جمع بندی شبهه استجابت دعا

تب‌های اولیه

15 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شبهه استجابت دعا

سلام

1-اگر یکی از شرایط استجابت دعا گناه نکردن است پس چه امیدی به استجابت دعای غیر معصوم است؟

2-اعتقاد به اینکه خدا بر همه چیز قادر است چگونه با قانون مندی عالم قابل جمع است
و غیر از معجزه چه مصداقی دارد؟همونطور که میدونید احتمال معجزه برای دعای افراد معمولا ناممکنه

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد بصیر

ملاali;815469 نوشت:
1-اگر یکی از شرایط استجابت دعا گناه نکردن است پس چه امیدی به استجابت دعای غیر معصوم است؟

باسلام و احترام خدمت شما دوست گرامی
منظور این است که نمی توان با وجود اصرار بر گناه، توقع اجابت هم داشت، باید استغفار کرد بعد از خدا هم درخواست نمود، نه این که اگر بخواهیم دعا مستجاب شود باید معصوم باشیم، بلکه اصرار بر گناه نداشته باشیم و اگر هم دچار غفلت شدیم، توبه کنیم.

ملاali;815469 نوشت:
2-اعتقاد به اینکه خدا بر همه چیز قادر است چگونه با قانون مندی عالم قابل جمع است

منافاتی ندارد. خودِ خدا به این عالم قانون داده و این هم از قادر بودن خداست و خدا خلاف قوانین خودش، عمل نمی کند، معجره ای هم که در عالم صورت می گیرد بر اساس قانون است منتها قانونی ناشناخته از بشر.

ملاali;815469 نوشت:
و غیر از معجزه چه مصداقی دارد؟همونطور که میدونید احتمال معجزه برای دعای افراد معمولا ناممکنه

قرار نیست با دعا معجزه ای صورت بگیرد، و کاری نشدنی، محقق بشود، بلکه دعا در بسیاری موارد، موانعی را که بر سر راه اجابت موجود است بر می دارد. یکی از قوانینی که خدا در این عالم گذاشته همین دعاست، از ما خواسته که از او بخواهیم تا حاجتمان برآورده شود، گاهی اوقات رفع بعضی از مشکلات با رجوع و درخواست از خداست و قرار نیست همینطوری برآورده شود. حتی دعا می تواند قضای حتمی را بردارد و این هم خودش یک قانون است که اهل دین از آن اطلاع دارند.
« أبا عبد اللّه عليه السّلام: يقول: «الدعاء يردّ القضاء بعد ما ابرم إبراما، فأكثر من الدعاء، فإنّه مفتاح كلّ رحمة، و نجاح كلّ حاجة، و لا ينال ما عند اللّه عزّ و جلّ إلّا بالدعاء، و إنّه ليس باب يكثر قرعه إلّا يوشك أن يفتح لصاحبه».«مكارم الأخلاق» ص 269.»
«دعا قضای حتمی را بر می دارد، پس زیاد دعا کنید، دعا کلید هررحمتی است، محقق شدن هر حاجتی است، و آنچه که نزد خداوند متعال است بدست نمی آید مگر با دعا، و دری نیست که زیاد کوبیده شود مگر این که نزدیک است برای صاحبش باز گردد.»

بصیر;816100 نوشت:

باسلام و احترام خدمت شما دوست گرامی
منظور این است که نمی توان با وجود اصرار بر گناه، توقع اجابت هم داشت، باید استغفار کرد بعد از خدا هم درخواست نمود، نه این که اگر بخواهیم دعا مستجاب شود باید معصوم باشیم، بلکه اصرار بر گناه نداشته باشیم و اگر هم دچار غفلت شدیم، توبه کنیم.

منافاتی ندارد. خودِ خدا به این عالم قانون داده و این هم از قادر بودن خداست و خدا خلاف قوانین خودش، عمل نمی کند، معجره ای هم که در عالم صورت می گیرد بر اساس قانون است منتها قانونی ناشناخته از بشر.

قرار نیست با دعا معجزه ای صورت بگیرد، و کاری نشدنی، محقق بشود، بلکه دعا در بسیاری موارد، موانعی را که بر سر راه اجابت موجود است بر می دارد. یکی از قوانینی که خدا در این عالم گذاشته همین دعاست، از ما خواسته که از او بخواهیم تا حاجتمان برآورده شود، گاهی اوقات رفع بعضی از مشکلات با رجوع و درخواست از خداست و قرار نیست همینطوری برآورده شود. حتی دعا می تواند قضای حتمی را بردارد و این هم خودش یک قانون است که اهل دین از آن اطلاع دارند.

« أبا عبد اللّه عليه السّلام: يقول: «الدعاء يردّ القضاء بعد ما ابرم إبراما، فأكثر من الدعاء، فإنّه مفتاح كلّ رحمة، و نجاح كلّ حاجة، و لا ينال ما عند اللّه عزّ و جلّ إلّا بالدعاء، و إنّه ليس باب يكثر قرعه إلّا يوشك أن يفتح لصاحبه».«مكارم الأخلاق» ص 269.»
«دعا قضای حتمی را بر می دارد، پس زیاد دعا کنید، دعا کلید هررحمتی است، محقق شدن هر حاجتی است، و آنچه که نزد خداوند متعال است بدست نمی آید مگر با دعا، و دری نیست که زیاد کوبیده شود مگر این که نزدیک است برای صاحبش باز گردد.»

باسلام و تشکر

1- برای قسمت اول پاسختون مبنی بر اینکه منظور اصرار نکردن بر گناه است منبع بیاورید.
پس چرا واقعا دعای عوام کاری نمیکند؟ پشیمان بودن کافی نیست..حکمای اسلامی میگویند نفس باید مطهر و قوی باشد تا در عالم خارج تاثیر بگذارد

2-اگر با تلاش های معمولی مشکلات برطرف میشد دعا کردن جز برای راز و نیاز موضوعیتی نداشت و اما چیزی که از حیطه کار ما خارج باشد در ردیف معجزه است و معجزه از عوام ساخته نیست

واقعیتش اینه که بنده تا حالا فکر میکردم خدا مانند یه فرد صحبت ها و دعاهایمان را میشنود و اگر بخواهد و صلاح بداند مستجاب میکند
اما ظاهرا همه چیز به نفس و قدرت نفسانی ما بستگی دارد و اصلا همه چیز نفس ما است

این هم نمونه ایی از کلام معصوم که حاکی از این است که استجابت دعا به شرایط و توانایی روحی ما مربوط است نه توانایی خداوند:

كسى نزد اميرمؤ منان على (عليه السلام) از عدم استجابت دعايش شكايت كرد و گفت با اينكه خداوند فرموده دعا كنيد من اجابت مى كنم ، چرا ما دعا مى كنيم و به اجابت نمى رسد ؟! اما در پاسخ فرمود: قلب و فكر شما در هشت چيز خيانت كرده لذا دعايتان مستجاب نمى شود:
1- شما خدا را شناخته ايد اما حق او را ادا نكرده ايد، بهمين دليل شناخت شما سودى بحالتان نداشته.
2- شما به فرستاده او ايمان آورده ايد سپس با سنتش به مخالفت برخاسته ايد ثمره ايمان شما كجا است ؟
3- كتاب او را خوانده ايد ولى به آن عمل نكرده ايد، گفتيد شنيديم و اطاعت كرديم سپس به مخالفت برخاستيد.
4- شما مى گوئيد از مجازات و كيفر خدا مى ترسيد، اما همواره كارهائى مى كنيد كه شما را به آن نزديك مى سازد ...
5- مى گوئيد به پاداش الهى علاقه داريد اما همواره كارى انجام مى دهيد كه شما را از آن دور مى سازد ...
6- نعمت خدا را مى خوريد و حق شكر او را ادا نمى كنيد.
7- به شما دستور داده دشمن شيطان باشيد (و شما طرح دوستى با او مى ريزيد) ادعاى دشمنى با شيطان داريد اما عملا با او مخالفت نمى كنيد.
8- شما عيوب مردم را نصب العين خود ساخته و عيوب خود را پشت سر افكنده ايد .. . با اين حال چگونه انتظار داريد دعايتان به اجابت برسد؟ در حالى كه خودتان درهاى آنرا بسته ايد؟ تقوا پيشه كنيد، اعمال خويش را اصلاح نمائيد امر به معروف و نهى از منكر كنيد تا دعاى شما به اجابت برسد.
امام علی (ع) : دعا كننده بدون عمل و تلاش مانند تيرانداز بدون زه است.(نهج البلاغه حكمت 337)

[="Tahoma"][="Blue"]

ملاali;816123 نوشت:
1- برای قسمت اول پاسختون مبنی بر اینکه منظور اصرار نکردن بر گناه است منبع بیاورید.

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
[=Traditional Arabic][=Traditional Arabic]وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يَسْمَعُ [دُعَاءً] مِنْ قَلْبٍ‏ غَافِلٍ‏ لَاه‏.([=Traditional Arabic]نزهه الناظر، ص 19)

خداوند دعای قلبی که غافل است نمی شوند یعنی اجابت نمی کند. کسی که گناه می کند و توجهی به خدا ندارد و گناه خود را از روی غفلت، مدام انجام می دهد، اصرار بر گناه دارد. این مورد، موردی را از دایره ی بحث خارج می کند که فردی گناه کرده اما پشیمان گشته و حواسش را جمع می کند که دیگر این خطا از او سر نزند و پشیمان باشد.

ملاali;816123 نوشت:
پس چرا واقعا دعای عوام کاری نمیکند؟ پشیمان بودن کافی نیست..حکمای اسلامی میگویند نفس باید مطهر و قوی باشد تا در عالم خارج تاثیر بگذارد

چه کسی گفته دعای عوام کار نمی کند؟ این همه انسان مسلمان که دعا کرده مستجاب شده. خود شما هم دعاهایی داشته اید که مستجاب گشته هر چند دعاهای مستجاب نشده هم فراوان است اما نمی توانیم بگوییم هیچ کدام به خاطر گناهکار بودنِ افراد بوده، بلکه به انحاء دیگری به اجابت رسیده، مثلا ذخیره شده، یا باعث بخشش گناهان شده یا بلاهای دیگری را از ما دفع کرده است.

[="Tahoma"][="Blue"]

ملاali;816123 نوشت:
2-اگر با تلاش های معمولی مشکلات برطرف میشد دعا کردن جز برای راز و نیاز موضوعیتی نداشت و اما چیزی که از حیطه کار ما خارج باشد در ردیف معجزه است و معجزه از عوام ساخته نیست

دعا کردن حتی برای اموری که بدون دعا هم به دست ما می رسد سفارش شده و خوب است و نوعی اعلان نیاز به خداست. مثلا خداوند متعال به حضرت موسی علیه السلام می فرماید: یا موسی نمک سفره ات را هم از من بخواه.
یعنی حتی یک چیز پیش پا افتاده که نیاز به معجزه هم ندارد، آن را باید از خدا درخواست کنیم و با این کار، خود را فقیر و وابسته به خدا می دانیم.
این که می فرمایید اموری که از حیطه ی ما خارج است، معجزه است و معجزه از عوام ساخته نیست باید بگویم که اتفاقا گفته اند که با دعا، نوعی معجزه صورت می گیرد لذا در حدیث اولی که ذکر شد به این مطلب اشاره شد که دعا می تواند تقدیر و قضای حتمی را برگرداند.

ملاali;816123 نوشت:
واقعیتش اینه که بنده تا حالا فکر میکردم خدا مانند یه فرد صحبت ها و دعاهایمان را میشنود و اگر بخواهد و صلاح بداند مستجاب میکند
اما ظاهرا همه چیز به نفس و قدرت نفسانی ما بستگی دارد و اصلا همه چیز نفس ما است

بله درست فکر کردید خدا می شوند. ان الله سمیع بصیر. و خودش فرموده که: «ادعونی استجب لکم» مرا بخوانید اجابت می کنم. ولی اینطور هم نیست که فقط دعای مستجاب الدعوه ها به اجابت برسد.[/]

[="Tahoma"][="Blue"]

ملاali;816123 نوشت:
این هم نمونه ایی از کلام معصوم که حاکی از این است که استجابت دعا به شرایط و توانایی روحی ما مربوط است نه توانایی خداوند:

بله اینها شرایط استجابت دعاست. هم باید از خطاها توبه کرد و هم باید خدا بخواهد که دعا مستجاب شود و خداوند تواناست.[/]

بسمه المجیب

ملاali;816123 نوشت:
واقعیتش اینه که بنده تا حالا فکر میکردم خدا مانند یه فرد صحبت ها و دعاهایمان را میشنود و اگر بخواهد و صلاح بداند مستجاب میکند
اما ظاهرا همه چیز به نفس و قدرت نفسانی ما بستگی دارد و اصلا همه چیز نفس ما است

این هم نمونه ایی از کلام معصوم که حاکی از این است که استجابت دعا به شرایط و توانایی روحی ما مربوط است نه توانایی خداوند:

با سلام و احترام

اگر تنها "وجود" صاحب اثر باشد، هر چه موجود تقربش به صرف الوجود و حقیقیة الوجود بیشتر باشد،قوی تر گردد و اثرش بیشتر شود

و اگر بارئ(هستی بخش) تنها خداوند باشد و هیچ موجودی دارای استقلال وجودی نبوده و فقط صرف الربط به خداوند بوده و قوامش

به قیومیّت حق تعالی باشد،پس اشکالی باقی نمی ماند.

بصیر;816244 نوشت:
[="Tahoma"][="Blue"]
دعا کردن حتی برای اموری که بدون دعا هم به دست ما می رسد سفارش شده و خوب است و نوعی اعلان نیاز به خداست. مثلا خداوند متعال به حضرت موسی علیه السلام می فرماید: یا موسی نمک سفره ات را هم از من بخواه.
یعنی حتی یک چیز پیش پا افتاده که نیاز به معجزه هم ندارد، آن را باید از خدا درخواست کنیم و با این کار، خود را فقیر و وابسته به خدا می دانیم.
این که می فرمایید اموری که از حیطه ی ما خارج است، معجزه است و معجزه از عوام ساخته نیست باید بگویم که اتفاقا گفته اند که با دعا، نوعی معجزه صورت می گیرد لذا در حدیث اولی که ذکر شد به این مطلب اشاره شد که دعا می تواند تقدیر و قضای حتمی را برگرداند.

بله درست فکر کردید خدا می شوند. ان الله سمیع بصیر. و خودش فرموده که: «ادعونی استجب لکم» مرا بخوانید اجابت می کنم. ولی اینطور هم نیست که فقط دعای مستجاب الدعوه ها به اجابت برسد.

[/]

سلام
چگونه زیاد دعا کنیم و بر حاجت مشروعمون اصرار کنیم بعد بواسطه تاخیر گرفتار ناامیدی نشویم؟
مگه ما چقدر عمر میکنیم که منتظر یه حاجت دنیایی بمونیم؟ و ناامید هم نشویم و معتقد هم باشیم که دعا و توسل حق است

چه مصلحتی بالاتر از ایمان و قوت قلب به دین خدا؟
خب اگر بنابوده اکثر دعاها مستجاب نشود چرا در قرآن و احادیث نیامده که لااقل دین و ایمان لطمه نخورد

از یه طرف صدها سوال بی جواب و شبهه های ناجور در مورد دین و از طرف دیگر هم عدم استجابت دعا
خب دیگه چی از دین میمونه؟؟؟!

یاحق

[="Tahoma"][="Blue"]

ملاali;825279 نوشت:
چگونه زیاد دعا کنیم و بر حاجت مشروعمون اصرار کنیم بعد بواسطه تاخیر گرفتار ناامیدی نشویم؟

ملاali;825279 نوشت:
مگه ما چقدر عمر میکنیم که منتظر یه حاجت دنیایی بمونیم؟ و ناامید هم نشویم و معتقد هم باشیم که دعا و توسل حق است

گاهي دعا به اجابت مي‌رسد، اما مقدمات تحقق آن فراهم نيست و يا مصالحي اقتضا مي‌کند انجام آن به تأخير بيفتد. حضرت موسي(ع) به خدا عرض كرد : «پروردگارا، تو به فرعون و طرفدارانش زيورها و مال فراوان داده اي. او مردم را از راه تو گمراه مي‌کند.
خدايا! اموال شان را نابود ساز و آنان را به عذاب دردناک گرفتار نما! » خداوند در پاسخ فرمود: موسي دعايت را اجابت نمودم. اما در روايت آمده است که ميان دعاي حضرت موسي(ع) تا غرق شدن فرعون، چهل سال طول کشيد!»(اصول كافي، ج 4، ص 245.)
حضرت ابراهيم(ع) فرزند نداشت. ده‌ها سال دعا و تضرّع نمود تا اين که در 99 سالگي در حالي که پير شده و موهاي او سفيد گشته بود، خدا حضرت اسماعيل را به او داد.(تفسير نمونه، ج 11، ص 101، پاورقي)
بنابراین انسان مؤمن در هیچ حالی نباید از دعا مأیوس شود، چه دعایش مستجاب گردد یا به عللی به اجابت نرسد و یا اجابت آن به تأخیر افتد، چون اولا دعا عبادت، بلكه مخ عبادت است و موجب تكامل روحی و معنوی و تقرب به ذات الهی می گردد. ثانیا در هر صورت و با هر حالی كه باشد.حتی دعای اشخاص فاسق و گناهكار بر جسم و جان و زندگی آنان تأثیر مثبت دارد. همان دعای مستجاب نشده وقتی تكرار شد و روی هم انباشته گردید، آثار نیكی در روح او ایجاد و در سرنوشتش تأثیر سازنده ای دارد. پیامبر اكرم(ص) می فرمود: «خدا رحمت كند بنده ای را كه حاجت خود را از خدا بخواهد و در دعا پافشاری كند؛ چه حاجتش برآورده شود و چه نشود» در حدیث دیگری از حضرت نقل شده :«هیچ مسلمانی نیست كه به درگاه خدا دعا كند جز آن كه دعایش مستجاب می شود، منتها گاهی اثر آن را دیر یا زود در دنیا می بیند و گاهی سبب كفاره گناهان او می شود و گاهی نیز خداوند او را برای آخرتش ذخیره می گردد »(اصول كافی، ج4، ص 224.)[/]

بصیر;825690 نوشت:

گاهي دعا به اجابت مي‌رسد، اما مقدمات تحقق آن فراهم نيست و يا مصالحي 24.)

سلام .
بابته راهنمائیتون متشکرم .

شما در درون صحبتهاتون زمان رو چیز بی ارزشی کردین . در حالیکه بالاترین پارامتر در هر مساله ای زمان هست . انسانهای موفق زمان رو مانند آب و هوا و غدا به صورت یک منبع میبینند .

کودکی رو فرض کنین که آرزوی داشتن کیف و قلمی میکنه که درس بخونه و دکتر بشه ... ولی این شخص به کیف و قلم نمیرسه و به قول شما 99 سال بعد که تمام انرژی ها و فرصت هاش تموم شد خدا بهش کیف و قلم میده !!!

با احترام کاملی که براتون قائل هستم ولی دقیقا به همین خاطر من به هیچ گونه عدالتی باور ندارم .

چون اگر خدا بخواد چیزی رو جبران کنه ... باید اون چیز رو در همون زمان و همون شرایط برای انسان جبران کنه ... نه اینکه 100 سال بعد یا در درون دنیایی دیگر .

اینی هم که عنوان میکنین خدا جبران میکنه ولی مثلا 100 سال دیگه ... هیچ فرقی با این نداره که بگین خدا دعات رو براورده نکرده .

به قول پیری که ازش پرسیدند راضی هستی . و ایشون در جواب گفت ...
اون موق که دندون داشتیم ! نان نداشتیم و اون زمانی که نان داشتیم ! دندون نداشتیم .

مارینر;825747 نوشت:
با احترام کاملی که براتون قائل هستم ولی دقیقا به همین خاطر من به هیچ گونه عدالتی باور ندارم .

چون اگر خدا بخواد چیزی رو جبران کنه ... باید اون چیز رو در همون زمان و همون شرایط برای انسان جبران کنه ... نه اینکه 100 سال بعد یا در درون دنیایی دیگر .

اینی هم که عنوان میکنین خدا جبران میکنه ولی مثلا 100 سال دیگه ... هیچ فرقی با این نداره که بگین خدا دعات رو براورده نکرده .

به قول پیری که ازش پرسیدند راضی هستی . و ایشون در جواب گفت ...
اون موق که دندون داشتیم ! نان نداشتیم و اون زمانی که نان داشتیم ! دندون نداشتیم .


باسلام و احترام خدمت شما دوست گرامی
این که خداوند متعال گاهی اجابت را در زمان دیگری محقق می کند، حتما حکمت خداوند برای آن بنده اینگونه اقتضا کرده و به صلاحش اینگونه بوده. و الا به قول شما اگر خواهشی که در زمان خاصی باید برآورده شود در خارج از آن زمان برآورده شود که فایده ای ندارد و مسخره کردن آن بنده است.
مثلا کسی از خدا ثروتی بخواهد، خدا بعد از مرگش به او بدهد، یا از خدا در سن جوانی که میل و شهوت دارد، همسر بخواهد خدا در سن 100 سالگی که همه ی امیال و شهوات او فروکش کرده و روز آخر عمر اوست همسری به او بدهد و مثالهای دیگر.
مسلما خداوند متعال این چیزها را سرش می شده و فکر می کنم یه کمی بیشتر از ما علم داشته باشد که با بنده اش اینگونه نکند. و مسلما این چیزی که به ذهن شما خورده و به آن اشکال می گیرید، قبلا به ذهن خدا هم خورده، تا اگر بنده اش خواست ایراد بگیرد جوابش را داشته باشد که کم نیاورد. پس خدا ظلم نمی کند و عادل است.laughing

بَل اِيّاهُ تَدعونَ فَـيَكـشِـفُ ما تَدعونَ اِلَيـهِ اِن شاءَ

اول باید ثابت کرد خدا وعده به استجابت دعا به معنای حاجت دهی داده است

دوما استجابت دعا بنا به نظر گروهی از علما یعنی دست خالی بر نگشتن حال به هر شکلی...

تفصیل بیشترhttp://www.askdin.com/showthread.php?t=55477انشا الله حوصله خواندن باشد

هيچ وقت نبايد از استجابت دعاهايمان نا اميد شويم حتّی‌ اگر خيلي گناهکار باشيم،

ابليس به رغم آن استکبار و کفرش دعا کرد و مستجاب شد!

فاعتبروا يا أولي الأبصار.

سوال: اگر یکی از شرایط استجابت دعا گناه نکردن است پس چه امیدی به استجابت دعای غیر معصوم است؟

منظور این است که نمی توان با وجود اصرار بر گناه، توقع اجابت هم داشت، باید استغفار کرد بعد از خدا هم درخواست حوائج را نمود، نه این که اگر بخواهیم دعا مستجاب شود لازم است معصوم باشیم، بلکه اصرار بر گناه نداشته باشیم و اگر هم دچار غفلت شدیم، توبه کنیم دعا مستجاب خواهد شد ان شاءالله.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: [=times new roman] وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يَسْمَعُ [دُعَاءً] مِنْ قَلْبٍ‏ غَافِلٍ‏ لَاه‏.([1]
خداوند دعای قلبی که غافل است نمی شوند یعنی اجابت نمی کند. کسی که گناه می کند و توجهی به خدا ندارد و گناه خود را از روی غفلت، مدام انجام می دهد، اصرار بر گناه دارد. این مورد، موردی را از دایره ی بحث خارج می کند که فردی گناه کرده اما پشیمان گشته و حواسش را جمع می کند که دیگر این خطا از او سر نزند و پشیمان باشد.
سوال: اعتقاد به اینکه خدا بر همه چیز قادر است چگونه با قانون مندی عالم قابل جمع است؟

منافاتی ندارد. خودِ خدا به این عالم قانون داده و این هم از قادر بودن خداست و خدا خلاف قوانین خودش، عمل نمی کند، معجره ای هم که در عالم صورت می گیرد بر اساس قانون است منتها قانونی ناشناخته از بشر.
سوال: طبق این قانونی که خدا گذاشته، اگر بخواهد دعایی مستجاب شود، باید معجزه ای صورت بگیرد و الا غیر از آن، اجابت دعا غیر ممکن خواهد بود؟

قرار نیست با دعا معجزه ای صورت بگیرد، و کاری نشدنی، محقق بشود، بلکه دعا در بسیاری موارد، موانعی را که بر سر راه اجابت موجود است بر می دارد.
یکی از قوانینی که خدا در این عالم گذاشته همین دعاست، از ما خواسته که از او بخواهیم تا حاجتمان برآورده شود، گاهی اوقات رفع بعضی از مشکلات با رجوع و درخواست از خداست و قرار نیست همینطوری برآورده شود. حتی دعا می تواند قضای حتمی را بردارد و این هم خودش یک قانون است که اهل دین از آن اطلاع دارند.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: «[=times new roman]الدعاء يردّ القضاء بعد ما ابرم إبراما، فأكثر من الدعاء، فإنّه مفتاح كلّ رحمة، و نجاح كلّ حاجة، و لا ينال ما عند اللّه عزّ و جلّ إلّا بالدعاء، و إنّه ليس باب يكثر قرعه إلّا يوشك أن يفتح لصاحبه».[2]
دعا قضای حتمی را بر می دارد، پس زیاد دعا کنید، دعا کلید هررحمتی است، محقق شدن هر حاجتی است، و آنچه که نزد خداوند متعال است بدست نمی آید مگر با دعا، و دری نیست که زیاد کوبیده شود مگر این که نزدیک است برای صاحبش باز گردد.»

سوال: اگر هر دعایی مستجاب می شود پس چرا واقعا دعای عوام کاری نمیکند؟ پشیمان بودن کافی نیست. حکمای اسلامی میگویند نفس باید مطهر و قوی باشد تا در عالم خارج تاثیر بگذارد.

چه کسی گفته دعای عوام کار نمی کند؟ این همه مسلمان که دعا کرده مستجاب شده. خود شما هم دعاهایی داشته اید که مستجاب گشته هر چند دعاهای مستجاب نشده هم فراوان است اما نمی توانیم بگوییم هیچ کدام به خاطر گناهکار بودنِ افراد بوده، بلکه به انحاء دیگری به اجابت رسیده، مثلا ذخیره شده، یا باعث بخشش گناهان شده یا بلاهای دیگری را از ما دفع کرده است.

سوال: اگر با تلاش های معمولی مشکلات برطرف میشد دعا کردن جز برای راز و نیاز موضوعیتی نداشت و ایجاد شرایط اجابت دعا از ما خارج است و چیزی که از حیطه کار ما خارج باشد در ردیف معجزه است و معجزه از عوام ساخته نیست.

دعا کردن حتی برای اموری که بدون دعا هم به دست ما می رسد سفارش شده و خوب است و نوعی اعلان نیاز به خداست. مثلا خداوند متعال به حضرت موسی علیه السلام می فرماید: یا موسی نمک سفره ات را هم از من بخواه.
یعنی حتی یک چیز پیش پا افتاده که نیاز به معجزه هم ندارد، آن را باید از خدا درخواست کنیم و با این کار، خود را فقیر و وابسته به خدا می دانیم.
این که می فرمایید اموری که از حیطه ی ما خارج است، معجزه است و معجزه از عوام ساخته نیست باید بگویم که اتفاقا گفته اند که با دعا، نوعی معجزه صورت می گیرد لذا در حدیث اولی که ذکر شد به این مطلب اشاره شد که دعا می تواند تقدیر و قضای حتمی را برگرداند.

سوال :چگونه زیاد دعا کنیم و بر حاجت مشروعمون اصرار کنیم بعد بواسطه تاخیر گرفتار ناامیدی نشویم؟ مگه ما چقدر عمر میکنیم که منتظر یه حاجت دنیایی بمونیم؟ و ناامید هم نشویم و معتقد هم باشیم که دعا و توسل حق است

گاهي دعا به اجابت مي‌رسد، اما مقدمات تحقق آن فراهم نيست و يا مصالحي اقتضا مي‌کند انجام آن به تأخير بيفتد. حضرت موسي(ع) به خدا عرض كرد : «پروردگارا، تو به فرعون و طرفدارانش زيورها و مال فراوان داده اي. او مردم را از راه تو گمراه مي‌کند.
خدايا! اموال شان را نابود ساز و آنان را به عذاب دردناک گرفتار نما! » خداوند در پاسخ فرمود: موسي دعايت را اجابت نمودم. اما در روايت آمده است که ميان دعاي حضرت موسي(ع) تا غرق شدن فرعون، چهل سال طول کشيد!»[3]
حضرت ابراهيم(ع) فرزند نداشت. ده‌ها سال دعا و تضرّع نمود تا اين که در 99 سالگي در حالي که پير شده و موهاي او سفيد گشته بود، خدا حضرت اسماعيل را به او داد.[4]
بنابراین انسان مؤمن در هیچ حالی نباید از دعا مأیوس شود، چه دعایش مستجاب گردد یا به عللی به اجابت نرسد و یا اجابت آن به تأخیر افتد، چون:
اولا دعا عبادت، بلكه مخ عبادت است و موجب تكامل روحی و معنوی و تقرب به ذات الهی می گردد.
ثانیا در هر صورت و با هر حالی كه باشد.حتی دعای اشخاص فاسق و گناهكار بر جسم و جان و زندگی آنان تأثیر مثبت دارد. همان دعای مستجاب نشده وقتی تكرار شد و روی هم انباشته گردید، آثار نیكی در روح او ایجاد و در سرنوشتش تأثیر سازنده ای دارد.
پیامبر اكرم(ص) می فرمود: «خدا رحمت كند بنده ای را كه حاجت خود را از خدا بخواهد و در دعا پافشاری كند؛ چه حاجتش برآورده شود و چه نشود»
در حدیث دیگری از حضرت نقل شده :«هیچ مسلمانی نیست كه به درگاه خدا دعا كند جز آن كه دعایش مستجاب می شود، منتها گاهی اثر آن را دیر یا زود در دنیا می بیند و گاهی سبب كفاره گناهان او می شود و گاهی نیز خداوند او را برای آخرتش ذخیره می گردد »[5]

سوال: من به هیچ گونه عدالتی باور ندارم .چون اگر خدا بخواد چیزی رو جبران کنه ... باید اون چیز رو در همون زمان و همون شرایط برای انسان جبران کنه ... نه اینکه 100 سال بعد یا در درون دنیایی دیگر . این هیچ فرقی با این نداره که بگین خدا دعات رو براورده نکردهبه قول پیری که ازش پرسیدند راضی هستی . و ایشون در جواب گفت ...
اون موق که دندون داشتیم ! نان نداشتیم و اون زمانی که نان داشتیم ! دندون نداشتیم .

این که خداوند متعال گاهی اجابت را در زمان دیگری محقق می کند، حتما حکمت خداوند برای آن بنده اینگونه اقتضا کرده و به صلاح بنده بوده. و الا به قول شما اگر خواهشی که در زمان خاصی باید برآورده شود در خارج از آن زمان برآورده شود که فایده ای ندارد و مسخره کردن آن بنده است.
مثلا کسی از خدا ثروتی بخواهد، خدا بعد از مرگش به او بدهد، یا از خدا در سن جوانی که میل و شهوت دارد، همسر بخواهد خدا در سن 100 سالگی که همه ی امیال و شهوات او فروکش کرده و روز آخر عمر اوست همسری به او بدهد و مثالهای دیگر.
مسلما خداوند متعال این چیزها را سرش می شده و فکر می کنم یه کمی بیشتر از ما علم داشته باشد که با بنده اش اینگونه نکند. و مسلما این چیزی که به ذهن شما خورده و به آن اشکال می گیرید، قبلا به ذهن خدا هم خورده، تا اگر بنده اش خواست ایراد بگیرد جوابش را داشته باشد که کم نیاورد. پس خدا ظلم نمی کند و عادل است.


[/HR][1] نزهه الناظر، ص 19)

[2] «مكارم الأخلاق» ص 269.»

[3] (اصول كافي، ج 4، ص 245.)

[4] (تفسير نمونه، ج 11، ص 101، پاورقي)

[5] (اصول كافی، ج4، ص 224.)

موضوع قفل شده است