جمع بندی هم رتبه با پیامبر در بهشت

برای مجالست و هم‌نشینی افراد با یکدیگر، سنخیّت روحی، فکری و هم‌سانی در سلوک و رفتار تا حدودی مورد نیاز است.
بر همین اساس، برای هم‌نشین شدن با پیامبران و جانشینان آنها باید از نظر روحی، فکری، اعتقادی و هم‌چنین در سلوک و رفتار با آنان شباهت و سنخیّتی – و لو اندک - داشته باشیم تا بتوانیم با اذن پروردگار بتوانیم با آنان در بهشت هم‌نشین باشیم.
کلیدی‌ترین نکته برای هم‌نشین شدن با آن بزرگواران در بهشت، انجام واجبات الهی و ترک محرمات به انضمام توشه‌ای از مستحبات است.
اینک به استناد روایات، بخشی از اعمال و رفتاری را که می‌توانند ما را مستعد برای هم‌نشینی با آن بزرگواران نمایند فهرست وار اشاره می‌کنیم:
1. اطاعت از خدا و پیامبر(ص)،[1]
2. دوست داشتن پیامبر(ص) و خاندانش،[2] بویژه امام علی(ع)،[3]
3. زیاد تلاوت کردن سوره معارج،[4]
4. کمک کردن به جویندگان دانش،[5]
5. راست‌گویی،[6]
6. زیارت خانه خدا با نیت پاک و خالص،[7]
7. خدمت به برادران دینی و ایمانی،[8]
8. گرفتن و باز ستاندن حق ستمدیده از ستمگر.[9]
و ...
در ضمن فردی که در بهشت، همنشین اولیای الهی شد، این همنشینی پایانی نخواهد داشت.

قرآن مى‏فرماید: " وَ مَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا »، کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند (در روز رستاخیز) همنشین کسانى ‏خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنها تمام کرده(و آنها عبارتند) از: پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان و آن‏ها رفیقان خوبى هستند".
نساء (4)، آیه 69.

1. «انبياء» و فرستادگان مخصوص پروردگار كه نخستين گام را براى هدايت و رهبرى مردم و دعوت به صراط مستقيم برمى‏دارند.
2. «راستگويان» كسانى كه هم در سخن راست مى‏گويند و هم با عمل و كردار صدق گفتار خود را اثبات مى‏كنند و نشان مى‏دهند كه مدعى ايمان نيستند بلكه به راستى به فرمانهاى الهى ايمان دارند.
3. «شهدا» و كشته شدگان در راه هدف و عقيده پاك الهى، و يا افراد برجسته‏اى كه روز قيامت شاهد و گواه اعمال انسانها هستند.
4. «صالحان» و افراد شايسته و برجسته‏اى كه با انجام كارهاى مثبت و سازنده و مفيد و پيروى از اوامر انبياء به مقامات برجسته‏اى نائل شده‏اند.

ودرود وسلام برشما بزرگوار

در حقیقت بهترین راهکار زندگی صحیح این است که قرآن مى‏فرماید:
" وَ مَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا »،
کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند (در روز رستاخیز) همنشین کسانى ‏خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنها تمام کرده(و آنها عبارتند) از: پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان و آن‏ها رفیقان خوبى هستند".¹
این آیه با صراحت بیان میکند که : کسانى که در عمل از خدا و پیامبرش اطاعت کنند و واجبات الهى را انجام دهند و از محرّمات دورى کنند، سعادتمند هستند. و در قیامت و بهشت همنشین پیامبران الهى خواهند بود یعنی سعادت دنیا و آخرتشان تأمین خواهد شد.
در شأن نزول این آیه آمده است: یکى از صحابه پیامبر(صلی الله علیه و آله) به نام "ثوبان" که نسبت به حضرت محبت و علاقه شدیدى داشت، روزى با حال پریشان خدمت ایشان رسید، بر حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) از سبب ناراحتى او پرسید، عرض کرد: زمانى که از شما دور مى‏شوم و شما را نمى‏بینم، ناراحت مى‏شوم. امروز در این فکر فرو رفته بودم که فرداى قیامت اگر اهل بهشت باشم، مسلّماً در مقام و جایگاه شما نخواهم بود، بنابراین شما را هرگز نخواهم دید، اما اگر اهل بهشت نباشم تکلیفم روشن است بنابر این در هر حال از درک حضور شما محروم خواهم شد. با این حال چرا افسرده نباشم. در این حال آیه بالا نازل شد و به این گونه اشخاص بشارت داد که افراد مطیع پروردگار، در بهشت همنشین پیامبران و بزرگان خدا خواهند بود.² چنان که امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورإ؛ به عمرو بن قرظه فرمود: "تو پیش از من به بهشت مى‏روى، سلامم را به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) برسان"
^{3
پی‌نوشت‌ها:
1 - نساء (4)، آیه 69.
2 - تفسیر نمونه، ج 3، ص 459.
3 - بحارالانوار، ج 45، ص 23.}

سلام
واقعا بهشت وجود دارد؟
حالا اگرهم هست چه فایده ای دارد ؟
والا اینکه ادیان ابراهیی ازبهشت بعنوان یک هتل پنج ستاره که وسط جزایر قنارهست ...هرچی دختر پسرخوشگل دور ورت یختن ودام مدام درحال عیش ونوشه بخور بخواب وبازی بارحوری بهشتی چه فایده دارد ؟
والا تهران ما الان پر دختر های زیباست هرچقدر دوست داشتی بهشون نگاه کن...
بیشتر توصیف های قران درباره بهشت تمثیلی هست

سلام

کسی که حتی در وجود بهشت شک دارد بر چه اساسی قرآن را تفسیر میکند؟

سلام بر شما

البته همراه بودن با پیامبر اکرم صلی الله علیه واله به این معنا نیست که حتما با ایشان هم رتبه هم خواهند بود. چنانچه میفرماید: وان لیس للانسان الا ما سعی. برای انسان چیزی نخواهد بود مگر به مقدار سعی و تلاشش.

خداوند توفیق همنشینی با بهترین بندگانش را به ما عنایت فرماید.

برای هم‌نشینی افراد با یکدیگر، سنخیّت روحی، فکری و هم‌سانی در سلوک و رفتار مورد نیاز است،بنابراین رفتار وکردار خویش راپالایش کنیم.

کلیدی‌ترین نکته برای هم‌نشین شدن با آن بزرگوار در بهشت، انجام واجبات الهی و ترک محرمات به انضمام توشه‌ای از مستحبات است.

[="Tahoma"][="Navy"]

سلام

استاد گرامي ، آيا اين مطلب صحيح است كه سلام نماز ، اشاره به همين موضوع دارد؟

السلام عليك ايها النبي و رحمه الله و بركاته (انبياء)

السلام علينا و علي عباد الله الصالحين (صالحين ، و خودمان با اين اميد كه جزء صالحين باشيم)

السلام عليكم و رحمه الله و بركاته (بر شما شهدا و صديقين)

همچنين بفرماييد كه آيا اشاره اي هم به تشيع دارد؟

نبي = پيامبر(ص)

صديقين = صديق اكبر امام علي(ع)

شهدا = سرور شهيدان ، امام حسين(ع)

صالحين = اباصالح المهدي(عج)

ممنون ميشوم درمورد اين برداشت توضيحي بفرماييد

[="Tahoma"]سوره بقره، آيه 69:[="Tahoma"]وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا.[="Tahoma"]در ذيل اين آيه، بزرگان اهل سنت رواياتي را از حذيفه آورده اند که مي گويد:[="Tahoma"]خدمت نبي مکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) رسيدم و درباره اين آيه توضيحي داد و سوال کردم: مراد از:[="Tahoma"]وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا.[="Tahoma"]چيست؟ حضرت فرمود:[="Tahoma"]هذا المهدي في زمانه.
[="Tahoma"]مراد از آن، اشاره به قيام حضرت ولي عصر (ارواحنا لتراب مقدمه فداء) است.
[="Tahoma"]شواهد التنزيل، ج1، ص198 و 199

و من یطع الله و الرسول، فاولئك مع الذین انعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین و حسن اولئك رفیقا.
و كسی كه خدا و پیامبر را اطاعت كند (در قیامت) هم نشین كسانی خواهد بود كه خدا نعمت خود را بر آنها تمام كرده. كه عبارتند از پیامبران. صدیقان. شهداء و صالحان و آنها رفیقهای خوبی هستند.
در این آیه یكی دیگر از افتخارات كسانی كه مطیع فرمان خدا و پیامبر باشند بیان شده و در حقیقت امتیازاتی را برای آنها مطرح كرده است و آن هم نشینی با كسانی است كه خداوند نعمت خود را بر آنها تمام كرده است.
و سپس در توضیح این مطلب و بیان كسانی كه خداوند نعمت خویش را برآنها تمام كرده است. اشاره به چهار طایفه می كند كه در واقع اركان چهارگانه این موضوع هستند.
واژه ها
1- انبیاء: فرستادگان مخصوص خداوند هستند كه نخستین گام را برای هدایت و رهبری مردم و دعوت به صراط مستقیم برمی دارند.
2- صدیقان: یعنی كسانی كه هم در سخن راست می گویند و هم با عمل و كردار صدق گفتار خود را اثبات می كنند.
و در بعضی از روایات صدیق به علی علیه السلام و ائمه معصومین علیه السلام تفسیر شده است.

3- شهداء: یعنی كشته شدگان در راه هدف و عقیده پاك الهی و یا افراد برجسته ای كه روز قیامت شاهد و گواه اعمال انسانها هستند. [1] .
4- صالحان: يعني افراد شايسته و برجسته اي كه با انجام كارهاي مثبت و سازنده و مفيد و پيروي از اوامر انبیاء به مقامات برجسته اي نائل شده اند.
و به همین جهت در پاره ای از روایات صالحین به یاران برگزیده ائمه علیهم السلام تفسیر شده است.
قال الصادق علیه السلام: النبیین: رسول الله. و الصدیقین: علی علیه السلام. و الشهداء: الحسن و الحسین علیهماالسلام، و الصالحین: الائمة.
و حسن اولئك رفیقا: القائم من آل محمد.
علی بن ابراهیم، در تفسیرش كه منسوب به امام صادق علیه السلام است گوید: امام علیه السلام فرمود: نبيين رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و صدیقان علي عليه السلام و شهیدان: حسن و حسین و صالحان: ائمه علیهم السلام می باشند. و نیكو رفیقان، قائم از آل محمد علیه السلام است. [2] .
پی نوشت:
[1] شهید، به معنای گواه است. گاهی انسان بوسیله سخن گواهی بر حق می دهد و گاهی بوسیله عمل و كشته شدن در راه اهداف پاك بر حق گواهی می دهد.
[2] تفسير علي ابن ابراهيم قمى: جلد 1، ص 142.

همراه بودن با پيام آوران و صدّيقان... موهبتى خدايى است كه به فرمانبرداران خدا و پيامبر ارزانى شده است، و خدا به درون و برون و گفتار و انديشه‏هاى مردم فرمانبردار و نافرمان، و نفاق‏پيشه و پراخلاص، و شايستگانِ اين موهبت و ناشايستگان داناست؛ چرا كه او به خيانت چشم‏ها نيز آگاه است.

به طور معمول، در آخر نماز، نمازگزار سه سلام می دهد؛ سلام اول، مورد خطابش روشن است که رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلّم - می باشد؛ هر چند در بعضی روایات، اهل بیت پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلّم - هم ذکر شده اند که باید به آن ها سلام کرد.
امام باقر - سلام الله علیه - در توضیح بند اول سلام به این مطلب (سلام بر اهل بیت پیامبر) اشاره فرموده:
«السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ السَّلَامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِينَ الْمَهْدِيِّينَ...». (1)
امّا جمله دوم، عبارت است: «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین». در این جمله، نمازگزار به وسیله کلمه "علینا" هم به خود و هم به دیگر نمازگزاران سلام می کند و با کلمه "عباد الله الصالحین" به همه بندگان شایسته خدا سلام می کند. اما صالحین چه کسانی هستند؟ قرآن گروه های مختلفی را جزء صالحین قرار داده که انبیا و اولیا و نیز مؤمنان از آن جمله اند.
توضیح بیش تر این که کلمه «عباد الله الصالحین» شامل تمام بندگان شایسته خدا می شود؛ چون این کلمه به صورت جمع و با ال، آمده که دلالت بر جمیع می کند؛ یعنی هر کسی که صالح باشد، چه انبیا یا مؤمنان انسی و یا مؤمنان جنی، نمازگزار به همه آن ها سلام می دهد.
و اما در مورد سلام آخر نماز، تفاسیر متفاوتی نقل شده است:
جمله سوم: «السّلام علیکم و رحمة الله برکاته». در این جمله، مخاطب مبهم است؛ امّا در روایات مصادیقی از این مخاطب را بیان فرموده اند. از جمله گفته شده: این سلام ها خطاب به ملائکه موکل انسان هستند.
از امام صادق - سلام الله علیه - در مورد سلام های سه گانه نماز سؤال شد... .(در این جا اشاره امام به سلام آخر نماز را بیان می کنیم.) ایشان فرمود:
«وَ تَكُونُ الثَّالِثَةُ عَلَى مَنْ عَلَى يَسَارِهِ وَ مَلَكَيْهِ الْمُوَكَّلَيْنِ؛ (2)
یعنی: سلام سوم نماز برای کسانی است که در سمت چپ او و دو ملک موکل او است».
البته در بعضی روایات گفته شده که این سلام خطاب به تمام ملائکه و فرشتگان است و در بعضی روایات آمده که این سلام ها به انبیای الهی است و شاید هم بتوان گفت: بعد از آن که نمازگزار در سلام اول به خصوص رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلّم - (و اهل بیت - سلام الله علیهم اجمعین-) سلام کرد و در سلام دوم، به تمام نمازگزاران و تمام بندگان شایسته اعم از انبیا و مؤمنان انسی و جنّی و ملائکه سلام کرد. در سلام سوم، به صورت جمعی به همه آن ها سلام می دهد و همه را مورد مخاطب خود قرار می دهد.
تشریع سلام سوم در معراج به رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلّم -:
پیامبر اکرم (ص) در مورد نماز خود در معراج می فرماید: چون به خود و اهل بیت خود صلوات فرستادم، استقامت نمودم. دیدم فرشتگان و انبیا و رسولان پشت سر من صف کشیده اند. خطاب به من رسید: ای محمّد! بر ایشان سلام کن. پس گفتم: "السلام علیکم و رحمة الله و برکاته". پس وحی رسید: سلام و تحیت، منم و تو و ذریه ات، رحمت و برکات هستید. (3)
از امام صادق - سلام الله - در مورد معنای سلام در آخر هر نماز نقل شده است:
«معنى السّلام في دبر كلّ صلاة، معنى الامان، اى من ادّى امر اللَّه و سنّة نبيّه صلّى اللَّه عليه و آله خاضعا له خاشعا منه، فله الامان من بلاء الدّنيا و براءة من عذاب الآخرة؛ (4)
معناى سلام در آخر هر نماز، امان است؛ يعنى كسى كه امر پروردگار متعال را به جا آورد و به سنت پيغمبر خدا به حال خضوع و خشوع عمل كند، پس او از بلای دنيا و از عذاب آخرت در امن مى‏شود».
در هر صورت، می توان گفت: آخرین ‌مرحله ‌نماز، سلام ‌و درود فرستادن‌ بر پیامبر اکرم‌ - صلوات الله علیه -، بندگان ‌صالح ‌و همه ‌نماز گزاران‌ است‌. مثل این که با گفتن "تکبیرة ‌الاحرام‌" در سینه آسمان ملکوت اوج می گیریم و به معراج می رویم. با گفتن "سلام‌" فرود می آییم و به افراد صالح و نیکوکار سلام می دهیم و این، علامت خروج ‌از نماز‌ است‌.
در پایان می توان گفت:
سلام در غیر از جایی که یکی از اسامی خدای متعال است و جای توضیح آن این جا نیست، به معنای تسلیم شدن ارادی موجود دارای عقل و شعور نسبت به موجودی برتر از خود است و هر چه آن موجود عظمتش بیش تر باشد، سلام معنای واقعی تری به خود خواهد گرفت و دارای احترام بیش تری خواهد بود.
و اما در مورد سلام های آخر هر نماز می توان گفت انسان در پایان نماز، نهایت تسلیم شدنش را نسبت به پیامبر بزرگوار اسلام - صلوات الله علیه - و نیز انسان های برگزیده و صالح نشان می دهد و سلام آخر نماز آخرین تسلیم و نهایت احترام است.
پی نوشت ها:
1. شیخ صدوق، من لايحضره الفقیه، قم، انتشارات جامعه مدرسين، چاپ دوم، ج 1، ص 320.
2. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، چاپ سوم، 1403، ج 82، ص 305.
3. موسوی خمینی، روح الله، سر الصلوة، تهران، مؤسسه نشر و تنظیم آثار امام خمینی، چاپ دوم، 1372 هجری شمسی، ص 108.
4. گیلانی عبد الرزاق، مصباح الشریعه (عربی فارسی)، تهران، انتشارات پیام حق، 1377 هجری شمسی، چاپ اول، ص 137.

رب زدنى علما و عملا و الحقنى بالصالحين
پروردگارا، بر علم و عمل من بيفزاى ، و مرا به نيكوكاران بپيوند.

[سوره الشعراء (26): آيات 83 تا 87]


رَبِّ هَبْ لِي حُكْماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84) وَ اجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85) وَ اغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86) وَ لا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87)


ترجمه:
83- پروردگارا! به من علم و دانش مرحمت فرما، و مرا به صالحان ملحق كن.
84- و براى من در ميان امت‏هاى آينده زبان صدق (و ذكر خير) قرار ده.
85- و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان.
86- و پدرم (عمويم) را بيامرز كه او از گمراهان بود.
87- و مرا در روزى كه مردم مبعوث مى‏شوند، شرمنده و رسوا مكن‏

حضرت ابراهیم(ع) تقاضا مى‏كند روز به روز به مراتب بالاتر و والاتر از علم و عمل برسد، حتى به موقعيت يك پيامبر اولوا العزم هم در اين جنبه‏ها قانع نيست! بعلاوه او مى‏داند همه اينها از ناحيه خدا است و هر لحظه امكان لغزش و سلب اين مواهب وجود دارد، لذا ادامه آن را علاوه بر تكامل از خدا مى‏طلبد، همانگونه كه ما- با اينكه انشاء اللَّه در صراط مستقيم ايمان گام برمى‏داريم- همه روز از خدا هدايت به" صراط مستقيم" را در نمازهايمان مى‏طلبيم، و تقاضاى ادامه اين راه و تكامل داريم.

بعد از اين دو تقاضا، درخواست مهم ديگرى با اين عبارت مى‏كند:" خداوندا براى من در ميان امتهاى آينده لسان صدق و ذكر خير قرار ده" (وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ).
آن چنان كن كه ياد من در خاطره‏ها بماند و خط و برنامه من در ميان آيندگان ادامه يابد،" اسوه" و الگويى باشم كه به من اقتدا كنند، و پايه‏گذار مكتبى باشم كه بوسيله آن راه تو را بياموزند، و در خط تو حركت كنند.
خداوند اين دعاى ابراهيم را نيز به اجابت رساند همانگونه كه قرآن مى‏گويد: وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا:" ما براى ابراهيم و اسحاق و يعقوب ذكر خير و لسان صدق برجسته و والايى قرار داديم" (مريم- 50).
بعيد نيست كه اين تقاضا شامل همان چيزى باشد كه ابراهيم بعد از بناى خانه كعبه از خدا خواست و عرض كرد: رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ:" پروردگارا در ميان فرزندان ما (من و اسماعيل) پيامبرى مبعوث كن كه آيات تو را بر آنها بخواند و به آنان كتاب و حكمت بياموزد و آنها را پاكيزه كند و رشد دهد" (بقره- 129).

[=0 Arabic Style][=0 Arabic Style]حارث بن مغيره از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: خداوند متعال فرشتگانى بر مزار حسين عليه السّلام گمارده است، و هنگامى كه كسى قصد زيارت مى‏كند خداوند گناهان او را به فرشتگان مى‏دهد، و چون گام برمى‏دارد آن فرشتگان گناهانش را پاك مى‏كنند و با گام ديگر حسنات او را چند برابر مى‏سازند، و به تدريج حسنات وى افزايش پيدا مى‏كند تا جايى كه [=0 Arabic Style]بهشت‏ بر او واجب مى‏شود، سپس فرشتگان در اطراف او حلقه مى‏زنند تا او را پاك سازند، و بعد به فرشتگان آسمانها خطاب مى‏كنند كه: زائران قبر حبيب دو حبيب خداوندى را (يعنى حضرت [=0 Arabic Style]پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام) از آلودگيها پاك و پاكيزه كنيد. و اگر زائران، غسل زيارت كنند، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به آنان خطاب مى‏كند: [=0 Arabic Style]اى ميهمانان خدا! شما را به [=0 Arabic Style]همنشينى‏ و همراهى من در بهشت بشارت باد![=0 Arabic Style] سپس امير المؤمنين على عليه السّلام آنان را ندا مى‏كند كه: من ضامن برآورده شدن حاجتها و دور كردن بلا و گرفتاريهاى شما در دنيا و آخرت. سپس آنها را فرشتگان از سمت راست و چپ در بر مى‏گيرند و از آنان محافظت مى‏كنند تا به خانه‏هاى خويش باز گردند.[=0 Arabic Style]

[=0 Arabic Style]پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، 1جلد، انتشارات سرور - قم، چاپ: اول، 1381ش.

ممنون از همه عزیزانی که در بحث شرکت کردند.

جمع بندی:

سوال:
ایا ممکن است انسان در ان دنیا هم مقام و هم رتبه با پیامبر در بهشت باشد؟ لطفا احادیثی که در این موضوع هستند را ارائه دهید . با تشکر

پاسخ:سلام"
برای مجالست و هم‌نشینی افراد با یکدیگر، سنخیّت روحی، فکری و هم‌سانی در سلوک و رفتار تا حدودی مورد نیاز است.
بر همین اساس، برای هم‌نشین شدن با پیامبران و جانشینان آنها باید از نظر روحی، فکری، اعتقادی و هم‌چنین در سلوک و رفتار با آنان شباهت و سنخیّتی – و لو اندک - داشته باشیم تا بتوانیم با اذن پروردگار بتوانیم با آنان در بهشت هم‌نشین باشیم.
کلیدی‌ترین نکته برای هم‌نشین شدن با آن بزرگواران در بهشت، انجام واجبات الهی و ترک محرمات به انضمام توشه‌ای از مستحبات است.
اینک به استناد روایات، بخشی از اعمال و رفتاری را که می‌توانند ما را مستعد برای هم‌نشینی با آن بزرگواران نمایند فهرست وار اشاره می‌کنیم:
1. اطاعت از خدا و پیامبر(ص)،[1]
2. دوست داشتن پیامبر(ص) و خاندانش،[2] بویژه امام علی(ع)،[3]
3. زیاد تلاوت کردن سوره معارج،[4]
4. کمک کردن به جویندگان دانش،[5]
5. راست‌گویی،[6]
6. زیارت خانه خدا با نیت پاک و خالص،[7]
7. خدمت به برادران دینی و ایمانی،[8]
8. گرفتن و باز ستاندن حق ستمدیده از ستمگر.[9]
و ...
در ضمن فردی که در بهشت، همنشین اولیای الهی شد، این همنشینی پایانی نخواهد داشت.