جنایات یزید

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
جنایات یزید

1- فاجعه خونين كربلا


مهمترين جنايتى كه به دستور يزيد در ابتداى حكومت وى انجام شد،


ماجراى خونين كربلاى سال 61 هجرى است که امام حسین (ع) و ياران پاكباخته و با ايمان او را با وضع فجیع به شهادت رساند ،


چنانکه عبيدالله بن زياد، سيدالشهداء(ع) را به امر يزيد شهيد كرد

و اهل بيت او را مانند كفار اسير ساخت و به فرمان يزيد, آنان را با سر بريدة امام حسين(ع) به شام فرستاد


و به دستور يزيد آنها را بر در مسجد دمشق, همانگونه كه ديگر اسيران را نگه ميداشتند نگاه داشتند تا مردم آنها را ببينند.


و يزيد او را به پاس اين خدمات تا زنده بود از استانداري معزول نكرد و از آن همه جرائم و جناياتي كه مرتكب شد


مانند آب به روي اهل بيت بستن و اطفال خردسال و كشتن كودكان شيرخوار

از اعمال كفر آميز يزيد كه دل خواص و نزديكانش هم از آن به درد آمد و اعتراض همه را در پی داشت ,


اين بود كه سر مبارك حسين(ع) را با بانوان واسیران در مجلس عمومي حاضر ساخت و آن سر انور را در جلو خود گذاشت و با چوب بر لب و دنداني كه پيامبر(ص) ميبوسيد می زد

2- كشتار وسيع مردم مدينه‏

اين فاجعه در ذى حجّه سال 63 هجرى واقع شد که به واقعه "حره " نيز معروف است.

پس از حادثه خونين كربلا و آگاهى مردم از ماهيّت يزيد و پليدى و خباثت وى، و اعلام قيام و جهاد از سوى «عبداللّه بن حنظله غسيل الملائكه» و برخى ديگر از صاحب نفوذان، انقلاب خونينى در مدينه آغاز شد.

مردم مدينه نخست با عبداللّه بن حنظله بيعت كردند و آنگاه «عثمان بن محمد بن ابوسفيان»، والى مدينه را بيرون كردند.

بنى‏اميّه در منزل مروان بن حكم اجتماع كردند و همگى در آن جا محبوس شدند.

مردم مدينه يزيد را از خلافت خلع كرده و به بدگويى و سبّ و لعن وى پرداختند.

يزيد كه از ماجرا مطّلع شد، لشكر عظيمى فراهم ساخت و فرماندهى آن را به عهده مردى خونريز به نام «مسلم بن عقبه» گذاشت.

اين فرمانده سفّاك، پس از محاصره مدينه، مقاومت آنان را درهم شكست و به قتل و غارت مردم مدينه پرداخت و كشتار وسيعى را در اين شهر به راه انداخت.

ابن اثير مى‏نويسد: مسلم بن عقبه، مدينه را سه روز بر لشكريانش مباح ساخت كه هرگونه بخواهند در آن عمل كنند.

آنان به كشتار وسيع مردم پرداخته و اموال آنان را نيز غارت كردند.

ابن قتيبه مى‏نويسد: يكى از سربازان شامى به منزل زنى وارد شد كه كودكى شيرخوار داشت، سرباز از او اموالى را طلب كرد، زن اظهار داشت: هر چه مال در خانه داشتم، همه را به غارت بردند.

سرباز سنگدل يزيدى طفل شيرخوار را از دامن مادر جدا كرد و در برابر چشم او چنان سرش را به ديوار كوبيد كه مغزش متلاشى شد. مسلم بن عقبه وقتى بر مردم مسلّط شد،

از آنان به عنوان بردگان يزيد بيعت مى‏گرفت كه اختيار اموال و خانواده آن‏ها به دست يزيد مى‏باشد كه هرگونه بخواهد در آن‏ها تصرّف كند.

هر كس امتناع مى‏ورزيد، كشته مى‏شد. در اين فاجعه از بزرگان مهاجر و انصار هزار و هفتصد تن و از ساير مسلمين ده هزار تن به قتل رسيدند.

ابن ابى الحديد مى‏نويسد: لشكريان شام، مردم مدينه را سر بريدند، آن‏گونه كه قصّاب، گوسفند را سر مى‏برد.

چنان خون‏ها ريخته شد، كه قدم‏ها در ميان آن‏ها فرو مى‏رفت؛ فرزندان مهاجر و انصار و مجاهدان بدر را به قتل رساند و از آن‏ها کسانی که باقى ماندند، به عنوان بردگان براى يزيد بيعت گرفت.

دراين فاجعه به زنان مسلمان نيز بى‏حرمتى شد و جمعى از آنان مورد تجاوز قرار گرفتند

3- آتش زدن كعبه

لشكر يزيد پس از غارت مدينه براى نبرد با عبداللّه بن زبير به سوى مكّه حركت كرد.

مسرف بن عقبه در بين راه به هلاكت رسيد.

وى به هنگام مرگ، به سفارش يزيد، «حصين بن نمير» را به فرماندهى لشكر انتخاب كرد.

لشكريان شام مكّه را محاصره كردند و ابن زبير را كه به مسجد الحرام پناهنده شده بود، مورد حمله قرار دادند.

آنان با منجنيق، حرم الهى را آتش باران كردند كه در نتيجه پرده‏ها و سقف كعبه آتش گرفت و سوخت.

مورّخان نوشته‏اند كه اين آتش سوزى در سوم ربيع الاوّل سال 64 هجرى واقع شده است.

محاصره و درگيرى شاميان با عبداللّه بن زبير و طرفدارانش ادامه داشت، تا آن‏كه خبر مرگ يزيد به شاميان رسيد و پس از آن، آن‏ها متفرّق شدند و به شام بازگشتند.

آرى؛ يزيد در مدّت كوتاه خلافتش، هر سالى را با جنايتى بزرگ سپرى كرد و به جان و مال و ناموس مسلمين بویژه شیعیان دست تعرّض دراز نمود

«ذهبى»- دانشمند معروف اهل سنّت- به در معرّفى يزيد مى‏نويسد: خاندانش)، خشن، تندخو و بى ادب بود.

مسكرات مى‏نوشيد و مرتكب منكرات مى‏شد. دولت وى با كشتن حسينِ شهيد آغاز و با واقعه حرّه (مدينه) پايان يافت(1)

نتيجه:

نتيجه اين ظلم‌ها نيز اين بود که حکومت وي و بني‌اميه دوام پيدا نکرد .

مسلمانان به ويژه شيعيان در قالب‌هاي مختلف عليه يزيد اعتراض و قيام نمودند که قيام توابين و قيام مختار از جمله آنها می باشند

مهم‌تر از همه اينکه اثر قيام امام حسين(ع) وفدا کاری یاران امام احيا و بقاي اسلام و نهادينه کردن فرهنگ عزت‌مندي در جامعه در پی داشت .

پینوشت:
1. سعید داودی -مهدی رستمی -عا شورا ، ریشه ها ،انگیزه ها-از ص213 به بعد

موضوع قفل شده است