حکم مردی که فردی رو به خاطر ارتباط با همسرش کشته چیه ؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حکم مردی که فردی رو به خاطر ارتباط با همسرش کشته چیه ؟

بنام الله
با صلوات بر محمد وال محمد

کسی با زن یه نفر دیگه ارتباط داشته و همسر آن زن فهمیده و زده طرفو کشته حالا مرد رو گرفتن به جرم کشتن و اثبات شده که پسره با زن ارتباط داشته حالا باید ایا مرد رو محاکمه کرد .یا بطور کل حکم این دست ماجراها چیه

مرصاد;216648 نوشت:
کسی با زن یه نفر دیگه ارتباط داشته و همسر آن زن فهمیده و زده طرفو کشته حالا مرد رو گرفتن به جرم کشتن و اثبات شده که پسره با زن ارتباط داشته حالا باید ایا مرد رو محاکمه کرد .یا بطور کل حکم این دست ماجراها چیه

با سلام و احترام

در فرض سوال،همسر زن حق کشتن آن مرد را نداشته است،بلکه در این زمینه باید به قاضی مراجعه شود.

موفق باشید.

بسم الله الرحمن الرحیم
این مسئله از دو حالت خارج نیست یا باید 4 شاهد بیاورد که در غیر اینصورت ارجاع آن به قاضی فاید ندارد یا اینکه خودش دست به جنایت بزند با اجازه حاکم شرع.
الله اعلم

victoryone;216751 نوشت:
اگر مرد ببیند که یه نفر با همسرش در حال زنا است مطابق شرع می تواند هر دو را بکشد

و دقیقا به همین دلیل است که حدود 60 درصد از قتل های کشور با انگیزه ی ناموسی عنوان شده تا بتوانند از دست قانون بگریزند .

مرصاد;216648 نوشت:
بنام الله
با صلوات بر محمد وال محمد

کسی با زن یه نفر دیگه ارتباط داشته و همسر آن زن فهمیده و زده طرفو کشته حالا مرد رو گرفتن به جرم کشتن و اثبات شده که پسره با زن ارتباط داشته حالا باید ایا مرد رو محاکمه کرد .یا بطور کل حکم این دست ماجراها چیه

[=Century Gothic]با سلام

نظر مشهور عالمان و فقیهان بر آن است که: کشتن مرد متجاوز، برای شوهر (اگر او را در حین عمل خلاف ببیند) جایز است، ولی دلیل و استناد آنها مختلف است. بعضی به همان روایت «داود بن فرقد» استدلال کرده و گفته اند: اینکه رسول خدا از سعد پرسید: شهود چهارگانه را چه می کنی، ناظر به مقام ظاهر و برای دفع قصاص از خودش است، یعنی رسول خدا فرموده: آن وقت متهم به قتل می شوی و برای اثبات زانی بودن او چهار شاهد باید بیاوری و آن را چه می کنی؟

پس رسول خدا(ص) اصل قتل را ممنوع ندانسته است.
اما همان گونه که از بعضی عالمان نقل شد، این روایت چنین دلالتی ندارد، بلکه ظهور و دلالت آن بر خلاف این ادعاست، زیرا «سعد» گفته بود: اگر به منزلم بروم و شخصی را بر سینه همسرم ببینم، گردنش را با شمشیر می زنم.
رسول خدا(ص) وقتی سخن وی را شنید، [برای ردّ آن و استنکارا[ پرسید: چه گفتی؟!

سعد جریان را بازگو کرد و نظر خودش را تکرار نمود.
پیامبر پرسید: پس اینکه خداوند چهار شاهد برای اثبات زنا و اجرای حد آن لازم شمرده است، چه می شود؟
سعد با تعجب در مورد لزوم وجود چهار شاهد برای مجاز بودن قتل سؤال کرد، و افزود: با اینکه چشمم دیده و خداوند هم می داند که او مرتکب عمل شنیع شده، باز برای کشتن او احتیاج به شاهد دارم؟!

رسول خدا فرمود: آری، به خدا قسم بعد از اینکه چشمت دید و خداوند هم می داند که او این عمل ناپسند را مرتکب شده، [باز باید شاهد اقامه کنی تا کشتن او جایز شود. [خداوند برای هر چیزی حدّی قرار داده [از جمله برای اجرای حدّ بر زن و مرد زناکار، باید چهار نفر شهادت دهند [و برای متجاوز از آن حد هم حدّی قرار داده است.
ظهور روایت آن است که رسول خدا(ص) در صدد بیان منع کشتن زناکار است و فرموده: به صرف اینکه فردی، زانی را در هنگام عمل ناشایست با همسرش دیده، مجوز قتل او نمی گردد، بخصوص که در بعضی نقل ها ادامه داده:
خداوند موارد زنا را که چهار نفر بر آن شاهد نباشد، مستور و پوشیده بر مسلمانان قرار داده است.
روایات دیگر نیز همگی قصاص را بر شوهر روا می دانند، مگر اینکه چهار شاهد بر زنای مقتول بیاورد.
البته بعضی از علما گفته اند: جواز قتل در واقع مربوط به زمانی است که «زانی» محصن باشد، یعنی بالغ عاقلی باشد که ازدواج کرده، برای او امکان ارتباط با همسرش در صبح و شام وجود دارد.
چنین فردی در صورت زنا باید کشته شود و رجم گردد و جواز قتل او
آیت اللّه خویی می نویسد:
مشهور آن است که هر کس زنش را در حال عمل خطای زنا ببیند و بداند که زنش به دلخواه تسلیم مرد زناکار شده، برای شوهر، کشتن هر دو جایز است. اما این فتوخالی از اشکال نیست،بلکه ممنوع است.
قطعی است.در این مورد خاص که شوهر، زن را در حال زنا دیده، حق دارد او را بکشد و کشتن او گناه ندارد و با ارائه چهار شاهد بر زنا، قصاص هم نمی شود اما اگر شاهد نداشته باشد، قصاص می گردد، ولی روایات مطلق اند و در مورد «زانی» محصن و محصنه یکسان می باشند.

روایات بیانگر آنند که اگر مردی، شخصی را در حال زنا با همسرش ببیند و او را بکشد، با آوردن چهار شاهد بر زنای مقتول، از قصاص نجات می یابد اما این روایات تصریح نکرده که حکمْ مربوط به زانی غیر محصن است.
نظر مشهور عالمان و فقیهان بر آن است که: کشتن مرد متجاوز، برای شوهر (اگر او را در حین عمل خلاف ببیند) جایز است، ولی دلیل و استناد آنها مختلف است.
بعضی با استناد به روایات دفاع از عِرْض (آبرو) و ناموس، قتل مهاجم به حریم ناموس را جایز دانسته، این مورد را مصداقی از آن شمرده اند.
بر این نظر چند اشکال وارد شده، از جمله:
1ـ اگر مورد از باب دفاع باشد، باید زن مُکَره و مجبور باشد، در حالی که غالبا عدم اکراه و اجبار زن آشکار است.
2ـ اگر از باب دفاع باشد، لازم نیست حتما مهاجم را در حال زنا ببیند، بلکه همین که قصد تجاوز به حریم را داشته، گرچه به قصد بوسیدن باشد، دفع او و لو به کشتن جایز است.
3ـ کشتن مدافعانه از جانب غیر شوهر هم جایز است و اختصاصی به شوهر ندارد.
4ـ دفاع واجب است، نه جایز، در حالی که در مورد بحث، کشتن واجب نیست.
5ـ در دفاع باید تناسب رعایت گردد و اگر دفع به غیر قتل ممکن باشد، قتل جایز نیست.
6ـ روایات دفاع مربوط به مواردی است که کسی اراده تعرض داشته، با دفاع جلوی عمل حرام گرفته شود، ولی در مورد بحث عنوان زنا تحقق یافته، با دفاع دیگر نمی توان جلوی تحقق زنا را گرفت. البته این اشکال وارد نیست، چون ادامه گناه نیز مانند شروع گناه است.
پس برای این مورد خاص نمی توان به روایات باب دفاع استناد کرد.

http://www.hawzah.net/fa/magart.html?MagazineID=0&MagazineNumberID=5190&MagazineArticleID=47793

موضوع قفل شده است