جمع بندی آیا این روایت صحیح است؟(کارشناس:مجید)

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا این روایت صحیح است؟(کارشناس:مجید)

سند این روایت کجا است؟که پيامبر فرموده اند كه من علي را ديدم در حالي كه گل آدم را مي سرشت؟


با سلام

به اين متن من نديدم اما به مضمون صحيح است :

أخبرنا جماعة، عن أبي المفضل، قال حدثنا محمد بن علي بن مهدي الكندي العطار بالكوفة و غيره، قال حدثنا محمد بن علي بن عمرو بن طريف الحجري، قال حدثني أبي، عن جميل بن صالح، عن أبي خالد الكابلي، عن الأصبغ بن نباتة، قال دخل الحارث الهمداني على أمير المؤمنين علي بن أبي طالب )عليه السلام( في نفر من الشيعة و كنت فيهم، فجعل يعني الحارث يتأود في مشيته و يخبط الأرض بمحجنه و كان مريضا، فأقبل عليه أمير المؤمنين )عليه السلام( و كانت له منه منزلة، فقال كيف تجدك، يا حارث قال نال الدهر مني يا أمير المؤمنين، و زادني أوارا و غليلا اختصام أصحابك ببابك. قال و فيم خصومتهم قال في شأنك و البلية من قبلك، فمن مفرط غال و مقتصد قال، و من متردد مرتاب لا يدري أ يقدم أو يحجم. قال فحسبك يا أخا همدان، ألا إن خير شيعتي النمط الأوسط، إليهم يرجع الغالي، و بهم يلحق التالي. قال لو كشفت فداك أبي و أمي الرين عن قلوبنا، و جعلتنا في ذلك على بصيرة من أمرنا قال قدك، فإنك امرؤ ملبوس عليك، إن دين الله لا يعرف بالرجال، بل بآية الحق، فاعرف الحق تعرف أهله. يا حار، إن الحق أحسن الحديث، و الصادع به مجاهد، و بالحق أخبرك فارعني سمعك، ثم خبر به من كانت له حصانة من أصحابك، ألا إني عبد الله و أخو رسوله، و صديقه الأول، قد صدقته و آدم بين الروح و الجسد، ثم إني صديقه الأول في أمتكم حقا، فنحن الأولون و نحن الآخرون، ألا و أنا خاصته يا حار و خالصته و صنوه، و وصيه و وليه، و صاحب نجواه و سره، أوتيت فيهم الكتاب و فصل الخطاب، و علم القرون و الأسباب، و استودعت ألف مفتاح يفتح كل مفتاح ألف باب يفضي كل باب إلى ألف ألف عهد، و أيدت أو قال أمددت بليلة القدر نفلا، و إن ذلك ليجري لي و لمن استحفظ من ذريتي ما جرى الليل و النهار حتى يرث الله الأرض و من عليها. و أبشرك يا حار ليعرفني، و الذي فلق الحبة ....الأمالي للطوسي ص : 626

بل نحن نحن قبل خلق الأرواح و الأبدان، و كان جدّنا صلّى اللّه عليه و آله نبيّاً و آدم بين الماء و الطّين، السابقون السّابقون و نحن المقرّبون، حملة القران و أهل الذكر و اُولواالأمر .

شرح حديث رأس الجالوت

نام مؤلف: ملا عبد الصاحب محمد بن احمد نراقى)م 1297 ق(

و قال ع كنت نبيا و آدم بين الماء و الطين

عوالي اللآلي ج : 4


باصلوات برمحمد وآل محمد
و سلام بر شما ره پویان راه حق وحقیقت
در باب این روایتی که فرمودید چیزی پیدا نکردم لذا در باب فضائل مولی علی(ع) قبل از ولادت روایاتی بود که خدمت شما ارسال می گردد :
فضايل قبل از ولادت و موجوديت ظاهرى دنيوى حضرت على (ع).
1- روايت است از اخطب خوارزم از عبد اللَّه بن مسعود كه گفت:
حضرت رسول اكرم (ص) هنگامى كه خداوند بزرگ آدم را آفريد آدم به سوى آسمان نگاه كرد ديد نوشته شده بر عرش عظيم‏
«لا اله الّا اللَّه محمّد، نبىّ الرحمة و على مقيم الحجة»
هر كس حقّ او را بشناسد رستگار و طاهر و موفّق است و هر كس منكر حقّ او شود ملعون و رانده شده درگاه حضرت احديّت است و خوار و ذليل خواهد شد و خداوند فرموده قسم بعزّت و جلالم كسى را كه اطاعت او كند به بهشت خواهم برد و لو نسبت باو امر من خطا و لغزشى‏ بكند، و نيز قسم ياد فرموده كسى كه پيرو او نباشد و اوامرش را اطاعت نكند داخل دوزخ خواهد شد و لو اطاعت مرا كرده باشد.
مؤلّف گويد: بديهى است اطاعت حضرت على (ع) اطاعت خداوند منّان است و هر چه على (ع) امر كند مسلّما امرش موافق با اوامر پيغمبر (ص) و خداوند خواهد بود.
2- در كتاب مناقب از جابر بن عبد اللَّه انصارى روايت است: كه حضرت رسول (ص) فرمود: در در بهشت نوشته شده‏
«محمّد رسول اللَّه (ص)على بن ابى طالب اخو رسول اللَّه» هزارها سال پيش از خلقت آسمانها و زمين.
3- در مناقب آمده كه حضرت رسول (ص) فرمود: جبرئيل بر من نازل شد و بالهاى خود را گشود در آن نامه‏اى بود كه در يك قسمتش نوشته شده بود،
«لا اله الّا اللَّه محمّد النبىّ‏و در قسمت ديگرش علىّ (ع) وصىّ.»
4- از مسند احمد بن حنبل روايت شده از جابر كه گفت رسول اللَّه (ص) فرمود: بر در بهشت نوشته شده‏
«محمّد رسول اللَّه علىّ اخو رسول اللَّه»‏
يعنى محمّد فرستاده خداست و على برادر رسول خداست پيش از خلق آسمانها و زمين.
5 -روايت است محمّد بن عبد اللَّه (ص) و علىّ بن ابى طالب (ع) از نور واحدى هستند.
6 صاحب المناقب روايت كرده از سلمان كه گفت شنيدم از حبيبم حضرت رسول (ص) كه ميگفت: من و على نورى بوديم در پيشگاه خداوند بزرگ كه خداوند جليل را حمد و تقدّس ميكرديم چهارده هزار سال قبل از خلقت آدم (ع) و وقتى كه خداوند آدم را خلق فرمود قرار داد اين نور را در صلب او و در هيچ چيز وارد نشد تا در صلب پشت عبد المطّلب وارد گرديد، پس‏ جزئى از آن من هستم و جزء ديگر على (ع) و نيز در آن آورده شده كه گفت رسول خدا (ص) من و على نور واحدى بوديم در پيشگاه خداوند متعال- چهارده هزار سال قبل از خلق آدم پس خداوند اين نور را قرار داد، در صلب آدم و از صلب آدم پشت به پشت در صلب عبد المطّلب قرار گرفت پس آن را دو قسمت كرد قسمتى در صلب عبد اللَّه و قسمتى در صلب ابى طالب پس على از من است و من از على‏«لحمه لحمى و دمه دمى‏»
يعنى گوشت او گوشت من و خون او خون من است كسى كه او را دوست بدارد من او را دوست دارم و كسى كه دشمنى كند او را من او را غضب خواهم كرد.
7 - در مورد توسل آدم به پنج تن عليهم السّلام به درگاه خداوند بزرگ، خوارزمى باسنادش از ابن عبّاس روايت كرده كه از پيغمبر (ص) در مورد كلماتى كه از جانب پروردگار القاء شد بحضرت آدم، تا توبه‏اش پذيرفته شد فرمود: خداوند را قسم داد بحقّ محمّد و علىّ و فاطمه و الحسن و الحسين عليهم السّلام توبه مرا بپذير خداوند توبه‏اش قبول فرمود.
التماس دعا

با نام و یاد خدا

من فقط برای اطلاع عرض می کنم معیار اصلی شیعه قرآن است و پیامبر (ص) عرض کرده اند : حدیث های ما را با قرآن بسنجید اگر با قرآن مطابقت داشت درست و در غیر این صورت جعلی و ساختگی است.

عصا;230159 نوشت:
با نام و یاد خدا

من فقط برای اطلاع عرض می کنم معیار اصلی شیعه قرآن است و پیامبر (ص) عرض کرده اند : حدیث های ما را با قرآن بسنجید اگر با قرآن مطابقت داشت درست و در غیر این صورت جعلی و ساختگی است.

با سلام دوست گرامی جناب عصا معیار اصلی شیعه قرآن و اهل بیت است چنان که پیامبر اکرم (ص)در حدیث ثقلین که در حد تواتر است فرمودند ، نه فقط قرآن ، چون قرآن بدون اهل بیت مبین ندارد ، و در قرآن نیز آمده است که آیات قرآن دارای محکم ومتشابه است و در جای دیگر ما را به اهل ذکر ارجاع می دهد که وقتی سوال شد که «اهل الذکر »چه کسانی هستند حضرت فرمودند:«نحن اهل الذکر »، پس دوست عزیز ما هم معیارمان قرآن است و اهل بیت نه چیز دیگر . خدا یار شما باشد

متاسفانه بعضی از بندگانی که از اهل بیت دور شدند،در آنها انحرافات شدید عقیدتی پیدا شد
عجیب است گاهی با احادیثی روبرو میشوم که در ذیل آن روایتی در شرح آن آمده.گویی اصلا
این آیه بدون آن روایت قابل ادراک نیست.و ابدا هم نمیتوان به سادگی استنباط و علم معصوم را
از آیه تحلیل کرد و بع عبارتی از معصوم الگو گرفت و اجتهاد وار باقی آیات را تفسیر کرد.
گرچه بزرگوارانی همچون علامه طباطبایی عزیز،این شیوه را پیمودند و موفق هم بودند به حمد الله،
اما به هیچ عنوان با روایت و کلام معصوم قابل مقایسه نیست.


اما اینکه دوستمون فرمودند حدیثی هست که در آن معصوم میفرمایند احادیث ما را با آیات مطابقت
دهید و....،با فرمایش کارشناس گرامی هیچ منافاتی ندارد.
بدون صورت که درقرآن همه چیز ذکر شده،حال در بطون آیات که دست ما شاید به آنها نرسد.
و دوم اینکه اگر قرآن شناس شدیم،قطعا حدیث شناس هم میشویم.اما گاهی از راه های عقلی
به صحت یک روایت پی میبریم که روایت نه تنها میتواند مفسر قرآن کریم برای ما باشد،بلکه با
ایجاد شناخت صحیح از قرآن کریم،میتواند ما را طبق حدیثی که دوستمون به اون اشاره فرمودن،
در شناخت روایات صحیحه ای که شاید از لحاظ سند ضعیف اند نایل کند.

اما متاسفانه عده ای با درک ناقص،و بدون پذیرش روایات صحیحه که نوعاً به کامشان خوش نمی آید،
از توفیق درک معانی قرآنی محروم شده و محکمات را رها و متشابهات را چسبیده اند و منکر بسیاری
از حقایق شده اند.و روایات صحیحه ای که متناقض با فهمشان است را به قول خودشان منسوب به "آخوند" :Gol:و روایاتی
را که جعلشان آشکار و یا در سندیت بسیار بسیار ضعیف اند را منسوب به "امامان(ع)" میدانند،زیرا تایید کننده اعتقاداتشان است

حتی بنده دیده ام بنده خدایی که گویا هیچ جای قرآن با اعتقادات و اعمالش جور در نمی آمد،قرآن
را منتسب به روحانیون یا در کلام خودش "آخوند ها":Gol: میدانست.





روایاتی که به جریان خلقت انسان می پردازند فراوانند اما در هیچکدام به چنین جریانی اشاره نشده است. البته با توجه به نوع سوال شما چند روایت با مقداری توضیح ذیلا آورده می شود:

· [=&quot]روایتی که می گوید پیامبر اسلام از همان زمان که آدم در حال خلق شدن بود، به مقام نبوت رسید. اصل روایت اینگونه است: قال: «كتبت نبيّا و آدم بين الروح و الجسد». رواه ابن عساكر فتحمل هذه الرواية مع حديث العرباض السابق على وجوب نبوته صلّى الله عليه و سلّم و ثبوتها و ظهورها في الخارج، فإن الكتابة إنما تستعمل فيما هو واجب شرعا كقوله تعالى: «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ »[=&quot][1] أو قدرا كقوله تعالى: «كَتَبَ الله لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِي»[=&quot][2].


به این معنی که نبوت بر پیامبر نوشته شد در حالی که آدم بین روح و بدن بود. ابن عساکر در تفسیر این روایت می گوید که این روایت و امثال آن[3] بیان می کند که نبوت امری وجوبی و ضروری برای برای ثبوت و تحقق آن در خارج برای پیامبر اسلام(ص) بوده است. مانند آیه «کتب علیکم الصیام» که کتب دلالت بر وجوب و ضرورت تحقق روزه در خارج و انجام آن دارد[4].


· روایت دیگری از این دست وجود دارد که اینگونه آمده است:


قال: «كنت نبيا و آدم بين الماء و الطين». ابن تیمیه و زرکشی و امثال این دو صحت این روایت را نپذیرفته اند[5] ومنکر آن شده اند[6]. در مقابل گروهی دیگر همان تفسیر فوق را با کمی تفاوت برای این روایت پذیرفته اند و گفته اند: مقصود از این روایت اين است كه رتبه حضرت ختمى مرتبت (ص) بر تمام انبياء تقدّم داشته و دارد[7].


جامی هم در اشعارش اینگونه آورده است:


صدرنشين او است در اين پيشگاه «كنت نبيا» بود آن را گواه‏

بود ز رخ شمع نبوت فروز آب نديده گل آدم هنوز[8]

· [=&quot]امام صادق (ع) می فرماید : خداوند جبرئیل را مأمور ساخت تا مشتی از گل را برای سرشتن انسان جدا سازد در مقابل زمین پاسخ داد : به خدا پناه خواهم برد اگر از من چیزی را جدا سازی . جبرئیل به سوی خداوند بازگشت و جریان را باز گفت سپس اسرافیل و میکائیل را برای این منظور مأمور ساخت آنها نیز در بازگشت به همین نحو پاسخ گفتند تا اینکه باری تعالی ملک الموت را مأمور این کار ساخت با دیگر زمین جمله قبل را تکرار کرد و ملک الموت در پاسخ زمین چنین گفت : من نیز به خدا پناه می برم اگر به سوی او باز گردم و مشتی از گل تو را به همراه نبرم ،البته در روایات ما به این مسئله اشاره شده که خداوند ملک الوت را بطور حتم و قطع بسوی زمین مأمور ساخت در حالیکه فرشتگان دیگر را اینگونه امر نکرد[=&quot][9][=&quot]. [=&quot]




[1] [=&quot] بقره 2: 183

[2] [=&quot] مجادله 58: 21[=&quot].[=&quot]

[3] [=&quot] روایت بعد که خواهد آمد.

[4] [=&quot] سبل‏الهدى،ج‏1،ص:79

[5] [=&quot] البته گروهی همان روایت اول را هم مخدوش دانسته اند: قال الإمام العلّامة الحافظ شيخ الإسلام تقيّ الدّين السّبكيّ قدّس الله تعالى روحه: لم يصب من فسرّ قوله صلّى الله عليه و سلّم: «كنت نبيّا و آدم بين الروح و الجسد» [بأنه‏] سيصير نبيّا، لأن علم الله تعالى محيط بجميع الأشياء، و وصف النبي صلّى الله عليه و سلّم بالنبوة في ذلك الوقت ينبغي أن يفهم منه أنه أمر ثابت له في ذلك الوقت، و لو كان المراد بذلك مجرد العلم بما سيصير إليه في المستقبل لم تكن له خصوصية بأنه نبيّ و آدم بين الروح و الجسد، لأن جميع الأنبياء يعلم الله نبوتهم في ذلك الوقت و قبله‏(همان، ج1، ص81).

[6] [=&quot] همان، ص80

[7] [=&quot] [=&quot]شرح [=&quot]تركيب بند جمال الدين محمد بن عبد الرزاق ،متن،ص:225

[8] [=&quot] ترجمه الغدير في الكتاب و السنة و الأدب ،ج‏13،ص:94

[9] گنجینه های خلقت (داستان پیامبران)، ص 11، چاپ اول

با سلام

دونکته عرض کنم اول اینکه بحث عرضه روایات با قرآن ، تخصصی است و بعضی روایات هم مخالفتی از قرآن ندارند

دوم اینکه معنی ومضمون این روایت بطریق صحیح ومتون متعدد هم روایت شده است :

قال الامام احمد حنبل ثنا عبد الرزاق عن معمر عن الزهري عن خالد بن معدان عن ذاذان عن سلمان قال قال رسول الله (ص) كنت أنا و علي بن ابيطالب نورا بين يدي الله قبل ان يخلق ادم باربعة عشر الف عام فلما خلق الله ادم قسم ذلك النور جزءيين فجزؤ أنأ و جزؤ علي بن ابيطالب.
كل الرواة ثقه، صدوق، فقيه، حجت ، ايمه حديث ، متورع

1-امام احمد ثقه حافظ فقيه حجت امام محدثين
2-امام عبد الرزاق مشهور حفاظ ثقة صدوق عدول
3-معمر بن راشد اعلام ثقات ثبت صدوق امام
4-
محمد بن شهاب الزهري علم حفاظ فقيه ثقة ثبت امام فن حديث
5-خا لدبن معدان تابعي جليل ثقة متورع فقيه حافظ الحديث
6-زاذان ابو عمر الكندي تابعي كبير ثقة صدوق عدول
7-
حضرت سلمان فارسي صحابي جليل القدر كل رواة امام بخاري و مسلم 1

وروى عن محمد بن ابان عن فضيل عن ثور بن يزيد عن خالد بن معدان عن زاذان عن سلمان قال سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله يقول كنت انا وعلي نورا بين يدي الله قبل ان يخلق الله آدم باربعة عشر الف عام فلما خلق الله آدم قسم ذلك النور جزئين ركبا في آدم فجزء انا وجزء علي بن ابى طالب فنور الحق معنا نازل حيثما نزلنا
المحدث الكبير أبى جعفر محمد بن جرير بن رستم الطبري
المتوفى اوائل الاربعمائة تقريبا 400 هجري


(1) رواه الامام احمد بن حنبل في مسنده وفي كتابه فضائل علي ، وذكره صاحب الفردوس وزاد فيه ( ثم انتقلت حتى صرت في عبد المطلب فكان لي النبوة ولعلي الوصية )


وفي بعض فلما خلق الله آدم ركب ذلك النور في صلبه فلم يزل في شيئ واحد حتي افترقا في صلب عبد المطلب ففي النبوة و في علي الخلافة
http://hojjah.googlepages.com/noor.doc


وفي بعض فلما خلق الله آدم ركب ذلك النور في صلبه فلم يزل في شيئ واحد حتي افترقا في صلب عبد المطلب ففي النبوة و في علي الخلافة .

بنابراین باید معنی آنرا تفسیر وتاویل کرد چون از لحاظ سند مشکلی ندارد .

مجید;230187 نوشت:
با سلام دوست گرامی جناب عصا معیار اصلی شیعه قرآن و اهل بیت است چنان که پیامبر اکرم (ص)در حدیث ثقلین که در حد تواتر است فرمودند ، نه فقط قرآن ، چون قرآن بدون اهل بیت مبین ندارد ، و در قرآن نیز آمده است که آیات قرآن دارای محکم ومتشابه است و در جای دیگر ما را به اهل ذکر ارجاع می دهد که وقتی سوال شد که «اهل الذکر »چه کسانی هستند حضرت فرمودند:«نحن اهل الذکر »، پس دوست عزیز ما هم معیارمان قرآن است و اهل بیت نه چیز دیگر . خدا یار شما باشد

خیلی از شما ممنونم که من را به موضوع آگاه کردید

پست جمع بندی موضوع

پرسش:
سند این روایت کجا است؟که پيامبر فرموده اند كه من علي را ديدم در حالي كه گل آدم را مي سرشت؟

پاسخ:
با سلام وعرض ادب به محضر شما پرسش گرگرامی
در باب روایتی که فرمودید موردی پیدا نکردم لذا در باب فضائل مولی علی(ع) قبل از ولادت روایاتی بود که خدمت شما ارسال می گردد :

فضايل قبل از ولادت و موجوديت ظاهرى دنيوى حضرت على (ع).
1- روايت است از اخطب خوارزم از عبد اللَّه بن مسعود كه گفت:
حضرت رسول اكرم (ص) هنگامى كه خداوند بزرگ آدم را آفريد آدم به سوى آسمان نگاه كرد ديد نوشته شده بر عرش عظيم‏ «لا اله الّا اللَّه محمّد، نبىّ الرحمة و على مقيم الحجة»
هر كس حقّ او را بشناسد رستگار و طاهر و موفّق است و هر كس منكر حقّ او شود ملعون و رانده شده درگاه حضرت احديّت است و خوار و ذليل خواهد شد و خداوند فرموده قسم بعزّت و جلالم كسى را كه اطاعت او كند به بهشت خواهم برد و لو نسبت به اوامر من خطا و لغزشى‏ بكند، و نيز قسم ياد فرموده كسى كه پيرو او نباشد و اوامرش را اطاعت نكند داخل دوزخ خواهد شد و لو اطاعت مرا كرده باشد.
مؤلّف گويد: بديهى است اطاعت حضرت على (ع) اطاعت خداوند منّان است و هر چه على (ع) امر كند مسلّما امرش موافق با اوامر پيغمبر (ص) و خداوند خواهد بود.

2- در كتاب مناقب از جابر بن عبد اللَّه انصارى روايت است: كه حضرت رسول (ص) فرمود: در در بهشت نوشته شده‏ «محمّد رسول اللَّه (ص)على بن ابى طالب اخو رسول اللَّه» هزارها سال پيش از خلقت آسمانها و زمين.

3- در مناقب آمده كه حضرت رسول (ص) فرمود: جبرئيل بر من نازل شد و بالهاى خود را گشود در آن نامه‏اى بود كه در يك قسمتش نوشته شده بود، «لا اله الّا اللَّه محمّد النبىّ‏و در قسمت ديگرش علىّ (ع) وصىّ.»

4- از مسند احمد بن حنبل روايت شده از جابر كه گفت رسول اللَّه (ص) فرمود: بر در بهشت نوشته شده ‏«محمّد رسول اللَّه علىّ اخو رسول اللَّه»‏ يعنى محمّد فرستاده خداست و على برادر رسول خداست پيش از خلق آسمانها و زمين.

5 -روايت است محمّد بن عبد اللَّه (ص) و علىّ بن ابى طالب (ع) از نور واحدى هستند.

6 صاحب المناقب روايت كرده از سلمان كه گفت شنيدم از حبيبم حضرت رسول (ص) كه ميگفت: من و على نورى بوديم در پيشگاه خداوند بزرگ كه خداوند جليل را حمد و تقدّس مي كرديم چهارده هزار سال قبل از خلقت آدم (ع) و وقتى كه خداوند آدم را خلق فرمود قرار داد اين نور را در صلب او و در هيچ چيز وارد نشد تا در صلب پشت عبد المطّلب وارد گرديد، پس‏ جزئى از آن من هستم و جزء ديگر على (ع) و نيز در آن آورده شده كه گفت رسول خدا (ص) من و على نور واحدى بوديم در پيشگاه خداوند متعال- چهارده هزار سال قبل از خلق آدم پس خداوند اين نور را قرار داد، در صلب آدم و از صلب آدم پشت به پشت در صلب عبد المطّلب قرار گرفت پس آن را دو قسمت كرد قسمتى در صلب عبد اللَّه و قسمتى در صلب ابى طالب پس على از من است و من از على‏«لحمه لحمى و دمه دمى‏»
يعنى گوشت او گوشت من و خون او خون من است كسى كه او را دوست بدارد من او را دوست دارم و كسى كه دشمنى كند او را من او را غضب خواهم كرد.

7 - در مورد توسل آدم به پنج تن عليهم السّلام به درگاه خداوند بزرگ، خوارزمى باسنادش از ابن عبّاس روايت كرده كه از پيغمبر (ص) در مورد كلماتى كه از جانب پروردگار القاء شد بحضرت آدم، تا توبه‏ اش پذيرفته شد فرمود: خداوند را قسم داد بحقّ محمّد و علىّ و فاطمه و الحسن و الحسين عليهم السّلام توبه مرا بپذير خداوند توبه‏ اش قبول فرمود.
التماس دعا

موضوع قفل شده است