است!
hassanbidar;776492 نوشت:
ولی ما آنقدر باید توسل و گریه و زاری کنیم، التماس کنیم و بسیاری از اعمال را انجام دهیم تا شاید از سوی معصومین (ع) توجهی به ماها بشود!! نه جوابی می‌شنویم، نه خواب آنها را می‌بینیم، نه الهامی به قلوب ما می‌شود، نه پاسخگویی می‌یابیم! پس چگونه انتظار است که از لحاظ روحی و معنوی اقناع شویم و دلمان خوش باشد که داریم راه هدایت را می‌پیماییم؟

برای رسیدن به جواب هیچ نیازی به الهام نیست زیرا باب علم بسته نیست. زحمات زیادی را علمای شیعه در طول تاریخ انجام داده اند و آثار گرانقدری را از خود بر جای گذاشتند و بوسیله امکانات ارتباطی امروزی، بسیاری از این آثار براحتی در اختیار عموم گذاشته شده است!
نمی دانم شما چه سؤال و یا مشکلی داشته اید که مکتب تشیع نتوانسته است توسط علمایش پاسخگوی آن نباشد؟
hassanbidar;776492 نوشت:
لذا این شبهه‌های فراوانی در مغزهایمان نهفته که باعث بسیاری از انحرافات در جامعه می‌گردد.

کاشک می شد بحث را در رابطه با همین شبهات شروع می کردید! این شبهات فراوانی که در مغز شما نهفته است چیست که با همه تلاشی کم شما برای راهیابی به پاسخ آنها نموده اید هنوز بی پاسخ مانده است؟
hassanbidar;776492 نوشت:
نهایت اینکه: تا جوابی از معصومین (ع) درخصوص جواب سوالاتم، به هر صورتی که باشد، دریافت نکنم، از اهل بیت (ع) دلخور هستم و اعمالم را بخوبی انجام نمی‌دهم و مقصر همه این مسائل را اول، پیامبر (ص)، دوم، ائمه معصومین (ع) و سوم، فقهاء شیعه و روات حدیثنا می‌دانم.

اگر قرار بود اهل البیت علیهم السلام با هر کسی خصوصی ارتباط برقرار می کردند، آن وقت آن فرد چطور مطمئن میشد اینی که به او الاعم شده است سخن اهل البیت است؟ شاید سخن شیطان باشد!
اهل البیت علیهم السلام به علمای شیعه کمک کردند تا آنها بتوانند سؤالات انسان امروز با قوی ترین اسدلالها پاسخ بدهند و آنها از دست شما دلخور هستند که چرا از این چشمه سیراب نشدید و تنها نشستید و منتظر که آب چشمه را در دهانتان حس کنید و گفتید تا آبی را در دهانم نریزند، همچنان از عطشی که دارم از آنها دلخورم!!!!
خب شوید از این همه چشمه های زلالی که اطرافتان هست آب بنوشید! یکی از این همه چشمه همین سایت است!

رجبعلی;777565 نوشت:
خواهشاً واقع بین باشید ، من خودم مشهدی هستم تا حرم امام رضا (ع) 10 تا 15 دقیقه بیشتر فاصله ندارم ولی چی بشه که برم حرم ؟
امام چرا باید همچین ذهنیتی برای من همسایه ایجاد کنه که اینجوری از امام زده بشم ؟

سلام علیکم
منم مشهدی هستم و امام رؤف سنگ تمام گذاشته اند درباره من و من هر وقت به ضریح ایشان نگاه می کنم فقط از شرمندگی از این همه محبت ایشان اشک می ریزم!
آن آقایی که شما گفتید حاجت نگرفته است خب نباید هم می گرفته! امامان معصوم راهنمای مسیر رشد هستند. رشد به این است که ابزار حرکت در اختیار بگذارند نه این که حرکتش بدهند. راه های مختلفی برای ارضاء مشروع جنسی و یا کاهش تحریکات آن و در نتیجه تحمل آن وجود دارد! برای شناخت این راه ها و برای قدرت اراده برای عمل به این راه ها امامان بزرگوار کمک می کنند.
این که شما فرد خاصی را در نظر داشته باشی و بعد بروی حرم و به امام رضا بگی «الا و بالله همین مورد را برای من جور کن و الا من گناه می کنم» خب این نوع ارتباط که ارتباط مریدی با مرادش نیست! بیشتر مناسب ارتباط ارباب با بنده اش هست! استجابت دعا نباید مانع از رشد فرد شود. و الا چه فرقی بین مؤمن و کافر؟ اگر اینطور باشد کافر وضعش بهتر از مؤمن خواهد شد زیرا مؤمن تا کارش گیر می کنم می رود سراغ دعا و گیرش رفع می شود ولی کافر عفقلش را بکار می بندند و با صبر و حوصله مشکلش را حل می کند. حال کدام یکی بیشتر رشد کرده اند؟
دعا راهنمایی خواستن برای پی بردن به راه حل مشکل است و نیز استمداد طلبیدن برای توفیق یافتن جهت بکار بستن راه حلها است! البته گاهی هم مشکل مستقیم حل می شود که حکمتهای خودش را دارد ولی غالبا نقش دعا همان دو ویژگی نخستی بود که عرض کردم!

ترگل;777649 نوشت:
منم همیشه این سوالو از خودم می پرسم چرا ما باید تو دورانی باشیم که تنها افراد خاص میتونن درک کنن محضر امام زمان رو
درحالیکه در زمان پیامبر و ائمه اطهار (ع) حتی بدترین افراد هم این سعادت رو داشتن!!!

سلام علیکم
دیدار امام معصوم برای چیست؟ برای بهره علمی و یا معنوی؟ مسلما بسیاری از ما در سطحی نیستیم که فقط امام معصوم باید ما را از علمی اقناع کنند و از معنوی ارضاء نمایند زیرا شاگردان آنها نیز می توانند ما را طبق ظرفیتمان اشباع نمایند. کسی که دو کف آب سیرابش می کند چشمه ای هم می تواند نیازش را رفع کند نیازی به رودی پرخروش نیست!
شما یقین بدانید که اکر امثال ما در زمان امامان بزرگوار خود بودیم که هم مثل مردمان آن زمان قدر آنها را نمی دانستیم! دلیلش هم همین است که در این زمان قدر علمای بزرگ شیعه را نمی شناسیم! مگر چقدر از علما استفاده کردیه ایم که دیگر آنها برای ما چیزی قابل استفاده ندارند و حالا دیگر فقط باید برویم خدمت امامان مان تا بهره ببریم؟!!
مثل این می ماند که شاگرد کلاس ابتدایی نالان از عدم دسترسی اش به اساتید دانشگاه است!
ترگل;777649 نوشت:
به نظرتون اینها توجیه نیست ؟؟؟به نظرتون ما محروم نشدیم از دیدار؟؟؟ اون هم به گناه مردم یه زمان دیگه
جرمشو اونا مرتکب شدن، حبسشو ما می کشیم!!

بالاخره ما مسافران یک کشتی هستیم وقتی کسی به کابین خود صدمه می زند، از غرق شدن کشتی همه خسران می بینند.
منتها یک نکته را باید توجه نمود و آن این که فرض کنید امام زمان علیه السلام جایش مشخص و وقت ملاقات هم به شما دادند، شما می خواهید بروید خدمت حضرت چه کنید؟ فکر می کنید برای حل مشکلاتی که دارید آنها چه توصیه متفاوتی می کنند؟ فکر می کنید توصیه های ایشان متفاوت از توصیه های امثال آیت الله بهجت است؟
یا اگر قرار ایت از ایشان بهره معنوی ببرید حتما لازم است ایشان را ببینید؟ نمی شود بدون دیدن ایشان دوستشان بدارید؟ مگر خداوند را ما چگونه دوست می داریم؟
آیا فکر می کنید سخنان مقام معظم رهبری تفاوتی با سخنان امام زمان علیه السلام می کند؟ چقدر این سخنان را گوش می دهیم و تحلیل می کنیم؟ و یا مسؤولین کشور ما چقدر به دغدغه های ایاشن توجه می کنند؟ آیا بعضی از مسؤولین کشور ما حق دارند تعجیل فرج امام زمان علیه السلام را بخواهند در حالی که به سخنان نائب ایشان وقعی نمی نهند؟
ترگل;777649 نوشت:
تو بعضی روایات و احادیث هست که مثلا فردی با شنیع ترین گناهان به محضر پیامبر (ص)و ائمه رسیده و خدا به واسطه اونها بخشیده فرد رو

بخشیده شدن گناه توسط این بزرگواران اختصاص به زمان حضور اینان و یا حضور نزد اینان ندارد و هزاران برابر بلکه بیشتر کسانی هستند که در زمان غیبت توسط این بزرگواران بخشیده شدند! مهم آن است که باید شرائط بخشیده شدن را فراهم نمود نه این که به توهمی فکر کرد چون در آن زمان نیستیم بخشیده نمی شویم!
ترگل;777649 نوشت:
اگر شنیده میشد حتما عنایتی م درکار بود !!!

آیا عنایتی در کار نبوده است؟ آیا شما عنایت امام زمان را درباره خودتان منکرید؟ پس علائق مذهبی خود را مدیون چه کسی هستید؟ آیا همه دخترهای دیگر علائق مذهبی مثل شما دارند؟ ان شکرتم لازیدنکم. نمی توان با گذاشت چهار تا علامت (!) آخر جمله عنایت، شاکر این عنایت شد و بعد هم انتظار زیاد شدن این عنایت را داشت!

آرینا61;777660 نوشت:
این سوال منم هست که ما در این زمان اگر مشکلی حیاتی برایمان پیش بیاید نمی دانیم چه کنیم علمای شیعه هم زیاد در قیدو بند حل مسائل نیستند کاش ما هم در زمان یکی از این ائمه معصومین بودیم و ازشون کمک می خواستیم کاش

سلام علیکم
علمای شیعه چکار می توانستند برای حل مشکلات شیعه بکنند و نکردند که اگر در زمان امامان بزرگوار شیعه می بودیم آنها این مشکلات را حل می کردند؟ مثال بزنید!
مگر چقدر مرده و زنده امامان ما فرق می کند که اینهمه آه و افسوس بخوریم از نبود آنها و این که نمی توانیم در حل مشکلاتمون از آنها کمک بخواهیم؟

ببینید یه مشکلی داشتیم که با چند تا از اونا مطرح کردیم اصلا کمکی نکردند و به خاطر موقعیت خودشون موضوع را انکار کردن و ما ماندیم و مشکل اساسی مون و تا الان هم درگیریم .

صرف درک فیزیکی اهل بیت مشکلی رو حل نمی کنه همانطور که در تاریخ هم غالبا افراد زمان ایشون در جبهه ی مخالف بودن و همیشه شیعه ی واقعی مظلوم و قلیل.
نکته ی بعدی به یکی از دوستان هم اینکه اگر کسی ته دلش متمایل به گناه باشه دیگه توسل و این چیزا همش کشکه و اون گناهش رو خواهد کرد و بعد هم گناه رو زبانا به گردن اهل بیت میندازه که من گفتم و اون کاری نکرد. مثلا باید امام بیاد و صاف دست شما رو تو دست فلان دختر مد نظرتون بگذاره و بعد تصور کنید که اون دختر اصلا به این اقا پسر نخوره و من تصورم از اینجور ادما اینه که این اقا پسر همچنان فحش دادن به امامان رو ادامه میده که چرا شما که میدونستید این دختره فلانه مسبب انحراف من شدین. خواهشا دنبال مقصر برای گناهانمون نباشیم. اول دیدمون رو به زندگی عوض کنیم

روح بخش;777675 نوشت:
کسی که دو کف آب سیرابش می کند چشمه ای هم می تواند نیازش را رفع کند نیازی به رودی پرخروش نیست!

روح بخش;777675 نوشت:
مثل این می ماند که شاگرد کلاس ابتدایی نالان از عدم دسترسی اش به اساتید دانشگاه است!

اولا که:Shekastan Del::Shekastan Del::Shekastan Del::Shekastan Del:
دوما به نظر من اینطور نیست ...
مث این می مونه شما بگین همون یه لیوان آب رو ببین کافیه لازم نیست دریا رو ببینی!!
شاید همه نتونن به اندازه هم برداشت کنن ولی هرکسی به تناسب حالش قابلیتاش و شاید دلش بالاخره بهره می بره
آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید!!
امام رضا نزاشتن شیخ بهایی طلسمی واسه درب وردی حرم بزاره تو خواب به تولیت حرم گفتن
«کتیبه شیخ بهایی، به در خانه ما زده نشود، خانه ما هیچ گاه به روی کسی بسته نمی‌شود و هر کس بخواهد می‌تواند بیاید».
تو داستان حضرت موسی خدا به خاطر یه گنهکار که دلش شکست تو جمعی که داشتن واسه بارون دعا میکردن بارون فرستاد !!
خدا فرقی نزاشته ... فرستادش فرقی نزاشته... ماها چرا خط کشی می کنیم؟؟؟؟

روح بخش;777675 نوشت:
فرض کنید امام زمان علیه السلام جایش مشخص و وقت ملاقات هم به شما دادند، شما می خواهید بروید خدمت حضرت چه کنید؟ فکر می کنید برای حل مشکلاتی که دارید آنها چه توصیه متفاوتی می کنند؟ فکر می کنید توصیه های ایشان متفاوت از توصیه های امثال آیت الله بهجت است؟
یا اگر قرار ایت از ایشان بهره معنوی ببرید حتما لازم است ایشان را ببینید؟ نمی شود بدون دیدن ایشان دوستشان بدارید؟ مگر خداوند را ما چگونه دوست می داریم؟

یعنی چی؟؟؟؟
فکر میکنم حد اعلای عرفان رسیدن به خدا باشه دیگه !
کسی که عشق و شناختش واقعی بشه دیگه به بهشت فکر نمیکنه فقط به خود خدا!!!
فقط رسیدن به خدا آرومش میکنه!!
حالا چه جوریه که اینجا میگین مثلا وقت گرفتی مثلا دیدی که چی ؟؟؟ میخوای چیکار کنی؟؟؟؟
چه عیبی داره؟؟آرزوست ! مشکلی داره؟ گناهی داره ؟ آدم دوست داشته باشه آقا رو ببینه؟؟؟

همه چیز که مشکلات نیست خیلی چیزا دلیه ...

مثلا دوست داری برای یه دفه م شده نایب امام زمان رو ببینی حالا این دوست داشتن باید اینجوری تعبیر بشه که درخواستی داری؟؟
یه چیزایی دل میخواد نه دلیل ...

روح بخش;777675 نوشت:
مهم آن است که باید شرائط بخشیده شدن را فراهم نمود نه این که به توهمی فکر کرد چون در آن زمان نیستیم بخشیده نمی شویم!

مثال زدم ... منظور این بود که اون زمان همه چه استحقاقش رو داشتن چه نه! این توفیق رو داشتن که ببینن امام عصرشونو ولی ماها حتی این توفیقم نداریم بقیه توفیقات بماند!!!

سلام و عرض ادب

تا وقتی ادبیاتم در هنگاه صحبت در مورد امامان این باشه،منطقی نیست که در انتظار ظهور یا تفقد باشم. هر چند که با همه ی نادانی م الان به برکت حضور حجت خداوند روی زمین ،بهره ای از وجود دارم.
از چی دارم گله میکنیم؟
از اینکه چرا امام زمانم نمیاد؟
فکر میکنم اگه بیان بهتر از افراد در اون زمانها رفتار میکنم؟
یا من هم همون کارها و بلکه بدترشو انجام میدم؟
میرم یه سوال میپرسم ،جواب ایشونو بگیرم،بعد اگه خلاف میلم بود ،برعکسش میکنم،توی تلگرام به عنوان حدیث منتشر میکنم.
چرا نمیان؟ چون من آماده نیستم. تمام.
هنوز نمی دونم که وقتی راجع به چیزی یقین صد در صد ندارم،موضع گیری نکنم. ادب رو در مقابل مولام حفظ کنم.
اگر میخواستم به رفیقم در مورد یه موضوع گله کنم ،حد و حدود ادب رو رعایت میکردم. اما در مقابل امامم...
من چی میدونم؟هیچی....هیچی... واقعا هیچی.
دوستان عزیز باور کنید چیزهایی که گفتم خطاب به خودم بود. من مثل هر آدم دیگه ای دوست دارم و نیاز دارم سوالمو از امامم بپرسم.دوست دارم اگه یه جایی تو زندگی سر یک دو راهی واقعی قرار گرفتم،بتونم از ایشون جواب بگیرم. نمی خوام بعد از یه عمر رفتن در راهی بفهمم اشتباه رفتم.

شاید تفاوت سوال کردن از امام معصومی که به اذن خداوند دارای علم لدنی است،با سوال کردن از روات حدیث این باشد که امام از تمام احوالات قلبی و درونیات و احساس و تفکر من آگاه است ولی برای یک انسان معمولی باید توضیح دهم،در آخر هم یا من در بیان منظورم ناتوانم یا او به حال دقیق من آگاه نشده و بر طبق یک دستور کلی و مصلحت گرایانه(مصلحت در حالت کلی،نه برای شخص من)پاسخ خواهد داد.
حالا اینکه چرا نمی تونم بدون حضور مادی به این ادراک برسم یا چرا باور نمیکنم ،به نقص من برمیگرده .
این محروم بودن از حضور فیزیکی امام ،یک مصیبت غیر قابل انکار است.که راه حلش شاید این باشه:إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم ۗ

یکی دیگه.;777736 نوشت:
ا وقتی ادبیاتم در هنگاه صحبت در مورد امامان این باشه،منطقی نیست که در انتظار ظهور یا تفقد باشم. هر چند که با همه ی نادانی م الان به برکت حضور حجت خداوند روی زمین ،بهره ای از وجود دارم.
از چی دارم گله میکنیم؟
از اینکه چرا امام زمانم نمیاد؟
فکر میکنم اگه بیان بهتر از افراد در اون زمانها رفتار میکنم؟
یا من هم همون کارها و بلکه بدترشو انجام میدم؟
میرم یه سوال میپرسم ،جواب ایشونو بگیرم،بعد اگه خلاف میلم بود ،برعکسش میکنم،توی تلگرام به عنوان حدیث منتشر میکنم.
چرا نمیان؟ چون من آماده نیستم. تمام.
هنوز نمی دونم که وقتی راجع به چیزی یقین صد در صد ندارم،موضع گیری نکنم. ادب رو در مقابل مولام حفظ کنم.
اگر میخواستم به رفیقم در مورد یه موضوع گله کنم ،حد و حدود ادب رو رعایت میکردم. اما در مقابل امامم...
من چی میدونم؟هیچی....هیچی... واقعا هیچی.
دوستان عزیز باور کنید چیزهایی که گفتم خطاب به خودم بود.

دوست عزیز لااقل یه جوری به خودتون بگین به بقیه برنخوره
نه اینکه کلمه به کلمه دیگرانو نقد کنین و آخرش بنویسین باخودم حرف میزدم...

ترگل;777746 نوشت:
دوست عزیز لااقل یه جوری به خودتون بگین به بقیه برنخوره
نه اینکه کلمه به کلمه دیگرانو نقد کنین و آخرش بنویسین باخودم حرف میزدم...

سلام خواهرم
بله من پست ها رو خوندم و چند تاش به نظرم دور از ادب بود. ولی این معناش این نیست که خودم اینجوری نیستم .برای همین اینو نوشتم .میدونید بعضی وقتها آدم یه چیزایی رو میدونه ولی لازمه برای خودش تکرار کنه.حتی با نوشتن.چون وقتی آدم میخواد چیزی رو بنویسه مغز انسان خود بخود خیلی از اشتباه ها را اصلاح میکنه.
باید قسم بخورم که بیشتر از همه خطاب به خودم گفتم؟
بهرحال انسان است و جهول. به بزرگواری تون منو ببخشید لطفا.

[="Tahoma"][="DarkGreen"]سلام
باخوندن نوشته های دردناک این تاپیک چقدر دلم گرفت!

این سوالات و دغدغه ها فقط برای همین چندنفری که لب به شکوه باز کردن که بوجود نیومده.

خیلیا مشکلات بزرگ تر از این چه در عرصه مادی چه معنوی دارن و هنوز حل نشده.

اما چرا حتی یک نفر حس نکرد این حرف ها القاءات منفی است از طرف اون "عدو مبین" بظاهر قشنگ و منطقی ولی باطن پر از ناامیدی که نمیشه سهم ما نیست و از این حرفا...

و این ناامیدی که خیلی راحت بهش پناه میبریم بدون اینکه بترسیم این همون مصداق ناامیدی مذموم در قرآنه که ناامید نمیشود مگر کافر...

مگه قراره بهشت رو همینطور راحت بدن دست ما؟
مگه اصحاب زمان معصومین راحت رفتن بهشت؟
خب اونا با اون شرایط که هنوز اسلام پاگیر نشده بود هنوز امامت خوب جا نیفتاده بود و از هر طرف هزاران شبهه سرشون آوار میشد از طرفی زندان و شکنجه و اعدام و جنگ برای نگهداشتن عقایدشون، چرا فک میکنیم اونا کمتر از ما سختی کشیدن؟

و به فرض هم کشیدن، مگه غیر از اینه سختی بیشتر تو این دنیا، راحتی بیشتر تو اون دنیا رو داره؟
این کجاش معنی سرکاری بودن داره اگه واقعا به قیامت و عدالت خدا در اون روز باور داریم؟[/]

همه ی شکوه های مذکور ناشی از درک ناقصمون از اهل بیت هست. یک بار جامعه ی کبیره رو با معنیش بخونیم و بهش باور پیدا کنیم همه ی سوالاتمون حل میشه. دوستی که شاید حوصله ندارن مشکلشون رو حتی توضیح بدن و واقعا ننشستند ببینن واقعا مشکلشون چیه که مطرحش کنن بهتره کمی به خودشون زحمت بدن چون بی تلاش و زحمت هیچی گیرمون نمیاد حتی از اهل بیت. از شما تلاش و اونوقت مزد توسل و توکل رو گرفتن. این چیزیه که از ما خواستن. برعکس در حال حاضر خیلی از علما باطن و ذهن ما رو هم می خونن و این سطح ناچیز از نیاز ما رو که فکر می کنیم فقط به سبب ایمه باز میشه رو حل می کنن ولی ایا به خودمون زحمت میدیم که به محضرشون شرفیاب بشیم؟ نگین که نمیشه که میگم زحمتش از دیدار با اهل بیت راحت تره. در ضمن این رو واسه کسایی باید گفت که فقط دنبال یک فرد زنده هستن والا الان کسی که با تمام وجود جویای کسب معرفتی و یا حل مشکلی هست از مرحوم علما هم کسب فیض می کنه فقط مشکل از خودمونه که نمی خوایم تلاش کنیم.

hassanbidar;776492 نوشت:
ما چه گناهی کرده‌ایم که نه به پیامبر و نه به امام معصومی دسترسی نداریم و همچنین کمک مورد کفایتی از فقهاء شیعه نمی‌توانیم دریافت کنیم! درحالیکه انواع و اقسام بندگان خدا اعم از کافر و مؤمن براحتی به پیامبران و ائمه معصوم (ع) دسترسی داشته و سوالات خود را براحتی بیان کرده و جواب می‌گرفتند، ولی ما آنقدر باید توسل و گریه و زاری کنیم، التماس کنیم و بسیاری از اعمال را انجام دهیم تا شاید از سوی معصومین (ع) توجهی به ماها بشود!! نه جوابی می‌شنویم، نه خواب آنها را می‌بینیم، نه الهامی به قلوب ما می‌شود، نه پاسخگویی می‌یابیم! پس چگونه انتظار است که از لحاظ روحی و معنوی اقناع شویم و دلمان خوش باشد که داریم راه هدایت را می‌پیماییم؟

بسمه المنّان بالعطیّات

با سلام

بهره مندی از هدایت حضرات معصومین علیهم السلام بسته به حضور جسمانی آنان نزد ما و یا ما نزد آنان نیست

کما اینکه بسیاری از کسانی که در عصر حضرات زندگی می کردند،از دشمنان و معاندان و قاتلان ایشان بودند

و عده ای دیگر از منافقان و خائنان در حقّ ایشان.

و عده ای ابتدا در صف اصحاب و یاران آنان بودند و بعد از ایشان جدا شدند:(خوارج-کوفیان....)

آنچه باعث بهره مندی از هدایت حضرات معصومین علیهم السلام است،قرار گرفتن در شعاع هدایت و ولایت آنهاست.

ایجاد سنخیت و شباهت با ایشان:"ان آثارنا تدّل علینا،فانظروا بعدنا الی الاثار"آثار ما بر ما دلالت می کنند پس بعد از ما

به آثار ما بنگرید.سنت و روش و سیره زندگی معصومین علیهم السلام از طریق آثار و روایات قابل دسترسی است

به قول حضرت آیت الله حق شناس رحمة الله علیه:

"قدم به قدم عمل خود را با فرمایشات معصومین سلام الله علیهم منطبق کنید."

ولایت باطنی حضرات معصومین علیهم السلام هرگز منقطع نمی گردد و بعد از رحلت ایشان هم ادامه دارد.

تمام فیوضات الهی اعم از مادی و معنوی از مجرای فیض ایشان به عالم می رسد،از جمله هدایت.

منتهی باید ظرف وجودمان را برای دریافت این هدایت پاک کنیم،پشت به خورشید ولایت ایشان نایستیم

تا از نور هدایتشان بهره مند گردیم./ان شاالله

با سلام
من فکر میکنم که همین که به خدا دسترسی داریم کافیست و به غیر خدا نیازی نیست
با تشکر

راه روشن;777903 نوشت:
با سلام
من فکر میکنم که همین که به خدا دسترسی داریم کافیست و به غیر خدا نیازی نیست
با تشکر

شما بر چه مبنایی اینجوری نماز می خونید؟ کجای قرآن اومده؟ اصلا اگه پیامبر نبود که قرآن هم نبود. به همین سادگی به همین خوشمزگی

سلام
ببخشید چه مشکلی برایتون پیش آمده است که بعد از توسل حل نشده است؟

راه روشن;777903 نوشت:
با سلام
من فکر میکنم که همین که به خدا دسترسی داریم کافیست و به غیر خدا نیازی نیست

سلام علیکم
طبق این بیان حرف شما متین است:
أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَكَ بِالَّذينَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ (36 - زمر)
آيا خداى (مهربان) براى بنده ‏اش كافى نيست؟ و مردم (مشرك) تو را از قدرت غير خدا مى‏ ترسانند! و هر كه را خدا به گمراهى خود واگذارد ديگر او را هيچ راهنمايى نخواهد بود.

اما؛ ما این بیان را هم داریم:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَةَ وَ جاهِدُوا في‏ سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ( 35 - مائده )
اى اهل ايمان، از خدا بترسيد و به سوى او وسيله جوييد و در راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد.
خود خداوند ائمه(ع) را برای ما وسیله رسیدن به خودش قرار داده است.

عامل;778355 نوشت:
اما؛ ما این بیان را هم داریم:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَةَ وَ جاهِدُوا في‏ سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ( 35 - مائده )
اى اهل ايمان، از خدا بترسيد و به سوى او وسيله جوييد و در راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد.
خود خداوند ائمه(ع) را برای ما وسیله رسیدن به خودش قرار داده است.

مقصود از وسیله اعمال و نیات نیک و خالص برای خداوند است

با تشکر

راه روشن;778365 نوشت:
مقصود از وسیله اعمال و نیات نیک و خالص برای خداوند است

خوب همین عمل نیک و خالص نیاز به یک معلم عملی داره و الا هر کسی برداشت متفاوتی ازش می کنه. مثلا میشه همین نماز و وضو رو رو مثال زد و اختلاف اهل تسنن و شیعه در عملکرد. اصل در قران واحد هست ولی نیاز به اساتیدی مورد تایید از جانب قانونگذار هست تا وحدت در عمل هم همانند وحدت در عقیده یکتا و واحد بشه تا یکپارچگی مسلمین در هیچ امری خدشه دار نشه

راه روشن;778365 نوشت:
مقصود از وسیله اعمال و نیات نیک و خالص برای خداوند است

سلام
وسیله در آیه مذکور عام است و علاوه بر مواردی که فرمودید، شامل ائمه(ع) و رسول خدا(ص) هم میشود.

رجبعلی;777565 نوشت:
سلام و عرض ادب.

ببینید استاد عامل شرایط دعا و .... اینا همش بهونه است.
من نه حدیثی دیدم نه روایتی شنیدم که بگن کسی در زمانی که ائمه در قید حیات بودند ، رفته باشه در خونه ایشان و دست خالی برگشته باشه. ( من باب شرایط دعا و سایر موارد )

خواهشاً واقع بین باشید ، من خودم مشهدی هستم تا حرم امام رضا (ع) 10 تا 15 دقیقه بیشتر فاصله ندارم ولی چی بشه که برم حرم ؟
امام چرا باید همچین ذهنیتی برای من همسایه ایجاد کنه که اینجوری از امام زده بشم ؟

فکر میکنید من بدم میاد برم حرم پیش امامم درد و دل کنم و ازش کمک بخوام ؟
فکر میکنید من بدم میاد یک تکیه گاه داشته باشم که به معنای واقعی کلمه بتونم روش حساب کنم ؟

و اما ماجرایی که خودم شاهدش بودم :
در ایام عید نوروز بود ، یکی از عزیزان حاجتی داشتند که واقعاً براشون مهم بود و میتونست کمک شایانی در تغییر مسیر زندگی ایشون ایجاد کنه.
خودم همراه این فرد هوای سرد و شب و نصف شب میرفتیم حرم. تا نماز صبح به دعا و زیارت مشغول بودیم و منم برای حل مشکل ایشون دعا میکردم.
آخرش هم به حاجتش نرسید و به امام فحش داد. حق داشت.
امام حق همسایگی رو به جا نیاورد.
امام ندید اگر این آقا با فرد مورد نظر ازدواج نکنه میوفته تو منجلاب گناه ( که خدا رو شکر تا جایی که اطلاع دارم توی گناه افتاده و ... :ok: )
حتماً میخواید بگید مصلحت این بوده و امام لطف کردند که حاجت ندادند چون شاید بدتر سرش میومد.
خب اگر اینجوریه که چه کاریه متوسل بشیم ؟ میذاریم چرخ روزگار بچرخه و هر چه آید خوش آید.
ائمه و دعا واسه چیه ؟

کلمه به کلمه حرفای استاتر حرف منم بود و میخواستم یک روزی تایپکش رو بزنم ولی دیدم فایده ای نداره ، چون فقط با یک سری جواب های کلیشه ای برخورد میکنم.

شایدم همه سرکاریم :khaneh:

البته که شرمسارم از چیزی که گفتم.
همین چند وقت پیش رفتم حرم امام تونستم حاجت بگیرم.
بی انصافیه که این رو از قلم بندازم.

پرسش:
1. آیا ترک عبادات (مستحبی) به دلیل جواب نگرفتن از توسل صحیح است؟
2. چرا در زمان معصومین (علیهم السلام) همه انسانها حتی کفار با ایشان ارتباط داشته و خواسته های خود را با آنها در میان می گذاشتند، اما ما از این موهبت محروم هستیم؟

پاسخ:
1. آیا عبادات ما نفعی برای خداوند یا ائمه دارد که با انجام ندادن آنها بخواهیم به اصطلاح تلافی کنیم؟
اولا: خداوند متعال غنی مطلق است و عبادات ما سودی برای او ندارد، چرا که:گر جمله كائنات كافر گردند
بر دامن كبرياش ننشيند گرد


ثانیا: عبادت کردن یا نکردن ما تاثیری در مقامات ائمه معصومین (علیهم السلام) نخواهد شد!
پس عبادات ما برای چه کسی مفید است؟ جواب آن خود ما هستیم! عبادت باعث ارتقاء خود ما می شود، باعث کسب درجات معنوی ما می شود. بنابراین در ترک عبادات (حتی مستحبی) این ما هستیم که متضرر می شویم. و با انجام مستحبات به مقام (قرب نوافل) خواهیم رسید.

در این رابطه در روایت چنین وارد شده است:
امام باقر (عليه السلام) فرمود: چون پيامبر (صلى الله عليه و آله) را به آسمان بردند، عرض كرد: پروردگارا! حال مؤ من نزد تو چگونه است ؟ فرمود: اى محمّد! هر كه به دوستى از دوستان من اهانت كند آشكارا به جنگ من آمده ، و من به يارى دوستانم از هر چيز شتابان ترم . و همانا برخى از بندگان مؤمن من هستند كه جز توانگرى آنان را اصلاح نكند، و اگر به حال ديگرى او را در آورم نابود و هلاك گردد. و برخى از بندگان مؤ من من هستند كه جز فقر و ندارى آنان را اصلاح نكند. و اگر او را به حال ديگرى بگردانم هر آينه هلاك گردد. و هيچ بنده اى با هيچ چيز به من نزديك نشده است كه از واجبات نزد من محبوبتر باشد. همانا بنده به وسيله نوافل و مستحبات به من نزديك مى شود تا محبوب من مى گردد و همينكه محبوب گشت ، من گوش او مى شوم كه با آن مى شنود، و چشم او مى شوم كه با آن مى بيند، و زبان او مى شوم كه با آن سخن مى گويد، و دست او مى شوم كه با آن برگيرد. اگر مرا بخواند اجابت مى كنم ، و اگر از من بخواهد مى بخشم.(1)

2. انسانها به دلیل بعد جسمانی خود، زمانمند هستند؛ بدین ترتیب هر کدام در دوره ای خاص بوجود می آیند. به همین ترتیب گروهی زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) را درک می کنند، برخی زمان امیر المومنین (علیه السلام) و دیگر ائمه (علیهم السلام) را، تا زمان غیبت کبری که ما در این دوره واقع شدیم، در همین زمان هم امکان مشاهده امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) برای اوحدی از انسانها میسر است. اما نکته مهم در تمام دورانها رضایت رسول خدا و ائمه (علیهم السلام) از مردمی است که در دوران آن بزرگواران زندگی می کنند، میزان رضایت آن بزرگوران نیز انجام واجبات و مستحبات (در حد امکان) و ترک گناه و مکروهات (در حد امکان) است.

اتفاقا اجر مومنین در این دوران مضاعف است! در روایتى پیامبر گرامى اسلام به اصحابش فرمود: «به زودى گروهى بعد از شما مى آیند که یک نفر از آنان اجر پنجاه نفر از شما (صحابه) را دارد». اصحاب گفتند: «یا رسول الله! ما با شما در بدر و احد و حنین شرکت داشتیم و قرآن در میان ما نازل شد». پیامبر فرمود: «اگر بر شما وارد مى شد آن چه آنان تحمل مى کنند، مانند صبر آنان صبر نمى کردید».

___________
1. كافى، ج ۲، ص ۳۵۲.

موضوع قفل شده است