آیا فرزند سالاری (تا این حد امروزی) صحیح است؟

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا فرزند سالاری (تا این حد امروزی) صحیح است؟

سلام
به وضوح مشاهده می کنیم که امروزه تربیت و ادب نوجوانان و کودکان دچار بحران شده است. اینکه فرزندان والدین را به اسم صدا بزنند خیلی رواج یافته است
می گویند بچه را به هیچ وجه نباید کتک زد مشکل اصلی من با همین یک قلم است. این در صورتی است که در قرآن خداوند می فرماید حتی شوهر می تواند در موارد خاص زن خود را تنبیه بدنی کند.

آخرین نسلی که نسبتاً مودب بودند دهه شصتی بودند و از آنطرف به اینور یکم وضع خراب شد.
دلیلش چیست؟
آیا واقعا نباید کودک را به هیچ وجه تنبیه بدنی کرد؟

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد راهنما

با عرض سلام و ادب خدمت شما برادر گرامی
سوال بسیار مناسبی پرسیدید و نیاز است از چند جهت به آن پرداخته شود که البته باید به صورت مفصل باشد ولی به خاطر رعایت اختصار و حوصله مخاطب تنها به صورت گذرا به آنها می پردازیم.
امیدوارم نکاتی را که خدمتتون عرض می کنم راهگشا باشد
تربیت وادی بسیار گسترده ایست و تربیت فرزند نیز بسیار مهم و گسترده و اثرگذار می باشد و آینده بک فرهنگ و کشور و
ایین به تربیت فرزندان آن بستگی دارد ممکن تربت فرزندان فرهنگی را نابود کند یا خیر سبب رشد و تعالی و برطرف شدن نقایص آن شود .

mousavi928;710829 نوشت:
سلام
به وضوح مشاهده می کنیم که امروزه تربیت و ادب نوجوانان و کودکان دچار بحران شده است. اینکه فرزندان والدین را به اسم صدا بزنند خیلی رواج یافته است

mousavi928;710829 نوشت:
آخرین نسلی که نسبتاً مودب بودند دهه شصتی بودند و از آنطرف به اینور یکم وضع خراب شد.
دلیلش چیست؟
آیا واقعا نباید کودک را به هیچ وجه تنبیه بدنی کرد؟

در تربیت عوامل مختلفی دخیل هستند همچون خانواده و اطرافیان (محیط) وراثت و...که رفتارهای کودک تحت تاثیر آنها می باشند
در گذشته عوامل مختلفی سبب درست انجام شدن تربیت فرزند می شده است و عوامل مخرب بسیار بسیار کمتری هم بوده است و هم اکنون عوامل مثبت کم رنگ شده است و عوامل منفی پررنگ پر اثرتر شده اند
اینکه کودکان والدین را با اسم صدا می کنند اگر در حدود 2تا 5 سالگی باشد تنها به خاطر یادگیری از اطرافیان می باشد و بارمنفی و قصد توهینی نمی باشد لذا بدون حساسیت و با جایگزینی الفاظ مناسب جبران می شود والدین باید در کنار کودک همدیگر را با الفاظ مناسب صذا بزنند(باباجون و مامان جون)
در این صورت به تدریج کودک یاد می گیرد والدین را چگونه صدا بزند

mousavi928;710829 نوشت:
می گویند بچه را به هیچ وجه نباید کتک زد مشکل اصلی من با همین یک قلم است. این در صورتی است که در قرآن خداوند می فرماید حتی شوهر می تواند در موارد خاص زن خود را تنبیه بدنی کند.

در مورد تربیت فرزندان نکات و روشهای مهمی را بیان و ذکر می نمایند که یکی از آنان بی فایده بودن کتک زدن کودک می باشد متاسفانه الان (در زندگی کنونی از آنان برخی را عمل می منند و برخی را خیر لذا انتظار دارند نتیجه بگیرند که نتیجه ای همراه نیست)
در مورد کتک زدن یا نزدن کودک نکات مهمی وجود دارد که باید بیان و بررسی شود که عبارتند از:
کتک زدن آیا به کودک ادب و تربیت را یاد می دهد آیا یاد می دهد که در عوض رفتار بد چه کار خوبی را انجام دهد خیر تنها به او پرخاشگری و کتک زدن را آموزش می دهد او یاد می گیرد کودکان دیگر را چگونه تنبیه نماید و آنها را بزند و لذا می شود کودک پرخاشگر و بداخلاق.
کودک باید نسبت به پدر خود ترس همراه با احترام و هیبت را داشته باشد و اینگونه با کتک تنها او ترسی که باید داشته باشد را از دست می دهد و تنهایی نوعی تنفر از والدین پیدا میکند
در خانواده قدیمی اگر کتکی هم بود احترام و هیبت و ترس هم بود ولی در خانواده های کنونی هیبت و احترام پدر توسط مادر به طور عملی به کودک آموزش داده نمی شود و در واقع اولین کسی که احترام پدر را از بین می برد (در عمل) مادر است.

نکته مهم:
باید نکات مهمی را در خانواده برای تربیت درست فرزندان رعایت نمود که برای رعایت آنها باید سه عنصر و ویژگی را داشت :

  1. آگاهی و شناخت
  2. وقت کافی
  3. حوصله
با رعایت این سه می توان نسبت به تربیت درست فرزندان امیدوار بود.
در صورتی که سوال یا ابهامی بود در خدمتم
در پناه قرآن و عترت موفق باشید
یا علی

mousavi928;710829 نوشت:
سلام
به وضوح مشاهده می کنیم که امروزه تربیت و ادب نوجوانان و کودکان دچار بحران شده است. اینکه فرزندان والدین را به اسم صدا بزنند خیلی رواج یافته است
می گویند بچه را به هیچ وجه نباید کتک زد مشکل اصلی من با همین یک قلم است. این در صورتی است که در قرآن خداوند می فرماید حتی شوهر می تواند در موارد خاص زن خود را تنبیه بدنی کند.

آخرین نسلی که نسبتاً مودب بودند دهه شصتی بودند و از آنطرف به اینور یکم وضع خراب شد.
دلیلش چیست؟
آیا واقعا نباید کودک را به هیچ وجه تنبیه بدنی کرد؟

سلام
عجیبه که وقتی یه بچه ای موفق میشه ، بلافاصله میگن خدا پدر و مادرش رو بیامرزه که خوب تربیتش کردن!
اما وقتی بچه ای کار غلطی انجام میده ، خلاف کار میشه یا..... همه یقهء خود بچه رو میگیرن!

درمورد کتک زدن ، اشتباه شما برادر عزیزم اینه که فکر میکنید صرف اینکه مثلاً در قدیم بچه جلوی باباش پاش رو نمیکشید یعنی خیلی بچهء خوبی بوده!

قدیم نه دوربین بود که فیلم بگیرن نه کسی خبر درست و حسابی میده. پای صحبت هر پیرمرد و پیرزنی که میشینی میگن:
قدیم همه چی خوب بود ، اصلاً هیچکس گناه نمیکرد ، زن ها همه نجیب ، مردها همه پاک ، همه پیغمبر! همه ته انسانیت! و....!
بعدشم قدیم تمام پدر و مادرها فقیر بدبخت بودن! هر کدوم 300 نفر رو نون میدادن ، همشون میرفتن از سر چشمه آب میاوردن و.....!

اما فقط کافیه یه بار پای جلسات خودمونی این قدیمیا بشینی تا ببینی چه چیزایی تعریف میکنن.....!!!! :moteajeb::farar:

سلام.کتک زدن فرزند اصلا روش مناسبی نیست.البته یک ضربه ی کوچک به آرنج یا پای کودک ،کتک به حساب نمی آید.منظور تنبیه بدنی است که به هر حال اشتباه است.والدین باید کاری کنند که کودک از روی محبت و علاقه مطیع اونها باشه.وگرنه اگه با خشونت و تحقیر باهاش رفتار کنن بزرگ که شد و برای خودش یه جوون شد دیگه از پسش برنمی یان.بچه باید یک تصویر خوب از کودکیش داشته باشه.بچه باید با محبت و حرف منطقی مطیع بشه.اگه هم با دیدخوش بینانه بگیم نسل قبل با کتک خوب بار اومدن که درست نیست(اونایی که تنبیه بدنی میشدن الان از نظر روحی مشکل دارن و به نوعی عقده دارند)تنبیه بدنی در مورد این نسل اصلا نتیجه ی خوبی نمیده.چون جوون یا نوجوونی که به خشونت والدین عادت کرده میره خیابون واسه خودش کسی رو پیدا میکنه که گدایی محبت و توجه کنه.

اولین قدم احترام فرزند به پدر مادر از احترام پدر مادر نسبت به هم سرچشمه میگیرد .
اگر پدر مادر نسبت به هم احترام را رعایت نکنند و حتی جلو بچه حرف یکیدیگر را زیر سوال ببرند بچه هم یاد میگیره

راهنما;712878 نوشت:
در مورد تربیت فرزندان نکات و روشهای مهمی را بیان و ذکر می نمایند که یکی از آنان بی فایده بودن کتک زدن کودک می باشد

یعنی واقعا کتک زدن هیچ فایده ای نداره؟
ما که بچه بودیم یادمه خیلی از مامان هامون کتک می خوردیم البته من خیلی کمتر از بقیه ولی همه دوستان و همسایه کتک می خوردن:_loool:
و خداییش می بینیم که تربیت بچه های قدیم و احترامی که برای والدین قائل هستن خیلی بهتر و بیشتره
نه اینکه فرزند رو به قصد کشت بزنیم. اما وقتی که دوبار بهش تذکر دادیم و فایده نداشت لازم نیست بار سوم یخورده بصورت بدنی تنبه شود؟

mousavi928;715995 نوشت:
یعنی واقعا کتک زدن هیچ فایده ای نداره؟
ما که بچه بودیم یادمه خیلی از مامان هامون کتک می خوردیم البته من خیلی کمتر از بقیه ولی همه دوستان و همسایه کتک می خوردن:_loool:
و خداییش می بینیم که تربیت بچه های قدیم و احترامی که برای والدین قائل هستن خیلی بهتر و بیشتره
نه اینکه فرزند رو به قصد کشت بزنیم. اما وقتی که دوبار بهش تذکر دادیم و فایده نداشت لازم نیست بار سوم یخورده بصورت بدنی تنبه شود؟

کتک جز دور کردن بچه از پدر و مادر و تنها گذاشتن بچه فایده ی دیگه ایی نداره.
کتک باعث میشه که بچه جلوی چشم پدر و مادرش اون کار رو انجام نده ولی هیچ بعید نیست وقتی که پدر و مادر کارش رو نمی بینن اون کار رو دوباره انجام بده. به نظرتون اگه بچه جلوی چشم پدر و مادر اون کار رو تکرار کنه بهتره یا بصورت مخفی؟ تو حالت اول این اشتباه تکرار میشه ولی تو حالت دوم میشه یه فکر اساسی برای حلش کرد.
کتک باعث میشه بچه مشکلات و حرف دلش رو یا تو خودش نگه داره و یا با شخص دیگه ایی غیر از پدر و مادر در میون بذاره. و این خیلی بده. چون پدر و مادر از کارهاش خبردار نمیشن. پدر و مادر باید با بچه هاشون رفیق باشن و بچه بتونه به پدر و مادرش اعتماد کنه و بدونه که اگه حرفش رو با اونها در میون بذاره، عکس العمل چکشی از اونها نمی بینه. و پدر و مادر رو به عنوانه بهترین مشاور بشناسه. ولی وقتی از بچگی تجربه بهش نشون داده باشه که پشت سرِ هر رفتار و حرفی که مطابق میل پدر و مادرش نباشه، عکس العمل چکشی ایی هست، مسلما همیشه حرف ها و رفتارهاش رو از پدر و مادرش مخفی میکنه.
رفتارهای پدر و مادر با بچه هاشون باید کاملا معقولانه باشه و همیشه سعی کنن که بچه هاشون رو به خودشون نزدیک کنن و خودشون رو رفیقی برای بچه هاشون معرفی کنن و حتی الامکان عکس العملهای چَکُشی (یعنی کتک، تخریب، تحقیر و عصبانیت بی جا) در مقابل عملکردهاش نداشته باشن.

م.ح.;716085 نوشت:
کتک جز دور کردن بچه از پدر و مادر و تنها گذاشتن بچه فایده ی دیگه ایی نداره.
کتک باعث میشه که بچه جلوی چشم پدر و مادرش اون کار رو انجام نده ولی هیچ بعید نیست وقتی که پدر و مادر کارش رو نمی بینن اون کار رو دوباره انجام بده. به نظرتون اگه بچه جلوی چشم پدر و مادر اون کار رو تکرار کنه بهتره یا بصورت مخفی؟ تو حالت اول این اشتباه تکرار میشه ولی تو حالت دوم میشه یه فکر اساسی برای حلش کرد.
کتک باعث میشه بچه مشکلات و حرف دلش رو یا تو خودش نگه داره و یا با شخص دیگه ایی غیر از پدر و مادر در میون بذاره. و این خیلی بده. چون پدر و مادر از کارهاش خبردار نمیشن. پدر و مادر باید با بچه هاشون رفیق باشن و بچه بتونه به پدر و مادرش اعتماد کنه و بدونه که اگه حرفش رو با اونها در میون بذاره، عکس العمل چکشی از اونها نمی بینه. و پدر و مادر رو به عنوانه بهترین مشاور بشناسه. ولی وقتی از بچگی تجربه بهش نشون داده باشه که پشت سرِ هر رفتار و حرفی که مطابق میل پدر و مادرش نباشه، عکس العمل چکشی ایی هست، مسلما همیشه حرف ها و رفتارهاش رو از پدر و مادرش مخفی میکنه.
رفتارهای پدر و مادر با بچه هاشون باید کاملا معقولانه باشه و همیشه سعی کنن که بچه هاشون رو به خودشون نزدیک کنن و خودشون رو رفیقی برای بچه هاشون معرفی کنن و حتی الامکان عکس العملهای چَکُشی (یعنی کتک، تخریب، تحقیر و عصبانیت بی جا) در مقابل عملکردهاش نداشته باشن.

سلام
ممنون از نظرات شما
بنده عرض کردم آیا به هیچ وجه نباید از تنبیه بدنی کمک گرفت؟
بله قبول که والدین باید با فرزندان دوست باشند. اما فرض کنید کودکی یک کار بد را مدام تکرار می کند و والدین هر چقدر هم که با او صحبت می کنند رفتار کودک درست نمی شود.
من خودمم نمیگم کتک خوبه. هنوزم تو موارد خاص نمیدونم و شک دارم واقعا خوبه یا نه؟
اما با توجه به آیات قرآن و اینکه در جاهایی حتی خود حضرت امیر شخصاً برخی افراد متجاوز را تازیانه می زدند و دستور خدا را اجرا می کردند بهرحال من فکر میکنم تو موارد خیلی خاص لااقل لازمه کودک بصورت بدنی تنبیه شود و این که بگوییم به هیچ قیمت نباید کودک را کتک بزنیم فکر می کنم اشتباه باشه.

mousavi928;716157 نوشت:
سلام
ممنون از نظرات شما
بنده عرض کردم آیا به هیچ وجه نباید از تنبیه بدنی کمک گرفت؟
بله قبول که والدین باید با فرزندان دوست باشند. اما فرض کنید کودکی یک کار بد را مدام تکرار می کند و والدین هر چقدر هم که با او صحبت می کنند رفتار کودک درست نمی شود.
من خودمم نمیگم کتک خوبه. هنوزم تو موارد خاص نمیدونم و شک دارم واقعا خوبه یا نه؟
اما با توجه به آیات قرآن و اینکه در جاهایی حتی خود حضرت امیر شخصاً برخی افراد متجاوز را تازیانه می زدند و دستور خدا را اجرا می کردند بهرحال من فکر میکنم تو موارد خیلی خاص لااقل لازمه کودک بصورت بدنی تنبیه شود و این که بگوییم به هیچ قیمت نباید کودک را کتک بزنیم فکر می کنم اشتباه باشه.

دقیقا نظر اسلام و قرآن و روایات رو در این باره نمی دونم و می تونید از کارشناس ها بپرسید ولی اون چیزی که با عقل می فهمم اینه که تا وقتی راههایی غیر از کتک هست از کتک و ابزار خشن استفاده نشه. تو بحث امر به معروف و نهی از منکر هم می گن که از ابزار ملایم به تدریج پیش بره تا ابزار خشن مثل کتک و... .
اگه بچه هم خطایی کرد بهتره پدر و مادر با زبان ساده و ملایمی برای بچه مضرات اون کار رو بگن و اگه تکرار کرد یه نوع ناراحتی از این کار برای بچشون نشون بدن و اگه بچه بدونه که پدر و مادر از این کارش ناراحت شدن کافیه ولی لازم نیست که شخصیت بچه رو با کتک و سرکوفت تخریب کنن و اگه بازم تکرار کرد و یا کار خیلی بدی کرد میتونن بچه رو از بعضی چیزها برای مدتی کوتاه محروم کنن و هزاران کار معقولانه ی دیگه ایی که اگه آدم بخواد از این روشها استفاده کنه فکر نمی کنم تو 99 درصد امور نوبت به کتک و تخریب شخیت برسه. چون تخریب شخصیت از ناحیه ی عزیزترین افراد خیلی اثرات بدی داره و اگه خیلی این امر تکرار بشه باعث دوری میشه و شخصیت این عزیزترین افراد رو تو ذهن بچه خراب می کنه و...

موضوع قفل شده است