آشنایی با اصول دین برای شاعران و نویسندگان و...

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آشنایی با اصول دین برای شاعران و نویسندگان و...

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج

سلام

با عرض قبولی طاعات و عبادات شما اساتید محترم و کاربران و شاعران و نویسندگان عزیز
همان طور که می دانید برای نویسندگی و سرودن شعر نیازمند مطالب و آگاهی هایی هست تا در این راستا شعری سروده شود که از طریق مطالعه و بینش صحیح و ... بدست می آید که خداوند به هرکس بخواهد عطا می کند.

حال به جهت سهولت دسترسی و خلاصه و مجمل بودن مطالب خواستم اگر مقدور است از اساتید صاحب ذوق(چه آنان که خود دستی در ادبیات و شعر و نثر دارند و چه علاقه مند به نشر مطالبی مفید و صحیح از اصول دین به جهت بهره مندی در متون و یا استفاده عزیزان هستند) دعوت به همکاری کنیم

البته مشخص است که این مطلب سخت و بسی دشوار می تواند و چه بسا بدلیل ابعاد گسترده موضوع طولانی باشد و به این جهت این مسئله رو به اختیار خود اساتید می گذارم و خود پیشنهادی دارم اگر مقبول افتاد خوشحال می شوم کمکی کنید باشد که مورد مقبول خدا قرار گیرد.

پیشنهاد بنده این است که موضوعات به صورت مناسبتی باشد مثلا مناسبت پیش رو در مورد امام حسن(ع) است پس به طور خلاصه(در حدی که در غزلیات و متون کوتاه بشود استفاده کرد) در مورد ایشان سخن به میان بیاد که البته در مورد خداوند نیز که هر زمانی می شود سخن گفت
البته کاربرانی که تمایل به همکاری دارند به شرط صحت مطالب و معتبر بودن مطلب(ترجیحا دارای استناد باشد) با نظر اساتید استقبال می شود ان شاء الله

امیدوارم مقبول بیافتد و با جمع آوری مطالبی در مسیر نشر معارف قدم بگذاریم ان شاء الله

@};-

بسم الله الحمن الرحیم
اللهم عجل ولیک الفرج
سلام
خب توکل به خدا شروع می کنیم

با تبریک و تهنیت به مناسبت ایام عید رمضانیه

مطلبی از امام حسن(ع) بیان می کنم ان شاء الله درست باشد(در صورت اشکال محتوایی و غیره از اساتید یاری می طلبم).

--------------------------------------------------------------------------------
در منتهی الامال شیخ عباس قمی،نشر:انتشارات هاتف،نوبت چاپ چهارم- 1389 صفحه 285 فصل 1 در ولات با سعادت امام حسن(ع) آمده است:

ابن بابویه به سند های معتبر از حضرت امام زین العابدین(ع) روایت کرده است که...
حضرت فاطمه(ع)به حضرت امیر(ع) گفت که او را نامی بگذار گفت سبقت نمی گیرم د نام او بر حضرت رسالت(ع) و پس او را در جامه زردی پیچیدند و به نزد رسول(ص) بردند.(حضرت اورا در جامه سفید پیچیدند)
حضرت هم گفتند از خدا پیشی نمی گیرم و خدا هم به جبرییل گفت به زمین برو و سلام مرا به او برسان و تهنیت و مبارک باد بگوی که علی نسبت به تو بمنزله هارون است به موسی پس او را مسمی کن به اسم پسر هارون
که جبرئیل می آید و اسم عبری که شبٌر است را که حضرت می گویند لعت من عربی است و جبرئیل گفت او را حسن نام کن و و پس او را حسن نام نهاد و در مورد امام حسین(ع) هم همینگونه شد که نام دیگر پسر هارون قرار دادن که به عبری می شود شبیر.
رنگ رخسار امام حسن(ع)
سرخ و سفید، دیده مبارک گشاده و بسیار سیاه و خد مبارکش هموار و برآمده نبود و خط موی باریکی در میان شکم و ریش مبارک انبوه بود و موی سر خود را بلند می گذاشتند و گردن آن حضرت در نور و صفا مانند نقره صیقل زده بود و سرهای استخوان آن حضرت درشت بود و میان دوشهایش گشاده بود و میانه بالا بود و از همه مردم خوشروتر بود و خضاب به سیاهی می کرد و موهایش مجعد بود و بدن شریفش در نهایت لطافت بود.

اما در مورد مکارم
ابن شهر آشوب فرموده که در اکثر تفاسیر وارد شده که پیغمبر(ص) حسنین(ع) را به دو سوره قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق تعویذ می کرد و به این سبب آن دو سوره را معوذتین نامیدند.

(سند همان، صفحه 286)

(البته اندکی خلاصه کردم).