بررسی سند دعای یا مقلب القلوب و الابصار...

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بررسی سند دعای یا مقلب القلوب و الابصار...

[="blue"]سلام
ضمن عرض تبریک پیشاپیش سال نو
سوالی برام پیش اومده

آيا دعاي - يا مقلب القلوب والابصار ... - از امامان و معصومين است؟ چرا بر سر سفره هفت سين ايراني این دعا خوانده می شود؟[/]

[="blue"]
من یه جستجویی در این زمینه در برخی سایتها کردم
به این نتیجه رسیدم
آیا مطالب صحیح است؟

یکی از آیین های ویژه هنگام گردش سال، خواندن « نیایش گردش سال» یا «دعای تحویل سال» است که خانواده های ایرانی با توجه به باورهای خود در این هنگام نیایشی را می خوانند و دعایی که به صورت رسمی از رسانه ها پخش می شود، این دعای معروف است: « یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الا احسن الحال. »

هرچند که در نگاه اول به نظر می رسد که این دعا پشتوانه دینی و مذهبی مستندی دارد اما بررسی های دقیق تر نشان می دهد که این دعا از پیشینه تاریخی و مذهبی چندانی برخوردار نیست و در هیچ یک از منابع و ماخذ پیش از دوران صفوی اشاره ای به آن نشده است.

حتا در روایتی که درباره نوروز از "معلی بن خنیس" وارد شده هیچ گونه اشاره ای به دعای تحویل سال نشده و به جای این دعا یک سلسله آداب و سنن و انجام چهار رکعت نماز توصیه شده است. چنان که شیخ عباس قمی ( ۱۲۹۴ – ۱۲۵۴ ق ) در "مفاتیح الجنان " آورده است: « و اما اعمال عید نوروز پس چنان است که حضرت صادق علیه السلام به مُعَلَّى بن خنیس تعلیم فرموده که چون روز نوروز شود غسل کن و پاکیزه ترین جامه هاى خود را بپوش و به بهترین بوهاى خوش خود را خوشبو گردان و در آن روز روزه بدار پس چون از نماز پیشین و پسین و نافله هاى آن فارغ شوى چهار رکعت نماز بگذار یعنى هر دو رکعت به یک سلام و در رکعت اوّل بعد از حمد ده مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ بخوان و در رکعت دوّم بعد از حمد ده مرتبه سوره قُلْ یا اَیُّها الْکافِروُنَ و در رکعت سیّم بعد از حمد ده مرتبه سوره قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و در رکعت چهارم بعد از حمد ده مرتبه قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ بخوان و بعد از نماز به سجده شکر برو و این دعا را بخوان: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ الاْوْصِیآءِ الْمَرْضِیِّینَ ... »

همچنین در کتاب های مشهور ادعیه همچون " اقبال الاعمال" سید ابن طاووس و "مصباح المجتهد" شیخ طوسی نیز اشاره ای به دعای تحویل سال نشده و این نشان می دهد چه در منابع اهل سنت و چه در منابع تشیع، سند روایی مورد اعتمادی برای آن موجود نمی باشد جز این که محمد باقر مجلسی ( 1037 – 1111 ق ) در کتاب « زاد المعاد » که درباره اعمال و ادعیه ماه ها نوشته ، در این مورد گزارش می کند: « در کتب غیر مشهوره، روایت کرده اند که در وقت تحویل سال این دعا را بسیار بخوانید و بعضی 366 مرتبه گفته اند: یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الی احسن الحال. و در روایت دیگر: یا مقلب القلوب والابصار یا مدبر الیل و النهار یا محول الحول و الاحوال ، حول حالنا الی احسن الحال.» در این گزارش مجلسی تصریح دارد که این دعا در "کتاب های غیر مشهور" ثبت و ضبط شده یعنی در کتب اربعه شیعه و کتاب های مشهور ادعیه نیامده .[/]

[="#0000ff"][="darkgreen"] نکته دیگر این که دو شکل از دعا را گزارش می کند، یکی این که تنها بخش آخر دعا را می آورد و دو دیگر این که دعا را به طور کامل گزارش می نماید.( دعای تحویل سال ، نادر کریمیان سردشتی،کتاب ماه هنر، بهمن و اسفند 79 )

نکته مهم دیگر این که بیشتر ترکیبات این دعا در متون معتبر عربی و کتب دینی همچون قرآن سابقه ندارد و تنها به خاطر الگو برداری ، قرینه سازی و تقلید سازندگان آن، شباهت هایی دیده می شود. برای نمونه:

1- عبارت " مقلب القلوب و الابصار" با این مفهوم در قرآن و متون دینی سابقه ندارد و منظور از عبارت « ... یوما تتقلب فیه القلوب و الابصار » نیز که یک بار در قرآن در سوره نور آیه 37 آمده ، روز قیامت است و ارتباطی مستقیمی به تحویل سال ندارد. در کتب حدیث هم از این عبارت خبری نیست و در برخی احادیث که هیچ ارتباطی با تحویل سال ندارند، عبارات مشابه « مصرف القلوب » یا « مثبت القلوب » دیده می شود.

2- عبارت « مدبر اللیل و النهار» به این صورت و مفهوم در قرآن نیامده و سازندگان دعا عبارت قرآنی « یقدر اللیل و النهار» از سوره مزمل آیه 20 ، را به عبارت « مدبر اللیل و النهار » تغییر داده اند.

3- عبارت « احسن الحال » نیز در قرآن وجود ندارد و سازنده یا سازندگان این دعا عبارت « احسن العمل » سوره ملک را به « احسن الحال » تغییر داده اند.

بر این پایه، به نظر می رسد که دعای تحویل سال از پایه و بنیان مذهبی برخوردار نیست و در دوران صفوی با استفاده از ترکیبات عربی و یا الگو برداری از آن ها ساخته و پرداخته شده است. نکته دیگر این که اگر چه تشیع صفوی در پرداختن و ترویج این دعا کوشید اما تا آنجا که اطلاع داریم این دعا در بین شیعیان دیگر کشورهای شیعه نشین همچون لبنان، عراق، پاکستان و ... نیز شناخته نمی شود و کاربرد ندارد و حتا در بین ایرانیان غیر شیعه همچون اهل تسنن و پیروان دیگر ادیان نیز رسمیت ندارد.

نکته دیگر این که اگرچه در نظر برخی ایرانیان فارسی زبان این دعای آهنگین مشهور است اما نزد عرب نمونه ای از قطعات عربی دارای فصاحت و بلاغت به شمار نمی رود.
[/][/]

valayat;14414 نوشت:
[="#0000ff"][="darkgreen"]
بر این پایه، به نظر می رسد که دعای تحویل سال از پایه و بنیان مذهبی برخوردار نیست و در دوران صفوی با استفاده از ترکیبات عربی و یا الگو برداری از آن ها ساخته و پرداخته شده است. نکته دیگر این که اگر چه تشیع صفوی در پرداختن و ترویج این دعا کوشید اما تا آنجا که اطلاع داریم این دعا در بین شیعیان دیگر کشورهای شیعه نشین همچون لبنان، عراق، پاکستان و ... نیز شناخته نمی شود و کاربرد ندارد و حتا در بین ایرانیان غیر شیعه همچون اهل تسنن و پیروان دیگر ادیان نیز رسمیت ندارد.

نکته دیگر این که اگرچه در نظر برخی ایرانیان فارسی زبان این دعای آهنگین مشهور است اما نزد عرب نمونه ای از قطعات عربی دارای فصاحت و بلاغت به شمار نمی رود.
[/][/]

[="red"]مخصوصا نتیجه گیری این خیلی مهمه

اساتید سایت آیا این مطلب رو تایید می کنند
[/]

[=Arial Black]بسم رب الحسین علیه السلام

سلام بر شما

ضمن تشکر از " ولایت " عزیز ، بخاطر تحقیقی زیبایشان:Gol:

البته با این قسمت از مقاله که گفته است این دعا در زمان صفوی ساخته شده است ، خیلی موافق نیستم .

همچنان که خود شما هم فرمودید ، مرحوم علامه مجلسی گفته اند که این دعا را در کتب ادعیه غیر مشهوره یافته اند !!!

از کجای این کلام می توان فهمید که این کتب مربوط به زمان صفوی بوده اند ؟؟!!!

این چنین به نظر می رسد که این دعا در کتب قبل از مرحوم علامه ( یعنی قبل از صفوی ) بوده است . و لو اینکه آن کتب خیلی مشهور نیستند ، ولی به لحاظ زمانی متقدم بر دوران صفویه بوده اند !

نقل قول:
عبارت " مقلب القلوب و الابصار" با این مفهوم در قرآن و متون دینی سابقه ندارد و منظور از عبارت « ... یوما تتقلب فیه القلوب و الابصار » نیز که یک بار در قرآن در سوره نور آیه 37 آمده ، روز قیامت است و ارتباطی مستقیمی به تحویل سال ندارد. در کتب حدیث هم از این عبارت خبری نیست و در برخی احادیث که هیچ ارتباطی با تحویل سال ندارند، عبارات مشابه « مصرف القلوب » یا « مثبت القلوب » دیده می شود.

[=Arial Black]عبارت فوق ( یا مقلب القلوب و الابصار ) در متون قبل از مجلسی دوم نیز دیده می شود .... البته ربطی به سال تحویل ندارد بلکه در مورد اذکار نوافل است .

مانند : مصباح المتهجد - شیخ طوسی - ص 132

یا روایتی که مرحوم صدوق در " کمال الدین " ص 353 از قول امام صادق علیه السلام آورده است .

سید بن طاووس نیز عبارتی دارند در کتاب " اقبال الاعمال " ج1 ص 294 :

" فمنها ما وجدناها في كتب أصحابنا رحمهم الله العتيقة ، وقد سقط منها أدعية ليال ،
وهو دعاء الليلة الخامسة عشر : سبحان مقلب القلوب والأبصار ، سبحان مقلب الليل والنهار "

نقل قول:

2- عبارت « مدبر اللیل و النهار» به این صورت و مفهوم در قرآن نیامده و سازندگان دعا عبارت قرآنی « یقدر اللیل و النهار» از سوره مزمل آیه 20 ، را به عبارت « مدبر اللیل و النهار » تغییر داده اند.

3- عبارت « احسن الحال » نیز در قرآن وجود ندارد و سازنده یا سازندگان این دعا عبارت « احسن العمل » سوره ملک را به « احسن الحال » تغییر داده اند.

[=Arial Black]در خواندن زیارات و ادعیه ، آیا الزاما باید همه الفاظ انان در قران امده باشد تا صحیح باشند ؟؟؟

آیا همه ادعیه مفاتیح الجنان بر اساس قران است ؟؟؟

البته قبول دارم که هر دعایی را نمی توان قبول کرد .... در روایات هم داریم که خود اهل بیت ( علیهم السلام ) راهکار برای شیعیان نشان می دادند تا آنها خودسرانه برخی ادعیه را نخوانند !!!!

*******************************************************

برای بنده سوالی وجود دارد و ان این است :

آیا خواندن این دعا ، یا مضامین این دعا ، در تعارض با تعالیم الهی و نبوی است یا خیر ؟؟؟!!!:Sham:

موفق باشید

یا علی ع

عمده در اين دعا مضمون دعايي آن است كه منافاتي با تعاليم ديني ندارد بلكه كاملا هم نيكوست البته بحث سندي جاي خود را دارد. دعاهاي ديگري از اين دست داريم كه سند محكمي براي آنها ذكر نشده اما به سبب مضامين عاليه اي كه دارند مورد تاييد علماي دين قرار گرفته اند همانند مناجات شعبانيه كه مرحوم امام خميني سفارش زيادي بر خواندن آن دارند. در مورد اين دعا هم شاهد هستيم كه مقام مظم رهبري و مرحوم امام در پيامهاي نوروزي خودشان آنرا ميخواندندكه خود اين كار تاييد بر صحت اين دعا مي باشد

بسم رب الحسين عليه السلام

سلام بر شما

در بررسی ادعیه ای که در کتب روایی آمده است و شاید از لحاظ سند به ظاهر ضعیف هستند ، قاعده ای در میان فقها می باشد به نام " تسامح ادله " .... بسیاری از فقها ، ادعیه ای را که مضامین والا داشته ( و با روایات و عقاید شیعه قابل اثبات هستند ) را بر اساس همین قاعده ، تصحیح می نمایند !

یا علی ع

دوستان گرامی
درود
فلسفه جشن نوروز در ایران باستان اینست که مردم (=مردنی=فانی) در پنج روز پیش از نوروز آفریده شده است. سپس از فروردین(=فروهر=راهنما خدایی) برخوردار شده، نو و تازه میشود. از این رو برای سپاسگزاری به درگاه خداوند و آماده شدن برای برخورداری از این فره ایزدی=فروردین، به ستایش همگانی=نماز جماعت=جشن میپرداخته اند.
نو شدن و نو گردانیدن از پیمانهایی است که هر زرتشتی هنگام نمازهای پنجگانه با خود و خدای خود میبندند.
از دیدگاه من بایستی این دعا، برگردان عربی این فرهنگ باشد.

موضوع قفل شده است