حضرت خدیجه (س) از چه جهاتی برای زنان ما الگو هستند؟

تب‌های اولیه

12 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حضرت خدیجه (س) از چه جهاتی برای زنان ما الگو هستند؟

با سلام. بفرمایید حضرت خدیجه(س) از چه جهاتی برای زنان ما الگو هستند؟

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد عماد

سلام علیکم
حضرت خدیجه از جهات مختلفی می تواند برای زنان و حتی مردان الگو باشد، که به طور فهرست وار به بعضی از آنان اشاره می کنیم سپس در پستهای بعدی توضیح خدمتتان ارائه می شود.
1. الگوی ازدواج :ایشان با سرمایه زیاد با جوانی که از نظر داراریی در سطح بسیار پایین تری بود ازدواج کردند.
2.الگوی ایمان: ایشان به محض اطلاع از پیامبری پیامبر با تمام تعصات کاذب اجتماعی آن زمان خداحافظی کردند و به افتخار اولین زن ایمان آورنده را نصیب خود کردند.
3 الگوی ایثار : تمام سرمایه را در راه هدف مقدسشان یعنی اسلام خرج نمودند
4. الگوی مقاومت: با تحمل سختی های زیاد در شعب ابوطالب درس ایستادگی و مقاومت آموختند
5. الگوی نماز: به همراه پیامبرصلی الله علیه و اله وسلم و حضرت علی علیه السلام در نماز جماعت سه نفری در صحن مسجدالحرام حاضر می شدند و این کار الگویی بزرگی برای نماز خواهران و حتی برادران است که نمازشان به جهت خجالت کشیدن در بعضی مواقع قضا می شود.و نشان دادند که حیای مذموم در اسلام جایی ندارد.
6. الگوی حیا: هنگام رحلت با آنکه هر چه داشتند فدای دین اسلام کردند اما برای تقاضای لباس پیامبر صلی الله علیه واله وسلم جهت کفن، مراعات حیای پسندیده را نمودند.
و
.
.
.

عماد;523561 نوشت:
سلام علیکم
حضرت خدیجه از جهات مختلفی می تواند برای زنان و حتی مردان الگو باشد، که به طور فهرست وار به بعضی از آنان اشاره می کنیم سپس در پستهای بعدی توضیح خدمتتان ارائه می شود.
1. الگوی ازدواج :ایشان با سرمایه زیاد با جوانی که از نظر داراریی در سطح بسیار پایین تری بود ازدواج کردند.
الگوی ایمان: ایشان به محض اطلاع از پیامبری پیامبر با تمام تعصات کاذب اجتماعی آن زمان خداحافظی کردند و به افتخار اولین زن ایمان آورنده را نصیب خود کردند.
2. الگوی ایثار : تمام سرمایه را در راه هدف مقدسشان یعنی اسلام خرج نمودند
3. الگوی مقاومت: با تحمل سختی های زیاد در شعب ابوطالب درس ایستادگی و مقاومت آموختند
4. الگوی نماز: به همراه پیامبرصلی الله علیه و اله وسلم و حضرت علی علیه السلام در نماز جماعت سه نفری در صحن مسجدالحرام حاضر می شدند و این کار الگویی بزرگی برای نماز خواهران و حتی برادران است که نمازشان به جهت خجالت کشیدن در بعضی مواقع قضا می شود.و نشان دادند که حیای مذموم در اسلام جایی ندارد.
5. الگوی حیا: هنگام رحلت با آنکه هر چه داشتند فدای دین اسلام کردند اما برای تقاضای لباس پیامبر صلی الله علیه واله وسلم جهت کفن، مراعات حیای پسندیده را نمودند.
و
.
.
.

با سلام لطفاً این موارد را مستند به اسناد تاریخی بفرمایید.

در صورتی هم که به جای «و...» چیز دیگری به ذهنتان می رسد، ممنون می شوم اگر ذکر بفرمایید.

عماد;523561 نوشت:
الگوی ازدواج :ایشان با سرمایه زیاد با جوانی که از نظر داراریی در سطح بسیار پایین تری بود ازدواج کردند.


یکی از دغدغه های مهم جوانان در عنفوان جوانی بحث ازدواج و یافتن موردی است که بتوانند زیر یک سقف زندگی کنند، برای انتخاب هم سقف هر کس معیارهای دارد، و قطعا حضرت خدیجه نیز معیارهای برای گزینش همسر داشته اند، اگر به معیارهای ایشان توجه می شود می بینیم که ایشان معیارهای مادی مدنظرشان نبوده بلکه بیشتر به معیارهای معنوی فکر می کردند، حضرت خدیجه سلام الله علیها با آنکه بسیاری از سرمایه داران و ثروتمندان بزرگ خواستگار ایشان بودند ، دست رد به سینه همه زدند، چون معیار ایشان مادی نبود،
الان در انتخاب ها چه پسران و چه دختران غالب معیارهای مادی است، خانه دارد یا نه، تحصیلاتش چقدر است، زبیا رو است یا نه، ماشین دارد یا نه و از این قبیل موارد
کمتر می پرسند نماز می خواند یا نه ، اخلاق خوب دارد یانه، مال حلال کسب می کند یانه ، راستگو است یا نه
وقتی کسی کل دنیا را سرمایه داشته باشد ولی صداقت نداشته باشد، در زندگی با شریک زندگی دروغ می گوید و اگر این کار بالا گرفت، کار به طلاق می کشد، چرا چون معیارهای معنوی را مد نظر نداشته است
لذا حضرت خدیجه سلام الله علیها که به فضيلت اخلاقي و پذيرايي هاي شايان بسيار معروف بود و بدين جهت زنان مكه به وي حسد ميورزيدند. دختر خويلد در سجايا و كمالات اخلاقي زبانزد و نمونه بود و به حق ايشان كُفو خوبي براي پيامبر اسلام(صلي الله عليه وآله) بود. بي ترديد مي توان گفت كه اين سجايا و فضايل اخلاقي سبب شد تا خديجه(عليها السلام)براي همسري پيامبر اكرم(صلي الله عليه وآله) شايسته شمرده شود. طبق روايات ، او براي پيامبر (صلي الله عليه وآله)ياوري صديق بود(1)
فضايل اخلاقي خديجه(عليها السلام) و مسائل مادی سياري ازبزرگان و صاحب منصبان عرب عتبه،شيبه،عقبة بن ابي معيط،ابوجهل و را به فكر ازدواج باوي مي انداخت.(2) ولی خدیجه به همه آنها جواب رد دادند چون انگیزه آنان مسائل مادی بود و انگیزه خدیجه معنوی بود و با هم همخوانی نداشت.
تااينكه با مقامات معنوي حضرت محمد (صلي الله عليه وآله)آشنا شد و آن دو غلامي را كه براي تجارت همراه پيامبر(صلي الله عليه وآله)فرستاده بود مطالب و معجزاتي كه از وي ديده بودند براي خديجه(عليها السلام) نقل كردند. خديجه(عليها السلام) فريفته اخلاق و كمال پيامبر شد.البته او از يكي از دانشمندان يهود و نيز ورقة بن نوفل، كه ز علماي بزرگ عرب و خويشان نزديك خديجه(عليها السلام) به شمار مي رفت، درباره ظهور
پيامبر(صلي الله عليه وآله) آخرالزمان و خاتم الانبيا مطالبي شنيده بود .(3)
همه اين عوامل باعث شد تا خديجه(عليها السلام)حضرت محمد(صلي الله عليه وآله)را به همسري خود انتخاب كند.
1.سير اعلام النّبلاء،ج2،ص114
2.رياحين الشريعه،ج2،ص239.
3.بحارالانوار،16،ص61.

ایه الله سبحانی درباره این انتخاب می فرمایند:
مردان مادی که همه چیز را از دریچه مادی‌گری مطالعه می‌کنند، پیش خود چنین تصور می‌کنند که چون خدیجه ثروتمند و تجارت پیشه بود، برای امور تجارتی خود، به یک مرد امین بیش از هر چیزی نیازمند بود، از این لحاظ، با محمد(ص) ازدواج کرد و محمد نیز از وضع زندگی آبرومندانه او آگاه بود، با اینکه توافق سنی نداشتند؛ تقاضای او را پذیرفت.
ولی آنچه را تاریخ نشان می‌دهد، این است که محرک خدیجه برای ازدواج با امین قریش، یک سلسله جهات معنوی بود، نه جنبه‌های مادی،
اینک شواهد ما:
۱- هنگامی که از میسره، سرگذشت سفر جوان قریش را می‌پرسد؛ او کراماتی را که در طول این سفر از او دیده بود و آنچه را از راهب شام شنیده بود، برای او نقل می‌کند، خدیجه شوق مفرطی که سرچشمه آن علاقه به معنویت محمد(ص) بود در خود احساس می‌کند و بی‌اختیار به او می‌گوید: میسره! کافی است، علاقه مرا به محمد؛ دو چندان کردی، برو که من، تو و همسرت را آزاد کردم و 200 درهم و دو اسب و لباس گرانبهایی در اختیار تو می‌گذارم.

سپس آنچه را از میسره شنیده بود، برای «ورقة بن نوفل» که دانای عرب بود، نقل می‌کند، او می‌گوید: صاحب این کرامات پیامبر عربی است.
۲- روزی خدیجه در خانه خود نشسته بود و دور او را کنیزان و غلامان گرفته بودند، یکی از دانشمندان یهود نیز در آن محفل بود، اتفاقاً جوان قریش از کنار منزل آن‌ها گذشت و چشم دانشمند یهود به پیامبر افتاد، فوراً از خدیجه درخواست کرد که از محمد تقاضا کند، از مقصد خود منصرف شود و چند دقیقه در این مجلس شرکت کند.
رسول گرامی(ص) تقاضای دانای یهود را که مبنی بر نشان دادن علایم نبوت در بدن او بود پذیرفت، در این هنگام خدیجه رو به دانشمند یهودی کرد و گفت: هرگاه عموهای او از تفتیش و کنجکاوی تو آگاه گردند، عکس‌العمل بدی نشان می‌دهند، زیرا آنان از گروه یهود به برادرزاده خود هراسانند، در این موقع، دانای یهود گفت: مگر می‌شود به محمد کسی صدمه‌ای برساند! در صورتی که دست تقدیر، او را برای ختم نبوت و ارشاد مردم پرورش داده است، خدیجه گفت: از کجا می‌گویی که او حایز چنین مقام می‌شود؟ وی گفت: من علایم پیامبر آخرالزمان را در تورات خوانده‌ام و از نشانه‌های او این است که پدر و مادر او می‌میرند و جد و عموی وی از او حمایت می‌کنند و از قریش زنی را انتخاب می‌کند که سیده قریش است، سپس اشاره به خدیجه کرد و گفت: خوشا به حال کسی که افتخار همسری او را به دست آورد.

منبع :
فرازهایی از تاریخ اسلام، ایه الله جعفر سبحانی

عماد;523561 نوشت:
الگوی ایمان: ایشان به محض اطلاع از پیامبری پیامبر با تمام تعصات کاذب اجتماعی آن زمان خداحافظی کردند و به افتخار اولین زن ایمان آورنده را نصیب خود کردند.

حضرت خدیجه سلام الله علیها به محض اینکه از مبعوث شدن پیامبرصلی الله علیه واله وسلم به پیامبری اطلاع پیدا کردند، به ایشان ایمان آورند، و پس از حضرت علی دومین شخصی بودند که مسلمان شدند،(1) حضرت خدیجه را می توان نخستین زن مسلمان عنوان نمود.(2)
البته این انتخاب به دلیل تعصبات قومی و فامیلی نبود بلکه به جهت شناختی بود که از حضرت محمدصلی الله علیه واله وسلم داشتند
حضرت خدیجه می توانند به عنوان الگویی در ایمان سر مشق همه مسلمانان چه مرد و چه زن باشند.
1.بحارالانوار: مجلسی؛ ج 66، ص 102.
2. سیره ابن هشام » ج1/240

عماد;523561 نوشت:
الگوی ایثار : تمام سرمایه را در راه هدف مقدسشان یعنی اسلام خرج نمودند

حضرت خدیجه نمونه ایثار و الگوی بخشش برای همه مسلمانان بلکه انسانیت است، ایشان که با سرمایه زیاد وارد خانه حضرت پیامبرصلی الله علیه واله وسلم شدند و تمام این مال در راه دین حضرت رسول الله خرج نمودند.
درباره اموال ایشان نوشته اند: «هزاران شتر در دست خدمه و كاركنان خدیجه بود كه در اطراف كشورهایى چون مصر، شام و حبشه در راه تجارت، مشغول رفت و آمد و داد و ستد و نقل و انتقال كالاهاى تجارى بودند.»(1)
پیامبرصلی الله علیه واله وسلم در اینباره می فرمانید:او روزي به من ايمان آورد كه ديگران مرا تكذيب كردند و روزي ثروت خود را به پاي من ريخت كه
ديگران ثروتشان را از من دريغ كردند.(2)
خدیجه (س) تمام اندوخته های دنیوی را زمانی وقف آخرت می کند که بیشتر مردم آن عصر، آخرت را شعری بیش نمی دانند، بزرگ بانوی تاجر قریش اما می خواهد درسی برای تاریخ به یادگار بگذارد، شاید بانو می دانستند که تحریم شعب، آخرین تحریم اقتصادی مسلمانان نیست و کفار همواره سعی بر تحریم ، فشار و محاصره اقتصادی خواهند داشت و در این زمانه های مهم ، عرصه امتحان تاجران،سرمایه داران و ثروتمندان است که آیا با تاسی به حضرت خدیجه (س) به یاری مسلمانان خواهند شتافت یا آخرتشان را فدای دنیایی زودگذر خواهند کرد.
سیده زنان قریش الگویی کامل بود، این بانوی ثروتمند به منظور تقويت و گسترش اسلام همه مال و ثروت خويش را بخشيد، به گونه اي كه هنگام وفات حتي كفني نداشت.
چنین بود که عایشه می گوید:«بر احدی از زن‌های پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم آن قدر غیرت نورزیدم که بر خدیجه غیرت ورزیدم. برای اینکه پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم بسیار از او یاد می‌فرمود و اگر گوسفندی ذبح می‌شد، از آن برای دوستان خدیجه می‌فرستاد(3)

منبع:
1.اسدالغابه، ج ۵، ص ۴۳۶
2.همسران رسول خدا، ص 18. به نقل از استیعاب ابن عبدالبر.
3.تذكرةالخواص، ج 2، ص 302

عماد;523561 نوشت:
الگوی ایثار : تمام سرمایه را در راه هدف مقدسشان یعنی اسلام خرج نمودند

یکی از ویژگی های حضرت خدیجه(س) که می تواند برای همه مسلمانان و غیر مسلمانان سر مشق باشد،
با توجه به اینکه حضرت خدیجه سلام الله علیها بر اثر تدبیر و تلاش و کوشش در تجارت و امور اقتصادی، از ثروت مندان عصر خود بود.
یکی از ویژگی های ایشان که می تواند برای هر مرد و زن ، مسلمان و غیر مسلمان سرمشق باشد این بود که هرگز از یاری فقیران روی برنمی گرداند و خانه اش همواره پناه گاه نیازمندان بود. او در راه تحقق آرمان های اسلام، همه ثروت خود را انفاق کرد و این عمل او برای پیشبرد اسلام، بسیار سودمند و مهم بود؛ تا آنجا که پیامبر(ص) فرمود: «ما نَفَعَنی مالٌ قَطُّ مِثلُ نَفَعَنی مالُ خَدیجَةَ؛ هیچ ثروتی هرگز مرا سود نبخشید که ثروت خدیجه به من سود بخشید».(1)

در منابع تاریخی آمده که مسلمانان سه سال در محاصره اقتصادی بودند. حضرت خدیجه(س) در این سه سال، هیچ گاه پیامبر(ص) را تنها نگذاشت و چون همیشه به یاری او شتافت و همه ثروت خود را در جریان شعب خرج کرد؛ تا جایی که گفته اند پس از پایان محاصره اقتصادی، دیگر ثروتی نداشت. او همچنین از خویشان خود خواست تا به یاری مسلمانان بشتابند. خدیجه سه سال رنج و مشقت شعب را تحمل کرد که می توان آن را اوج فداکاری او در خدمت به اسلام به شمار آورد. پیامبر(ص) همواره از این خدمت و فداکاری خدیجه یاد می کرد و او را به سبب این ایثار و ازخودگذشتگی می ستود.(2)
شهید آیت الله مطهری رحمه الله گفته است: «در شرایطی که مسلمین و رسول اکرم صلی الله علیه و آله در نهایت سختی و تحت فشار بودند، جناب خدیجه علیها السلام ثروت خودش را در اختیار پیامبر صلی الله علیه و آله گذاشت. اگر مال خدیجه علیها السلام نبود، فقر وتگدستی شاید مسلمین را از پا در می آورد، اموال خدیجه علیها السلام خدمت به این معنا [کرد] که مسلمانان گرسنه را نجات داد و آنان با پول خدیجه علیها السلام توانستند سدّ رمقی کنند.»(3)

1. علامه مجلسی، بحارالانوار، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1403 هـ . ق، ج 19، ص 63.
2. جمعی از نویسندگان، همسر آفتاب، قم، طاها، 1385، چ 1، ص 23و 24
3.سیری در سیرۀ نبوی، شهید مطهری، ص 248.

عماد;523561 نوشت:
الگوی نماز: به همراه پیامبرصلی الله علیه و اله وسلم و حضرت علی علیه السلام در نماز جماعت سه نفری در صحن مسجدالحرام حاضر می شدند و این کار الگویی بزرگی برای نماز خواهران و حتی برادران است که نمازشان به جهت خجالت کشیدن در بعضی مواقع قضا می شود.و نشان دادند که حیای مذموم در اسلام جایی ندارد.

بررسی منابع، پیشتازی خدیجه سلام الله علیها در اسلام را از امور مسلّم می‌داند و مورد تأیید قرار می‌دهد. منابع در این زمینه هم داستان بوده و خدیجه سلام الله علیها را اولین کسی می‌دانند که اسلام آورد.(1)
حتی برخی از منابع در این زمینه ادعای اجماع نموده‌اند.(2) ابن عبدالبر، علی علیه اسلام را اولین ایمان آورنده به پیامبر صلی الله علی واله وسلم ، بعد از خدیجه سلام الله علیها می‌داند.(3)
منابع همچنین در تعیین مصادیق السّابقون در اسلام، حضرت خدیجه سلام الله علیها و علی علیه اسلام را به عنوان اولین ایمان آورندگان برشمردند.(4)
همچنین منابع به پیشگامی خدیجه سلام الله علیها به همراه علی علیه اسلام در برپایی نماز به همراه پیامبر صلی الله علی واله وسلم اشاره داشته و آنان را به عنوان اولین نمازگزاران عالم اسلام معرفی نموده‌اند.(5)
نماز ایشان به همراهی پیامبر صلی الله علی واله وسلم و حضرت علی علیه اسلام در کنار کعبه می تواند سرمشقی باشد که ما نسبت به نمازمان در محافل عمومی حیا نورزیم، گاهی اتفاق می افتد که وقت است وضو هم می شود گرفت ولی به علت اینکه می بینیم مردم نگاه می کنند نمی توانیم در محافل عمومی مثل ترمینال و فرودگاه و مترو و.... در میان مردم در گوشه ای به نماز بایستم، به قول معروف خجالت می کشیم.
حضرت خدیجه سلام الله علیها به ما آموختند که در این مواقع حتی در مقابل غیر مسلمانان خجالت نکشیم و به راحتی نمازمان را ادا کنیم

  1. ابن خلدون، تاریخ‏ ابن‏ خلدون، ج‏۲، ص۴۱۰؛ ابن کثیر، البدایةوالنهایة، ج‏۳، ص۲۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۴، ص۱۸۱۷.
  2. ابن اثیر جزری، اسدالغابه فی معرفة الصحابه ، ج۶، ص۷۸.
  3. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۴، ص۱۸۱۷.
  4. مقریزی، امتاع الاسماء، ج۹، ص۸۸ .
  5. ابن اثیر جزری،أسدالغابه فی معرفة الصحابه ،ج‏۶، ص۷۸؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۸۹.

با تشکر از استاد محترم جناب کارشناس عماد

شاید بتوان این دختر خانم را بهترین الگو گیرنده از حضرت خدیجه معرفی کرد


آقای قرائتی می فرمودند:
یک وقتی ما در ستاد نماز نوشتیم آقازاده‌ها، دخترخانم‌ها، شیرین‌ترین نمازی که خواندید برای ما بنویسید. یک دختر یازده ساله یک نامه نوشت، همه ما بُهتمان زد،
دختر یازده ساله ما ریش‌سفیدها را به تواضع و کرنش واداشت، نوشت که ستاد اقامه نماز، شیرین‌ترین نمازی که خواندم این است.
گفت در اتوبوس داشتم می‌رفتم یک مرتبه دیدم خورشید دارد غروب می‌کند یادم آمد نماز نخواندم، به بابایم گفتم نماز نخواندم، گفت خوب باید بخوانی، حالا که اینجا توی جاده است و بیابان، گفت برویم به راننده بگوییم نگه‌دار، گفت راننده به خاطر یک بچه دختر نگه نمی‌دارد، گفت التماسش می‌کنیم، گفت نگه نمی‌دارد، گفت تو به او بگو، گفت گفتم نگه نمی‌دارد، بنشین. حالا بعداً قضا می‌کنی.
دختر دید خورشید غروب نکرده است و گفت بابا خواهش می‌کنم، پدر عصبانی شد، دختر گفت که آقاجان می‌شود امروز شما دخالت نکنی؟ امروز اجازه بده من تصمیم بگیرم،
گفت: خوب هر غلطی می‌خواهی بکن.
می‌گفت ساکی داشتیم، زیپ ساک را باز کرد، یک شیشه آب در آورد، زیرِ صندلی اتوبوس هم یک سطل بود، آن سطل را هم آورد بیرون، دستِ کوچولو، شیشه کوچولو، سطل کوچولو، شروع کرد وسط اتوبوس وضو گرفت، قرآن یک آیه دارد، می‌گوید کسانی که برای خدا حرکت کنند مهرش را در دل‌ها می گذاریم، به شرطی که اخلاص داشته باشد، نخواسته باشد خودنمایی کند، شیرین کاری کند، واقعاً دلش برای نماز بسوزد، پُز نمی‌خواهد بدهد.
«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا»(مریم/96) یعنی کسی که ایمان دارد،
«وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» کارهایش هم صالح است، کسی که ایمان دارد، کارش هم شایسته است،
«سَیَجْعَلُ لَهُمْ الرَّحْمَانُ وُدًّا»، «وُدّ» یعنی مودت، مودتش را در دل‌ها می‌گذاریم.
شاگرد شوفر نگاه کرد دید دختر وسط اتوبوس نشسته دارد وضو می‌گیرد، گفت دختر چه می‌کنی؟ گفت آقا من وضو می‌گیرم ولی سعی می‌کنم آب به اتوبوس نچکد، می‌خواهم روی صندلی نشسته نماز بخوانم. شاگرد شوفر یک خورده نگاهش کرد و چیزی به او نگفت.
به راننده گفت: عباس آقا، راننده، ببین این دارد وضو می‌گیرد، راننده هم همین طور که جاده را می‌دید در آینه هم دختر را می‌دید، هی جاده را می‌دید، آینه را می‌دید، مهر دختر در دل راننده هم نشست، گفت: دختر عزیزم می‌خواهی نماز بخوانی؟ من می‌ایستم، ماشین را کنار کشید، گفت: نماز بخوان آقاجان، آفرین، چه شوفرهای خوبی داریم، دختر
می‌گفت وقتی اتوبوس ایستاد من پیاده شدم و شروع کردم الله اکبر، ی
ک مرتبه اتوبوسی‌ها نگاه کردند، او گفت من هم نخواندم، من هم نخواندم، هفده نفر پیاده شدند و نماز خواندند.
ببین چه دختر با همتی، چه غیرتی، چه همتی، چه اراده‌ای، چه صلابتی، آفرین، همین دختر روز قیامت حجت است،
خواهند گفت این دختر اراده کرد ماشین ایستاد، می‌گفت یکی یکی آن‌هایی هم که نخوانده بودند ایستادند،
گفت: یک مرتبه دیدم پشت سرم یک عده زیادی دارند نماز می‌خوانند. گفت: شیرین‌ترین نماز من این بود که دیدم لازم نیست امام فقط امام خمینی باشد،
منِ بچه یازده ساله هم می‌توانم در فضای خودم امام باشم.

عماد;523561 نوشت:
الگوی حیا: هنگام رحلت با آنکه هر چه داشتند فدای دین اسلام کردند اما برای تقاضای لباس پیامبر صلی الله علیه واله وسلم جهت کفن، مراعات حیای پسندیده را نمودند.

همانطورکه عرض حضرت خدیجه علیهاالسلام خدمات زیادى را در خانه پیامبر اكرم انجام داده و صدمات فراوانى متحمل شده بود، از این رو به صورت طبیعى مى‏توانست انتظارات و توقعاتى را نیز از آن حضرت داشته باشد، اما او هیچ‏گاه خواسته‏هاى شخصى خویش را به صورت مستقیم بیان نمى‏كرد بلكه سعى مى‏كرد آن‏ها را به عنوان یك پیشنهاد و یا خواهش غیر مهم و در كمال ادب و احترام مطرح نماید.
حضرت خدیجه در آستانه وفات خویش هنگامى كه وصیت‏هاى خود را بیان مى‏كرد، آن‏ها را در قالب یك گفت و گوى صمیمانه و محبت‏آمیز مطرح نمود . وى خطاب به پیامبر اكرم عرض كرد: «یا رسول‏ الله! چند وصیت دارم، البته من در حق تو كوتاهى كردم، مرا عفو كن .
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: هرگز از تو تقصیرى مشاهده نكردم. تو نهایت درجه تلاش خود را به كار گرفتى و در خانه من زحمات و مشكلات زیادى را متحمل شدى و تمام دارایى خود را در راه خدا مصرف كردى. حضرت خدیجه علیهاالسلام عرض كرد: یا رسول‏ الله! مى‏خواهم خواسته‏اى را توسط دخترم فاطمه به شما برسانم و شرم دارم آن را مستقیما بازگو نمایم .
اما وصیت‏ بعدی را شرم مى‏كنم برایت‏بگویم . آن را به‏فاطمه عرض مى‏كنم تا او برایت‏بازگو كند . سپس فاطمه را فراخواند و به وى فرمود : «نور چشمم ! به پدرت رسول الله بگو :مادرم مى‏گوید : من از قبر در هراسم ; از تو مى‏خواهم مرا درلباسى كه هنگام نزول وحى به تن داشتى ، كفن كنى .
دخت پیامبر(ص) در حالی که اشک هایش را از روی گونه هایش پاک می کرد، سمت پدر رفت و خواسته مادرش را به پدر گفت. رسول خدا(ص) لباس را آماده کرد. ناگهان جبرئيل در حالي كه كفن از بهشت همراه داشت نازل شد و عرض كرد: يا رسول الله، خداوند به تو سلام مي رساند و مي فرمايد: "ايشان اموالش را در راه ما صرف كرد و ما سزاوار تريم كه كفنش را به عهده بگريم."
منابع:

1. شجره طوبي، محمدمهدی حائری، ج2،ص235
2. نهاية‏الارب، ج‏18، ص‏171.

موضوع قفل شده است