نفی زمان مندی خدا
تب‌های اولیه
نفی زمان مندی خدا
نفی زمان مندی خدا
موجود زمانی نیز مادی است . شما در چه تاریخی متولد شده اید. مثلا در سال 60 . خوب ایا در سال 59 موجود بوده اید ؟ مسلما خیر . موجود زمانی ماند انسان مسبوق به عدم است یعنی زمانی بوده که وجود نداشته و حتما زمانی خواهد آمد که وجود ندارد. پس موجود زمانی در یک محدوده زمانی خاصی موجود است به طوری که قبل و بعد از ان قطعه زمانی دیگر وجود ندارد. پس نمیتواند چنین موجودی دائما باشد. و وقتی خودش وجود ندارد چگونه موجودات را به وجود آورد.
موجود زمانی نیازمند به آن قطعه زمانی است. موجود زمانی کمالاتی را ندارد بعد دارا میشود مثلا شما در دوران کودکی توانایی هایی را نداشته اید بعد با گذشت زمان دارا شدید. پس زمانی کمالاتی را نداشتید.
موجود زمانی مرکب است و ترکیب مستلزم نیازمندی است.
اگر خدا زمان مند باشد با وجود بالذات ، غنی بالذات ، و مطلق کمال داشتن او ناسازگار است .
موجود زمانی نیز مادی است . شما در چه تاریخی متولد شده اید. مثلا در سال 60 . خوب ایا در سال 59 موجود بوده اید ؟ مسلما خیر . موجود زمانی ماند انسان مسبوق به عدم است یعنی زمانی بوده که وجود نداشته و حتما زمانی خواهد آمد که وجود ندارد. پس موجود زمانی در یک محدوده زمانی خاصی موجود است به طوری که قبل و بعد از ان قطعه زمانی دیگر وجود ندارد. پس نمیتواند چنین موجودی دائما باشد. و وقتی خودش وجود ندارد چگونه موجودات را به وجود آورد.
موجود زمانی نیازمند به آن قطعه زمانی است. موجود زمانی کمالاتی را ندارد بعد دارا میشود مثلا شما در دوران کودکی توانایی هایی را نداشته اید بعد با گذشت زمان دارا شدید. پس زمانی کمالاتی را نداشتید.
موجود زمانی مرکب است و ترکیب مستلزم نیازمندی است.
اگر خدا زمان مند باشد با وجود بالذات ، غنی بالذات ، و مطلق کمال داشتن او ناسازگار است .
حال چگونه خدایی که زمان و مکان ندارد موجود است. همیشه و در همه جا و همه زمانها. یک مثال محسوس میزنم تا امر معقول راحت تر فهم شود .
شما الان در اتاق نشسته اید و چشمان خود را میبندید تصور میکنید 100 سال قبل یا بعد وجود دارید و در کره مریخ زندگی میکنید .به نظر شما میتوانید چنین تصوری را داشته باشید ؟ مسلما بلی؛ شما به تصورات خود جامه وجود میپوشانید و در ذهنتان انها را به وجود می آورید. درست است.؟ چگونه چنین چیزی رخ میدهد؟ و یا مثالی دیگر، آیا نمیشود انسان خواب ببیند در 100 سال قبل یا بعد در کره ماه زندگی میکند . بالاخره یک نوع وجودی دارد دیگر؟ و شما کاملا به آن احاطه دارید.
این امور چگونه رخ میدهد؟این نیست مگر به تجرداز ماده و مادیت. بنابر این انسان مادی نیز در بعضی امور مجرد از ماده است. که همانا روح و نفس اوست . البته فقط مثالی بود برای تقریب به ذهن شدن عدم زمان ومکان برای خدا و وجود داشتن در همه جا و زمان.
بنابر این موجود هر مقدار از ماده فاصله بگیردمکان و زمان برایش بی مفهوم تر میشود و میتواند احاطه بیشتری به زمان و مکان داشته باشد . در میان موجودات خدای عز و جلّ از بالاترین مرتبه تجرّد از ماده است پس بیشترین احاطه به زمان و مکان را دارد. اساسا خالق زمان و مکان است. چرا که خدا موجودات مادی را که خصوصیت زمانی و مکانی دارند ، را آفریده است. و در ر زمان و مکانی که تصور کنید خداوند جلّ و علا وجود دارد.
نتیجه اینکه وجود داشتن نه تنها مستلزم زمان و مکان داشتن نیست بلکه بالعکس هر مقدار موجودی سعه وجودی بیشتری داشته باشد زمان و مکان برایش نامفهوم تر است و در باره خداوند که مطلق وجود است زمان و مکان نداردو ازلی و ابدی است .
شما الان در اتاق نشسته اید و چشمان خود را میبندید تصور میکنید 100 سال قبل یا بعد وجود دارید و در کره مریخ زندگی میکنید .به نظر شما میتوانید چنین تصوری را داشته باشید ؟ مسلما بلی؛ شما به تصورات خود جامه وجود میپوشانید و در ذهنتان انها را به وجود می آورید. درست است.؟ چگونه چنین چیزی رخ میدهد؟ و یا مثالی دیگر، آیا نمیشود انسان خواب ببیند در 100 سال قبل یا بعد در کره ماه زندگی میکند . بالاخره یک نوع وجودی دارد دیگر؟ و شما کاملا به آن احاطه دارید.
این امور چگونه رخ میدهد؟این نیست مگر به تجرداز ماده و مادیت. بنابر این انسان مادی نیز در بعضی امور مجرد از ماده است. که همانا روح و نفس اوست . البته فقط مثالی بود برای تقریب به ذهن شدن عدم زمان ومکان برای خدا و وجود داشتن در همه جا و زمان.
بنابر این موجود هر مقدار از ماده فاصله بگیردمکان و زمان برایش بی مفهوم تر میشود و میتواند احاطه بیشتری به زمان و مکان داشته باشد . در میان موجودات خدای عز و جلّ از بالاترین مرتبه تجرّد از ماده است پس بیشترین احاطه به زمان و مکان را دارد. اساسا خالق زمان و مکان است. چرا که خدا موجودات مادی را که خصوصیت زمانی و مکانی دارند ، را آفریده است. و در ر زمان و مکانی که تصور کنید خداوند جلّ و علا وجود دارد.
نتیجه اینکه وجود داشتن نه تنها مستلزم زمان و مکان داشتن نیست بلکه بالعکس هر مقدار موجودی سعه وجودی بیشتری داشته باشد زمان و مکان برایش نامفهوم تر است و در باره خداوند که مطلق وجود است زمان و مکان نداردو ازلی و ابدی است .