๑۩๑ عرش زمین ๑۩๑ ویژه نامه هشتم شوال، سالروز تخریب حرم ائمه بقیع علیهم السلام

تب‌های اولیه

20 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
๑۩๑ عرش زمین ๑۩๑ ویژه نامه هشتم شوال، سالروز تخریب حرم ائمه بقیع علیهم السلام

class: grid width: 500 align: center

السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا اَئِمَّهَ الْهُدى
[TD="align: right"] پرسمان و موضوعات:[/TD]
[TD="align: right"] روز هشتم شوال اقامه عزا کنیم و این روز را اهمیت بدهیم
[/TD]
[TD="align: right"] آيا تا به حال نام يوم الهدم را شنيده ايد ؟ [/TD]
[TD="align: right"] چرا برا امام ها مقبره مجلل میسازیم؟ [/TD]
[TD="align: right"] فرق شرک و استشفاع [/TD]
[TD="align: right"] 8 شوال سالروز تخریب بقیع[/TD]
[TD="align: right"] ماجرای مناظره یک روحانی شیعی با وهابيون در بقيع [/TD]
[TD="align: right"] چرا قبور اءمه بقیع سالم ماند?[/TD]
[TD="align: right"] وهابیت از دیدگاه اهل سنت[/TD]
[TD="align: right"] آشنایی با وهابیت،اثبات کفر وهابیت،جنایات وهابیت،تاریخچه ی وهابیت[/TD]
[TD="align: right"] وهابيت و آل سعود از ديدگاه امام خميني رضوان الله تعالي عليه[/TD]
[TD="align: right"] همه چیز در مورد وهابیت [/TD]
[TD="align: right"] فرهنگی و رسانه مذهبی:[/TD]
[TD="align: right"] دانلود کتاب الکترونیکی یک قدم برای بقیع[/TD]
[TD="align: right"] اشعار ویژه سالروز تخریب بقیع[/TD]
[TD="align: right"] بقعه نور - این مبارک بقعه را حاجت به نور ماه نیست[/TD]
[TD="align: right"] پیامک های سالروز تخریب گلستان بقیع[/TD]
[TD="align: right"] آلبوم تصویری گلستان بقیع[/TD]
[TD="align: right"] هم ناله با کبوتران خاکی - صوتی ویژه سالروز تخریب بقیع[/TD]
[TD="align: right"] سخنرانی صوتی کوتاه پیرامون ارزش والای بقیع[/TD]
[TD="align: right"] کلیپ صوتی روایتی از تخریب قبور مطهر بقیع [/TD]
[TD="align: right"] زیارت ائمه بقیع علیهم السلام ( متن + صوت )[/TD]
[TD="align: right"] 40 ثانیه در حرم امام حسن مجتبی علیه السلام ۩۞۩[/TD]
[TD="align: right"] همــراه بقیع - فیلم های کوتاه از بقیع و معرفی آن[/TD]
[TD="align: right"] بقیع ما نشانش بی نشانی است - فیلم گزارشی از بقیع[/TD]
[TD="align: right"] ویژه نامه سال 1391
[/TD]
[TD="align: right"] ویژه نامه سال 1393
[/TD]
[TD="align: right"] نرم افزار:[/TD]
[TD="align: right"] تصاویر سه بعدی ویژه بقیع[/TD]
[TD="align: right"] قالب های مذهبی وبلاگ (ویژه بقیع)[/TD]
[TD="align: right"] نرم افزار زیارت سه بعدی قبرستان بقیع:::قابل استفاده برای صفحه نمایش[/TD]
[TD="align: right"] اولين نمايشگاه مجازي «بقيع غريب» - تولید اسک دین[/TD]
[TD="align: right"] دانلود نرم افزار رايگان و جامع ضد وهابيت - ياوران دجال - تولید اسک دین[/TD]
[TD="align: right"] نسخه تحت وب نرم افزار یاوران دجال[/TD]
[TD="align: right"]ارسال کارت پستال صوتی ویژه سالروز تخریب بقیع[/TD]

[b]content[/b]

دانلود صوت

تخریب کرده اند حرم و بارگاهتان

آنها که زنده اند به لطف نگاهتان
بر روی مهربانیتان چشم بسته اند
با خود نگفته اند چه بوده گناهتان
از نسل هیزم آورشان که عجیب نیست
آتش زنند دوباره دل پر زآهتان

[="Arial"][="Navy"]

برگشا مُهر خموشی از زبانت ای بقيع
جای زهرا را بگو با زائرانت، ای بقيع

ديده گريان ما را بنگر و با ما بگو


در کجا خوابيده آن آرام جانت، ای بقيع

لطف کن گم کرده ما را نشان ما بده


بشکن اين مُهر خموشی از زبانت، ای بقيع

گر دهی بر من نشان از قبر زهرا تا ابد


برندارم سر ز خاک آستانت، ای بقيع

گفت مولا راز اين مطلب مگو با هيچ کس


خوب بيرون آمدی از امتحانت، ای بقيع

گر نداری اذن از مولا که سازی بر ملا


لااقل با ما بگو از داستانت، ای بقيع

فاطمه با پهلوی بشکسته شد مهمان تو


ده خبر ما را ز حال ميهمانت، ای بقيع

آرزو دارد به دل «خسرو» که صاحب‏ الزمان


بر ملا سازد مگر راز نهانت، ای بقيع


رضا اسماعيلي

[/]

انشاالله در اینده ی نچندان دور این روز،سالروز ساختن حرم برای ائمه در بقیع باشه ونابودی وهابیت.

بارگاه ملکوتی ائمه اطهار:doa(5): در جنت البقیع سال 1308 هجری قمری برابر با 1270 هجری شمسی ؛
این بارگاه ملکوتی در هشتم ماه شوال 1344 هجری قمری برابر با 1305 هجری شمسی توسط فرقه ضاله وهابیت تخریب گردید.




:Sham:هشتم شوال سالروز تخریب حرم بقیع بر دلدادگان حریم ولایت تسلیت باد :Sham:


تا پیش از تخریب و ویرانی قبور مطهر بقیع توسط وهابیت متعصب که براساس معتقدات خود، به تخریب بسیاری از آثار تاریخی پرداختند، بر روی قبور پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت. ائمه بقیع در بقعه بزرگی که به‏ طور هشت ضلعی ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود مدفون بودند.
به گزارش مشرق، هشتم شوال سال 1344 هجری قمری مصادف است با سالروز یک اتفاق تلخ در تاریخ بشریت، که دل هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد، در این روز قبرستان بقیع به عنوان مهم‌ترین قبرستان اسلام به دست وهابیون تخریب شد.

برای درک میزان دردناکی و شنیع بودن این اقدام باید توجه کرد که در کمتر کشوری به اندازه سرزمین حجاز، آثار مربوط به قرون نخستین اسلام وجود داشته است؛ چراکه زادگاه اصلی اسلام آن‌جاست و آثار گرانبهایی از پیشوایان اسلام در جای جای این سرزمین دیده می‌شود. ولی متأسفانه، متعصّبان خشک مغز وهّابی، بیشتر این آثار ارزشمند را به بهانه واهی آثار شرک، از میان برده‌اند و کمتر چیزی از این آثار پرارزش باقی مانده است. نمونه بارز آن، قبرستان بقیع است. این قبرستان، مهم‌ترین قبرستان در اسلام است که بخش مهمی از تاریخ اسلام را در خود جای داده و کتاب بزرگ و گویایی از تاریخ مسلمانان به شمار می‌آید.

وضعیت بقیع قبل از تخریب

پس از تسلط وهابیون بر مدینه آن‌ها ضمن تخریب قبور، آثاری که بر روی قبور قرار داشت را نیز از بین بردند. در جریان این واقعه بارگاه امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق(ع) ویران شد. آنان اضافه بر قبور مطهر ائمه معصومین (ع)، دیگر قبور را هم تخریب کردند که عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا (س)، عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه پدر و مادر پیامبر اسلام، قبر مطهر فاطمه بنت‌اسد (ع) مادر امیرالمومنین (ع)، قبر مطهر حضرت ام‌البنین (ع)، قبرعباس عموی پیامبر، ابراهیم پسر پیامبر (ع)، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق (ع)، قبر دختر خواندگان پیامبر (ع)، قبر حلیمه سعدیه مرضعه پیامبر (ع) و قبور شهدای زمان پیامبر (ع).

نخستین تخریب قبور ائمه بقیع

نخستین تخریب قبور مطهر ائمه‌ بقیع به دست وهابیون سعودی در سال 1220 هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌ها توسط حکومت عثمانی روی‌ داد، پس از این واقعه‌ تاریخی - اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به‌ کار بردن امکانات ویژه‌ای، مراقد تخریب‌ شده به زیباترین شکل بازسازی‌ شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و در واقع مکان زیارتی - سیاحتی مسلمانان تبدیل‌ شد.

دومین تخریب بقیع

دومین و در واقع دردناک‌ترین حادثه تاریخی - اسلامی معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روی‌ کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان مربوط ‌می‌شود؛ سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بیت ‌پیامبر(ص) را مورد دومین هجوم وحشیانه‌ خود قرار دادند و بقیع را به مقبره‌ای ویران‌ شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبدیل‌ کردند.

تخریب قبور در مکه، مدینه، جده و کربلا

وهابیون در سال 1343 هجری قمری در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب (ع)، ابی‌طالب (ع)، خدیجه (ع) و زادگاه پیامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و "خیزران" عبادتگاه سری پیامبر (ع) را با خاک یکسان کردند و در جده نیز قبر "حوا" و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند آن‌ها همچنین در شوال 1343 با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (ع) اشیاء نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند و قبر حضرت حمزه (ع) و شهدای احد را با خاک یکسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پیامبر (ع) و دیگر قبور را هم خراب کردند.

وهابیون متعصب در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهرحضرت امام حسین(ع) را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرا از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به 7000 نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.

منابع:

ناصر مکارم شیرازی، وهابیت بر سر دوراهی

جعفر سبحانی، آیین وهابیت

اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره

علی اصغر رضوانی، شیعه شناسی و پاسخ به شبهات

[="Tahoma"][="Navy"]

ضمن عرض تسليت سالروز تخريب وحشيانه قبور ائمه بقيع عليهم السلام
نرم افزار ياوران دجال را دريافت بفرماييد

http://www.askdin.com/thread8706.html

[/]

[="Tahoma"]

[=arial, helvetica, sans-serif]باید اینجا حرم درست کنند

[=arial, helvetica, sans-serif]چار تا مثل هم درست کتتد
[=arial, helvetica, sans-serif]با امام حسن سزاوار است
[=arial, helvetica, sans-serif]چند باب الکرم درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]با طلا دور مرقد سجاد
[=arial, helvetica, sans-serif]بیتی از محتشم درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]به تولای باقر و صادق
[=arial, helvetica, sans-serif]صحن دارالقلم درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]نزد ام البنین نمادی از
[=arial, helvetica, sans-serif]مشک و دست و علم درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]"دودمه" نه در این مکان باید
[=arial, helvetica, sans-serif]شاعران "چاردم" درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]با کریمان "کریم خانی"ها
[=arial, helvetica, sans-serif]قطعه ی "آمدم" درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]دورگنبد چهار گلدسته
[=arial, helvetica, sans-serif]ولی از داغ خم درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]کاش هرجیز را نمی سازند
[=arial, helvetica, sans-serif]کوچه را دست کم درست کنند
[=arial, helvetica, sans-serif]کوجه را در ادامه ی طرح ِ
[=arial, helvetica, sans-serif]از حرم تا حرم درست کنند...



[h=4]8 شوال سالروز تخريب بقيع / يوم الهدم[/h] تا به حال نام يوم الهدم را شنيده ايد ؟ يوم الهدم يعني روز ويران کردن ...

در هشتم شوال سال 1344 هجري قمري پس از اشغال مکه ، وهابيان به سرکردگي عبدالعزيزبن سعود روي به مدينه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نموده ، مأمورين عثماني را بيرون کردند و به تخريب قبور ائمه بقيع و ديگر قبور هم چنين قبر ابراهيم فرزند پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله و سلم – قبور زنان آن حضرت ، قبر ام البنين مادر حضرت اباالفضل العباس – عليه السلام – و قبر عبدالله پدر پيامبر و اسماعيل فرزند امام صادق – عليه السلام – و بسياري قبور ديگرپرداختند. ضريح فولادي ائمه بقيع را که در اصفهان ساخته شده بود و روي قبور حضرات معصومين امام مجتبي ، امام سجاد ، امام باقر و امام صادق – عليهم السلام – قرار داشت را از جا در آورده ، بردند . اما اين اولين حمله آنان به مدينه نبود . آنان در سال 1221 هجري نيز يک بار ديگر به مدينه هجوم برده ، پس از يک سال و نيم محاصره توانسته بودند آن شهر را تصزف کنند و پس از تصرف اقدام به غارت اشياي گرانبهاي حرم پيامبر – صلي الله عليه و آله و سلم – و تخريب و غارت قبرستان بقيع نمودند .

طبق نقل تاريخي آن ها در اين حمله چهر صندوق مملو از جواهرات مرصع به الماس و ياقوت گرانبها و حدود يکصد قبضه شمشير با غلاف هاي مطلا به طلاي خالص و تزيين شده به الماس و ياقوت و ... به يغما بردند . و اين نيز نخستين حمله آنان به مقدسات اسلامي نبود . صلاح الدين مختار نويسنده و مورخ وهابي در کتاب "تاريخ امملکه العربيه السعوديه کما عرفت" بخشي از افتخارات وهابيت در حمله به کربلاي معلي را چينن شرح مي دهد : در سال 1216 اميرسعود در رأس نيروهاي بسياري از مردم نجد و حبوب و حجاز و تهامه و نواحي ديگر به قصد عراق حرکت نمود و در ماه ذي القعده به شهر کربلا رسيد و آن را محاصره کرد . سپاه مذکور باروي شهر را خراب کردند و به زور وارد شهر شدند . بيشترمردم را در کوچه و بازار و خانه ها به قتل رسانيدند و نزديک ظهر با اموال و غنائم فراوان از شهر خارج شدند ، سپس در محلي به نام ابيض گرد آمدند . خمس اموالرا خود سعود برداشت و بقيه را به هر پياده يک سهم و به هر سوار دو سهم قسمت کرد .(چون به نظر آنها جنگ با کفار بود)

عثمان بن بشر از ديگر مورخان وهابي درباره حمله به كربلا چنين مي نويسد: "… گنبد روي قبر (يعني قبر امام حسين عليه السلام) را ويران ساختند و صندوق روي قبر را كه زمرد و ياقوت و جواهرات ديگر در آن نشانده بودند، برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا و نقره و قرآن هاي نفيس و جز آن‌ها يافتند، غارت كردند و نزديك ظهر از شهر بيرون رفتند در حالي كه قريب به 2000 تن از اهالي كربلا را كشته بودند."

جالب اين جاست كه مورخ مزبور نام كتاب خود را "عنوان المجد في تاريخ نجد" گذاشته و از اين وقايع به عنوان نشانه‌هاي مجد و شكوه و عظكت وهابيت ياد كرده است!

اما اين فقط شيعيان و اماكن مقدسه آن‌ها نبودند كه وهابيان آثار مجد و شكوه خود را در آن به نمايش گذاشته‌اند، مكه مكرمه و طائف نيز از حملات آنان در امام نماند. "جميل صدقي زهاوي" در خصوص فتح طائف مي نويسد: "طفل شيرخواره را بر روي سينه مادرس سر بريدند، جمعي را كه مشغول فراگيري قرآن بودند كشتند، چون در خانه‌ها كسي باقي نماند، به دكان‌ها و مساجد رفتند و هر كس بود، حتي گروهي را كه در حال ركوع و سجود بودند، كشتند. كتاب‌ها را كه در ميان آن‌ها تعدادي مصحف شريف و نسخه‌هايي از صحيح بخاري و مسلم و ديگر كتب فقه و حديث بود، در كوچه و بازارافكندند و آنها را پيمال كردند."

سرزدن اين قبيل امور از پيروان محمد بن عبدالوهاب شگفت نيست! تابعان كسي كه همه مسلمانان را كافر و مشرك مي دانست و مكه و مدينه را قبل از آنكه به دست وهابيان بيافتد، دارالحرب و دارالكفر!مي دانست. در كتاب "الدررالسنيه" مي خوانيم:

"وي - محمد بن عبدالوهاب – از صلوات بر پيامبر صلي الله عليه و اله نهي مي‌كرد و از شنيدن آن ناراحت مي‌شد. صلوات فرستنده را اذيت مي‌كرد و به سخت‌ترين وجه مجازات مي نمود.

حتي او دستور داد مرد نابيناي متديني را كه مؤذن بود و صوت خوشي داشت، چون به حرف او گوش نداده، بر پيامبر صلوات فرستاده بود، به قتل رسانند. بسياري از كتب مربوط به صلوات بر پيامبر صلي الله عليه و آله را به آتش كشيد و به هريك از پيروانش اجازه مي داد قرآن را مطابق فهم خود تفسير كند."

محمد بن عبدالوهاب به نوبه‌ي خود در اعتقادات پيرو"ابن تيميه حنبلي" است، كه در قرن هشتم هجري مي‌زيسته است، از ابن تيميه عقايد جالبي نقل شده است. از جمله اينكه او خدا را جسم مي‌دانست! براي ذات مقدس خداوند دست و پا و چشم و زبان و دهان قائل بود! ابن بطوطه جهانگرد معروف در سفرنامه‌ي حود مي گويد: "ابن تيميه را بر منبر مسجد جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مي‌كرد و مي‌گفت: خداوند به آسمان دنيا مي‌آيد، همان گونه كه من اكنون فرود مي‌آيم! سپس يك پله از منبر پائين مي‌آمد!"

عقايد او آنچنان سخيف و بي‌مقدار بود كه خود اهل سنت وي را به زندان افكندند و در رد او كتب متعددي را به رشته تحرير درآوردند.

اين قطره‌اي كوچك از مرداب اعتقادات و عملكرد وهابيان در طول اين ساليان است. در طول اين دوران دانشمندان زيادي چه شيعه و چه سني به نقد عقايد وهابيت دست زده‌اند و به شبهات گوناگون آنان پاسخ داده‌اند. يكي از شبهات آنان مسأله‌ي بناء بر قبور است. آن‌ها ساختن بنا اعم از مسجد يا غير آن را بر قبر حرام مي‌دانند. در اين نوشتار سعي مي كنيم پاسخي مناسب به شبهه‌ي مذكور بدهيم. نخست آنكه: اين شبهه‌ي آنان را صريح آيه‌ي 21 سوره كهف دفع مي‌نمايد، كه در خصوص ماجراي اصحاب كهف از قول مومناني كه مي‌خواستند ياد اصحاب كهف را گرامي دارند مي فرمايد: لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا (بي ترديد بر روي قبور آنان مسجدي بنا مي كنيم) دوم آنكه: هنگام ظهور اسلام و در دوران فتوحان اسلامي بناهايي بر قبور انبياء گذشته وجود داشت. از جمله مي‌توان به قبر حضرت داوود و حضرت موسي در بيت المقدس اشاره نمود. جالب اينجاست كه خليفه دوم كه طبق نظر اين آقايان از صحابه است و معصوم، خود براي انعقاد پيمان صلح به بيت المقدس رفت و پس از تسلط بر آن شهر، اقدامي در راستاي از بين بردن اين قبور به عمل نياورد…

اما به راستي قومي كه در تاريخ نه چندان طولاني خود، چنان كه از زبان مورخين خودشان شنيديم قرآن‌ها را در خيابان‌ها لگد مال ساختند و در قتل عام پيروان علي عليه السلام و ساير خلفا فرقي نگذاشتند و مجد خود را در غارت و قتل جستجو مي كردند، شايستگي اين را دارند كه مخاطب يك استدلال قرآني و يا حتي تاريخي قرار گيرند؟!

بشکند دستی که ویران کرد این گلخانه را / درعزا بنشاند او ، شمع و گل و پروانه را

بشکند دستی که هتک حرمت این خانه کرد / شیعه را سوزاند و خون در قلب صاحبخانه کرد

درون قلب جهان ، انقلاب گشته بیا / نفس ، بدون تو همچون عذاب گشته بیا
نظاره کن به فرا سوی مدینه و ببین / حرم به دست حرامی خراب گشته بیا

این گلستان نبیّ بار دگر ویران شده / چشمهای منتقم ، بار دگر گریان شده
بعد تخریب بقیع و این ستم در آن دیار / گشت روشن ، از چه قبر فاطمه پنهان شده

یا رب چه حکمتى‎ست در این قطعه شریف
مهمان غریب و بارگه میزبان، غریب
یا رب کرامتى! که زنم بوسه بر بقیع
سر را نهم به خاک و بگویم بر آن غریب

دریغ و درد که از ظلم دشمنان خدا
خراب شد همه آثار بى شمار بقیع
خراب کرد ستم، مشهد چهار امام
کز آن شرف به سما یافت خاکسار بقیع

گوش ده تا گریه‎ی زار على را بشنوى / نیمه شب‎ها از دل خونین و حیران بقیع
این حریم عشق دارد عقده‏ها پنهان به دل / شعله‏ها سر مى‏كشد از جان سوزان بقیع
اى جهان آباد كن، برخیز و مهر و داد كن / باز كن آباد از نو، كوى ویران بقیع

بشنو از این قبرها بانگ اناالمظلوم را
تا که مهدی باز آید، این ندا دارد بقیع
تا شود ثابت که نور حق نمی‎گردد خموش
گرچه ویران شد، جلال کبریا دارد بقیع

قبور آل پيمبر، خراب و ويران است / فرشتگان همگان اند سوگوار بقيع
در اين مصائب عظمى ولىّ عصر بوَد / شكسته خاطر و محزون و داغدار بقيع
حراميان به حرم تا كه حاكم اند روا ست / كه مسلمين همه باشند شرمسار بقيع

در جهان، هم شأن و همتائی کجا دارد بقیع
چونکه یک جا، چار محبوب خدا دارد بقیع
نور چشمان رسول و، پور دلبند بتول
صادق و سجاد و باقر، مجتبی دارد بقیع

[h=1]زیر گنبد بقیع[/h]


[/HR] گلستان را می‏توان لگدمال کرد، اما هرگز رایحه دل انگیزش را نمی‏توان سترد. خانه آفتاب را می‏توان ویران ساخت، اما هرگز با ویرانی، نورانیت آفتاب را نمی‏توان گرفت. ای بقیع! ای نگارخانه هزاره غربت! آن بدکیشانِ زشت خوی، می‏خواستند تو را با ویران کردن، از صفحه روزگار محو کنند، اما خبر نداشتند که تو چهار آفتاب گیتی فروز را با ستاره‏های بسیار در خود جای داده‏ای و این گونه فروغ تو از بین نمی‏رود. می‏خواستند سایه بان از مزار خورشیدی شما برگیرند تا نامتان از تاریخ ناپدید شود؛ اما خبر نداشتند که بر گرفتن سایه بان، فروغ خورشید را به همه جا پرتو افکن می‏کند. مزار تو سایه بان نمی‏خواهد؛ چرا که خورشید بر سینه توست نه بر سینه آسمان.
[/HR] نفرین و ننگ تاریخ، بر آن شب پرستانی که با شمشیر به جنگ آفتاب رفته بودند و خود را زبون و رسوای تاریخ نمودند. با زخمی به کهنگیِ تاریخ، بر سینه و قلبی شرحه شرحه از مظلومیتِ شما خاندان وحی. سالروز تخریبِ خاک بهشت و نیستان غربت را به سوگ نشسته، این غم جانسوز را بر عاشقان زیارتت تسلیت می‏گویم.
در هشتم شوال 1344ق، قبرستان مقدس بقیع در شهر مدینه، به دست پیروان گروه وهابیت، به ویرانه‏ای تبدیل شد. ویران‏سازی قبرهایی که پله‏های آسمان بود، ریشه در افکار منحرف و دور از اسلام داشت؛ افکاری که با برداشت‏های سطحی و جدا از معارف اهل‏بیت علیهم‏السلام همراه بود و آثار ناپاک آن، همچنان دامن پاک جامعه اسلام را لکه‏دار کرده است.

[h=2]وهابیون می گویند: بقیع وقفی است!![/h] بقیع، یک زمین وقفی نیست؛ چون ملک کسی نبوده است و وقفیت، فرع ملکیت است؛ و پس از تصمیم برای دفن، مردم درختان آن را کندند و عده ای هم آمدند و برای خود در آن خانه ساختند. بنابراین جلوگیری وهابیون از بازسازی بقیع تحت عنوان وقف بودن بقیع، بهانه ای بیش نیست، علاوه بر آنکه خصوص امامان بقیع در خانه شخصی عقیل بن ابی طالب دفن گردیدند.

غیر از قبور مطهر امامان بقیع، بیت الاحزان، قبر حلیمه سعدیه، قبور دختران و همسران پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله، قبر مالک و قبور عمه های پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله نیز دارای گنبد بودند که همه آنها توسط سلفیان تخریب شد

[h=2]فضیلت بقیع[/h] بقیع به خاطر قدوم مبارک رسول خدا صلی اللّه علیه وآله و ائمه معصومین علیهم السلام و دفن چهار تن از امامان علیهم السلام و سایر مۆمنان، شهیدان و نیکان، دارای شرافت زیادی است. از رسول خدا صلی اللّه علیه وآله، چنین روایت شده است که روز قیامت، هفتاد هزار نفر از بقیع، بی حساب راهی بهشت می شوند؛ در حالی که صورت آنها چون ماه شب چهاردهم، می درخشد.

[h=2]پیراستن حرم امامان بقیع[/h] مسلمانان از دیرباز، اقدام به بازسازی و ساختن گنبد برای شخصیت های بزرگ اسلامی کردند که گنبد سبز پیامبر و گنبدهایی که در عراق، ایران، سوریه و... وجود دارند، شاهد این مطلب هستند و تنها وهایبان، به خاطر تحجر و کج فهمی، با این کار مخالفت کرده اند.
یکی از کسانی که اقدام به ساخت گنبد بر مزار امامان بقیع علیهم السلام نمود، ابوالفضل اسعد بن محمد بن موسی قمی اردستانی مجدالملک است. او در آخر قرن پنجم، کشته شد. هم چنین الناصر لِدین اللّه، خلیفه عباسی، در سال 560 ق. اقدام به تعمیر گنبد امامان بقیع علیهم السلام کرد و نیز ابوطالب عبداللّه بن حسین بن میرزا رفیع الدین حسینی مرعشی نیز اقدام به تعمیر و بازسازی حرم امامان بقیع نمود.

در دوره قاجاریه، محمد بن علی امین السلطنه، اقدام به نهادن ضریحی از فولاد بر روی قبور نمود. او قصد داشت ضریحی نقره ای نیز برای آنها قرار دهد که مانع کار او شدند.
سید علی قطب هزارجیبی نیز آخرین ضریح فولادی را که در اصفهان ساخته شده بود به مدینه برد و با زحمت و سه سال معطلی در جده، بر قبور مطهر ائمه بقیع علیهم السلام نهاد که این ضریح نیز در سال 1343 ق. توسط وهابیان از جا کنده شد و قطعاتی از آن، تا سال 1385 ه.ش بر دیوار شهدای احد وجود داشت.
مرحوم سید محسن امین می نویسد: سلطان عبدالمجید عثمانی که گنبد قبر مطهر پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله را ساخت دستور داده بود که برای امامان بقیع نیز گنبدی همانند گنبد پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله بسازند؛ ولی با مخالفت برخی از اهل مدینه مواجه شد. غیر از قبور مطهر امامان بقیع، بیت الاحزان، قبر حلیمه سعدیه، قبور دختران و همسران پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله، قبر مالک و قبور عمه های پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله نیز دارای گنبد بودند که همه آنها توسط سلفیان تخریب شد.

[h=2]فاجعه تخریب بقیع[/h] همانگونه که گفته شد مسلمانان از آغاز، به قبور بزرگانشان توجه داشتند و بر فراز آنها، گنبدهایی می ساختند که از جمله آنها، گنبد قبر مطهر رسول خدا صلی اللّه علیه وآله است که از اول تا کنون، بوده است. مزار بزرگان و امامان بقیع علیهم السلام نیز از این قاعده مستثنی نیست. ابن جبیر (قرن 6) در سفرنامه خود، بقیع را به زیبایی توصیف کرده، از گنبد زیبا و بسیار بلند ائمه بقیع، یاد کرده است. پس از او، ابن بطوطه نیز همان توصیف را دارد.

بقیع، یک زمین وقفی نیست؛ چون ملک کسی نبوده است و وقفیت، فرع ملکیت است؛ وپس از تصمیم برای دفن، مردم درختان آن را کندند و عده ای هم آمدند و برای خود در آن خانه ساختند. بنابراین جلوگیری وهابیون از بازسازی بقیع تحت عنوان وقف بودن بقیع، بهانه ای بیش نیست

سمهودی نیز از گنبد ائمه اهل بیت علیهم السلام، به عنوان گنبد با عظمت و بلند یاد کرده است؛ اما جریان واپس گرا و متحجر وهابی، در 8 شوال سال 1344ق. اقدام به تخریب آن نمود و به احساسات میلیون ها نفر از مسلمانان، توجهی نکرد. جالب این جاست که آنها اقدام به نگهداری از لباس ها و اسباب منزل، خانه، شمشیر و تخت خواب آل سعود نموده اند و از آثار یهودیان مدینه نیز تا کنون محافظت کرده اند؛ ولی آثار رسول خدا و اهل بیت او - علیهم السلام - را خراب کردند!!

[h=2]عکس العمل مسلمانان در تخریب بقیع[/h] تخریب بقیع، با عکس العمل شدید مسلمانان و به ویژه شیعیان جهان مواجه گردید. مسلمانان ایران، عراق، قفقاز، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، تاتارستان، ترکیه، افغانستان، چین، مغولستان و هندوستان، در برابر این مسئله موضع گیری کردند. دولت و مجلس آن روز ایران نیز در این زمینه، موضع گیری رسمی کرد. هم چنین فقیهان و بزرگانی چون آیة اللّه العظمی سید ابوالحسن اصفهانی، آیة اللّه شیخ محمد خالصی و آیة اللّه شهید سید حسن مدرس، این اقدام را محکوم کردند.
در کنفرانس کشورهای اسلامی، مرحوم شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، سید امین حسینی - مفتی فلسطین- ، و سید محمدتقی طالقانی (آل احمد) - نماینده آیة اللّه العظمی بروجردی در مدینه- ، شرکت کردند. هم چنین مراجع و بزرگانی دیگری مانند آیات عظام حاج شیخ عبدالکریم حائری، حاج آقا حسین قمی، سید محسن حکیم، سید هبة الدین شهرستانی و امام خمینی قدس سرّهم، در این مورد موضع گیری کردند و امام خمینی(ره) در این زمینه، نامه ای خطاب به شاه عربستان نگاشت.

[h=1]سند رسوایی فرقه ای گمراه[/h]



[/HR] یکی از جنایتهای که در تاریخ معاصر به وقوع پیوسته و قلب تمامی انسانهای دارای وجدان بیدار و بالاخص شیعیان را بشدت جریحه دار نموده ، تخریب قبور ائمه بقیع علیهم السلام می باشد . هرگاه شخصی پس از سفر حج به میان هموطنان مراجعت می نماید از بغضی عمیق پرده برمی دارد ، که دل همه را به درد می آورد و آن چیزی نیست جز حکایت غربت ائمه بقیع .

[/HR] [h=2]حدیث غربت[/h] ویران سازی قبور ائمه بقیع توسط وهابیت سند رسوایی این گروه ضاله و نشانگر حقانیت اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام است.
روز هشتم شوال 1344 هجری قمری، قبرستان مقدس بقیع در شهر مدینه، به دست پیروان گروه وهابیت، به ویرانه ای تبدیل شد. ویران سازی قبرهایی که پله های آسمان بود، ریشه در افکار منحرف و دور از اسلام داشت؛ افکاری که با برداشت های سطحی و جدا از معارف اهل بیت علیهم السلام همراه بود و آثار ناپاک آن، همچنان دامن پاک جامعه اسلام را لکه دار کرده است.
این حادثه ننگین و این تقابل آشکار با اسلام و شیعه در تاریخ به عنوان سند رسوایی پیروان فرقه ای ضاله و عاری از خرد ثبت شد و مظلومیت اسلام و دین پیامبر خدا را بیش از پیش در بین مردمان حق دوست آشکار کرد.
با ویران سازی قبور ائمه بقیع آسمان گریست و عرش به لزره افتاد و اما حجاب سنگدلی مانع از دیدن خورشید در دل این کافران شد و آنان همچنان به آزارهای خود ادامه دادند با امید بر اینکه بر حق اند غافل از آنکه واژه حق از عداوت و سنگدلی آنان در هراس و گریز است.
در احادیث بسیاری چه از نظر شیعه و چه از نظر اهل سنت آورده شده است که پیامبر و حتی امامان علیهم السلام ، سخن کسانی که به آنها از دور و نزدیک سلام می دهند، می شنوند و به آنها پاسخ می گویند و حتی اعمال ملت بر آنها عرضه می شود

[h=2]پیشینه گمراهی[/h] درباره آیین وهابیت که چنین ننگی را بر دامن هستی نقش زد می توان گفت این آیین توسط محمدبن عبدالوهاب پایه گذاری گردید. محمدبن عبدالوهاب از آغاز کودکی سخنانی درباره توحید، توسل، زیارت قبور و غیره به زبان می آورد. وی پس از سفر به مدینه و بصره و آشنایی با افکار ابن تَیْمِیّه در اظهار عقاید خود راسخ تر گردید. تا اینکه، این آیین انحرافی را پدید آورد. با تشکیل حکومت وهابی آل سعود، وهابیان به هر شهری که وارد می شدند آثار و بناهای تاریخی و مذهبی آن شهر را خراب می کردند. وهابیان برای بار نخست در سال 1221 ه.ق بخشی از بناهای قبرستان بقیع را ویران کردند و سپس با تسلط خود بر حجاز در شوال 1344 ه.ق کلیه بناهای مذهبی را ویران و اشیاء قیمتی آن را به تاراج بردند.

پیروان تند رو و افراطی فرقه وهابیت، به نظر "ابن تیمیه" مبنی بر اختصاص عبادت به آنچه اسلام در قرآن و سنت مقرر داشته، اکتفا نکردند بلکه امور عادی را نیز خارج از حوزه اسلام می دانستند، به همین مناسبت، دخانیات را حرام و کسی را که دود استعمال می کرد مشرک می دانستند. وهابی ها به دعوت اکتفا نکردند بلکه با مخالفان خود به جنگ می پرداختند و معتقد بودند که این جنگ، علیه بدعت ها است. وهابیون پس از تسخیر هر شهری، ضریح ها و قبرهای شخصیت های مذهبی آن شهر را ویران می کردند. پاره ای از اروپایی ها به آنان لقب ویران کنندگان معابد دادند. آنان چون بر حجاز دست یافتند تمام قبور صحابه را با خاک یکسان کردند. آنان به ظواهر اسلام معتقد بودند و توجه به غیر از ظاهر اسلام را کفر و ارتداد می دانستند.
درباره چگونگی تخریب بقیع ایوب صبری پاشا، تخریب قبور بقیع را چنین نگارش می کند:
آل سعود پس از محاصره طولانی شهر مدینه و پیدا شدن آثار تسلیم مردم شهر، شروطی چون پذیرش آیین وهابیت و پرستش خداوند بر اساس احکام، تخریب قبور و بارگاه و مقابری که در داخل مدینه است، ترک آیین نیاکان خود و گرویدن به آیین وهابیت و عمل به احکام آن، هدر رفتن جان و مال مسلمانان در صورت عدم پذیرش آیین وهابیت را اعلام نمودند، که البته آل سعود پس از پذیرش این شروط از طرف مردم، تخریب گنبد و بارگاه قبور را به عهده خود مردم گذاشتند و مردم به دلیل محاصره شدید اقتصادی و سختی های فراوانی که متحمل شده بودند، مجبور به تخریب بقیع شدند. و این ها تنها نمونه ای از وحشی گری این قوم به ظاهر دین مدار است.

آل سعود پس از محاصره طولانی شهر مدینه و پیدا شدن آثار تسلیم مردم شهر، شروطی چون پذیرش آیین وهابیت و پرستش خداوند بر اساس احکام، تخریب قبور و بارگاه و مقابری که در داخل مدینه است، ترک آیین نیاکان خود و گرویدن به آیین وهابیت و عمل به احکام آن، هدر رفتن جان و مال مسلمانان در صورت عدم پذیرش آیین وهابیت را اعلام نمودند

[h=2]نزاع بر سر چیست؟[/h] مهم ترین و بزرگ ترین اشکالی که وهابیان به مسلمانان وارد دانسته و با تمام توان به مبارزه با آن برخاستند، مسئله توسل و زیارت معصومان به خصوص پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می باشد. وهابیان معتقدند که نمی توان به مرده تَقرّب و توسل جست، از این رو هر گونه حیات و علم و آگاهی را حتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نفی می کنند. اما در احادیث بسیاری چه از نظر شیعه و چه از نظر اهل سنت آورده شده است که پیامبر و حتی امامان علیهم السلام ، سخن کسانی که به آنها از دور و نزدیک سلام می دهند، می شنوند و به آنها پاسخ می گویند و حتی اعمال ملت بر آنها عرضه می شود.
از آیات قرآن این گونه استفاده می شود که وسیله قرار دادن انسان صالح در پیشگاه خدا و طلب چیزی از خداوند به خاطر او به هیچ وجه ممنوع نیست و با توحید منافاتی ندارد. در آیه 64 سوره نساء می خوانیم:
"اگر آنها هنگامی که به خویشتن ستم کردند (و مرتکب گناهی شدند) به سراغ تو می آمدند و از خداوند طلب عفو و بخشش می کردند و تو نیز برای آن ها طلب عفو می کردی، خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند".
همچنین در آیه 97 سوره یوسف می خوانیم که:
"برادران یوسف از پدر تقاضا کردند که در پیشگاه خداوند برای آنها طلب اسغفار کند و یعقوب نیز پذیرفت".
در آیه 114 سوره توبه نیز موضوع استغفار ابراهیم در مورد پدرش آمده که تأثیر دعای پیامبران را درباره دیگران تأیید می کند. در روایات بسیاری نیز بر این مسئله تأکید شده است.
در واقع وهابیت با اعتقادات افراطی که در هیچ دین و مذهبی پذیرفته نیست هیچ گاه نمی تواند با ادله و دلایل دینی و فقهی مبتنی بر اسلام ادعای داشتن دین یا مذهبی را داشته باشد چرا که بر اساس آیات و روایاتی که وجود دارد اسلام دینی صلح طلب و حق جو مبتنی بر انسانیت و عدالت است و آرزوی سعادتمندی انسان ها را در بر دارد بنابراین نمی تواند گروهی ضاله و گمراه را که جان انسان های بی گناه را می گیرند و قبور مقدسی را که به هیچ انسانی آزار نمی رساند و در واقع پایگاه معنوی انسان ها هستند را به ویرانه تبدیل می کنند را دیندار نامید.

[h=1]بقیع از آغاز تا همین امسال[/h]


[/HR] اینکه بقیع از چه تاریخی محلی برای دفن درگذشتگان شد معلوم نیست. گزارشهای تاریخی می گویند: قبل از اسلام بقیع قبرستان مردم یثرب بوده و یهودیان مردگان خود را در قسمت جنوب شرقی محل فعلی که «حش کوکب» نام داشت، دفن می کردند. با استقرار رسول خدا صلی الله علیه وآله در مدینه و دفن عثمان بن مظعون به توصیه آن حضرت در بقیع، این مکان به شکل رسمی، نام قبرستان مسلمانان را به خود گرفت و از آن به بعد مسلمانانی که در مدینه از دنیا می رفتند در این محل به خاک سپرده می شدند و یهودیان و غیر مسلمانها مردگان خود را در همان «حش کوکب» دفن می کردند.
[/HR]

در زمان رسول خدا محل دفن مسلمانان در بقیع با دیواری از قبرستان یهودیان جدا می شد که بعد از مرگ عثمان بن عفان و دفن مخفیانه او در قبرستان یهودیان(1)، وقتی بنی امیه قدرت را به دست گرفتند این دیوار را تخریب کردند(2) تا قبر عثمان که از بستگان ایشان بود به نوعی در قبرستان مسلمانان قرار گیرد؛ بنابراین ضلع شرقی بقیع فعلی (حداقل از قبر عثمان به بعد) محل دفن یهودیان پیش از اسلام بوده است.
از دفن اولین مسلمان در بقیع به بعد این مکان پذیرای انسانهای بلند مرتبه ای شد که در آسمان اسلام نورافشانی می کنند؛ چهار امام معصوم، همسران، فرزندان و عمه های رسول خدا، مادر امیرالمومنین علیه السلام و نیز ام البنین، مادر حضرت عباس علیه السلام، به همراه تعداد زیادی از اصحاب و یاران به نام رسول خدا، امیرالمومنین و سایر ائمه علیهم السلام از کسانی هستند که در بهشت بقیع آرمیده اند و مزار آنها زیارتگاه عاشقان الله و ارادتمندان به اسلام است.(3)

[h=2]بقیع چگونه بود[/h] برخی لغت شناسان واژه بقیع را برگرفته از بُقعه می دانند(4)؛ بنابراین بقیع را بقیع نامیده اند؛ زیرا قبور آن دارای بقعه و بنا بوده است. ولی امروز دیگر از آن بناها خبری نیست و جز سنگ و خاک، چیزی به چشم نمی خورد.
بر اساس تصاویر و گزارشهایی که جهانگردان و سفرنامه نویسان ارائه کرده اند، بیشتر قبور بقیع تا دوران سعودی دارای گنبد و ضریح و یا حداقل سنگ مزار بوده است که می شد نام و نشان صاحب قبر را از روی نوشته های آن تشخیص داد.
ابن نجار (متوفی قرن 7 ه) از بنای گنبد و بقعه ای در ابتدای بقیع یاد می کند که هر روز صبح درهای آن برای زیارت باز می شده است؛ بارگاهی که گنبد آن را خلیفه الناصر عباسی ساخته بود.(5)

یهود صهیونیستی که برای اثبات هویت خود و پیدا کردن اثری از آثار باستانی احتمالیش، زمین و زمان را می کاود و به مسجد الاقصی هم رحم نمی کند نمی تواند این همه آثار و تاریخ قابل لمس اسلام را ببیند و آرام بنشیند

علی بن موسی یکی از سفرنامه نویسان عصر عثمانی است که قبه و بارگاه اهل بیت علیهم السلام را بزرگترین قبه های بقیع ذکر کرده و می نویسد بعضی از سادات علوی و بزرگان و امرای مدینه کنار آن به خاک سپرده شده اند.

[h=2]چه بر سر بقاع بقیع آمد[/h] با تسلط تفکری طراحی شده به نام وهابیت در این سرزمین، بسیاری از آثار اسلامی به بهانه شرک و عناد با خدا تخریب شد و از صحنه میراث بر جا مانده اسلامی محو گردید.
اینکه وهابیت را «تفکری طراحی شده» می خوانیم نتیجه مطالعه عقاید و رفتارهای آنهاست. پژوهش در آراء و دقت در رفتار عملی این فرقه ما را به این باور قطعی می رساند که وهابیت، شاخه ای از صهیونیست است که با رنگ و لعاب اسلامی به صحنه آمده تا با تسلط بر مهد تمدن اسلام به خصوص مکه و مدینه، اسلام را به اسم اسلام ناب، منهدم کرده و اثری از آن باقی نگذارند.
تخریب و انهدام تمام آثار کهن اسلامی به بهانه های گوناگون مانند شرک، تعریض جاده، گسترش مسجد النبی یا مسجد الحرام و ... که اعجاب همگان حتی غیر مسلمان با انصاف را هم بر می انگیزد با همین مبنا قابل فهم است. روشن است یهود صهیونیستی که برای اثبات هویت خود و پیدا کردن اثری از آثار باستانی احتمالیش، زمین و زمان را می کاود و به مسجد الاقصی هم رحم نمی کند نمی تواند این همه آثار و تاریخ قابل لمس اسلام را ببیند و آرام بنشیند.

با این هدف و آن تفکر و با عملگی مشتی وهابی که خود را مقدسترین مسلمانان روی زمین می پنداشتند (و می پندارند) بقاع بقیع تخریب شد. این عمل غیر انسانی در هشتم شوال 1344 به وقوع پیوست که در جریان این حرکت وحشیانه، بارگاه چهار امام و دیگر بناهایی که بر قبور بقیع بنا شده بود با خاک یکسان شد. دامنه این تخریب ها که برای نابودی میراث اسلامی صورت می گرفت به بقیع ختم نشد؛ آنها تمام بقاع مدینه مانند قبر حضرت سیدالشهداء حمزه عموی پیامبر و سایر شهدا در احد و نیز مرقد پدر و مادر گرامی رسول خدا را نیز تخریب کردند. آنها دامنه این جسارتها را به دیگر نقاط از جمله مکه نیز رساندند و بارگاه حضرت خدیجه و ابوطالب و عبدالمطلب علیهم السلام را هم تخریب کردند.
این گروه وحشی در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و در جریان این حمله، ضریح مطهر را از جا کندند و جواهرات و دیگر اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرا از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود به یغما بردند و نزدیک به 7000 نفر از علما و سادات و مردم عادی را از دم تیغ گذراندند. از آنجا به سمت نجف یورش بردند که با مقاومت سنگین علما و مردم آنجا روبرو شدند و شکست خورده به حجاز برگشتند.(6)
سالهاست که این فرقه در تنها جولانگاه خود یعنی عربستان تمام نیروی خود را به کار گرفته تا بر اساس همان دستوری که به او دیکته شده با نام و یاد و هر آنچه مظهر شیعه یعنی اسلام ناب بیدار است به شدت مقابله کند و در رسیدن به این هدف شیطانی از هیچ کاری چشم پوشی نکند؛ تخریب و توهین از دم دست ترین اقداماتی است که این گروه انجام می‌دهد.
اما از آنجا که حق همیشه پیروز است و خدا به راست قامتان عرصه دین وعده یاری و پیروزی داده است این همه تخریب و توهین نه تنها بقیع را خلوت نکرده، بلکه هجوم و ازدحام مسلمانان اعم از شیعه و سنی را در بقیع و به خصوص بر سر مزار در زنجیر چهار امام معصوم و بعد قبر ام البنین علیهاالسلام را بیشتر کرده است.

[h=2]بقیع از 87 تا 91[/h] آنچه در این قسمت به نگارش در می آید مشاهدات خود نویسنده است که به شکل گزارش تقدیم می شود:

شهریور سال 87 بعد از نماز صبح که درهای بقیع را باز می کردند در همان ساعت اول که اوج شلوغی و ازدحام جمعیت بود در پشت زنجیری که زائران را در حدود بیست متری مزار چهار امام معصوم متوقف می کرد جمعیتی نزدیک به صد نفر جمع می شدند که اکثرا شیعه بودند. با هر گونه دعا و یا خواندن زیارت به شدت برخورد می شد. مزدوران وهابی اگر کتاب دعا یا زیارتنامه ای در دست کسی می دیدند محال بود با تندی از او نگیرند یا حداقل با لحنی خشن، دستور به بستن آن ندهند.
اگر کسی هم می خواست گریه کند بغضش را در گلو می فشرد و تلاش می‌کرد که صدای گریه اش به گوش این نامحرمان نرسد و تنها این اشک بود که آرام و بی صدا از چشمان پر حسرت به روی گونه ها می غلطید و بر روی خاک بقیع آرام می گرفت.
سال 88 وهابیان حاکم بر مدینه که سیاست های ضد دینی خود به خصوص در زمینه دور کردن مردم از زیارت ائمه بقیع را شکست خورده می دید در حرکتی که نشان از عجز آنها داشت با موانعی پلاستیکی، اقدام به پوشاندن قبور ائمه علیهم السلام کردند تا به زعم باطلشان، قبوری که از دسترس مسلمانان خارج شده بود از منظر نگاهشان هم به دور شود؛ شاید این دلباختگی را فراموش کنند.
این کار بسیار زشت که پَستی عوامل آن را نشان می داد بلافاصله با اعتراض شیعیان و اهل سنت قرار گرفت و با رایزنی مسئولان ایرانی این موانع برچیده شد. ماند همان زنجیر و حسرت نزدیک شدن به مزار آن چهار امام همام.
امسال (بهار 91) بعد از نماز صبح از مسجد النبی خارج شدم تا برای زیارت به بقیع بروم دیدم که سیل جمعیت (شیعه و سنی) رو به بقیع در حرکت است. همه را یاد کردم نیتی به اندازه تمام کسانی که دوست داشتند و نبودند از دل گذراندم و به سیل جمعیت پیوستم.

ای کاش وهابی مزدور کمی عقل داشت می فهمید که تلاش مذبوحانه او، تخریب و توهین او، عشق مسلمانان به امامان خویش و فرزندان رسول خدا را کمتر نمی کند که هیچ، این عشق آتشین را شعله ور تر هم می کند

بیش از هزار نفر، ما بین قبور ائمه علیهم السلام تا قبر ام البنین علیهاالسلام که فاصله زیادی هم نیست متمرکز و با تراکم بالا ایستاده بودند و زیارت نامه می خواندند و ... که جمعیت انبوه با آن تراکم کار تردد را بسیار سخت و دشوار می کرد. صدای زیارت با گریه های بلند بلند حاضرین دم ساز شده بود و صوت جانسوز روضه هایی که بلند می خواندند و هق هق گریه های هیأتی مرا به یاد صحن اسماعیل طلای امام رضا علیه السلام انداخت. به امام حسن علیه السلام عرض کردم:
آقا دیگه غریب نیستی ببین چه جمعیتی اومده! تازه خیلی هاشونم سنی اند و این همه راه اومدن دارن زیارت نامه شماها را می خونن ...
در این بین مامورهای نظامی و وهابی با یک ترس و اضطراب مشهودی فقط تلاش می کردند که نشان دهند همه چیز تحت کنترل آنهاست ولی واقعیت این بود که کاری جز سکوت و نظاره کردن از دستشان بر نمی آمد.
ای کاش وهابی مزدور کمی عقل داشت می فهمید که تلاش مذبوحانه او، تخریب و توهین او، عشق مسلمانان به امامان خویش و فرزندان رسول خدا را کمتر نمی کند که هیچ، این عشق آتشین را شعله ور تر هم می کند.
ما منتظریم تا زیارت ائمه بقیع را همراه با نوای آن آخرین امام زمزمه کنیم و بعد با روضه حضرت عباس علیه‌السلام بر سر مزار ام البنین علیهاالسلام اشک بریزیم و با اشکمان گِل بسازیم و از آن گِل گنبدی برای امام مجتبی و امام سجاد و امام باقر و امام صادق و مادر امیرالمومنین علیهم السلام بسازیم و سقاخانه ای هم کنار قبر مادر عباس علیه السلام.
و صبح نزدیک است!

پی نوشت:
1) ابن عبدالبر (ق 5) می نویسد: دفن لیلا بموضع یقال له حشّ كوكب‏ ؛ او را شبانه در حش کوکب دفن کردند. الاستیعاب 3/1048 و نیز اسد الغابة 3/491
2) تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 291
3) در این قبرستان بیش از 1000 و به روایتی بیش از 10000 نفر از صحابه گرانقدر پیامبر، تابعان، قاریان، سادات بنی هاشم و ... مدفونند که بیشتر قبور آنها جز اندکی، گمنام و ناشناخته اند. تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه ص280
4) لسان العرب 1/463
5) اخبار مدینة الرسول، ص45
6) کشف الارتیاب، ص 77