چرا ایاک نعبد وایاک نستعین در نماز به صیغه جمع خوانده میشود؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا ایاک نعبد وایاک نستعین در نماز به صیغه جمع خوانده میشود؟

چرا ایاک نعبد وایاک نستعین در نماز به صیغه جمع خوانده میشود؟ در حالی که نماز گزار یک نفر است

سلام خدمت تمامی بزرگواران

1. به صورت جمع است نشان مى دهد كه اساس عبادت مخصوصا نماز بر پایه جمع و جماعت است ، حتى به هنگامى كه بنده در برابر خدا به راز و نیاز بر مى خیزد باید خود را میان جمع و جماعت ببیند، تا چه رسد به سایر كارهاى زندگیش .به این ترتیب هر گونه فردگرائى ، و تكروى ، انزواطلبى و مانند اینها مفاهیمى مردود از نظر قرآن و اسلام شناخته مى شود .


2.نماز گزار با گفتن "نعبد"اخوت دینی خود را با تمام مسلمانان جهان اعلام میدارد.


3.نمازگزار عمل خود را ناچیز وحقیر میداند وآنرا در جمع عمل صالحان عرضه میداردتا پذیرفته گردد.





در پناه قرآن وعترت موفق وسربلند باشید

[=Times New Roman]مفسران در این كه آیه شریفه "ایاك نعبد و ایاك نستعین" «متكلم به» نون جمع است و [=Times New Roman]نماز[=Times New Roman]گزار، در مقام فروتنى و شكستگى؛ چند وجه آورده‌اند، و نیكوترین آنها اینست كه: امام رازى در تفسیر كبیر آورده است. و خلاصه آن چنین است كه:
[=Times New Roman]در شریعت مطهر "اسلام" كسى كه چند جنس گوناگون را در یك معامله بفروشد، و برخى از آنها معیوب باشد، مشترى مى‌تواند، یا همه آنها را بخرد، و یا همه آنها را پس بدهد .اما اختیار ندارد كه معیوب‌ها را پس بدهد و بى عیب‌ها را بردارد و در این مورد، چون نمازگزارى بیند كه عبادت او معیوب و ناقض است، آن را به تنهایى به پیشگاه پروردگار عرضه نمى‌كند، بلكه آن را به انضمام عبادت همه عبادت كنندگان: از انبیا و اولیا و نیكان ضمن یك معامله عرضه مى‌دارد. بدان امید، كه عبادت او در این ضمن پذیرفته شود. زیرا كه تمامى آن عبادات رد نمى‌شود. زیرا هرگاه، برخى پذیرفته شوند، برخى پذیرفته نشوند. پذیرفتن سالم و نپذیرفتن معیوب، تبعیض در یك صفقه (عقد ربیع) است و این، موردى است كه پروردگار، بندگان خویش را از آن، باز داشته است . پس، چگونه شایسته كرم پروردگارى اوست؟ او راهى جز پذیرش همه در پیش ندارد و مراد حاصل است .
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]منبع:
[=Times New Roman]كشكول شیخ بهایی، دفتر اول، با تصرف .

در حکمت تعبیر آیه شریف ایاک نعبد و ایاک نستعین وجوه متعدده ای بیان گردیده است که اجمالا به سه وجه دیگر اشاره می نماییم :


1 – شریک قرار دادن قاری در اظهار عبودیت با سایرمؤمنین ، به جهت تبرک و مقبولیت عمل و سرعت در اجابت دعا . کما اینکه از اسرار جلسه جماعت در نماز و دعا به مصداق فرمایش یدالله مع الجماعة این است که انسان دعا و عبادتش را با دعا و عبادت انبیا و اوصیا و اولیای الهی و سایر مؤمنین مخلوط نموده به خداوند متعال عرضه نماید .

2 – گریز از دروغ بزرگ : ادعای عبودیت ادعای بسیار بزرگیست و چه بسا این ادعا از سوی ما کذب باشد ، لکن اگر این دعا و ادعا با دعا و ادعای مقربین درگاه الهی مخلوط بشود ، به جهت غلبه عبادت و عبودیت آن بزرگواران ، این ادعای ما و اظهار عبودیت ما کذب نخواهد شد .

3 – اعتراف به حقارت نفس و عدم لیاقت در عرضه عبادت به تنهایی و منفرداَ به محضر حضرت معبود ، لهذا به صورت جمع و مع الغیر اظهار عبودیت می کنیم که معیت و همراهی کرده باشیم با عباد حقیقی خداوند و نفوس زکیه و مطهر به خصوص امام معصوم هر زمان ارواحنا فداهم که در عصر ما حضرت حجة ابن الحسن العسکری عجل الله تعالی فی فرجه الشریف می باشد . باشد که خداوند متعال به برکت این همراهی و معیت ، نام ما را در لوح محفوظ ، جزو بندگان و عباد خویش ثبت فرماید .

و من الله التوفیق

موضوع قفل شده است