جمع بندی خواندن دعا و قرآن به آب جهت شفابخشی!

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خواندن دعا و قرآن به آب جهت شفابخشی!

با سلام خدمت همه بزرگواران و اساتید این سایت ارزشمند

نمیدونم سوالم رو در قسمت مناسبی از سایت می پرسم یا نه! انشاءالله که این تاپیک توسط مدیران حذف نگردد...
و اما سوال حقیر:
وقتی که گفته می شود مثلا فلان دعا یا سوره قرآن را به آب بخواند و بخورد، منظور کدامیک از موارد زیر است:

1) باید آب را در ظرفی که در بسته نیست و مقابل دهان خود بگیریم و مستقیما سوره مورد نظر را به آب بخوانیم؟ (منظور هنگام خواندن سوره مورد نظر نفس ما با آب در ارتباط باشد!)
2) می توان سوره مورد نظر را تلاوت کرد و بعد از اتمام سوره، به آب فوت کنیم؟ (منظور هنگام تلاوت سوره مورد نظر، نیازی نیست که نفس ما با آب در ارتباط باشد و فقط بعد از اتمام سوره باید به آب بدمیم!)
3) می توان آب را در ظرفی دربسته در مقابل خود قرار داد و سوره را تلاوت کرد و نیازی به فوت کردن هم نیست؟ (منظور فقط کافی است که آب صدای ما را بشنود!)

از کسانی که در این زمینه اطلاعاتی دارند، خواهشا دریغ نفرمایید...
برچسب: 

[=arial]

با نام الله


[=arial]


[=arial] کارشناس بحث: استاد صدیقین

سؤال:
وقتی که گفته می‌شود مثلا فلان دعا یا سوره قرآن را به آب بخواند و بخورد، منظور چیست؟

پاسخ:
در برخی از روایات از شفابخشی آب برخی آیات، در درمان برخی بیماری‌ها یاد شده که بعضی از این گونه روایات در کتاب «الامان» سید بن طاووس و کتاب مصباح کفعمی آمده است؛ ولی سند آن‌ها ذکر نشده، و بنده در منابع معتبرتر و جوامع اصلی روایات، این احادیث را نیافتم! نمونه‌هایی از این گونه روایات را نقل می‌کنم و بعد با توجه به متن آن‌ها، پاسخ شما را عرض می‌کنم:
و أما آيات الشفاء فهي عظيمة الشأن من كتبها و حملها و شربها شفي من كل داء و هی: «وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ و يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فِيهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ ذلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِيمَ وَ أَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَخْسَرِينَ أَ لَمْ تَرَ إِلى‏ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَوْ شاءَ لَجَعَلَهُ ساكِناً وَ لَهُ ما سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» (1)

گفته شده که این آیات، آیات شفاست؛ کسی که آن را بنویسد و با خود داشته باشد و آب آن را بنوشد، از هر دردی شفا یابد.
«و من ذلك فی سورة الزخرف عن الصادق (علیه السلام) من كتبها و حملها أمن من شر كل ملك و كان محبوبا عند الناس أجمعين و ماؤها ينفع شاربه من انفصام البطن و يسهل المخرج» (2)
در مورد سوره‏ زخرف از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده که فرمود: «هر كه آن را بنويسد و با خود بردارد، از گزند هر حكمران ايمن گردد و نزد تمامى مردم محبوب شود و آب آن، آشامنده اش را از يبوست معده سود می بخشد [یعنی در رفع این مشکل، آن فرد را کمک می کند] و قضاى حاجتش را آسان می‌گرداند»
«و من ذلك فی سورة محمد (صلی الله علیه و آله) عن الصادق (علیه السلام) من كتبها و حملها في وقت محاربه أو قتال فيه خوف أمن ذلك و فتح عليه باب كل خير و من شرب ماءها سكن عنه الرعب و الزحير و قراءتها عند ركوب البحر منجاة من الغرق»
روایت منقول از امام صادق (علیه السلام) درباره سوره محمد (صلی الله علیه و آله): ... کسی که آب آن را بنوشد، ترس و ناله از او برطرف شود...
در متن این روایات گفته شده کسی که آب آنها را بنوشد؛ با توجه به این که در این چند روایتی که نقل کردم هیچ دستور اضافه دیگری داده نشده، ظاهر مطلب اینست که این سوره ها را به طور معمول به آب بخواند و سپس آن آب را بنوشد. سخنی از «فوت کردن»، «در بسته بودن آب»، «در باز بودن آب»، «ارتباط نفس با آب» و این گونه حرف‌ها نیست!

منابع:
1. كفعمی عاملی، ابراهیم بن علی، المصباح، ص 196.
2. حسنی، علی بن موسی (سید بن طاووس)،
الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان، ص 89.


موضوع قفل شده است