ستون تثليث مقدس چيست
تبهای اولیه
ستون تثليث مقدس در اولموك،
واقع در جمهوري چك، مجموعهاي باشكوه از مجسمههاي باروك است كه در قرن هجدهم ميلادي و براي شكرگزاري به درگاه خداوند به خاطر پايان طاعون ساخته شد. اين بناي يادبود كه 35 متر ارتفاع دارد و پوشيده از مجسمههاي مذهبي نفيس است، از سال 2000 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است.
ساخت ستونهاي طاعون در ميادين شهرهاي اروپايي پديدهاي مختص دوره باروك (قرن هفدهم و هجدهم ميلادي) است.
اين ستونها كه در نمادپردازي مجسمههاشان اغلب به مضامين كتاب مكاشفات انجيل متكي هستند، از ستوني كه در سال 1614 در ميدان سانتا مارياي رم ساخته شد، الهام گرفته شدهاند.
كار ساخت ستون تثليث مقدس اولموك نيز پس از پايان دوره دو ساله شيوع طاعون در ناحيه موراويا، از سال 1716 آغاز شد.
ستون تثليث مقدس نتيجه كار چندين هنرمند و صنعتگر موراويايي است، هر چند كار روي اين ستون براي اغلب اين هنرمندان چندان خوشيمن نبود.
ونزل رندر، معمار برجسته موراويايي، نخستين كسي بود كه حين كار روي بناي اين ستون درگذشت.
رندر نخستين كسي بود كه ايده ساخت ستون تثليث مقدس را مطرح كرد و آن را به تصويب شوراي شهر اولموك رساند. رندر پس از طراحي، تأمين بودجه و ساخت طبقه اول ستون، درگذشت.
فرانك تونك، يوهان ونزل روكيكي و آگوستين شولتز ديگر هنرمنداني بودند كه پس از مرگ رندر روي بناي يادبود تثليث مقدس كار كردند، اما هيچ كدام آن قدر زنده نماندند كه شاهد تكميل ستون باشند.
فيليپ ساتلر نخستين كسي بود كه ايده ساخت مجسمههاي فلزي باشكوه در اطراف ستون را مطرح كرد. پس از مرگ ساتلر، آندراس زانر كارش را پي گرفت و او نيز پيش از مرگش، طي 7 سال 18 مجسمه و 9 نقشبرجسته در اطراف ستون ساخت.
سيمون فورستنر كه مجسمههاي مسي و زراندود «تثليث مقدس» و «عروج مريم باكره» را ساخت، از بقيه خوششانستر بود و تا زمان تكميل ستون در سال 1754 زنده ماند. هر چند سلامتي او نيز هنگام كار با تركيبات جيوه در مرحله آب طلا دادن بشدت به خطر افتاد.پس از تكميل ستون تثليث مقدس در سال 1754، اين بنا بيدرنگ به مايه شهرت و افتخار شهر اولموك تبديل شد،
به ويژه آن كه تمام هنرمندان و صنعتگراني كه در ساخت آن شركت داشتند، جملگي شهروندان اولموك بودند. مراسم تقديس و پردهبرداري از اين ستون نيز طي مراسم باشكوهي با حضور ماريا ترزا و همسرش، فرانسيس اول انجام شد.
چهار سال بعد هنگامي كه شهر اولموك به محاصره قواي پروس درآمد و ستون تثليث مقدس در خطر نابودي به وسيله آتش توپهاي ارتش پروس قرار گرفت،
مردم شهر دستهجمعي نزد فرمانده قواي پروس رفتند و از او خواستند تا از شليك به سوي اين بناي مقدس خودداري كند.
ژنرال كيت نيز درخواست مردم شهر را اجابت كرد و به اين ترتيب امروز تنها آسيب كوچكي كه به پايه ستون در جريان محاصره شهر وارد آمد، يادگاري از اين رويداد تاريخي است
.نماد تثليث مقدس (پدر، پسر و روحالقدس) بر فراز ستون شهر اولموك قرار دارد و در زير آن عروج مريم باكره به تصوير كشيده شده است. اين مجسمهها به همراه مجسمه جبرئيل و چندين مجسمه كوچكتر ريشسفيدان،
از مس زراندود ساخته شده است. 18 مجسمه از قديسين و 14 نقشبرجسته با آرايش طوماري يز در اطراف ستون به چشم ميخورند كه همگي از جنس سنگ هستند و در سه طبقه آرايش يافتهاند.
بالاترين طبقه در اختيار قديسيني است كه به نوعي با حيات زميني عيسي مسيح در ارتباط بودهاند: سنت آن و سنت يوآخيم (مادر و پدر مريم مقدس)، سنت ژوزف و يحيي تعميددهنده از جمله اين قديسين هستند.
سنت لاورنس و سنت جروم كه نمازخانه اولموك وقف آنها شدهاند، از ديگر قديسيني هستند كه مجسمهشان در طبقه اول به چشم ميخورد. سه نقشبرجسته اين طبقه نيز نمادي از فضايل اميد، عشق و ايمان هستند.
طبقه دوم به قديسين اهل موراويا، سنت سيريل و سنت متوديوس تعلق دارد كه براي تبليغ مسيحيت در سال 863ميلادي به موراويا آمدند.
سنت باسيل (كه يكي از كليساهاي مهم اولموك وقف او شده است)، سنت جان ساركاندر (كه در آغاز جنگهاي سي ساله در زندان اولموك تا پاي مرگ شكنجه شد) از ديگر قديسيني هستند كه مجسمههاشان در اين طبقه به چشم ميخورد.
در طبقه پايين نيز مجسمههايي از سنت موريس، سنت ونسيلسا و ديگر قديسان حامي ناحيه بوهم به چشم ميخورد. همچنين نقشبرجستههايي از دوازده حواري مسيح نيز در اين طبقه جاي گرفته است.
ستون تثليث مقدس همچنين درون خود نمازخانه كوچكي را جاي داده است كه بر ديوارهاي آن نقشبرجستههايي از هابيل و قابيل كه محصول مزرعه و گله خود را براي قرباني به محراب آوردهاند،
حضرت ابراهيم در حال قرباني كردن حضرت اسماعيل و گوسفند و نيز تصليب مسيح به چشم ميخورد.ستون تثليث مقدس در طول تاريخ خود چندين بار مورد مرمت و بازسازي قرار گرفته است كه از جمله آنها ميتوان به عمليات مرمت در سال 1926، 1948 (پس از پايان جنگ جهاني دوم) و سالهاي 1972 تا 1975 اشاره كرد.
اين ستون آخرين بار در جريان آمادهسازي پروندهاش براي ثبت در فهرست ميراث جهاني مورد بررسي و مطالعه دقيق قرار گرفت و بين سالهاي 1999 تا 2001 ميلادي تحت نظر لاديسلاو وركمان، مورد بازسازي و مرمت اساسي قرار گرفت.