جمع بندی اعتراف به رابطه نامشروع قبل از ازدواج حرام است
تب‌های اولیه
ممکن است که فردی خطا کند آیا باید آن را همه جا پخش کرد؟ مثلا پیامک یا بولوتوثی به شما می رسد که فلانی کار خطایی انجام داده است آیا شما باید آنرا برای همه بفرستید؟...
عقیق: حجت الاسلام حسینی قمی در برنامه سمت خدا در مورد اسامی قیامت نکاتی گفت که گزیده ای از سخنان ایشان را می خوانید:
*بعضی پرسیده اند که اگر ما گناهی از دیگری دیدیم آیا می توانیم آنرا به خانواده و دوستانش بازگو کنیم؟ ما حق نداریم گناهی که انجام داده ایم به احدی بگوییم، حالا چطور حق داریم که در مورد گناهان دیگران صحبت کنیم؟ فردی که مرتکب گناه می شود حتی نمی تواند آنرا برای امام زمانش بازگو کند. پس وقتی ما نمی توانیم اسرار خودمان را آشکار کنیم، حتما هم اجازه نداریم اسرار دیگران را آشکار کنیم.
*درکتاب کافی کلینی داریم: فردی نزد امام علی (ع) آمد و گفت :من عمل خلافی مرتکب شده ام، حد الهی را بر من جاری کن. امام چهار بار روی از او برگرداند و خشمگین شدند و فرمودند: چقدر زشت است که انسان گناهش را نزد دیگران بگوید. چرا گناهت را به من می گویی مگر بین خود و خدایت توبه نکرده ای؟ حضرت فرمود: به خدا قسم اگر او بین خود و خدا توبه می کرد بالاتر از این بود که پیش من اعتراف کند و من حّد را بر او جاری کنم. این فکر اشتباه است که با اعتراف به گناهان سبک می شویم. ما باید با توبه کردن نزد خدا سبک بشویم.
*ممکن است خانم یا آقایی، قبل از ازدواج یا بعد از ازدواج رابطه ی نامشروعی داشته است. آنها حق ندارند که این مطلب را بگویند و اگر بگویند حرام است. نباید راحت گناهان خودمان یا دیگران را بیان کنیم. روایت داریم که پیامبر(ص) از خدا تقاضا کرد که خودش به حساب امتش برسد ولی خداوند قبول نکرد و فرمود: من نسبت به بندگانم مهربانتر هستم و خودم به حساب آنها رسیدگی می کنم. با این روایت، یوم تبلی السرائر چه معنایی دارد؟ قرآن می فرماید که در قیامت خداوند باطن ها را آشکار می کند. اگر در دنیا از کار دیگران پرده پوشی کنیم خداوند هم در قیامت از کار ما پرده پوشی می کند. اما اگر اسرار دیگران را آشکار کنیم در قیامت خداوند همه ی سِّرهای ما را به دیگران نشان می دهد. اگر مردم در دنیا از نیش زبان یا قلم ما در امان نباشند، مطمئن باشیم که در قیامت خداوند کارهای ما را پرده پوشی نمی کند.
*از آقایی پرسیدم که برادرتان کجاست؟ او گفت: برادرم به فلان اتهام در زندان است. من ناراحت شدم و می خواستم بگویم که چرا به من گفتی که برادرت در زندان است. من نباید براحتی خبر زندان شدن دوستم را بگویم. در کافی روایتی از امام صادق(ع) داریم :اگر کسی خبر مومنی را پخش کند که آبروی او را ببرد یا از چشم مردم بیندازد، خداوند او را به ولایت شیطان منتقل می کند و شیطان هم او را نمی پذیرد.
*گاهی ما می خواهیم در مناسک حج به شیطان سنگ بزنیم ولی می بینیم که ما خودمان از شیطان هستیم. در بعضی مواقع شیطان هم ما را نمی پذیرد. آیا چنین شخصی می تواند انتظار داشته باشد که خداوند در قیامت کارهای او را پرده پوشی کند؟ آیا او آبروی کسی را حفظ کرده است که در قیامت خداوند آبرویش را حفظ کند؟
*مرحوم شوشتری دارد که امام حسین (ع)در برابر نیزه نفرین نمی کردند ولی وقتی زخم زبان می زدند، نفرین می کردند. زخم شمشیر خوب می شود ولی زخم زبان به آسانی خوب نمی شود. سعی کنیم که زخم زبان نزنیم و دل کسی را نشکنیم. ممکن است که فردی خطا کند آیا باید آن را همه جا پخش کرد؟ مثلا پیامک یا بولوتوثی به شما می رسد که فلانی کار خطایی انجام داده است آیا شما باید آنرا برای همه بفرستید؟ بعضی ها دنبال این پیامک ها می گردند.
*شیخ بهایی دارد که امام صادق(ع) یکی از یارانش را دید که چیزی دستش بود. امام پرسید چه چیزی خریده ای؟ گفت: شیر خریده ام و به خانه می برم. او شراب خریده بود ولی نمی توانست به امام بگوید. امام گفت: مقداری از این شیر را در کف دست من بریز. وقتی او ظرف را سرازیر کرد، در دست امام شیر آمد. درحالیکه طرف فکر می کرد الان شراب به دست امام می آید. پس امام از تصرف ولایی خودش استفاده کرده و شراب را به شیر تبدیل کرد تا آبروی فردی حفظ شود. ما گاهی شیر مردم را تبدیل به شراب می کنیم.
*ممکن است که فردی خلاف کند و بعد توبه کند. ولی وقتی کار خلاف او پخش شد، با خودش می گوید: حالا که همه فهمیدند ما خلاف کردیم، پس کار از کار گذشته است و به کار خلاف خودش ادامه بدهد. پخش کننده این خبر در گناه فرد سهیم است. گاهی ما به این کارها عادت کرده ایم و منظوری هم نداریم. مثلا گناه غیبت و تهمت چه لذتی دارد؟ مثلا کسی کار خلافی می کند، توبه می کند و به مسجد می آید ولی وقتی ما گناه آنها را پخش می کنیم او از ما دور می شود. پس پرده پوشی خداوند برای کسانی است که در دنیا پرده پوشی می کنند. تمام فرد فرد ما باید جانشین خدا روی زمین باشیم. آیا خدا آبروی کسی را می برد؟ بعضی ها زبانشان در اتهام زدن و آبرو بردن خیلی دراز است و بعد آن را توجیه می کنند و می گویند که وظیفه ی شرعی ماست که اینها را بگوییم.
منبع: فرهنگ نیوز
سلام و عرض ادب
تا آنجا که بنده اطلاع دارم طبق قانون و شرع در صورت باکره نبودن دختر (به دلیل شرعی یا غیر شرعی)
این تناقض چگونه قابل توجیه است. (البته اگه بنده اشتباه نکنم)
ممکن است خانم یا آقایی، قبل از ازدواج یا بعد از ازدواج رابطه ی نامشروعی داشته است. آنها حق ندارند که این مطلب را بگویند و اگر بگویند حرام است.
عرض سلام خدمت مدیر انجمن مشاوره استادحامی وکارشناسان وکاربران محترمنوشته اصلی توسط حامی
راست و دروغ در خواستگاری آیا بر دختر و پسر واجب است در خواستگاری به همه سئوالات صادقانه جواب بدهند؟نوشته اصلی توسط حامی
گر دختر یا پسر گناهی مرتکب شده باشند و احتمال رو شدن آن باشد آیا لازم است قبل از ازدواج در خواستگاری واقعیت را توضیح بدهند اگر توضیح ندهند و دروغ فاش شود آیا حق فسخ دارند؟نوشته اصلی توسط حامی
اگر دختر یا پسری قبل از ازدواج دوست از جنس مخالف داشته باشند آیا لازم است هنگام سئوال در خواستگاری راست بگویند؟درمواردی که سوال می شود نمی تواند دروغ بگوید وواقعیت را باید بگوید ولی اگربیان نکردوبعد کشف خلاف ودروغ شده ،از موار فسخ عقد نمی باشد(مثل دوست جنس مخالف داشتن و...ولی بعضی از موارداشاره شده در زیر حق فسخ است مثل شرط بکارت )ولی حق طلاق برای مرد برای همیشه است ودراین موقعیت هم خواهد بود
نوشته اصلی توسط حامی
اگر دختری قبل از ازدواج در رابطه ای نامشروع بکارتش را از دست داده باشد آیا لازم است این را در صورت سئوال نشدن از بکارت به طرف مقابل بگوید؟اگرسوال نشده لازم نیست بیان کند
نوشته اصلی توسط حامی
آیا این که عاقد در خطبه عقد می خواند خانم دوشیزه باکره.......آیا این در حکم شرط ضمن عقد برای باکره را دارد؟اگر بابیان این عبارت (دوشیزه باکره...)1-یک بیان توصیفی برای شخص دختر -2-یا اخبار به بکارت از این دختر -3-یا بناء به بکارت(همان به شرط بکارت) باشد به عنوان شرط درضمن عقد است.
نوشته اصلی توسط حامی
اگر دختری بگوید باکره ام ولی بعد از عقد مشخص شود که باکره نبوده است آیا مرد حق فسخ دارد؟اگربیان دختر بربکارت ازموارد ذکر شده در سوال قبلی باشد(بیان توصیفی -2-یا اخبار به بکارت -3-یا بناء به بکارت(همان به شرط بکارت) باشد چون به عنوان شرط درضمن عقد است درصورتیکه درهنگام عقد شرط کنند که درصورت عدم بکارت حق فسخ باشد،حق فسخ برای مرد خواهد بود
در این صورت آیا دختر نسبت به مخارجی که مرد کرده( مهمانی ها، خرید گل و شیرینی و...) مدیون است؟
درفرض سوال دختر مدیون نیستتبصره:درمواردی که سوال از دختر می پرسندحق دروغ گفتن ندارند ولی می توانند درمقام پاسخ توریه کنند(مثل سوال 1و2و3و..) البته به جوری توریه کنند که منجربه دروغ نشود به عبارتی راست گفتن واجب نیست ولی دروغ گفتن حرام است که ثمره ا ش درتوریه مطرح می شود
تاکید می شود معنای دقیق توریه رابیابید تا منجر به دروغ نشود
استفتاءاز دفتر رهبری به شما ره 0251/7743232وجناب اقای فلاح زاده
http://www.askdin.com/thread4893-99.html
http://www.askdin.com/thread11667-2.html
[="Tahoma"][="Indigo"]سلام
عرض ادب و احترام
این موضوع می تونه کمکتون کند
http://www.askdin.com/thread11327.html[/]
ممکن است که فردی خطا کند آیا باید آن را همه جا پخش کرد؟ مثلا پیامک یا بولوتوثی به شما می رسد که فلانی کار خطایی انجام داده است آیا شما باید آنرا برای همه بفرستید؟...
عقیق: حجت الاسلام حسینی قمی در برنامه سمت خدا در مورد اسامی قیامت نکاتی گفت که گزیده ای از سخنان ایشان را می خوانید:*بعضی پرسیده اند که اگر ما گناهی از دیگری دیدیم آیا می توانیم آنرا به خانواده و دوستانش بازگو کنیم؟ ما حق نداریم گناهی که انجام داده ایم به احدی بگوییم، حالا چطور حق داریم که در مورد گناهان دیگران صحبت کنیم؟ فردی که مرتکب گناه می شود حتی نمی تواند آنرا برای امام زمانش بازگو کند. پس وقتی ما نمی توانیم اسرار خودمان را آشکار کنیم، حتما هم اجازه نداریم اسرار دیگران را آشکار کنیم.
*درکتاب کافی کلینی داریم: فردی نزد امام علی (ع) آمد و گفت :من عمل خلافی مرتکب شده ام، حد الهی را بر من جاری کن. امام چهار بار روی از او برگرداند و خشمگین شدند و فرمودند: چقدر زشت است که انسان گناهش را نزد دیگران بگوید. چرا گناهت را به من می گویی مگر بین خود و خدایت توبه نکرده ای؟ حضرت فرمود: به خدا قسم اگر او بین خود و خدا توبه می کرد بالاتر از این بود که پیش من اعتراف کند و من حّد را بر او جاری کنم. این فکر اشتباه است که با اعتراف به گناهان سبک می شویم. ما باید با توبه کردن نزد خدا سبک بشویم.
*ممکن است خانم یا آقایی، قبل از ازدواج یا بعد از ازدواج رابطه ی نامشروعی داشته است. آنها حق ندارند که این مطلب را بگویند و اگر بگویند حرام است. نباید راحت گناهان خودمان یا دیگران را بیان کنیم. روایت داریم که پیامبر(ص) از خدا تقاضا کرد که خودش به حساب امتش برسد ولی خداوند قبول نکرد و فرمود: من نسبت به بندگانم مهربانتر هستم و خودم به حساب آنها رسیدگی می کنم. با این روایت، یوم تبلی السرائر چه معنایی دارد؟ قرآن می فرماید که در قیامت خداوند باطن ها را آشکار می کند. اگر در دنیا از کار دیگران پرده پوشی کنیم خداوند هم در قیامت از کار ما پرده پوشی می کند. اما اگر اسرار دیگران را آشکار کنیم در قیامت خداوند همه ی سِّرهای ما را به دیگران نشان می دهد. اگر مردم در دنیا از نیش زبان یا قلم ما در امان نباشند، مطمئن باشیم که در قیامت خداوند کارهای ما را پرده پوشی نمی کند.
*از آقایی پرسیدم که برادرتان کجاست؟ او گفت: برادرم به فلان اتهام در زندان است. من ناراحت شدم و می خواستم بگویم که چرا به من گفتی که برادرت در زندان است. من نباید براحتی خبر زندان شدن دوستم را بگویم. در کافی روایتی از امام صادق(ع) داریم :اگر کسی خبر مومنی را پخش کند که آبروی او را ببرد یا از چشم مردم بیندازد، خداوند او را به ولایت شیطان منتقل می کند و شیطان هم او را نمی پذیرد.
*گاهی ما می خواهیم در مناسک حج به شیطان سنگ بزنیم ولی می بینیم که ما خودمان از شیطان هستیم. در بعضی مواقع شیطان هم ما را نمی پذیرد. آیا چنین شخصی می تواند انتظار داشته باشد که خداوند در قیامت کارهای او را پرده پوشی کند؟ آیا او آبروی کسی را حفظ کرده است که در قیامت خداوند آبرویش را حفظ کند؟
*مرحوم شوشتری دارد که امام حسین (ع)در برابر نیزه نفرین نمی کردند ولی وقتی زخم زبان می زدند، نفرین می کردند. زخم شمشیر خوب می شود ولی زخم زبان به آسانی خوب نمی شود. سعی کنیم که زخم زبان نزنیم و دل کسی را نشکنیم. ممکن است که فردی خطا کند آیا باید آن را همه جا پخش کرد؟ مثلا پیامک یا بولوتوثی به شما می رسد که فلانی کار خطایی انجام داده است آیا شما باید آنرا برای همه بفرستید؟ بعضی ها دنبال این پیامک ها می گردند.
*شیخ بهایی دارد که امام صادق(ع) یکی از یارانش را دید که چیزی دستش بود. امام پرسید چه چیزی خریده ای؟ گفت: شیر خریده ام و به خانه می برم. او شراب خریده بود ولی نمی توانست به امام بگوید. امام گفت: مقداری از این شیر را در کف دست من بریز. وقتی او ظرف را سرازیر کرد، در دست امام شیر آمد. درحالیکه طرف فکر می کرد الان شراب به دست امام می آید. پس امام از تصرف ولایی خودش استفاده کرده و شراب را به شیر تبدیل کرد تا آبروی فردی حفظ شود. ما گاهی شیر مردم را تبدیل به شراب می کنیم.
*ممکن است که فردی خلاف کند و بعد توبه کند. ولی وقتی کار خلاف او پخش شد، با خودش می گوید: حالا که همه فهمیدند ما خلاف کردیم، پس کار از کار گذشته است و به کار خلاف خودش ادامه بدهد. پخش کننده این خبر در گناه فرد سهیم است. گاهی ما به این کارها عادت کرده ایم و منظوری هم نداریم. مثلا گناه غیبت و تهمت چه لذتی دارد؟ مثلا کسی کار خلافی می کند، توبه می کند و به مسجد می آید ولی وقتی ما گناه آنها را پخش می کنیم او از ما دور می شود. پس پرده پوشی خداوند برای کسانی است که در دنیا پرده پوشی می کنند. تمام فرد فرد ما باید جانشین خدا روی زمین باشیم. آیا خدا آبروی کسی را می برد؟ بعضی ها زبانشان در اتهام زدن و آبرو بردن خیلی دراز است و بعد آن را توجیه می کنند و می گویند که وظیفه ی شرعی ماست که اینها را بگوییم.
منبع: فرهنگ نیوز
سلام
:Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!:
چقدر چیزهای عجیبی نوشته اید!!
یعنی شما به عنوان پاسخ یار این سایت، این مطالب را قبول داشته اید و پیست کرده اید؟! حیرت آور است!!
آیا کارشناسان این سایت، با این مطالب موافق هستند؟!
[="Tahoma"]
*بعضی پرسیده اند که اگر ما گناهی از دیگری دیدیم آیا می توانیم آنرا به خانواده و دوستانش بازگو کنیم؟ ما حق نداریم گناهی که انجام داده ایم به احدی بگوییم، حالا چطور حق داریم که در مورد گناهان دیگران صحبت کنیم؟ فردی که مرتکب گناه می شود حتی نمی تواند آنرا برای امام زمانش بازگو کند. پس وقتی ما نمی توانیم اسرار خودمان را آشکار کنیم، حتما هم اجازه نداریم اسرار دیگران را آشکار کنیم.
سلام
از روایات مورد استناد چنین برداشت می شود که نقل گناه برادر مومن به قصد نشر فحشاء یا آبروریزی مجاز نیست و چه بسا یکی از ادله عدم جواز جلوگیری از لوث شدن و استحقار گناه در سطح جامعه است اما آیا می توان از اطلاع رسانی به فرد مسوول به منظور پیشگیری یا جلوگیری هم خودداری کرد ؟
والله الموفق
آره منم همچین سخنرانی ای را شنیده ام:
روزی پیامبر با خداوند میفرمایند خداوندا اگر از پیروانم گناهی سر زد در روز قیامت گناهشان را به من بگو و بر دیگران آشکار مکن. خداوند میفرماید این صفت لطف و دلسوزی را ما به تو عطا کردیم پس آگاه باش که ما گناه بنده مان را حتی بر تو که پیامبرشانی نیز آشکار نمیکنیم
البته منبع این رو فقط در سخنرانی ها شنیدم
سلام
درسته که روایات و احادیثی داریم که در مورد آبرو ریزی نکردن هست ..یا احادیثی رو داریم در مورد کتمان کردن بعضی چیزهایی که لازم نیست گفته بشن،ولی فکر نمیکنم تیتر تاپیک(مخفی کردن داشتن رابطه نامشروع قبل از ازدواج)در این دسته قرار بگیره...!!! میگیره؟! :Gig:
با تشکر
:Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!: یعنی شما به عنوان پاسخ یار این سایت، این مطالب را قبول داشته اید و پیست کرده اید؟! حیرت آور است!! آیا کارشناسان این سایت، با این مطالب موافق هستند؟!
سلام
چقدر چیزهای عجیبی نوشته اید!!
کجای این حرفها عجیبه؟
[="Tahoma"][="DarkGreen"]اللهم عجل لولیک الفرج
سلام
یک شبهه ایجاد میشه اینجا که در صورت لزوم به اساتید این موضوع می گویم[/]
کجای این حرفها عجیبه؟
اینکه گفته میشود اعتراف به رابطه ی نامشروع قبل از ازدواج،حرام است و نباید گذشته را گفت.
اینکه گفته میشود نباید در مورد کسی،چیزی گفت(در صورت سوءپیشینه)
پس اگر اینگونه است،برای تحقیق خواستگاری هم کسی نباید حقیقت را بگوید و انکار کند. مثلا اگر آقا،زندان بوده،کسی نباید بگوید فلانی زندان بوده یا مرتکب فلان عمل شده ووو
ولی شناخت طرف مقابل قبل از ازدواج حق طبیعی هر کس ست!ادم باید بدونه با کی میخواد یه عمر زندگی کنه یا نه!!؟این ربطی به ابرو نداره.مثلا طرف اگه فهمید این فرد که میخواد باهاش ازدواج کنه قبلا مرتکب گناه شده نباید فاش کنه و ابروشو ببره ولی خودش حق داره موقع تصمیم گیری بدونه!
ولی شناخت طرف مقابل قبل از ازدواج حق طبیعی هر کس ست!ادم باید بدونه با کی میخواد یه عمر زندگی کنه یا نه!!؟این ربطی به ابرو نداره.مثلا طرف اگه فهمید این فرد که میخواد باهاش ازدواج کنه قبلا مرتکب گناه شده نباید فاش کنه و ابروشو ببره ولی خودش حق داره موقع تصمیم گیری بدونه!
سلام
چقدر قضیه رو پیچیده اش میکنید. ایشان گفتند:
*ممکن است خانم یا آقایی، قبل از ازدواج یا بعد از ازدواج رابطه ی نامشروعی داشته است. آنها حق ندارند که این مطلب را بگویند و اگر بگویند حرام است.
یعنی خودشون نباید بگن ولی اگر کسی خواست با چنین افرادی ازدواج کنه و براش مهم بوده و به طرفشم شک داشت میتونه بپرسه و اگر اون دروغ گفت این تدلیس هست
درمواردی که سوال می شود نمی تواند دروغ بگوید وواقعیت را باید بگوید ولی اگربیان نکردوبعد کشف خلاف ودروغ شده ،از موار فسخ عقد نمی باشد(مثل دوست جنس مخالف داشتن و...ولی بعضی از موارداشاره شده در زیر حق فسخ است مثل شرط بکارت )ولی حق طلاق برای مرد برای همیشه است ودراین موقعیت هم خواهد بود
[=Georgia] ممکن است که فردی خطا کند آیا باید آن را همه جا پخش کرد؟ مثلا پیامک یا بولوتوثی به شما می رسد که فلانی کار خطایی انجام داده است آیا شما باید آنرا برای همه بفرستید؟... *بعضی پرسیده اند که اگر ما گناهی از دیگری دیدیم آیا می توانیم آنرا به خانواده و دوستانش بازگو کنیم؟ ما حق نداریم گناهی که انجام داده ایم به احدی بگوییم، حالا چطور حق داریم که در مورد گناهان دیگران صحبت کنیم؟ فردی که مرتکب گناه می شود حتی نمی تواند آنرا برای امام زمانش بازگو کند. پس وقتی ما نمی توانیم اسرار خودمان را آشکار کنیم، حتما هم اجازه نداریم اسرار دیگران را آشکار کنیم. *درکتاب کافی کلینی داریم: فردی نزد امام علی (ع) آمد و گفت :من عمل خلافی مرتکب شده ام، حد الهی را بر من جاری کن. امام چهار بار روی از او برگرداند و خشمگین شدند و فرمودند: چقدر زشت است که انسان گناهش را نزد دیگران بگوید. چرا گناهت را به من می گویی مگر بین خود و خدایت توبه نکرده ای؟ حضرت فرمود: به خدا قسم اگر او بین خود و خدا توبه می کرد بالاتر از این بود که پیش من اعتراف کند و من حّد را بر او جاری کنم. این فکر اشتباه است که با اعتراف به گناهان سبک می شویم. ما باید با توبه کردن نزد خدا سبک بشویم. *ممکن است خانم یا آقایی، قبل از ازدواج یا بعد از ازدواج رابطه ی نامشروعی داشته است. آنها حق ندارند که این مطلب را بگویند و اگر بگویند حرام است. نباید راحت گناهان خودمان یا دیگران را بیان کنیم. روایت داریم که پیامبر(ص) از خدا تقاضا کرد که خودش به حساب امتش برسد ولی خداوند قبول نکرد و فرمود: من نسبت به بندگانم مهربانتر هستم و خودم به حساب آنها رسیدگی می کنم. با این روایت، یوم تبلی السرائر چه معنایی دارد؟ قرآن می فرماید که در قیامت خداوند باطن ها را آشکار می کند. اگر در دنیا از کار دیگران پرده پوشی کنیم خداوند هم در قیامت از کار ما پرده پوشی می کند. اما اگر اسرار دیگران را آشکار کنیم در قیامت خداوند همه ی سِّرهای ما را به دیگران نشان می دهد. اگر مردم در دنیا از نیش زبان یا قلم ما در امان نباشند، مطمئن باشیم که در قیامت خداوند کارهای ما را پرده پوشی نمی کند. *از آقایی پرسیدم که برادرتان کجاست؟ او گفت: برادرم به فلان اتهام در زندان است. من ناراحت شدم و می خواستم بگویم که چرا به من گفتی که برادرت در زندان است. من نباید براحتی خبر زندان شدن دوستم را بگویم. در کافی روایتی از امام صادق(ع) داریم :اگر کسی خبر مومنی را پخش کند که آبروی او را ببرد یا از چشم مردم بیندازد، خداوند او را به ولایت شیطان منتقل می کند و شیطان هم او را نمی پذیرد. *گاهی ما می خواهیم در مناسک حج به شیطان سنگ بزنیم ولی می بینیم که ما خودمان از شیطان هستیم. در بعضی مواقع شیطان هم ما را نمی پذیرد. آیا چنین شخصی می تواند انتظار داشته باشد که خداوند در قیامت کارهای او را پرده پوشی کند؟ آیا او آبروی کسی را حفظ کرده است که در قیامت خداوند آبرویش را حفظ کند؟ *مرحوم شوشتری دارد که امام حسین (ع)در برابر نیزه نفرین نمی کردند ولی وقتی زخم زبان می زدند، نفرین می کردند. زخم شمشیر خوب می شود ولی زخم زبان به آسانی خوب نمی شود. سعی کنیم که زخم زبان نزنیم و دل کسی را نشکنیم. ممکن است که فردی خطا کند آیا باید آن را همه جا پخش کرد؟ مثلا پیامک یا بولوتوثی به شما می رسد که فلانی کار خطایی انجام داده است آیا شما باید آنرا برای همه بفرستید؟ بعضی ها دنبال این پیامک ها می گردند. *شیخ بهایی دارد که امام صادق(ع) یکی از یارانش را دید که چیزی دستش بود. امام پرسید چه چیزی خریده ای؟ گفت: شیر خریده ام و به خانه می برم. او شراب خریده بود ولی نمی توانست به امام بگوید. امام گفت: مقداری از این شیر را در کف دست من بریز. وقتی او ظرف را سرازیر کرد، در دست امام شیر آمد. درحالیکه طرف فکر می کرد الان شراب به دست امام می آید. پس امام از تصرف ولایی خودش استفاده کرده و شراب را به شیر تبدیل کرد تا آبروی فردی حفظ شود. ما گاهی شیر مردم را تبدیل به شراب می کنیم. *ممکن است که فردی خلاف کند و بعد توبه کند. ولی وقتی کار خلاف او پخش شد، با خودش می گوید: حالا که همه فهمیدند ما خلاف کردیم، پس کار از کار گذشته است و به کار خلاف خودش ادامه بدهد. پخش کننده این خبر در گناه فرد سهیم است. گاهی ما به این کارها عادت کرده ایم و منظوری هم نداریم. مثلا گناه غیبت و تهمت چه لذتی دارد؟ مثلا کسی کار خلافی می کند، توبه می کند و به مسجد می آید ولی وقتی ما گناه آنها را پخش می کنیم او از ما دور می شود. پس پرده پوشی خداوند برای کسانی است که در دنیا پرده پوشی می کنند. تمام فرد فرد ما باید جانشین خدا روی زمین باشیم. آیا خدا آبروی کسی را می برد؟ بعضی ها زبانشان در اتهام زدن و آبرو بردن خیلی دراز است و بعد آن را توجیه می کنند و می گویند که وظیفه ی شرعی ماست که اینها را بگوییم.در برنامه سمت خدا
حجت الاسلام حسینی قمی: اعتراف به رابطه نامشروع قبل از ازدواج حرام است
عقیق: حجت الاسلام حسینی قمی در برنامه سمت خدا در مورد اسامی قیامت نکاتی گفت که گزیده ای از سخنان ایشان را می خوانید:
با عرض سلام و ادب خدمت همه دوستان و سروران گرامی ام و با تشکر فراوان از سرکار محترم سادات بخاطر مطلب بسیار خوبی که از حضرت حجه الاسلام و المسلمین حسینی در برنامه سمت خدا نقل نمودند.
من با این فرمایشاتی که نقل شده و مستفاد از مجموعه آموزه های روایی اخلاقی ما ست کاملا موافقم. انسان در تحت هیچ شرایطی حق اقرار به گناهان شخصی خود را ندارد مگر این که گناه وی موجب تضییع حقوق دیگران باشد که در این صورت ضمن بیان اشتباهی که مرتکب شده باید از طرف مقابل رضایت بگیرد. البته این مطلب شامل اعتراف زن نزد همسرش به گناه زنا نمی شود یعنی ولو اینکه نعوذ بالله دختری دامن عفت خود را به این گناه بزرگ آلوده کند نباید در امر ازدواج اقرار به این گناه کبیره نماید.
البته با فرمایش دوست گرامی جناب حق دوست نیز موافقم که فرمود: «تا آنجا که بنده اطلاع دارم طبق قانون و شرع در صورت باکره نبودن دختر (به دلیل شرعی یا غیر شرعی) شوهر حق فسخ دارد یعنی می تواند بدون طلاق عقد را بهم بزند و چون زن تدلیس کرده است حق مهریه هم ندارد» .اما این حق قانونی و شرعی برای شوهر مجوزی برای اعتراف به گناه همسرش در ابتدای ازدواج نمی شود بلکه زن باید در ابتدای ازدواج خود عدم بکارت خود را بدون ذکر دلیل بیان نماید و همسرش را از این مطلب آگاه نماید منتهی لازم نیست بلکه نباید به علت این امر شاره نماید.
در پایان این گفتارم نیکو است به روایتی که در ضمن مطالب سرکار خانم سادات اشاره شده بود با ذکر منبع روایی آن تبرک جویم.
اصبغ بن نباته مى گويد: مردى خدمت امير المؤمنين عليه السلام رسيد و گفت: اى اميرمؤمنان! من زنا كردم مرا پاك گردان، امير روى خود را از او برگرداند، سپس فرمود: بنشين. آنگاه رو به مردم كرد و فرمود: اگر كسى از شما اين گناه را مرتكب شود آيا نمى تواند آن را بپوشاند، همچنان كه خدا بر او پوشانده است؟
(وسائل الشيعة: 28/ 38، باب 16، حديث 34159؛ من لايحضره الفقيه: 4/ 31، حديث 5017.)
[="Georgia"][="Blue"]چه راحت دروعگویی را میشه توجیه کرد
دروغگویی؟!!!
توجیح؟!!!
از کجای توضیحاتی که خدمتتان عرض شد بوی نامطبوع دروغ و رایحه ناملایم توجیح به مشام رسید؟؟!!
[/]
انسان در تحت هیچ شرایطی حق اقرار به گناهان شخصی خود را ندارد مگر این که گناه وی موجب تضییع حقوق دیگران باشد که در این صورت ضمن بیان اشتباهی که مرتکب شده باید از طرف مقابل رضایت بگیرد.
سلام خدمت استاد اویس بزرگوار
آیا پنهان کردن رابطه ای که قبل از ازدواج داشته، باعث تضییع حقوق شوهرش نمیشه؟!!
آیا این حق یه مرد یا زن نیست که بدونه طرف مقابلش قبل از او ، با کسی رابطه داشته یا نه؟!!
اگه انسان تحت هیچ شرایطی حق اقرار به گناهان شخصی خودش رو نداره، پس مثلا توی همین سایت هم که در نظر بگیریم،نباید یه نفر بیاد و تاپیک بزنه که من نماز نمیخونم! یا من فلان گناه رو انجام میدم و ... ،یا نباید کسی جوابشو بده،و بنویسند تو حق نداری گناهات رو افشا کنی.
با تشکر:Gol:
اگه انسان تحت هیچ شرایطی حق اقرار به گناهان شخصی خودش رو نداره، پس مثلا توی همین سایت هم که در نظر بگیریم،نباید یه نفر بیاد و تاپیک بزنه که من نماز نمیخونم! یا من فلان گناه رو انجام میدم و ... ،یا نباید کسی جوابشو بده،و بنویسند تو حق نداری گناهات رو افشا کنی.
دوست عزیز اینجا که کسی کسی رو نمشناسه که بخواد آبرویی ریخته بشه
فقط داریم با یه اسم مستعار با بقیه حرف میزنیم
دوست عزیز اینجا که کسی کسی رو نمشناسه که بخواد آبرویی ریخته بشه
فقط داریم با یه اسم مستعار با بقیه حرف میزنیم
سلام
من در حالت کلی عرض میکنم،اگـــه اقرار به گناهان اشتباه هست،پس هیچکس نباید اقرار کنه.
البته همه هم اینطور نیستن که با اسم مستعار فعالیت داشته باشند.
شما فرض کنید یه نفر عذاب وجدان داره،به خاطر گناهی که انجام داده، میره پیش یه روانپزشک،روانشناس یا روحانی یا ... ، و به گناهانش اعتراف میکنه، آیا این موضوع درسته یا نه؟! آیا حق اقرار داره یا نه؟
البته از موضوع اصلی غافل نشیم که صحبت در مورد حرام بودن اعتراف به رابطه ی نامشروع قبل از ازدواج هست، که واقعا من نمیتونم برای خودم هضمش کنم که چرا اگه یه نفر چنین کاری کرده،نباید طرف مقابلش رو مطلع کنه!!
سلام من اطلاع زیادی در این رابطه ندارم اما یک باار که از عالمی این سوالو کردم گفتن اگر رابطه قبل ازدواج اثری در زمان حال داشته باشه(جسمی یا روحی) باید به فرد مورد نظر برای ازدواج البته به طور کلی و بدون ذکر جزییات گفته بشه.
[=Georgia]با عرض سلام خدمت سرکار محترم تندیس
آیا پنهان کردن رابطه ای که قبل از ازدواج داشته، باعث تضییع حقوق شوهرش نمیشه؟!!
خیر پنهان کردن رابطه قبل از ازدواج باعث تضییع حق شوهر نمیشه چون اون زمان اصلا شوهری درمیون نبود که حتما باید بهش گفته میشد در مورد از بین رفتن بکارت هم عرض کردم که باید این مساله به کسی که قصد ازدواج داره گفته بشه چون این یکی از حقوق مسلم شوهر هست ولی لازم نیست دلیلش گفته بشه.
آیا این حق یه مرد یا زن نیست که بدونه طرف مقابلش قبل از او ، با کسی رابطه داشته یا نه؟!!
خیر چنین حقی از آیات و روایات استفاده نمیشه.
اگه انسان تحت هیچ شرایطی حق اقرار به گناهان شخصی خودش رو نداره، پس مثلا توی همین سایت هم که در نظر بگیریم،نباید یه نفر بیاد و تاپیک بزنه که من نماز نمیخونم! یا من فلان گناه رو انجام میدم و ... ،یا نباید کسی جوابشو بده،و بنویسند تو حق نداری گناهات رو افشا کنی.
اولا حرمت اقرار به گناهان در جایی هست که هویت اقرار کننده معلوم و مشخص باشه خوشبختانه ما دراین سایت فقط یک نام کاربری از همدیگه میدونیم و این مقدار هم مشکلی ایجاد نمیکنه ثانیا اگر کسی در این سایت به گناهی اشاره میکنه درصدد اقرار کردن گناهان خودش در پیش خلق خدا نیست بلکه صرفا درصدد اخذ راهکار برای دفع رذائل اخلاقی و کسب مکارم اخلاقیه.
باسلام..
آیا این حق یه مرد یا زن نیست که بدونه طرف مقابلش قبل از او ، با کسی رابطه داشته یا نه؟!!
هرچندتاکنون چنین حرفهایی را نشنیده بودم اما چون ازطرف بزرگان دین بیان میگردند و چون دریک مکان مقدسی ست که کارشناسانش دروغ هم نمیگویند پس باورمیکنم و البته آدم اگرخوب فکر هم نماید شاید دلیل عقلانی یا منطقی آنرا نیز پیدانماید مثلا همینکه شما این جمله رافرمودید ..
بنظرمن اگر آن مرد یا پسر یا دختر ، قبل از ازدواج هیچ لغزشی دراین موارد نداشته پس جای ترس هم نخواهدداشت که همسری که نصیب خودش خواهدشد همسری پاک و بدون عیب و نقص خواهدبود و بلکه اینچنین دختران و پسرانی بیشتر نصیب همان کسانی خواهندشد که خودشان قبل ازازدواج شاید پایشان لغزیده و با کسی رابطه ای داشته اند ..؟؟
{{بهرحال این دخترپاک و معصومی که مثلا یک جوان پسر یه روز با وعده ازدواج با او و شاید وعده ای دروغین که ازقبل هم قصدفریب اون دختر معصوم را داشته .. نباید خودش چنین دختری نصیبش بشود ..؟؟ دختری که قبلا یک پسر دیگر ، همین بلایی را که این شخص سر اون دختر بدبخت و بی گناه آورده را بر سر خودش دربیارورد..؟؟}{بهرحال دراین رابطه تعدادی از جوانان باید بدانند و بلکه باتمام وجود ایمان بیاورند که اگر یکروز از هر دست که بدهند {هرکاری که بکنند} یکروز دیگر هم ممکن است از دستی مشابه و مانند خودشان ، تحویلش بگیرند و اتفاقا خوبی پخش چنین اخباری این خواهدشد که تعداد انگشت شماری که اهل اینچنین کارهایی میباشند بترسند از روزی که ممکن است بسر خودشان هم چنین بلایی بیاید و البته همانگونه که درابتدا هم عرض کردم جوانانی که اهل چنین کارهایی نیستند نباید از هیچی ترس و واهمه داشته باشند که خدا دراین مورد با آنان میباشد}}
{باسپاس}
[=Georgia]
دروغگویی؟!!!
توجیح؟!!!
از کجای توضیحاتی که خدمتتان عرض شد بوی نامطبوع دروغ و رایحه ناملایم توجیح به مشام رسید؟؟!!
شما حاضرید با فردی ازدواج کنید که قبل از ازدواج باشما با فرد یا افراد دیگری رابطه جنسی عیر شرعی داشته ؟؟؟
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا رسول الله(ص)
السلام علی الحسین(ع)وعلی علی بن الحسین(ع) و علی اولاد الحسین(ع)وعلی اصحاب الحسین(ع)
السلام علیک یا اهل بیت نبوه(ع)
السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
آجرک الله یا صاحب الزمان(عج)
[=arial black]با عرض سلام
در ماده1120قانون مدنی؛فسخ نکاح(چه در نکاح دائم و چه در نکاح منقطع) از علل انحلال نکاح شمرده شده است لیکن باید توجه داشت که طبق ماده 1139همین قانون طلاق ویژه عقد دائم هست و در نکاح موقت جاری نیست.
فسخ در ازدواج دارای قواعد ویژه ای است و با احکام خیارات در قراردادهای مالی یکسان نیست.
پاره ای از عیوب موجود در زن یا مرد،تدلیس و تخلف از شرط صفت از موجبات فسخ نکاح می باشد که در قانون مدنی از ماده 1121شروع و به ماده 1132 ختم می شود.
مبنای فسخ در عقد نکاح در موارد فوق الذکر جلوگیری از زیان همسری است که حق فسخ برای او شناخته شده است.
ما در این جا بصورت مختصر تدلیس و تخلف از شرط صفت که مربوط به بحث ما می باشد را ذکر می کنیم.
الف ) تدلیس
تدلیس عبارت است از عملیاتی که موجب فریب طرف قرارداد شود(ماده 438ق.م)
تدلیس در نکاح آن است که با اعمال متقلبانه نقص یا عیبی را که در یکی از زوجین هست پنهان دارند و یا اورادارای صفت کمالی معرفی کنند که فاقد آن هست.
مثال:مردی بر خلاف واقع خود را ثروتمند معرفی نماید و از این راه طرف دیگر را وادار به قبول نکاح کند و یا این که زنی خویشتن را باکره معرفی نمایدو بدین طریق موافقت مرد را با ازدواج جلب نمایدو بعد از عقد معلوم گردد که طرف فاقد وصف مقصود بوده و یا عیبی داشته که با عملیات فریبنده خود آنرا مخفی نماید که در این گونه موارد شخص فریب خورده می تواند نکاح را فسخ کند.
البته باید توجه داشت که تدلیس زمانی صدق می کند که سو نیت و قصد فریب وجود داشته باشد به این معنا که یک طرف عمدا با اعمال متقلبانه خود طرف دیگر را فریب داده و ترغیب به ازدواج کند.
تدلیس شخص ثالث:
در این جا سوالی مطرح می شود که:
هرگاه تدلیس به وسیله شخص ثالث انجام شود، مثلا پدر یا مادر پسر یا دختر،یا شخص واسطه عقد ازدواج،صفاتی را بر خلاف واقع برای زن یا شوهر ذکر کرده باشد و طرف دیگر را فریب دهد ،آیا فریب خورده حق فسخ دارد؟
این جا بین علما حقوق اختلاف نظر وجود دارد
1.عده ای تدلیس به وسیله ثالث را موجب خیار فسخ می دانند
2.عده ای دیگر من جمله ((دکتر سید حسین صفائی و دکتر اسدالله امامی )) در ((کتاب مختصر حقوق خانواده)) با ارائه 5 ایراد آن را نپذیرفته اند .(جهت مطالعه بیشتر مراجعه شود به کتاب مزبور)
سوال ، در مواردی که یکی از طرفین با شخص ثالثی در تدلیس تبانی کنند وضعیت چیست؟
تبانی یکی از زوجین با شخص ثالث در تدلیس به منزله این است که خود او مرتکب تدلیس شده است
سوال: سکوت یکی از طرفین چه طور؟یعنی اثباتا یا نفیا چیزی در مورد نقص خود نگوید؟آیا این امر تدلیس محسوب می شود؟
در مقام پاسخ باید گفت اگر نقص از نقص هایی باشد که عادتا قابل مسامحه نیست(مثل همین قضیه باکره بودن) و با اگاهی از آن غالبا ازدواج صورت نمی پذیرد(یعنی شوهر نمی داند) می توان گفت حسب نظر فقها تدلیس به شمار می رود
ادامه دارد
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا رسول الله(ص)
السلام علی الحسین(ع)وعلی علی بن الحسین(ع) و علی اولاد الحسین(ع)وعلی اصحاب الحسین(ع)
السلام علیک یا اهل بیت نبوه(ع)
السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
آجرک الله یا صاحب الزمان(عج)
[=arial black]سوال:چه طور مطالبه خسارت شود؟
هرگاه نکاح ناشی از تدلیس بوده ، فریب خورده می تواند طبق قواعد مسئولیت مدنی از فرد مدلس مطالبه خسارت کند، اعم از این که تدلیس کننده یکی از طرفین ازدواج باشد و یا شخص ثالث باشد و اعم از این که همسر فریب خورده از حق فسخ استفاده کند یا نه.
پس اگر شوهر در اثر تدلیس با زنی ثیب(غیر باکره) به جای زنی بکر(باکره) ازدواج کند می تواند تفاوت بین مهر بکر(باکره) و ثیب را مطالبه کند
و اگر شوهر مهررا نداده است و تدلیس کننده خود زن هست می تواند ما به تفاوت را از مهر کسر کند و بقیه را به زن پرداخت کند.
در فرضی که زنی شوهر را فریب دهد و در اثر این تدلیس نکاح واقع شود و نزدیکی نیز صورت پذیرد و سپس مرد از تدلیس آگاه شود و نکاح را فسخ کند سوالی مطرح می شود که :
آیا می تواند مهری که به زن داده است از وی پس بگیرد ؟یا اگر نداده است ازدادن آن خودداری ورزد؟
باید توجه داشت که با تحقق نزدیکی زن مستحق تمام مهریه می باشد اما باید دقت کرد که پرداخت مهریه برای آن بوده است که شوهر زنی فاقد نقص یا واجد صفت کمالی که منظور او بوده داشته باشد پس نتیجه این می شود که در فسخ نکاح به علت تدلیس شوهر می تواند به عنوان خسارت مهری را که به زن داده است پس بگیرد و یا اگر هنوز مهریه را نداده است از پرداخت آن طبق قاعده تهاتر خودداری ورزد.
نظر فوق را برخی از فقهای امامیه پذیرفته اند
برخی دیگر برای زن در این مورد کمترین مهر امثال او را قائل شده اند
[=arial black]برخی نیز گفته اند ، چون نزدیکی واقع شده است کمترین چیزی که می تواند مهر قرار گیرد یعنی به عبارتی کمترین چیزی که عنوان مال بر آن صدق می کند به زن داده می شود و مابقی به شوهر بر می گردد.که این نظر قول مشهور فقهای امامیه است آن هم به این دلیل که وطی محترم نباید بدون مهر باشدو چون نصی(روایتی) در مورد رجوع به مدلس وارد شده باید آن را نیز رعایت کرد؛ولی از آنجا که این نص خلاف اصل می باشد باید در اجرای آن به قدر متیقن اکتفا کرد ، به عبارت دیگر آنچه به یقین از روایت بر می آید حق رجوع شوهر به زن تدلیس کننده برای پس گرفتن مهر المسمی است و به استثنای آنچه می تواند حداقل مهر باشد که این مقدار به لحاظ وقوع نزدیکی از آن زن خواهد بود.
ترمیم و دوختن پرده بکارت :
از آنجا که گردش خون پرده بکارت از نظر مویرگی چندان کامل و رسا نیست ،دوختن آن موجب التیام زخمها و جوش خوردن نقاط پاره شده نمی شود و با برداشتن نخ بخیه ،پرده در نقاط مذکور از هم باز می شود به همین دلیل اغلب کسانی که به این کار ناپسند دست می زنند با اطلاع از این امر،در جلویا پشت پرده بکارت ازاله شده ،ورقه های نازکی از مخاط مهبل را جدا می کنند و آنها را در محل پرد ازاله شده به یکدیگر می دوزند تا با ایجاد مانع بر سر راه دخول ،پرده حکم پرده بکارت پیدا کند.
لذا اگر داماد از سابقه ازاله بکارت مطلع نگردد این گونه موانع مخاطی تعبیه شده اغلب در حین دخول پاره شده چندین برابر پرده های سالم خونریزی می کندو داماد فریب خورده را مطمئن به باکره بودن همسر خویش می نماید.(مراجعه شود به کتاب پزشکی قانونی،دکتر فرامرز گودرزی و دکتر مهرزادکیانی)
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا رسول الله(ص)
السلام علی الحسین(ع)وعلی علی بن الحسین(ع) و علی اولاد الحسین(ع)وعلی اصحاب الحسین(ع)
السلام علیک یا اهل بیت نبوه(ع)
السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
آجرک الله یا صاحب الزمان(عج)
[=arial black]ب) تخلف از شرط صفت :[=arial black]
هرگاه در یکی از زوجین صفت خاصی شرط شده باشد و بعد از عقد معلوم شود که طرف فاقد وصف مقصود بوده است طرف دیگر حق فسخ نکاح را دارد.
هم چنین در صورتی که صفت خاص در عقد صریحا شرط نشده باشد لیکن از قرائن و اوضاع و احوال بر می آید که آن صفت منظور طرفین بوده است و عقد متباینا بر آن واقع شده است و بعد از عقد معلوم گردد که طرف فاقد آن وصف بوده ،طرف دیگر حق فسخ نکاح را خواهد داشت.
ماده1128- هر گاه در يكي از طرفين صفت خاصي شرط شده و بعد از عقد معلوم شود كه طرف مذكور فاقد وصف مقصود بود براي طرف مقابل حق فسخ خواهد بود خواه وصف مذكور در عقد تصريح شده يا عقد متبانيا بر آن واقع شده باشد.
مبحث تدلیس و تخلف از شرط صفت به هم نزدیک بوده و تفکیک ان کمی دشوار است و در کتب فقهی هم این دو را بهم در آمیخته اند، اما ممکن است در مواردی تدلیس صادق نباشد ،ممکن است بدون سوءنیت وقصد فریب صفتی در یکی از زوجین شرط شده باشد و بعد معلوم شود که وصف مقصود هنگام عقد وجود نداشته است .
مثال:دختری خود را باکره بداند،با این که بر اثرپرش و ورزش بکارت خودرا از دست داده است و با شرط وجود صفت یا تبانی بر آن نکاح صورت گیردوپس از عقد آشکار شود که طرف فاقد وصف مقصود بوده است و حتی خود او نیز در وجود آن صفت اشتباه می کرده است.
این جا چون قصد فریب و عمد وجود نداشته است تدلیس محسوب نمی شود اما نکاح به علت تخلف از شرط صفت قابل فسخ است.
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا رسول الله(ص)
السلام علی الحسین(ع)وعلی علی بن الحسین(ع) و علی اولاد الحسین(ع)وعلی اصحاب الحسین(ع)
السلام علیک یا اهل بیت نبوه(ع)
السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
آجرک الله یا صاحب الزمان(عج)
[=arial black]نکاتی در مورد فسخ ازدواج:
1.فسخ به هر لفظ یا عملی که دلالت بر آن کند تحقق می یابدو رعایت ترتیبات و تشریفاتی که برای طلاق مقرر است در فسخ شرط نیست(ماده 1132ق.م)
پس برای تحقق فسخ نکاح حکم دادگاه شرط نیست.(شرح لمعه،ج2،ص107)
کسی که دارای حق فسخ هست باید اراده خود را بر فسخ به گونه ای اعلام کند.(مثلا اظهار نامه رسمی)
نکته:برای ثبت انحلال نکاح در دفتر رسمی و در شناسنامه خود و هم چنین جهت حل اختلاف هایی که اغلب در این مورد پیش می آید رجوع به دادگاه لازم می شود، که دارنده حق فسخ بایستی دادخواستی به دادگاه تقدیم کند ودلائل خود را مبنی بر داشتن حق فسخ واعمال آن به نحو صحیح ابراز نماید و دادگاه پس از رسیدگی به پرونده و در صورتی که دلائل خواهان را موجه تشخیص دهد حکم به فسخ نکاح می دهد.
که طبق بند 9ماده 4 قانون حمایت از خانواده جدید رسیدگی به این مورد در صلاحیت دادگاه خانواده است .
طبق ماده 20 قانون حمایت از خانواده جدید ثبت فسخ نکاح الزامی است
مجازات کسی که مبادرت به ثبت فسخ نکند؟
چنانچه کسی مبادرت به ثبت ننماید طبق ماده 49 قانون حمایت از خانواده جدید ،ضمن الزام به ثبت واقعه به پرداخت جزای نقدی درجه پنج ویا حبس تعزیری درجه هفت محکوم می گردد .
برای دیدن مجازات به قانون مجازات اسلامی جدید مراجعه شود :
جبس تعزیری درجه ۷:
- حبس از نود و یک روز تا شش ماه
مجازات نقدی درجه :5
- جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (۸۰٫۰۰۰٫۰۰۰)ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (۱۸۰٫۰۰۰٫۰۰۰)ریال
طبق ماده 1131قانون مدنی انجام خیارات در نکاح فوری است ،لذا دارنده باید در کوتاه ترین مدتی که عرفا می تواند حق فسخ خود را اعمال کند اراده خود را مبنی بر انحلال اعلام دارد.
تشخیص این زمان با عرف است، لذا اگر دارنده حق فسخ بعد از آگاهی از علت فسخ (مانند عیب و تدلیس) به فوریت حق خود را اعلام نکند ، خیار او ساقط می شود.(البته به این شرط که علم به حق فسخ خود و فوریت آن داشته باشد).
در مورد فوریت خیار تخلف از شرط صفت در نکاح اختلاف نظر است.
برخی از استادان علم حقوق خیار تخلف از شرط را فوری نمی دانند و فوری بودن را ویژه خیار عیب و تدلیس دانسته اند (دکتر سید حسن امامی،جلد4،ص473).
برخی دیگر از اساتید حقوق خیار تخلف از شرط را نیز فوری دانسته اند:
ظاهر ماده 1131ق.م شامل همه خیارات و از جمله خیار تخلف از شرط می شود(دکتر کاتوزیان،خانواده،ج1،ش175).
لیکن نظر به اطلاق ماده 1131که تفاوتی بین خیارات مختلف نگذاشته است و باتوجه به استثنایی بودن فسخ نکاح و در نظر گرفتن مصلحت خانواده که نباید متزلزل بماند می توان خیار تخلف از شرط صفت را نیز در نکاح فوری دانست و از این جهت فرقی بین خیار عیب..خیار تدلیس و خیار تخلف از شرط صفت نیست.(سید حسین صفایی و اسدالله امامی ،مختصر حقوق خانواده).ُ
3.باید توجه داشت که خیار فسخ حق است ، و مانند هر حقی دیگر قابل اسقاط می باشد.
دارنده حق فسخ می تواند حق خود را یک جانبه ساقط کند یا سقوط ان را ضمن عقد نکاح یا عقد دیگری شرط کند(م448ق.م)
4.انتقال حق فسخ نکاح پذیرفته نشده است،چرا که این امری شخصی است و فقط یکی از زوجین می تواند آنرا اعمال کند.
نتیجه این که این حق غیر قابل انتقال به موجب قرارداد می باشد و هم چنین از طریق ارث نیز قابل انتقال نخواهد بود.(مستنبط از ماده 446ق.م).
منابع:
قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران
قانون حمایت از خانواده (جدید)
قانون مجازات اسلامی جدید
صفایی و امامی ، سید حسین و اسدالله ؛ مختصر حقوق خانواده
گودرزی و کیانی،فرامرزو مهرزاد ؛ پزشکی قانونی
کاتوزیان،امیر ناصر؛قانون مدنی در نظم حقوق کنونی
دوستان بزرگوار توجه شود که این مطالب با استفاده از کتب حقوقی اساتید علم حقوق نوشته شده است و دقیقا منطبق بر آن نیست.
درج مطالب بالا جهت انتفاع علمی بوده و ارزش دیگری ندارد وایجاد حق نمی کند.
اینکه گفته میشود نباید در مورد کسی،چیزی گفت(در صورت سوءپیشینه) پس اگر اینگونه است،برای تحقیق خواستگاری هم کسی نباید حقیقت را بگوید و انکار کند. مثلا اگر آقا،زندان بوده،کسی نباید بگوید فلانی زندان بوده یا مرتکب فلان عمل شده ووو
اینکه گفته میشود اعتراف به رابطه ی نامشروع قبل از ازدواج،حرام است و نباید گذشته را گفت.
عجیب نیست زیرا اخلاق اولیای خداست و مرام حق تعالی بر بندگان و لطف بزرگ اوست.
[="DarkSlateBlue"]بنام او
عرض سلام مجدد..
شما حاضرید با فردی ازدواج کنید که قبل از ازدواج باشما با فرد یا افراد دیگری رابطه جنسی عیر شرعی داشته ؟؟؟
درپاسخ بچنین دیدگاهی یا چنین نظریه ای {والبته نه خودشخص پرسشگر یا گوینده بلکه همه آنانی که چنین پرسشی را مطرح خواهندنمود} باید یا میتوان چنین گفت :
اینچنین دختران و پسرانی بیشتر نصیب همان کسانی خواهندشد که خودشان قبل ازازدواج شاید پایشان لغزیده و با کسی رابطه ای داشته اند
بنابراین کسی که قبل از ازدواج اهل چنین کارهایی نبوده نباید ترسی هم از این نوع تئوریها یا احتمال داشته باشد..
{بسپاس}[/]
واقعا تاپیک جالبی بود
منتها برای من خیلی مهم هست این موضوع و دقیقا جزو خط قرمز های من هست و صد در صد در این مورد درهنگام انتخاب همسرم بیشترین حساسیت رو به خرج میدم
این رو میدونم که اگه فردی توبه کنه گناهش بخشیدس و مثل کسی هست که گناهی نکرده ولی زمینه انجام گناه در فرد وجود داره و امکان انجام اون خیلی بیشتره توسط فرد
بنابراین برای من نه تنها بکارت واقعی فرد مهم هست بلکه نداشتن رابط از مقعد که متاسفانه باب هست هم مهم هست
شخصا به این موضوع که اعتراف حرام هست اهمیتی نمیدم و از شخص مورد نظر درخواست میکنم راستشو بگه و حتی شاید تا آزمایش هم بکشونم کار رو
کم حرفی نیست زنا که آدم بخواد به راحتی ازش بگذره
درپاسخ بچنین دیدگاهی یا چنین نظریه ای {والبته نه خودشخص پرسشگر یا گوینده بلکه همه آنانی که چنین پرسشی را مطرح خواهندنمود} باید یا میتوان چنین گفت :نوشته اصلی توسط آینده
اینچنین دختران و پسرانی بیشتر نصیب همان کسانی خواهندشد که خودشان قبل ازازدواج شاید پایشان لغزیده و با کسی رابطه ای داشته اندبنابراین کسی که قبل از ازدواج اهل چنین کارهایی نبوده نباید ترسی هم از این نوع تئوریها یا احتمال داشته باشد..
پس اونهایی که فریب می خورن نباید شکایت بکنن
[="DarkSlateBlue"]باعرض سلام مجدد..
پس اونهایی که فریب می خورن نباید شکایت بکنن
متاسفانه نمیتوانم درست منظورتان را متوجه شوم یعنی چی که اونهاییکه فریب میخورند نباید شکایتی داشته باشند ..؟؟ شکایت چی ..؟؟ چه شکایتی ..؟؟شکایت ازچی و به چه دلیل ..؟؟ وقتی انسان خودش به میل خودش کاری انجام میدهد چه شکایتی باید داشته باشد..؟؟ شکایت برای آنکسی خواهدبود که به میل خودش هیچ لغزشی نداشته باشد..
{{البته دراینجاصحبت برسر افرادی که خود بطور مستقیم از این روابط متضرر شده اند نبود بلکه بحث برسر افرادی بود که بطور غیرمستقیم ازاین روابط متضرر خواهندشد که آنهم بیان گردید که احتمال دارد بیشترین یا تنها کسانی چوب خواهندخورد یا چنین دخترانی نصیبشان خواهدشد که خود ، قبل از ازدواج احتمالا چنین دختر یا دخترانی را فریب داده اند}} .. {{البته مسئله توبه و گذشت و فداکاری را هم ممکن است بتوان لحاظ نمود که این درفیلمهای فارسی گذشته بفور دیده میشد اما درحقیقت نمیدانم ازاین اتفاقها هم افتاده یا خواهدافتاد یا خیر}}
لازم بذکراست که متن ارسال قبلی را {{که البته بعدا هم حیفم آمد حذفش نمودم}} تنها مجبورشدم به این دلیل حذفش نمایم که گفتم شاید فعلا ظرفیتی برای درک و فهمش وجودنداشته باشد {{البته منظورم فقط همانهایی ست که درواقع باعث و هدف آن نوشتار هم گردیده بودند}}
{باسپاس}[/]
آیا پنهان کردن رابطه ای که قبل از ازدواج داشته، باعث تضییع حقوق شوهرش نمیشه؟!!
آیا این حق یه مرد یا زن نیست که بدونه طرف مقابلش قبل از او ، با کسی رابطه داشته یا نه؟!!
واقعا چقدر اهميت داره كه طرف مقابل قبل از ازدواج چه رابطه اي داشته ؟ چه حقي آخه ؟
چرا هميشه مردهاي ايراني فكر مي كنن راجع به هر چيزي حق دارن ؟
خب هرچي كه بوده به خودش مربوطه از اين به بعدي كه به شما تعهد ميده مهم هست . دونستن اينكه چه رابطه اي داشته چه دردي از زندگي دوا مي كنه ؟ مگه جز اينه كه آرامش روحي و فكري طرف مقابل رو بهم مي ريزه ؟
گذشته از اينها مگه هميشه نگفتن راه توبه هست ؟ خب شايد طرف توبه كرده باشه و بعد قصد ازدواج كرده . چرا بايد به خاطر اشتباهاتش تاوان بده ؟
اگر همه چيز رو از نظر انساني اش نگاه كنيم مسائل خيلي راحت تر حل ميشه
واقعا چقدر اهميت داره كه طرف مقابل قبل از ازدواج چه رابطه اي داشته ؟ چه حقي آخه ؟
چرا هميشه مردهاي ايراني فكر مي كنن راجع به هر چيزي حق دارن ؟
خب هرچي كه بوده به خودش مربوطه از اين به بعدي كه به شما تعهد ميده مهم هست . دونستن اينكه چه رابطه اي داشته چه دردي از زندگي دوا مي كنه ؟ مگه جز اينه كه آرامش روحي و فكري طرف مقابل رو بهم مي ريزه ؟
گذشته از اينها مگه هميشه نگفتن راه توبه هست ؟ خب شايد طرف توبه كرده باشه و بعد قصد ازدواج كرده . چرا بايد به خاطر اشتباهاتش تاوان بده ؟
اگر همه چيز رو از نظر انساني اش نگاه كنيم مسائل خيلي راحت تر حل ميشه
خیلی مهمه
پسری که قبل از ازدواجش به یه دختر حتی دست هم نزده چرا باید با کسی ازدواج کنه که قبلا زنا کرده ؟
پسری که قبل از ازدواج پدرش دراومده و دربرابر وسوسه های شیطان و پیشنهاد های دوستان مقاومت کرده و سمت زنا نرفته چرا باید با کسی که زنا کرده ازدواج کنه ؟
گرچه به صورت کلی موافقم که اگه نگه بهتره ولی به شرط اینکه واقعا دیگه تکرار نشه ولی من بعید میدونم چون ممکنه همون پسرا دوباره بخوان با تهدید طرف که به شوهرت میگیم و فلان دوباره فرد رو مجبور به اینکار بکنن یا خود دختر به خاطر تجربه های قبلیش تنوع طلب بشه و بخواد دوباره کارشو تکرار کنه
گناهان جنسی چیزی نیست که بشه به این راحتی توبه کرد و دیگه تکرار نکرد.
گناهان جنسی چیزی نیست که بشه به این راحتی توبه کرد و دیگه تکرار نکرد.
کاملا موافقم.
در ضمن مساله ی دیگه که وجود داره اولین ها تو زندگی هر انسانه. اولین رابطه خیلی مهمه ! اگه اولین رابطه از طریق ازدواج باشه خوب مشکلی بوجود نمی یاد ولی اگه .... زندگی فرد رو تا زمان مرگش تحت تاثیر قرار می ده !
[="DarkSlateBlue"]سلام مجدد..
لازم بذکراست که متن ارسال قبلی را {{که البته بعدا هم حیفم آمد حذفش نمودم}} تنها مجبورشدم به این دلیل حذفش نمایم که گفتم شاید فعلا ظرفیتی برای درک و فهمش وجودنداشته باشد {{البته منظورم فقط همانهایی ست که درواقع باعث و هدف آن نوشتار هم گردیده بودند}}
مثل اینکه اگر آن ارسال حذف نشده بود میتوانست از طرح برخی سوالات بعدی هم جلوگیری نماید
البته تعدادی از دوستان هم ملاحظه و دقت نمینمایند ..
شخصا به این موضوع که اعتراف حرام هست اهمیتی نمیدم و از شخص مورد نظر درخواست میکنم راستشو بگه و حتی شاید تا آزمایش هم بکشونم کار رو
البته گفتم که متن قبلی که پاسخ این دیدگاه بود را حذف نمودم اما اینرا بگویم که شما الان این حرف را میزنید اما موقع عمل فکرنکنم جرات نمایید به نامزد خودتون بگویید باید بروی آزمایش تا من بتو اعتماد نمایم .. یا من بتو شک دارم که آیا قبل از من با مرد دیگه ای رابطه نداشته ای یا نه ..
و البته این کار را هیچکس دیگری هم که دارای چنین دیدگاهی باشد نخواهدکرد که ابتدا دارد با فهم و درک و بلکه آبروی خودش در آینده بازی میکند و البته جوانی که قبل از ازدواج دراینگونه راهها وارد نشده هم نباید هیچ ترسی داشته باشد که خدا با اوست و همانگونه که قبلا هم عرض کردم اینگونه افراد در دایره خودشون نصیب خودشون خواهندشد .. مصداق این مثال خوب که : از هردست که بدهی منتظر باش که از همان دست هم تحویل خواهی گرفت .. بنابراین این تاپیک باید بیشتر برای چنین افرادی نگران کننده باشد نه برای افراد پاک و ایماندار که دنبال چنین کارهایی نرفته اند و خود را ازاین لغزشها نگاه داشته اند و ..
و البته آن دسته ازافرادی هم که چنین خطاهایی را مرتکب شده اند بازهم دو دسته خواهندشد 1 به عمد و از روی لذت این کاررا کرده اند 2 از روی جبر و بدون میل باطنی و بنا به نیاز یا فقر یا موارد اینچنینی دست به چنین اقداماتی زده اند که خلاصه خدا خودش بهتر میداند جواب هر کدام را چگونه بدهد و شاید درمورد گروه دوم از ترحم بیشتری و البته قبلش توبه نمودن و ترک دائمی این خطا و لغزش که خداوند خیلی توبه پذیر و بخشنده میباشد ..
{فعلابدون لحاظ نمودن نقش والدین و گذشته}
بهرحال جوانانی که باچنین مسئله ای روبرو نبوده اند هیچ جای ترس و دلهره ای هم نداشته باشند که خدا عادل است و در واقع با آنان هم خواهدبود و اجازه نمیدهد دختر و پسری {ومخصوصا دختری} نصیبشان شود که درراه حفظ و پاکدامنی خود هیچ تلاشی هم ننموده .. {البته الان دیگه مسئله پاکدامنی هم باید دارای یک تعریف جدید بشود مثلا الان دیگه یک خنده و گفتگو و گردش با نامحرم رفته رفته دارند ازاین دایره خارج میشوند و ..}
{و اگرجلوی شکلگیری واژگان را سد ننمایم..بحث بسیارطولانی تر میشود .. فعلا}[/]
[=Georgia]آیا پنهان کردن رابطه ای که قبل از ازدواج داشته، باعث تضییع حقوق شوهرش نمیشه؟!!
آیا این حق یه مرد یا زن نیست که بدونه طرف مقابلش قبل از او ، با کسی رابطه داشته یا نه؟!!
خیلی مهمه
پسری که قبل از ازدواجش به یه دختر حتی دست هم نزده چرا باید با کسی ازدواج کنه که قبلا زنا کرده ؟
پسری که قبل از ازدواج پدرش دراومده و دربرابر وسوسه های شیطان و پیشنهاد های دوستان مقاومت کرده و سمت زنا نرفته چرا باید با کسی که زنا کرده ازدواج کنه ؟
گرچه به صورت کلی موافقم که اگه نگه بهتره ولی به شرط اینکه واقعا دیگه تکرار نشه ولی من بعید میدونم چون ممکنه همون پسرا دوباره بخوان با تهدید طرف که به شوهرت میگیم و فلان دوباره فرد رو مجبور به اینکار بکنن یا خود دختر به خاطر تجربه های قبلیش تنوع طلب بشه و بخواد دوباره کارشو تکرار کنه
گناهان جنسی چیزی نیست که بشه به این راحتی توبه کرد و دیگه تکرار نکرد.
ضمن ادای احترام فراوان به سرکار خانم تندیس و دوست گرامی Ali407 و همه عزیزان دیگری که هم عقیده با این دو بزرگوار هستند و اصرار دارند دختری که نعوذ بالله دامن عفت خود را به گناه آلوده کرده می بایست این مطلب را به همسر آینده خود بازگو کند عرضه می دارم که:
اگر چه نظرات ارزشمند شما حضرات در جهت احقاق حق همسری است که در آینده با چنین دختری ازدواج می کند و از این جهت نظرات شما عزیزان کاملا در خور احترام و تحسین است اما می بایست به این نکته هم توجه داشت که اگر خدای ناکرده هر کدام از ما جای آن دختر خطاکار بودیم و در پیشگاه الهی توبه حقیقی می کردیم چه انتظاری را از خداوند متعال داشتیم؟ آیا از خدای مهربان و بخشنده ای که در تمامی آیات قرآن کریمش خود را با تابلوی بسم الله الرحمن الرحیم به دیگران معرفی نموده است توقع داشتیم که حقی را برای همسر آینده ما اثبات کند که بر مبنای آن می بایست گناهان خود را برای وی بازگو کنیم؟؟
کافی است برای چند ثانیه خود را جای آن دختر گناهکار پشیمان بگذاریم از خداوند چه انتظاری در این زمینه داریم؟ اگر خداوند در آیات قرانش چنین حقی را برای شوهر مبنی بر دانستن تمامی گناهان گذشته همسرش اثبات نفرموده است صرفا در جهت اتمام رافت و دلسوزی و بخشندگی خداوند کردگار است که توجه بدان هر چشمه خشکیده ای را به چشمه سار جوشانی مبدل می سازد.
خدایا تو را سپاس که همیشه و همه جا پشتیبان گناهکار نادم و دل شکسته ای...
سرکار خانم تندیس در تاپیک[=Georgia] http://www.askdin.com/thread27645.html[=Georgia] زیبا گفته اند:
رسوائی من به رحمتت پوشیدی
امید من است و بخشش روز جزا
جز درگه تو نیست مرا امیدی
یا رب چو حساب کارم آغاز کنی
وای من اگر گناهم ابراز کنی
خود دانم و تو چه معصیت ها کردم
بیچاره شوم چو مشت من باز کنی
بنام او
باسلام..
موضوع :
اعتراف به رابطه نامشروع قبل از ازدواج حرام است ..
بنابراین این تاپیک باید بیشتر برای چنین افرادی نگران کننده باشد نه برای افراد پاک و ایماندار که دنبال چنین کارهایی نرفته اند و خود را ازاین لغزشها نگاه داشته اند و ..
و خلاصه خدا خودش بهتر میداند جواب هر کدام را چگونه بدهد و شاید درمورد گروه دوم {که بدلیل فقر و جبر مجبور به این خطاها شده اند} از ترحم بیشتری از جانب خداوند برخوردار گردند {و البته قبلش توبه نمودن و ترک دائمی این خطا و لغزش که خداوند خیلی توبه پذیر و بخشنده میباشد}
البته مسئله توبه و گذشت و فداکاری را هم در مورد چنین افراد و چنین لغزشهایی هم ممکن است بتوان لحاظ نمود .. {البته اگر خواهان گذشت این خداوند از گناهان بیشمار خود گردیم}
ضمن ادای احترام فراوان به سرکار خانم تندیس و دوست گرامی Ali407 و همه عزیزان دیگری که هم عقیده با این دو بزرگوار هستند و اصرار دارند دختری که نعوذ بالله دامن عفت خود را به گناه آلوده کرده می بایست این مطلب را به همسر آینده خود بازگو کند عرضه می دارم که:
اگر چه نظرات ارزشمند شما حضرات در جهت احقاق حق همسری است {جوانی ست} که در آینده با چنین دختری ازدواج می کند و از این جهت نظرات شما عزیزان کاملا در خور احترام و تحسین خواهدبود اما می بایست به این نکته هم توجه داشت که اگر خدای ناکرده هر کدام از ما جای آن دختر خطاکار بودیم و در پیشگاه الهی توبه حقیقی می کردیم چه انتظاری را از خداوند متعال داشتیم؟ آیا از خدای مهربان و بخشنده ای که در تمامی آیات قرآن کریمش خود را با تابلوی بسم الله الرحمن الرحیم به دیگران معرفی نموده است توقع داشتیم که حقی را برای همسر آینده ما اثبات کند که بر مبنای آن می بایست گناهان خود را برای وی بازگو کنیم؟؟؟؟؟
کافی است برای چند ثانیه خود را جای آن دختر گناهکار پشیمان بگذاریم از خداوند چه انتظاری در این زمینه داریم؟ اگر خداوند در آیات قرانش چنین حقی را برای شوهر مبنی بر دانستن تمامی گناهان گذشته همسرش اثبات نفرموده است صرفا در جهت اتمام رافت و دلسوزی و بخشندگی خداوند کردگار است که توجه بدان هر چشمه خشکیده ای را به چشمه سار جوشانی مبدل می سازد.
خدایا تو را سپاس که همیشه و همه جا پشتیبان گناهکار نادم و دل شکسته ای...
و سرکار خانم تندیس در تاپیکای آرزوی بندگیت مانده بر دلم... (نجواهای شبانه) چه زیبا گفته اند:یا رب چه بسی جرم و گناهم دیدی
رسوائی من به رحمتت پوشیدیخود دانم و تو چه معصیت ها کردم
بیچاره شوم چو مشت من باز کنی
ببخشید اما بنظر حقیر این تاپیک یا این بحث زیبا اما پرازچون و چرا و اما با این ارسالهای زیبا و مخصوصا این ارسال پایانی و خوب و زیبای جناب کارشناس محترم میتوانست پایان پذیرد که بدرستی اگر خودمان را بتوانیم جای یک دخترخطا کار که اینک پشیمان و نادم هم گردیده و توبه هم نموده بگذاریم میتوانیم بخاطر انسانیت و شیعه مذهبی و ایرانی بودن خودمان یا درنهایت بخاطر همان خدا هم که شده از سر تقصیراتش بگذریم و به هیچ وجه هم به این صحبتهای شیطان هم گوش فراندهیم که اگر جوانان قبلی خواستند مجددا او را تحت فشار گذاشته و .. و ازاین حرفها که اگرکسی چنین خانمی را پذیرفت که حقیقت را هم به او گفته میتواند چنین بحثهای پیش پاافتاده یا مشکلداری را هم پذیرفته و بلکه حل و فصلشان نماید منجمله کوچ و مهاجرت به مکان یا شهری دیگر و ازاین قبیل اقدامات..{البته بستگی به نوع این خطاها یا تعداد افرادهم دارد}
بنابراین این تاپیک چه خوب بود که دیگر ادامه پیدا نکند{البته اگر همه ارسالها را و بدقت مطالعه نموده و دیگرجای سوال برایمان باقی نمانده باشد که احتملا هم جای هیچ سوالی نخواهدماند چرا که بحث یک کاراشتباه هست بنام رابطه نامشروع که ازطرفی چون بزرگان مذهبی چنین حرفی رابیان نموده اند که میتوان یا باید که درموردش چیزی نگفت {که البته برای همه حتی خودم هم خیلی اما و اگر و چرا و شاید و احتمال هم داشت} که درنهایت به اینجارسید که ازهردست بدهی ازهمان دست هم تحویل خواهی گرفت و اگررابطه ای نامشروع قبل ازازدواج داشته باشی،فردی نامشروع هم قسمتت خواهدشد و اگرانسان پاک وخوبی هم بوده باشی،درنتیجه انسان پاکی هم نصیبت خواهدشد..ضمن آنکه راه توبه هم برای افرادی که بدلیل جبروفقر و ناخواسته بچنین گناه و معضلاتی کشیده شده اندبرای امیدبه لطف و کرم خداوندداشتن،همیشه بازمیباشد}
درپناه او که بخشنده ترین است که شاید ماهم بخشایش را از او فرا بگیریم آنهم چنین بخشش های بس سختی را :Gol::Gol: .. آمین ..
{باسپاس}
ضمن ادای احترام فراوان به سرکار خانم تندیس و دوست گرامی Ali407 و همه عزیزان دیگری که هم عقیده با این دو بزرگوار هستند و اصرار دارند دختری که نعوذ بالله دامن عفت خود را به گناه آلوده کرده می بایست این مطلب را به همسر آینده خود بازگو کند
سلام خدمت شما استاد بزرگوار
جناب اویس، ضمن احترام به نظرات دیگران، ولی من بحثم در مورد صداقت بود،بعضیها موضوع رو از یه بُعد دیگه نگاه کردند!که شخصا باهاش مخالفم. تمام حرفم روی وجود صداقت در زندگی مشترک بوده و هست... نه چیزهایی که بعضیها بهش اشاره کردن!
به این نکته هم توجه داشت که اگر خدای ناکرده هر کدام از ما جای آن دختر خطاکار بودیم و در پیشگاه الهی توبه حقیقی می کردیم چه انتظاری را از خداوند متعال داشتیم؟ آیا از خدای مهربان و بخشنده ای که در تمامی آیات قرآن کریمش خود را با تابلوی بسم الله الرحمن الرحیم به دیگران معرفی نموده است توقع داشتیم که حقی را برای همسر آینده ما اثبات کند که بر مبنای آن می بایست گناهان خود را برای وی بازگو کنیم؟؟
کافی است برای چند ثانیه خود را جای آن دختر گناهکار پشیمان بگذاریم از خداوند چه انتظاری در این زمینه داریم؟
واقعا من منظورم هم مرد بوده و هم زن! نه اینکه فقط خانمی که رابطه ای قبل از ازدواجش داشته! شاید یه مرد هم قبل از ازدواجش رابطه ای داشته و از زن فعلیش پنهان کنه.
راستش من از همون اولین لحظه ای که این تاپیک رو میخوندم،فقط به این فکر میکردم که فرض بگیریم مرد یا زن،(مخصوصا زن) رابطه ی سابقش رو از همسرش پنهان کنه و یه روزی این راز توسط همون فردی که این خانم یا آقا باهاش رابطه داشته،فاش بشه و به گوش شریک زندگی فعلی برسه، بعد چی میشه؟! اینجوری که بدتره!!! بدتر نیست؟ آیا زندگیشون ادامه پیدا میکنه؟در اونصورت آبروش بیشتر ریخته میشه یا در صورتی که خودش تمام ماجرا رو با صداقت برای طرفش تعریف کنه؟
تا کی باید نگران این موضوع باشه که مبادا رابطه ی قبلیش به گوش همسرش برسه؟! تا کی باید کابوس از دست دادن زندگی فعلیش رو داشته باشه؟مرگ یه بار ،شیونم یه بار!
اگه کسی به بی گناهی یه نفر دیگه یا پشیمون بودنش و اقرار خودش،ایمان پیدا کنه که از خودش طردش نمیکنه!
مگه همه بزرگان به صداقت تاکید نکردن،حتی اگه بر ضد خود فرد باشه؟
با تشکر
[="Times New Roman"][="Black"]
فرض بگیریم مرد یا زن،(مخصوصا زن) رابطه ی سابقش رو از همسرش پنهان کنه و یه روزی این راز توسط همون فردی که این خانم یا آقا باهاش رابطه داشته،فاش بشه و به گوش شریک زندگی فعلی برسه، بعد چی میشه؟! اینجوری که بدتره!!! بدتر نیست؟ آیا زندگیشون ادامه پیدا میکنه؟
یعنی من اگر قطعه قطعه اش نکنم . حتما طلاقش میدم..[/]
امیرالمومنین فرمودند که اگر کسی را شبانه در حال انجام گناه دیدی-صبح به آن چشم نگاه نکن شاید توبه کرده باشد و تو ندانی.........(پس با توجه به این سخن گذشته هرکس به خودش وخداش مربوط میشه)
اصلالزومی نداردطرفین ازگذشته هم آگاه باشندچون ناخواسته درزندگی تاثیرمی گذارد
اولویت زندگی مشترک رابه هم میریزد
راستی که زندگی رابه هم میریزدلازم نیست گفته شود
واین هم دروغگویی نیست بلکه نگفتن همه چیزاست.
البته داشتن رابطه نامشروع خودبه خودبعدازازدواج ممکن است مشخص شود.
برمیگرده به اینکه انسان خودش اهل گناه باشه یا نه. اگر اهل گناه نباشه این حقشه که با یک آدم پاک ازدواج کنه . کسی که امکان لغزش دوباره براش نباشه
[="DarkSlateBlue"]جناب اویس، ضمن احترام به نظرات دیگران، ولی من بحثم در مورد صداقت بود،بعضیها موضوع رو از یه بُعد دیگه نگاه کردند!که شخصا باهاش مخالفم. تمام حرفم روی وجود صداقت در زندگی مشترک بوده و هست... نه چیزهایی که بعضیها بهش اشاره کردن!
واقعا من منظورم هم مرد بوده و هم زن! نه اینکه فقط خانمی که رابطه ای قبل از ازدواجش داشته! شاید یه مرد هم قبل از ازدواجش رابطه ای داشته و از زن فعلیش پنهان کنه.
توجه داشته باشید تندیس بزرگوار که اگر خانم یا آقایی چنین کارخطایی را دارد انجام میدهد باید درنظر داشته باشد که این کارش دارای تاوان هم خواهدبود نه اینکه بزرگان مذهبی ما گفته باشند که تاوان و پیامدهایی نخواهدداشت این بزرگواران فرموده اند اگر به روابط قبلی خودتان اعتراف نمایید گناه کرده اید و با این چنین فتوایی شما ملاحظه بفرمایید چنددرصد از زندگی هایی که میبایست بدلیل بازگو نمودن چنین روابطی شکل نگیرد یا ازهم بپاشد..شکل گرفته و ازهم نپاشیده یا نخواهدپاشید ..؟؟
درضمن شما اگر مسائل را خوب ریشه یابی نمایید در خواهید یافت که این تعداد لغزش یا لغزندگی به چه دلیل یا در اثر چه بوده ..؟؟ {که البته این احتمالا یک بحث جامعه شناختی توام با روانشناختی افرادو آحادیک جامعه خواهدبود}
باری این تعداد دختر معصوم که امروز دیگه پاک و معصوم هم نیستند،،غیر ازاین است که خود همین تعداد جوان یا جوانانی ازاین دست باعث لغزششان گردیده اند ..؟؟
واقعا این دختران پاک و معصوم هموطن و هم مذهب ازکجا خراب شده اند .. آنها که ازشکم مادران خود ناپاک بدنیا نیامده اند ..؟؟ این دختران معصوم غیر ازاین است که درخیابان و محله ، خود همین جوان نااهل با گیر دادن و سوار شو میرسونیمتو فلان و فلان اولین لغزشش را بوجود آورده یا اولین لغزشش آغاز گردیده..؟؟
خوب پس خود این جوان باید به اینهم فکرنماید که ممکن است یکی ازهمین دخترانی را که امروز اغفال نموده ام ممکن است روزی نصیب خودم و یک عمرزندگی ام گردد بنابراین ناراحتی بعد از فهمیدن این موضوع یا واقعیت برای چه ..؟؟ چه ناراحتی ..؟؟ چه حقیقتی چه واقعیتی چه جار و جنجالی..؟؟ قصد دفاع ازاین دختران گمراه شده را ندارم قصد توجیه اعمال آنانرا هم ندارم ، بلکه فقط قصد دفاع از این فتوا را دارم که خودنیز در مرحله نخست از شنیدنش فقط دوتا شاخم کم بود اما رفته رفته و با کمی تحقیق و فکر دریافتم که قضیه چی به چی شده یا چی به چه خواهدشد .. بنابراین اینک فقط قصد گفتن واقعیت را دارم ..قصد گفتن این هشدار {که درواقع و احتمالا،یکی از اهداف خوب چنین فتوایی هم بشمارخواهدآمد} که ای جوان اگر غیرت داری و از شنیدن چنین حقیقتی در یکروز ابا داری .. پس مراقب خودت در کوچه و خیابان هم باش ..اگر تو واقعا خیلی رگ و غیرت و تعصب داری توخیابان و کوچه و محله به دختران مردم گیر نده متلک نگو .. نگو خانم چرا با چادر بدون چادرهم خوشگلتری یا خانم چرا بامانتو با فلان لباس و پوشش هم بهتری یا خانم چرا اون چشمهای قشنگت را پشت اون عینکهای سیاه مخفی کرده ای یا ای خانم چرا پیاده بیا سوارشو میرسونیمت یا فلان و فلان و فلان ..؟؟ {و هزاران تکه های جدید و روی مد} خوب عزیز من این لحظه که داری به این دختر پاک و معصوم متلک و چنین متلکها یا تکه هایی می اندازی فکر اینراهم بکن که ممکن است روزی همسر خودت یا همسر فرزندت و عروست یکی از همینها گردد .. واقعا غیر ازاین است ..؟؟ {ازهردست دادن ازهمان دست پس گرفتن}
مگرمیشود جوانی که تا به امروز توی عمرش کوچکترین متلک و تکه ای را به هیچ دختری نگفته چنین دختری هم امروز قسمت و نصیبش گرد که بخواهد الان از این فتوا بترسد که ای داد و ای بیداد چه بسرم خواهد آمد ..؟؟ {نه اینکه آمار ازدواج هم خیلی بالاست که با چنین برداشتهای بس اشتباه و بلکه با چنین ترسهایی کمترشم بکنیم}
بنابراین با چنین نگرشی ، آن جوانی که چنین اعمال زشتی را مرتکب میشود و آن جوانی که چنین عمل زشتی را مرتکب نمیشوند درخواهندیافت که در یک ردیف و مساوی نخواهندبود و بلکه بر اساس عملکرد امروزشان یا دیروزشان چه درانتظارشان یا حتی آینده فرزندانشان خواهدبود و بلکه جوانان پاک سرشت،دیگر هراسی هم نخواهندداشت که مبادا چنین دخترخانمی تصیب و قسمتم گرد که احتمالا و قبلا گذشته بسیار بدی داشته ..؟؟ {هرچند بحث توبه و بخشش هم وجود خواهدداشت که آن بحث جدایی ست و باید درجای خود مورد کنکاش و گفتمان قراربگیرد}
{پایان..}
{والبته ببخشید من فقط آنچه فعلا بذهنم رسید بیان نمودم شاید هم درست و شاید هم نادرست اما در مورد این موضوع که بزرگان مذهبی ما چنین سخنی بیان داشته اند شک ندارم که صلاح مردمشان را خواسته اند و مطمئن باشیم که برای خودشان هم نبوده بلکه برای جوانان همین آب و خاک بوده که در واقع ما ملت بدانیم چی به چی ست که در این مورد واقعا آن ضرب المثل شیرین و پرمحتوای فارسی،ایرانی هم نمود عینی پیدا نماید که جوان ما و بلکه همه ما انسانها دریابیم که اگرازدست بدی بدهیم از دست بدی هم دریافتش خواهیم نمود که این جز در استثنائات یا موارد نادر،گذشت و ردخور و چشم پوشی هم ندارد..پس چه بهتر که همیشه ازدستان پرمهر بدیگران هدیه بدهیم که در روز موعود نیز از دستان پرمهر توقع جبران یا دریافت داشته باشیم}
{باسپاس}[/]
[=Georgia]ضمن ادای احترام فراوان به سرکار خانم تندیس و دوست گرامی Ali407 و همه عزیزان دیگری که هم عقیده با این دو بزرگوار هستند و اصرار دارند دختری که نعوذ بالله دامن عفت خود را به گناه آلوده کرده می بایست این مطلب را به همسر آینده خود بازگو کند عرضه می دارم که:
بسم الله الرحمن الرحیم به دیگران معرفی نموده است توقع داشتیم که حقی را برای همسر آینده ما اثبات کند که بر مبنای آن می بایست گناهان خود را برای وی بازگو کنیم؟؟
اگر چه نظرات ارزشمند شما حضرات در جهت احقاق حق همسری است که در آینده با چنین دختری ازدواج می کند و از این جهت نظرات شما عزیزان کاملا در خور احترام و تحسین است اما می بایست به این نکته هم توجه داشت که اگر خدای ناکرده هر کدام از ما جای آن دختر خطاکار بودیم و در پیشگاه الهی توبه حقیقی می کردیم چه انتظاری را از خداوند متعال داشتیم؟ آیا از خدای مهربان و بخشنده ای که در تمامی آیات قرآن کریمش خود را با تابلوی
کافی است برای چند ثانیه خود را جای آن دختر گناهکار پشیمان بگذاریم از خداوند چه انتظاری در این زمینه داریم؟ اگر خداوند در آیات قرانش چنین حقی را برای شوهر مبنی بر دانستن تمامی گناهان گذشته همسرش اثبات نفرموده است صرفا در جهت اتمام رافت و دلسوزی و بخشندگی خداوند کردگار است که توجه بدان هر چشمه خشکیده ای را به چشمه سار جوشانی مبدل می سازد.
خدایا تو را سپاس که همیشه و همه جا پشتیبان گناهکار نادم و دل شکسته ای...
سرکار خانم تندیس در تاپیکhttp://www.askdin.com/thread27645.html[=Georgia] زیبا گفته اند:
[=georgia]یا رب چه بسی جرم و گناهم دیدی
رسوائی من به رحمتت پوشیدیامید من است و بخشش روز جزا
جز درگه تو نیست مرا امیدییا رب چو حساب کارم آغاز کنی
وای من اگر گناهم ابراز کنیخود دانم و تو چه معصیت ها کردم
[=Georgia]
بیچاره شوم چو مشت من باز کنی
با تشکر از نظر خوبتان
در کل من خیلی آتیشم تند نیست که بخوام بگم حتما باید هیچ گونه رابطه ای نداشته باشه و ...
فقط 14 نفر معصوم هستن و بقیه گنه کار پس بنابراین درست نیست که بخوایم خیلی حساسیت به خرج بدیم چون بالاخره خودمون اگه خطاهامون رو بیخیال شیم اگه از گناهانی حفظ شدیم به خاطر کمک و یاری خداوند بوده ، حالا اگه بخوایم خیلی حساس باشیم از کجا معلوم خدا برا تنبیهمون ولمون نکنه تا خدایی نکرده الوده به گناه شیم و ....
اون موقع دیگه اگه بخوایمم باز نمیتونیم حرفی بزنیم
امیدوارم این که میگن اگه به ناموس کسی نگاه کنی به ناموست نگاه میکنن و ... و اینکه خوبا برا خوبا هستن و بدها هم همینطور رو تو زندگیم تجربه کنم.
فقط یه سوال باقی میمونه
از کجا معلوم اون دختر واقعا توبه کرده باشه ؟
از کجا معلوم اون دختر از رو لذت بردن چنین کاری نکرده باشه ، لطفا دلایل منطقی بیارید چون میدونم مساله بد و خوب رو
فرضا ما خدایی نکرده گرفتار چنین مشکلی شدیم که خانوممون باکره نبود یا معلوم شد که دوخته ، حالا ما از کجا بدونیم توبه کرده یا دیگه تکرار نمیکنه ، ایا این مساله پنهون بمونه و بعدا لو بره باعث بی اعتمادی شوهر و مشکلات امثال اون نمیشه ؟
به شخصه حتی تصورش هم برام درد آور هست چه برسه به خدایی نکرده تجربه اون
[=Georgia]ز کجا معلوم اون دختر واقعا توبه کرده باشه ؟
از کجا معلوم اون دختر از رو لذت بردن چنین کاری نکرده باشه ، لطفا دلایل منطقی بیارید چون میدونم مساله بد و خوب رو
فرضا ما خدایی نکرده گرفتار چنین مشکلی شدیم که خانوممون باکره نبود یا معلوم شد که دوخته ، حالا ما از کجا بدونیم توبه کرده یا دیگه تکرار نمیکنه ، ایا این مساله پنهون بمونه و بعدا لو بره باعث بی اعتمادی شوهر و مشکلات امثال اون نمیشه ؟
جز خداوند متعال و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام احدی از توبه حقیقی و پذیرش توبه و مغفرت الهی اونها آگاه نیست ما در این گونه موارد مامور به ظواهر اموریم یعنی اگر بعد از ازدواج به چنین حقیقتی برخوردیم و از همسرمان علت را جویا شدیم و او با صداقت حقیقت را گفت و ابراز ندامت و پیشمانی و توبه از انجام این گناه را نمود اخلاق کریمانه الهی انسان اقتضا می کند به سخنش اعتماد کرده و توبه او را حقیقی بدانیم زیرا جز خداوند کسی از اعماق باطن ما و دیگران آگاه نیست.
[=Georgia]سوال
بر اساس قانون و شرع در صورت باکره نبودن دختر (به دلیل شرعی یا غیر شرعی) شوهر حق فسخ دارد یعنی می تواند بدون طلاق عقد را بهم بزند و چون زن تدلیس کرده است حق مهریه نیز ندارد. آیا از جهت شرعی دختر ملزم به اعتراف رابطه نامشروع خود به همسر آینده خود قبل از ازدواج است؟
پاسخ
انسان در تحت هیچ شرایطی حق اقرار به گناهان شخصی خود را ندارد مگر این که گناه وی موجب تضییع حقوق دیگران باشد که در این صورت ضمن بیان اشتباهی که مرتکب شده باید از طرف مقابل رضایت بگیرد. البته این مطلب شامل اعتراف زن نزد همسرش به گناه زنا نمی شود یعنی ولو اینکه نعوذ بالله دختری دامن عفت خود را به این گناه بزرگ آلوده کند نباید در امر ازدواج اقرار به این گناه کبیره نماید.
حق فسخ شرعی مذکور برای شوهر نیز مجوزی برای اعتراف به گناه همسرش در ابتدای ازدواج نمی‌شود بلکه زن باید در ابتدای ازدواج خود عدم بکارت خود را بدون ذکر دلیل بیان نماید و همسرش را از این مطلب آگاه نماید منتهی لازم نیست بلکه نباید به علت این امر اشاره نماید.
اصبغ بن نباته مى گويد: مردى خدمت امير المؤمنين (عليه السلام) رسيد و گفت: اى اميرمؤمنان! من زنا كردم مرا پاك گردان، امير روى خود را از او برگرداند، سپس فرمود: بنشين. آنگاه رو به مردم كرد و فرمود: اگر كسى از شما اين گناه را مرتكب شود آيا نمى تواند آن را بپوشاند، همچنان كه خدا بر او پوشانده است؟(1)
باید توجه داشت اگر خداوند چنین حقی را برای شوهر مبنی بر دانستن تمامی گناهان گذشته همسرش اثبات نفرموده است صرفا در جهت اتمام رافت و دلسوزی و بخشندگی خداوند کردگار است که توجه بدان هر چشمه خشکیده ای را به چشمه سار جوشانی مبدل می سازد.
پینوشت
1- وسائل الشيعة: 28/ 38، باب 16، حديث 34159؛ من لايحضره الفقيه: 4/ 31، حديث 5017