آيا بلايى كه به مؤمن مى رسد، به خاطر گناه است؟
تبهای اولیه
«نه بلكه به خاطر اين است كه خداوند متعال ناله و شكايت و دعايش را بشنود تا برايش حسنه بنويسد و گناهانش را محو نمايد. همچنان كه برادر مؤمن از برادرش عذر خواهى مىكند، خداوند متعال نيز از بنده مؤمنش عذر خواهى كرده مىفرمايد: به عزّتم قسم! كه تو را به خاطر حقارت و ذلّتت فقير نكردم، پرده را كنار بزن، در اين هنگام پرده را كنار زده، پاداش الهى را كه مىبيند، مىگويد: پروردگارا! آنچه را كه از من بازداشتى، بر ضررم تمام نشده است».
«هيچ قومى را خداوند متعال دوست ندارد مگر آنكه آنها را به بلا مبتلا مىنمايد».
«همانا پاداش بزرگ، با بلاى بزرگ همراه است».
«خداوند متعال مىفرمايد: برخى از بندگان من دينشان پايدار نمىماند مگر آنكه غنى و تندرست باشند، من هم از اين راه، آنان را مىآزمايم در مقابل برخى از بندگانم، دينشان پايدار نمىماند مگر آنكه فقير و مسكين و داراى بدنى مريض باشند، اينان را هم از اين راه آزمايش مىنمايم، در نتيجه دينشان برايشان برقرار مىماند».
«خداوند سبحان از مؤمن عهد گرفت كه سخنش تصديق نشود و از دشمنش انتقام نگيرد».
«هر گاه خداوند متعال بندهاى را دوست بدارد، او را در بلا غوطهور مىسازد كه وقتى دعا كرد مىگويد: لبيك اى بندهام! من بر درخواست تو قدرت دارم اما آنچه برايت ذخيره ساختهام بهتر است».
حالا از کجا بفهمیم از عذابه یا از دوست داشتن خداست اون بلا؟
چون من نوعی نمیتونم بگم مطلق خوبم یا بدم. به هرحال هم کار خوب دارم هم کار بد.
حالا از کجا بفهمیم از عذابه یا از دوست داشتن خداست اون بلا؟
چون من نوعی نمیتونم بگم مطلق خوبم یا بدم. به هرحال هم کار خوب دارم هم کار بد.
بنظر من هر انسانی دیگه می فهمه چه کارای کرده یا نه
هیچ کدوممون از دنیای اخرتمون خبر نداریم حتی از امتحان های خدا
ولی دیگه می فهمیم چی گناهه چی گناه نیس
اگر من انسان بتونم نفس خودم رو کنترل کنم کارهای حرام رو انجام ندم و واجبات رو انجام بدم مطمعنا می فهمیم که این ازمایش هست یا عذابه
بنظر من خداوند همه بشر رو دوست داره ولی هر کاری هم تاوانی داره اینطور نیس یه کار اشتباه کردی دیگه همه چی فراموش بشه بلکه خدا دوست داره ما مثل روز اول باشیم
یه لباس سفید درنظر بگیرید وقتی کثیف بشه چیکارش می کنید
اونو می ذارین و با زور و فشار بسیار زیاد با اب و صابون تمییزش می کنیم اونقدر فشارش میدیم اونقدر زیر اب تحت فشارش قرار میدیم تا مثل اول بشه
البته باید دقت کنیم بعضی لک ها هم هیچ وقت پاک نمی شن یا دیر پاک می شن پس درجه فشار و زور رو باید بیشتر کرد
ولی اگر یه پیراهنی دیگه کثیف کثیف شد دیگه کارش نداریم و می گیم بذار کثیفتر هم بشه این دیگه پاک نمی شه
ولی به این واقعیت خودم رسیدم تو دنیا هر کاری بنا به هدفت یه عکس العملی داره یه بازتابی داره اگر یه سیلی یه بچه رو بزنی یه روزی ممکنه یکی یه سیلی به گوش بچت بزنه
چند روز پیش داشتم با دوستام می دویدم که یدفعه یه ماشینی اومد با سرعت رو یکی از دوستام اب ریخت اونم مداح اهل بیت هست ایشون گفت یه روزی همین کارو سر یکی دراوردم
البته قرار نیس هر چیزی مثل همون چیزه باشه این بر می گرده به اگاهی و شناخت انسان
خود من یه شب یه دروغی گفتم فرداش پشت سر هم کارام گره می گرفت یدفعه تو ذهنم افتاد که این بخاطر دیشبه
امتحان های خدا هم همیشه در زمانی اتفاق می افته که با خودمون می گیم من دیگه نمی تونم دستور خدا رو انجام بدم
یا علی
اگر فردي مومن راستيني است،
خب مااکثرا مومن راستین نیستیم. بالاخره گناهای روزمره رو داریم.
اگر پيامبر يا وصي وي است اين بلا باعث ارتقاء درجهاش ميشود و اگر ظالم باشد باعث توبيخ وي و كفاره گناهانش ميشود.»
مثلا یه شخصی که حدود گناهاش تقریبا مثل ماست به بلا دچار میشه ولی مانمیشیم یا بالعکس.
یعنی راهی نیست که بفمیم به خاطر دوست داشتن خدا بوده یا عقوبت گناهانمون؟ یا بلا به خاطر کدوم گناهمون بوده؟
در بین مردم این جمله معروف است که وقتی برای کسی مشکلی پیش میآد بهش میگن؛ خواست خدا بوده، خدا اینطور مقدر کرده و... . حال آن که همیشه اینطور نیست چرا که در مواردی، مشکلاتی که پیش میآید، نتیجه اعمال خود ماست و از طرف خدا نیست.
امتحان اعم از عقوبت است. یعنی گاهی امتحان، با عقوبت و گاه با نعمت است. یعنی گاهی انسان، توسط خوشیها و شادیها امتحان میشود و گاهی توسط غم و اندوه. گاه توسط شفا گرفتن از بیماری و گاه به واسطه رحلت و از دست دادن عزیزان. به هرحال انسان به انحاء مختلف مورد امتحان قرار میگیرد.
اما این سوال همیشه مطرح است که از کجا متوجه شویم که مشکلات و ناملایماتی که بر ما وارد میشود؛ امتحان است یا عقوبت؟!
خدای متعال در قرآن کریم میفرماید:
«وَ ما اَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَهٍ فَبِما کَسَبَتْ اَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُو عَن كَثِیرٍ؛(1) و آنچه از مصیبتها به شما برسد به خاطر گناهانى است كه خود كسب كرده اید، و از بسیارى نیز در مىگذرد.
در آیه کریمه خداوند به این مسئله صراحت دارد که بسیاری از مصیبتها و بلایا به خاطر گناهانی است که مرتکب میشویم و در آخر آیه این نکته را متذکر میشود که توجه کنیم که تازه خدا بسیاری از گناهان را میبخشد وگرنه باید تمام زندگی را در بلا و مصیبت میگذراندیم.
پس اگر انسان گناه و معصیتی انجام داده باشد و بعد از آن دچار مشکلی بشود این مشکل تنبیه است و اگر بدون گناه و معصیت دچار مشکل بشود همانند امامان معصوم (علیهمالسلام)، امتحان الهی است.
1. سوره شورا، آیه 30
دوست داشتن خدا بوده یا عقوبت گناهانمون؟
[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]
عاشق خدا ابواسحاق کازرونی: اگر بنده به آن رنج و بلا و مصیبت که به وی می رسد صابر
[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]است،[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] بدان که کفاره گناهان وی است و اگر بدان رنج و بلا و مصیبت که به وی می رسد جزع و
[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]فریاد و شکایت می کند[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] بدانکه آن عتابی و خشمی است از طرف حق تعالی.
[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]محمد غزالی : اگر ابواب فتوحات دنیا بر تو گشاده شد[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]، ایمن مباش که از راه راست منحرف
[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]شدی[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] و اگر درهای محنت و بینوایی باز شد،[=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] دل خوش دار که در طریق اولیا قدم نهادی.
شمس الحق تبریزی: جوینده دنیا را از کسب و تجارت چاره نیست و جوینده عقبی را از طاعت و خدمت چاره نیست
و جوینده علم را از ذلت و غربت چاره نیست
و جوینده مولا را از بلا و محنت چاره نیست.
به هر که روی آریم، روی از همه جهان بگرداند.
گوهر داریم در اندرون،
به هر که روی آن با او کنیم، از همه یاران و دوستان بیگانه شود.
پیش ما کسی یکبار مسلمان نتوان شدن.
مسلمان می شود و کافر می شود، و باز مسلمان می شود،
و هر باری از او چیزی بیرون می آید تا آن وقت که کامل شود.
خدای تعالی فرمود : یا دنیا، تلخ باش بر مؤمن تا مزدش دهم.
یا دنیا، هر که تو را خدمت کند به بندگیش گیر،
و هر که مرا خدمت کند، تو او را خدمت کن.
از دستوری که در لینک زیر قرار دادم میتونید استفاده کنید
من فکر میکنم تشخیصش کار سختی باشه شاید الان کسی بگه من خودم رو میشناسم راحت میتونم بفهمم این بلا از برای چه بوده ولی موقعش که برسه ......
بلا نوعی رحمت خداست و امتحان الهی!
[=tahoma] حالا از کجا بفهمیم از عذابه یا از دوست داشتن خداست اون بلا؟ چون من نوعی نمیتونم بگم مطلق خوبم یا بدم. به هرحال هم کار خوب دارم هم کار بد.
باسلام و احترام
همه ما می دانیم که بالاخره در طول زندگی دچار لغزشها و خطاهایی شده ایم و گنهکاریم به جز معصومین که از خطا و لغزش مبرا هستند از این رو بلاهایی که بر سر ما می رسد، می توان گفت که جنبه پاکسازی دارد، اما بلا برای اولیای الهی به مصلحت دیگری است و آن ارتقاء درجه یشان می باشد.
لذا وقتی یزید بن معاویه به امام سجاد علیه السلام رسید این آیه را برای امام خواند: «ما اصابکم من مصیبه فبما کسبت ایدیکم» یعنی هر مصیبتی که به شما می رسد به خاطر اعمالی است که انجام می دهید.
می خواست با این کار به امام زخم زبان بزند، اما امام سجاد در جوابش فرمودند: این آیه برای ما نیست و در شان ما نمی باشد(زیرا آنها گناهی نکردند که مصیبتی از اعمالشان به آنها برسد) لذا ادامه دادند که بلکه این آیه در شان ماست:
[/]
[/]
خلاصه کلام اینکه همه اینها آزمایشات و فتن حضرت حق تعالی است که خودش خواسته و هر طور بخواهد عمل میکند و وظیفه ما هم تسلیم و بس .
در ابتدای دعای عرفه و ندبه که راجع به همین موضوعات است میخوانیم :
1-الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَیْسَ لِقَضَائِهِ دَافِعٌ وَ لاَ لِعَطَائِهِ مَانِعٌ وَ لاَ كَصُنْعِهِ صُنْعُ صَانِعٍ
ستایش مخصوص آن خدایى است كه هیچكس در عالم سر از حكم و فرمانش نتواند كشید و بخشش او را منع نتواند كرد و هیچ صانعى در آفرینش مانند صنع او پدید نتواند ساخت .
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لا زَوَالَ لَهُ وَ لا اضْمِحْلالَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَا وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلائِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ [الذَّرَائِعَ] إِلَيْكَ
ستايش خاص خدا،پروردگار جهانيان است،و درود و سلام خدا،سلامى كامل،بر سرور ما محمد،پيامبرش و اهل بيت او،خدايا تو را ستايش،بر آنچه به آنجارى شد قضاى تو درباره اوليايت،آنانكه تنها براى خود دينت برگزيدى،آنگاه كه براى ايشان اختيار كردى،فراوانى نعمت پابرجايى كه نزد توست،نعمتى كه تباهى و نابودى ندارد،پس از آنكه بىميل بودن نسبت به رتبههاى اين دنياى فرومياه،و زيب و زيورش را با آنان شرط نمودى،آنان هم آن شرط را از تو پذيرفتند،و تو هم وفا نمودن به آن را از جانب آنان دانستى،پس قبولشان كردى،و مقرّب درگاهشان نمودى،و براى آنان ياد والا،و ثناى روشن پيش آوردى،و فرشتگانت را بر آنها فرو فرستادى،و به وحىات اكرامشان فرمودى،و به دانشت به آنان عطا كردى،و ايشان را دست آويز به سويت
فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِيَ مَنْ سُبِيَ وَ أُقْصِيَ مَنْ أُقْصِيَ وَ جَرَى الْقَضَاءُ لَهُمْ بِمَا يُرْجَى لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَةِ إِذْ كَانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ وَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولا وَ لَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا فَلْيَبْكِ الْبَاكُونَ وَ إِيَّاهُمْ فَلْيَنْدُبِ النَّادِبُونَ وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ [فَلْتَدُرَّ] الدُّمُوعُ وَ لْيَصْرُخِ الصَّارِخُونَ وَ يَضِجُّ [يَضِجَ] الضَّاجُّونَ وَ يَعِجُّ [يَعِجَ] الْعَاجُّونَ أَيْنَ الْحَسَنُ أَيْنَ الْحُسَيْنُ أَيْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَيْنِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ أَيْنَ السَّبِيلُ بَعْدَ السَّبِيلِ ،
پس كشته شد آنكه كشته شد،و اسير گشت آنكه اسير گشت،و تبعيد شد آنكه تبعيد شد،و قضا بر آنان جارى شد به آنچه كه بر آن اميد پاداش نيك مىرود،زيرا زمين از خداست،آن را به هركه از بندگانش بخواهد به ارث مىدهد،و سرانجام از آن پرهيزگاران است و منزّه است پروردگار ما كه به يقين وعده پرورگارمان انجامشدنى است،و خدا هرگز از وعده خويش تخلّف نمىكند و او نيرومند حكيم است، پس بر پاكيزگان از اهل بيت محمّد و على)درود خدا بر ايشان و خاندانشان(،بايد گريهكنندكان بگريند،و زارىكنندگان بر ايشان زارى كنند،و براى مانند آنان بايد اشكها روان شود،و فريادكنندگان فرياد زنند،و شيونكنندگان شيون كنند،و خروشندگان بخروشند،حسن كجاست؟حسين كجاست؟فرزندان حسين كجايند؟شايستهاى پس از شايسته ديگر راستگويى پس از راستگويى ديگر،راه از پس راه كجاست؟
ربنا ولا تحمل علینا اصرا کما حملته علی الذین من قبلنا .
مومن اگر در حالت بی گناهیش بلایی به او برسد می تواند این بلاء وسیله امتحانش باشد
اما اگر ایمانش ضعیف شود و کار واجبی را ترک گوید یا خدای ناکرده به سمت گناهی بخواهد برود
اینجا بلاء وسیله بیداری او و انجام کار واجبش است یا اینکه به سمت گناهی نرود......... می باشد
بسم الله الرحمن الرحیم
نور محمد ص فرمود: بی عیب خداست! استغفرالله
اللهم صل علی یس نبی ص و آل یس نبی ص
[=arial]آيا بلايى كه به مؤمن مىرسد، به خاطر گناه است
[=arial]
سلام
اگر بخوایم پاسخ رو مقبت در نظر بگیریم:
حضرت امیرالمومنین، علی -علیه السلام- که معصوم بودند. هیچ گناهی نداشتند
پس چرا زندگی ایشون سراسر سختی و بلا بوده؟:ok:
میفهمین که چی میگم؟
والله الموفق
[="Tahoma"][="Navy"] والله الموفقسلام
اگر بخوایم پاسخ رو مقبت در نظر بگیریم:
حضرت امیرالمومنین، علی -علیه السلام- که معصوم بودند. هیچ گناهی نداشتند
پس چرا زندگی ایشون سراسر سختی و بلا بوده؟:ok:
میفهمین که چی میگم؟
باسلام و احترام
بلا و مصیبت، برای افراد مختلف، حکمتهای متفاوتی دارد. بلا برای ظالم، جهت ادب کردنِ اوست، برای مومن، امتحان و آزمایش است تا خود و حکمتهای الهی را بهتر بشناسد، برای انبیاء، ارتقاء درجه و مقام است و برای اولیای الهی، کرامت است.
عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ: إِنَّ الْبَلَاءَ لِلظَّالِمِ أَدَبٌ وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحَانٌ وَ لِلْأَنْبِيَاءِ دَرَجَةٌ وَ لِلْأَوْلِيَاءِ كَرَامَةٌ.(جامع الاخبار، ص 113)
[/]
[="Tahoma"][="Navy"] یعنی منظور از بلا فقط فقر و تنگدستی است یا مثلا بیماری را نیز شامل می شود؟
با سلام و احترام
هر گونه نقص و مصیبتی در جان، مال، آبرو، فرزندان، محصولات و غیره میتواند بلا باشد.
وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين. بقره، 155
[/]