جمع بندی ظهور و قیامت

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ظهور و قیامت

با سلام
بنده شبهه ای جدی برام پیش اومده و خیلی به دنبال پاسخ شبهه ام گشتم ولی برام عجیب بود که توی هیچ سایتی شبهه ای حتی نزدیک به سوال من مطرح نشده بود و طبیعتا جوابی هم پیدا نکردم و مجبور شدم خودم شبهه ام رو مطرح کنم
.
ما میدونیم که قیامت امری لحظه ای و بدون هیچ پیش شرطیست و به هیچ زمان و مکان خاصی تعلق نداره و حتی ممکنه همین حالا که بنده در حال نوشتن هستم رخ بده
و مردم در حال انجام امور روزانه و یا در خواب راحت شبانه هستند که ناگهان در سور دمیده میشه و هیچ گونه نشانه ای از قبل نداره
این موضوع یکی از اساس های دین اسلامه
و اما شبهه من مربوط به اعتقاد شیعیان به ظهور امام زمان(عج) هست
اینجا برای من جای سوال داره که چطوره که من الان با قاطعیت میتونم بگم امکان نداره توی این لحظات قیامت رخ بده چون هنوز ظهور انجام نشده و تا قبل از ظهور که ممکن است تا هزاران سال دیگر هم طول بکشه همه مسلمانان میتونن مطمئن باشن که فعلا قیامت نمیشه چون امر ظهور مسلما قبل از قیامت و برچیده شدن بساط زمین خاکیه
خوب این مسئله با لحظه ای بودن قیامت و اینکه روی دادن آن در قید و بند هیچ زمان و مکانی نیست منافات بسیار جدی داره
البته این رو باید عرض کنم که سوال بنده درباره دو اتفاق مهمی هست که هر دو اتفاق رو فقط و فقط خداوند از زمان وقوعش آگاهه و مسلما درک همچین مسئله بزرگی که حتی پیامبر هم از آن بی خبر بوده برای ما سخته ولی با این حال این شبهه بسیار ساده هست و با چیزی که ما از قیامت میدونیم منافات داره
ممنون میشم دلیل منطقی برام بیارین چون لااقل برای خودم این شبهه ای که توی ذهنم هست خیلی خیلی جدی و خطرناکه
سپاس

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد مسلم

[TD][/TD]

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و احترام

به عشق خدا;1001442 نوشت:
همه مسلمانان میتونن مطمئن باشن که فعلا قیامت نمیشه چون امر ظهور مسلما قبل از قیامت و برچیده شدن بساط زمین خاکیه

ازاینکه برای سوال مهم و دغدغه ای که در ذهن دارید مرکز کلی پاسخگویی را برگزیده اید صمیمانه تشکر و قدردانی میکنیم.
نکته ای که باید در پاسخ به این سوال مورد توجه داشت این است که دو حادثه که زمان هر دو مخفی است فقط به ما نشان میدهد که تا اولی اتفاق نیفتد، دومی اتفاق نمی افتد، اما موجب این نمیشود که زمان آن برای ما تعیین شود! مگر آنکه زمان حادثه اول، و فاصله بین حادثه اول و دوم روشن باشد که هیچ کدام از این دو برای ما معلوم نیست.

اگر بخواهم مثالی بزنم مثل خود ظهور و علامات ظهور، مثلا ما میدانیم تا علامات حتمیه ظهور چون ظهور سفیانی، و نداء آسمانی و مانند آن اتفاق نیفتد ظهور اتفاق نمی افتد، اما این آگاهی ما از مقدم بودن علامات ظهور بر ظهور موجب نمیشود که زمان ظهور برای ما معلوم باشد! بلکه همچنان زمان ظهور بر ما مخفی است.

در مورد ظهور و قیامت هم همینطور است، اگرچه ظهور بر قیامت مقدم است، اما زمان هر دو بر ما پوشیده است، و گره زدن دو حادثه ای که هر دو نامعلوم هستند به یکدیگر، موجب معلوم شدن زمان آنها نمیشود.
حقیقت این است که زمان قیامت معلوم نیست، و ظهور هم در این بین اتفاق خواهد افتاد، و ما نمی توانیم بفهمیم که چقدر این دو حادثه به ما نزدیک یا دور هستند، فقط آنچه را که روایات به ما آموزش داده اند می دانیم، که امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند:

«لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنِّي يَمْلَأُهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا»؛ اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانی خواهد گرداند تا مردی از نسل من را برانگیزد که دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد همانگونه که پر از ظلم و جور شده است.(طوسی، محمد بن الحسن، الغیبه، ص46)

علاوه بر اینکه معانی عمیق تر دیگری نیز در مورد نزدیک بودن قیامت به ما وجود دارد که نیاز به تبیین مقدمات مفصل تری هست، لذا به همین مقدار بسنده میشود.
فقط این نکته را اضافه میکنم که آنچه که موجب می شود مخفی بودن قیامت ما را آماده حسابرسی نگه دارد، مرگ است، مرگی که در آستانه قیامت با دمیده شدن در صور اتفاق می افتد، و فرصت ما برای جبران تمام می شود، نه خود قیامت! پس در حقیقت در خصوص تمام انسان ها آنچه که انسان را هر لحظه آماده نگه میدارد نه مخفی بودن زمان قیامت، بلکه مخفی بودن زمان مرگ است، اینکه انسان نمی داند که چه زمانی از دنیا خارج خواهد شد و به سرای حسابرسی خواهد رفت، این است که انسان را هر لحظه آماده نگه میدارد.

وگرنه اگر به من و شما بگویند قیامت دو هزار سال دیگر اتفاق می افتد باز هم هر لحظه آماده خواهیم ماند چون زمان مرگ ما که پایان فرصت ما برای جبران است نامشخص است، و اگر بگویند فردا قیامت خواهد بود، باز هم با تعیین تاریخ «مرگ» فرقی نخواهد کرد، یعنی اینکه فردا قیامت خواهد بود عین این است که به ما بگویند فردا خواهید مُرد؛ پس این مخفی بودن زمان مرگ است که اصالت دارد در آماده نگه داشتن انسان و قیامت هم اگر در این راستا نقش دارد به خاطر مرگ عمومی است که در ابتدای آن اتفاق می افتد و فرصت جبران را از انسان ها خواهد گرفت.

باسمه العلیم

عرض سلام و ادب

مسلم;1001599 نوشت:
حقیقت این است که زمان قیامت معلوم نیست

عالم قیامت و ظهور و وقوع آن زمانمند است؟

حبیبه;1001613 نوشت:
عالم قیامت و ظهور و وقوع آن زمانمند است؟

با سلام و احترام
عالم ظهور که قطعا زمانمند است، اما در مورد قیامت، مقدمات قیامت زمانمند هستند، یعنی اتفاقاتی که در خصوص جهان و تغییر و تبدل آن می افتد، اما خود قیامت و جهان آخرت فراتر از زمان است.
تفصیل بیشتر را باید در مجال خود پی بگیرید.

پرسش:
یکی از اعتقادات مسلّم ما مخفی بودن زمان قیامت است، در حالی که تا قبل از ظهور که ممکن است هزاران سال دیگر هم طول بکشد همه مسلمانان میتوانند مطمئن باشند که فعلا قیامتی در کار نیست.


پاسخ:

نکته ای که باید در پاسخ به این سوال مورد توجه داشت این است که دو حادثه که زمان هر دو مخفی است فقط به ما نشان میدهد که تا اولی اتفاق نیفتد، دومی اتفاق نمی افتد، اما موجب این نمیشود که زمان آن برای ما تعیین شود! مگر آنکه زمان حادثه اول، و فاصله بین حادثه اول و دوم روشن باشد که هیچ کدام از این دو برای ما معلوم نیست.

اگر بخواهم مثالی بزنم مثل خود ظهور و علامات ظهور، مثلا ما میدانیم تا علامات حتمیه ظهور چون قيام سفیانی، و نداء آسمانی و مانند آن اتفاق نیفتد ظهور محقق نخواهد شد، اما این آگاهی ما از مقدم بودن علامات ظهور بر ظهور موجب نمیشود که زمان ظهور برای ما معلوم باشد! بلکه همچنان زمان ظهور بر ما مخفی است.

در مورد ظهور و قیامت هم همینطور است، اگرچه ظهور بر قیامت مقدم است، اما زمان هر دو بر ما پوشیده است، و گره زدن دو حادثه ای که هر دو نامعلوم هستند به یکدیگر، موجب معلوم شدن زمان آنها نمیشود.
حقیقت این است که زمان قیامت معلوم نیست، و ظهور هم در این بین اتفاق خواهد افتاد، و ما نمی توانیم بفهمیم که چقدر این دو حادثه به ما نزدیک یا دور هستند، فقط آنچه را که روایات به ما آموزش داده اند می دانیم، که امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند:

«لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنِّي يَمْلَأُهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا»؛ اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانی خواهد گرداند تا مردی از نسل من را برانگیزد که دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد همانگونه که پر از ظلم و جور شده است.(1)

علاوه بر اینکه معانی عمیق تر دیگری نیز در مورد نزدیک بودن قیامت به ما وجود دارد که نیاز به تبیین مقدمات مفصل تری هست، لذا به همین مقدار بسنده میشود.
فقط این نکته را اضافه میکنم که آنچه که موجب می شود مخفی بودن قیامت ما را آماده حسابرسی نگه دارد، مرگ است، مرگی که در آستانه قیامت با دمیده شدن در صور اتفاق می افتد، و فرصت ما برای جبران تمام می شود، نه خود قیامت! پس در حقیقت در خصوص تمام انسان ها آنچه که انسان را هر لحظه آماده نگه میدارد نه مخفی بودن زمان قیامت، بلکه مخفی بودن زمان مرگ است، اینکه انسان نمی داند که چه زمانی از دنیا خارج خواهد شد و به سرای حسابرسی خواهد رفت، این است که انسان را هر لحظه آماده نگه میدارد.

وگرنه اگر به من و شما بگویند قیامت دو هزار سال دیگر اتفاق می افتد باز هم هر لحظه آماده خواهیم ماند چون زمان مرگ ما که پایان فرصت ما برای جبران است نامشخص است، و اگر بگویند فردا قیامت خواهد بود، باز هم این تعیین تاریخ قیامت، با تعیین تاریخ «مرگ» فرقی نخواهد کرد، یعنی اینکه فردا قیامت خواهد بود عین این است که به ما بگویند فردا خواهید مُرد؛ پس این مخفی بودن زمان مرگ است که اصالت دارد در آماده نگه داشتن انسان؛ و اگر قیامت هم در این راستا نقش دارد به خاطر مرگ عمومی است که در ابتدای آن با دمیده شدن در صور اتفاق می افتد و فرصت جبران را از انسان ها خواهد گرفت.

پی نوشت ها:
1. طوسی، محمد بن الحسن، الغیبه، دار المعارف الإسلامية، قم، چاپ اول، 1411ق، ص46.

موضوع قفل شده است