ذکر قلبی چیست؟؟؟

ذكر قلبی همان توجه قلبی به خدای سبحان است كه دل را صفا و صیقل داده، جلوه گاه محبوب می كند و روح را تصفیه كرده، انسان را از قید اسارت نفس می رهاند. اگر قلب به تذكّر محبوب و یاد حق تبارك وتعالی عادت كرد و با آن عجین شد، انسان را دگرگون می كند، بطوری كه حركات و سكنات چشم، زبان، دست، پا و سایر اعضا، با ذكر حق انجام می گیرد و برخلاف وظایف، امری انجام نمی دهند. كاملترین و بهترین مراتب ذكر نیز همین است كه در همه مراتب انسانی، جاری شده و حكمش ظاهر و باطن و نهان و آشكار را در برگیرد و اگر ذكر زبانی نیز از نظر مكتب اسلام مطلوب است و به آن سفارش شده، سرّش در آن است كه زبان قلب گشوده شود و بحدی برسد كه زبان، چشم، گوش و سایر اعضای بدن از قلب پیروی كنند تا بدین وسیله دل برای ورود صاحب منزل، پاك و پاكیزه گردد.
علی ـ علیه السلام ـ فرمود:
«اِنَّ اللهَ سُبْحانَهُ جَعَلَ الذِّكْرَ جَلاءً لِلْقُلُوبِ...»
همانا خداوند سبحان، ذكر را جلا و صفای دلها قرار داده است... .
امام خمینی (قدس سرّه) می نویسد:
«پس ای عزیز! در راه ذكر و یاد محبوب، تحمّل مشاقّ هرچه بكنی، كم كرده ای. دل را عادت بده به یاد محبوب، بلكه به خواست خدا، صورت قلب، صورت ذكر حقّ شود و كلمه طیّبه لا اله الا الله صورت اخیره و كمال اقصای نفس گردد كه از این زادی بهتر برای سلوك الی الله و مُصلحی نیكوتر برای معایب نفس و راهبری خوبتر در معارف الهیه یافت نشود.
پس اگر طالب كمالات... و مهاجر الی الله هستی، قلب راعادت بده به تذكّر محبوب...»

[="Tahoma"][="Navy"]

باسلام و عرض ادب
برای ذکر قلبی سه مرحله می توان در نظر گرفت:
1. یاد خدا در مقام عمل، که در اثر التزام به انجام واجبات و ترک محرمات حاصل می شود.
2. انسان همیشه خود را در محضر خدا ببیند
3. به جایی برسد که گویا او خدا را می بیند. که این کامل ترین مرتبه ذکر قلبی است.(به سوی او، اثر علامه مصباح یزدی، ص 132)[/]