در قیامت مردم به ده شکل محشور میشوند شما چه شکلی هستید ؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
در قیامت مردم به ده شکل محشور میشوند شما چه شکلی هستید ؟

امام جواد(ع):




چه بسیار پند و نصحیت و ولی چه بسیار کم هستند عبرت گیرنده.






یه حدیث دیگر ؛ این یكی را خوب بخوانید تا ببینید چه شكلی هستید !! بخوانید و فكر كنید ؛ فكر نعمتی از سوی خدای متعال هست كه اكثر مردم از آن بی بهره اند ؛ لذا سعی كنید همیشه و هرجا هرگاه چیزی را میبینید ؛ میشنوید ؛ میخوانید ؛ هیچگاه فكر كردن را فراموش نكنید .
فكر ؛ فكر ، فكر


معاذ از پیامبر اعظم در باره قیامت پرسید و پیامبر شروع به گریه کرد و گفت در قیامت به 10 شکل محشور می شوند




8- میمون(سخن چینان)




9- خوک(حرام خوارند که در آخرالزمان لقمه حلال کم پیدا می شود)




10- سرپایین(ربا خوارتد)




11- کور(قاضیان ستمگر)




12- کر(خود پسندان)




13- چرک و خون خوارند(غیبت کنندگان)




14- دست و پا بریده اند (همسایه آزاران)




15- به دار آتشین آویخته اند (کسانی که ستم می کنند)




16- متعفن (بی و بند بارها که در جامعه فقط به اسم مسلمان زیاد است آیا بویش نمی آید!!!!!)




17- داشتن پیراهن قیری (کسانی که خودشان را می گیرند)


این را همیشه در نظر داشته باشید كه اگر قرار باشد خداوند با عدالت خود با ما رفتار كند ؛ كلاه ما همه پس معركه است ؛ پس این است كه ما در دعاهای خود میخواهیم كه خداوند با رحمت خود با ما برخورد كند ؛ نه با عدالت و یا جباریت خود !!
انشاالله .

چه کنیم؟
شنیدن این حرفها فقط برای لحظه امونه
2دقیقه دیگه یادمون میره و دوباره میریم سر همون کارهای قبلیمون
جدی چه کنیم وقتی موعضه هایی مثل اینها رو میشنوییم توی ذهنمون باشه و بهش عمل کنیم
یه استادی داشتیم میگفت:علت گناه کردن ما اینه که به قباحت اون گناه پی نبردیم و بدتر این که به بزرگی شخصیت کسی که در مقابلش این گناه رو انجام میدیم واقف نیستیم
چه کنیم تا به همیشه این حرفا توی گوشمون بمونه؟

maryam;20799 نوشت:
چه کنیم؟
شنیدن این حرفها فقط برای لحظه امونه 2دقیقه دیگه یادمون میره و دوباره میریم سر همون کارهای قبلیمون

maryam;20799 نوشت:

جدی چه کنیم وقتی موعظه هایی مثل اینها رو میشنوییم توی ذهنمون باشه و بهش عمل کنیم
یه استادی داشتیم میگفت:علت گناه کردن ما اینه که به قباحت اون گناه پی نبردیم و بدتر این که به بزرگی شخصیت کسی که در مقابلش این گناه رو انجام میدیم واقف نیستیم
چه کنیم تا به همیشه این حرفا توی گوشمون بمونه؟

با سلام

اگر چه سخن سرکار مریم خیلی ناامید کننده و بگونه ای بار منفی آن بیشتر از بار مثبت آن است. اما در جای خود سخنی است.

مثلا می توانست اینگونه طرح شود انسانی که اینقدر صاحب ظرفیت است و می تواند با توجه به قدر و منزلت و کرامت و عزتش خود را به گناه آلوده نکند، چرا دچار فراموشی و غفلت می شود و از میان اینهمه عبرت، راه درست و مستقیم خویش را نمی یابد؟

اما اینکه چه کنیم؟ راه های بسیاری می تواند ما را به این مهم رهنمون شود و از آن جمله است:

- انس با قرآن که حقیقتاً ذکر و یادآوری عظیم است. چنانکه می فرماید: "فذکر ان الذکری تنفع المؤمنین"، حقیقتاً روزانه چقدر برای قرآن وقت می گذاریم. بقول استاد حسن زادۀ آملی (حفظه الله): برای رهائی از وسوسه های نفس و حضور مداوم "انسان قرآنی باش و استقامت داشته باش".

- نماز با توجه و حضور قلب و توأم با خوف و خشیت؛ راستی چقدر هنگام نماز، به مراقبت از این ذکر عظیم توجه داریم، آیا نسبت به دیگر امورمان ترجیح می دهیم. آیا در رعایت وقت و آداب قبل و بعد آن توجه داریم، آیا با این امانت و تحفۀ الهی چنان که حق آنست برخورد می کنیم؟ و آیا ...؟ و اگر چنین کنیم؛ نماز چنین قدرت ذاتی دارد که با ما چنان کند که در قول کریم آمده: "ان الصلوة تنهی عن الفحشاء والمنکر". با دقت در این عبارات می فهمیم که مشکل و گیر ما از کجاست...

- ذکر استغفار مداوم و شبانه روز که در روایت است روزانه 70 بار استغفار کنید، نه آنکه تسبیحی بدست بگیرید و گوشه ای بنشینیم و 70 بار ذکر را بگوییم و خلاص؛ اگر چه آن هم خالی از لطف و فایده نیست و از نبودش بهتر است. اما مقصود آنست که در لحظه ها و آنات نسیان و فراموشی و کمینگاه های غفلت، با نسیم ذکر و آب تذکر، روح و جان خویش بنوازیم و شستشو دهیم. راستی چقدر به این دستورات توجه کرده ایم؟؟؟

- و اینکه به توصیه های اخلاقی مشارطه، مراقبه، محاسبه و تنبیه نفس چقدر تن داده ایم؟؟؟ که اینها همه تمرین نفس است، و ملکات رحمانی روح ما به رشد و کمال نمی رسد مگر با این اذکار و توجهات و با این تمارین و ممارست ها...

و البته در این فضا جای اساتید اخلاق و عرفان خالی است که به پند و موعظه ای از قول بزرگان اخلاق و عرفان ما را میهمان کنند.

موفق باشید ...:Gol:


صدیق;20837 نوشت:

با سلام

اگر چه سخن سرکار مریم خیلی ناامید کننده و بگونه ای بار منفی آن بیشتر از بار مثبت آن است. اما در جای خود سخنی است.

مثلا می توانست اینگونه طرح شود ...



چرا جدیدا من هر چی میگم شماها میگید نا امیدانه است؟
جناب استاد منظور من هم همین بود فقط شما به زبان علمایی فرمودید و من حقیر عامیانه
تا ما به شماها برسیم کلی مونده