پيروزي علي(ع) در جنگ ذات السلاسل ونزول سوره عاديات

در حدیثی آمده است که سوره "والعادیات" بعد از جنگ "ذات السلاسل" نازل شد و ماجرا چنین بود:
در سال هشتم هجرت به پیغمبراکرم(ص) خبر دادند که دوازده هزار سوار در سرزمین "یابس" جمع شده، و با یکدیگر عهد کرده اند که تا پیامبر(ص) و علی(ع) را به قتل نرسانند، و جماعت مسلمین را متلاشی نکنند از پای ننشینند!
پیغمبر اکرم(ص) جمع کثیری از یاران خود را به سرکردگی بعضی از صحابه به سراغ آنها فرستاد، ولی بعد از گفتگوهائی بدون نتیجه بازگشتند. سرانجام پیغمبر اکرم(ص) حضرت علی(ع) را با گروهی از مهاجر و انصار به مصاف آنها اعزام داشت. آنها به سرعت و شبانه به سوی منطقه دشمن حرکت کردند، و صبحگاهان دشمن را در حلقه محاصره گرفتند؛ نخست اسلام را بر آنها عرضه داشتند، و چون نپذیرفتند هنوز هوا تاریک بود که به آنها حمله کردند و آنان را درهم شکستند، عده ای را کشتند، و زنان و فرزندانشان را اسیر کردند، و اموال فراوانی به غنیمت گرفتند.
سوره "والعادیات" نازل شد در حالی که هنوز سربازان اسلام به مدینه بازنگشته بودند و بشارت پیروزی امام را به حضرتش داد. پیغمبر خدا(ص) آن روز برای نماز صبح به مسجد آمدند، و این سوره را در نماز تلاوت فرمودند. بعد از پایان نماز اصحاب عرض کردند: این سوره ای است که ما تا به حال نشنیده بودیم!
فرمودند: آری، علی(ع) بر دشمنان پیروز شد، و جبرئیل دیشب با آوردن این سوره به من بشارت داد.
چند روز بعد علی(ع) با غنائم و اسیران به مدینه وارد شد.("بحارالانوار"، ج21، ص66 به بعد؛ و "مجمع البیان"، ج10، ص528)