جمع بندی مسئولیت نگهداری از جان و مال مردم در درون یک جامعه اسلامی غیر دموکراتیک بر عهده چه کسی است؟
تب‌های اولیه
سلام ...
امیدوارم که خوب و خوش و سلامت باشین ...
امروزه شاهد اتفاق های زیادی در اطرافمون هستیم و هر روز در گوشه ای از دنیا شاهد جنگ ، کودتا و ترور و خشونت هستیم . همچنین داریم در درون جامعه ای زندگی میکنیم که مفاهیمی مانند مدرنیته ، دموکراسی ، مردم سالاری دینی ، جمهوریت ، حزب تعاریفی دارند .
در چند سال اخیر اتفاقهای ناراحت کننده زیادی در درون سوریه ، ترکیه و عراق پیش اومده ... این مسایل باعث شده که در درون ذهنم سوالی بوجود بیاد که گفتم از حضورتون بپرسم .
و اما سوال :
1. یک جامعه اسلامی رو میشه به روشهای گوناگونی اداره کرد ، یک روش به این صورت هستش که در درون یک جامعه اسلامی حاکم اجازه بده احزاب گوناگونی بوجود بیان ... هر کدوم از اون احزاب نمایندگی از یک جریان فکری رو بر عهده بگیرند ... احزاب اجازه این رو داشته باشند که به تبلیغ نظرات و دیدگاه های خودشون بپردازند ، برخی از احزاب اجازه داشته باشند نخست وزیر خودشون رو معرفی کنند و در درون یک ساختار مدنی دموکراتیک قدرت به حزبی تعلق بگیره که آحاد بیشتری از مردم بر اون باور باشند . ترکیه نمونه خوبی از اینگونه کشورها میباشد . در ترکیه نزدیک به 30 حزب وجود داره ... که از این احزاب در حدود 5 تاشون در درون پارلمان ترکیه صاحب کرسی هستند ... و میتونند در تصمیم گیری ها اثر گذار باشند و هر از چندی یکی از احزاب قدرت میگیره و حزب قدرتمند میتونه کارهای اجرایی کشور رو مدیریت کنه .
2. روش دیگر نگهداری یک جامعه اسلامی روشی هست که در درون اون ... حاکم جامعه سعی میکنه که حزبی در درون جامعه بوجود نیاد ، یا اگر حزبی در درون کشور وجود داره سعی میکنه احزاب رو ضعیف نگه داره و به این وسیله سعی میکنه نقطه نظرات خودش رو ( درست ، عالی و یا غلط ) رو در درون جامعه پی ریزی کنه . این نوع از حکومت داری باعث میشه که قدرت در درون کشور یکپارچه تر بشه ولی به نوعی آزادی محدود تر میشه .
در درون کشورهایی که از نوع شماره 1 هستند حاکمان جامعه هیچ مشگلی با مفاهیمی مانند اجتماعات ، تظاهرات ، رفتارهای گروهی مدنی ندارند . آنچنانچه میبینیم در درون کشورهایی مانند ترکیه ، مصر مردم خیلی از خواستهاشون رو با تظاهرات بهش میرسند و انجام تظاهرات به هیچ وجه قدرت جامعشون رو کاهش نمیده .
ولی در درون کشورهایی که از نوع دوم هستند حاکم جامعه اسلامی مجبور هستش که به شدت با هر نوع رفتار مدنی برخورد کنه . آنچنانچه خاطرم هست در درون سوریه هر گونه تظاهراتی که صورت میگرفت با مشت های کوبنده جناب اسد پاسخ داده میشد .
اتفاقی که به مرور زمان میوفته این هستش ...
1. در درون کشورهایی که از نوع شماره 1 هستند مانند ترکیه و مصر . وقتی حکومت تحت هر شرایطی ضعیف بشه مردم به جون هم نمیوفتن . مردم هم دیگه رو نمیکشن . مردم به حق و حقوق هم تجاوز نمیکنند . چون ساختارهای یک جامعه مدنی در درونشون شکل گرفته ....
- آنچنانچه در درون کشوری مانند ترکیه وقتی کودتایی صورت گرفت ... تمام احزاب ترکیه و به تبع اون تمامی افرادی که در درون اون کشور بودند کودتا رو محکوم کردند ... و همه مردم ریختند بیرون و کودتا در کمتر از 1 روز شکست خورد . چون همه مردم میدونستند طبق ساختاری دموکراتیک در درون تصمیم گیری ها اثر گذار هستند .
2. ولی در درون کشورهایی که از نوع شماره هستند مانند سوریه و عراق ... چون حاکم جامعه مردم رو در درون تنگنا قرار داده و نوع خاصی از ایدیولوژی رو غالب کرده ... بنابراین وقتی حکومت ضعیف میشه ... و چون هیچ حزبی در درون اون کشور وجود نداشته و مخالفین نتوننستند در سرنوشت جامعشون اثر گذار باشند ... شروع میکنند به آدم کشی و قتل و غارت تا فرم دیدگاه خودشون رو غالب کنند .
- مثلا در درون کشوری مانند سوریه ، حزب اثر گذاری نداشتیم و تمامی تصمیم ها توسط اسد گرفته میشد و ایشون تمام محالفینشون رو از بین میبردند ... یا در درون عراق تمامی تصمیم ها توسط نوری مالکی صورت میگرفت و به نوعی سنی ها رو داشت روز به روز محدود تر میکرد و اینجوری میشه که در ابتدای حمله داعشیان توسط سنی ها حکمایت میشدند ( حتی عربستان هم مدتی از ایشان حمایت کرد )
سوال من این هستش ... با توجه به تحلیل فوق :
1. کشور ایران جزو کدوم یک از این دو مدل کشورها هست . اگر زمانی به نوعی حکومت مرکزی ایران تضعیف بشه ... آیا تمامی احزاب و گروههای ایرانی ( شامل کردها ، منافقین ، بلوچ ها ، سنی ها ، عرب ها ، مذهبیون اصول گرا ، دراویش ، لرها ، ترک ها ، ارامنه و بهائی ها و سنی ها .... ) سعی در حفظ نظام اسلامی میکنند یا اینکه جان و مال مردم براشون مهم نمیشه و قتل و غارت در درون کشور راه میوفته آنچنانجه در سوریه و عراق اتفاق افتاد .
2.اگر زمانی به نوعی حکومت مرکزی ایران تضعیف بشه ... آیا کشورهایی مانند ( عربستان ، قطر ، عراق ، آمریکا ، اسرائیل ، انگلیس ) حالت آمفوتر به خودشون میگیرند ... یا اینکه بمبهاشون رو میرزین رو سره ما ...
متشکرم .
سوال من این هستش ... با توجه به تحلیل فوق :1. کشور ایران جزو کدوم یک از این دو مدل کشورها هست . اگر زمانی به نوعی حکومت مرکزی ایران تضعیف بشه ... آیا تمامی احزاب و گروههای ایرانی ( شامل کردها ، منافقین ، بلوچ ها ، سنی ها ، عرب ها ، مذهبیون اصول گرا ، دراویش ، لرها ، ترک ها ، ارامنه و بهائی ها و سنی ها .... ) سعی در حفظ نظام اسلامی میکنند یا اینکه جان و مال مردم براشون مهم نمیشه و قتل و غارت در درون کشور راه میوفته آنچنانجه در سوریه و عراق اتفاق افتاد .
2.اگر زمانی به نوعی حکومت مرکزی ایران تضعیف بشه ... آیا کشورهایی مانند ( عربستان ، قطر ، عراق ، آمریکا ، اسرائیل ، انگلیس ) حالت آمفوتر به خودشون میگیرند ... یا اینکه بمبهاشون رو میرزین رو سره ما ...
سلام وعرض ادب
سوال بسیار خوب وچالشی می باشد. وامیدوارم به نتیجه خوب ومعقولی برسیم.
بنده فکر می کنم حکومت ایران از قبیل هیچکدام از حکومتهای گفته شده، وپیاده شده در ترکیه ویا عراق وسوریه نیست. وبنده فکر می کنم. تحلیلی که حضرتعالی دارید. درست وخیلی خوب است. اما باید توجه داشت. که حکومت ترکیه لائیک است. ودر آنجا هم سرکوبی کم نیست. وبیشترین مخالفان دولت ترکیه در سابق والان علویان هستند. که بیش از 20 میلیون می باشند. واز اولین حقوق خود در ترکیه محروم می باشند. اما ایران اسلامی با محوریت ولی فقیه که نباید با استبداد ودیکتاتوری اشتباه گرفته شود. چرا که ولی فقیه اسلام شناسی است که برای پیاده کردن اسلام ونظارت بر عدم خروج جامعه از مشی اسلامی می باشد.
ودر ایران نه تنها مسلمانان واحزاب اسلامی بلکه اهل کتاب هم در قانون دارای حقوق هستند. وقانون ایران در رعایت عدالت بین افراد جزء بهترین قانون ها است. اما در مورد اجرا باید گفت.
مردمی بودن حکومت:
حکومت ایران یک حکومت مردمی وبه تعبیر بهتر همان مردم سالاری دینی است. چرا که مردم خود مسئولان را انتخاب می کنند. حتی رهبر هم که عالی ترین شخص مملکت است. با واسطه توسط مردم تعیین می شود. لذا از این نظر دموکراسی بصورت کامل وحتی می توان گفت، بهتر از کشورهای غربی وجود دارد. چرا که در ایران همیشه رئیس جمهور واعضای مجلس از احزاب معروف انتخاب نمی شوند. بلکه فردی مثل رئیس جمهور سابق بدون اینکه به حزبی وابسته باشد. در میان شخصیتهای معروف نظام رای می آورد. وهشت سال ریاست جمهوری می کند. البته دقت شود. ما در اینجا در مقام بحث از اشخاص وتمجید وتعریف از آنها وانتقاد نیستیم. بلکه از باب مثال است.
مردم نشان داده اند که عاشق رهبر خود هستند. وتاثیر پذیری از رهبر در شرکت درانتخابات وراهپیمایی ها روشن است. اما نسبت به کودتا وحمایت مردم از نظام علاوه بر حضور مردم در راهپیمایی ها که هر سال برگزار می شود. ونمادی از حمایت نظام می باشد. باید گفت:
حماسه 9دی که خود بی سابقه بود. ومیلیونها نفر برای حمایت از نظام بصورت خودجوش به خیابانها آمدند. وحمایت خود را از نظام نشان دادند. چرا که فتنه 88هم اساس نظام ونابودی آنرا نشان گرفته بود. ودر آنجا آمریکا، اروپا ومنافقان بصورت علنی حمایت خود را از فتنه گران ابراز می کردند. ولی حضور مردم مانع از تحقق نقشه های شوم آنها شد.
حتی عربستان هم مدتی از ایشان حمایت کرد
عربستان الان هم حمایت میکنه، البته نه به صورت آشکار
منافقین
این افراد همین الان هم با حکومت ایران مخالفند چه برسه به روزی که مثل اوایل نظام، حکومت قدرت کافی نداشته باشه!!! فکر نمیکنم نیازی به یاد آوری انفجار ها و ترور های این گروه در اوایل انقلاب داشته باشیم.
درباره ترکیه هم باید عرض کنم یه سر به وضعیت کردها در اون کشور بزنید نظرتون عوض میشه.
نقش رهبری در امنیت کشور:
هیچ کشوری در منطقه ما امنیت ایران را ندارد. حتی کشوری مثل ترکیه وعربستان که ادعای رهبری جهان اسلام را داشته ودر پی گرفتن جایگاه انسان در رهبری منطقه مخصوصا مقاومت وپرچمداری حکومت اسلامی هستند. ولی هر قدر تلاش کرده اند موفق نشده اند.
ایران در حالی این امنیت را دارد. که از هر طرف در محاصره دشمن است. وآمریکا بزرگترین دشمن ایران در ترکیه، عراق پایگاه داشته ودر اکثر کشورهای منطقه مثل عربستان، آذربایجان و... نفوذ کامل دارد.
خواندن این عبارت از روزنامه نگار مصری خالی از لطف نیست.
نقش رهبری در ثبات و امنیت ایران
♦️سفر اردوغان به روسیه و عذرخواهی وی از پوتین جای تامل بسیاری دارد . مرور بخش پایانی مقاله « فهوی حسین » روزنامه‌نگار مصری و ضدایرانی، می‌تواند یادآور نکته‌ای مهم باشد. وی نوشته بود : >
[=113]نقش رهبری در امنیت کشور:
هیچ کشوری در منطقه ما امنیت ایران را ندارد. حتی کشوری مثل ترکیه وعربستان که ادعای رهبری جهان اسلام را داشته ودر پی گرفتن جایگاه انسان در رهبری منطقه مخصوصا مقاومت وپرچمداری حکومت اسلامی هستند. ولی هر قدر تلاش کرده اند موفق نشده اند.
ایران در حالی این امنیت را دارد. که از هر طرف در محاصره دشمن است. وآمریکا بزرگترین دشمن ایران در ترکیه، عراق پایگاه داشته ودر اکثر کشورهای منطقه مثل عربستان، آذربایجان و... نفوذ کامل دارد.
خواندن این عبارت از روزنامه نگار مصری خالی از لطف نیست.
[=#0000ff]
سوال:
مدل حکومتی ایران مطابق کدامیک از کشورهای منطقه است؟ ودر صورت براندزی نظام از جانب گروهها واحزابی طوائف ونژادهای موجود از آن حمایت می کنند؟
پاسخ:
مدل حکومتی ایران طبق هیچکدام از کشورهای منطقه نیست. بلکه مدل مردم سالاری دینی است. که مجتهدی آگاه به زمان در راس آن قرار دارد. تا کشور از کمسیر دینی واسلامی خود خارج نشود. وقوای موجود هم همانند سایر کشورها توسط مردم وبرخی که نیاز به تایید مرجع دینی دارد مانند قوه قضائیه توسط رهبری تعیین می شوند.
شرایط موجود منطقه نشان می دهد که نظام اسلامی ایران در حفظ آرمانهای دینی خود ودر عین حال پیشرفت وخدمت رسانی به مردم در عین عدم وابستگی به کشورهای غربی وبا وجود تحریم های ظالمانه موفق ترین نظام را در منطقه داشته است.
دقت در این تحلیل فهوی حسین روزنامه نگار مصری که تعصب عربی هم دارد وزیاد هم با ایران خوب نیست. همین حقیقت را نشان می دهد.
امروز ایران از یک قدرت منطقه ای به یک قدرت جهانی تبدیل شده که هیچ مشکلی در سطح منطقه و جهان بدون جلب نظر ایران قابل حل نیست.و کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا ۶۴ بار هر کدام عبارت ایران را در مناظره تلوزیونی خود بکار میبرند.گویی حریفی جز ایران در سطح جهان ندارند …
و دیگر اینکه ایرانی ها در تمام علوم استراتژیک، از هسته ای تا فضایی و تا نانو و شبیه سازی و پزشکی و ..
جز ده کشور برتر جهان میباشند و در صنایع موشکی چهارمین قدرت دنیا و از نظر دقت و سرعت موشک هایش شاید اولین کشور دنیاست .و در منطقه جزیره امن و ثبات است و ما علیرغم حمایت آمریکا و اخذ کمک های سالیانه دغدغه تهیه یک وعده قرص نان برای اکثر مردم مان داریم و …..»
حمایت مردمی وطوائف ایرانی هم در این 37سال در راهپیمایی ها وانتخابات که بیشترین مشارکتها را داشته است. که کشورهای صاحب دموکراسی وغربی چنین مشارکتی ندارند.خود را نشان داده است. ونمونه بارز آن خروش مردمی در سال88ومحکوم کردن فتنه 88 بود. که قصد براندازی نظام را داشتند.
بنابراین نظام اسلامی ایران جزء مترقی ترین نظام ها بوده ووموفقیت هایی که کسب کرده است. دیگر کشورهای منطقه وابسته به ابرقدرتها نداشته اند.