جمع بندی متن و مطلق ذات خداوند (باری تعالی)

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
متن و مطلق ذات خداوند (باری تعالی)

سلام و خسته نباشید
لطفا به این چند سوال بنده پاسخ دهید .
1. منظور از متن ذات باریتعالی چیست ؟
2. منظور از مطلق ذات باریتعالی چیست ؟
3.برخی معتقدند که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله بر متن ذات خداوند آگاهی داشته و آنچه که از ایشان مخفی است همان مطلق ذات به تعبیر دیگر مکامن غیب است .
خواهشا در این مورد نیز راهنمایی بفرمایید که منظور چیست ؟
با تشکر :Gol:

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد صدیق

[=microsoft sans serif]باسلام.

[=microsoft sans serif]معرفت به هر چیزی از چهار کانال ممکن است: عقل، وحی، کشف و شهود و تجربه.
[=microsoft sans serif]در مورد ذات الهی، شناخت تجربی که ممکن نیست.
[=microsoft sans serif]پس سه راه دیگر باقی میماند.
[=microsoft sans serif]یعنی یا باید از طریق عقل، به او علم یافت یا از طریق نقل و وحی یا از طریق کشف و شهود، ذات او را دریافت.
[=microsoft sans serif]و این معرفت نیز به دو گونه کلی تفصیلی و اجمالی است.
[=microsoft sans serif]شناخت تفصیلی نیز وابسته به این است که یا این شناخت از جانب علت حقیقی آن موجود باشد یا اگر هم علت آن نیست، با شناخت علت آن چیز، بتوان آنرا شناخت.
[=microsoft sans serif]سه روش شناختی که باقی ماند(یعنی عقل، نقل و شهود)، هیچ یک به انسان شناخت تفصیلی از ذات الهی را نمیدهد.
[=microsoft sans serif]زیرا همانطور که گفته شد، شناخت تفصیلی وابسته به وجود علت برای ان موجود مورد شناخت است، حال آنکه خداوند علت ندارد تا بتوان از طریق علتش به ذات او علم یافت.
[=microsoft sans serif]بنابراین، هیچ کس نمیتواند به ذات الهی علم بیابد.
[=microsoft sans serif]ذات الهی که در عرفان به علم به مرتبه غیب الغیوب[=microsoft sans serif]، غیب مطلق[=microsoft sans serif] و مرتبه احدیت[=microsoft sans serif] معروف است، سر ذاتی و کنه ذات الهی است که جز خداوند متعال، کسی توان معرفت یافتن به آنرا نارد و به همین جهت غیر از او کسی توان معرفت یافتن به آن را ندارد. این مرتبه مربوط به اسماء[=microsoft sans serif] الهی است.(1)
[=microsoft sans serif]اما یک مرتبه دیگر که از این مرتبه نازل تر است و مرتبه صفات[=microsoft sans serif] الهی است، همان مرتبه ای که گفتیم میتوان به واسطه آن به ذات الهی علم اجمالی و مبهمی یافت. (2)
[=microsoft sans serif]به عبارت دیگر، گرچه نمی توان حقیقت صفت عالم بودن الهی که همان اسم الهی است، را شناخت و به آن علم یافت، اما حداقل میتوان گفت علم الهی حالتی است که باعث نفی شدن جهل از ذات الهی میشود و از خصوصیات مادی مجزاست.
[=microsoft sans serif]به هر حال، بنده اصطلاحی که شما به عنوان متن [=microsoft sans serif]و مطلق[=microsoft sans serif] ذات الهی ذکر کردید را نشنیده ام و نمیدانم دقیقا منظورتان چیست، اما اگر مراد از این دو اصطلاح، همان صفات و اسمای الهی باشد، پاسخ شما همان است که ذکر کردم. در این صورت، متن ذات، همان مرتبه صفات الهی است و مطلق ذات، همان مرتبه اسماء است. که مرتبه اول قابل شناخت -هرچند به صورت اجمالی- است و مرتبه دوم از تیررس شناخت بشری خارج است.

[=microsoft sans serif]ــــــــــــــ
[=microsoft sans serif]1. ر.ک: التعریفات، جرجانی، ص70 و فرهنگ معارف اسلامی، سید جعفر سجادی، ج2، ص1382(ن.ا. کتابخانه حکمت)
[=microsoft sans serif]2. ر.ک: اصول المعارف، فیض کاشانی، ص36(ن. ا. کتابخانه حکمت)

سلام علیکم و با تشکر از پاسخگوییتان بنده برای این دو مفهوم این پاسخ را از جای دیگر دریافت کرده ام ... لطفا راهنمایی کنید آیا این دو پاسخ درست است و سندیت دارد و در یک کلام مطابق صدق است یا خیر ؟ 1 . مطلق ذات باریتعالی همان علم خداوند به ذات خودش هست که از دسترس خارج است 2 . متن ذات باریتعالی همان علم به ما سوی الله به طور اتم است که در دسترس پیامبر اسلام صلوات الله علیه است و از این باب است که پیامبر واسطه فیض و اسوه حسنه و رحمت للعالمین است . 3 . لطفا در صورت امکان بخش سوم سوال پست اول را نیز مد نظر قرار دهید 4 . سوال دیگری نیز دارم اگر چه شاید اینجا مکان مناسبش نباشد و آن اینکه همانطور که پیامبر اکرم صلوات الله علیه واسطه فیض هستند آیا این روند برعکس نیز صدق میکند یعنی اعمال ما به واسطه ایشان به حضرت حق ارایه میشود ؟ با تشکر فراوان

[=microsoft sans serif]باسلام و آرزوی قبولی طاعات

hsj110;541940 نوشت:
1 . مطلق ذات باریتعالی همان علم خداوند به ذات خودش هست که از دسترس خارج است 2 . متن ذات باریتعالی همان علم به ما سوی الله به طور اتم است که در دسترس پیامبر اسلام صلوات الله علیه است و از این باب است که پیامبر واسطه فیض و اسوه حسنه و رحمت للعالمین است .

این بخش از سوال شما ناظر به اصطلاحی است که بنده تا کنون نشنیده ام. در مورد صحت و سقم اصطلاحی که ذکر شده، از جنبه اصطلاح بودنش، چیزی نمی توان گفت و نمیتوان داوری کرد چون کاملا میتواند جعل اصطلاح باشد و نزاعی در اصطلاحات نیست.
اما در مورد صحت مفاد آن، باید عرض کنم که تقریبا درست است. زیرا آنچه از دسترس بندگان خارج است، حتی کامل ترین مخلوق خداوند، علم به ذات خداوند است که هیچ کس جز خودش از آن آگاه نیست و در مورد علم به ماسوی الله، نیز به نظر میرسد درست باشد و پیامبر تنها مخلوقی است که به ما سوی الله علم کامل و شهودی دارد.

hsj110;541940 نوشت:
3 . لطفا در صورت امکان بخش سوم سوال پست اول را نیز مد نظر قرار دهید

بخش سوم سوال شما نیز وابسته به فهم اصطلاحی است که بیان کردید و چون احتمالا جعل اصطلاح است، بنابراین نمیتوان در مورد آن قضاوت کرد. با این حال با قبول اصطلاحی که بیان شد، جواب سوال سوم شما در بالا اشاره شد.

hsj110;541940 نوشت:
سوال دیگری نیز دارم اگر چه شاید اینجا مکان مناسبش نباشد و آن اینکه همانطور که پیامبر اکرم صلوات الله علیه واسطه فیض هستند آیا این روند برعکس نیز صدق میکند یعنی اعمال ما به واسطه ایشان به حضرت حق ارایه میشود

اعمال ما بندگان ابتدا به محضر ولی عصر و حجت هر زمان، رسانده میشود. اما اینکه رسیدن به محضر خداوند بعد از رویت پیامبر یا امام معصوم هر عصر باشد، نادرست است زیرا، خداوند عالم به غیب و شهادت است و چیزی از او مخفی نیست تا بخواهد از آن اگاه شود یا کسی او را اگاه کند تاچه رسد که این آگاهی بعد از آگاه شدن موجود و مخلوقی دیگر(ولو حجت زمان) باشد.

پرسش:
منظور از متن ذات باریتعالی چیست؟ منظور از مطلق ذات باریتعالی چیست؟ برخی معتقدند که پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) بر متن ذات خداوند آگاهی داشته و آن چه که از ایشان مخفی است همان مطلق ذات به تعبیر دیگر مکامن غیب است.

پاسخ:
معرفت به هر چیزی از چهار کانال ممکن است: عقل، وحی، کشف و شهود و تجربه.
در مورد ذات الهی، شناخت تجربی که ممکن نیست. پس سه راه دیگر باقی می ماند. یعنی یا باید از طریق عقل، به او علم یافت یا از طریق نقل و وحی یا از طریق کشف و شهود، ذات او را دریافت.
این معرفت نیز به دو گونه کلی تفصیلی و اجمالی است. شناخت تفصیلی نیز وابسته به این است که یا این شناخت از جانب علت حقیقی آن موجود باشد یا اگر هم علت آن نیست، با شناخت علت آن چیز، بتوان آن را شناخت. سه روش شناختی که باقی ماند (یعنی عقل، نقل و شهود)، هیچ یک به انسان شناخت تفصیلی از ذات الهی را نمی دهد.
زیرا همان طور که گفته شد، شناخت تفصیلی وابسته به وجود علت برای آن موجود مورد شناخت است، حال آن که خداوند علت ندارد تا بتوان از طریق علتش به ذات او علم یافت. بنا بر این، هیچ کس نمی تواند به ذات الهی علم بیابد.
ذات الهی که در عرفان به علم به مرتبه غیب الغیوب، غیب مطلق و مرتبه احدیت معروف است، سر ذاتی و کنه ذات الهی است که جز خداوند متعال، کسی توان معرفت یافتن به آنرا ندارد و به همین جهت غیر از او کسی توان معرفت یافتن به آن را ندارد. این مرتبه مربوط به اسماء الهی است.(1) اما یک مرتبه دیگر که از این مرتبه نازل تر است و مرتبه صفات الهی است، همان مرتبه ای که گفتیم می توان به واسطه آن به ذات الهی علم اجمالی و مبهمی یافت.(2)
به عبارت دیگر، گر چه نمی توان حقیقت صفت عالم بودن الهی که همان اسم الهی است، را شناخت و به آن علم یافت، اما حداقل می توان گفت علم الهی حالتی است که باعث نفی شدن جهل از ذات الهی می شود و از خصوصیات مادی مجزا است.
بنا بر این، اگر مراد از این متن و مطلق ذات، همان صفات و اسمای الهی باشد، پاسخ شما همان است که ذکر کردم. در این صورت، متن ذات، همان مرتبه صفات الهی است و مطلق ذات، همان مرتبه اسماء است. که مرتبه اول قابل شناخت -هرچند به صورت اجمالی- است و مرتبه دوم از تیر رس شناخت بشری خارج است.

ــــــــــــــ
(1) التعریفات، جرجانی، ص70 و فرهنگ معارف اسلامی، سید جعفر سجادی، ج2، ص1382(ن.ا. کتابخانه حکمت).
(2) اصول المعارف، فیض کاشانی، ص36(ن. ا. کتابخانه حکمت).

موضوع قفل شده است