روز بیست و سوّم ماه رجب حمله به امام مجتبی (ع) در مدائن مسموم شدن امام کاظم

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
روز بیست و سوّم ماه رجب حمله به امام مجتبی (ع) در مدائن مسموم شدن امام کاظم

امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود:
بین حق و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است،
آنچه با چشم ببینی حق است و چه بسا که باطل زیادی را با گوش بشنوی.

در 23 رجب جراح بن سنان اسدى ملعون در ساباط مدائن با استفاده از تاریكى شب خنجر یا تیغى مسموم را به ران مبارك امام حسن مجتبى (علیه السلام ) زد كه تا استخوان شكافت .
آن حضرت از شدت درد دست در گردن او افكند و هر دو به زمین افتادند. دوستان حضرت آن ملعون را كشتند و امام (علیه السلام ) را به خانه والى مدائن ، سعد بن مسعود (عموى مختار) بردند.
سعد جراحى آورد و جراحت آن حضرت را مداوا نمود.

امام حسن (علیه السلام) پس از آنكه كوفه را به قصد جنگ با معاويه ترك گفت «عبيدالله بن عباس» را با دوازده هزار نفر سپاه، به عنوان طلايه لشكر، گسيل داشت و «قيس بن سعد» و «سعيد بن قيس» را كه هر دو از ياران بزرگ آن حضرت بودند، به عنوان مشاور و جانشين وى تعيين نمود تا اگر براى يكى از اين سه نفر حادثه‏اى پيش آمد، بترتيب، ديگرى جايگزين وى گردد.
حضرت مجتبى (علیه السلام) خط سير پيشروى سپاه را تعيين فرمود و دستور داد در هر كجا كه به سپاه معاويه رسيدند جلوى پيشروى آنها را بگيرند و جريان را به امام (علیه السلام) گزارش دهند تابى درنگ با سپاه اصلى به آنها ملحق شود.

«عبيدالله» فوج تحت فرماندهى خود را حركت داد و در محلى بنام «مسكن» با سپاه معاويه روبرو شد و در آنجا اردو زد.
طولى نكشيد به امام (علیه السلام) گزارش رسيد كه عبيدالله با دريافت يك ميليون درهم از معاويه، شبانه همراه هشت هزار نفر به وى پيوسته است.

پيدا است خيانت اين فرمانده، در آن شرائط بحرانى، در تضعيف روحيه سپاه و تزلزل موقعيت نظامى امام (علیه السلام) تا چه حد موثر بود، ولى هر چه بود «قيس بن سعد» كه مردى شجاع و با ايمان و نسبت به خاندان اميرمومنان بسيار باوفا بود، طبق دستور امام حسن (علیه السلام) فرماندهى سپاه را به عهده گرفت و طى سخنان مهيجى كوشيد روحيه سربازان را تقويت كند.
معاويه خواست او را نيز با پول بفريبد، ولى قيس فريب او را نخورد و همچنان در مقابل دشمنان اسلام ايستادگى كرد.

معاويه تنها به خريدن «عبيدالله» اكتفا نكرد؛ بلكه به منظور ايجاد شكاف و اختلاف و شايعه سازى در ميان ارتش امام مجتبى (علیه السلام)، بوسيله جاسوسان و مزدوران خود، در ميان لشكر امام مجتبى (علیه السلام) شايع مى‏ كرد كه قيس بن سعد (فرمانده مقدمه سپاه) با معاويه سازش كرده، و در ميان سپاه قيس نيز شايع مى ‏ساخت كه حسن بن على (علیه السلام) با معاويه صلح كرده است!

كار به جايى رسيد كه معاويه چند نفر از افراد خوش ظاهر را كه مورد اعتماد مردم بودند، به حضور امام (علیه السلام) فرستاد. اين عده در اردوگاه «مدائن» با حضرت مجتبى (علیه السلام) ملاقات كردند، و پس از خروج از چادر امام، در ميان مردم جار زدند: «خداوند بوسيله فرزند پيامبر فتنه را خواباند و آتش جنگ را خاموش ساخت. حسن بن على (علیه السلام) با معاويه صلح كرد، و خون مردم را حفظ نمود»!

مردم كه به سخنان آنها اعتماد داشتند، در صدد تحقيق برنيامدند و سخنان آنها را باور نموده و بر ضد امام شورش كردند و به خيمه آن حضرت حمله ور شده و آنچه در خيمه بود، به يغما بردند و در صدد قتل امام برآمدند و آنگاه از چهار طرف متفرق شدند.

امام مجتبى (علیه السلام) از «مدائن» روانه «ساباط» شد.
در بين راه يكى از خوارج كه قبلا كمين كرده بود، ضربت سختى بر آن حضرت وارد كرد.
امام بر اثر جراحت، دچار خونريزى و ضعف شديد شد و به وسيله عده ‏اى از دوستان و پيران خاص خود، به مدائن منتقل گرديد.

در مدائن وضع جسمى حضرت بر اثر جراحت به وخامت گراييد. معاويه با استفاده از اين فرصت بر اوضاع تسلط يافت.
پيشواى دوم كه نيروى نظامى لازم را از دست داده و تنها شده مانده بود، ناگزير پيشنهاد صلح را پذيرفت.
بنابراين اگر امام مجتبى (علیه السلام) تن به صلح در داد چاره ‏اى جز اين نداشت، چنانكه طبرى و عده‏اى ديگر از مورخان مى ‏نويسند: حسن بن على (علیه السلام) موقعى حاضر به صلح شد كه يارانش از گرد او پراكنده شده و وى را تنها گذاردند.

مسموم شدن امام موسی کاظم (ع)
در این روز در سال 183ه آقا و مولایمان حضرت موسی بن جعفر(ع)را به دستور هارون ملعون در زندان بغداد زهر داده و ومسموم کردند.

صلوات;230857 نوشت:
موقعى حاضر به صلح شد كه يارانش از گرد او پراكنده شده و وى را تنها گذاردند.

قربون آقای غریب برم
اسم ایشون که میاد
یاد این فایل صوتی زیبا و شنیدنی می افتم
یه کم خالی می شم
شما هم بشنوید
http://www.askdin.com/post37965-2.html
التماس دعا