ریشه یابی واژه های عربی

2) ریشه ی واژه ی حور / حوری

واژه ی uru در سومری به معنای " درخشان " است. این واژه ی در زبان عربی به " حوری " (زن درخشان بهشتی) تبدیل شده است.
این واژه در سنگنوشته های اورخون-یئنی سئی و کتاب هزار ساله ی دیوان لغات الترک محمود کاشغری به شکل " اورونگ" (درخشان) آمده است.

بنابراین ترجمه واژه ی " حوری " (احور / حوراء) به زنان سیاه چشم چندان درست بنظر نمی رسد.
برخی باور دارند که واژه ی " عروس " نیز از این ریشه است ، زیرا عروس لباس سفید می پوشد.

آدم (ع)

واژه ی آدم از ریشه ی سومری ada به معنای پدر گرفته شده است .این نام را خداوند برای او برگزید ، زیرا ایشان پدر همه ی انسان هاست. این واژه از سومری وارد عبری شده است. در زبان عبری و عربی از ریشه ی ادیم (خاک روی زمین ، خاکی) و ادهم (خاک سرخ) گرفته شده است . واژه ی adaدر زبان ترکی به " آتا" دگرگون شده است.
بیشتر واژه شناسایی یهود ، نادرست بوده و آنان خواسته اند تاریخ و زبان دخویش را کهن تر از دیگران نشان دهند ، در حالی که زبان عربی و عربی زبانی نسبتا جوان و از زبان اکدی گرفته شده اند و زبان اکدی نیز از واژه های سومری تاثیر فراوانی پذیرفته است.

تراب
واژه ی " تُراب " به معنای خاک از ریشه ی سومری tir به معنای " گِل و لای mud" گرفته شده است. این واژه ی سومری در ترکی به " تورپاق " تبدیل شده است. (در برخی لهجه ها " توپراق " نیز گفته می شود.)