اقامه انقلاب ₪ قیام خونین 17 شهریور 1357 ₪

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
اقامه انقلاب ₪ قیام خونین 17 شهریور 1357 ₪

تنها چندروز پس از واقعه آتش‌سوزی سینما رکس آبادان در 28 مرداد 1357، دولت جمشید آموزگار که با شعار دولت فضای باز سیاسی روی کار آمده‌بود، مجبور به استعفا گردید و در روز 4 شهریور، محمدرضا پهلوی از جعفر شریف امامی که فرزند روحانی و رئیس مجلس سنا بود و به برخی مخالفت‌ها با دولت هویدا مشهور بود، دستور داد تا دولتی با شعار آشتی ملی تشکیل دهد.
اندکی بعد و در روز سیزدهم شهریور، راهپیمایی بزرگ عید فطر در تپه‌های قیطریه تهران، تبدیل به تظاهرات بر ضدّ حکومت شاهنشاهی شد. به دنبال این تظاهرات، ناآرامی‌های دیگری نیز تا روز شانزدهم شهریور به وقوع پیوست.
دعوت کننده اصلی راهپیمایی روز هفده شهریور روحانی‌ای به نام علامه یحیی نوری بود. این فرد از مبارزین برضد نظام شاهنشاهی بود که به صورت انفرادی عمل می‌نمود و ساکن اطراف میدان ژاله بود. از اولین ساعات صبح روز جمعه، مردم برای شرکت در راهپیمایی و نماز جمعه به امامت علامه یحیی نوری راهی میدان ژاله گردیدند. غافل از آنکه از ساعت 6 صبح، حکومت نظامی توسط فرماندار تهران ارتشبد غلامعلی اویسی اعلام و درحال اجرابود و اجتماع بیش از سه نفرهم ممنوع بود. اعلام دیرهنگام حکومت نظامی (ساعت 6 صبح همان‌روز) از دلایل شلوغی این تظاهرات بود.
فرماندهان نظامی ابتدا چندبار با بلندگو از مردم خواستند که متفرق شوند و وقتی با بی‌تفاوتی مردم روبه‌رو شدند، به سوی آنان آتش گشودند. گلوله‌باران توسّط نظامیان، برای چند دقیقه بیشتر به طول نینجامید.


سلام
سلام - صلوات و رحمت خدا به ارواح طیبه شهدا اللخصوص شهدای 17 شهریور.
اتفاقا امروز تو بهشت زهرا(س) مراسم برای این شهدای عزیز برگزار شد که جای همگی خالی بود.
هی خدا چه حال و هوای قریبی داشت.
اللهم ارزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک امین

خدایا دلم خسته است از گناه
نصیبم نما ذره ای اشک و آه
خدایا مریضم دوایی فرست
اسیر خودم خضر راهی فرست
همه لحظه هایم تباهی شده
نصیب دلم روسیاهی شده
به پیش خلایق دروغ و ریا
به درگاه خالق درونم سیا
درونم چراگاه شیطان شده
دلم خالی از نور ایمان شده
شب و روز مشغول باطل شدم
ز خود گم شدم از تو غافل شدم
کرم کن شهادت نصیبم نما
به پیش همه رو سفیدم نما

شعر از آقاي آقايي

بسم الله الرحمن الرحیم


گوشه‌ای از پیام امام خمینی(ره)به مناسبت کشتار بی رحمانه مردم تهران در ۱۷ شهریور ۵۷:

…چهره ایران امروز گلگون است و دلاوری و نشاط در تمام اماکن به چشم می‌خورد، آری این چنین است راه امیرالمومنین علی(ع) و سرور شهیدان امام حسین(ع)؛ ای کاش خمینی در میان شما بود و در کنار شما در جبهه دفاع برای خدای تعالی کشته می‌شد…

۱۷ شهریور از ایام الهی است که باید ذکر آن را زنده نگه داریم.

[="Arial"][="DarkOrchid"]سلام...

اگه زن و بچه هاشون رفتن زیر تانک
اگه تو زندان های ساواک کشته دادیم

اگه جانباز دادیم...

فقط قبل انقلاب ها...

ولی الان نگاه کنید
سرتاسر دنیا
دارن از انقلاب ما الگو می گیرن...

افتخار کنید

عجب انقلابی

همه هم پشتیبانی خانم ها بودها...

واقعا" خانمها نقش پشتیبان رو خوب ایفا می کنن...

خدا قوت[/]

سلام
منم مثل خیلی از شماها دانشجو هستم تا همین دو یا سه سال پیش هم زیاد به این انقلاب افتخار نمی کردم
ولی بیشتر که فکر کردم دیدم چه چیزی داریم ما
بخدا قدر این حکومت و انقلاب رو بدونید ،افغانستان چی شد؟عراق چی شد؟چرا اینقدر تحت تاثییر تبلیغاتیم
تا یه موردی پیش میاد می گیم دیدی نگفتم انقلاب خوبی نداریم
بابا همه چیش عالیه مگه ما نمی ریم دانشگاه،خدا رو شکر امنیت کشورمون خیلی بالاست با وجود اینکه کل تروریست ها اطرافمونه این نشون از قدرت ماست می دونی چه امنیت خوبی داریم
بخدا قدر بدونیم واسه یه صحبت های الکی مثل آزادی و حجاب اینا پشت به این انقلاب نکنیم
بخدا هیچی توش نیس همش تبلیغاته
اونا دلشون واسه من و تو نسوخته اونا فکر خودشونن
هی نگین نمی تونیم ازاد باشیم بابا ازادی به این نیس که با یه شلوارک بیای تو خیابون یا چند تا پارتی برگذار کنن
اگر تا همین چند سال پیش شک داشتم الان حتی ذره ای شک ندارم و مطمعنم صاحب بهترین انقلاب و حکومتیم کافیه که کمی فکر کنیم و بدون احساسات و تبلیغات فکر کنیم

:Sham:بله اون ها رفتند تا ما راحت بخوابیم ..............................

ناموس با اون ها رفت

غیرت با اون ها رفت

زنان و دختران و مردان شیر دل هم با اون ها رفت

الان این جا

تهران 1391 هست .

سوتفاهم نشه

ولی به حرف این ادم های مردصفت اندک کسی اعتنایی نمی کنه

قبول کنید

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس؛ نیمه شهریور ماه سال 57 جرقه‌های اعتراضات مردمی در ایران شکل گرفت و در ماه های بعد از آن زمینه شعله ور شدن انقلابی شد که نه تنها ایران بلکه تمام جهان را تحت تاثیر خود قرار داد. با وجودی که محمدرضا شاه در اوایل شهریور ماه برای پایان دادن به نارضایتی های مردم، جعفر شریف امامی را به جای جمشید آموزگار به مسند نخست وزیری گماشت تا مسئول تشکیل کابینه شود اما عوام فریبی شریف امامی با وعده برنامه‌های جدید دولت برای آشتی ملی و بستن تعدادی از مراکز فساد کارساز واقع نشد و در 13 شهریور همان ماه مقارن با عید سعید فطر اعتراض گسترده ای در تهران برگزار شد.

همین اعتراض مقدمه آغاز قیام 17 شهریور شد تا مردم به پاس خون کشته شدگان در روز 16 شهریور ماه بار دیگر به خیابان بیایند و با تعطیلی بازار و میادین، اعتراض بزرگی را برگزار کنند. فردای آن روز یعنی در 17 شهریور ماه 57 با وجود حضور ماموران رژیم برای مقابله با هرگونه حرکت احتمالی از سوی مردم و نیز اعلام ارتشبد اویسی به برقراری حکومت نظامی، مردم تهران بدون هیچ گونه توجهی به اخطارها به خیابان ها آمدند و در میدان ژاله تهران دست به اعتراض زدند.

تانک ها و ماموران مسلح حاضر در میدان ژاله به مردم معترض اخطار دادند انگاه آتش گلوله و مسلسل را به سمت سینه معترضان نشانه گرفتند. جمعت وحشت زده و هراسان برای گرفتن پناه به هر سو می گریختند.
از هر سوی میدان مجروحین و شهدا روی زمین نقش بر زمین می شدند مردم کفن پوش آن روز غسل شهادت را با خون خود گرفتند. تا ظهر میدان ژاله تهران غرق در خون و دود بستر جنازه های شهدا بود.

پس از این واقعه و کشتار بی رحمانه رژیم شاه تعداد کل شهدا 58 نفر اعلام شد در صورتی که شاهدان تظاهرات کشته و زخمی ها را بیش از این تعداد می دانستند. شمار قربانیان قیام خونین 17 شهریور هیچ گاه مشخص نشد اما آنچه نشان می داد کشتار بی رحمانه و گسترده شاه بود که این روز را به نام جمعه سیاه و روز شهدا در تقویم ایران ثبت کرد.


فردای این واقعه امام خمینی به مناسبت شهادت مردم معترض در میدان ژاله بیانه ای را صادر کردند، در قسمتی از این بیانیه آمده است:

"روزهای اخیر، تهران و سایر شهرستانهای مهم ایران برای اظهار مظلومیت و مخالفت با مجرمی که 35 سال بر مقدرات آنان سلطه دارد و جنایات و خیانتهای او در کشور و مخالفت‌های او با قانون اساسی واضح است، شاهد راهپیمایی‌های آرام بود. اظهار مخالفت با مجرمی که تمام هستی ملت را به باد داده است، از طرف کسانی بود که در حد عالی شعور سیاسی و دینی بودند؛ به طوری که حاضر شدند ارتش را گلباران کنند ولی "دولت آشتی ملی"، آنان را به عنوان شعار برخلاف قانون اساسی، محکوم نمود؛ و حال آنکه شعار آنان بر ضد قانون اساسی شکن ـ یعنی شاه ـ بود.
شعار بر ضد رژیم تحمیلی غیر قانونی بود، اظهار مظلومیت بود ولی واقعیت این است که شاه می‌خواهد انتقام خود را از ملت بی‌دفاع بگیرد، و با صحنه‌سازیهای مبتذل، ملت بی‌دفاع را به مسلسل ببندد و نفسها را به خیال باطل خودش در سینه خفه گرداند ولی دیگر دیر شده است و ملت مظلوم و بیدار ایران آگاه گردیده‌اند.
چهره ایران امروز گلگون است و دلاوری و نشاط در تمام اماکن به چشم می‌خورد. آری این چنین است راه امیر مؤمنان علی:doa(6): و سرور شهیدان امام حسین:doa(6):.‌ای کاش "خمینی" در میان شما بود و در کنار شما در جبه ی دفاع برای خدای تعالی کشته می‌شد.
ملت ایران! مطمئن باشید که دیر و یا زود پیروزی از آن شماست. شاه با حکومت آشتی ملی می‌خواهد روحانیت شریف ایران و سیاسیون محترم را در کشتار خود سهیم گرداند ولی فریب او خیلی زود برملا گردید.اِنَّ کَیدَ الشَّیطانِ کانَ ضَعیفاً"
در بخش دیگری از این بیانیه خطاب به ارتش و علما آمده بود:" ارتش وطنخواه ایران! شما دیدید که ملت با شما دوست و شما را گلباران می‌کند. و می‌دانید که این چپاولگران برای ادام? ستمگری، شما را آلت قتل برادران خود قرار داده‌اند، به دیگر برادران ارتشی خود که شاه را رها کرده‌اند و در پشتیبانی مردم، به دشمن حمله نموده‌اند بپیوندید، و به پاخیزید و نگذارید ملت شما نابود و برادران و خواهران شما به خاک و خون کشیده شوند. نام خود را در تاریخ که به سود ملت ایران به راه خود ادامه می‌دهد، هر چه زودتر ثبت کنید و ریشه خیانت و ظلم را بکنید.
شما‌ ای علمای بزرگ اسلام و سیاسیون بزرگ، که از فشار شاه هراسی به دل راه نمی‌دهید! نشانه اعتماد و قوّت روحی ملت هستید، و در این موقع حساس نه تنها باید استقامت کنید بلکه روحی? عالی مقاومت جامعه را هر چه بیشتر باید تقویت کنید، و هر چه بیشتر صفوف خود را برای مقابله با دشمن مردم ایران متشکل‌تر کنید. از خداوند متعال نصرت اسلام و مسلمین را خواهانم. والسلام علیکم و رحمة‌اللّه‌ و برکاته.
روح‌اللّه‌ الموسوی الخمینی"


منبع: خبرگزاری دفاع مقدس