جمع بندی پیامبر حتی یک خشت روی خشت نگذاشت

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
پیامبر حتی یک خشت روی خشت نگذاشت

سلام
در جایی خواندم که پیامبر فرمود: "من حتی یک خشت روی خشت نگذاشتم"
صحت این حدیث در چه حدی است؟
در صورتی که درست است منظور ایشان از این حرف چیست؟

کارشناس بحث : صدیقین

برچسب: 

از علما کسی نیست جواب بده؟

hoomanb;269300 نوشت:
سلام
در جایی خواندم که پیامبر فرمود: "من حتی یک خشت روی خشت نگذاشتم"
صحت این حدیث در چه حدی است؟
در صورتی که درست است منظور ایشان از این حرف چیست؟
کارشناس بحث : صدیقین

با سلام و درود بر جناب hoomanb:Gol:

بعيد ميدانم اين روايت در بيان اوصاف پيامبر باشد چون با تتبع و جستجويي كه حقير انجام دادم اين روايت از امام محمد باقر عليه الصلاة و السلام در وصف زندگي آقا امير المومنين علي عليه السلام هست به اصل روايت از كتاب وسائل الشيعه توجه فرمائيد

وَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ‏أَبِي نَجْرَانَ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ قَيْسٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع أَنَّهُ قَالَ وَ اللَّهِ إِنْ كَانَ عَلِيٌّ ع لَيَأْكُلُ أَكْلَ الْعَبْدِ وَ يَجْلِسُ جِلْسَةَ الْعَبْدِ وَ إِنْ كَانَ لَيَشْتَرِي الْقَمِيصَيْنِ السُّنْبُلَانِيَّيْنِ فَيُخَيِّرُ غُلَامَهُ خَيْرَهُمَا ثُمَّ يَلْبَسُ الْآخَرَ فَإِذَا جَازَ أَصَابِعَهُ قَطَعَهُ وَ إِذَا جَازَ كَعْبَهُ حَذَفَهُ وَ لَقَدْ وَلِيَ خَمْسَ سِنِينَ مَا وَضَعَ آجُرَّةً عَلَى آجُرَّةٍ وَ لَا لَبِنَةً عَلَى لَبِنَةٍ وَ لَا أَقْطَعَ قَطِيعاً وَ لَا أَوْرَثَ بَيْضَاءَ وَ لَا حَمْرَاءَ وَ إِنْ كَانَ لَيُطْعِمُ النَّاسَ خُبْزَ الْبُرِّ وَ اللَّحْمَ وَ يَنْصَرِفُ إِلَى مَنْزِلِهِ وَ يَأْكُلُ خُبْزَ الشَّعِيرِ وَ الزَّيْتَ وَ الْخَلَّ وَ مَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرَانِ كِلَاهُمَا لِلَّهِ رِضًا إِلَّا أَخَذَ بِأَشَدِّهِمَا عَلَى بَدَنِهِ وَ لَقَدْ أَعْتَقَ أَلْفَ مَمْلُوكٍ مِنْ كَدِّ يَدِهِ وَ تَرِبَتْ فِيهِ يَدَاهُ وَ عَرِقَ فِيهِ وَجْهُهُ وَ مَا أَطَاقَ عَمَلَهُ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ وَ إِنْ كَانَ لَيُصَلِّي فِي الْيَوْمِ وَ اللَّيْلَةِ أَلْفَ رَكْعَةٍ وَ إِنْ كَانَ أَقْرَبُ النَّاسِ شَبَهاً بِهِ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ع- وَ مَا أَطَاقَ عَمَلَهُ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ بَعْدَهُ الْحَدِيث‏
________________
وسائل الشيعة، ج‏1، ص: 90

در توضيح اين حديث شريف به صورت اختصار اينكه آقا امير المومنين در مدت حكومت 5 ساله خويش آجري بر آجري ننهاد و هيچ سفيدي را بر روي سرخي نياندوخت يعني اصلا براي جمع مال براي شخص خودش هيچ اقدامي نكرد
حديث شريف در بيان زهد آن حضرت از مطامع دنيوي مي باشد

البته اين روايت با همين مضمون در كتاب امالي شيخ صدوق عليه الرحمه حديث شماره 250 نيز ذكر گرديده است

و ما وضع آجرة علی آجرة ولا لبنة و لا اقطع قطیعا و لا اورث بیضاء و لا حمراء; علی (ع) مدت پنج سال ولایت کرد، در حالی که آجری بر آجری یا خشتی بر خشتی نگذاشت و تیولی به خود اختصاص نداد و سرخ و سفیدی (زر و سیمی) به میراث بر جای ننهاد!»
_______________
امالی صدوق/250


و در امالي شيخ طوسي رحمه الله عليه نيز مانند حديث وسائل الشيعه بيان گرديد كه بخاطر عدم اطاله كلام از آرودن آن خوداري مي كنم

مستدام و پاينده باشيد :Gol:

پرسش:
در جایی خواندم که پیامبر فرمود: "من حتی یک خشت روی خشت نگذاشتم" صحت این حدیث در چه حدی است؟ در صورتی که درست است منظور ایشان از این حرف چیست.؟

پاسخ:
تعبیر «خشتی روی خشت نگذاشت» و «خانه ای نساخت» که کنایه از همان زهد و عدم دل بستگی به مادیات زودگذر دنیاست، در مورد نوح نبی و پیامبر اکرم و امیرالمؤمنین (علیهم السلام) نقل شده است. روایات مربوط به امیرالمؤمنین را دوست خوبمان در پست قبلی ذکر نمودند و تکرار نمی کنم، اما دو خبری که شاهد بحث ماست و درباره پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده چنین است:

ــ خبر اول:
«رُوِيَ أَنَّ نُوحاً ع عَاشَ أَلْفَيْ عَامٍ وَ خَمْسَمِائَةِ عَامٍ وَ مَضَى مِنَ الدُّنْيَا وَ لَمْ يَبْنِ فِيهَا بَيْتاً وَ كَانَ إِذَا أَصْبَحَ يَقُولُ لَا أُمْسِي وَ إِذَا أَمْسَى يَقُولُ لَا أُصْبِحُ وَ كَذَلِكَ نَبِيُّنَا ص خَرَجَ مِنَ الدُّنْيَا وَ لَمْ يَضَعْ لَبِنَةً عَلَى لَبِنَةٍ ... .»؛
روايت شده كه نوح (عليه السّلام) دو هزار و پانصد سال زندگى كردند و از دنيا رفت در حالى كه خانه ای برای خود نساخته بود! هنگام صبح مى‏ گفت من به شب نخواهم رسيد و هنگام شب مى‏ گفت من صبح نخواهم كرد [یعنی این طور نبود که بگوید من جوانم و فرصت زیادی دارم بلکه مرگ را در دو قدمی خود می دید] و پيامبر ما (صلى اللَّه عليه و آله) نيز چنين بود که در حالی از دنیا رفت که خشتى روى خشت قرار نداد.(1)


ــ خبر دوم:

«دَخَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى الْحَسَنِ فِي مَرَضِهِ الَّذِي مَاتَ فِيهِ فَقَالَ مَرْحَباً وَ أَهْلًا وَ حَيَّاكُمُ اللَّهُ بِالسَّلَامِ وَ أَحَلَّنَا وَ إِيَّاكُمْ دَارَ الْمُقَامِ هَذِهِ عَلَامَةٌ حَسَنَةٌ إِنْ صَبَرْتُمْ وَ صَدَقْتُمْ وَ أَيْقَنْتُمْ فَلَا يَكُنْ حَظُّكُمْ مِنْ هَذَا الْخَبَرِ رَحِمَكُمُ اللَّهُ أَنْ تَسْمَعُوهُ بِهَذِهِ الْأُذُنِ وَ تُخْرِجُوهُ مِنْ هَذِهِ الْأُذُنِ فَإِنَّهُ مَنْ رَأَى رَسُولَ اللَّهِ ص فَقَدْ رَآهُ غَادِياً وَ رَائِحاً لَمْ يَضَعْ لَبِنَةً عَلَى لَبِنَةٍ وَ لَا قَصَبَةً عَلَى قَصَبَةٍ وَ لَكِنْ رُفِعَ لَهُ عَلَمٌ فَشَمَّرَ إِلَيْهِ الْوَحَا الْوَحَا النَّجَا النَّجَا عَلَى مَا تَعْرُجُونَ فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً جَعَلَ الْعَيْشَ عَيْشاً وَاحِداً فَأَكَلَ كِسْرَةً وَ لَبِسَ خَلَقاً وَ لَصِقَ بِالْأَرْضِ وَ اجْتَهَدَ فِي الْعِبَادَةِ وَ بَكَى عَلَى الْخَطِيئَةِ وَ هَرَبَ مِنَ الْعُقُوبَةِ وَ ابْتَغَى الرَّحْمَةَ حَتَّى يَأْتِيَهُ أَجَلُهُ عَلَى ذَلِكَ.»

افرادی در هنگام بيمارى حسن بصرى كه به مرگش انجاميد بر او وارد شدند. حسن به آن ها گفت: مرحبا، خوش آمدىد، درود خدا بر شما و خداوند ما و شما را در بهشت جای دهد. اين نشانه خوبى است اگر شما بردبار باشيد و باور و يقين داشته باشيد، اگر شما اين خبر را با گوش بشنويد و از اين گوش بيرون دهيد - خدا شما را بيامرزد- بهره‏ اى از آن نخواهيد برد، زيرا هر كه پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) را ديد، آن بزرگوار را ديد كه صبح و شام را در حالى گذراند كه نه خشتى روى خشت و نه چوب و نی ای بر روى چوب و نى دیگر قرار داد، ولی براى آن حضرت هدفى مشخص شد كه او نيز براى رسيدن به آن هدف، کمر همت بست [و فرمود]: «شتاب کنید! شتاب کنید! زود! زود! به چه وسيله عروج مى‏ كنيد [و به كمال مى‏ رسيد]! خداوند بيامرزد کسی را كه زندگى را يک لحظه قرار داده و پاره نانى خورده و لباس كهنه ‏اى پوشيده، و [با فروتنى‏] به زمين چسبيده و در عبادت كوشا، و بر گناهى كه از او سر زده گريان، و از كيفر گريزان است و طالب رحمت حق است تا وقتى كه بر اين حال اجلش فرا رسد.(2)

ــ توضیحی درباره دو روایت ذکر شده:
روایت اول مرسل است و از این جهت ضعیف محسوب می شود. روایت دوم هم به معصوم منتهی نمی شود بلکه حسن بصری بدون ذکر سندی معتبر، چنان مطلبی را درباره پیامبر اسلام گفته است، بنا بر این هر دو روایت ضعیف محسوب می شوند و به تنهایی قابل تمسک و استناد و اعتماد نیستند، اما مطلبی که مسلّم است و احدی در آن اختلاف ندارد، عدم دلبستگی رسول گرامی اسلام به دنیا و عدم جمع مال و منال دنیا و عدم ثروت اندوزی است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) بحار الأنوار، ج‏67، ص 321، ح 38.
(2) مجموعة ورام (تنبيه الخواطر)، ج‏ 1، ص 281، ص 280.

موضوع قفل شده است