جمع بندی علت خواری در این حدیث چیست؟

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
علت خواری در این حدیث چیست؟

سلام
لطفا توضیح بدید این دو حدیث به چه معناست

یعنی علت خواری و ذلت که در حدیث آمده چیست؟
آیا باین علت است چون منافی با آزادگی و حریت است؟
آیا به علت طمع است؟
آیا به علت این است که مردم بر او مسلط می شوند؟

به چه علت موجب خواری است؟

لطفا کامل توضیح بدید...

حدیث:
- ابی بصیر به حضرت امام صادق (علیه السّلام) عرض کرد: مردی کم بضاعت با افراد متمکن و ثروتمند رفیق سفر می شود. آنان با ثروت بسیاری که دارند آزادانه مصارف مسافرت را می پردازند ولی او قادر نیست مانند آنها خارج کند. امام فرمودند: دوست ندارم که خود را ذلیل و پست نماید ، البته با کسانی رفیق راه شود که در ثروت همانند وی هستند.

- حضرت امام محمدباقر (علیه السّلام) فرموده اند: با اقران و امثال خود مصاحبت کن و با کسانیکه مساعدت و کمک آنان بی نیازت میسازد رفاقت مکن چه این کار مایه ی ذلت و خواری است.

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد تذکره

سلام و خسته نباشی
در پاسخ شما ضمن بیان منبع این دو حدیث عرض می کنیم خداوند منان و رسول مهربانی و رحمت حضرت محمد(ص) عترت اهل بیت حضرات معصومین علیهم السلام به هیچ وقت راضی نیستند که انسان آزاده و مسلمان با گفتار و یا رفتار مورد بی مهری و یا تحقیر وافع گردد .
مهم ترین چیزی که در این نوع احادیث مورد اشاره و واقع نگری است همین است که گفتیم
در این احادیث خواری و ذلت و تحقیر و کوچک شمردن منافی حریت و آزادی خواهد بود
.

این دو حدیث در کتاب زیبای مکارم الاخلاق از حسن بن فضل طبرسی در صفحه 131 آمده است

خیلی سپاسگزارم جناب تذکره

یه نکته دیگه هم به ذهنم رسید اینکه این عمل نشونه ضعف ایمان اون فرده

مردم میگن این مومنی که ادعا میکرد توکلش به خداست ما بهش کمک کردیم تو سفر

خرافه ستیز;654385 نوشت:
خیلی سپاسگزارم جناب تذکره
یه نکته دیگه هم به ذهنم رسید اینکه این عمل نشونه ضعف ایمان اون فرده
مردم میگن این مومنی که ادعا میکرد توکلش به خداست ما بهش کمک کردیم تو سفر

سلام
با عذرخواهی از جناب "تذکره" بنده نظر خودم رو عرض میکنم تا پاسخ ایشون

پیامبر(ص) میفرمایند:
قرار گرفتن در معرض گناه ، از خود گناه بدتره (نزدیک به مضمون حدیث)

وقتی یک انسان رانندهء ماهری باشه ، در موقع بروز حادثه ای مثل ترکیدن لاستیک ماشین یا موارد مشابه ، خیلی بهتر میتونه خودش رو از حادثه نجات بده ، پس کسب مهارت خوبه. اما معنیش این نیست که این راننده (هرچقدر هم ماهر باشه) عمداً بره روی سنگ ریزه های کنار جاده تا لاستیکش بترکه!

درمورد گناه ، سرزنش ، وسوسه و سایر امتحانات ، میفرمایند مؤمن تا جایی که میتونه تمرین کنه تا اگر در همچین شرایطی قرار گرفت بهتر بتونه برخودش مسلط باشه. مثلاً اگر مرد مؤمن روی نفس خودش کار کرده باشه و به ناگاه در شرایطی قرار گرفت که چند زن بی حجاب و ناجور دور و برش بودند ، بهتر میتونه خودش رو نگه داره. اما معنیش این نیست که عمداً بلند بشه بره تو مجلس زنان بی عفت!

این فرمایش شما هم به همین شکل هست

قبل از پاسخ شما عرض می کنم که به کلام امام معصوم در روایت اول خوب توجه بفرمایید که فرمودند:
...دوست ندارم که خود را ذلیل و پست نماید .
لذا امام معصوم برای این که این مومن ذلیل و خوار نشود در ادامه فرمود :
البته با کسانی رفیق راه شود که در ثروت همانند وی هستند.
حالا توجه کنید یک بی بضاعت وقتی با سرمایه داری همراه شود همیشه نگاهش به دست سرمایه دار است که کمکش کند و حق نباید داشته باشد اعتراض کند و حرف بزند و نکند سرمایه دار با حرفش یا نگاهش و یا حرکتی تحقیرش کند و یا منت کند و همه این ها گویای تحقیر و ذلت خواهد بود لذا امام معصوم به صراحت بیان کرده است که دوست ندارم که خود را ذلیل و پست نماید .

دوست ندارم خودش را خوار کند
یعنی دوست ندارم تنبلی و سستی و بی ارادگی کند

به نظر من ، این جمله شما در توضیح دوست ندارم خودش را خوار کند>> که گفتید دوست ندارم تنبلی و سستی و بی ارادگی کند قابل قبول نیست.

اجازه بدید من کاملتر کنم توضیحاتم رو تا شاید از یه زاویه دیگه هم بشه این احادیث رو تفسیر کرد

از نظر معصومین کسی که دیگران را خوار میکند و منت میگذارد خودش را خوار و کوچک کرده است
نه کسی که توسط دیگران خوار می شود

کسی که تکبر میکند خودش را خوار کرده است
نه کسی که مورد تکبر واقع میشود

توجه کنید شاید کاروان آن پولدارها افراد کریم و بزرگواری باشند و احترامش هم بکنند
اما باز هم او خود را خوار کرده است
چرا که تنبلی و سست اراده گی کرده و سربار دیگران شده است

حدیث گفته نفس خود را خوار نکند
نگفته دوست ندارم ذلیل و خوار شود

من حدود یک سالی میشه که در مورد عزت نفس تحقیق میکنم
متاسفانه خیلی از مقاله نویس های دینی از احادیث اینگونه برداشت کردند که عزت نفس یعنی توی اجتماع عزت و احترام داشتن
اینکه میگن مومن عزیزه دلیل این نیست که زودرنج باشه و از توهین و خواری فراری باشه

مادامی که مومن نفسش را خوار نکند سرزنش و تحقیر مردم چه اهمیتی دارد؟

پیامبر انواع تحقیر ها را شنید

نقل قول:
در جاهليّت، رسول خدا صلى الله عليه و آله را ديدم كه مى فرمود : اى مردم! بگوييد هيچ خدايى جز اللّه نيست تا رستگار شويد. اما بعضى به صورت او آب دهان مى انداختند و بعضى رويش خاك مى پاشيدند و بعضى دشنامش مى دادند. در اين هنگام، دختركى قدح آبى آورد و پيامبر صورت و دست هاى خود را شست و فرمود : دختركم، صبور باش و براى مغلوبيّت و خوارى پدرت اندوهگين مباش
پرسيدم : اين دخترك كيست؟ گفتند : زينب دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله است و او دختركى نوجوان بود

بعد از شنیدن این تحقیر ها
نفس عزیز پیامبر خوار شد؟

نه بلکه برعکس حلم و بردباری او افزایش پیدا کرد و عزیزتر و خداگونه تر شد
روحش بیشتر از پیش از خاک بیرون آمد و تکامل پیدا کرد

به سخن محقق احمد نراقی در مورد عزت نفس و ذلت و خواری توجه کنیم:

نقل قول:

...کسی که صاحب این صفت شریف بوده باشد که فی الحقیقه سر آمد بیشتر صفات و افضل اکثر ملکات است خواری و عزت در نظر او یکسان، و تهیدستی و ثروت درنزد او «همعنان» نه از دوستی ابنای روزگار شاد، و نه از دشمنی ایشان باک، نه از مدح ایشان خرم، و نه از مذمت آنان غمناک می گردد...

نقل قول:

...به متربّی توجه داده شود که توان مندی و قوت نفس، شرافت و عزت است. و ناتوانی وضعف نفس، ذلت و خواری است...

تاکید احادیث به خواری نفس و سستی اراده است نه خواری اجتماعی

نقل قول:
امام صادق (علیه السّلام) فرمود: خداوند امور مربوط به مؤمن را به خود او واگذار نموده ولی ذلیل کردن نفس عزیز خود را به وی واگذار نکرده است

یعنی مومن نفس آسمانی و خدایی خود را تنزل ندهد به حیوانیت و کارهای خاکی
به خشم
به شهوت رانی و تن پروری
به نابردباری
به تنبلی و بیکاری و سستی
به ترس و بزدلی
به کوتاه همتی
به انتقامجویی
به برتری جویی و فخر
و ...

برای کسانی که به اشتباه برداشت کردند، یا از مقالات اینترنتی تعریف اشتباه از عزت نفس گرفتند
معنی واقعی عزت نفس اینه که نفس آسمانی بر نفس حیوانی مسلط و پیروز باشه
که نقطه اوجش همون نفس مطمئنه است

خرافه ستیز;654385 نوشت:

یه نکته دیگه هم به ذهنم رسید اینکه این عمل نشونه ضعف ایمان اون فرده

مردم میگن این مومنی که ادعا میکرد توکلش به خداست ما بهش کمک کردیم تو سفر

یکیش هم می تونه این باشه ولی در کل به خاطر اینکه نمی تونه مثل اونها خرج کنه پس پیش اونها کم می آره و این کم آوردن موجب خجالت و خاری او می شه و یا به قول شما بعدا هم ممکنه حرفهایی رو پشت سرش بزنند که مثلا خرج سفرش رو ما دادیم.و خداوند چنین خاری را برای مومن نمی پسندد.

خرافه ستیز;655397 نوشت:
برای کسانی که به اشتباه برداشت کردند، یا از مقالات اینترنتی تعریف اشتباه از عزت نفس گرفتند
معنی واقعی عزت نفس اینه که نفس آسمانی بر نفس حیوانی مسلط و پیروز باشه
که نقطه اوجش همون نفس مطمئنه است

انی اکرمکم عندالله اتقاکم
بله در اصل درست این است که انسان در تقوا بر دیگران پیشی دارد نه در ثروت و... ولی در امور دنیوی هم نباید کاری بکند که عزت نفسش از بین برود و حتی اگر ثروتمندی مومن پیدا شود و خرج سفر کسی را بدهد باز هم این کار رفتن به زیر منت رفتن است.چه خوش گفتند قدیمی ها در دعایشان که البته برگرفته از همین احادیث است که خداوند هیچ کس را محتاج مرد و نامرد نکند.سیره ایمه این بود که در جواب احسان افراد هم کم نمی آوردند و در برخی موارد عوض چندین برابرش را می دادند.حتی افراد مومن.

بسیار خوب

به نظر من اگر مومن نفسش را تنزل ندهد امور دنیوی خودش اصلاح میشود

یکی از صفات و اسما خداوند غنی و صمد است
هرچند که انسان روی این کره خاکی نمیتواند کاملا بینیاز و منزه باشد
اما با اتصال و توکل به خداوند میتواند به حداکثر ممکن استغنی و بینیازی دست پیدا کند

همه آبرویی که مومن دارد به ایمانش به خداست
به خاطر همین گفته اند کسی که آبروی مومن را بریزد مستقیم با خدا اعلام جنگ کرده
حالا حساب کنید مومن با دست خودش آبروی خودش را بریزد (با ابراز نیازمندی کردن)
هم آبروی خودش را برده هم آبروی خدا را
یعنی خودش را خوار کرده

پرسش :
لطفا توضیح بدید این دو حدیث به چه معناست :
یعنی علت خواری و ذلت که در حدیث آمده چیست؟ آیا باین علت است چون منافی با آزادگی و حریت است؟
آیا به علت طمع است؟ آیا به علت این است که مردم بر او مسلط می شوند؟
به چه علت موجب خواری است؟ لطفا کامل توضیح بدید...
حدیث:
- ابی بصیر به حضرت امام صادق (علیه السّلام) عرض کرد: مردی کم بضاعت با افراد متمکن و ثروتمند رفیق سفر می شود. آنان با ثروت بسیاری که دارند آزادانه مصارف مسافرت را می پردازند ولی او قادر نیست مانند آنها خارج کند. امام فرمودند: دوست ندارم که خود را ذلیل و پست نماید ، البته با کسانی رفیق راه شود که در ثروت همانند وی هستند.
- حضرت امام محمدباقر (علیه السّلام) فرموده اند: با اقران و امثال خود مصاحبت کن و با کسانیکه مساعدت و کمک آنان بی نیازت میسازد رفاقت مکن چه این کار مایه ی ذلت و خواری است.

پاسخ :
به کلام امام معصوم در روایت اول خوب توجه بفرمایید که فرمودند: ...دوست ندارم که خود را ذلیل و پست نماید .
لذا امام معصوم برای این که این مومن ذلیل و خوار نشود در ادامه فرمود :
البته با کسانی رفیق راه شود که در ثروت همانند وی هستند.
حالا توجه کنید یک بی بضاعت وقتی با سرمایه داری همراه شود همیشه نگاهش به دست سرمایه دار است که کمکش کند و حق نباید داشته باشد اعتراض کند و حرف بزند و نکند سرمایه دار با حرفش یا نگاهش و یا حرکتی تحقیرش کند و یا منت کند و همه این ها گویای تحقیر و ذلت خواهد بود لذا امام معصوم به صراحت بیان کرده است که دوست ندارم که خود را ذلیل و پست نماید .
خداوند منان و رسول مهربانی و رحمت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) عترت اهل بیت حضرات معصومین (علیهم السلام) به هیچ وقت راضی نیستند که انسان آزاده و مسلمان با گفتار و یا رفتار مورد بی مهری و یا تحقیر واقع گردد .
مهم ترین چیزی که در این نوع احادیث مورد اشاره و واقع نگری است همین است که گفتیم
در این احادیث خواری و ذلت و تحقیر و کوچک شمردن منافی حریت و آزادی خواهد بود .
این دو حدیث در کتاب زیبای مکارم الاخلاق از حسن بن فضل طبرسی در صفحه 131 آمده است

موضوع قفل شده است