کیفیت عذابهای اخروی برای هر عمل چیست؟

به نام خدا
سلام

با اینکه کارشناس نیستیم ولی چیزهایی می گوییم و تا حدی نظر شخصی هستند.
عذاب فرد بستگی به خود شخص دارد. بستگی به این دارد که ایا فرد از مقربین (همراه موسی (ع) که پسری را کشت و کار خیر انجام داد و این کار برای فرد عادی قصاص به همراه دارد)، اصحاب راست یا اصحاب چپ است. به هر حال، مثلا فردی که کسی را می کشد و توبه نمی کند ممکن است مدت بسیار زیادی حالت درد و جان کندن مقتول را تحمل کند یا بوی تعفن جسد را استشمام نماید یا ناگهان با جسدی روبرو شود یا با جنازه ای در محیط نیمه تاریک مدتها تنها باشد.

دنیا چندان از آخرت جدا نیست. کافی است به کلمه آخرت توجه کنید (آخر کار). به هر حال منظور عذاب اخروی بود.

برای آگاهی بد نیست بدانیم مالک (اسمی رمزی) وجودی است که مسولیت نگهداری جهنمیان را بر عهده دارد. می توان از او با عنوان نگهبان جهنم نام برد. برخورد او با افراد مختلف فرق می کند. کلام روح القدس، محبت اهل بیت و معصومین می تواند مالک را آرام کند. خود معصومین نیز توانایی دارند که افراد را از دست مالک برهانند.

"ونادوا یا مالک لیقض علینا ربک قال انکم ماکثون"
به مالک در این آیات اشاره شده. به هر حال کلام پست 5 منافاتی با قرآن و احادیث ندارد و ما را به خواندن کلام روح القدس (قرآن به عنوان دست نخورده ترین متن) و عمل به آن، محبت معصومین و پیروی از آنان دعوت می کند و حین بیان به فکر آتش بوده ایم.

کارشناس نیستم اما جسارت کردم و پاسخی کوتاه برای این تاپیک میدم. آخه به نظرم این موضوعات به قدری مهمه که واقعا باید کارشناسانه جواب داده بشه.
نمیشه هم توی یه تاپیک کوتاه درباره این موضوعات به این مهمی صحبت کرد. پس فقط یه مورد درباره ی عنوان اول میگم.

در بحارالانوار روايت مي كند كه امير المؤمنين (ع) فرمود يك روز من وفاطمه زهرا (س) وارد شديم بر حبيب خدا محمد(ص) رسول الله را گريان ديديم فاطمه زهرا (ع)از پدرش علت گريه را سؤال كرد حضرت فرمود : متذكر شدم آنچه را كه در ليله المعراج از عذاب زنها نشـــــانم دادند .حضرت زهرا به پدر عرض كرد مگر راجع به عذاب زنها چه ديديد؟
خلاصه روايت شريفه آنكه ؛ حضرت فرمود : ديدم زني را كه به مويش آويزانش كرده اند در حالي كه مغزش مي جوشد و ...
حضرت زهرا منقلب شده وعرض كرد مگر چه كار كرده اند كه چنين عذاب مي شوند؟
حضرت فرمود : آن زني را كه به مويش آويزان كرده اند و مغزش مي جوشد زني است كه مويش را نامحرم ببيند...

در شرح اين حديث شهيد بزرگوار حضرت آيت اله دستغيب شيرازي در كتاب معراج چنين تشريح كرده اند:
زمان ما چه خبر است؟ از بس منكر شايع شده قبح آن هم از بين رفته است...

البته خیلی طولانی بود و من فقط چند جمله ای از هر کدام را نوشتم.
خیلی هم برام مهم بود که از خودم حرف نزنم و با سند حرفی را اینجا قرار بدم. چون واقعا درحدی نیستم که بخوام در این مورد حرفی بزنم.
واقعا اینقدر بعضی منکرها زیاد شده قبح آن هم برای ما از بین رفته. مثلا همین الآن شاید ما بگیم خب حالا یه خانم دو تا تار مویش بیرون بیفته، خدا چقدر استغفرالله سختگیره که مغز سرشو میجوشونه!!!!! اما، همون خانم شاید نمیدونه همون دو تا تار مو داره چکار میکنه تو خیابون.
واقعیته که مو زیباییه، و مسلما بیرون گذاشتن حتی دو تا تار مو خیلی در چهره ی فرد تاثیر میذاره.
اما خب من فکر میکنم خیلی از ما خانمها شاید نمیدونیم که همین بیرون گذاشتن ساده ی دو تار مو، چه کارها میکنه، برای همین شاید عذابی که خدا برای این گناه درنظر گرفته از نظر ما خیلی خیلی خیلی سختگیرانه است. چون واقعا قبح این کار برای ما از بین رفته.
عذر میخوام پستم طولانی شد.

سلام
خوب ای کاش حداقل به صورت کلی موضوع مساله رو منقح و شسته رفته می فرمودید!
مثلا تناسب اعمال با عقاب و جزاء
و جایگاه فضل و بخشش خداوند در عقوبت یا جزاء خیر و تعارض ان با عدالت الاهی
مثلا بخشش خداوند یک نفر رو و عدم بخششفرد دیگر با عدالت خدا سازگار است یا خیر

باسمه تعالي، سلام بر همه دوستان

جناب عباس زاده، بحث بنده (با شما) اين بود كه عذاب دقيقا ظهور اعمال است، بنده نگفتم عذاب الهي يك اضافه و مازادي است كه خداوند به گردن بنده مي گذارد، سبحانه و تعالي، شما چرا نتايج خودتان را به گردن ما مي گذاريد، بنده با دلايل مختلف (از جمله صريح آيات قرآن) آوردم، گاهي ظهور عذاب در قيامت براي عده كمي خلود در آتش است؛ زيرا اين اشخاص كساني هستند كه اعتقاد و كفر در ذاتشان نفوذ كرده و ثابت شده است، و اين ثبوت است كه منشأ خلود است، زيرا اينها انسانهايي هستند كه ديگر قابليت جذب رحمت الهي ندارند، شما با دلايلي كه به نظر بنده به هيچ وجه قابل قبول نبود، نوشتيد اين با عدالت خداوند سازگار نيست؛:Moteajeb!::Moteajeb!::Moteajeb!: بلكه اينها مدت طولاني عذاب مي شوند و بعد از آن مدت است كه نيست و نابود :Moteajeb!:مي شوند، بنده يك اشكال نقضي بر گفته خودتان وارد كردم گفتم، اگر شما مسأله عدالت را به نحو محدوديت و نامحدوديت هم حساب كنيد، اين عذاب محدود هم خيلي با مدت عمل محدود انسان تفاوت دارد، هفتاد يا هشتاد سال كجا، 300000000000000 سال كجا، يعني اگر شما به اين شكل بخواهيد مسأله عدالت را اثبات كنيد كه كلام خودتان نقض مي شود، پس اين رأي گيري شما به درد خودتان مي خورد.

به هر حال مطلب بنده اين بود كه اولا، انسان معدوم نمي شود و باقي مي ماند، ثانيا، اين انسان باقي اگر به گونه اي باشد كه قابليت تطهير نداشته باشد، عذابش هم نامحدود مي شود و اين عذاب نامحدود وفاقترين عذاب است، زيرا ظهور خود اعتقادات و اعمال شخص است.

به نام خدا

طبق این آیه: "بلي من كسب سيّئة و احاطت به خطيئته فاولئك اصحاب النّار هم فيها خالدون"
اگر خطای یک بدی، انسان را احاطه کند در آتش جاودان خواهد شد. آن دیدی که ما نسبت به جهنمی ها داریم شاید در برخی موارد کاملا درست نباشد. برخی از آنها اگر خدا بخواهد بیامرزدشان در مقابل این مساله مقاومت می کنند یا مثلا اگر ببینند باید حقانیت اهل بیت را قبول کنند این کار را از روی دشمنی انجام نمی دهند.

پس چرا خودتان نظرسنجی در مورد محدودیت عذاب و پاداش گذاشته اید؟ به اضافه، من در ادامه بحث خودتان در پست 13 در مورد اینکه یک جهنمی بعد عذاب باید نابود شود این مطالب را گفته ام. به هر حال کسی که جهنم را بر می افروزد در مورد ابدی بودن عذاب یا آتش تصمیم می گیرد و پذیرفتن این مساله به نظر من جزء شروط تسلیم بودن است.

در مورد اینکه جهنمی ها چه می خواهند: حتی خودتان با اطمینان نگفته اید که فقط مرگ می خواهند. گفته اید "خیلی از آنها" که همین "خیلی" هم نیاز به بحث دارد.
نهایتا اینکه شما احتمالا علم غیب ندارید و در نتیجه به این راحتی نمی توانید بگویید به عرض من رسانده اند. شما از منبع اطلاعات بنده به احتمال زیاد خبر ندارید که اشتباه بودن آن را تاکید کنید.
اگر انجیل را ببینید صحبت از حیوانی می کند که زنی فاحشه روی آن نشسته و روی بدن آن حیوان توهین نسبت به ذات حق تعالی نوشته شده است. این حیوان نمادی از یک جهنمی درست و حسابی و اخلاق و مرام آنها است.

سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش

جزای عمل به نظر شما(با توجه به عدل و فضل نامحدود خدا بر ب
عذاب مطابق عمل و آثارش محدود و نعمت بهشتیان مطابق رحمت نامحدود
برای هردو نامحدود است عذاب و نعمت
برای جهنمیان نامحدود و برای بهشتیان محدود
هر دو محدود است و مطابق عمل و آثارش

نمایش نتیجه های نظرسنجی ها

جناب عباس زاده ی محترم به سؤالات خود کمی دقت بفرمایید شما از کیفیت سؤال نموده اید ومصداقهای کمیت را عنوان نموده اید !

عذاب ونعمت!!! را در گزینه ی اول به محدود یا نامحدود تقسیم کرده اید که این یک کمیت برای عمل وآثار عمل میباشد .

ودر گزینه های بعدی نیز با همین خطا در لفظ مواجه شدید .

محدود ویا نامحدود بودن در فعل مخلوق مصداق دارد واما در فعل خالق که علت تامه ی مطلق ویا خاص میباشد این وازه بی معنا است صرف نظر از اینکه در کل جمله خطای برقراری ارتباط لفظ با معنی صورت گرفته است .

از طرفی عدالت خداوند که صفت ذاتی نفسی الهی است کیفیت ترتب آثار بر عمل را برطبق دلالت تضمن ایجاد میکند نه بر طبق دلالت التزام!!! که التزام کمیت عمل است وتضمن کیفیت آثار عمل است .

یعنی اینکه خداوند آنچه را در مورد پاداش ویا مجازات انسانها در نظر میگیرد با توجه به ضمایم آن عمل منظور میکند نه با توجه به لوازم آن عمل ! که لوازم بر کمیت عمل ناظر است وضمایم بر کیفیت عمل !

وارد کردن جراحت بر دیگری طبق شرع حرام ومشمول دیه در این جهان و مجازات اخروی خواهد شد .اما این ظاهر عمل است وآنچه که در مورد پاداش ویا مجازات مد نظر است نیت جارح میباشد .

چه اینکه میبینیم این عمل(وارد نمودن جراحت بر فرد دیگر ) در میدان جنگ و در اتاق عمل نه تنها نکوهیده نیست بلکه امری قابل تقدیر در جهان معلول ود ر آخرت است .
چنانکه میبینیم برای مجاهد در راه خدا چقدر از کیفیات پاداشها سخن گفته شده :

ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا" بل احیاءعند ربهم یرزقون (آیه ی169 سوره ی آل عمران)

هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده اند ، مرده نپندارید ؛ بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده میشوند .

که این آیه به خوبی کیفیت پاداش عمل جهاد گری که در میدان جنگ بوده وفرد دیگری را(دشمن) مجروح نموده .

حال اگر این فرد در غیر جهاد وبا نیت غیر قربت" الی الله همین عمل جراحت را بر فردی حتی متخاصم ویا اوباش در مییدان شهر انجام دهد در هر صورت به دلالت های متفاوت( وبا نیات غیر از فربت) هم دراین جهان وهم در جهان آخرت مجازات میشد .

زیرا کیفیت نیت وقصد است که با کیفیت عذاب ویا پاداش منطبق میگردد

حق یارتان:Sham:

در مورد تسلیم بودن: من این را درباره مومنین گفتم که باید در مورد زمان عذاب تسلیم باشند. و الا برخی کفار که اندازه یک چهارپا هم از چیزی سر در نمی آورند.
"و لو رحمناهم و كشفنا مابهم من ضر للجوا في طغيانهم يعمهون"
شما احتمالا با مفاهیم طغیان و فسق ("ففسق عن امر ربه") آشنایی ندارید. هستند کسانی که این طورند. زندگی این دنیا دقیقا بر روی زندگی اخروی اثر می گذارد. آینه ای را فرض کنید که فردی جلوی آن کاری را می کند. اعمال انسان هم همین طور زندگی جاوید او را می سازد. بنابراین خیلی هم دست یک جهنمی نیست که تا دید اوضاع خراب است به حقانیت علی (ع) ایمان بیاورد و زیر کارهای خود بزند.

شما هم حرف من مبنی بر اینکه بعضی از جهنمی ها خودشان می خواهند در جهنم بمانند را با یک آیه از قرآن یا حدیث رد کن. شما نمی توانی با توجه به تصورات خودت بگویی حرف من اشتباه است و از هر که شنیده ام (که تازه ممکن است من نشنیده باشم) اشتباه گفته.
همین که در قرآن آمده که بعضا دوست دارند بمیرند و نابود شوند، نشان می دهد که شاید دست از لجبازی بر نمی دارند و به مسایلی ایمان نمی آورند. به علاوه در قرآن گفته شده که اگر هم به دنیا برگردند باز کارهای بد خود را تکرار می کنند.

نهایتا اینکه شما از آیه زیر خبر نداری که قبول کردن بخشهای خوب انجیل را با مسیحی شدن یکی می دانی.
"شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا والذی اوحینا الیک و ما وصینا به ابراهیم و موسی و عیسی"

سلام.

قرار گیری اشخاص در مقامات و در جات اخروی بر حسب ضرورت و روابط عینی رقم می خورد،برخلاف دنیا که مقامات همه اعتباری است،بنابراین ورود به بهشت به دلخواه شخص نیست که هر وقت خواست از جهنم برود بیرون و وارد بهشت گردد،به عبارتی مرتبه شخص اجازه چنین کاری را نمی دهد،وجود شخص و اثارش همان مرتبه اش است به عبارتی نعمتها وعذابهای جهنیمان بر حسب همان جوهره وجودیشان است نتیجتا همانجا هستند که باید باشند ..برای رفتن به مراتب بالا باید جوهره وجودی کمال یابد که البته در ان موقف راهش فقط از طریق حق امکان دارد نه خود شخص...به گفته متعارف مرتبه هر شخص هم فرکانس با مرتبه اش است،نتیجتا همانجایی قرار می گیرد که ضرورت دارد....مثل اینکه وجود هر عدد همان مرتبه اش است،نتیجتا امکان جابجایی اعداد محال است،اگر دو جای چهار بنشیند انوقت دو،دو نیست بلکه همان چهار است چون مرتبه بین سه وپنج همان وجود چهار است...

البته کیفیت عذاب و عقاب بسته به کمال ونقص نفس می باشد،به عبارتی بین غیبت برای یک عالم و یک عامی از لحاظ ظاهر یک جور است ولی از لحاظ معنوی با یکدیگر فرق می کند،به عبارتی ممکن است غیبت برای عامی در ظهور معنوی عین خوردن گوشت برادر مرده خود باشد،ولی برای عالم همان باشد ولی کیفیتش جوری دیگر باشد که اصلا برای عامی قابل تصور نباشد،به عبارتی نمی توان کیفیات عذاب و نعمت را بما هو بیان نمود....

به عنوان مثال:
در حدیث هست که کسی که لواط نماید ،اگر توبه هم نماید از لذت تکیه زدن بر تخت ها محروم است به عبارتی تکیه می دهد ولی التفات و توجه ندارد،ولی عدم این لذت برای او دردناک هم نیست،ولی بقیه بهشتان بر تختها تکیه می زنند و لذت هم می برند،نتیجتا خود تکیه زدن بر سر جایش باقی است ولی مراتبه وجودی شخص طوری است که دو اثر مغایر با یکدیگر دارد...

خلاصه همه اثار اخروی بر اساس روابط عینی عمل و صورت معنوی و مسببات حاصل از ان رقم می خورد ولی ما نمی دانیم کیفیت ان چگونه است،ممکن است برای کسی جوری باشد وبرای دیگر یک جور دیگر...

خوردن مال یتیم،خوردن اتش است،ودر همین دنیا نیز شخص دارد اتش می خورد ولی غافل است،(تعلقات مادی و حجابهای مادی مانع درک می شود)به محض مردن خود را واقع در ان می بیند،ولی کیفیت خوردن و اینکه چگونه است ،بر حسب مرتبه نفس مغایر است وشدت و ضعف ان نیز به همین بسته است...
یاحق

------------

البته آقایون هم باید مراقب باشند حرکاتی نکنند که خانمی تحریک شود
مثلا : مردان باید طوری لباس بپوشند که بدن نما نباشد و همچنین موی سینه مرد رو نباید زن ببیند چون با این کار ممکن هستش زن تحریک شود

عذاب آخرت مثل سوختن یک دست با چوب کبریت می ماند که یک لحظه اتفاق می افتد ولی اثرش مدت زیادی طول می کشد در مورد گناه کردن هم همین گونه است که شاید مدت زیادی طول نکشد ولی اثری که باقی می گذارد زیاد است