زيارت حضرت رضا عليه السلام از ديدگاه اهل سنت

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
زيارت حضرت رضا عليه السلام از ديدگاه اهل سنت

[="Tahoma"][="Blue"][h=2]زيارت حضرت رضا عليه السلام از ديدگاه اهل سنت[/h]


شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه) - زيارت حضرت رضا عليه السلام از ديدگاه اهل سنت)
چكيده
نوشتار حاضر در سه فصل و سخن پاياني سامان يافته است ؛ در فصل اول با عنوان فضيلت زيارت قبر امام رضا (ع) از زبان معصومان در منابع اهل سنت اشاره شده است كه بالغ بر 11 روايت است .
فصل دوم با نام زيارت اهل سنت به بيان مواضع عملي اهل سنت از قرن چهارم تا حال حاضر اشاره شده است در اين فصل تبرك جستن "توسلات" شفاگرفتن و به زيارت رفتن قبر امام رضا (ع) توسط بزرگان و مردم اهل سنت بيان شده است .
فصل سوم با عنوان آستان حضرت به بيان گزارشهاي تاريخي درباره قدمت گنبد و بارگاه قبر مطهر امام رضا (ع) اشاره شده است . در اين فصل ثابت شده است تاريخچه گنبد و بارگاه امام رضا (ع) از قرن سوم – چهارم هجري بوده است .
در سخن پاياني نيز با جمع بندي از سه فصل ياد شده " به رد تفكرات وهابيت مبني بر حرمت زيارت " حرمت توسل به اموات ، حرمت تبرك و گريستن براي مردگان پرداخته شده است .
گفتني است تمامي مطالب اين مقاله با استفاده از منابع معتبر اهل سنت و بدون واسطه انجام گرفته است .
سخن آغازين
امام رضا (ع) هشتمين امام شيعيان است كه آستان مقدس آن حضرت از سده سوم هجري قمري تاكنون مورد توجه خاص و عام امت اسلامي به ويژه اهل سنت قرار گرفته و تمامي مسلمين از نقاط دور و نزديك به زيارت آن حضرت مي شتابند و با زيارت مرقد مطهر آن حضرت ، شفاي مريضان و رفع گرفتاريها را طلب مي كنند و با اين كار ، بر سنت بودن زيارت تاكيد كرده و خط بطلاني بر توهمات بي اساس برخي سلفيان و وهابيت كشيده اند .
با ظهور تفكرات و فتاواي ابن تيميه و گسترش آن توسط محمد بن عبدالوهاب ، اتحاد مسلمين به مخاطره افتاد و اين گروه با تكفير و مهدور الدم دانستن قاطبه مسلمين ، سعي در ايجاد شكاف و رخنه بين مسلمين داشتند . آنان مسلماناني كه به زيارت قبول انبياء و صالحين مي روند را قبروين و حجريون مي نامند و آنان را تكفير مي كنند ! در حالي كه زيارت " توسل " استغاثه و طلب رفع حوائج و تبرك به قبور انبياء و صالحين ، از باورهاي راستين و سنت هاي ديرين امت اسلامي است كه ريشه در آيات قرآني و روايات صحيح نبوي دارد ، قول و منش صحابه و تابعين و سيره ديگر مسلمانان گواهي بر اين واقعيت است .
پژوهش حاضر مجموعه اي كوتاه اما گويا از گزارش هاي تاريخي درباره علماي اهل سنت و پيروان آنها و توسلات و طلب رفع حوائج از امام رضا (ع) بر اساس منابع معتبر اهل سنت است كه در سه فصل ‹‹ فضيلت زيارت ›› ، ‹‹ زيارت اهل سنت ›› و ‹‹ آستان امام رضا (ع) ›› سامان يافته است.
فضيلت زيارت
زيارت مرقد شريف امام رضا (ع) و انعكاس آن در روايات پيامبر گرامي (ص) و اهل بيت (ع) و ذكر آن دركتب اهل سنت ، حاكي از اهميت و جايگاه ويژه آن امام بوده و سنت بودن زيارت مرقد پاك وي را به وضوح نمودار ساخته است .
در اين فصل يازده روايت در فضيلت زيارت قبر امام رضا (ع) از زبان پيامبر اعظم (ص) امام كاظم (ع) امام رضا (ع) امام جواد (ع) و امام هادي (ع) در منابع معتبر اهل سنت وارد شده است كه به آن اشاره مي شود :
1- در نگاه پيامبر اعظم (ص)
الف ) حاكم نيشابوري شافعي به سند خود از امام رضا (ع) چنين روايت كرده است :
عن علي الرضا (ع) عن آبائه عن النبي (ع) انه قال :‹‹ ستدفن بضعه مني بخراسان ، ما زارها مكروب الا نفس الله كربته و لا مذنب الا غفر الله ذنوبه .
از امام رضا (ع) روايت شده كه پيامبر (ص) فرمود : پاره اي از تن من در خراسان مدفون خواهد گشت . هر گرفتاري وي را زيارت كند خداوند گرفتاري اش را برطرف مي كند و هر گنهكاري او را زيارت كند خداي متعال گناهانش را مي آمرزد ››
ب) حاكم نيشابوري از امام صادق (ع) نيز به نقل از پيامبر (ص) مي گويد :
‹‹ ستدفن بضعه مني بخراسان لا يزوردها مومن الا اوجب الله له الجنه و حرم جسده علي النار : پاره اي از تن من در خراسان مدفون خواهد گشت . مومني به زيارت او برود خداوند بهشت را بر او واجب خواهد ساخت و بدن او را بر آتش جهنم حرام خواهد گرداند ››
ج ) از عايشه روايت شده كه رسول خدا (ص) فرمود :
‹‹ من زار ولدي بطوس فانما حج مره قالت مره !؟ فقال : مرتين . قالت : مرتين !؟ فقال: ثلاث مرات . فسكتت عائشه . فقال : و لو لم تسكتي لبلغت الي سبعين .
كسي كه فرزندم را در طوس زيارت كند گويي يك حج به جا آورده است . عايشه پرسيد: دو حج ؟ رسول خدا (ص) فرمود : سه حج . عايشه ساكت شد . پيامبر (ص) فرمود : اگر سكوت نمي كردي تا هفتاد حج بر مي شمردم . ››
با عنايت به نكته اي كه در اين روايت وجود دارد شايد بتوان گفت : شخصيت امام رضا (ع) و منطقه طوس به قدري براي عايشه مشخص بوده كه از پيامبر (ص) ‹‹ ولدي›› و يا ‹‹ طوس›› را نپرسيده ، بلكه تنها از ثواب و پاداش زيارت شگفت زده شده است .
2- در نگاه امام كاظم (ع)
حاكم نيشابوري به نقل از موسي بن جعفر (ع) مي گويد :
‹‹ من زار قبر ولدي علي كان له عند الله سبعين حجه ... من زاره اوبات عنده ليله كان كمن زار اهل السماوات (و) اذا كان يوم القيامه وجد معنا زوار ائمتنا اهل البيت و اعلاهم درجه و اقربهم حيوه زوار ولدي علي :
هركس آرامگاه فرزندم را زيارت كند ثواب هفتاد حج را نزد خدا خواهد داشت ... هركس او را زيارت كند يا شب در بارگاهش بماند گويي همه آسمانيان را زيارت كرده است و چون روز قيامت شود ، زائران را با امامان ما اهل بيت خواهد يافت و زائران فرزندم علي درجه شان بالاتر است . ››
3- در نگاه امام رضا (ع)
الف ) جويني شافعي با سلسله سند خود از فضال روايت كرده كه گفت
‹‹ سمعت علي بن موسي الرضا (ع) و جائه رجل فقال له : يابن رسول الله ! رايت رسول الله في المنام كان يقول لي : كيف انتم اذا دفن في ارضكم بضعتي و استحفظتم و ديعتي و غيب في ثراكم لحمي / فقال له الرضا (ع) انا المدفون في ارضكم و انا بضعه نبيكم و انا الوديعه واللحم ، من زارني و هو يعرف ما اوجب الله من حقي و طاعتي ، انا و آبائي شفعاؤه يوم القيامه و من كنا شفعاؤه نجا ، ولو عليه مثل وزر الثقلين الجن والانس از علي بن موسي الرضا (ع) شنيدم شخصي نزد وي آمد و به امام عرض كرد : اي فرزند رسول خدا ! پيامبر (ص) را در خواب ديدم كه به من مي فرمود : چگونه خواهيد بود زماني كه پاره تن من در سرزمين شما مدفون و امانتم را محافظت كنيد و گوشت بدنم در سرزمين شما پنهان شود ؟ امام رضا (ع) در پاسخ فرمود : من آن شخصي هستم كه در سرزمين شما دفن خواهد شد ، من پاره تن رسول خدا هستم . امانتي كه هر شخصي اگر با معرفت به حقم و اطاعت از من زيارتم كند من و پدرانم شفيعان او در روز قيامت خواهيم بود و كسي كه ما شفيعان او باشيم نجات خواهد يافت ، هرچند گناهان وي به اندازه گناهان جن و انس باشد .

ادامه دارد..

[/][/]

[="Tahoma"][="Blue"]

ب) حاكم نيشابوري شافعي به سند خود مي گويد : امام رضا (ع) فرمود : ‹‹ من زارني علي بع داري اتيته يوم القيامه في ثلاثه مواطن حتي اخلصه من اهوالها : اذا تطايرت الكتب و شمالا و عند الصراط و عند الميزان : كسي كه به زيارت من بيايد من نيز روز قيامت در سه جايگاه به فرياد او خواهم رسيد : زماني كه نامه هاي اعمال را به دست راست و چپ مي دهند و هنگام عبور از پل صراط و هنگامي كه اعمال را در كفه ترازو قرار مي دهند . ››
[/]

[="Tahoma"][="Blue"]

زيارت حضرت رضا عليه السلام از ديدگاه اهل سنت
چكيده
نوشتار حاضر در سه فصل و سخن پاياني سامان يافته است ؛ در فصل اول با عنوان فضيلت زيارت قبر امام رضا (ع) از زبان معصومان در منابع اهل سنت اشاره شده است كه بالغ بر 11 روايت است .
فصل دوم با نام زيارت اهل سنت به بيان مواضع عملي اهل سنت از قرن چهارم تا حال حاضر اشاره شده است در اين فصل تبرك جستن "توسلات" شفاگرفتن و به زيارت رفتن قبر امام رضا (ع) توسط بزرگان و مردم اهل سنت بيان شده است .
فصل سوم با عنوان آستان حضرت به بيان گزارشهاي تاريخي درباره قدمت گنبد و بارگاه قبر مطهر امام رضا (ع) اشاره شده است . در اين فصل ثابت شده است تاريخچه گنبد و بارگاه امام رضا (ع) از قرن سوم – چهارم هجري بوده است .
در سخن پاياني نيز با جمع بندي از سه فصل ياد شده " به رد تفكرات وهابيت مبني بر حرمت زيارت " حرمت توسل به اموات ، حرمت تبرك و گريستن براي مردگان پرداخته شده است .
گفتني است تمامي مطالب اين مقاله با استفاده از منابع معتبر اهل سنت و بدون واسطه انجام گرفته است .
سخن آغازين
امام رضا (ع) هشتمين امام شيعيان است كه آستان مقدس آن حضرت از سده سوم هجري قمري تاكنون مورد توجه خاص و عام امت اسلامي به ويژه اهل سنت قرار گرفته و تمامي مسلمين از نقاط دور و نزديك به زيارت آن حضرت مي شتابند و با زيارت مرقد مطهر آن حضرت ، شفاي مريضان و رفع گرفتاريها را طلب مي كنند و با اين كار ، بر سنت بودن زيارت تاكيد كرده و خط بطلاني بر توهمات بي اساس برخي سلفيان و وهابيت كشيده اند .
با ظهور تفكرات و فتاواي ابن تيميه و گسترش آن توسط محمد بن عبدالوهاب ، اتحاد مسلمين به مخاطره افتاد و اين گروه با تكفير و مهدور الدم دانستن قاطبه مسلمين ، سعي در ايجاد شكاف و رخنه بين مسلمين داشتند . آنان مسلماناني كه به زيارت قبول انبياء و صالحين مي روند را قبروين و حجريون مي نامند و آنان را تكفير مي كنند ! در حالي كه زيارت " توسل " استغاثه و طلب رفع حوائج و تبرك به قبور انبياء و صالحين ، از باورهاي راستين و سنت هاي ديرين امت اسلامي است كه ريشه در آيات قرآني و روايات صحيح نبوي دارد ، قول و منش صحابه و تابعين و سيره ديگر مسلمانان گواهي بر اين واقعيت است .
پژوهش حاضر مجموعه اي كوتاه اما گويا از گزارش هاي تاريخي درباره علماي اهل سنت و پيروان آنها و توسلات و طلب رفع حوائج از امام رضا (ع) بر اساس منابع معتبر اهل سنت است كه در سه فصل ‹‹ فضيلت زيارت ›› ، ‹‹ زيارت اهل سنت ›› و ‹‹ آستان امام رضا (ع) ›› سامان يافته است.
فضيلت زيارت
زيارت مرقد شريف امام رضا (ع) و انعكاس آن در روايات پيامبر گرامي (ص) و اهل بيت (ع) و ذكر آن دركتب اهل سنت ، حاكي از اهميت و جايگاه ويژه آن امام بوده و سنت بودن زيارت مرقد پاك وي را به وضوح نمودار ساخته است .
در اين فصل يازده روايت در فضيلت زيارت قبر امام رضا (ع) از زبان پيامبر اعظم (ص) امام كاظم (ع) امام رضا (ع) امام جواد (ع) و امام هادي (ع) در منابع معتبر اهل سنت وارد شده است كه به آن اشاره مي شود :
[/]

[="Tahoma"][="Blue"]

1- در نگاه پيامبر اعظم (ص)
الف ) حاكم نيشابوري شافعي به سند خود از امام رضا (ع) چنين روايت كرده است :
عن علي الرضا (ع) عن آبائه عن النبي (ع) انه قال :‹‹ ستدفن بضعه مني بخراسان ، ما زارها مكروب الا نفس الله كربته و لا مذنب الا غفر الله ذنوبه .
از امام رضا (ع) روايت شده كه پيامبر (ص) فرمود : پاره اي از تن من در خراسان مدفون خواهد گشت . هر گرفتاري وي را زيارت كند خداوند گرفتاري اش را برطرف مي كند و هر گنهكاري او را زيارت كند خداي متعال گناهانش را مي آمرزد ››
ب) حاكم نيشابوري از امام صادق (ع) نيز به نقل از پيامبر (ص) مي گويد :
‹‹ ستدفن بضعه مني بخراسان لا يزوردها مومن الا اوجب الله له الجنه و حرم جسده علي النار : پاره اي از تن من در خراسان مدفون خواهد گشت . مومني به زيارت او برود خداوند بهشت را بر او واجب خواهد ساخت و بدن او را بر آتش جهنم حرام خواهد گرداند ››
ج ) از عايشه روايت شده كه رسول خدا (ص) فرمود :
‹‹ من زار ولدي بطوس فانما حج مره قالت مره !؟ فقال : مرتين . قالت : مرتين !؟ فقال: ثلاث مرات . فسكتت عائشه . فقال : و لو لم تسكتي لبلغت الي سبعين .
كسي كه فرزندم را در طوس زيارت كند گويي يك حج به جا آورده است . عايشه پرسيد : يك حج ؟! پيامبر (ص) فرمود : و حج . عايشه پرسيد : دو حج ؟ رسول خدا (ص) فرمود : سه حج . عايشه ساكت شد . پيامبر (ص) فرمود : اگر سكوت نمي كردي تا هفتاد حج بر مي شمردم . ››
با عنايت به نكته اي كه در اين روايت وجود دارد شايد بتوان گفت : شخصيت امام رضا (ع) و منطقه طوس به قدري براي عايشه مشخص بوده كه از پيامبر (ص) ‹‹ ولدي›› و يا ‹‹ طوس›› را نپرسيده ، بلكه تنها از ثواب و پاداش زيارت شگفت زده شده است .
2- در نگاه امام كاظم (ع)
حاكم نيشابوري به نقل از موسي بن جعفر (ع) مي گويد :
‹‹ من زار قبر ولدي علي كان له عند الله سبعين حجه ... من زاره اوبات عنده ليله كان كمن زار اهل السماوات (و) اذا كان يوم القيامه وجد معنا زوار ائمتنا اهل البيت و اعلاهم درجه و اقربهم حيوه زوار ولدي علي :
هركس آرامگاه فرزندم را زيارت كند ثواب هفتاد حج را نزد خدا خواهد داشت ... هركس او را زيارت كند يا شب در بارگاهش بماند گويي همه آسمانيان را زيارت كرده است و چون روز قيامت شود ، زائران را با امامان ما اهل بيت خواهد يافت و زائران فرزندم علي درجه شان بالاتر است . ››
3- در نگاه امام رضا (ع)
الف ) جويني شافعي با سلسله سند خود از فضال روايت كرده كه گفت
‹‹ سمعت علي بن موسي الرضا (ع) و جائه رجل فقال له : يابن رسول الله ! رايت رسول الله في المنام كان يقول لي : كيف انتم اذا دفن في ارضكم بضعتي و استحفظتم و ديعتي و غيب في ثراكم لحمي / فقال له الرضا (ع) انا المدفون في ارضكم و انا بضعه نبيكم و انا الوديعه واللحم ، من زارني و هو يعرف ما اوجب الله من حقي و طاعتي ، انا و آبائي شفعاؤه يوم القيامه و من كنا شفعاؤه نجا ، ولو عليه مثل وزر الثقلين الجن والانس از علي بن موسي الرضا (ع) شنيدم شخصي نزد وي آمد و به امام عرض كرد : اي فرزند رسول خدا ! پيامبر (ص) را در خواب ديدم كه به من مي فرمود : چگونه خواهيد بود زماني كه پاره تن من در سرزمين شما مدفون و امانتم را محافظت كنيد و گوشت بدنم در سرزمين شما پنهان شود ؟ امام رضا (ع) در پاسخ فرمود : من آن شخصي هستم كه در سرزمين شما دفن خواهد شد ، من پاره تن رسول خدا هستم . امانتي كه هر شخصي اگر با معرفت به حقم و اطاعت از من زيارتم كند من و پدرانم شفيعان او در روز قيامت خواهيم بود و كسي كه ما شفيعان او باشيم نجات خواهد يافت ، هرچند گناهان وي به اندازه گناهان جن و انس باشد .
ب) حاكم نيشابوري شافعي به سند خود مي گويد : امام رضا (ع) فرمود : ‹‹ من زارني علي بع داري اتيته يوم القيامه في ثلاثه مواطن حتي اخلصه من اهوالها : اذا تطايرت الكتب و شمالا و عند الصراط و عند الميزان : كسي كه به زيارت من بيايد من نيز روز قيامت در سه جايگاه به فرياد او خواهم رسيد : زماني كه نامه هاي اعمال را به دست راست و چپ مي دهند و هنگام عبور از پل صراط و هنگامي كه اعمال را در كفه ترازو قرار مي دهند . ››
4- در نگاه امام جواد (ع)
حاكم نيشابوري شافعي به سند خود از امام جواد (ع) روايت كرده كه مي فرمود : ‹‹ من زار قبر ابي غفر الله له ما تقدم من ذنبه و ما تاخر و اذا كان يوم القيامه ينصب له منبرا بحذاء منبر رسول الله حتي يفرغ الله من حساب عباده هركس قبر پدرم را زيارت كند خداوند گناهان گذشته و آينده اش را مي آمرزد و چون روز قيامت شود براي او جايگاهي در مقابل جايگاه رسول خدا قرار مي دهند تا وقتي كه خداوند به حساب همه بندگانش رسيدگي كند . ››
5- در نگاه امام هادي (ع)
نيز حاكم به سند خود از صقر بن دلف از امام هادي (ع) روايت نموده كه فرمود : ‹‹ من كانت له الي الله حاجه فل يزر قبر جدي الرضا بطوس و هو علي غسل وليصل عند راسه ركعتين و يسال الله تعالي حاجته في قنوته ، فانه يستجاب له ما لم يساله في ماثم او قطيعه رحم . و ان موضع قبره لبقعه من بقاع الجنه ، لا يزروها مومن الا اعتقه الله من النار وادخله دارالقرار : هر كس حاجتي دارد با غسل به زيارت قبر جدم امام رضا (ع) برود و بالاي سر حضرت دو ركعت نماز بخواند و حاجتش را در قنوت نماز از خدا بخواهد كه حاجت او برآورده خواهد شد البته به شرطي كه حاجت او گناه يا قطع رحم نباشد . مكاني كه امام رضا (ع) در آن دفن شده قطعه اي از بهشت است ، هر مومني آن حضرت را زيارت كند خداوند او را از آتش جهنم نجات مي دهد و داخل بهشت مي گرداند .
زيارت اهل سنت
امام رضا (ع) در دوران حيات پر بركت خويش فضائل و كرامات بسياري داشته كه يكي از نقاط رواج آن ورود تاريخي آن حضرت به نيشابور و تبرك جستن علماي اهل سنت آن منطقه به خاك پاي مركب امام عزيز است . اين كرامات و بركات به دوران حيات آن حضرت محدود نمي شود و پس از شهادت وي نيز به تصريح علماي اهل سنت ، قبر شريفش از همان قرن سوم – چهارم هجري تاكنون محل زيارت و توسل علماي اهل سنت و ساير مردم و شفا گرفتن از آن بقعه شريفه بوده و هست .
اين گزارشها حاكي از اين مساله است كه زيارت قبور اهل بيت (ع) يك سنت موكد نبوي است و خط بطلاني بر توهمات بي اساس وهابيت است .
1- قرن چهارم
1- ابوبكر بن خزيمه شافعي (311 ق.) و ابوعلي ثقفي شافعي (328 ق )
حاكم نيشابوري شافعي مي گويد : ‹‹ حاكم گويد از محمد بن مومل شنيدم مي گفت كه روزي با پيشواي اهل حديث ابوبكر بن خزيمه و ابوعلي ثقفي و ديگر مشايخ خود به زيارت مرقد علي بن موسي الرضا (ع) به طوس رفتيم آنها بسيار به زيارت قبر علي بن موسي الرضا (ع) مي رفتند . محمد بن مومل گويد : احترام و بزرگداشت و تواضع و گريه و زاري ابن خزيمه در كنار مرقد مطهر علي بن موسي (ع) همگي ما را شگفت زده كرد ››
نكته جالب ادامه سخن راوي است كه متاسفانه برخي گزارش نكرده اند . راوي مي گويد : اين همه تواضع و احترامات ويژه ابن خزيمه به قبر امام رضا (ع) در حضور بزرگان خاندان سلطان و خاندان شاذان و خاندان شنقشين و گروهي از علويان نيشابور و هرات و طوس و سرخس انجام گرفت و همه آنها شمايل و حركات ابن خزيمه را به هنگام زيارت قبر امام رضا (ع) مشاهده و ثبت و ضبط كردند و از برخورد وي با امام و قبر شريف آن حضرت بسيار خوشحال شدند و به خاطر چنين برخوردي كه از امام العلما سرزده بود از خوشحالي صدقه دادند و همگي اظهار داشتند : اگر اين كار ( زيارت قبور و گريه و زاري كنار قبور و تواضع و احترام به صاحب قبر ) سنت نبود و فضيلت نداشت ، هيچ گاه ابن خزيمه چنين نمي كرد ››
2- ابن حبان بستي شافعي (354 ق )
3- وي مي گويد ‹‹ علي بن موسي الرضا (ع) از بزرگان اهل بيت و از عقلا و نخبگان بني هاشم به شمار مي رود . اگر از وي روايتي نقل شود واجب است حديثش معتبر شناخته شود ... من بارها مرقد وي را زيارت كرده ام . زماني كه در طوس بودم هر مشكلي برايم رخ مي داد قبر حضرت علي بن موسي الرضا (ع) را كه درود خدا بر جدش و او باد ‘ زيارت و براي برطرف شدن مشكلم دعا مي كردم و دعايم مستجاب و مشكلم حل مي شد . اين كار را بارها تجربه كردم و پاسخ گرفتم . خداوند ما را بر دوستي و محبت رسول خدا (ص) و اهل بيتش بميراند ››
3- محمد بن علي بن سهل شافعي (405 ق)
وي گويد : ‹‹ از ابوالحسن محمد بن علي بن سهل فقيه شنيدم : هيچ امر مهم ديني و دنيايي براي من روي نداد كه به بارگاه امام رضا (ع) براي آن حاجت رفتم و نزد قبرش خدا را خواندم جز آن كه آن حاجت روا شد و خداوند مرا از آن غم رهانيد ... و اين عادتم شده كه به آن در تمام اموري كه بدان ها دچار مي شوم بروم چرا كه آن نزدم آزموده شده است ››
2- قرن پنجم
4- حاكم نيشابوري شافعي (405ق )
خداوند مرا از كرامات تربتش بهترين كرامت را شناساند ، از جمله آنكه من دچار بيماري خشكي مفاصل بودم و جز با مشقت نمي توانستم حركت كنم . بنابراين بيرون آمدم و زيارتش كردم و با دو كفش كرباسي به نوقان بازگشتم صبح كه در نوقان بودم تمام آن درد رفت و تندرست به نيشابور بازگشتم .
حاكم نيشابوري شافعي افزون بر سخنان مذكور ، شاهد اعترافات بزرگان اهل سنت درباره شفا يافتن از بقعه مباركه امام رضا (ع) بوده است و آنها را گزارش نموده كه اشاره مي شود :
5- زائري مصري به نام حمزه
از نيشابور خارج شدم و قبر آن حضرت را زيارت كردم و در سمت بالاي سر آن حضرت مشغول خواندن نماز شدم و او را شفيع قرار دادم و از خدا خواستم به احترام و منزلت و مقام آن امام مشكل زبانم را برطرف سازد ، در سجده نماز خوابم برد در خواب ديدم ناگهان ماه شكافته شد و مردي از آن خارج شد و به نزديك من آمد . صدا زد : ابونضر ! بگو : ‹‹ لا اله الا الله ›› من با دست اشاره كردم كه قادر بر سخن گفتن نيستم و زبانم بند آمده است ، آن مرد بر سرم فرياد زد و فرمود : مگر به قدرت خدا ايمان نداري ؟ بگو ‹‹ لا اله الا الله ›› من كه تا آن هنگام لال بودم يكباره زبانم باز شد و گفتم ‹‹ لا اله الا الله ›› . من نيز به شكرانه اين نعمت الهي از مشهد پياده بازگشتم و در طول مسير همواره ذكر ‹‹ لا اله الا الله ›› را بر زبان داشتم و بعد از آن زبانم بند نيامد ››
2- زيد فارسي
حاكم به سند خود از زيد فارسي روايت كرده و مي گويد : ‹‹ من در مرو رود دو سال دچار نقرس بودم كه نمي توانستم بايستم و نه ايستاده نماز بخوانم . پس در خواب به من نماياندند كه آيا به قبر امام رضا (ع) نمي روي و پاهايت را به ضريحش نمي مالي و بر سر قبر او از خدا نمي خواهي كه بيماري ات از بين برود ؟ گفت : پس چارپايي كرايه كردم و به طوس آمدم و پاهايم را به قبر ماليدم و از خداوند خواستم پس آن نقرس و درد از بين رفت و من و سال در اين جا هستم تا به حال دچار نقرس نشدم ››
3- حمويه علي
حاكم به سند خود از حمويه بن آورده است : ‹‹ من با حمويه در بلخ بودم پس روزي كه ما در بازار بلخ بوديم حمويه مردي را ديد دستور داد او را بگيرند و گفت : او را به منزل ببريد بعد به هنگام برگشتن به منزل دستور داد الاغي خوب و قبراق و سفره غذا و پنير و دويست درهم آوردند . پس چون حاضر شد گفت : آن مرد را بياوريد او را آورده چون در مقابلش ايستاد گفت : تو يك سيلي به من زدي و امروز من آن را تلافي مي كنم . ياد مي آورم روزي را كه با هم قبر رضا (ع) را زيارت كرديم تو از خدا خواستي و گفتي : خدايا ! خدايا ! الاغي و و دويست درهم و سفره اي با پنير و نان به من مرحمت فرما و من گفتم : خدايا ! حكومت خراسان را به من بده . پس تو به من سيلي زدي و گفتي : آن چه را نمي شود نپرس . الان خدا مرا به خواسته ام رساند و تو را به خواسته ات . سيلي حق من است بر تو . ››
4- ابوحسين بن ابي بكر شافعي
حاكم به نقل از ابوحسين بن ابي بكر شافعي گويد : ‹‹ از ابوالحسين بن ابوبكر فقيه شنيدم كه مي گفت : خداوند هر دعايي كه در مرقد امام رضا (ع) كردم اجابت كرد حتي از خدا خواستم فرزندي به من عنايت كند كه بعد از نااميدي فرزندي روزي كرد ››
3- قرن هشتم
[/]

[="Tahoma"][="Blue"]1- ذهبی شافعی (748 ق)
وی با وجود برخورداری از افکار سلفی درباره زیارت زائران این بقعه شریفه می گوید : ‹‹ و لعلی بن موسی مشهد بطوس یقصدونه بالزیاره : برای علی بن موسی (ع) بارگاهی در طوس است که مردمان به زیارت او می آیند . ››
2-صفدی شافعی (764 ق )
وی نیز در گزارشی کوتاه اما گویا چنین می گوید : ‹‹ ... و دفن بطوس و قبره مقصود بالزیاره ؛ ... و در طوس دفن شده قبرش زیارتگاه است ››
4- قرن نهم
عطاء الله بن فضل الله شیرازی (803 ق )
وی مشهد امام رضا (ع) را مرجع همه زائران از تمام طبقات و اقشار دانسته می گوید : ‹‹ علی بن موسی الرضا (ع) با مردم به لغات خودشان سخن می گفت و آن حضرت در سخن گفتن شیواترین مردم و داناترین آنها به همه زبان ها و لغات بود ... مشهد و مرقد منور وی مرجع زائران از تمام طبقات جهان است .
5- قرن دهم
1- میر محمد بن سید برهان الدین خواندشاه (میرخواند شافعی ) (903 ق)
وی در گزارشی زائران قبر امام رضا (ع) را افزون بر ایران از سرزمین های دیگر نیز می داند ‹‹ ذکر احوال علی بن موسی الرضا رضی الله عنهما ، مشهد مقدس و مرقد این امام علی الاطلاق مرجع ایران و مقصد سالکان اکابر و اصاغر آفاق است . طوایف امم و طبقات بنی آدم از اقصای روم و هند از جمیع مرز و بوم هر ساله مهاجرت اوطان و مفارقت خلان اختیار کرده و روی توجه به این آستان فرخنده نشان نهاده و مراسم زیارت و طواف به جای آورند و این موهبت عظما را سرمایه سعادات دنیا و عقبا می دانند ... مناقب و ماثر و فضایل و مفاخر امام ابوالحسن الرضا (ع) زیاده از آن است که محاط علم بشری گردد و در این مقام بر سطری چند از خوارق عادات آن قدوه ارباب سعادات اقتصار می رود ››
2- فضل الله بن روزبهان خنجی اصفهانی حنفی (927 ق )
وی با عبارات والا و با احترام فراوان از مرقد مطهر امام رضا (ع) یاد می کند و آن را ‹‹ کعبه حاجات و مقاصد جمیع حاجت خواهان ›› تا روز قیامت می داند و می گوید : ‹‹ زیارت قبر مکرم و مرقد معظم حضرت امام ائمه الهدی ، سلطان الانس والجن ، امام علی بن موسی الرضا الکاظم (ع) بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی بن زین العابدین بن الحسین الشهید بن علی المرتضی ، صلوات الله و سلامه علی سیدنا محمد و آله الکرام ، سیما الایه النظام سته آبائه کلهم افضل من یشرب صوب الغمام ، تریاق اکبر محبان و موجب حیات دل و جان است مرادات همه عالم از آن درگاه با برکت حاصل و فی الواقع ربع میمونش توان گفت که از اشرف منازل است . آن مقام مبارک تمامی اوقات مقرون به تلاوت قرآن مجید است و توان گفت که معبدی است از معابد اسلام هرگز آن مرقد عالی از طاعت نیازمندان خالی نیست و چگونه چنین نباشد و حال آن که تربت حضرت امامی است که اوست مظهر علوم نبوی و وارث صفات مصطفوی و امام بر حق و رهنمای مطلق و صاحب زمان امامت خود و وارث نبوت و حق استقامت خود .
هزار دفتر اگر در مناقبش گویند هنوز ره به کمال علی نشاید برد
و سابقا که عزم زیارت مشهد مقدس حضرت امام بود ، این قضیه صورت نظم یافته بود و در این مقام ادراج او مناسب است ، زیرا که ملایم زیارت آن صاحب مناقب است . وی در ادامه قصیده ای با عنوان ‹‹ قصیده ای در منقبت امام ثامن (ع) ، ولی ضامن ، امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) صلوات الله علیه و سلامه ›› در مدح آن حضرت نقل می کند ... ››
او در جای دیگر می گوید :‹‹ خدایا ! درود و صلوات و سلام فرست بر امام هشتم ‘ آن حضرت مهتر نیکو خصال نیکوکار نیکو سیرت . آن حضرت کسی است که لشکر اولیا را سلطان و پادشاه است . صاحب جود و مروت و نیکوکاری است . در او انوار حضرت پیغمبر نزد چشم عیان درخشنده است .
بالا برنده نشانه های توحید و نصب کننده پرچم های ایمان است . بر رونده است بر بالاترین درجات علم و عرفان . صاحب منقبت فرموده حضرت پیامبر است که فرمود : پاره ای از بدن من در خراسان مدفون خواهد شد . ››
وی در وصف امام رضا (ع) نیز شعری دارد و می گوید :

سلام علی روضه للامام علی بن موسی (ع)
سلام من العاشق المنتظر سلام من الواله المستهام
بر آن پیشوای کریم الشیم بر آن مقتدای رفیع المقام
ز شهد شهادت حلاوت مذاق ز هر عدو در جهان تلخ کام
ز خلد برین مشهدش روضه ای خراسان از او گشته دارالسلام
از آن خوانمش جنت هشتمین که شد منزل پاک هشتم امام
محبان ز انگور پر زهر او فکندند می های خونین به جام
مرا چهره بنمود یک شب به خواب شد از شوق او خواب بر من حرام
علی وار بر شیر مردی سوار امین در رکابش کمینه غلام
3- غیاث الدین بن همان الدین شافعی معروف به خواند امیر (942 ق)
وی در مورد فرزندان امام کاظم (ع) می گوید :
سلام علی آل طاها و یس سلام علی آل خیر النبیین
سلام علی روضه حل فیها امام بیاهی به الملک والدی
سلام بر آل طاها و یس ، سلام بر خاندان بهترین پیامبران سلام بر باغ و بوستانی که در آن امامی آرمیده است که دنیا و دین بدو افتخار می کنند .
درود خدا بر بهترین آفریده اش ، محمد سید و رسولان و آل پاکش به خصوص امامان معصوم و هدایت گر .
آن گاه به نقل فضایل و کرامات آن حضرت پرداخته و بعد از نقل آنها در پایان چنین می گوید : ‹‹ پوشیده نماند که کرامات و خوارق عادات امام رضا (ع) بسیار است و برکات مشهد منور و فیوضات مرقد مطهر آن جناب و تفصیل آن امور مقدور خامه شکسته زبان نبوده لاجرم در طرق اختصار سلوک نمود ››
6- قرن چهاردهم
قاضی بهجت افندی شافعی (1350 ق )
وی نیز مشهد الرضا (ع) را زیارتگاه بزرگ جهان اسلام دانسته و می گوید : ‹‹ روضه معلای آن حضرت در بلده طیبه مشهد مقدس و زیارتگاه بزرگ عالم اسلام و دارای قبه مطلایی است که مثل و نظیرش در عالم یافت نمی شود ، زاد الله شرفا ››[/]

[="Tahoma"][="Blue"]آستان حضرت (ع)
فرقه وهابیت و سلفی بر این باور است که بنای بر قبور جایز نیست و از مصادیق شرک است و آن را ساخته و پرداخته حاکمان عثمانی دانسته اند ، در حالی که گزارش های تاریخی قدمت بنای بر قبور را قبل از ظهور حاکمان عثمانی و بدعت ابن تیمیه ، در قرون اولیه نشان می دهد . یکی از این موارد بنای گبند و بارگاه بر قبر مطهر امام رضا (ع) است که ریشه در قرون سوم و چهارم هجری دارد که در حال حاضر به صورت گنبد و بارگاه فعلی در آمده است که به این گزارش ها اشاره می شود .
1- قرن سوم و چهارم
1- مقدسی بشاری (380 ق)
وی درباره مرقد مطهر امام رضا (ع) گزارش شگفت انگیزی دارد او می گوید : ‹‹ و به قبر علی الرضا بطوس قد بنی علیه حصن فیه دور وسوق و قد بنی علیه عمید الدوله فائق مسجدا ما بخراسان احسن منه ... : در طوس قبر علی بن موسی است که گرداگرد آن دیواری ساخته اند که خانه ها و بازاری دارد و عمید الدوله فائق مسجدی در آن ساخته است که در خراسان بهتر از آن نیست . ››
مقدسی بشاری در قرن چهارم می زیسته و گزارش وی حاکی از این است که در قرن سوم نیز چنین بناهایی بر قبر شریف آن حضرت ساخته شده بود و این کار نه تنها بدعت نبوده بلکه حاکمان و خلفای بنی عباس آن را ترمیم و توسعه می داده اند به گونه ای که عمید الدوله " یکی از وزرای بنی عباس " مسجد بزرگی بر قبر شریف امام رضا (ع) بنا کرده بود .
2- حسین بن احمد مهلبی (380 ق )
وی نیز گزارشی شبیه گزارش مقدسی از مرقد شریف امام ارائه می دهد وی در مورد نوقان و همچنین در وصف شخصیت امام رضا (ع) می گوید : ‹‹ نوقان از بزرگترین و آبادترین شهرهای خراسان است که در پشت این شهر مرقد امام علی بن موسی بن جعفر (ع) قرار دارد ... که بر روی قبر ایشان حصاری است در آن حصار مردم معتکف می شوند ››
می گوید : ‹‹ و لعلی بن موسی مشهد بطوس یقصدونه بالزیاره : علی بن موسی در طوس بارگاهی دارد که مردم زیارتش می کنند .››
2- محمد بن عبدالله ابن بطوطه مراکشی (779 ق)
وی نیز در قرن هشتم هجری می زیسته و در گردش های تاریخی خود زمانی که به خراسان می رسد مشهدالرضا و گنبد و بارگاه آن حضرت را چنین گزارش کرده و می گوید : ‹‹ به شهر مشهدالرضا مسافرت نمودیم او علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین شهید فرزند امیر المومنین علی ابن ابی طالب است که رضوان خدا بر آنان باد.
مشهدالرضا شهری بسیار بزرگی است و بر بارگاه مکرم حضرتش گنبد بزرگی بنا شده و در کنار آن مدرسه و مسجدی است که بنای تمامی آنها از زیبایی خاصی برخوردار است : دیوارها مزین به کاشی و بر روی قبر شریف چهارچوبی از تخته و روکش آن از نقره بود و بر فراز ضریح ایشان چراغدان هایی از نقره آویزان و چهارچوب در گنبد نقره و پرده در نیز از پارچه حریر زربافت بود و تمام محوطه زیارتگاه مفروش به فرش های متنوع و در کنار آن قبر هارون الرشید بود که زائرین هنگام ورود به زیارتگاه با پای خود محکم به قبر هارون زده و بر قبر شریف امام رضا (ع) سلام کرده و احترام می نهادند ››
[/]

[="Tahoma"][="Blue"]سخن پایانی
در بازخوانی این سه فصل می بینیم که :
اولا تاکید بر زیارت قبر امام رضا (ع) در کلمات پیامبر اعظم (ع) و اهل بیت (ع) نشان آن است که زیارت قبر امام رضا (ع) سنت موکدی است .
ثانیا توجه به این سنت مهم باعث شده قبر آن حضرت محترم شمرده شود و بر آن از قرن سوم و چهارم هجری بارگاه ساخته شود . از این رو ادعای وهابیون مبنی بر این که ساخت گنبد و بارگاه توسط حکومت عثمانی ها و در قرون اخیر رایج شده است ادعایی بی اساس است .
ثالثا عنایت ویژه به زیارت سیل علما و مردم را از اهل سنت برای زیارت قبر آن حضرت و توسل به ایشان و گریه و زاری و طلب حوائج و رفع مشکلات از همان قرن سوم تا حال حاضر به راه انداخته است .
با توجه به تاکید پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) بر زیارت قبر امام رضا (ع) و سیل خروشان علما و مردم به ویژه اهل سنت از تمامی فرق و مذاهب در زیارت قبر امام رضا (ع) و توسل به ایشان برای رفع گرفتاری و شفای مریض ، فتوای خونین و تکفیری ابن تیمیه ناصبی تامل برانگیز است که گفت :
کسی که به زیارت قبر پیامبر (ص) یا فرد صالحی برود و از او طلب رفع حاجت کند . اینکار سه مرحله دارد : یکی این است که از صاحب قبر این گونه طلب و درخواست کند که مریضیش را برطرف کند ، قرض را ادا کند ، از دشمنش انتقام بگیرد ... این کار شرک صریح و آشکار است و مرتکب شونده آن باید توبه کند و در غیر این صورت باید کشته شود ، همچنین اگر شخصی به قبر پیامبر (ص) یا فرد صالحی متوسل شود و او را واسطه بین خود و خدا قرار دهد ، این کارها از افعال مشرکین و نصاراست
این فتوا پرسش هایی را به همراه دارد : از جمله این که آیا می توان ابن خزیمه " ابن حبان " حاکم نیشابوری شافعی و ده ها تن از دانشمندان بنام اهل سنت را به خاطر رفتن به زیارت قبر امام رضا (ع) و توسل به آن حضرت و طلب رفع گرفتاری و شفای مریض مشرک و مهدورالدم دانست ؟!
آیا می توان تاکید پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) بر زیارت رفتن قبر امام رضا (ع) و درخواست رفع حوائج از ایشان را توصیه به شرک دانست ؟!
آیا این فتوا و سایر فتاوای خونین ابن تیمیه و وهابیت در تحریم زیارت و توسل و تکفیر مسلمانان و تخریب عتبات عالیات و اماکن مقدسه در راستای ایجاد تفرقه و اختلاف بین امت اسلامی که هدف اصلی دشمنان اسلام می باشد ، نیست ؟
البته می توان پاسخ این فتاوای خونین را در سخنان جهان گرد و دانشمند مشهور اهل سنت " ابن بطوطه مراکشی " جستجوکرد . وی درباره ابن تیمیه میگوید : ‹‹ یتکلم فی الفنون الا ان فی عقله شی ء ››
با این وصف پرسشی که مطرح می شود این است که چرا وهابیت حقایق تاریخی یاد شده را نادیده گرفته است با عقاید مسلم و قطعی مسلمین از جمله بنای بر قبور ، زیارت آنها توسل به صاحبان قبور به ویژه قبرهای اهل بیت (ع) پیامبر اکرم (ص) و صالحان و گریه و زاری نزد آنها و طلب حوائج و رفع مشکلات مخالفت می کند و زمینه تفرقه بین مسلمین را فراهم می نماید ؟
[/]

موضوع قفل شده است