جمع بندی چرا خدا در قران مسیحیان و یهودیان را نفرین می کند ؟!

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا خدا در قران مسیحیان و یهودیان را نفرین می کند ؟!

سلام

در ایه 30 سوره توبه خداوند می فرماید :

وَ قالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى‏ الْمَسيحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ يُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذينَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَکُونَ

یهود گفتند: «عزیر پسر خداست!» و نصاری گفتند: «مسیح پسر خداست!» این سخنی است که با زبان خود می گویند ، که همانند گفتار کافران پیشین است خدا آنان را بکشد ، چگونه از حق انحراف می یابند؟!

خداوند در این ایه مسیحیان و یهودیان را نفرین می کند

حال سوال من این است :

اصولا نفرین از سوی انسانهای ضعیف است که وقتی قدرت بر انتقام ندارند
اخرین حربه را که نفرین است بکار می برتد و انتقام را به خداوند واگذار می کنند

و همچنین در نفرین ما از قدرت یک نیروی برتر برای انتقام کمک می گیریم

اولا : چرا خداوند که قدرت مطلق است و می تواند انتقام بگیرد نفرین می کند ؟

ثانیا: نفرین را بصورتی بیان می کند که انگار از زبان یک انسان بیان شده است
انجا که می گوید خدا انها را بکشد

ثالثا: چرا به جای طلب هدایت برای انها طلب مرگ می کند ؟

با تشکر

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد میقات

[="Tahoma"]

بی نظیر;415604 نوشت:
سلام

در ایه 30 سوره توبه خداوند می فرماید :

وَ قالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى‏ الْمَسيحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ يُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذينَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَکُونَ

یهود گفتند: «عزیر پسر خداست!» و نصاری گفتند: «مسیح پسر خداست!» این سخنی است که با زبان خود می گویند ، که همانند گفتار کافران پیشین است خدا آنان را بکشد ، چگونه از حق انحراف می یابند؟!

خداوند در این ایه مسیحیان و یهودیان را نفرین می کند

حال سوال من این است :

اصولا نفرین از سوی انسانهای ضعیف است که وقتی قدرت بر انتقام ندارند
اخرین حربه را که نفرین است بکار می برتد و انتقام را به خداوند واگذار می کنند

و همچنین در نفرین ما از قدرت یک نیروی برتر برای انتقام کمک می گیریم

اولا : چرا خداوند که قدرت مطلق است و می تواند انتقام بگیرد نفرین می کند ؟

ثانیا: نفرین را بصورتی بیان می کند که انگار از زبان یک انسان بیان شده است
انجا که می گوید خدا انها را بکشد

ثالثا: چرا به جای طلب هدایت برای انها طلب مرگ می کند ؟

با تشکر

«وَ قالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى‏ الْمَسيحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ يُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ»
يهود گفتند: «عزير پسر خداست!» و نصارى گفتند: «مسيح پسر خداست!» اين سخنى است كه با زبان خود مى‏گويند، كه همانند گفتار كافران پيشين است خدا آنان را بكشد، چگونه از حق انحراف مى‏يابند؟! (توبه، 30)

با سلام و درود

در تفاسیر آمده که این تعبیر «قاتَلَهُمُ اللَّهُ»، کنایه از عذاب و به معنای لعنت و دوری از رحمت الهی است. کسی که هم که از رحمت الهی دور باشد، کشته و نابود شده است. (ر.ک: مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‏5، ص 37؛ أطيب البيان في تفسير القرآن، ج ‏6، ص 208؛ تفسير الصافي، ج ‏2، ص 336؛ تفسير كنز الدقائق، ج ‏5، ص 440؛ تفسير نمونه، ج ‏7، ص 364)

اما در مورد مطالب شما، نکاتی عرض می شود:

1. نفرین یا تکوینی است یا غیر تکوینی.

از این که خداوند آن ها را نکشت، روشن می شود که این نفرین، از نوع تکوینی نبوده است، و الا اگر می خواست، چنین می شد؛ لذا نمی خواسته آن ها را بکشد بلکه این بیان، خطاب به ما و برای هدایت ما است، که بدانید و از این افراد دوری کنید.

بنابر این، این بیان، بیان تکوین نیست بلکه بیان تشریع است، یعنی نشان می دهد که نمی خواهد آن ها را بکشد؛ و این بیان برای آگاهی دادن و راهنمایی و هدایت بشر است.

2. قرآن کلام الهی است که نازل شده است یعنی خداوند در مقام تشریع، کلامش را در حد فهم ما تنزل داده است، لذا این که گویا به زبان انسان است، طبیعی و عادی است.

3. قطعا آن ها دیگر قابلیت هدایت شدن را در خود از بین برده اند، کسی که به این حد از گمراهی رسیده باشد دیگر قابل هدایت شدن نیست و حتی اگر همه پیامبران هم برای او فرستاده شوند، چون او قصد ایمان نیاوردن دارد، ایمان نمی آورد.

این افراد هم چون قابل هدایت شدن نیستند، و ما نمی توانیم آن ها را هدایت کنیم، پس با این بیان الهی می فهمیم که باید از آن ها دوری کنیم.

میقات;416693 نوشت:
در تفاسیر آمده که این تعبیر «قاتَلَهُمُ اللَّهُ»، کنایه از عذاب و به معنای لعنت و دوری از رحمت الهی است. کسی که هم که از رحمت الهی دور باشد، کشته و نابود شده است

سلام

چه دلیلی بر اینکه کنایه است دارید ؟ ایا همینکه یک جمله را معنایش را خوشمان نیامد می توانیم بگوییم
کنایه است ؟

میقات;416693 نوشت:
1. نفرین یا تکوینی است یا غیر تکوینی.

از این که خداوند آن ها را نکشت، روشن می شود که این نفرین، از نوع تکوینی نبوده است، و الا اگر می خواست، چنین می شد؛ لذا نمی خواسته آن ها را بکشد بلکه این بیان، خطاب به ما و برای هدایت ما است، که بدانید و از این افراد دوری کنید.

اگر پذیرفتید کنایه است پس چرا باز مساله کشتن را دارید بررسی می کنید ؟
پیداست که کنایه بودن کلام را قبول ندارید

میقات;416693 نوشت:
2. قرآن کلام الهی است که نازل شده است یعنی خداوند در مقام تشریع، کلامش را در حد فهم ما تنزل داده است، لذا این که گویا به زبان انسان است، طبیعی و عادی است.

منظورم از اینکه به زبان انسان است این است
که مثل انسان دارد نفرین می کند
مثلا ما می گوییم
خدا تو را نبخشد
نبخشیدن را از خدا تقاضا می کنیم

حال چطوری خدا به خودش می گوید
خدا تو را بکشد
یعنی خدا از خودش تقاضای کشتن انها را می کند

موفق باشید

[="Tahoma"]

بی نظیر;415604 نوشت:
اولا : چرا خداوند که قدرت مطلق است و می تواند انتقام بگیرد نفرین می کند ؟

ثانیا: نفرین را بصورتی بیان می کند که انگار از زبان یک انسان بیان شده است
انجا که می گوید خدا انها را بکشد

ثالثا: چرا به جای طلب هدایت برای انها طلب مرگ می کند ؟


سلام
[سوره المائدة (5): آيات 72 تا 74]
لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَ قالَ الْمَسِيحُ يا بَنِي إِسْرائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ (72) لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنْ لَمْ يَنْتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (73) أَ فَلا يَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (74)
ترجمه:
72- آنها كه گفتند خداوند همان مسيح بن مريم است بطور مسلم كافر شدند (با اينكه خود) مسيح گفت اى بنى اسرائيل خداوند يگانه‏اى را كه پروردگار من و شماست پرستش كنيد چه اينكه هر كس شريكى براى خدا قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام كرده است و جايگاه او دوزخ است و ستمكاران يار و ياورى ندارند.
73- آنها كه گفتند خداوند يكى از سه خدا است (نيز) بطور مسلم كافر شدند با اينكه معبودى جز معبود يگانه نيست و اگر از آنچه مى‏گويند دست برندارند عذاب دردناكى به كافران آنها (كه روى اين عقيده ايستادگى كنند) خواهد رسيد.
74- آيا توبه نمى‏كنند و به سوى خدا باز نمى‏گردند و از او طلب آمرزش نمى‏نمايند و خداوند آمرزنده مهربان است

این آیه به مثابه تفسیری است بر آیه قبل:
اول اینکه نفرین هشدار به عقوبت است
دیگر اینکه در اینجا با رویکردی دیگر آنها را به استغفار و بازگشت دعوت میکند
والله الموفق

[="Tahoma"]

بی نظیر;417109 نوشت:
سلام

چه دلیلی بر اینکه کنایه است دارید ؟ ایا همینکه یک جمله را معنایش را خوشمان نیامد می توانیم بگوییم
کنایه است ؟

اگر پذیرفتید کنایه است پس چرا باز مساله کشتن را دارید بررسی می کنید ؟
پیداست که کنایه بودن کلام را قبول ندارید

منظورم از اینکه به زبان انسان است این است
که مثل انسان دارد نفرین می کند
مثلا ما می گوییم
خدا تو را نبخشد
نبخشیدن را از خدا تقاضا می کنیم

حال چطوری خدا به خودش می گوید
خدا تو را بکشد
یعنی خدا از خودش تقاضای کشتن انها را می کند

موفق باشید

با سلام و درود

1. نمی توانیم الفاظ قرآن را بر خلاف ظاهر آن ها حمل کنیم، مگر این که قرینه ای بر این کار داشته باشیم.

این که در قرآن الفاظی به کار رفته که معنای کنایی آن ها مراد است، شکی نیست، مانند عرش، قلم، لوح و ... .

و ما در این جا قرینه روایی داریم که این تعبیر، کنایه از لعنت است:

"عن أميرالمؤمنين عليه السلام، قَالَ: قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ‏ أَيْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ، فَسَمَّى اللَّعْنَةَ قِتَالًا، وَ كَذَلِكَ قَالَ قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ أَيْ لُعِنَ الْإِنْسَان‏"

در احتجاج طبرسى از حضرت على علیه السلام نقل شده كه ایشان در معناى جمله «قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ» فرمودند: يعنى خدا لعنتشان كند، كار تهمت و افك را بكجا رسانده‏اند. در اين آيه لعنت خدا را قتال خدا خوانده، و هم چنين در آيه «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» كه معنايش اين است: لعنت باد بر انسان چقدر كفر پيشه است.(الإحتجاج، ج ‏1، ص 250؛البرهان في تفسير القرآن، ج ‏2، ص 768)

2. معنای لغوی قتل کشتن است، ولی این دلیل بر این نیست که در این جا معنای لغوی مراد باشد. در ثانی همین که کشته نشده اند، دلیل می شود بر این که معنای لغوی و اصلی (کشتن) مراد نبوده است.

این سخن، هیچ گاه به معنای این نیست که معنای کنایی را قبول ندارم، بلکه در جواب فرمایش شما بود که گفتید چرا خداوند که می تواند انتقام بگیرد، نفرین کرده و این تعبیر را به کار برده است.

لذا عرض بنده برای روشن شدن فرق نفرین تکوینی و تشریعی است که این جا نفرین تکوینی که همان کشته شدن است مراد نیست، بلکه این یک بیان تشریعی از طرف خداوند و برای تعلیم و راهنمایی مسلمانان است.

3. به زبان ما دارد سخن می گوید و به ما تعلیم می دهد یعنی بگویید خداوند آن ها را لعنت کند و از رحمتش دور نماید.

لذا مسلمانان باید چنین موضعی در مورد آن ها داشته باشند.

پرسش:
خداوند در قرآن، مسیحیان و یهودیان را نفرین می کند:
چرا خداوند که قدرت مطلق است و می تواند انتقام بگیرد نفرین می کند؟

پاسخ:
با سلام و درود
«وَ قالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى‏ الْمَسيحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ يُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ»؛ يهود گفتند: «عزير پسر خداست!» و نصارى گفتند: «مسيح پسر خداست!» اين سخنى است كه با زبان خود مى‏گويند، كه همانند گفتار كافران پيشين است خدا آنان را بكشد، چگونه از حق انحراف مى‏يابند؟!(1)

در تفاسیر آمده که این تعبیر «قاتَلَهُمُ اللَّهُ»، کنایه از عذاب و به معنای لعنت و دوری از رحمت الهی است. کسی که هم که از رحمت الهی دور باشد، کشته و نابود شده است.(2)
در ادامه عرض می شود: نفرین یا تکوینی است یا غیر تکوینی.
از این که خداوند آن ها را نکشت، روشن می شود که این نفرین، از نوع تکوینی نبوده است، و الا اگر می خواست، چنین می شد؛ لذا نمی خواسته آن ها را بکشد بلکه این بیان، خطاب به ما و برای هدایت ما است، که بدانید و از این افراد دوری کنید.
بنابر این، این بیان، بیان تکوین نیست بلکه بیان تشریع است، یعنی نشان می دهد که نمی خواهد آن ها را بکشد؛ و این بیان برای آگاهی دادن و راهنمایی و هدایت بشر است.

نمی توانیم الفاظ قرآن را بر خلاف ظاهر آن ها حمل کنیم، مگر این که قرینه ای بر این کار داشته باشیم.
این که در قرآن الفاظی به کار رفته که معنای کنایی آن ها مراد است، شکی نیست، مانند عرش، قلم، لوح و ... .
و ما در این جا قرینه روایی داریم که این تعبیر، کنایه از لعنت است:
عن أميرالمؤمنين عليه السلام، قَالَ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ‏ أَيْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ، فَسَمَّى اللَّعْنَةَ قِتَالًا، وَ كَذَلِكَ قَالَ قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ أَيْ لُعِنَ الْإِنْسَان‏»
در احتجاج طبرسى از حضرت على علیه السلام نقل شده كه ایشان در معناى جمله «قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ» فرمودند: يعنى خدا لعنتشان كند، كار تهمت و افك را بكجا رسانده‏اند. در اين آيه لعنت خدا را قتال خدا خوانده، و هم چنين در آيه «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» كه معنايش اين است: لعنت باد بر انسان چقدر كفر پيشه است.(3)

_____________

  1. توبه، 30.
  2. ر.ک: مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‏5، ص 37؛ أطيب البيان في تفسير القرآن، ج ‏6، ص 208؛ تفسير الصافي، ج ‏2، ص 336؛ تفسير كنز الدقائق، ج ‏5، ص 440؛ تفسير نمونه، ج ‏7، ص 364.
  3. الإحتجاج، ج ‏1، ص 250؛البرهان في تفسير القرآن، ج ‏2، ص 768.
موضوع قفل شده است