سجده به طرف کعبه!

با سلام خدمت شما
عبادت مخصوص خداوند است وعبادت غیر او شرک محسوب می شودوما هر روز حداقل به این مساله اعتراف می کنیم که ایاک نعبد ،تنها تورا عبادت می کنیم.
قرآن آنچنان که از مشرکان نقل می کند آنها بت ها را عبادت می کردند،ما نعبدهم الا لیقربونا الی الله(زمر/3)ما این بتها را عبادت نمی کنیم مگر برای اینکه ما را به خدا نزدیک کنند.
پس خود بت پرست ها اعتراف دارند که آنها را پرستش می کردند.ولی نماز خواندن به سوی کعبه عبادت کردن آن نیست،بلکه چون کعبه نماد توحید است وخانه ای است که به دستور خدا ساخته شده است،وخداوند امر فرموده به سوی کعبه نماز بخوانیدچنان که می فرماید:
فول وجهک شطرالمسجد الحرام وحیث ما کنتم فولوا وجوهکم شطره،ای روی خود را به جانب مسجدالحرام کن وهر کجا باشید روی خود را به سوی آن بگردانید.(بقره/144)
با توجه با دستور خداوند ما رو بسوی کعبه می کنیم تا امر خدارا اطاعت کنیم واین عبادت خداست،نه عبادت کعبه،ولکن مشرکان خود اعتراف می کنند که بت ها را مستقلا می پرستیدند در حالی که خدا از این کار آنها راضی نبود وبا ارسال پیامبران آنها را از این کار نهی می کرد.
خلاصه جواب اینکه قبله قرار دادن کعبه عبادت آن نیست بلکه به امر خداست ولی بت پرستها بتها را عبادت می کردند.البته انسان هر کجا رو کند به سمت خدا رو کرده است(اینما تولوا وجوهکم فثم وجه الله)وعلت سجده به سمت کعبه حکمت وفوایدی دارد که از جمله آنها ایجاد وحدت بین مسلمانان ونظم بخشیدن به عبادت آنهاست.

با سلام وآرزوی توفیق برای شما .در ابتدا باید اشاره شود :
فلسفه و حکمت بیش تر احکام و مقرارت اسلام براى ما مشخص نیست . تنها از باب تعبّد آن ها را پذیرفته ایم , و چون خداوند متعال و نبى گرامى اسلام (ص) و ائمه اطهار(ع) فرموده اند، یقین داریم تمام دستورهای آن ها مبتنى بر مصالح و مفاسد واقعی است ؛ از این رو با جان و دل از آن هااطاعت مى کنیم، اگر چه علت گفتارشان را ندانیم . ما از دستور دکتر که مى گوید: فلان دارو را بخور, فلان آمپول را تزریق کن و از خوردن فلان غذا خوددارى کن و..., پیروی می کنیم، با این که نمى دانیم خاصیت فلان دارو و آمپول چیست. با توجه با این مقدمه حال باید گفت که رو به قبله و سجد بر مهر ومانند آن نه تنها شباهت با مراسم جاهلیت ندارد بلکه عین توحید و نفی بت پرستی است که خلاصه مباحث در دو محور بیان می شود :
الف) در باره فراز اول باید گفت :
بر اساس آموزه : « فاينما تولوا فثم وجه الله ؛ (1) به هر سوي رو نمايید وجه خداوند بدان سمت است»، معلوم مي‌شود از اين جهت كعبه خصوصيتي ندارد، يعني چنين نيست كه اگر انسان رو به كعبه نبود ،رو به خدا نباشد، بنا بر اين رو به كعبه بودن در برخي امور،‌ نظير نماز، ذبح يا حرمت رو يا پشت به كعبه بودن در پاره‌اي موارد، تنها در محدوده احكام فقهي است و گرنه هيچ جهتي را نمي‌توان درباره خداوند مشخص كرد. (2) ولي در آيات قرآن و سنت پيامبر (ص) دستور داده شده كه برخي اعمال عبادي و غير عبادي بايد رو به قبله انجام گيرد مثلا قرآن كريم فرمود:
« فول وجهك شطر المسجد الحرام و حيث ما كنتم فولوا وجوهكم شطره ؛ (3) پس روي به طرف مسجد الحرام كن و شما مسلمانان هر كجا باشيد، در نماز روي بدان جانب كنيد».
در روايات نيز تصريح شده كه نماز بايد رو به قبله باشد. (4)
چه این که توجه به قبله از آن رو که انسان یک وجود مادى است و بالاخره باید به سویى نماز بخواند، دستور داده شده است که همه به یک سو نماز بخوانند تا وحدت و هماهنگى در صفوف مسلمانان پیدا شود، و از هرج و مرج و پراکندگى جلوگیرى به عمل آید. فکر کنید اگر هر کسى به سویى نماز مى‏خواند و صفوف متفرق تشکیل مى‏دادند ، چقدر زننده و ناجور بود؟
ضمنا سمتى که به عنوان قبله تعیین شده (سمت کعبه) نقطه‏اى است مقدس که از قدیمى‏ترین پایگاه هاى توحید است و توجه به آن بیدار کننده خاطرات توحیدى مى‏باشد. (5)
ب_ درباره ضرورت سجده بر مهر باید گفت: سجده کردن بر مهر یا مهر کربلا لزومى ندارد، بلکه واجب این است که بر خاک یا سنگ یا چوب و هر چیزى که از زمین است( غیر ازمعدنیات و خوردنى ها و نوشیدنى ها و پوشیدنى ها) سجده کرد. بنابراین، اگر کسى هنگام سجده پیشانى را بر خاک یا دیگر موارد ذکر شده بگذارد، نمازش صحیح است . (6) و خاک مهر هم می تواند هر خاکی باشد. مگر آنکه غصبی یا نجس باشد که سجده بر آن صحیح نیست و الا سجده بر هر خاک یا سنگی صحیح است.
اما این که فعلاً مرسوم شده است که بر مهر سجده می‌‌‌‌‌‌‌کنند، اولاً: به جهت این است که چون سجده بر خاک نرم در مساجد و در خانه ها با مشکلاتى همراه است، خاک را به صورت مهر در آورده اند که سهل الوصول باشد و مشکلى از نظر نظافت و ... نداشته باشد.
ثانیاً چون در روایات، سجده بر تربت حضرت سید الشهدا(ع) تمجید و تشویق شده است.
امام صادق(ع) فرمود:« السجود على طین قبر الحسین(ع) ینوّر إلى الارضین السبعه و من کانت معه سبحه من طین قبر الحسین (ع) کتب مسبّحاً و ان لم یسبح بها.، سجده بر خاک قبر امام حسین(ع)، زمین را تاهفت طبقه نورانى می‌کند. هر کس تسبیحى از گِل قبر حسین(ع) همراه داشته باشد همواره تسبیح گو محسوب می‌‌شود گرچه مشغول ذکر نباشد»(7).
معاویه بن عمار می‌گوید: همیشه همراه امام صادق (ع) مقدارى از خاک کربلا (خاک قبر امام حسین) بود. هنگامى که می‌خواست نماز بخواند بر آن سجده می‌کرد و می‌فرمود: سجده بر تربت امام حسین(ع) از هفت آسمان بالا می‌رود.(8)
ج_ در باره سجده پیامبر بر مهر باید گفت: براساس روایات سیره عملی پیامبر آن بوده است که همیشه بر خاک یا سنگ یا حصیر سجده می نمود.
دسته ای از روایات، بر این نکته دلالت دارند که پیامبر، مسلمانان را به پیشانی نهادن بر خاک به هنگام سجده، فرمان می داد، ام سلمه (همسر پیامبر) از حضرت روایت می کند: «ترب وجهک لله؛ (4) رخسار خود را برای خدا، بر خاک بگذار».
در روایت دیگری آمده: وائل بن حجر می­گوید: «رأیت النبیّ (ص) إذا سجد وضع جبهته وأنفه علی الارض؛ (9) آنگاه که پیامبر سجده می­کرد، پیشانی و بینی خود را بر زمین می نهاد».
انس بن مالک و ابن عباس و برخی از همسران پیامبر مانند عایشه و ام سلمه و گروه بسیاری از محدثان روایت کرده‌اند: «کان رسول الله (ص) یصلی علی الخمرة؛ (10) پیامبر، بر خمره -که نوعی حصیر بود و از لیف خرما ساخته می شد- سجده می نمود».
ابوسعید ـ از صحابه رسول خدا ـ می گوید: «دخلت علی رسول الله (ص) و هو یصلی علی حصیر؛(11) به محضر پیامبر وارد شدم در حالی که بر حصیری نماز می گزارد». پس هر چند نتوان گفت پامبر بر خاک خشک و مرتب شده ای مانند مهر می کرد، اما بر چیزی از همان جنس یعنی خاک معمولا سجده می کرد .
پی نوشت ها:
1. بقره (2) آيه 115.
2. جوادي آملي، صهباي حج،نشر مركز اسراء، قم، 1383ش. ص226.
3. بقره (2) آيه 144.
4. حر عاملی ، وسائل الشيعه،نشر دار الاحياء لتراث العربي،‌ بيروت، بي‌تا. ج4، ص 295.
5. ناصر مکارم ، تفسیر نمونه ،نشر دار الکتب الاسلامیه، تهران بی تا . ج1 ،ص 415.
6. توضیح المسایل مراجع، نشر جامعه مدرسین، قم 1389 ش، ص569 .
7. حر عاملی، وسائل الشیعه، نشر دار الاحیا التراث العربی بیروت، ج 3، ص 608.
8. همان، ص 605.
9. علی متقی، کنزالعمال، نشر دار البعثه بیروت، ج7، ص 465، ح 19809.
10. جصاص حنفی احکام قرآن، نشر دار الفکر بیروت، ج3، ص209.
11. بیهقی، سنن بیهقی، نشر دار صادر بیروت، ج2، ص421.

سلام
در اسلام قبله تنها تعیین یک جهت مشخص برای نظام بخشی به برنامه های عبادی مسلمین است و خود کعبه هیچ موضوعیتی در عبادت ندارد
حال اگر مغرضین می خواهند خلاف برنامه ها و اهداف دین چیزی را به آن نسبت دهند منحصر در این نخواهد بود
والله الموفق

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و خداقوت

همانطور که دوستان فرمودند
حکم:
«به کعبه سجده کنید»
تفاوت دارد با، حکم:
«به سوی کعبه سجده کنید»

سجده به کعبه با سجده به سوی خدای کعبه فرق میکنه

به نام یزدان بخشاینده بخشایشگر
یعنی از این سوال‌ها با هم پرسیده می‌شه ؟!
سجده به آدم سجده به من سجده به شما سجده به بت سجده به کعبه سجده به آتش سجده به شیطان سجده به هر چیزی که خداوند فرموده باشه سجده به خود خداست
دستور خداوند هست حتی اگر گفتم آدم به ابلیس سجده کند!
اصلا معنی تسلیم و اسلام هم همین است که تسلیم خدا و پیامبر او جانشینان او باشیم و هر چه که گفتند بگوییم چشم و سپس حکمتش رو بپرسیم!
دوست عزیزم حکیم ابوالقاسم فردوسی می‌فرمایند :

[TD="class: b"]نگویی که آتش پرستان بُدند[/TD]

[/TD] [TD="class: b"]پرستندهٔ پاک یزدان بُدند

البته بحث در این مورد که به بحث قبله و یا نمازگاه مربوط هست و جزء مباحث یکتاپرستی هست بسیار هست
بعدش سجده به کعبه سجده به سوی خدا هست!
این رو گفتم که بدونید خدا در جای خاصی نیست که ما به سوی او سجده کنیم!
حالا بحث خیلی زیاد هست
فقط بدونید که اطاعت خدا همان پرستش او هست و هر کاری گفت باید انجام داده شود و ان قلت نباید آورد بگو خب!

علاوه بر مواردی که دوستان گفتن
هر سجده ای ایراد ندارد مثلا خداوند به شیطان گفت به انسان سجده کن
یا برادران یوسف بر یوسف سجده کردن