جمع بندی روزه و زخم معده
تبهای اولیه
بنده قبل از متحول شدن روزه نمی گرفتم و بعد تقریبا در0 و 20 و19 دچار زخم معده شدیدی با خونریزی زیاد شدم که برام مشکلاتی نظیر کم خونی مفرط بعضی جاها خوندم احتمال مرگ می رفته یک سال در مان کردم اوایل که به صورت موقتی درمان می شد بعدا همانا و شروع درد. دو بار اندسکوپی کردم و یک سال بیش توسط دکتر دیگری درمان شدم ولی اون دکتر به من گفت نه روزه بگیر بیش از سه ساعت معده ات خالی نباشد امسال یک روز هم روزه نگرفتم می ترسیدم معده ام شروع شود به درد گرفتن می خواهم تا زمانی که ماه رمضان به زمستان می اید روزه نگیرم؟؟؟ و تکلیف روزه های قبل از بیماری ام را نمی دانم
رهبری. زخم اثنی و اشعر
بنده قبل از متحول شدن روزه نمی گرفتم و بعد تقریبا در0 و 20 و19 دچار زخم معده شدیدی با خونریزی زیاد شدم که برام مشکلاتی نظیر کم خونی مفرط بعضی جاها خوندم احتمال مرگ می رفته یک سال در مان کردم اوایل که به صورت موقتی درمان می شد بعدا همانا و شروع درد. دو بار اندسکوپی کردم و یک سال بیش توسط دکتر دیگری درمان شدم ولی اون دکتر به من گفت نه روزه بگیر بیش از سه ساعت معده ات خالی نباشد امسال یک روز هم روزه نگرفتم می ترسیدم معده ام شروع شود به درد گرفتن می خواهم تا زمانی که ماه رمضان به زمستان می اید روزه نگیرم؟؟؟ و تکلیف روزه های قبل از بیماری ام را نمی دانمرهبری. زخم اثنی و اشعر
سلام علیکم
طبق نظر رهبری:
1- روزه هایی را که در حال سلامت نگرفته اید عمدا ؛علاوه بر قضا کفاره عمد و کفاره تاخیر دارد که باید پرداخت شود ، واما قضای روزه ها را اگر می توانید در آینده با بهبودی بیماری بجا بیاورید ، که انجام می دهید ، و اگر بیماری خوب نشد و امکان روزه گرفتن نبود آنها را وصیت می کنید ، برای شما بجا بیاورند.
2- روزه هایی را که به جهت بیماری در ماه رمضان نگرفته اید اگر تا رمضان سال بعد می توانید قضایش را بگیرید (ولو هفته ای یک روز در زمستان) که قضایش را بجا می آورید ودیگر چیزی به عهدتان نیست ؛ولی اگر در تمام طول سال تا رمضان سال بعد؛آ روزه برایتان ضرر قابل توجه دارد ، قضای این روزه ها بر شما واجب نیست فقط یک فدیه پرداخت می کنید.
س 819: کسی که تعداد روزهایی که روزه نگرفته و مقدار نمازهایی را که نخوانده نمیداند، وظیفهاش چیست؟ کسی هم که نمیداند روزهاش را بر اثر عذر شرعی افطار کرده و یا عمداً آن را خورده است، چه حکمی دارد؟
ج: جايز است که به قضاى آن مقدار از نماز و روزههايش که يقين به فوت آنها دارد، اکتفا نمايد، و در صورت شک در افطار عمدى کفّاره واجب نيست.