پرسش پیرامون حدیث «ما اوذی نبی»

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
پرسش پیرامون حدیث «ما اوذی نبی»

بسم الله الرحمن الرحیم

رسول اکرم :sallallah:فرمودند :
ما اوذی نبی بمثل ما اوذیتُ

هیچ پیامبری به اندازة من اذیت نشد.
بحارالانوار، ج 39، ص 56.

همانطور که در تاریخ و در قران کریم و احادیث امده پیامبران به طرق مختلف مورد ازار بودند از ناحیه جهال و دشمنان
پیامبرانی چون یحیی علیه السلام که سر بریده شدند
مثل موسی علیه السلام که قومش در مقابل چشمانش بت پرست شدند
مثل پیامبر بنی اسرائیل که او را در تنه درخت با اره به دو نیم کردند
مثل پیامبرانی که زنده زنده پوست او را کندند
و بسیار از پیامبران دیگر و رنج و عذابهای فراوانی که قلم از بیان آنها شرم دارد
سئوال بنده این است که کلام فوق که حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند چیست؟ایشان دقیقا چه ازار عظیمی دیدند که هیچ پیامبری ندید؟
چه چیز ایشان را آنچنان ازرده خاطر کرد که چنین فرمودند؟
چه رنجی بر ایشان جاری شد که بر هیچ یک از یکصد و بیست و سه هزار پیامبر واقع نشد؟
والسلام علی من اتبع الهدی

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد محسن

**عبدالله**;695920 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

[=B Mitra][=B Mitra]رسول اکرم :sallallah:فرمودند :
ما اوذی نبی بمثل ما اوذیتُ

هیچ پیامبری به اندازة من اذیت نشد.
بحارالانوار، ج 39، ص 56.

همانطور که در تاریخ و در قران کریم و احادیث امده پیامبران به طرق مختلف مورد ازار بودند از ناحیه جهال و دشمنان
پیامبرانی چون یحیی علیه السلام که سر بریده شدند
مثل موسی علیه السلام که قومش در مقابل چشمانش بت پرست شدند
مثل پیامبر بنی اسرائیل که او را در تنه درخت با اره به دو نیم کردند
مثل پیامبرانی که زنده زنده پوست او را کندند
و بسیار از پیامبران دیگر و رنج و عذابهای فراوانی که قلم از بیان آنها شرم دارد
سئوال بنده این است که کلام فوق که حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند چیست؟ایشان دقیقا چه ازار عظیمی دیدند که هیچ پیامبری ندید؟
چه چیز ایشان را آنچنان ازرده خاطر کرد که چنین فرمودند؟
چه رنجی بر ایشان جاری شد که بر هیچ یک از یکصد و بیست و سه هزار پیامبر واقع نشد؟
والسلام علی من اتبع الهدی


بسم الله الرحمن الرحیم


با سلام و طلب توفیق الهی و سلامتی برای شما پرسشگر محترم در پاسخ می توان گفت:

اولا آزار فقط در اذیت جسمانی خلاصه نمی شود که آن را پایانی است و از این حیث با برخی از پیامبران سابق به طور بی سابقه و با وضع بی رحمانه ای برخورد شد که خود شما در پرسش به آن اشاره کرده اید که البته با پیامبر ما نشد.

ثانیا مقصود پیامبر صلوات الله علیه آزار روحی بود. بنا بر این، هر آن چه سختی های روحی که بر انبیای سابق وارد شد، بر حضرت یک جا تحمیل شد.

ثالثا آزاری که افراد به ظاهر خودی که گرد حضرت بودند بر حضرت وارد کردند و حتی مومنین نا آگاه و بدتر از آن، رفتار منافقانی که به ظاهر دوست اما در باطن دشمن بودند، موجب شد که به روح و روان پاک حضرت آسیب هایی وارد شود که برهیچ پیامبر دیگری وارد نشد.و چنین بود آن انسان بزرگ و بی نظیر با بیان این جمله که هیچ پیامبری به مثل من آزار ندید، اندوه درونی خود را اظهار کردند تا مردم بدانند که حضرت در مسیر رسالت و برپایی خیمه اسلام چه سختی های بی سابقه ای را تحمل کردند .

در ادامه به مطالب برخی از منابع اشاره می کنیم:

1- غزوه(جنگ) تبوك در سال نهم از هجری اتّفاق افتاد، و تا رحلت رسول أكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم يك سال و نيم بيشتر فاصله نداشت.اوضاع مدينه از جهت منافقين و توطئه‏ هاى ايشان بر عليه رسول الله و مسلمين روز به روز، بیشتر و خشونت آن ها به طور مرتب افزایش می یافت.این آزارها تا آن جا ادامه یافت که حضرت فرمود:"ما أوذى نبىّ مثل ما أوذيت قطّ" هيچ پيامبرى به اندازه‏اى كه من مورد آزار و اذيّت قرار گرفته ‏ام آزار ندید.

اين عبارت حضرت همان طور كه علامه طباطبایی اشاره می کردند،مربوط به آزار منافقين بوده است.زيرا كه در انبيای گذشته بعضى‏ها(از نظر جسمانی) به مراتب بيشتر از رسول خدا اذيّت شدند ، بعضى را از ميان درخت أرّه كردند، و بعضى را در آب و روغن جوشان انداختند، ولى آن قدر كه پيامبر صلوات الله علیه از منافقين رنج كشيد، در ساير امت های گذشته و در ميان پيامبران شان سابقه نداشته است.(1)

2-بايد دانست كه اين صفات الهى و اين كمالات نفسانى و اين قدرت‏ ربّانى، مجّانى به آن حضرت داده نشده است بلكه به مجازات ابتلائات و امتحانات عجيب بوده است كه هيچ يك از پيامبران تا اين حدّ اذيّت و آزار نشدند. يكايك از ابتلائات پيامبران از زحمت امّت و شماتت و استهزاء و بيرون كردن از شهر و كشتن و فرار كردن و ارتداد از آیين و حبس و زجر و ابتلاى با جاهلان امّت در وجود مقدّس رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم جمع بود.(یعنی حضرت به تمام این امتحان ها مبتلی شد) بنا بر این فرمود: "ما اوذى نبىّ مثل ما اوذيت" هيچ پيامبرى به مانند من اذيّت نشده.(2)

3- منافقين از كافران و مشركان بدترند؛ چون كافر و مشرك صريحاً مي گويند: ما كافريم،و مسلمين تكليف خود را با آن ها مي دانند؛ ولى منافق دَم از اسلام مي زند و در باطن معتقد نيست و در صدد تخريب اسلام است.منافق به مسجد مى‏آيد، در صفّ اوّل نماز جماعت مى‏ايستد...ولى هوش و گوش ...خود را متوجّه مي كند كه در مسجد چه خبر است؟ و همه را در ذهن ثبت مي كند، و به عنوان جاسوس براى دشمن اسلام مي برد.

بر همين اساس رسول خدا صلوات الله علیه فرمود: "مَا أُوذِىَ نَبِىٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ" هيچ پيامبری به اندازه من آزار و ستم نكشيد. چون رسول الله از منافقين داخلى سخت در آزار بود. (3)

پی نوشت ها:

1-حسینی تهرانی سید محمد حسین،امام شناسی،مشهد،انتشارات علامه طباطبایی،سال 1426 قمری،چاپ سوم، جلد 10، ص 200 با ویرایش و اقتباس

2-همان،جلد 4،ص 63

3-حسینی تهرانی سید محمد حسین، معاد شناسى،مشهد،انتشارات نور ملکوت،سال 1416 قمری،چاپ اول، ج‏5، ص 228 با ویرایش

با سلام
بنده با نظر حضرتعالی موافق نیستم

اگر بحث ازارهای منافقین و قوم است که حضرت موسی نیز چنین ازارهایی دیدند
سامری-بلعم باعورا-توطئه های متعدد منافقان یهود بت پرست شدن قوم در مدت کوتاهی پس از نجات از فرعونیان-سرپیچی های متعدد قوم بنی اسراییل از جمله عدم ورود به سرزمین موعود و سرگردانی چهل ساله در صحرای تیه و رحلت حضرت موسی علیه السلام در صحرای تیه
در باره صفات پیامبر صلی الله علیه و آله متعجبم شما می فرمایید ایشان صفات را کسب نمودند؟در حالیکه که همه می دانیم صفات عالیه نه تنها ایشان بلکه کل معصومین علیه السلام لدنی و نه اکتسابی است و الا هرکسی با طی این مراتب می تواند به آن مقام برسد

بسیاری پیامبران بودند که هم تهدید هم فرار هم قتل هم حبس هم قتل خانواده و .... شامل آنها شد و این صرفا شامل پیامبر صلی الله علیه و اله نبود

از شما خواهشمندم جوابی قانع کننده ارائه دهید

با تشکر

محسن;697600 نوشت:
رفتار منافقانی که به ظاهر دوست اما در باطن دشمن بودند

سلام علیکم

اما آیه داریم که پیغمبر :doa(1): منافقین رو می شناختن!!!

پس با شناختی که از منافقین داشتند و میدونستن که منافقه و کی مومن، نمیتوان گفت که اندوهشون و اینکه اون عبارت رو فرمودند از ناحیه منافقین بوده .

بله اگه کسی منافق رو نمی شناخت فرمایش شما رو می شد بپذیریم

باغ بهشت;698259 نوشت:

سلام علیکم

اما آیه داریم که پیغمبر :doa(1): منافقین رو می شناختن!!!

پس با شناختی که از منافقین داشتند و میدونستن که منافقه و کی مومن، نمیتوان گفت که اندوهشون و اینکه اون عبارت رو فرمودند از ناحیه منافقین بوده .

بله اگه کسی منافق رو نمی شناخت فرمایش شما رو می شد بپذیریم


سلام و درود بر عزیزان مطالبی را که بیان کردم نظر شخصی ام نبود بلکه با مراجعه به منابع مستند به خلاصه مطالبی اشاره کردم که البته مستند پی نوشت های مذکور منابع معتبر است.خوب است به تفاسیر معتبر مراجعه و در این باره مطالعاتی داشته باشید.با این حال اگر شما به مطلبی غیر از این برخورد کردید از آن استقبال می شود.

سلام

این حدیث بطرق ومتن دیگر هم آمده :

[h=5]لقد أخفت في الله وما يخاف أحد، ولقد أوذيت في الله وما يؤذى أحد. رواه الترمذي وصححه الألباني.
[/h]

ما أوذي أحد ما أوذيت . "حل وابن عساكر عن جابر".

ما أوذي أحد مثل ما أوذيت في الله . "حل عن أنس".

[h=5] في الصحيحين من حديث عبد الله بن مسعود قال: لما كان يوم حنين آثر رسول الله صلى الله عليه وسلم ناسا في القسمة فأعطى الأقرع بن حابس مائة من الإبل، وأعطى عيينة مثل ذلك، وأعطى أناسا من أشراف العرب وآثرهم يومئذ في القسمة! فقال رجل: والله إن هذه لقسمة ما عدل فيها وما أريد فيها وجه الله! قال: فقلت: والله لأخبرن رسول الله صلى الله عليه وسلم. قال: فأتيته فأخبرته بما قال، قال: فتغير وجهه حتى كان كالصرف ثم قال: فمن يعدل إن لم يعدل الله ورسوله؟ قال: ثم قال: يرحم الله موسى قد أوذي بأكثر من هذا فصبر.
[/h]

بنظر من این حدیث در رابطه با مقام خاتمیت رسل وجاودانگی دین اسلام است که متاسفانه رسول خدا ص بعلت توطئه های منافقین ویهود نتوانستند دین اسلام را جهانی سازند و سبب تحریف دین اسلام واختلاف وتفرقه وکشتار و خشونت تا قیامت شد و پیامبر هم چنین گفتند .

خیر البریه;698510 نوشت:
سلام

این حدیث بطرق ومتن دیگر هم آمده :

لقد أخفت في الله وما يخاف أحد، ولقد أوذيت في الله وما يؤذى أحد. رواه الترمذي وصححه الألباني.


ما أوذي أحد ما أوذيت . "حل وابن عساكر عن جابر".

ما أوذي أحد مثل ما أوذيت في الله . "حل عن أنس".

في الصحيحين من حديث عبد الله بن مسعود قال: لما كان يوم حنين آثر رسول الله صلى الله عليه وسلم ناسا في القسمة فأعطى الأقرع بن حابس مائة من الإبل، وأعطى عيينة مثل ذلك، وأعطى أناسا من أشراف العرب وآثرهم يومئذ في القسمة! فقال رجل: والله إن هذه لقسمة ما عدل فيها وما أريد فيها وجه الله! قال: فقلت: والله لأخبرن رسول الله صلى الله عليه وسلم. قال: فأتيته فأخبرته بما قال، قال: فتغير وجهه حتى كان كالصرف ثم قال: فمن يعدل إن لم يعدل الله ورسوله؟ قال: ثم قال: يرحم الله موسى قد أوذي بأكثر من هذا فصبر.

بنظر من این حدیث در رابطه با مقام خاتمیت رسل وجاودانگی دین اسلام است که متاسفانه رسول خدا ص بعلت توطئه های منافقین ویهود نتوانستند دین اسلام را جهانی سازند و سبب تحریف دین اسلام واختلاف وتفرقه وکشتار و خشونت تا قیامت شد و پیامبر هم چنین گفتند .

از نظر بنده هم قول بالا بیشتر صحیح می نماید اگر اوذی حمل بر حق نشناسی و شکستن عهدها و بر باد دادن زحمات ایشان باشد صحیح تر می نماید
ضمنا باز هم عرض می کنم مقام ایشان لدنی و نه اکتسابی بوده است

**عبدالله**;695920 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

[=B Mitra][=B Mitra]رسول اکرم :sallallah:فرمودند :
ما اوذی نبی بمثل ما اوذیتُ

هیچ پیامبری به اندازة من اذیت نشد.
بحارالانوار، ج 39، ص 56.

همانطور که در تاریخ و در قران کریم و احادیث امده پیامبران به طرق مختلف مورد ازار بودند از ناحیه جهال و دشمنان
پیامبرانی چون یحیی علیه السلام که سر بریده شدند
مثل موسی علیه السلام که قومش در مقابل چشمانش بت پرست شدند
مثل پیامبر بنی اسرائیل که او را در تنه درخت با اره به دو نیم کردند
مثل پیامبرانی که زنده زنده پوست او را کندند
و بسیار از پیامبران دیگر و رنج و عذابهای فراوانی که قلم از بیان آنها شرم دارد
سئوال بنده این است که کلام فوق که حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند چیست؟ایشان دقیقا چه ازار عظیمی دیدند که هیچ پیامبری ندید؟
چه چیز ایشان را آنچنان ازرده خاطر کرد که چنین فرمودند؟
چه رنجی بر ایشان جاری شد که بر هیچ یک از یکصد و بیست و سه هزار پیامبر واقع نشد؟
والسلام علی من اتبع الهدی

این مساله که پیامبر اسلام آخرین پیامبر و مقرب‌ترین انبیا و افراد نزد خداوند است - حداقل از دیدگاه مسلمانان - امری قطعی و مسلم است که جای هیچ شک و تردیدی در آن نیست.
و این قرب و برتری نیست مگر بواسطه‌ی برتری کمالات و صفات نفسانی که پیامبر نسبت به باقی پیامبران داشته‌اند.
از جمله‌ی این صفات کمالی عشق و علاقه‌ای بود که پیامبر بر انسان‌ها، خصوصاً امت خود داشتند و تلاشی که در جهت هدایت آنان ایفا نموده‌اند.
مؤید این کلام، آیات قرآن است آنجا که خداوند می‌فرماید: «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين‏؛ انبیا 107 ما تو را جز براى رحمت جهانيان نفرستاديم.»
یا آنجا که می‌فرماید: «لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ توبه 128 به يقين، پيامبرى از ميان شما به سويتان آمد كه رنج‌هاى شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدايت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است.»
حتی در برهه ای می‌بینیم خداوند از سر دلسوزی و رأفت پیامبر خود را نصیحت می‌فرماید که برای دیگران این مقدار به خود سخت نگیرد و به قول معروف این مقدار خود را اذیت نفرماید.
من جمله در آیات ابتدائی سوره‌ی تحریم خداوند می‌فرماید: «اى پيامبر! چرا چيزى را كه خدا بر تو حلال كرده به خاطر جلب رضايت همسرانت بر خود تحريم مى‏ كنى؟! يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ‏.»
جمله «لِمَ تُحَرِّمُ‏؛ چرا بر خود تحريم مى‏ كنى؟» به عنوان عتاب و سرزنش نيست بلكه نوعى دلسوزى و شفقت است.
درست مثل اين كه ما به كسى كه زحمت زياد براى تحصيل درآمد مى‏ كشد و خود از آن بهره چندانى نمى‏ گيرد، مى‏ گوئيم چرا اينقدر به خود زحمت مى‏ دهى، و از نتيجه اين زحمت بهره نمى‏ گيرى؟.- تفسیر نمونه ج 24 ص 273-
این شفقت و مهربانی همه نشان از مقام بلند و سعه‌ی صدر پیامبرِ رحمت صلی الله علیه و اله دارد.
با توجه به این مساله که پیامبر صلی الله علیه و اله از سائر پیامبران دلسوزتر نسبت به امت و مردم بودند تبعاً گمراهی و به بیراهه رفتن آنان برای پیامبر سخت‌تر خواهد بود نسبت به باقی انبیا.
لذا بر پیامبر، توطئه منافقان، دوری از وطن، سختی و مشکلاتی که به اهل بیت او می رسید و یا خواهد رسید- طبق اخباری که به پیامبر نازل می‌شد- بی وفائی یاران و تهمت ها، آزار و اذیت‌های آنان و ... سختر بود و روح ایشان را بیشتر به درد می‌‌آورد.
در نتیجه اگر بیان شود هیچ پیامبر مانند پیامبر اسلام اذیت و آزار نشدند سخنی گزاف نخواهد بود.
و الله العالم

موضوع قفل شده است