چرا خداوند انسان ها و موجوداتی را آفرید که می دانست جهنمی هستند

[="Indigo"]بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ
و بى‏گمان بسيارى از پريان و آدميان را براى دوزخ آفريده‏ايم (زيرا) دل‏هايى دارند كه با آن درنمى‏يابند و ديدگانى كه با آن نمى‏نگرند و گوش‏هايى كه با آن نمى‏شنوند آنان چون چارپايانند بلكه گمراه‏ترند آنانند كه ناآگاهند.

سوال من این است که خداوند می داند که موجود a اگر خلق شود در انتها به جهنم خواهد رفت و در آتش جاودان خواهد بود.
خداوندی که رحمان و رحیم و فیاض علی الاطلاق است چرا این موجود را برای جهنم آفرید؟! بحث من این نیست که آن شخص اختیار دارد و با اختیار خود این راه را انتخاب می کند بلکه بحث من این است که خداوندی که می داند شخصی با اختیار خود جاودان در جهنم می شود،چرا او را می آفریند؟!

در اینجا لازم می بینم قسمتی از داستان یکی از بندگان خدا به نام خضر را بیان کنم که طبق قرآن این عبد خدا چشمه ای از رحمت و علم خدا بود و بحث من روی این رحمتش است فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا
این عبدی که چشمه ای از رحمت خدا را داشت وقتی یک جوانی را دید او را طبق آن رحمتی که داشت کشت تا با گمراه کردن پدر و مادرش خالد در آتش نشود فَانطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا........وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا

حال چرا خداوندی که رحمت مطلق است موجودی را می آفریند که علاوه بر گمراه کردن خودش هزاران نفر را گمراه کند و به آتش دوزخ ببرد؟! آیا اگر خداوند او را نمی آفرید رحمتش شامل حال او نشده بود؟![/]